Verslagen

Seizoen 2023/2024

M.S.V.’71 3 – Loosduinen 3 1-1 (1-1)

4 mei 2024

De afgelopen tijd zijn de wedstrijdverslagen erbij ingeschoten door verschillende omstandigheden. Zo heeft de Megaweek ook een grote stempel gedrukt op het spel niveau. Het laatste verslag was van de wedstrijd tegen koploper Honselersdijk, maar daarna werd er weldegelijk gevoetbald, althans, we stonden in het veld. Tegen Naaldwijk werd wat geflatteerd met 5-0 verloren, en tegen HVC’10 werd ook nog nipt verloren (3-2), maar tegen stadsgenoot VDL herpakten we ons en wonnen we met 4-1!

Op deze mooie, zonnige lentedag moesten we aantreden tegen de nummer 2 van de competitie, Loosduinen. Zij zijn nog in de race voor het kampioenschap in de kelderklasse en wilden dan ook graag de punten mee nemen uit Maassluis. Dat er druk op deze wedstrijd stond was de hele week al te merken, maar liefst 14 spelers melden zich afgelopen donderdag voor de training. Of speelde het mooie weer een grote rol om een aantal spelers over de streep te trekken om weer te trainen?

Vandaag hadden we maar liefst 5 (!) wissels, en we begonnen met de spelers die het meest talentvol zijn: Keeper en aanvoerder Geert, Reno, Herman, Michael, Robbert, Loek, Luuc, Martin, Wesley, Timo, Emmie. Op de bank was bijna geen plaats, maar Kees S jr, Bas, Ronald, Sunil en Frank zaten langs de kant. Fer, samen met Gino, was er met de gewassen, gestreken, en opgevouwen tenues, Henk pakte de vlag om langs de lange zijde van het veld te rennen en daar zijn eigen wedstrijd te spelen, en Jan vH ging dit keer als scheidsrechter optreden, mede om Bas een plezier te doen. Oh ja, Jack B “patella” (=knieschijf) was er ook nog, maar zonder directe rol binnen het team. Zelf verzint hij de meest mooie functies: mental coach? Hij werkt inderdaad wel op je zenuwen, dus dat zou kunnen. Performance coach? Gezien het spel is hij daar ook niet in geslaagd. Thee klaarzetten in de rust? Nee, dat heeft Fer gedaan (bedankt!). Bier na afloop? Nee, dat deden Henk en Robbert (oude vlees eerst?). Afijn, mocht u hem een keer spreken, vraag gerust wat zijn rol is, en geef dat vooral door aan het derde.

Ondanks de drukte langs het veld voor deze semi-topper, was op de tribune Kees “Statler” sr te ontdekken, dit keer zonder de andere muppet Wim “Waldorf” Bijkerk. Het bleek dat de laatste zijn scootmobiel niet gestart kreeg, en daardoor de Vloot niet kon verlaten. Gelukkig was de schoondochter van Statler bereid om hem te begeleiden naar M.S.V.’71.

Zoals altijd, wordt de warming up uiterst serieus gedaan, voornamelijk bij de tegenstander. Maar, het derde begint steeds heel scherp aan de wedstrijd, en na 2 minuten was het dan ook al 0-1. Een hoge voorzet werd door Robbert tot corner verwerkt, terwijl keeper Geert volledig mistastte en zijn eigen verdediger onder de denkbeeldige mat schoffelde. Robbert wilde eigenlijk niet eens de bal verdedigen, maar voorkomen dat Geert de bal tot corner zou verwerken. De corner werd perfect neergelegd op het hoofd van de spits van Loosduinen, die geheel vrijstaand kon inkoppen: 0-1. Loosduinen was zichtbaar blij met deze vroege openingsgoal, en gesteund door deze meevaller gingen zij in een laag tempo op zoek naar nog een treffer.

De eerste 15 minuten veranderde er weinig aan het spel, Loosduinen had de bal, en het derde probeerde het verdedigend goed neer te zetten. Dit lukte uiteindelijk verrassend goed, en gaf ons het vertrouwen om ook eens op de helft van de tegenstander te komen. Wij werden dan ook een aantal keren gevaarlijk, maar de scherpte ontbrak nog een beetje. Bij een van onze uitvallen werd er een overtreding gemaakt op de helft van Loosduinen. De vrije trap die hierop volgde viel pardoes voor de voeten van Wesley, die niet nadacht, en de bal keihard binnen schoot: 1-1! Het spelbeeld kwam iets meer in evenwicht, zonder dat er grote kansen werden gecreëerd. En zo floot scheidsrechter Jan precies na 45 minuten af voor de rust.

In de rust werd er ingegrepen, en kwamen Sunil, Ronald, Bas, Kees, en Frank binnen de lijnen. Het spel golfde op en neer, en aan beide kanten waren er nog kleine kansjes. Geert wist met drie mooie reddingen te voorkomen dat Loosduinen de 1-2 kon maken, helaas wel ten koste van een corner. Deze corners werden dan weer onschadelijk gemaakt door de verdediging. Aan de andere kant wist Bas te voorkomen dat wij, na een mooie aanval, de 2-1 maakte. Hierbij werd de laatste man van Loosduinen tot drie keer toe het (Staelduinse) bos ingestuurd door Kees jr.

Het laatste kwartier werd het derde steeds meer achteruitgedrukt, en Loosduinen wilde heel graag de winnende treffer maken. Het spel van het derde werd wat slordiger, al waren onze counters nog steeds gevaarlijk. Tien minuten voor tijd werden Martin, en Luuc nog gewisseld voor Wesley en Timo. Luuc kreeg een publiekswissel, en Martin was zijn oogklep verloren dus moest de strijd staken. Na 5 minuten mocht Luuc er alweer in voor Timo, die licht geblesseerd raakte. Loosduinen zag deze chaotische tafrelen en zette nog eens aan voor een slotoffensiefje, maar gelukkig floot scheidsrechter Jan na 89 minuten en 59,9 seconden af.

Al met al een mooi resultaat, en verdiend!

M.S.V.’71 3 – Honselersdijk 6 0-4 (0-1)

23 maart 2024

Het derde geeft de koploper prima partij

Na een goed bezochte training van donderdag, mochten we op zaterdag aantreden tegen de koploper in de onderklasse van de laagste klasse van het gewest zuidwest Zuid-Holland. Gelukkig was veld 1 bezet, zodat we op het echte gras van veld 2 mochten spelen. Net als veld 3, heeft veld 2 al geruime tijd geen grasmaaier gezien, of zijn de messen van de grasmaaier bot, want het gras stond tot aan de kruin van Scotty, een goede 1 meter 40 hoog. Met een redelijk sterke opstelling begonnen we de wedstrijd: Geert op doel (met mini-Geert op de bank), Scotty (onvindbaar in het hoge gras), Danny (onstuitbaar, maar niet afgetraind), Herman (de man met het overzicht op het zinkende schip), Robbert (wordt echt te oud), Luuk (hardloper op het middenveld), Reno (met de beste pass techniek, volgens eigen zeggen), Bas (niet-scorende spits met veel drive), Kees (hoofdklasse speler met ongekend aanpassend vermogen aan het niveau van het elftal), Wesley (onvermoeibaar rennend en zwoegend achter elke foute pass van Martin), en Martin (tja….). Geert was weer aanvoerder, omdat hij toch nooit zijn mond houdt, en omdat hij altijd zeer genuanceerd en opbouwende kritiek geeft. Zijn vaak pedagogisch verantwoorde uitspraken zullen een stimulans zijn voor mini-Geert om over twee jaar in zijn voetsporen te treden. Naast het “Dikke van Dale” woordenboek en het “Groene Boekje”, bestaat er sinds kort de “Grove van Geert”, een verzameling uitspraken en opmerkingen van Geert. Deze is binnenkort te bestellen bij Bol.

Op de bank, de niet inzetbare, maar goed coachende Duuc (licht geblesseerd teruggekomen van een korte skivakantie), Timo (mini-Henk, motor op het middenveld), en Jan (de man die alle posities kan invullen met volle overgave, en dan zonder de bal te raken). Henk trok de stoute schoenen weer aan om deze topper te leiden, of lijden, en deed dit prima. De lijst met afwezigen is te groot om ze allemaal bij naam te noemen.

Onze tegenstander hadden zonen of kleinzonen van ons kunnen zijn, jong tot erg jong, en waren dan ook ruim op tijd op onze club. Zij hadden maar liefst 22 spelers meegenomen, liepen al warm voordat wij eraan dachten om naar de kleedkamer te gaan. Van een afstandje hebben we even naar de warming up gekeken van de Honsels, en alleen dat was al voldoende om zelf warm te worden. Onze warming up was zoals altijd, weinig georganiseerd, en zonder enige focus op de wedstrijd. Maar, dat is natuurlijk allemaal om de tegenstander zand in de ogen te strooien, want zodra het fluitsignaal klinkt voor het begin van de wedstrijd, staan we er! En dat is dan ook meestal het enige wat we doen. Vandaag was het even anders, want we konden goed mee in de wedstrijd, en hadden zelfs het beste van de wedstrijd.

De tegenstander was er toch niet helemaal gerust op en vreesde toch een beetje onze kracht. De uitwedstrijd, voor hen een thuiswedstrijd, hadden we met 2-0 verloren door twee persoonlijke foutjes. Vandaar dat zij waarschijnlijk wat behoudend aan de wedstrijd begonne, en dat gaf ons tijd om de bal af en toe rond te spelen. Met Martin en Wesley hebben we dan ook twee spitsen die altijd 3 of 4 tegenstanders bezighouden. Ook vandaag was dit het geval, al is het rendement niet altijd even hoog. Met Kees, Luuk, Reno en Bas hadden we een prima middenveld, voetballend vermogen en overzicht, waarbij Reno de man is van de (veel te) diepe passjes, onhaalbaar voor menig speler, zeker uit ons team waar de meesten een sprint hebben die veel weg heeft van walking football. Kees is de meest onbegrepen speler, van zeer hoog niveau, maar ja, je bent zo goed als de zwakste schakel.

Natuurlijk begint de aanval bij de verdediging, en die stond prima, en gaf weinig kansen weg. Hierdoor had onze betrouwbare sluitpost Geert heel weinig te doen, eigenlijk moest hij maar 1 keer in actie komen, en dat was om de bal uit het net te halen na een klein half uurtje spelen (0-1). Tegen het einde van de eerste helft waren wij ook een paar keer gevaarlijk waarbij zelfs een doelpunt werd afgekeurd wegens vermeend buitenspel. Dit gaf ons veel vertrouwen, en we gingen dan ook met een positief gevoel naar de kleedkamer.

Toch werd er in de rust ingegrepen: Bas ging eruit vanwege zijn werk, en werd vervangen door Timo, en Kees maakte plaats voor Bas Mekes. Dit bleek het gewenste effect te hebben want we gingen meteen vol in de aanval, daarbij een beetje onze posities uit het oog verliezend. Hierdoor kregen de Honsels meer ruimte, en iets meer vat op de wedstrijd. Na slordig balverlies op het middenveld, konden onze gasten snel counteren, en de 0-2 binnenschieten. Gezien hun blijdschap, was deze goal een bevrijding en een hele opluchting voor hen. Maar, aan het spelbeeld te zien leek het alsof de 1-1 eerder zou vallen, en dat was misschien wel terecht geweest in deze fase van de wedstrijd. Na de 0-2 werd ons spel (nog) slordiger, en veranderde het spelbeeld. Het beste was eraf bij ons, en de gasten speelden de wedstrijd rustig uit. Hierbij gaven we heel veel ruimte weg, maar onze tegenstander was erg slordig in de afwerking. Toch wisten zij de score in de laatste minuten nog uit te breiden, en werd het vlak voor tijd 0-3 en via een onhoudbaar schot (Geert?) zelfs nog 0-4.

Enigszins geflatteerd, maar wel een terechte overwinning voor de toekomstig kampioen in deze klasse. De wedstrijd eindigde met een klein opstootje, maar de oorzaak hiervoor heeft de verslaggever gemist. Was de aanleiding dan toch de slow-motion sliding van Kees die bal en man miste? Of de waanzinnige kopbal van Scotty? Of Danny die overal doorheen walst? Of Geert, die alle onmogelijke ballen wist te stoppen? Of Wesley, die ondanks de geheel vrijstaande Timo toch ervoor koos om de andere kant op te draaien? Of Martin, die op alle ballen had gelopen? Of de prachtige, gevaarlijke vrije trappen van Reno? Wie weet, maar helaas was dit een klein smetje op een verder leuke en sportieve wedstrijd.

Een opvallend feitje is dat er sprake is van een prestigeduel op zaterdag 1 juni tussen het oude en nieuwe derde. Dat een aantal al bezig is met deze wedstrijd was te zien in het veld, doordat oud-derde spelers de bal niet speelden naar nieuw-derde spelers, en andersom. Dit belooft wat, op 1 juni!
Na de wedstrijd wisten we meteen wat er misging, en dat was bij de 0-4, toen brak ons verzet. Voor sommigen ging het al mis bij het betreden van het veld, en stemmen gaan op om voortaan meteen met de derde helft te beginnen.

Afijn, er werd lang en veel nagepraat, waarbij vermeld moet worden dat Geert nog een mooi t….. rondje bier gaf vanwege zijn verjaardag, of zo. Who cares!
Ook Jack B. was weer afwezig….het is onduidelijk waarom, wie weet is hij gewoon gestopt?

M.S.V.’71 3 – FC ‘s-Gravenzande 6 2-2 (1-2)

9-3-2024

Met een zacht lente zonnetje werd op het 3de veld van MSV de wedstrijd MSV – Gravenzande afgewerkt. De training op donderdag was een druk bezochte met maar liefst 16 heren die verschenen op de training. De verwachting voor zaterdag waren dus hoog en misschien kon het 3de wel tijdens de wedstrijd door wisselen. Helaas was dit niet het geval en bleken er op zaterdag bij verzamelen maar 14 spelers aanwezig te zijn. Hierdoor kon het 3de niet aan zijn sterkste opstelling beginnen die vorige week ook een punt wisten te pakken bij Wilhelmus. Vooral de afwezigheid van Geert werd opgemerkt, want Jan moest nu onder de lat plaats nemen. Dit kon hij makkelijk doen aangezien de F! deze dag pas om 18:00 uur verreden zou worden. De rest van de elf basis spelers waren Danny, Scott, Herman, Loek, Timo, Bas, Kees, Luuk, Martin en Wesley. Laatstgenoemde probeerde zo lang mogelijk zichzelf als wissel te benoemen, maar doordat Assad wat later als extra kracht aansloot moest Wesley alsnog in de basis starten. Op de bank zaten dus Assad, Duc en Henk die vlagde had voor de nood ook zijn wedstrijd tenue er onderaan getrokken.

Omdat de gemeente van Maassluis liever niet wilt dat het 3de op het 3de veld speelt, hadden zij besloten om de grasmaaier als kapot op te geven en was het veld zeer hoog dat Scott zelfs klaagde dat het kietelde onder zijn oksels. De wedstrijd stond onder leiding van Hans die door de spelers van Gravenzande en later ook door het 3de van MSV Nijhuis werd genoemd. Het spel beeld was zoals veel supporters van MSV gewend zijn. De bal wordt aan de tegenstander gegeven en het 3de zorgt ervoor dat dit zo vaak mogelijk gebeurd. Zodra de bal dan alsnog bij een MSV-er terecht komt wordt deze als snel weer naar de tegenstander gespeelt om te zorgen dat zij hun percentage van balbezit hoog kunnen houden. Dit resulteerde binnen een kwartier spelen dan ook voor de 1-0. In eerste instantie werd het schot nog geblokt, maar de spits van Gravenzande kreeg de bal weer voor zijn voeten en kon hierdoor makkelijk de bal alsnog achter Jan schieten.

MSV probeerde op het hoge gras toch de bal nu naar elkaar over te spelen. Helaas was dit nog niet vaak het geval en ook de uittrappen van Jan waren niet op zijn best. Zelf gaf hij aan dat Duc vrij stond, maar die was niet aan het opletten waardoor de bal over de zijlijn ging. Het 3de probeerde het over de rechterkant via Danny die op stoom liep en met zijn voorzetten de bal de zestien in te pompen. Hier kwamen meerdere kansen uit, maar deze werden of naast geschoten of bijna in de achtertuinen van de mensen aan de andere kant van Maassluis. Toch was het een lange bal op Kees die de grabbelende keeper van Gravenzande voorbij speelde en de bal terug legde op de opstomende Luuk die beheerst de bal in het dak van het goal schoot. De 1-1 was een stand die voor een half uur spelen een terechte tussenstand was.

Gravenzande probeerde weer de aanval te zoeken en kwam al snel na de 1-1 op een voorsprong. Een voorzet vanaf de zijkant werd slim teruggelegd op de opkomende middenvelder die de bal net langs Jan schoot. Gravenzande proefde hierna dat er meer te halen was en probeerde vaker via de zijkanten op te stomen. Maar dichtbij kwamen ze niet op deze manier. Enkel uit een hoekschop vlak voor rust was Gravenzande nog even gevaarlijk. Maar Jan kon dit keer wel de bal tegenhouden door een katachtige redding tikte hij een kopbal uit de bovenhoek. Uiteraard werd hij direct vergeleken met Geert aangeizen hij nu een nieuwe hoekschop veroorzaakte.

De rust kwam precies op het juiste moment en hier werd ook besloten door Duc om in te grijpen. Hij kwam zelf het veld in voor Loek. Kees werd eruit gehaald voor Assad. Met 2 frisse spelers ging MSV nu weer opzoek naar de gelijkmaker.

Diverse kansen werden ook nu door het 3de goed om zeep geholpen. In de omschakeling was het Gravenzande die ook dicht bij de goals kwam, maar hier stond dan Jan goed op zijn post om de 2de helft zijn doel schoon te houden. Hoewel Duc en Scott daar anders over dachten. Eerstgenoemde probeerde een terugspeelbal te geven op Scott of Jan. Voor Scott was hij namelijk te hard en voor Jan te zacht. De spits van Gravenzande kon de bal oppakken en Jan voorbij spelen. Zijn schot ging richting goal, maar Scott probeerde met een uiterste sliding de bal zelf in het goal te schieten. Zoals we Scott kennen scoort hij niet zo vaak en ging de bal nu ook voor MSV aan de goede kant van de paal en kon Gravenzande een hoekschop nemen.

Kort erna was op de helft van Gravenzande een dubieuze ingooi. Bas claimde dat de ingooi voor MSV was, maar Hans Nijhuis gaf de bal aan de verdedigende partij. De ingooi werd zo slecht genomen dat de bal direct in de voeten van een MSV-er kwam. Deze bal kwam via een pass naar Wesley die de klagende Bas vrij zag staan. Die volgens hemzelf een verwoestend schot in gedachten had. Ook na de wedstrijd hield hij vol dat dit een onhoudbare bal was. De bal was gelukkig hard genoeg dat hij niet te veel afremde op het hoge gras. En de opnieuw niet helemaal vrij uitgaande keeper greep mis waardoor de bal in het net belande. De 2-2 was een feit.

De wedstrijd was niet meer om aan te zien en zo waren beide teams misschien wel te vrede met een gelijkspel. Na de wedstrijd werd er deze keer wel gezorgd voor een goudgele rakker in de kleedkamer en op het terras. Dit was niet omdat Jack B. er weer was, want die was waarschijnlijk te druk met het scouten of performance coachen van de andere afwezige spelers. Volgende week de uitwedstrijd tegen KMD die al verschillende keren van tijdstip is gewijzigd.

Wilhelmus 4 – M.S.V.’71 3 2-2 (2-1)

2 maart 2024

Na 2 vrije zaterdagen mocht het derde weer de wei in, letterlijk, want het veld bij Wilhelmus had waarschijnlijk bezoek gehad van de koeien van de plaatselijke boer. Het was zeer slecht, hobbelig en met kuilen. Eigenlijk een prima veld voor het niv0 wat het derde heeft ;-).

Vanwege het drukke voetbalschema had het derde ook de trainingen van de afgelopen twee weken afgezegd, zodat er een heel fitte selectie stond te trappelen om te beginnen. De elf die mochten beginnen waren Geert, Loek, Herman, Timo, Wesley, Luuk, Ronald, Arno v Z, Christiaan vd P, Kees, en Bas. Op de bank zaten Bryan, Robbert, Bart V. Jan, en de mokkenede Martin, die gepasseerd was omdat Bas beter in vorm is. Trouwe supporters zullen meteen opmerken dat er wel heel erg veel wisselspelers waren. Henk pakte de vlag om als grensrechter langs de lijn te rennen. Afwezig waren (helaas) Jack B., Sunil, Reno, Danny, gebroeders de Gier, Fer, en nog een aantal langdurig afwezigen.

De thuiswedstrijd was er één om te vergeten, het was de dag na de Furiade en negentig minuten lang gebeurde er echt niets. Toch wisten we die pot te winnen!
Vandaag moesten we de negatieve spiraal van twee verloren wedstrijden proberen te doorbreken, en het enthousiasme waarmee de elf spelers de wedstrijd begonnen was voor de neutrale toeschouwers (0 in totaal) aandoenlijk. Veel positiewisselingen, door elkaar heen lopen, en allemaal naar het vijandelijke doel lopen, waardoor de tegenstander heel veel ruimte kreeg om te voetballen. Na een minuut of 10 kon Wilhelmus gebruik maken van deze ruimtes, en door het midden een aanval opzetten, welke op eenvoudige wijze werd afgerond: 1-0.

Niet lang daarna werd Christiaan gelanceerd en binnen de zestien neergelegd. De goed leidende scheidsrechter gaf terecht een penalty, welke door Christiaan feilloos werd ingeschoten: 1-1. Dit was het teken om de moegestreden Christiaan uit zijn lijden te verlossen, en Martin mocht het laten zien. Zijn eerste actie was er een om in te lijsten. Zijn teleurstelling omdat hij op de bank moest beginnen uitte hij meteen door zijn directe concurrent Bas neer te leggen. De scheidsrechter wist eigenlijk niet of hij moest fluiten, want hoe vaak gebeurt het dat medespelers elkaar onderuithalen?

De rommelige eerste helft eindigde met een penalty voor Wilhelmus nadat Luuk zijn tegenstander over de knie legde. Ook deze penalty werd verzilverd, en daardoor gingen we rusten met een 2-1 achterstand.

De rust werd gebruikt om het tactisch nog even aan te passen, en dat ging ten koste van Ronald, Bas en Geert, die vervangen werden door Bryan, Robbert en Bart. Henk had een blessure opgelopen tijdens het vlaggen (!), en werd vervangen door F1-Jan. Deze omzettingen bleken een gouden ingreep, want de wedstrijd werd in de tweede helft gedomineerd door het derde. Verschillende aanvallen werden opgezet, maar door de slechte staat van het veld kwam het regelmatig voor dat er nogal wat ballen gemist werden, of verkeerd geraakt. Maar, dat was bij beide partijen, zodat het een vermakelijke tweede helft werd. Toch wist het derde de gelijkmaker te maken. Na een goed genomen corner kopte Martin de bal naar de geheel vrijstaande Robbert (“die grijze kan je vrij laten staan, die raakt geen bal”), die vanaf twee meter de 2-2 knap binnen wist te schieten.

Kort daarna kreeg Wilhelmus nog een hele grote kans op de 3-2, maar Bart en Robbert konden een nieuwe achterstand voorkomen. Het spel golfde heen en weer, waarbij het leek alsof de spelers van Wilhelmus af en toe buitenspel stonden. Helaas zag onze grensrechter F1-Jan het niet, omdat hij de formule 1 aan het kijken was op zijn telefoon. Opnieuw ging de wereld aan zijn aandacht voorbij, een terugkerend fenomeen. Christiaan werd er nog ingebracht voor de laatste 10-minuten om de winst te forceren. Hij creëerde inderdaad nog een hele grote kans vlak voor tijd, maar die ging helaas mis. Ook Wilhelmus werd nog gevaarlijk, maar ook bij hen was het heilige vuur verdwenen. Zo eindigde de wedstrijd in een terechte 2-2, en kon het derde weer een punt bijschrijven.

Helaas was er na de wedstrijd geen goudgele rakker in de kleedkamer, omdat onze performance coach Jack B. afwezig was. Dit gemis is natuurlijk enorm, en we hopen dan ook dat hij weer snel erbij is.

Toofan 3 – M.S.V.’71 3 2-1(1-1)

10 februari 2024

Op carnavalszaterdag was de wedstrijd waar menig speler van het 3de niet naar uitgekeken had. Veel spelers waren liever direct naar de carnaval gegaan, maar gelukkig waren er toch genoeg om te spelen. Met 1 versterking en een extra wisselspeler van de selectie kon het 3de afreizen met 15 man richting Den Haag. Vanwege de reistijd naar het sportcomplex van Toofan werd door Martin gevraagd of wij niet eerder moesten verzamelen. Ronald begreep dat Martin in de stress was en besloot de verzameltijd te vervroegen. Zo werd er al om 09.55 verzamelt.

De heenwedstrijd op het complex van MSV was geëindigd in een 5-2 overwinning voor de zwart witten uit Maassluis. Dat deze wedstrijd niet was gegaan hoe Toofan het wilde, wekte bij het 3de al angst in en werd er voor de wedstrijd de standaard clichés aangehaald zoals ‘wij zullen dit niet winnen, zodra de grens bij hun vlagt fluit hij’. ‘Zodra wij vlaggen fluit hij niet’. Na de korte opmerking besloten wij toch voor de lange reistijd naar Ockenburg te maken. Met 20 minuten te gaan kwamen wij aan bij het sportpark waar meerdere voetbalverenigingen gevestigd zitten. Dit was ook te merken aan de parkeerplaatsen bij het sportcomplex. Zo moest een niet nader te noemen persoon worden geholpen door de bijrijder met het inparkeren van de auto in een (redelijk) groot vak. Als hij dit niet had gedaan had deze chauffeur nu nog bezig geweest met inparkeren. De bijrijder heeft namelijk de auto zelf ingeparkeerd waardoor de chauffeur/supporter de wedstrijd toch nog kon zien vanaf de eerste minuut.

Met een kleine 10 minuten te gaan begonnen de eerste spelers met omkleden zodat deze met 2 minuten te gaan de warming up konden starten. Snel werd er de opstelling benoemd en zo waren de startende 11 spelers bekend. De 11 mannen die de wedstrijd door de pasjescontrole kwamen waren: Geert, Frank, Erik, Herman, Robbert, Reno, Timo, Arno(Arnoud), Tom, Martin en Luuk. Op de bank zaten als wisselspelers Ronald, Scott, Loek, Jan die tevens de vlag hanteerde omdat de vaste vlaggenist zit niet veilig voelde. Dus nam de vaste vlaggenist plaats omgekleed en al op de bank om toch het gevoel van korte broek te ervaren. De Performance Coach Jack B. was ook weer meegegaan. En het blijft de vraag waarom hij niet pas na 80 minuten komt aangezien de eerste 90 minuten hij niet veel doet. Als supporter was Bart meegekomen om te kijken bij zijn keeperstrainer.

Met de aftrap voor MSV werd de wedstrijd gestart. En hiermee was direct duidelijk dat de scheidsrechter van dienst dit is het enige wat MSV mee gaat krijgen of gaat lukken. Op het knollenveld waar normaal ook het eerste van PGS/Vogel speelt en door de weeks een plaatselijke boer zijn koeien laat lopen. In de aftastende fase werd er vooral gekeken wat Toofan met de bal kon doen. De meeste spelers van Toofan wilde vooral met de bal lopen en een speler van het 3de uitspelen. Gelukkig voor MSV was er een goede rugdekking als er 1 speler werd uitgespeeld en was de bal snel weer veroverd. Hierdoor kon MSV zelfs iets meer aan aanvallen denken en kon Martin of Luuk in de diepte worden gestuurd. Arnoud die op het middenveld samen met Tom de regie probeerde te maken gaven de bal met diepe ballen op de spitsen.

Toch werd er niet helemaal goed opgelet en kon de linksbuiten van Toofan na eerst een man voorbij te spelen van net buiten de zestien meter uithalen en schoot hij de bal in de kruising. Geert die de laatste wedstrijd nog een vrije trap uit de kruising haalde was nog steeds aan het dromen want het schot van de speler van Toofan ging ook nu naar de kruising, maar Geert besloot niet te duiken en het net te laten bollen. Met de 1-0 op het scoreboard moest MSV nu toch aan de bak om in ieder geval de stand weer gelijk te trekken.

Arnoud ging iets korter op de spitsen spelen en kon met een paar dribbels nu nog makkelijker de spitsen bedienen. Maar de scherpte van de spitsen was ver te zoeken. Een bal die door Arnoud vanuit rechts voor het opengoal werd gegeven werd op professionele wijze door Luuk richting Kijkduin geschoten. Het schijnt dat de keeper van Toofan het stukje veld in zijn 5 meter zo had verpest dat de bal zeer moeilijk was voor Luuk.

Na 30 minuten werd de stand toch gelijk getrokken. Een lange bal van de verdedigers van Toofan werd door de vrijstaande linksback van MSV met een lange trap terug de pot in gebracht. Normaal komt de bal van de meest onbegrijpende speler van het 3de niet aan maar gelukkig is Arnoud wel gewend aan zulke ballen en kon na 2 passeeracties de bal achter de keeper plaatsen. Een steekbal van Arnoud op Luuk werd op de keeper geschoten en was de 1-1 ook de ruststand.

In de rust moesten Frank en Erik gewisseld worden. De heren moesten vanuit Den Haag vertrekken naar Oeteldonk om het Carnaval te gaan vieren. Voor deze spelers kwamen Loek en Scott in de plaats. De assist van Robbert was voor hem ook een hoogtepunt en hij wisselde van positie met Ronald.

Met de nieuwe Impulse van de verdedigende wissels mocht MSV voor de 3de keer aftrappen vandaag. De scheidsrechter was niet helemaal op de hoogte misschien van de regels dat ieder team 1 keer mag aftrappen. En zo mocht MSV zowel de 1ste als de 2de helft aftrappen. En ook na de goal van Toofan uiteraard. De verwarring voor Loek was zo groot dat hij na 7 minuten besloot om een blessure op te lopen of was het toch de warming up van Loek die te parten speelde. Zo kwam Robbert toch weer het veld in en speelde nu als rechtsback.

De 2de helft was eigenlijk een kopie van de 1ste helft. Veel balverlies wat kansjes over en weer, maar geen grote kansen of missers. Met een kwartier nog op de klok mocht Toofan halverwege de helft van MSV een vrije trap nemen. Waar elke speler van MSV aan een speler van Toofan werd gekoppeld was het toch de aanvoerder van Toofan die de bal in de 5 meter kon aannemen. Na wat gerommel op de grond tikte hij de bal achter Geert en stond de 2-1 op het scoreboard. MSV was nu toe aan de 4de aftrap van de wedstrijd en probeerde nog 1 keer zijn schouders eronder te zetten. Dit resulteerde ook in een goal van Luuk, maar de scheidsrechter en assistent van Toofan vonden dat Luuk deze kans niet mocht krijgen en keurde het doelpunt af voor buitenspel.

Tegen Scott werd duidelijk gezegd dat hij bij de spits moest gaan spelen. Alleen het nadeel voor Scott is dat hij niet zo veel speelt en traint waardoor hij het team ook minder gaat begrijpen. En zo was Scott plots in de spits van MSV te vinden. Maar als speler van 1,5 meter hoog kan je weinig echte schade aanrichten.

In de laatste minuut was er een van de spaarzame corners van deze wedstrijd voor MSV en gaf Tom de bal op kophoogte van Scott voor. Dat de bal niet hoger dan 20cm van de grond kwam was voor Toofan het teken om ook deze bal met de voet weg te werken. En zo eindigde de wedstrijd zoals van te voren al werd gezegd in een overwinning voor Toofan.

Na de wedstrijd kwam ook Jack eindelijk in actie en werd er wat bier gehaald. Deze blikjes bier hadden dezelfde smaak als het tapbier van MSV en er werd ook zeer van genoten. Terug bij MSV werd de kantine nog even open gehouden door Jan en konden de spelers die niet gingen Carnavallen ook genieten van een biertje of frisdrankje. De eerstvolgende wedstrijd is op 2 maart uit bij Wilhelmus.

Victoria’04 3 – M.S.V.’71 3 1-4 (1-0)

2 december 2023

De eerste zaterdag in December was frisjes, en volgde na een koude nacht. Tijdens het verzamelen op MSV werd iedereen eerst door Geert de kantine ingestuurd om de versiering en de kerstballen in de kantine te bewonderen, en meteen een kop koffie te bestellen. Met voldoende spelers gingen we naar de broekpolder in Vlaardingen, waar onze tegenstander al op het bevroren grasveld stond te wachten. Toen het derde eindelijk omgekleed was en het veld op liep, werd er eerst met de tegenstander uitgebreid overlegd of het veld bespeelbaar was. Het veld was hard en glad, maar uiteindelijk werd besloten om toch te beginnen en te kijken of het niet te gevaarlijk was. Het kijken naar deze pot voetbal bleek echter gevaarlijker dan het veld, dus kon de wedstrijd gewoon gespeeld worden.

Deze kraker in de 4e klasse was erg belangrijk om aansluiting bij de (sub)top te krijgen. Daarom begonnen we met het sterkste team, te weten Geert, Frank Scott, Danny, Robbert, Reno, Ronald, Luuk, en Bas, en dit negental werd aangevuld met Martin en Wesley. Op de bank zaten Loek en Jan, met Timo weer als technisch directeur en Fer als materiaalman, die er elke week voor zorgt dat onze shirts schoon zijn! Omdat Tom in een mindere periode zit, hadden we hem weer uitgeleend aan het eerste, zodat hij op een iets lager niveau kan werken aan zijn vertrouwen. Trouwe volgers merken meteen dat er iemand niet bij is, en dat klopt. Jack B mocht om vele redenen niet mee, want eigenlijk is er geen reden om hem überhaupt mee te nemen. Een ander opmerkelijk feit is dat Herman net als vorige week zijn wekker terug had gezet, en dus weer een uur te laat was.

De wedstrijd begon onder leiding van een wisselspeler van de tegenpartij, die trouwens prima floot. De eerste helft was een aaneenschakeling van fouten bij beide partijen, en al snel bleek dat het veld niet het grootste probleem zou zijn deze middag. Het spelniveau lag enkele meters onder zeeniveau, en zou deze middag slechts een klein beetje stijgen. Maar, het enthousiasme aan beide kanten was er niet minder om, en gezien en gehoord alle aanwijzingen die de spelers elkaar gaven, moeten er best een (ooit) aantal aardige voetballers bij hebben gezeten. Afgeslagen aanvallen werden gevolgd door uitbraken die dan weer zo matig werden uitgespeeld dat de tegenstander vaak weinig moeite hoefde te doen om de aanval af te stoppen. Kortom, er gebeurde weinig goeds in de eerste helft. Illustratief voor deze periode was de tegengoal die het derde incasseerde. Hierbij werd een Victoria aanval in eerste instantie onderschept, en de bal uit de zestien gespeeld. Maar, helaas niet naar een medespeler, zodat de tegenstander de bal weer snel richting onze zestien bracht. Doordat het merendeel van ons al dacht aan een nieuwe aanval, en dus massaal naar voren rende, kwam de achterhoede in ondertal te staan tegen de aanvallers van Victoria. Op zich geen probleem, maar “draaitol” Frank meende in onze vijf-meter gebied voor de goal met de bal te moeten klooien, en daar maakte een aanvaller van Victoria dankbaar gebruik van. Deze speler speelde de bal door de benen van Geert in onze goal: 1-0. U leest het goed, alweer door de benen van Geert (zie verslag vorige week). Het blijkt dat Geert in zijn vrije tijd op een paard rijdt, en daardoor een stel O-benen heeft ontwikkeld.

Maar, het derde laat zich niet zo makkelijk uit het veld slaan, dus probeerden we georganiseerder te gaan voetballen, en dit lukte wonderbaarlijk. We begonnen voorzichtig kansjes te creëren, maar waren nog wat ongelukkig in de afwerking. Het aanvalsduo Wesley en Martin hadden deze dag last van ijs-afzetting op hun vizier, want bijna elke bal die zij op doel probeerden te schieten eindigde overal behalve tussen de palen. Bij een van deze aanvallende acties werd een overtreding gemaakt op Luuk, en de scheidsrechter kon niet anders dan de bal op de penaltystip te leggen. Deze elfmetertrap werd opgeëist door Wesley, omdat zijn hele familie naar Vlaardingen was afgereisd om hem te bewonderen. Met chirurgische precisie wist Wesley de bal op de paal te schieten, waarna deze bal pardoes in de handen van de verbouwereerde keeper terecht kwam. Bij het nameten bleek dat de penaltystip niet op elf meter, maar op twaalf meter van de goal lag. Het verklaart waarom de bal niet in de uiterste hoek van de goal verdween, maar op de paal. Zodoende gingen we met een kleine achterstand rusten.

De rust werd gebruikt om de rust in de ploeg terug te brengen. Gelukkig was Herman gearriveerd, en hij kwam in de ploeg voor Ronald. Om Herman in de ploeg te passen, moesten een aantal spelers van positie wisselen, en dat zou een gouden greep blijken te zijn. Want, het spelbeeld in de tweede helft veranderde compleet. Het derde ging hoger druk zetten, waardoor de tegenstander vaak de lange bal naar voren moest spelen, die vervolgens werd onderschept door de achterhoede van het derde. In de opbouw ging het ook steeds beter, en de kansen werden aaneengeregen. Maar, scoren bleek deze middag een groot probleem. Na een kleine 10 minuten in de tweede helft stoomde Danny met de bal naar voren. Als dat gebeurt is het slim om als tegenstander opzij te gaan, want hij loopt overal dwars doorheen. Via een onmogelijke kluts kwam de bal voor de voeten van “oogklep” Martin, die vervolgens de bal over de doellijn wilde dribbelen. Helaas werd hij afgestopt door een verdediger van Victoria, die uit pure medelijden voor Martin de bal maar in eigen goal schoot: 1-1!

Dit was het startsein voor een ongekend offensief van het derde, waarbij de ene kans op nog mooiere wijze verprutst werd dan de andere. Gelukkig ging er ook nog het een en ander goed, en wist Wesley na een minuut of twintig de bevrijdende 1-2 te maken. Ondanks het totale overwicht werd Victoria nog 1 keer heel gevaarlijk. De scheidsrechter negeerde het vlagsignaal van onze grensrechter Henk, waardoor de spits van Victoria (bijna) ongehinderd kon opstomen naar onze goal. Maar, Geert bleef goed kijken naar de bal en wist op knappe wijze de 2-2 te voorkomen, dit keer zonder een corner weg te geven. Victoria kwam in deze fase bijna niet meer toe aan voetballen, en drie minuten voor tijd wist Bas de 1-3 te maken, waarna alle spanning verdween, en zelfs Wesley ongehinderd voor de 1-4 kon zorgen. Een goed resultaat waardoor het derde zich in de subtop van de reserve 4e klasse heeft genesteld. Volgende week is de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen Maasdijk.

M.S.V.’71 3 – HVC’10 4 4-2 (2-1)

25 november 2023

Ondanks de minder fraaie vooruitzichten was de laatste zaterdag van november een redelijk mooie dag met veel wind, en een mix van zon en af en toe een beetje regen. De wedstrijd tegen HVC was verzet van 12:30 naar 13:30 om het trouwe publiek de mogelijkheid te geven om deze wedstrijd op veld 1 vanaf het ereterras te bekijken, maar ook om ervoor te zorgen dat Herman op tijd zou zijn. Het eerste is goed gelukt gezien de uitslag, maar Herman had zich verslapen en was nèt op tijd voor de tweede helft.

Na twee vrije zaterdagen was de training van afgelopen donderdag gebruikt om de vertrouwde automatismen weer in de ploeg te krijgen. Kenners van het derde weten meteen dat het kortetermijngeheugen van de spelers zo kort is, dat na afloop van de training deze automatismen alweer vergeten waren. Zonder de afwezige Duuc was de voorbereiding op deze wedstrijd licht chaotisch, en werd de uiteindelijke opstelling pas 1 minuut voor het begin van de wedstrijd bekend: Geert, Frank, Erik, Danny, Robbert, Reno, Bryan, Bas, Wesley, Martin, en Luuk. Op de bank zaten de wisselspelers Kees, Loek, en Adnan, die vanuit het tweede werd gepromoveerd naar het derde. Henk en Jan vormden twee-derde van het arbitrale trio, terwijl Jack B en Timo het technische hart vormden. De rol van Jack “Gerrit” B is buitengewoon twijfelachtig en lijkt per week te veranderen, maar niemand weet eigenlijk waarom hij bij het derde is aangesloten. Laten we het erop houden dat hij gedoogd wordt en dat zijn vriendin blij is dat hij zaterdag even weg is. Tom V was de afgelopen weken wat uit vorm, dus werd hij deze week uitgeleend aan het eerste elftal om weer een beetje zelfvertrouwen op te bouwen. Hij was zo teleurgesteld door deze beslissing van de technische staf dat hij spontaan de verkeerde voetbaltas meenam naar Rijswijk. Het bleek de tas van Wesley te zijn, maar gelukkig hebben zij ongeveer dezelfde maat schoen en onderbroek zodat beiden gewoon konden spelen, en na afloop douchen. De schoenwissel was meteen te merken aan het spel van Wesley, maar dat terzijde.

De eerste fase van de wedstrijd werd vanaf het begin gedomineerd door onze gasten, die met veel lopende mensen probeerden om onze verdediging te passeren. Zoals altijd staat deze verdediging als een (oud en verrot) huis, dus de tactiek van HVC resulteerde na een minuut of 10 in een terechte 0-1 voorsprong voor HVC. Tegen alle verwachtingen in wist het derde zich onder de druk vandaan te spelen en zelfs een paar keer gevaarlijk voor de goal te komen. Na een aanval over veel schijven, probeerde Martin de bal op het doel te schieten. Net op tijd wist hij één van zijn oogkleppen af te doen en zag hij Erik aan komen rennen vanaf de middencirkel. Erik wist de afstand naar de zestien van HVC in 30 seconden af te leggen, en kreeg het mislukte schot van Martin voor zijn voeten en schoof de bal heel beheerst in de uiterste hoek: 1-1.

Een prima opsteker, en dit resulteerde zelfs in een fraaie 2-1 vijf minuten voor de rust. Dit keer was het Luuk die verwoestend uithaalde en ondanks het feit dat de keeper van HVC bijna 2 meter 20 was, wist de Andries Noppert van HVC niet op tijd de bal uit de hoek te tikken. De aanval werd opgezet van achteruit, en Reno speelde eindelijk een keer de bal met gevoel de diepte in. Helaas was het ook de enige bal die hij met gevoel speelde. Tussen deze twee goals van het derde werd Bryan om onduidelijke redenen nog gewisseld voor Adnan. Geert leek het voor de rust bijna nog spannend te maken door een simpel rollertje niet goed te klemmen. Gelukkig schrok de spits van HVC zo van deze grote kans dat hij een Wesley-tje deed en de bal naast schoot. Het had zelfs 3-1 kunnen worden als Luuk niet opzichtig met de bal aan het stoeien was in de zestien. Zo ging het derde met een 2-1 voorsprong de rust in.

Tijdens de rust kwam Herman de ploeg versterken, iets te laat, maar hij dacht dat de wedstrijd twee uur later zou zijn. Martin was zoals altijd zeer positief en voorspelde dat we binnen vijf minuten 2-3 achter zouden staan in de tweede helft. Door deze instelling werd hij gewisseld voor Kees, en ook zijn beste vriend opa Robbert werd gewisseld, ondanks dat hij de rechtsbuiten volledig uit de wedstrijd had gespeeld, Althans, dat dacht hij, maar in werkelijkheid leidde zijn optreden in de eerste helft terecht tot een wissel. De vraag is wat hij überhaupt nog op het veld doet, en een foute pass was een prima excuus om Loek zijn plaats in te laten nemen.

De tweede helft ging gelijk op, al had het derde de betere kansen. Na een klein kwartiertje was het Bas die de 3-1 scoorde uit een prima aanval, nadat hij eerder al gevaarlijk voor de goal kwam. Volgens Martin was het een eigen doelpunt van een van de verdedigers van HVC, maar niets is minder waar.

Het spel golfde op en neer, en omdat HVC meer risico gingen nemen kreeg het derde steeds meer ruimte en kansen, maar was ongelukkig in de afwerking. Zo waren Wesley en Adnan zeer dichtbij de 4-1 na goed voorbereidend werk van Kees, maar beiden faalden van dichtbij. Voor Wesley was het excuus de schoenen van Tom, en voor Adnan de zenuwen om zich in het derde te bewijzen. Gelukkig maakte Wesley alsnog een van de 10 kansen en zorgde ervoor dat de 4-1 op het scorebord kwam. Vanaf dat moment kwam er meer rust in de ploeg. Toch wist HVC vlak voor tijd nog de 4-2 binnen te schieten doordat de rechtsbuiten van HVC de bal door de O-benen van Geert in het net wist te schieten.

Het zou bijna nog spannend worden in de laatste 5 minuten, mede doordat Jack, die de hele wedstrijd niets deed, meteen opsprong om de reserve bal snel aan HVC te geven toen de bal in de bosjes verdween, zodat er geen tijd verloren zou gaan. Maar, de scheidsrechter maakte aan alle spanning een eind, want na 90 minuten floot hij af waardoor het derde een verdiende zege haalde. Halverwege de tweede helft kwamen Bryan en Herman nog in de ploeg om Bas en Erik te vervangen, maar echt verschil maakte dit niet voor het spelbeeld.

Na de wedstrijd werd natuurlijk gevierd dat de twee oudsten, Henk en Robbert, weer een jaar ouder waren geworden, en van hun AOW werden diverse kannetjes bier gehaald. Hierbij valt op dat Jack opeens zeer aanwezig is als de wedstrijd is afgelopen en er bier wordt gehaald. Ook verscheen Duuc nog even om de overwinning te vieren. Het derde bleef nog lang napraten over deze overwinning, met op de achtergrond de wedstrijd van Excelsior op de TV.

M.S.V.’71 3 – KMD 3 2-2 (1-1)

28 oktober 2023

Na alle mooie voetbaldagen die we hebben gehad in september en oktober, was het op deze laatste voetbalzaterdag van oktober minder goed weer. Ons lievelingsveld 3 was door de regen van afgelopen dagen geteisterd en daardoor niet bespeelbaar. Hierdoor moesten we de wedstrijd tegen KMD op veld 2 spelen. Ook dit veld had ernstig te lijden gehad van de regen en op sommige plekken zakte je tot de enkels in de modder. KMD is een jonge ploeg, waarvan de meeste spelers de eeuwwisseling niet hebben meegemaakt, dus u snapt dat het derde behoorlijk aan de bak moest. Twee weken terug had KMD onze vrienden van Toofan uit Ockenburg nog met 8-1 verslagen. Het gerucht gaat dat Toofan (ook) deze wedstrijd de schuld bij de scheidsrechter heeft neergelegd.

Op deze zaterdag hadden we eindelijk weer eens voldoende redelijk fitte spelers, en we begonnen met Jan in de goal, Danny, Herman, Scott, Bryan, Tom, Bas, Reno, Kees, Wesley en Martin. Op de bank zaten Frank en Robbert als spelers, en Duuc (ziek), Timo (geblesseerd) en Jack (performance coach??). Jack B had de shirtjes allemaal netjes opgehangen, al was het niet helemaal op volgorde, maar dat geeft niet. Helaas blijkt Jack ook enorm last te hebben van dyslexie want de broeken lagen niet bij de juiste shirts. Onze aanvoerder Geert D was ook ziek, hij had last van zijn stembanden die hij had verrekt bij onze vorige wedstrijden. Hierdoor kon hij enkele lettergrepen niet meer goed uitspreken, zoals tyf- en -us, waardoor hij niet in staat was om ons als aanvoerder te motiveren tijdens de wedstrijd. Hij is onvervangbaar, dus speelden we maar zonder aanvoerder. Jan leek een geschikte vervanger voor Geert, maar was zijn schoenen vergeten mee te nemen. Deze maat 50 schoenen werden in allerijl door zijn vriendin met een Cosco container op transport gezet, en deze waren maar net op tijd voor de wedstrijd op het MSV-complex. Toch leek het alsof Jan heel de wedstrijd op zijn sokken speelde, maar dat terzijde. Ook Kees sr was weer van de partij om zijn zaadje te bekijken, maar blijkbaar was dit niet tot tevredenheid want halverwege de wedstrijd ging hij er vandoor.

Gelukkig was het deze middag droog, en konden we om 12:30 aftrappen. KMD liet er geen gras over groeien en wilde zo snel mogelijk op voorsprong komen. Dit resulteerde al snel in een paar kleine kansen voor de bezoekers uit Wateringen. Nadat de eerste aanvalsstorm was geluwd, konden ook wij eens gaan nadenken om aan te vallen, en warempel, we kwamen een paar keer voor de goal. De kansen varieerden van heel groot tot zeer groot, maar het vizier van Martin en Wesley stond niet echt gericht op de goal van de tegenstander. Het spel golfde op en neer, en het was een vermakelijke pot voetbal. Na een minuut of 20 loste een van de KMD-spelers een zondagsschot (of zaterdagsschot?) van net buiten de zestien, welke een beetje verkeerd werd beoordeeld door de verdediging, en ook door Jan: 0-1.

Dit was een teken om er een schepje bovenop te doen, en met veel strijd probeerden we kansen af te dwingen. De goed leidende scheidsrechter Henk stoorde zich zó mateloos aan het verprutsen van de kansen dat hij de bal op de stip legde na hands van een van de KMD-verdedigers. Natuurlijk werd er meteen geroepen dat Jan deze penalty moest nemen, net zoals hij dat vorig seizoen had gedaan bij de uitwedstrijd tegen KMD. Daar heeft hij toen een punt voor het derde weten te redden. Ook de KMD-spelers vroegen of Jan de penalty niet zou willen nemen, want met zijn gevreesde maat 50 is een penalty een garantie voor een doelpunt. Hij was al een heel eind op weg van zijn eigen goal naar het strafschopgebied van de tegenstander, maar Wesley vond dat hij dit buitenkansje maar moest nemen. Gelukkig raakte Wesley de bal verkeerd, waardoor de bal per ongeluk in de goal plofte: 1-1!

De eerste helft leek een beetje naar de rust toe te kabbelen zonder bijzonderheden, totdat Bryan zijn ziel en zaligheid in een verdedigende actie gooide. Hierbij raakte hij de bal en zijn tegenstander, waardoor de KMD-speler geblesseerd bleef liggen. Bryan krabbelde op het gladde veld moeizaam omhoog, en wilde de bal over de zijlijn spelen zodat de verzorger van KMD zijn speler kon oplappen. Dit ging echter niet snel genoeg naar de zin van een KMD-er, en deze speler liet dit duidelijk merken aan Bryan. Onze heldhaftige politieman, die zich elke dag sterk maakt voor de maatschappij, zich in talrijke gevaarlijke situaties staande weet te houden, verloor een kort moment zijn koelbloedigheid. Zo’n situatie komt wel vaker voor op het veld, zeker in het heetst van de strijd, waarbij een speler meestal de andere speler een duw geeft, of iets in die richting. Maar Bryan wist de situatie te de-escaleren, zoals hij dat altijd doet, en pakte de bal, om die vervolgens hard op het hoofd van de tegenstander te stuiteren. De scheidsrechter had dit nog nooit meegemaakt, en wist in eerste instantie niet goed wat hij moest doen. Op aanraden van de spelers van het derde besloot hij om Bryan een gele kaart te geven, zodat Bryan 10 minuten langs de kant moest nadenken over deze ietwat gedenkwaardige actie. Langs de kant stond slachtofferhulp klaar om hem op te vangen, en onze performance coach blijkt ook een mental coach te zijn. Althans, hij kan aardig op je zenuwen werken en irriteren. Zo ook bij Bryan, welke inmiddels geheel tot rust was gekomen. Langs de kant is het voorval unaniem bestempeld als het mooiste moment van het seizoen! Nadat de losse steekjes weer vast waren gezet bij Bryan, mocht hij van de scheidsrechter weer terug het veld in. Uit sportiviteit speelde KMD Bryan meteen de bal toe, of zou het komen doordat de KMD-spelers toch een beetje bang waren van deze mentaal labiele speler?

De eerste helft ging als een nachtkaars uit, en er gebeurde dan ook niet veel bijzonders in het veld. Naast het veld gebeurde er nog wel iets angstaanjagends. Timo stond langs de lijn te kijken toen hij, volgens eigen zeggen, plotseling werd aangevallen door een horde wespen. Of waren het hoornaars? Feit is dat Timo met een uiterste gil de horde wist af te schrikken, en ongedeerd bleef. Ook nu was onze mental coach een steun en toeverlaat, al was het alleen maar om Timo hard uit te lachen.
Na 45 minuten was het eindelijk rust, en konden we even bijkomen van de inspanningen en wat drinken. Helaas hadden we deze wedstrijd geen drinkpauze tijdens de wedstrijd, dus waren er enkele uitgedroogde spelers bij. In de rust werd Scott vervangen door Frank, en Robbert zou pas invallen voor Bryan als hij 45 minuten gespeeld zou hebben. Voor de snelle rekenaars onder de lezers, dit zou dan in de 55e minuut zijn.

De tweede helft was een kopie van de eerste helft, veel strijd, mooie duels, en veel kansen. Met name Wesley creëerde zelf een hoop kansen, maar eenmaal aangekomen bij de goal was hij zo moe dat hij niet meer in staat was om de bal zelfs in een leeg goal te schieten. Als variatie gaf hij de bal een keer af, en prompt wist Kees de kans te verzilveren: 2-1! Dit veranderde weinig aan het spelbeeld, KMD had meer balbezit, maar kreeg geen uitgespeelde kansen. Dit was natuurlijk ook de verdienste van het derde dat als team een hecht blok vormde. Helaas wist KMD vanuit de tweede lijn met een schot in de korte hoek Jan te verrassen: 2-2. Jan dook nog wel, maar de slow-mo actie was niet snel genoeg om de bal tegen te houden.

Uiteindelijk kregen we nog een ultieme kans op de 3-2, maar door goed keeperswerk wist KMD de winnende goal te voorkomen. Zo eindigde deze wedstrijd in een terecht gelijkspel, en konden beide ploegen terugkijken op een leuke wedstrijd.
Na de wedstrijd bleef het nog lang gezellig, en hierbij valt het op dat we de derde helft vaak beter zijn (kan dat? Of moet de wedstrijd in drie delen gedeeld worden, met een eerste derde deel, tweede derde deel, en laatste derde deel?).

M.S.V.’71 3 – Wilhelmus 4 2-1 (1-1)

7 oktober 2023

Afgelopen vrijdag was de start van het “walking football” bij M.S.V.’71, maar kenners van de club weten dat het derde al jaren geleden het walking football geïntroduceerd heeft op de club. En deze wedstrijd was daar nog goed voorbeeld van, het kwam dichtbij “crawling football”. Maar, de unieke prestatie van het derde lag niet zozeer in de manier waarop gevoetbald werd, maar eerder in het feit dat na vele jaren eindelijk weer eens werd gewonnen op de zaterdag van de Furiade!

De Furiade-vrijdag is voor een aantal spelers een vast avondje uit, en zo ook deze vrijdag 6 oktober. Zonder in details te treden kan wel gesteld worden dat een aantal ’s avonds fitter waren dan deze zaterdag middag. De opstelling bestond uit de meest fit-ogende spelers, en dat waren Geert, Danny, Herman, Scotty-boy, Tom, Reno, Bryan, Kees, Bas, Wesley, en Martin. Op de bank Robbert, Ronald, Loek en Sunil. Jan ging fluiten en werd geassisteerd door Timo. Doordat op veld 1 het tweede moest spelen, en veld 2 enigszins belopen was door onze vrienden van Unitas, moesten wij op veld 3 spelen. Althans, dat is de versie die de M.S.V.’71 officials ons vertelden, maar in de wandelgangen werd duidelijk dat er weinig geloof was dat het derde een prestatie zou neerzetten na de Furiade-vrijdag. Afijn, Aad had vroeg in de ochtend verse krijtlijnen getrokken, en er was twee keer gemaaid zodat het veld er prachtig bij lag. Daar kon het niet aan liggen.

Onze gasten uit Den Haag hadden de eerste twee wedstrijden van de competitie verloren, en waren gebrand om de eerste punten te halen. Er waren ook diverse supporters meegekomen, en er waren zelfs een aantal van onze supporters die de moeite namen om naar het derde te komen kijken. Meteen na de aftrap was er een klein overwicht van het derde, en wij probeerden de bal op het stroeve veld rond te spelen. Na drie keer heen en weer spelen, schoten we de bal naar de tegenstander, die dan hetzelfde deed. Het derde had iets meer balbezit in deze fase, en leek de controle over de wedstrijd te hebben, maar bij elke lange bal van Wilhelmus werd het meteen gevaarlijk. De snelheid was achterin bij het derde een beetje weggezakt deze dag, wellicht dat de avond ervoor hierop invloed had?

Er kan eigenlijk niets zinnigs over de wedstrijd worden geschreven, want het lukte beide ploegen niet om de bal drie keer naar een speler van hetzelfde team te spelen. Toch wisten onze gasten de score te openen na een klein kwartiertje voetballen, en op dat moment was het tegen de verhouding in qua balbezit. De wedstrijd kabbelde rustig door, en vond voornamelijk plaats op het middenveld. Gelukkig konden we na 3 kwartier even rusten, en dat deed met name de mensen langs de kant erg goed, want het was niet echt een hele enerverende wedstrijd.

Het heilige vuur leek verdwenen bij beide partijen, en de momenten van opwinding waren heel zeldzaam. Vlak voor rust kregen we zowaar de bal in het net bij de tegenstander na een echte scrimmage voor de goal van Wilhelmus. Wie scoorde is onderwerp van discussie, het was of Wesley, of een eigen goal, maar hij telde, dus 1-1! Om Wesley een beetje een hart onder de riem te steken, geven we de goal aan hem. Hij had deze wedstrijd, naar eigen zeggen, 12 kansen nodig om er 1 te maken. Tellen is niet zijn sterkste punt, want wij hadden al 20 kansen geteld.

Dit doelpunt was zo’n grote verrassing voor het derde, dat er in de rust zelfs een beetje werd gedacht dat we nog wel eens zouden kunnen winnen. Maar, wij konden vandaag niet beter, terwijl Wilhelmus er een schepje bovenop deed, en een paar keer gevaarlijk dichtbij de 1-2 was. Zoals wel vaker, als je niet scoort, dan doet de tegenstander dat wel, en dat bleek ook in dit geval te kloppen. Want, bij een van de spaarzame aanvallende acties van het derde, wisten we zowaar een ingooi te versieren ver op de helft van Wilhelmus. De ingooi van Danny kwam via Wesley terecht voor de voeten van Reno, die toevallig eens een keer op de juiste plaats stond (na een aantal aanwijzingen van zijn medespelers). Normaal volgt er dan een vuurpijl richting de Maasdijk, maar deze keer raakte hij de bal totaal verkeerd, en prompt verdween deze bal in de uiterste hoek buiten het bereik van de keeper van Wilhelmus: 2-1! Door deze toevallige uithaal, werd Reno overmoedig, en een paar minuten later probeerde hij het nog een keer van afstand. Nu ging de bal hoog over het doel, en verdween in een baan om de aarde. Zo kennen we Reno weer!

Het laatste kwartier werd met het nodige kunst en vliegwerk doorstaan, maar het derde wist de overwinning uit het vuur te slepen. Een prachtige en ongekende prestatie in het Furiade-weekend!
Kortom, een wedstrijd om heel snel te vergeten, maar hulde voor de spelers die op hun tandvlees deze punten hebben binnengehaald. Deze punten zouden nog wel eens heel belangrijk kunnen zijn voor het kampioenschap!

M.S.V.’71 3 – Toofan 3 5-2 (4-1)

zaterdag 30 september 2023

De laatste dag van September bracht onverwachts mooi weer en veld 2 lag er weer prachtig bij met de (bijna) kaarsrechte krijtlijnen die nog ‘s ochtends om 6 uur door Aad waren getrokken. Op papier leken dit prima omstandigheden voor onze tegenstander, de eerste Surinaamse voetbalclub in Den Haag met (sport) activiteiten voor jong en oud (zie eigen website!). Een club die staat voor sportiviteit, plezier en gezelligheid. Kortom, alle ingrediënten om er een leuke pot voetbal van te maken.

Onze tegenstander was al ruim op tijd op onze club, terwijl de meesten uit ons team nog niet eens wakker waren. Onze tegenstander was vorig jaar nog kampioen geworden in de 8e klasse (!), en had vorige week met duidelijke cijfers van Wilhelmus 4 gewonnen. Zij waren gebrand om dit goede resultaat een vervolg te geven tegen ons. En dus, stonden zijn ook als eersten op het veld met een zeer uitgebreide warming up. De opkomst van ons team deed hen al een beetje gniffelen, en zeker toen zij de warming up zagen van ons, konden enkelen een lach niet onderdrukken. Maar, vergis u niet in de kwaliteiten van ons derde!

Vorige week hadden we een slechte start van de competitie, en verloren met 3-0 van Loosduinen. Een van de redenen kan geweest zijn dat de donderdag voor deze wedstrijd er te veel spelers wilden trainen. Om te voorkomen dat we deze zaterdag minder fit zouden zijn, werd de training van donderdag verzet naar volgende week donderdag.
De afwezigheid van Ronald D zorgde meteen voor verwarring, want de opstelling en de tactiek moesten nu van Jack B komen, terwijl hij juist net (weg)gepromoveerd is tot performance coach. Dit is een term die Jack B zelf nog niet kan uitspreken of spellen, en zo vult hij die positie dan ook in: door niets te doen. Eigenlijk was hij aangetrokken om Gerrit te vervangen, als dat al gaat, en dat doet hij eigenlijk uitstekend.

Afijn, we begonnen met de volgende 11 spelers: Geert, Danny, Scott, Herman, Reno, Rudi-Luki, Bas, Tom, Kees, Wesley en Martin, terwijl Bryan en Robbert op de bank begonnen vanwege vakanties. Verder was Timo nog geblesseerd, ging Loek vlaggen en Henk fluiten, en waren er nog een handvol supporters (Kees S sr, Ben D, Fer, Jan).

Wij hadden de aftrap en begonnen dan ook meteen de bal rond te spelen, maar de heren van Toofan 3 zetten hoog druk, waardoor we op eigen helft werden vastgezet. Vanaf minuut 1 vonden twee heren van Toofan 3 het nodig om continue commentaar te leveren in woord en gebaar op elke beslissing van de scheidsrechter. Een beetje in de trant van Diego Simeone, alleen speelt zijn team een aantal klassen hoger waar ook met meer op het spel staat. Gelukkig bleven de meesten van Toofan 3 rustig voetballen, op 1 moment na waarbij de verdediger wat te laat was en een terechte gele kaart kreeg van de scheidsrechter.

Ondanks het lichte veldoverwicht, schakelde onze tegenstander niet snel om bij balverlies, waardoor wij veel ruimte kregen, en die dan ook goed wisten te benutten, want binnen een kwartier stond het 2-0 dankzij Wesley en Danny (!). Danny was nog aan het genieten van zijn mooie doelpunt zodat hij wat ongelukkig de bal panklaar legde voor de aanvaller van Toofan (2-1). Dit was het sein om te wisselen, waardoor Bryan en Robbert ook nog wat speelminuten kregen. Het veranderde helemaal niets aan het spelbeeld, en via Martin (lucky) en Bas (luckier) liepen we voor de rust uit tot 4-1. De tegenstander liep al discussiërend en mokkend van het veld, maar waren nog in goede spirit dat zij de 2e helft deze achterstand konden ombuigen.

Maar, na de thee veranderde er weinig aan het spelbeeld, al werd de druk op onze verdediging steeds groter. Toch creëerden wij de grootste kansen, maar het vizier van Wesley en Martin was enigszins beslagen, want het bleef lang 4-1. Totdat een minuut of 10 voor tijd Herman medelijden kreeg met Toofan, en hun enthousiasme beloonde door de bal achter Geert te schieten. Een duidelijke fout van Geert, want hij voetbalt al enige jaren met het derde, en zou het toch kunnen verwachten dat het grootste gevaar komt van zijn eigen verdediging.

Deze goal gaf Toofan nog extra energie, maar onze verdediging gaf geen krimp. Sterker nog, bij een van de diepteballen kon Kees S zo langs de laatste man lopen en de 5-2 scoren. Volgens de grensrechter van Toofan was dit duidelijk buitenspel, en inderdaad stond Wesley aan de zijkant buitenspel. Hij nam echter niet deel aan het spel, of eigenlijk de hele 2e helft nam hij niet deel aan het spel, maar in dit geval betekende het dat de scheidsrechter zelf heel goed had gezien dat Kees van achter zijn man kwam. De reeds verhitte gemoederen van Toofan raakten aan de kook door het negeren van het vlagsignaal, zelfs na duidelijke uitleg van de scheidsrechter. Het liep zeer hoog op, en de twee vervelende mannetjes van de bank liepen ook het veld in, schreeuwend en scheldend, en ook dreigend. Hierop besloot de scheidrechter af te fluiten, waarna het nog even uit de hand dreigde te lopen, maar gelukkig waren een aantal spelers zo wijs om hun medespelers en stafleden tot de orde te roepen.

Zelfs nadat iedereen gedoucht en omgekleed was, waren de emoties bij een aantal nog steeds in het rood, alsof de champions league finale was verloren. En dat terwijl op hun website staat dat zij staan voor sportiviteit, plezier en gezelligheid.
Maar goed, wij hebben prima gespeeld en we hebben ons plezier zeker niet laten verpesten door het nare einde van de wedstrijd. Na afloop smaakte het bier net zo goed als het bier bij HVC!

Loosduinen 3 – M.S.V.’71 3 3-0 (1-0)

zaterdag 23 september 2023

Na een zomerstop waar het 3^de elftal van MSV zoveel mogelijk fit probeerde te blijven door te blijven trainen was op 23-09 de eerste competitie wedstrijd van het nieuwe seizoen. In de zomerstop heeft het 3^e elftal ook niet stil gezeten op de transfermarkt en zijn er 3 nieuwe spelers aangetrokken in de hoop het team op een paar posities te kunnen verbeteren.

Als eerste werd Timo S. aangetrokken. Deze speler is geen onbekende voor het 3^de aangezien zijn vader wel vaker rond en op de velden van het 3^de wordt gezien. Hiermee hoopt het 3^de vooral een nieuwe vlaggenist en scheidsrechter voor in de toekomst aan getrokken te hebben. Vlak na de aantrekking van Timo werd Tom V. aangetrokken. Dit werd niet alleen gedaan vanwege de naamsverwarring in het team sterker te maken, maar op het middenveld hadden een paar oudere spelers aangegeven een stapje terug te gaan doen. Het schijnt ook zo te zijn dat zijn nieuwe werkgever en manager invloed hebben gehad op de keuze van Tom. Als 3^de versterking werd Ruud D. aangetrokken. Ruud wordt door veel mensen op MSV Luuk genoemd, maar omdat er geen verwarring in ons team wil komen met Loek en Luuk wordt hij gewoon Ruud genoemd.

De eerste competitie wedstrijd werd met positieve zin begonnen na de doelstelling van de beker. Hier had Ruud eigenlijk nog andere oren naar met zijn 8 goals in de beker. Dit waren tevens alle goals voor MSV-3 in de beker. De eerste bekerwedstrijd werd namelijk met 1-2 gewonnen uit bij Gravenzande, de tweede bekerwedstrijd werd thuis met 2-3 verloren van Maasdijk en de laatste bekerwedstrijd werd gelukkig door het vele missen van kansen van de spitsen van MSV en de linksback/rechtsbuiten met 2-2 gelijkgespeeld uit bij HVC. Het voordeel van de laatste wedstrijd was dat er hetzelfde bier als bij MSV werd geschonken. Hierdoor was er voor veel spelers en leiders van het 3^de geen smaakverschil tussen het bier van HVC en MSV.

De wedstrijd tegen Loosduinen was tevens de laatste competitiewedstrijd van het 3^de van vorig seizoen. Deze wedstrijd werd toen met 3-2 verloren dus was het 3^de gebrand op een kleine revanche. Helaas werd in de aanloop van de wedstrijd duidelijk dat de beker toch ook zijn tol had geëist op sommige spelers. Zo had het 3^de te maken met blessures, vakanties, geen zin en hier en daar een kleine kater getroffen. Een aantal geblesseerde spelers werden toch zover mogelijk opgeknapt om te starten zodat Jan niet in de basis hoefde te starten. Daardoor waren de volgende elf namen die op het korte kunstgras van Loosduinen mochten aantreden. Geert, Frank, Herman, Scott, Ronald, Tom V, Reno, Loek, Kees, Martin en Ruud. Op de bank zaten Jan, Gio en Wesley die na zijn vakantie toch extra rust kreeg om bij te komen van het kijken naar zijn huis. Als mentale ondersteuning waren Timo, Jack, Chuckie en de jarige Hans meegekomen.

Vooraf probeerde het 3^de een tactiek te bedenken, maar dit resulteerde in verschillende meningen. Wel of geen druk zetten, lange bal, bal overspelen naar een MSV-er of een tegenstander. Toch kon MSV hier en daar een kans krijgen en was Scott een goede sta in de weg voor de tegenstander. Geert deed was ook weer op zijn eigen niveau en verwerkte de bal liever tot corner dan hem vast te houden. De met een brace spelende Martin kreeg na 15 minuten een grote kans toen hij van rand 16 kon uithalen. Hij gaf na de wedstrijd aan dat hij een gaatje zag. Zijn schot… raakte de paal en kwam terug het veld in. Iedereen had er al op gerekend dat Martin zijn oude vorm toch weer te pakken had maar helaas. Doordat iedereen de 0-1 al telde werd er niet door alle spelers en grensrechters van MSV opgelet en kon de bal via een lange bal op de spits van Loosduinen worden gegeven. De speler vertrok vanuit een positie die achter de laatste linie van MSV lag. Maar blijkbaar zag de grensrechter dit anders en liet doorspelen. De spits kon makkelijk afronden en in plaats van 0-1 was het 10 seconden later 1-0.

MSV probeerde positief te kijken naar deze stand. Maar ook nu waren de meningen verdeeld. Het verdere verloop van de eerste helft waren de kansen voor beide partijen op 1 hand te tellen. Zo kreeg Herman nog een aardige kans door een vrije trap over de muur te krullen. De keeper van Loosduinen had een mooie showduik in huis en haalde de bal voor de doellijn weg. Ook Martin kreeg weer een grote kans. Zijn intentie was om vanaf 11 meter op goal te schieten, maar het vizier stond ruim naast het goal. Het schot werd door een verdediger van Loosduinen toch nog een grote kans en hij kreeg de bal tegen zijn lichaam waardoor de bal bijna alsnog in de kruising belande.

In de rust werd er besloten om de opgelapte spelers voor deze wedstrijd toch maar weer rust te gunnen. Zo kwam Gio en Wesley in het veld voor Loek en Martin. Hierdoor werden er 2 nieuwe spitsen ingebracht en ging Ruud een linie naar achteren op de plek van Loek spelen. Deze wisseling bleek toch vrij snel zijn effect te hebben toen Gio op rand 16 van Loosduinen werd aangespeeld zijn imposante lichaam gebruikte om de verdedigers van de bal af te houden en uit de draai uithaalde. De bal ging rakelings langs de goal.

Het spel golfde op en neer en na 20 minuten gaf Kees aan dat zijn energie op was. Of dit kwam doordat hij de avond daarvoor gebingood had? of was het toch die MC plant die nu de weg omhoog had gevonden? Met nog 15 minuten te spelen kwam Jan in het veld. Deze wissel bracht niet het effect wat er moest komen, want Loosduinen kon in het laatste kwartier uitlopen naar 3-0. De wedstrijd was gespeeld en kon door de leidsman worden beëindigd.

Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen Toofan op het programma. De wedstrijd staat nu nog gepland om 12:30, maar dit kan nog veranderen aankomende week.

Seizoen 2022/2023

M.S.V. ’71 3 – Naaldwijk 3 4-1 (2-0)

zaterdag 29 april 2023

Eindelijk was de lente begonnen op zaterdag 29 april 2023 was het namelijk heerlijk weer wat er ook voor zorgde dat veel oud spelers van het derde kwamen kijken bij de wedstrijd. De zon had het kunstgras al aardig opgewarmd. En de zonnebrand was geen overbodige luxe. Het 3de is sinds het “trainginskamp” van de 10 wedstrijden pas 2 keer verslagen. Dit heeft uiteraard meerdere redenen zoals het zolang mogelijk uitstellen van wedstrijden tegen de koploper, maar ook door het niet mee laten spelen van sommige spelers… deze zaterdag was het dan toch weer hopen op genoeg man, want de Megaweek waar veel spelers van het derde bij betrokken zijn hakte er aardig in. Gelukkig beschikt het MSV toch over een JO-19 die graag 3 spelers wilde afstaan om te zorgen dat MSV 16 man op het wedstrijdformulier kon zetten.

De volgende 11 spelers gingen proberen om de 3 punten ook nu weer in Maassluis te houden. Op goal Geert die in de warming-up al een paar ballen klem pakte waardoor hij tijdens de wedstrijd veel corners weg kon geven als dit nodig was. Achterin stond Loek, Scotty, Herman en de terugkerende Frank die na zijn Marathon van 2 weken geleden weer hersteld was om te spelen. Op het middenveld stonden Reno, Rick, Kees, Danny. In de spits stond het doelpuntenmachine Wesley en de iets minder goedlopende en scorende spits Martin. Op de bank hadden wij deze keer gekozen voor oud en jong door elkaar. Zo hadden wij Melle en Lodewijk van de JO-19 en Robbert en Duc om de leeftijd op de bank weer wat op te krikken. Jan hanteerde de vlag en Henk probeerde de wedstrijd te leiden met een scheidsrechters fluit.

De intentie van Naaldwijk was ook nu tijdens de warming-up duidelijk. Met positiespel moesten zij het spel gaan maken in Maassluis. Enkel was dit na 5 minuten al weer overboord gegooid toen Kees de sprintende Wesley nog verder diep stuurde. Wesley had nog steeds zijn vizier op scherp staan en schoot de stand naar 1-0. Uiteraard was dit voor Naaldwijk het punt om druk te zetten in plaats van positiespel aan te houden. Voor Loek was dit blijkbaar te veel druk en moest hij na 12 minuten (precies 1 minuut langer dan de vorige linksback uit bij Naaldwijk) gewisseld worden. Robbert was gretig en begon snel aan een warming-up, maar door ingrijpen van Duc en zijn assistent in het veld werd er besloten om Melle in te brengen. Hierop besloot Robbert zijn taak als Interimtrainer weer op te pakken en tussen de volgelopen bank plaats te nemen. Op de bank waren ondertussen veel oud en geblesseerde spelers komen te zitten. Met de gedachten van de Megaweek moest er daarom ook een ontruimingsplan worden opgesteld. Terug naar de wedstrijd.

Het spel golfde op en neer en het werd duidelijk dat MSV zijn vizier niet meer op scherp had staan zo waren er meerdere schoten naast of over. Het meest benoemingswaardige schot was die van Reno. Die had in gedachten uit te halen, maar zoals iedereen al zou verwachten zou deze bal naast gaan. De verdediger van Naaldwijk zou het zielig vinden voor zijn keeper dat hij de bal moest gaan halen in Maassluis centrum en gooide zich voor de bal. Hij vergat hierbij dat deze bal genoeg snelheid zou hebben en kreeg de bal in zijn gezicht. Even werd er gedacht dat Reno het expres had gedaan, maar dit kon niet het geval zijn. Het is en blijft het 3de elftal. De speler was zo aangeslagen dat hij door meerdere mensen ondersteund moest worden naar de zijlijn. Misschien was dit dan toch de sterkste speler van Naaldwijk want het was vlak voor het rustsignaal dat zowaar Martin een doelpunt scoorde. Hiermee bracht hij de stand op 2-0 en kwam hij in gelijke stand terecht met Scotty in de topscorers ranglijst van het 3de elftal van MSV.

In de rust gingen alle spelers gebruik maken van de limonade. Iedereen behalve 1 man die blijkbaar nog niet veel te doen heeft gehad. Herman die normaal weinig in de verslagen voorkomt moet toch benoemt worden, als ware entertainer zorgde hij ervoor dat zijn dochter kon voetballen. Een nieuw talent stond misschien wel op het veld. De twijfel werd groot is deze echt van Herman dan?

In de rust werd er niet besloten om wissels door te voeren. Het stond nog steeds goed en er waren nog geen pijntjes en krampjes te zien. Toch was het Robbert die na een 10 minuten Melle verving en zo de leeftijd op de bank weer wat naar beneden bracht. Met deze wissel was het opnieuw Reno die een negatieve hoofdrol voor zich opeiste, of misschien was het toch niet helemaal zijn schuld, de linksbuiten van Naaldwijk had Frank gepasseerd en liep vrij makkelijk de zestienmeter binnen. Hij speelde de bal net iets te hard voor zich uit waarna Reno zijn kans zag en probeerde een grassprietje op het kunstgras weg te halen. Helaas stonden de benen van de linksbuiten in de weg waardoor hij de speler omver schopte. Henk floot direct en zeer makkelijk voor een penalty, maar na contact met de VAR werd er niet besloten iets te veranderen aan deze beslissing. De penalty werd in de hoek geschoten waardoor Naaldwijk weer hoop kreeg en de 2-1 nu op het scoreboard stond.

MSV wist dat er gewisseld moest worden en daarom werd Duc ingebracht voor Frank die moest met kramp in zijn hamstring het veld verlaten. Blijkbaar was een marathon lopen 2 weken voor zo’n belangrijke wedstrijd geen slim idee. Met Duc op het middenveld en Danny nu op de rechtsback positie was de achterhoede weer wat op sterkte gebracht. Ook Rick werd naar de kant gehaald voor Lodewijk. Voor Naaldwijk was het geluk aan hun zijde, want Wesley leek het Martin virus te hebben en nu meer naast te schieten dan op goal. Dit zou betekenen dat de wedstrijd spannend zou worden tot de laatste minuut. Gelukkig had Martin zijn knie iets kunnen aandraaien en schoot op aangeven van Wesley de 3-1 binnen. En zelfs niet veel later schoot hij de 4-1 binnen, maar ook hier werden de beelden van de VAR even bestudeerd en was het uiteindelijk de verdediger van Naaldwijk die de bal in eigen goal verwerkte. Hierdoor komt Martin, maar 1 doelpunt boven Scotty te staan in de lijst.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Scott kond dit niet hebben en probeerde in de allerlaatste minuut nog een goaltje mee te pikken. Helaas voor hem en gelukkig voor Geert kon hij de bal net op tijd voor zijn doellijn weghalen. En zo kon ook Henk voor de laatste keer fluiten vandaag en was de 3de overwinning op rij een feit. Het 3de is zelfs sinds 25-02 ongeslagen. En al hadden sommige spelers bij de gelijkspellen tegen Gravenzande en KMD wel gewoon hun plicht gedaan had het 3de 4 punten meer gehad. Nu staat het 6de en speelt het aanstaande woensdag de wedstrijd tegen HVC. Met de 4 punten extra had het 3de zelfs als 3de deze wedstrijd ingegaan en was er kans op het kampioenschap, maar hier had geen feest voor gehouden kunnen worden aangezien direct na de laatste wedstrijd op 13-05 een aantal spelers al op zomervakantie gaan. Dit moet wel gedaan worden aangezien de voorbereiding voor volgend jaar vroeg begint.

zaterdag 15 april 2023

Naaldwijk 3 – M.S.V.’71 3 2-5 (1-1)

Interim-coach Robbert loodst het derde naar derde overwinning op rij!

Op een prachtige lentedag moesten we om 14:30 aantreden tegen de hekkensluiter van de reserve 4e klasse op sportpark De Gekapte Bomen, voorheen De Hoge Bomen. Naaldwijk 3 was gebrand op een goed resultaat tegen ons en hadden geregeld dat deze wedstrijd op veld 1 gespeeld moest worden zodat er veel publiek kon kijken. Het voordeel van dit grasveld was dat het zo groot was, dat het geschreeuw van Geert en Martin niet te horen was voor de andere spelers. De warming up van Naaldwijk was totaal anders dan die van ons, en zag er werkelijk indrukwekkend uit, met pionnetjes, hesjes, en enorme inzet. Bij ons lagen de hesjes klaar, en die bleven de hele warming up klaarliggen.

Er was enige onrust in de ploeg, want Gary, herstellende van een blessure, had zich afgelopen donderdag plotseling aangemeld voor de training. Enkele spelers voelden dit als een bedreiging en vreesden voor hun basisplaats als Gary opeens terug zou komen en wedstrijd fit zou zijn. Daarom werd besloten de training te schrappen om iedereen fit te houden voor deze wedstrijd. De aanwezigheid van een andere geblesseerde, Tom B., bij de wedstrijd verhoogde de stress in de ploeg. Maar, het is goed te zien dat Gary en Tom bijna terug zijn.

Ondanks enkele lichte blessures startten we met de volgende elf: Geert, Danny, Loek, Herman, Robbert, Bryan, Kees, Reno, Bas, Wesley, en Martin. Op de bank zaten Jan en Ronald, later aangevuld met Luuk en Timo, en Tom B. Henk zorgde voor een feestelijk tintje door langs de lijn te gaan vlaggen. Het idee dat we tegen de nummer laatst van de competitie speelden zorgde ervoor dat meteen na het eerste fluitsignaal onze succesvolle tactiek van de afgelopen weken werd vergeten. Dit enthousiasme eiste al na 12 minuten het eerste slachtoffer. Tijdens de warming up gaf Robbert aan voldoende hersteld te zijn van de kuitspier blessure van vorige week, en eiste dan ook een basisplek op. Een lichte overschatting van deze senior, want bij de eerste de beste “sprint” speelde deze blessure weer op, en moest Duuc hem vervangen.

In de rommelige openingsfase waren wij wel de bovenliggende partij. Geheel tegen de verhouding in wist Naaldwijk de score te openen: na een voorzet vanaf links plofte de bal voor de voeten van een van hun aanvallers: 1-0. Gelukkig voor ons duurde deze achterstand niet al te lang, want Wesley had het op zijn heupen en maakte de eerste van zijn vier treffers deze middag: 1-1. Ondanks een vermakelijke eerste helft, gebeurde er vrij weinig dat de moeite waard is om te vermelden. Of het moet zijn dat het vizier van Martin en Wesley niet altijd even goed afgesteld stond. Vorige week liepen zij ongeveer 1 op 5, en vandaag was het 1 op 4, een lichte verbetering. Met nog 3 wedstrijden voor de boeg en met deze voortgang zal de laatste wedstrijd 1 op 1 zijn.

In de rust werd door self-made interim-coach Robbert geprobeerd om toch nog even de positieve punten van de eerste helft te belichten, want de rust was te kort om alle foutjes te bespreken. Zoals wel vaker wordt er totaal niet geluisterd naar hem, dus de tweede helft ging verder waar de eerste helft eindigde.  Ons voordeel was dat Naaldwijk slechter uit de kleedkamer kwam, waardoor het leek alsof we beter gingen spelen. Nadat enkele kansen niet verzilverd werden, wist Wesley toch de 1-2 te maken. Na een kwartier kwamen Luuk en Timo voor de moegestreden Kees en Duuc in het veld. En het antwoord van Naaldwijk liet niet heel lang op zich wachten. Een mooi genomen vrije trap, die vanaf de bank houdbaar leek (?), verdween in de linker kruising: 2-2. Precies op de zwakke plek van Geert. Dit was ook meteen het laatste wapenfeit van Naaldwijk, want wij liepen vrij makkelijk uit naar 2-4. Wesley had nog geprobeerd om anderen te laten scoren (Martin, Timo), maar dit liep allemaal op niets uit.

Vijf minuten voor tijd werd Martin uit zijn lijden verlost door de interim-coach en mocht Jan nog even in de spits. Dit bleek een gouden wissel te zijn, want binnen 2 minuten liet Jan-“Haaland” zien hoe het moest: 2-5. Dus, hij kan het wel, scoren. Natuurlijk maakte deze goal niet uit en is alleen maar leuk voor de statistieken. Herman wist Jan dan ook nog haarfijn te vertellen dat hij beter de penalty tegen KMD had kunnen maken, dat hadden twee extra punten geweest. Het is goed om elkaar scherp te houden! Kort hierna had de prima fluitende scheidsrechter genoeg gezien, en floot af met 89 minuten op het scorebord. Dit leverde wat verwarring op, omdat een aantal dachten dat het gestaakt werd. Was het de fanatieke aanhang van Naaldwijk die bierbekers op het veld gooiden? En, was dit dan de tweede wedstrijd in Nederland die gestaakt werd vanwege het op het veld gooien van spullen? Was de veiligheid van de spelers in gevaar? Gelukkig was dit allemaal niet het geval en had de scheidsrechter alleen maar dorst en pijn aan zijn ogen van het spel dat hij had moeten aanzien. En zo konden we met drie punten op zak terug naar Maassluis.

Het is ongelooflijk, en het lijkt wel een verhaal uit een jongensboek, maar dit was alweer de zesde wedstrijd op rij die niet verloren is gegaan! Sterker nog, mede dankzij Jan (!) hebben we drie winstpartijen op rij, en dat is lang geleden!

zaterdag 8 april 2023

M.S.V.’71 3 – VDL 3 5-2 (3-2)

Derde draagt overwinning op aan coach Kees!

Op de eerste mooie lentedag van het jaar stond de derby van Maassluis op het programma. De aanloop naar deze wedstrijd was er weer een met hobbels. De donderdag training werd afgelast om de spelers extra rust te geven voor deze wedstrijd. Coach Kees S. jr. was al een week aan het puzzelen om de juiste spelers op de juiste plek te zetten, terwijl wij al blij zijn met 11 redelijk fitte spelers. Maar, op zaterdag bleek dat coach Kees er niet bij kon zijn vanwege een pijnlijke nekspier en dan helpt het niet als je een wedstrijd van het derde moet kijken. De oorzaak van deze pijnlijke verrekking was onduidelijk, en er zijn natuurlijk vele manieren waarop je je nekspier kan verrekken. Was de wedstrijd van vorige week de oorzaak? Hierbij ging het spel zo op en neer, dat Kees misschien zijn hoofd te veel heeft moeten draaien? Of was het juist doordat hij vorige week af en toe meewarig zijn hoofd schudde bij het aanzien van de vele fouten? Of, was het toch zijn kuitspier die opspeelde en doorschoot in zijn nek? Het kan ook zo maar zijn dat Kees andere activiteiten had die niets met voetbal te maken hadden? Er werden nog wat andere mogelijke oorzaken besproken, maar die blijven binnen de muren van de kleedkamer. Er werd zelfs gefluisterd dat deze succesvolle, winnende coach van vorige week meteen wil stoppen en zo de boeken in te gaan als de meest succesvolle coach van M.S.V.’71. Afijn, deze mysterieuze speler/coach zal het antwoord nog wel eens geven, feit is dag hij er niet bij was.

De waslijst met afwezige spelers vanwege blessures of werk was weer lang, en het is elke zaterdag dan ook een verrassing wie wel aanwezig is, en ook nog kan spelen. Terug van de disciplinaire schorsing was Jan, al was zijn optreden beperkt tot het omkleden. De elf die voldoende fit waren en het vertrouwen kregen om te beginnen waren Geert, Loek, Herman, Scott, Duuc, Reno, Danny, Wesley, Martin, Sunil en Bryan. Op de bank begonnen Gio en Robbert, waarbij later ook nog eens Luuk, en Chris aansloten. Henk besloot, net als vorige week, om deze wedstrijd te leiden. Na een wat chaotische warming up, waarbij de lachspieren meer gebruikt werden dan de beenspieren, begonnen we iets later dan 12:30 aan de derby in een stralende zon en met veel publiek. Ondanks de roep om op veld 2 te spelen, speelden we op aandringen van Robbert gelukkig op veld 1,

De uitwedstrijd was kansloos met 5-0 verloren, en ook de stand in de competitie voorspelde een zware pot. Ondanks de afgesproken tactiek om de kat uit de boom te kijken, wisten we tot verrassing van alles en iedereen binnen een minuut de 1-0 op het scorebord te krijgen. Wesley rondde een snelle uitval af met een bekeken schot in de linkerhoek. Een onverwachts succesje dat ons de rest van de middag veel zelfvertrouwen gaf. VDL was aangeslagen, en probeerde uit alle macht ons het voetballen onmogelijk te maken. En, met succes, want binnen drie minuten maakte zij al de 1-1. Na 5 minuten werd Loek vervangen door Chris, omdat Loek nog last had van een zwevende rib en eigenlijk liever met de vlag langs de lijn Henk wilde assisteren.

Net in het veld gekomen zorgde Chris voor de 2-1. En de koek was nog niet op, want 2 minuten later was het al 3-1, door een mooie aanval die enigszins gelukkig werd afgerond door spits Martin, die hiermee zijn doelpunten totaal van 2023 op 1 bracht. Gelukkig heeft hij de negatieve spiraal doorbroken, en heeft hij na 632 minuten “droog” te staan weer een doelpuntje meepikte. Kort hierna scoorde VDL alweer de aansluitingstreffer, 3-2, en toen waren er pas 20 minuten gespeeld. Deze aansluitingstreffer was mogelijk doordat Scott zichzelf liet struikelen, en vervolgens in een ultieme poging om de bal alsnog te onderscheppen liet zien dat hij normaal op een zandbank voor de kust ligt, met een bal op zijn neus.  U begrijpt, als verslagever valt het niet mee om én van de zon te genieten, én ook nog dit snelle spel te volgen. Ondanks dat de eerste helft nog wel wat aardige momenten kende, gebeurde er weinig noemenswaardig. Het spel golfde op en neer, maar zonder dat er echte kansen werden gecreëerd. En zo gingen we met een 3-2 voorsprong rusten!

In de rust werd Duuc bedankt voor zijn inzet, en vervangen door Robbert. Door deze nieuwe impuls kwam er weer wat leven in de wedstrijd, en scoorde alweer Wesley: 4-2. De vreugde sprong van Robbert leverde hem meteen een kuitspier blessure op, en het ouwetje moest dan ook enige minuten later vervangen worden door Bryan. Onder luid gejuich ging hij naar de kant, waarbij het niet zeker is óf mensen blij waren dat hij vervangen moest worden, óf dat ze echt onder de indruk waren van de volle 17 minuten die hij speelde. De blessure leek een beetje hetzelfde als die van Kees S, dus wellicht dat volgende week de nekspier van Robbert ook verrekt is. Het zal wel een teken zijn dat het oude vlees nu echt op is, en misschien is dit nu eindelijk zijn laatste wedstrijd geweest. Menigeen hoopt wellicht dat het inderdaad zo is, want de vraag is of hij überhaupt nog van toegevoegde waarde is.

Ondertussen waren Gio, Tom en Luuk in het veld gekomen voor Sunil, Bryan en Chris. Gio bracht weer wat leven in de brouwerij door binnen 5 minuten twee keer als een stervende zwaan ter aarde te storten, en vervolgens naar de zijkant te gaan met pijn in de zij. Toch kwam hij nog terug in het veld voor de laatste vijf minuten waarbij hij met een magistrale omhaal bijna de 5-2 maakte. Helaas ging de bal op de paal, en in de rebound was Duuc net te laat om alsnog de 5-2 binnen te werken. VDL bleef aandringen, maar wij gaven geen echte kans weg in de tweede helft, sterker nog, in de omschakeling wisten wij diverse keren zeer gevaarlijk uit te breken. Helaas stond het vizier niet op scherp, en werden medespelers, bewust of onbewust, nog wel eens over het hoofd gezien. Vijf minuten voor tijd moest ook Martin zich laten vervangen vanwege hevige kramp in zijn kuit. Op de vraag waarom hij zich niet eerder liet vervangen, antwoordde deze superspits dat niemand hem zou kunnen vervangen. En daar heeft hij gelijk in, hij is en blijft uniek, waar er gelukkig maar één van is.

Terwijl Henk al op zijn klokje keek, en de 10e minuut van de blessure tijd liep, scoorde Wesley nog een keer om de eindstand op 5-2 te brengen. U zult denken, wat een super-spits, drie goals, maar qua kansen loopt hij ongeveer 1 op 5, dus reken maar uit.
Na afloop smaakte het verkoelende bier heerlijk, want het was al even geleden dat we onze stadsgenoot wisten te verslaan. En, Geert trakteerde nog op een rondje omdat hij jarig was, of bijna weer jarig wordt. Gio, Luuk, Chris en Tom hartelijk dank voor jullie inzet, net als de rest van het team. Na de wedstrijd werd uw verslaggever nog lastiggevallen door diverse spelers die wel of niet in het verslag willen komen. Dit intimiderend voorval zorgt ervoor dat nu iedereen genoemd wordt, dus ook Geert, Loek, Herman, Scott, Duuc, Reno, Danny, Wesley, Martin, Sunil en Bryan bedankt! En, Henk voor het fluiten. Volgende week Naaldwijk uit, lekker in de middag.

zaterdag 1 april 2023

M.S.V.’71 3 – Westlandia 4 2-0 (1-0)

Debuterende coach Kees S. pakt de volle winst!

De aanloop voor deze wedstrijd begon met de vraag of het wel of niet door zou gaan. Na de vele buien van de afgelopen week was het sompige veld 2 toch voldoende bespeelbaar op deze druilerige zaterdag. Vanwege 1 april was het lang onduidelijk voor sommigen of het serieus was, of niet, maar “it giet oan”!

Er waren weer de nodige afwezigen, maar gelukkig kon de debuterende coach Kees over een aantal voldoende fitte spelers beschikken. De coach moest eerst wat minder populaire maatregelen nemen. Na het missen van de penalty vorige week, en dus de drie punten, werd Jan disciplinair geschorst en teruggezet naar het 4^e van M.S.V.’71. Met een onbegrepen tactiek gaf hij de volgende 11 spelers het vertrouwen om deze wedstrijd te starten: Geert, Loek, Herman, Jordy, Robbert, Reno, Martin, Wesley, Luuk, Bryan, Bas. Op de bank hadden we drie sterke spelers achter de hand: Duuc, Danny, en Gio. Ook de assistent-coach Fer was net (niet) op tijd aanwezig, en Henk besloot deze wedstrijd onverwachts te gaan leiden als scheidsrechter. Westlandia 4 is een team met wisselende samenstelling, althans, het team was bijna helemaal anders dan in de uitwedstrijd, waar we schlemielig met 1-0 verloren. Toch bezet dit team de derde plaats in de 4^e klasse. Onze gasten begonnen sterk aan de wedstrijd, en zette meteen goed druk op onze verdediging. Door het natte veld wilde de bal nog wel eens doorschieten, waardoor er af en toe vreemde situaties ontstonden. Na de eerste tien minuten kregen we meer vat op de wedstrijd, en de spitsen Wesley en Martin zorgden ervoor dat Westlandia continue drie man achterin hielden. Volgens Martin waren het er minimaal vijf, dus zullen het er wel een stuk of vier geweest zijn. Feit is dat Westlandia steeds een aanspeelpunt te weinig had, waardoor we redelijk makkelijk op de been bleven. Eigenlijk waren de beste kansen voor ons, maar de zuiverheid in de eindpass ontbrak nog. Nadat Loek met een fraaie sliding een uitbraak, en een mogelijke 0-1 wist te voorkomen, ging Luuk zich maar bemoeien met de aanval. Dit resulteerde in een mooie aanval en werd door Luuk beloond met de 1-0! Zonder vermeldenswaardige feiten kabbelde de wedstrijd naar de rust. De immer rustige coach stond met denkrimpels langs de lijn.

In de rust voerde coach Kees natuurlijk het hoogste woord. Doordat het voorin wat stroef liep, besloot het tactische vernuft van het derde om te doen wat geen enkele andere coach zou durven: Duuc en Danny erin te brengen voor de solide verdedigers Robbert en Loek. Het idee was natuurlijk om de tegenstander op het verkeerde been te zetten door twee verdedigers te wisselen, terwijl de aanval stokte. Alhoewel niemand in het brein van deze veelbelovende coach kan kijken, moet ongetwijfeld de drijfveer zijn geweest dat de ballen beter naar voren gespeeld moesten worden. Maar, wie zal het zeggen? Deze veranderingen hadden in elk geval een effect, maar het is niet duidelijk of dit het gewenste effect was.

Door het wisselen van de twee controlerende verdedigers moest er in de tweede helft veel meer strijd worden geleverd. We hadden wat voetballend vermogen ingeleverd, dus dan maar met de denkbeeldige opgestroopte mouwen spelen. Het leverde in elk geval een vermakelijke tweede helft op, met aan beide kanten strijd en fouten. Mede door het goede fluiten van Henk was het een leuke wedstrijd die niet bij elk duel stil werd gelegd. Wij zakten iets meer in om Westlandia uit te nodigen op onze helft, zodat wij in de counters gevaarlijk konden worden. Deze tactiek bleek uiteindelijk goed uit te pakken.

Ook in de tweede helft gave we eigenlijk geen kans weg, al moest Geert nog een keer handelend optreden na een gevaarlijk inzet van Danny. Gelukkig wist Geert te voorkomen dat de bal in het doel belandde, helaas ten koste van een hoekschop (alweer). Ook Jordy moest nog een keer Geert helpen, en uiterst kalm haalde hij de bal van de doellijn. Zo bleef het gelukkig 1-0.

Halverwege de tweede helft onderschepten we de bal op het middenveld en werd Wesley de diepte ingestuurd. Dit keer sloeg hij wijselijk Martin over en ging hij zelf richting de goal: 2-0! Voor de coach was dit het teken om Bryan te gaan wisselen: door heel kordaat op te treden wist Kees om binnen 10 minuten Bryan te overtuigen om zich te laten wisselen voor Gio. Gio werd ingebracht om de laatste 10 minuten de bal in de ploeg te houden en aan een soort “gallery-play:” te doen. Binnen vijf minuten lag hij al drie keer op de grond, zonder dat er een tegenstander in de buurt was. Tijdens zijn val probeerde hij wel zo veel mogelijk tegenstanders mee te nemen naar de grond, een levende bowling bal!

Ook Danny “de tank” bleek een constant gevaar, voornamelijk voor de tegenstander: Westlandia speelde in het groen, en groen is voor onze marinier een teken om door te gaan: rood = stoppen, groen = doorgaan! Dus, zelfs al stond er een tegenstander in de weg, Danny ging er dwars doorheen. Mede hierdoor vermeed Westlandia zo veel mogelijk de rechterkant, waardoor die kant van de tegenstander al was uitgeschakeld. Na vorige week hadden we Reno weten te overtuigen om dit niet meer te doen, want zijn schoten eindigden overal behalve bij de goal. Nu was het Martin die een poging deed om de score toch noch hoger te laten uitvallen. Met zijn sterke linker zwabberbeen leverde hij een fenomenale kanonskogel af, die niet eens de achterlijn haalde. Vorige week wist hij in ieder geval nog de cornervlag te raken, maar helaas blijft onze spits dit jaar nog “droog” staan, en ziet hij nog steeds Scott voor zich in de lijst met topscoorders. Hierbij dan maar een oproep om hem volgende week te komen aanmoedigen…..en als hij scoort, geeft hij 1 kannetje bier weg!

En nivo zakte langzaam door de ondergrens en Henk besloot dan ook om een einde aan de wedstrijd te maken. hierdoor bleven de punten geheel verdiend in Maassluis

Mogelijk vraagt u zich af waarom er enkele spelers met naam en toenaam worden vermeld, maar dat is meer omdat deze spelers niet zo zeer goed voetballen, maar wel vermakelijk zijn. Maar, Herman is bijvoorbeeld een altijd constante, goede en rustige speler met veel overzicht, en omdat hij geen gekke dingen doet, eindigt hij niet in dit verslag. Hetzelfde geldt voor Robbert, Bryan, Bas en Duuc. Misschien dat zij een keer opvallen, en dan zal het zeker vermeld worden.

Jordy, Gio en Luuk weer bedankt, een prima wedstrijd en mede door jullie weer drie punten!

Na afloop smaakte het bier natuurlijk extra goed omdat de drie punten waren gehaald. Voor de winnende coach is dit natuurlijk een enorme opsteker, en met zo veel goede fitte spelers zal het een puzzel worden voor volgende week, thuis tegen VDL. En, weer op veld 2!

Dit was alweer de vierde wedstrijd op rij die het derde niet heeft verloren! De weg omhoog is ingezet, maar ik vrees dat het te laat is om nog mee te strijden om het kampioenschap. Wel zijn we inmiddels veilig!

M.S.V.’71 3 – Westlandia 4 2-0 (1-0)

zaterdag 25 maart 2023

K.M.D. 3 – M.S.V.’71 3 2-2 (2-0)

“Supersub Jan bezorgt het derde een punt.”

Zaterdag 25 maart moest het derde om 14:30 aantreden in Wateringen tegen KMD, een tegenstander die de afgelopen jaren nogal lastig te bespelen was. Al voor de wedstrijd kregen we een seintje dat we tijd moesten rekken, omdat Wesley, Danny en Scott nog vanuit Maasdijk moesten komen, waar zij met het tweede hadden gevoetbald. Dit was geen probleem, mede doordat er nog een wedstrijd bezig was op het veld waar wij moesten voetballen.

Het is altijd weer een puzzel om de juiste balans te vinden in het team, maar net als Ronald Koeman het met Oranje goed voor elkaar had tegen Frankrijk, wisten we met elf voldoende fitte spelers te beginnen: Geert, Danny, Scott, Duuc, Herman, Robbert, Loek, Reno, Wesley, Martin, en invaller Gio. Op de bank hadden we Fer, Sunil, Jan, Jari, en Kevin , terwijl Henk weer langs de lijn ging vlaggen. Iets later dan gepland begonnen we aan de wedstrijd, en met flinke tegenwind!

Het begin was prima, en net als Oranje stonden we dan ook binnen 5 minuten met 1-0 achter. Deze tegengoal zorgde er wel voor dat we wakker werden geschud en ook probeerden te voetballen. De over het algemeen jonge ploeg van KMD had het meeste balbezit, en dat was ook niet raar gezien de enorme wind die over het veld waaide. Elke lange bal die KMD speelde van achteruit ging met een enorme vaart over onze achterlijn, en elke lange bal die wij van achteruit speelden kwam met een noodgang weer terug. Kortom, het spel was niet om aan te zien. Toch wisten wij met de werklust van Wesley en Martin voorin, en de negen spelers achter hen, enkele kansjes te creëren, die ook weer op meesterlijke wijze om zeep werden geholpen. De over het algemeen goed leidende scheidsrechter gaf ons zelfs een mooie kans via een vrije trap op de rand van de zestien. Martin “oogklep” de H. zou deze bal wel even haarfijn in de hoek plaatsten, maar welke hoek zei hij er niet bij. En, hij kreeg gelijk, want de bal verdween inderdaad in de hoek. De hoek van het veld wel te verstaan, en volgens mij raakte de bal zelfs de cornervlag. En dat terwijl naast hem twee spelers he-le-maal vrij stonden.

Vlak voor de rust maakte Scott weer een van zijn befaamde buikschuiver-slidings en de scheidsrechter vond dat hij deze keer de bal ook met zijn hand raakte: penalty! Helaas is er op dit niveau geen VAR, want die had kunnen zien dat Scott zijn arm helemaal langs zijn lichaampje had. Maar goed, de penalty was gegeven, en Geert moest zijn best maar doen. Hij ging inderdaad de goede hoek in, had de bal bijna klemvast, maar realiseerde zich op tijd dat het een corner zou kunnen worden als hij de bal uit de hoek zou tikken. Dus, liet hij de bal weer los, zodat deze keurig achter hem in de hoek van de goal in het netje plofte: 2-0. Dit was ook meteen het sein voor de rust.

In de rust werden een aantal tactische aanpassingen gedaan. Duuc en Robbert werden bedankt voor het afmatten van de tegenstander, en twee verse krachten kwamen in het veld: Jari en Kevin. Dit zorgde voor meer voetbal in de ploeg, en misschien dat het ook hielp dat we nu wind mee hadden. De rollen waren in elk geval omgekeerd op het veld, en wij waren de bovenliggende partij. Dit resulteerde in diverse kansen voor ons, en bij het slordig uitverdedigen van KMD was Gio alert. Hij onderschepte de bal en met een kleine versnelling kwam hij in kansrijke positie: 2-1! Deze aansluitingstreffer gaf ons extra energie, en de kansen stapelden zich op. Hierbij werden enkele spelers wel heel erg overmoedig, zoals Reno die tot drie keer toe van grote afstand op goal probeerde te schieten. Ondanks dat wij de wind mee hadden, leek het alsof Reno tegen de wind inschoot, en de keeper hoefde geen moeite te doen om deze dwarrel-ballen op te rapen. Net als in de eerste helft, werd elke lange bal door de wind beïnvloed, en daar maakte Geert slim gebruik van. Bij een van zijn goed geplaatste uittrappen, wist hij Wesley in een keer voor de zwakke keeper van KMD te zetten, en dit keer maakte Wesley de kans beheerst af: 2-2!

Dit was het sein om nog eens extra druk te gaan zetten en eerst Sunil en daarna Jan werden ingebracht voor Gio en Scotty. De laatste zou een gouden wissel blijken te zijn. De tweede helft zou bijna hetzelfde eindigen als de eerste helft, want vlak voor tijd werd Wesley voor de zoveelste keer onderuitgehaald, maar dit keer legde de scheidsrechter de bal op de stip. Een terechte beslissing, maar na al het commentaar en de opbouwende kritiek die deze scheidsrechter van ons had gekregen tijdens de gehele tweede helft, verbaasde het uw verslaggever dat hij inderdaad een penalty gaf. Klasse! Vervolgens gebeurde er iets heel interessants, want bij een penalty zie je meteen de pikorde in het veld, en dus greep Jan “Wout W” van H. de bal, en gaf heel duidelijk aan dat hij de man is van de pingels. Vooruit, er was verder niemand die de penalty durfde te nemen, maar goed. Jan liet vervolgens zien waarom sommigen bij ons in het team eigenlijk alleen figurant zijn, en zo min mogelijk de bal moeten raken. Hij nam een geweldige aanloop, en schoot de bal zodanig in dat de keeper van KMD, die heel de wedstrijd wat onzeker overkwam, dit schot zeer eenvoudig kon stoppen. En zo bleef het 2-2, en redde Jan het kostbare punt voor het derde.

De scheidsrechter had genoeg gezien en floot meteen af, en zo konden we een sappie gaan drinken om deze wedstrijd te evalueren. Ten eerste, Jari, Gio en Kevin bedankt voor het meedoen!
Wist u dat:
– Dit de derde wedstrijd op rij was die het derde niet heeft verloren?
– Spits Martin heeft dit kalenderjaar minder gescoord dan Scott?
– Eerder dit seizoen hebben twee andere spelers ook al een penalty gemist?
– Jan is een supersub is? Oftewel: “Een sterke speler die als invaller achter de hand wordt gehouden en in die rol geregeld succesvol is.”
– Dat Jan in de nabije toekomst zijn tijd op de bank iets langer zal worden?
Tenslotte, zoals Jan terecht opmerkte, “Depay mist ook wel eens”, waarmee Jan ook zichzelf op het niveau van Depay wilde zetten.

zaterdag 11 maart 2023

’s Gravenzande 5 – M.S.V.’71 3-3 (2-1)

Vorige week moest het sterrenteam van M.S.V.’71 zich tevredenstellen met een 3-3 gelijkspel tegen RAS 2. De uitwedstrijd tegen deze voornamelijk uit Polen bestaande ploeg eindigde in 1-1, nadat het derde 89 minuten lang voornamelijk bezig was om RAS 2 tegen te houden. In de laatste minuut van deze wedstrijd kropen we uit onze schulp, en wisten we zo waar de 1-1 te maken.

Over de details van de thuiswedstrijd tegen de “babbelaars” van RAS 2 is de afgelopen week heel veel gesproken, want er waren nogal wat twijfelachtige momenten. We begonnen rustig met controle en veel balbezit, zonder dat RAS ook maar een moment gevaarlijk werd. Dit gaf ons zo veel zelfvertrouwen dat ook keeper Jan, de vervanger van Geert, werd betrokken bij het spel. Daar kregen we al snel spijt van: om de opbouw van achteruit te stimuleren, kreeg Kees jr. de bal perfect aangespeeld van Jan, en Kees probeerde vervolgens de vrijstaande Herman te bereiken. Helaas was deze pass nogal onzuiver, of was deze bal dan toch voor Jan? Al snel riep Kees dat de bal voor de nietsvermoedende Jan was, terwijl Jan nog stond te genieten van zijn perfecte pass op Kees. De bal werd eenvoudig onderschept door de spits van RAS 2, en een goedkoop tegendoelpunt werd geïncasseerd, 0-1.

Nadat Wesley de gelijkmaker wist te maken, was het volgende moment ook memorabel: als vervanger van Geert was de druk op Jan enorm: hij mocht geen corners weggeven. Bij een op het oog houdbare vrije trap twijfelde Jan of hij de bal uit de hoek zou tikken, en een corner zou weggeven, of gewoon over de bal zou duiken. Dat laatste was zijn beste optie en zou het minste opvallen: 1-2. De tweede helft was voornamelijk een strijd op het middenveld, al wist Wesley te ontsnappen met de bal. Het hele team en de bank moedigde hem aan om maar eens van een meter of 25 op de goal te schieten. Met tegenzin deed hij dat ook, en de bal plofte perfect in de rechterkruising: 2-2.

De wedstrijd was vrijwel in evenwicht, en scheidsrechter Henk liet vooral veel doorspelen. Het continue praten en aanstellen van de spelers van RAS begon zelfs Henk te irriteren. Wij wilden echter wel drie punten, en bleven aandringen. Helaas lopen we dan allemaal zo ver naar voren, dat het verdedigen er een beetje bij inschiet. Nadat we weer een tegengoal incasseerde, was het weer Wesley die alsnog de gelijkmaker binnen tikte 3-3. Ook hier ging nogal wat commotie aan vooraf: de grensrechter van RAS begon te vlaggen op het moment dat Wesley scoorde, eerst voor buitenspel, en daarna voor een vermeende uitbal. Gelukkig wees scheidsrechter Henk gedecideerd naar de middenstip, en was de gelijkmaker een feit. Onze voornamelijk Poolse tegenstanders waren het hier niet mee eens, en wilde na afloop nog even verhaal halen: “Sędzia, jak to jest?” (Herken je het Martin?) en “Jesteś moim przyjacielem”. U vraagt zich misschien af, waar was Martin, onze spits? Wesley drie keer scoren, en Martin nul keer? Deed hij wel mee? Dat laatste vragen wij ons ook af. Echt hè!
Afijn, na afloop was het nog lang gezellig op M.S.V.’71.

Deze afgelopen zaterdag moesten we aantreden tegen FC ’s Gravenzande 5. Het weer was zeer wisselvallig geweest, met hagel, sneeuw, wind en kou, maar deze zaterdag was het zeer aangenaam! We begonnen met een zeer sterk elftal: Geert, Herman, Scotty, Danny, Robbert, Bryan, Loek, Maus, Kees, Wesley, en Martin (jawel! Hij was erbij). Op de bank, uiteindelijk, Reno en Ryan, Henk ging vlaggen (niet onbelangrijk, zoals zal blijken), Fer, en Kees sr met kleindochter Isa als toeschouwers. Toch had het weinig gescheeld of we hadden te weinig man deze middag: Geert was maar net op tijd, want hij moest nog wat metselwerk in Den Haag verrichten. Heel Den Haag stond vast in verband met Extinction Rebellion en het boerenprotest, en het zorgde ervoor dat Geert bijna dat “t…. Den Haag” niet uit kwam. Maar de stad Den Haag was blij te horen dat Geert wilde vertrekken, en liet hem dan ook met voorrang en onder politiebegeleiding tot aan de stadsgrenzen gaan. Verder waren Reno en Ryan iets later vanwege een lekke band, maar…zij waren er. De lijst met afwezigen is dermate lang dat we op een gegeven moment ook niemand echt missen: Duuc, Bas, Erik, Frank, Tom, Dave, Gary, Sunil, Jan, en wie weet nog meer. Opvallend feitje is trouwens dat Gary B. op de MSV-site onder het kopje Jeugdkader zegt: “Tegenwoordig ben ik speler van het derde elftal van M.S.V. ’71.” Ik weet echter niet meer wanneer Gary met ons heeft meegedaan, maar misschien is dat een quiz vraag voor deze week.

Terug naar de wedstrijd:
Bij aankomst op veld 3, hoorden wij de opzwepende muziek uit de beatbox van de gastheren. Vol energie, maar dit stond in contrast met het elftal, want eenmaal begonnen bleek het 5e van ’s Gravenzande niet heel bijzonder goed te kunnen ballen. Veel jonge (lange!) spelers, veel heen en weer rennen, maar weinig overleg in hun spel. Aan de andere kant waren wij goed aan de bal, gecontroleerd en met enig overleg probeerden wij de aanval te zoeken. Uit een van deze aanvallen wisten wij zelfs een corner te forceren, welke door Kees werd genomen. Met een prachtige “inswinger” wist Kees de doelman te verrassen, en werd het 0-1! Hierbij moet wel worden aangetekend dat Bryan de keeper stoorde, en Robbert drie verdedigers afleidde. Eigenlijk was het dus niet zo’n heel bijzondere goal.

Zoals vaker weten wij ons geen raad met een voorsprong, en het duurde dan ook niet lang totdat wij dit uit handen gaven na ongelukkig balverlies op het middenveld: 1-1. Geert vond zelf dat hij de bal had moeten houden, en liet dat dan ook vijf minuten lang weten. Waarschijnlijk mede doordat Bryan vervangen moest worden door Reno, werd ons spel wat slordiger. Het één hoeft niet met het ander te maken te hebben, maar nog voor rust wisten de gastheren zelfs de 2-1 te maken, geheel tegen de verhouding in. Hierbij ging Geert, net als bij de eerste goal, niet helemaal vrijuit. Hierover verschillen de meningen, want Geert vond niet dat hij er iets aan kon doen, zijn 10 medespelers wel.

Na de rust werd Ryan ingebracht voor Robbert, die de tegenstander kapot had gespeeld. In de tweede helft moest het dan ook gebeuren, en zowaar scoorden we twee keer kort achter elkaar: 2-3! Beide keren was Wesley het goudhaantje. Hierna golfde het spel heen en weer, maar ’s Gravenzande werd sterker en scoorde Scotty zelfs de 3-3. Alweer een eigen doelpunt van Scott, en inmiddels heeft hij meer gescoord dan Martin. Hieraan vooraf was er wat twijfel of de bal wel of niet over de achterlijn was gegaan, en of het een achterbal was. Waar iedereen ervan uit ging dat het een achterbal was, gaf Henk een corner aan de tegenpartij. Uit deze corner werd de gelijkmaker gescoord, en dus wist Henk in elk geval een punt te pakken voor de club (i.p.v. 3 punten ).

Maar, nog voor het einde van de wedstrijd hadden we diverse kansen om de 3-4 te scoren. Helaas faalden oog in oog met de keeper diverse spelers, of misten zij het overzicht om medespelers te bedienen. Met een kleine twee minuten te spelen, was Ryan moegestreden, en maakte een opzichtige overtreding waardoor hij terecht geel kreeg, en dus 10 minuten naar de kant moest. Hiervan heeft hij er slecht twee gezeten, omdat de goed leidende scheidsrechter voor de laatste keer floot. Volgende week begint Ryan dus 8 minuten langs de kant.
Het was een prima wedstrijd, en net als vorige week werd er redelijk goed gevoetbald. Nadat vorige week Jan de man van de wedstrijd was, zijn het deze week onze metselaar Geert, ondanks de drie kleine foutjes die hij maakte, en onze spits Martin. Bij terugkomst op de club bleek dat wij het enige seniorenteam te zijn die nog punten voor de club heeft gepakt. En, speciaal voor Hanz: Scott heeft weer gescoord!

zaterdag 18 februari 2023

Westlandia 4 – MS.V.’71 3 1-0 (1-0)

Zoals al in het vorige verslag te lezen was stond dit verslag al klaar om gepubliceerd te worden. Hier en daar waren er toch nog wat aanpassingen nodig aangezien het 3de elftal van MSV niet helemaal compleet was en er beroep werd gedaan op 2 spelers van het 2de elftal.
Op een winderige zaterdag werd er iets over 2 afgetrapt op veld 5 van Westlandia. Al snel was duidelijk dat niet alleen MSV wat hulptroepen hadden ingeschakeld van andere teams, maar ook Westlandia kon beroep doen om een aantal spelers uit andere elftallen. En hadden zij het voordeel van een scheidrechter van Westlandia. De basis elf was na de winst op Honselersdijk iets gewijzigd en zo stonden de volgende 11 op het kunstgrasveld in Naaldwijk namens MSV-3. Achterin stonden Geert, Danny, Herman, Scott en Loek. Op het middenveld waren Timo, Tom V, Bas en Kees. En voorin mochten Martin en Wesley het opnieuw proberen de verdediging van Westlandia moeilijk te maken. Op de bank zaten Bryan, Sunil en Jan. Henk was zo sportief geweest door 2 andere heren (we noemen geen namen, maar de 2de helft stonden ze wel langs de lijn inclusief sjaal) uit het team over te halen pas na de wedstrijd naar de Carnaval in Oeteldonk te gaan.

De eerste helft koos onze aanvoerder voor wind mee. Of dit veel effect zou hebben werd door sommige spelers al in twijfel gebracht, maar de aanvoerder bleef stoïcijns en koos voor wind mee. Al snel werd duidelijk dat het niet uit maakte de wind mee, want bijna elke lange bal werd er zo hard overheen gespeeld dat de bal over de achterlijn ging. Westlandia ging eerst ook de lange bal spelen, maar kwam er al wat sneller achter dat dit niet de oplossing was en koos voor het positiespel. Voor het 3de elftal was dit even wennen aangezien dit nooit wordt geoefend op de trainingen, als die al doorgaan, op donderdagen. Door het positiespel kon Westlandia nu ook makkelijker voor het goal van Geert komen. Maar tot zijn geluk kozen de buitenspelers vaak de voorzet die door de wind weer werd terug geblazen en zo buiten de zestien onschadelijk werd gemaakt. Als de wind wel even ging liggen kon Geert makkelijk de bal opvangen. Met een van deze makkelijke vangbalen dacht Scott dat hij niet meer wilde gaan voetballen met deze wind en besloot op de voet van Geert te gaan staan en zo net te doen alsof hij door zijn enkel was gegaan. Al snel wilde hij wisselen en werd Bryan erin gezet en nam nu de verdedigende rol over.

De linksback positie lijkt de afgelopen 2 weken een lastige positie om te bespelen. Waar vorige week tegen Honselersdijk in de 2de helft onze linksback al niet helemaal lekker begon en maar niet in de wedstrijd kwam was het deze keer weer raak. Binnen 5 minuten na het wissel moment was een voorzet van de linksbuiten van Westlandia die door de linksback van MSV, die niet wilde koppen vanwege een operatie aan zijn mond afgelopen week, met de borst schitterend werd neergelegd voor de voeten van de spits van Westlandia. Deze haalde direct uit en Geert kon nog net zijn vingertoppen intrekken en zo de bal uiteindelijk achter zich uit het goal halen. De 1-0 bracht Westlandia nu in de virtuele stand van de competitie boven MSV. Hierdoor was MSV genoodzaakt zijn rug te rechten en meer de aanval te zoeken. Helaas werkte dit toch een beetje averechts. En kreeg Westlandia meer kansen. Zo was Geert al verslagen, maar kon Loek knap de bal van de lijn af koppen.

Aanvallend was MSV de 1ste helft niet geheel kansloos, maar door miscommunicatie en heel veel balverlies van de aanvaller(s) van MSV werden de kans al snel om zeep geholpen. Op de bank werd er ook meegeteld met het aantal bal verlies van 1 spits, maar de altijd balvaste spits, die niet bij naam genoemd wil worden, had vandaag zijn dag niet. Misschien als tip is het handiger dat hij volgende keer zijn knieband om zijn andere knie doen om zo zijn zwakke knie echt te ondersteunen.

De rust was dan ook zeer aangenaam en konden beide partijen de lange terugweg naar de kleedkamers opzoeken. Eenmaal in de kleedkamer werd de uitspraak van vorige week door Kees nogmaals aangehaald en probeerde MSV deze week minimaal 2,5 minuut de 0 te houden. Met frisse zin en deze keer wetende dat wij wint tegen hadden moesten wij het wel gaan halen om alsnog een minimaal een punt mee te nemen uit Naaldwijk. Het spel was de 2de helft vele malen beter dan de eerste helft, maar een punt meenemen uit Naaldwijk leek door meerdere factoren niet haalbaar. Zo werden schoten van Tom V, Kees, Wesley en Bas allemaal gestopt door de keeper of over/naast geschoten. Westlandia had blijkbaar net als MSV de eerste helft moeite met de wind in de rug en schoot nu vaak de lange bal over de achterlijn.

Bij 1 van de lange ballen moest Herman alsnog het duel aangaan met de spits van Westlandia waarbij laatstgenoemde de bal als laatste raakte toen hij over de achterlijn ging. Henk wees richting de zestienmeter om aan te geven dat het een achterbal was, maar de scheidsrechter was het er niet mee eens en zag vanuit de middencirkel een cornerbal. Diverse protesten werden er gemaakt door de spelers van MSV waarna de scheidsrechter het hier niet mee eens was. En uiteindelijk de gele kaart toonde aan Timo die hierdoor even 10 minuten langs de kant kon genieten. Zelfs met 10 man was MSV nog steeds de betere ploeg en kregen zij meerdere kansen die er maar niet in wilde gaan.

Na de afkoelingsperiode van Timo kon hij weer het veld in, maar hij was door de 10 minuten niet meer in zijn spel zoals voor de gele kaart. Hierdoor werd er ook besloten Timo de rest van de wedstrijd rust te geven en te wisselen voor Sunil. Met deze verse kracht werd het spelbeeld steeds meer op de helft van Westlandia gespeeld en mocht MSV uiteindelijk alsnog juichen door goed doorzetten van Bas kon hij de bal achter de keeper schieten. Opnieuw bracht nu de scheidsrechter roet in het eten door weer vanaf de middencirkel en op appelleren van de verdedigers van Westlandia het doelpunt af te keuren voor een handsbal. Nu gingen de protesten van MSV opnieuw naar de leidsman die voor de zekerheid zijn eigen grensrechter opzocht om te vragen of het echt een handsbal was. Uiteraard zijn er in onze klasse weinig grensrechters die eerlijk zullen antwoorden en zeggen dat dit uiteraard geen handsbal was. Hierdoor keurde de scheidrechter alsnog het doelpunt af en bleef de 1-0 op het scoreboard staan. Direct gaf de scheidrechter tegen de laatste man van MSV aan dat hij het misschien niet goed gezien kon hebben en twijfelde aan zijn beslissing.

Deze klap kwam MSV helaas niet meer te boven en Bas was er hierdoor helemaal klaar met de wedstrijd en vroeg ook direct een wissel aan? Jan mocht daardoor nog even het veld in voor de laatste 10 minuten. In deze 10 minuten kon MSV geen vuist meer maken en was Westlandia nog dicht bij de 2-0. Maar net als in de eerste helft kon de al gepasseerde Geert worden geholpen door zijn verdediging. Dit maal was het Jan die met wat gestuntel en vliegwerk de bal met zijn schoen millimeters langs de paal over de achterlijn kon werken. Uit de hoekschop die volgde was er voor beide teams niet veel eer meer te behalen. En bleven de punten daardoor achter in Naaldwijk.

zaterdag 11 februari 2023

Honselersdijk 4 – M.S.V.’71 3

Op 18 februari mocht het 3de aantreden tegen Westlandia. Oh dit is het verslag van volgende wedstrijd die al klaar ligt. Laten we eerst nog even terug kijken naar de wedstrijd tegen Honselersdijk.

Deze tegenstander van vandaag heeft het 3de elftal van MSV al meerdere jaren een voet dwars gezet en zolang uw reporter kan herinneren heeft het 3de weinig punten meegenomen in de uitwedstrijd die elk jaar op het programma staat in Honselersdijk. Op een laat tijdstip wat voor sommige mensen al als zondag aanvoelde werd er op 2 locaties verzameld. Bij MSV en bij Honselersdijk.

Nadat iedereen compleet was werd de kleedkamer opgezocht en gestart met maken van de opstelling. Dit was redelijk makkelijk aangezien er maar 14 mensen op het formulier stonden. Hierdoor kon Robbert, Sunil en Jan zich opofferen om wissel te zitten en pas echt mee te doen zodra de tegenstander uitgeput zou zijn. De basis elf bestond daardoor uit de volgende personen: Geert, Danny, Scott, Herman, Ronald D., Nick, Loek, Kees, Bas. En voorin mochten op een eilandje Wesley en Martin het proberen de verdediging van Honselersdijk moeilijk te maken.

Om iets over 15:00 uur werd er afgetrapt. Het elftal van Honselersdijk heeft sinds dit jaar een kleine metamorfose ondergaan. Zo zijn sommige spelers gestopt die toch redelijk bepalend waren voor het spel van het team, maar ook bij MSV zijn er sommige spelers gestopt. Gelukkig waren dat wat minder bepalende spelers…

Het spel werd vooral in de middencirkel afgespeeld waardoor beide aanvallers en verdedigers weinig hoefde te doen in heet eerste kwartier. Martin dacht hier anders over en was maar zelf de bal uit de middencirkel gaan halen en wilde op deze manier toch het spel wat meer aanvallend gaan bepalen. Hierdoor kwam MSV op 0-1 door een doelpunt van Wesley. Honselersdijk wilde zo snel mogelijk de aansluitingstreffer maken. Hierdoor kon het 3de meer op de counter gaan spelen. Want vooral de snelheid van onze links en rechtsback konden wij makkelijk over de verdediging heen lopen. Vooral de rechtsback van het 3de was meerdere malen op stoom, maar hoe meer hij met bal en al naar het goal van Honselersdijk kwam hoe meer hij “de controle” over de bal verloor en vaak liever over of naast het vangnet schoot zodat hij rustig zijn positie kon innemen als rechtsback.

Na hier en daar wat “gefrommel” en een solo van Martin in het zestienmetergebied van de tegenstander schoot hij op goal. Zoals wij gewend zijn hoorde en zag hij zijn medespelers niet. Zijn schot op goal vloog zowaar tegen de touwen en stond de 0-2 op het scoreboard. Een verrassing leek helemaal in de maak toen Wesley door goed doorzetten in de 1 tegen 1 situatie de 0-3 fraai binnen schoot. Iedereen hoopte dat de wedstrijd snel zijn rust zou krijgen wat nog even op zich moest laten wachten. In de laatste 10 minuten van de eerste helft kreeg eindelijk Honselersdijk ook een schot op het goal van Geert. Die de bal behendig met een beetje show, maar wel zoals wij gewend zijn over de achterlijn tikte. Weer een corner voor een tegenstander. Dit was bijna het laatste wapenfeit van de wedstrijd, want grote acties en kansen werden er niet meer gemaakt.

Terug in de kleedkamer keek iedereen elkaar aan met de gedachten staan wij echt voor of dromen wij nu? Kees besloot de leiding te nemen en iedereen weer op scherp te zetten door vooral aan de verdediging te vragen om minimaal 5 minuten de nul te houden. Ronald wist niet of hij zich aan de uitspraak van Kees kon houden waardoor voor de zekerheid Robbert op zijn plek werd gezet.

De 2de helft werd afgetrapt en met de aanwijzing van Kees in de gedachten ging het toch al in de eerste minuut mis. Over de linkerkant van de verdediging werd de linksback eruit gelopen. De aanvaller gaf de bal over de grond voor. Hier dacht Scott vooral een kans te zien om ook op het wedstrijd formulier te komen en gleed naar de bal die met een klein rolletje richting Geert ging. Helaas was ook hij nog helemaal zenuwachtig van Kees zijn woorden en besloot iets later te reageren op de bal waardoor hij er niet meer bij kon komen. De 1-3 stond er nu op en alle doelpunten stonden op naam van MSV-ers.

De druk van Honselersdijk nam toe en tot frustratie van Bas kon hij meerdere keren niet de bal afpakken. Dit resulteerde tot een overtreding en zelfs een gele kaart. De scheidsrechter begon steeds meer te dwalen en het leek erop dat hij wilde dat de punten alsnog in Honselersdijk bleven. Met 10 man, vanwege de gele kaart van Bas, moest MSV 10 minuten de 1-3 op het scoreboard houden. Ook nu wilde de verdediging de wedstrijd toch iets spannender maken. Een schot op goal wat leek als een rollertje voor Geert werd door hem verkeerd ingeschat. De bal ging door een polletje van het kunstgras over Geert heen en de spanning was nu volledig terug in de wedstrijd.

Gelukkig mocht Bas na 10 minuten weer het veld in en werd het weer 11 tegen 11. MSV besloot wel de moe gestreden Nick naar de kant te halen voor Sunil. Niet veel later was ook Kees helemaal op en werd vervangen door Jan. Het was alles of niets wat MSV ging spelen met deze wissels. Het leek even alles te worden voor MSV toen het eerste bal contact van Jan een perfecte steekbal werd voor Danny. Die als rechtsback weer eens was opgestoomd, maar zoals in de eerste helft al bekend werd van Danny schoot hij nu ook de perfecte bal over. Kees was een beetje verbaasd en wilde Jan weer wisselen aangezien niemand dit gewend is van de “super ”Sub.

Met nog 10 minuten op de klok maakte Scott een overtreding op de rand van de zestien van MSV. Hij leek eerst de bal te spelen, maar een gedeelte van het lichaam van Scott raakte de onderrug van de aanvaller die makkelijk naar de grond ging. Herman kon zich niet beheersen en besloot de scheidrechter toe te spreken en een sprekende tik op zijn vingers te geven. De scheidrechter voelde zich hierdoor toch geïntimideerd en trok de gele kaart voor Herman die daardoor de laatste 10 minuten vanaf de kant moest toezien. De vrije trap was geen gevaar en MSV moest nu op de counter het gaan proberen.

De nieuwe verdediging formatie met Danny, Scott, Jan en Robbert was het blok nu iets beter neergezet dan het begin van de 2de helft.
Zowaar kreeg MSV via de counters, waar Wesley zich kapot op rende, de grotere kansen. Uit een van die counters gaf Sunil de bal op Wesley die de bevrijdende 2-4 maakte. Honselersdijk was gebroken en wist dat er sinds lange tijd de punten naar Maassluis gingen. Met een steekbal van Bas op Wesley werd de eindstand bepaalt op 2-5.

Terug in de kleedkamer was er opnieuw verbazing en werd er hard gelachen om de woorden die in de rust waren gesproken. Al snel werd er door de personen die jarig zijn geweest een alcoholische versnapering neergezet en werd de overwinning gevierd.

Het verslag van de wedstrijd tegen Westlandia staat al klaar, maar die wordt volgende week pas geplaatst.

zaterdag 21 januari 2023

M.S.V.’71 3 – Loosduinen 2

De eerste wedstrijd van 2023 voor het beloften team van M.S.V.’71. Ondanks een veelbelovende start van het seizoen met een aantal mooie bekerwedstrijden, waren de resultaten tot aan de winterstop erg wisselvallig, met 2 keer winst, 1 keer gelijk en 4 verliespartijen. Een terugkerend probleem bij deze wedstrijden was het gebrek aan samenspel, de grote afstanden tussen de aanvallers en verdedigers, en middenvelders die al helemaal zoek(end) waren. Om het tij te keren werd van 6 tot en met 8 januari een “kom-tot-elkaar” en “team-building” weekend georganiseerd op het Landgoed Leudal in het altijd gezellige Haelen (N-Limburg).

Op zaterdagen is het vaak sappelen om genoeg spelers te hebben, maar dit weekend waren er moeiteloos 25 man! Sterker nog, geblesseerden en ex-spelers stonden te dringen om mee te mogen met dit uiterst gezellige weekend. Ook good-old Gerrit was er gelukkig weer bij, die na zijn verhuizing van de West wijk naar het centrum van Maassluis de afstand tot de club moeilijk weet te overbruggen.

Op vrijdag 6 januari druppelden de spelers langzaamaan binnen en nadat iedereen er was en zijn kamer had gevonden, werd er een heerlijke Surinaamse maaltijd met elkaar gegeten (met dank aan Sunny!).

Daarna vonden de eerste praat-sessies plaats onder het genot van een klein drankje. Rustig aan natuurlijk, want de volgende dag vertrokken we al om 10:15 naar “Home of the Heroes” in Buggenum om enkele activiteiten te ondergaan: de super-mannen stelden zich bloot aan een obstakel parcours, de slimmeriken gingen laser-gamen, en de minder validen bleven achter om op de waardevolle spullen te letten in de kantine van het complex.

Onder begeleiding van een blondine werd het obstakel parcours uitgelegd, en ze deed voorkomen alsof het echt heel simpel was….totdat we zelf aan allerlei stokken en ringen moesten gaan hangen en zwaaien. Op Danny na, waren de super-mannen enigszins kapot na anderhalf uur apenkooien, en zochten de kantine op, waar ook de slimmeriken zich al verzameld hadden. Onder genot van een biertje en een heerlijke lunch werd er nog nagepraat en dachten we echt dat we het de volgende keer beter zouden doen op de obstakel baan. Na de lunch gingen we bijlwerpen…ja, u leest het goed, een soort darten maar dan met bijlen. Grote “kleine” overwinnaar was Scott, die zelf niet eens door had dat hij had gewonnen (“zat ie in de roos?”). Na nog wat afzakkertjes gingen we terug naar het complex, alwaar we een pubquiz gingen doen, gevolgd door gourmetten.

Nadat de jonkies op bed waren gelegd, bleek de koek nog niet op, want de sessies “team-building” namen verschillende vormen aan: dobbelen, kaarten, slap ouwehoeren, etc. Naarmate de avond vorderde, werden de sessies steeds onbegrijpelijker (“Ay-jai-jai”). De volgende ochtend alles opruimen en terug naar M.S.V.’71 voor de nieuwjaarsreceptie, waar we precies op tijd waren voor de speech van onze voorzitter!

Hoe kwam ik hier ook alweer op? Oh ja, er werd gevoetbald tegen Loosduinen 2.
Het team-building weekend pakte positief uit, want met maar liefst 15 spelers (!) dachten we Loosduinen te bestrijden. Vanwege de positieve vibe die mee is genomen uit Haelen, ga ik niet de poppetjes benoemen die afwezig waren, maar juist diegenen waarmee we begonnen: Geert, Loek, Erik, Danny, Scott, Reno, Herman, Kees, Martin, Wesley, en Bas. Op de bank zaten (heel sterk) Sunny, Brian, en Robbert, Jan nam de vlag in de hand langs de lijn, en Henk besloot de wedstrijd te leiden. Natuurlijk was Fer er ook weer, waardoor de verzorging voor en tijdens de wedstrijd uitstekend werd verzorgd.

De jonge spelers van Loosduinen bleken geen baltovenaars, zodat wij heel aardig in de wedstrijd kwamen. Uit een van de eerste aanvallen wisten we ook direct te scoren, via Wesley (1-0). Onze gasten hadden het meeste balbezit, maar werden niet gevaarlijk. Halverwege de eerste helft lukte het ons zelfs om de 2-0 te maken, en vlak voor rust was het zelfs bijna 3-0, maar de opgelegde kans was niet aan Martin besteed.

Met deze comfortabele stand gingen we rusten, en na de rust kwamen Brian en Sunny er meteen in, en na een minuut of 10 kwam Robbert er ook nog in. Ik denk dat dit de belangrijkste feiten van de tweede helft waren, of het moet zijn dat de grootste kans op de 3-0 een schot van Robbert was dat rakelings langs de kruising ging.

Onze gasten werden wel iets gevaarlijker, maar buiten een buitenspel doelpunt, en dus afgekeurd, kwamen zij niet. De uitstekend leidende en lijdende scheidsrechter floot gelukkig af (“Ay-jai-jai”), en de ongeslagen status in 2023 moest gevierd worden!

Mannuh, een prachtig resultaat, en als we volhouden om elke donderdag te trainen, komen de automatismen vanzelf terug!

zaterdag 26 november 2022

M.S.V.’71 3 – H.V.C.’10 3 1-3 (0-3)

Door omstandigheden heeft uw verslaggever de afgelopen weken geen tijd gehad om verslag te doen van de uitspattingen van het derde. De negatieve spiraal waarin het derde zich sportief lijkt te bevinden moest vandaag maar eens doorbroken worden. En, op een mooie zonnige zaterdag, 26 november, moesten wij het opnemen tegen HVC, een jong team uit het hoekje van Nederland. Lekker weer, prima veld, maar eigenlijk was het derde niet bezig met de wedstrijd. De hele afgelopen week stond in het teken van Geert, bij wie een lelijke darminfectie was geconstateerd. Het nieuws was ingeslagen als een bom, of zoals Geert het in de groepsapp verwoordde:
“Gasten, ik weet niet of ik zaterdag mee doet. Ik heb een maagbacterie opgelopen en heb daar een beestachtige antibiotica kuur voor gekregen waar ik helemaal niet goed van ben. Dus ff kijken of het gaat zaterdag.”

Het hele team leefde tussen hoop en vrees of hij wel of niet mee zou doen deze zaterdag. De training van afgelopen donderdag werd zelfs aangepast om te voorkomen dat er meer blessures zouden ontstaan. Gelukkig had zijn dokter een “beestachtige” antibioticakuur voorgeschreven om de bacterie te verlossen van Geert, maar Geert is hardnekkig en moeilijk te bestrijden. De kuur bestond uit pillen die Geert, volgens eigen zeggen, tien keer per dag moest innemen. In de bijsluiter stond dat de pillen oraal ingenomen moesten worden, maar Geert las nasaal en propte de pillen iedere keer diep in zijn neus. Hierdoor kreeg hij ook nog eens last van hevige neusbloedingen, al gaat het verhaal dat zijn vrouw hem ook een keer zat was en hem een beuk op zijn neus heeft verkocht. Het blijft gissen….

Gelukkig was de bacterie zo verstandig om Geert te verlaten, en zaterdagochtend kwam Geert gewoon op M.S.V., waar de definitieve diagnose werd gesteld: het bleek dat Geert de laatste tijd geen bier meer drinkt, maar baco’s! We hebben Geert (nogmaals) uitgelegd dat het bier de darmen goed spoelt en voorkomt dat er bacteriën kunnen groeien. Het ironische is dat Geert stopte met bier drinken omdat hij de dag erna vaak last had van zijn darmen. Geert voelde zich nog wel wat raar maar wij merkten het verschil niet met andere weken. Afijn, de hele situatie met Geert en zijn darmbacterie hield ons toch heel erg bezig, en de hele situatie drukte zwaar op de voorbereiding voor de wedstrijd.

Oh ja, er werd ook nog gevoetbald, gelukkig op het echte gras van veld 2, waar Aad nog even snel de lijnen had getrokken. Onze tegenstander uit HvH was een paar jaar jonger dan wij, maar dat was niet te merken. We begonnen in onze sterkste opstelling: Geert, maar dat had u al begrepen, Erik, Loek, Ryan, Robbert, Reno, Kees, Maurice (!), Bas, Bryan en Martin. Op de bank zaten Wesley en Ronald, Henk was invaller/grensrechter en Jan was scheidsrechter. De oplettende lezer valt natuurlijk meteen op dat Maus is teruggekeerd in de basis. Na de (korte?) rentree van Peter, is het weer een oudgediende die aansluiting weet te vinden bij ons. Welkom terug Maus! De lijst met afwezigen en geblesseerden is nog langer, want onze groepsapp bestaat inmiddels uit 33 (ex)-spelers.

De scherpte ontbrak door al deze omstandigheden een beetje en het had binnen een minuut al 0-1 kunnen zijn, maar dat werd ons bespaart. Hierna ging de wedstrijd redelijk gelijk op, waarbij de gasten een licht overwicht hadden. Verdedigend stond het redelijk, en werden er weinig kansen weggegeven. Op het middenveld en voorin werd hard gewerkt, waardoor HVC uit voorzorg een mannetje extra achterin hield. Maar halverwege de eerste helft stokte onze opbouw op het middenveld, waarna HVC razendsnel eruit kwam en de rechtsbuiten met een harde droge knal de 0-1 binnenschoot in de korte hoek. Terwijl HVC de treffer aan het vieren was, kwam onze linksback Robbert eindelijk aangerend, op snelheid geklopt. Een kleine tegenvaller, want tot dat moment waren er eigenlijk nog geen echte kansen geweest. Een kleine 10 minuten later werd de bal na een corner niet goed weggewerkt en schoot de linksbuiten van HVC de bal van een meter of 20 hard in de hoek. Geert dook schitterend in de goede hoek, maar de enorme darminfectie speelde hem parten waardoor hij verkrampte en net over de bal dook: 0-2. Ten slotte volgde vlak voor rust nog een snelle uitval van HVC, en de bal die werd voorgegeven werd uitstekend door Robbert terug gekopt naar Geert. Helaas had hij deze bal niet verwacht, en via zijn dijbeen verdween de bal in ons doel: 0-3. Vlak voor rust kregen wij nog een penalty nadat Bas in de zestien was gevloerd, een mooi buitenkansje. Helaas wist Martin de bal niet tussen de palen te schieten, maar op de paal, waardoor we met 0-3 gingen rusten. Totaal onnodig hadden we drie doelpunten om onze oren gekregen, terwijl wij aan de andere kant een aantal keren gevaarlijk waren geweest. We hadden in elk geval meer corners gekregen, wat toch laat zien dat we aanvallend ook vaak voor hun goal waren geweest. Het bood in elk geval perspectief voor de tweede helft.

De tweede helft begon met Ronald voor Robbert en Wesley voor Bryan. Dit waren gouden wissels, want al snel bleek dat er misschien wel wat te halen viel, want we werden wat sterker, al bleef HVC gevaarlijk in de omschakeling. Maar, we creëerden een flink aantal kansen, en na een van deze aanvallen kwam de bal op de hand van de verdediger van HVC. En, weer kregen we penalty! Martin werd tegengehouden, want deze bal moest er wel in. Gelukkig was Wesley kalm en hij schoot de 1-3 binnen. De druk op HVC werd opgevoerd, en dit leidde ertoe dat HVC hier en daar steken lieten vallen. Helaas konden wij daar geen gebruik van maken en kabbelde de wedstrijd naar het einde. Het bleef 1-3, en de morele opsteker van de tweede helft mag niet vergeten worden!
Na de wedstrijd wisten we allemaal hoe het anders had gemoeten, en wie wat had moeten doen. Heerlijke discussies die natuurlijk steeds beter werden naar mate het later werd. De anti-bacteriële vloeistof, het bier, werd hierbij niet vergeten, om te voorkomen dat we volgende keer helemaal geen spelers hebben vanwege darminfecties. En, er waren er kannetjes bier van good-old Robbert en Henk, die beiden jarig waren geweest. Het is onbekend hoe oud ze zijn geworden, maar in de tijd dat zij geboren zijn was er nog geen kleuren-TV en was Neil Armstrong nog niet op de maan geweest. Er werd nog lang nagepraat, waarbij natuurlijk de positieve punten werden belicht. En, die zijn er voldoende.
Man van de wedstrijd: Geert!

zaterdag 15 oktober 2022

M.S.V.’71 3 – FC ‘s-Gravenzande 5 1-0 (0-0)

Zaterdag 15 oktober vandaag stond de thuiswedstrijd van MSV 3 gepland tegen de nieuwe koploper. Na vorige week de koploper RAS op een 1-1 te houden in de laatste minuten was FC ’s-Gravenzande vandaag de tegenstander. Een nieuw coronageval en een langdurige blessure waren de positieve en negatieve berichten van deze week in de app-groep. Hierdoor waren er helaas maar 13 spelers vanuit het standaard 3de afgelopen zaterdag op het wedstrijdformulier te vinden. Gelukkig was er al onderhandeld dat er wat spelers vanuit de selectie konden aansluiten.

De elf startende spelers genaamd, Geert, Danny, Scott, Ryan, Ronald, Reno, Stefan, Herman, Bas, Bryan, Wesley. Loek was bereid een keer de leiding over het 3de te nemen en hanteerde de fluit geassisteerd door Henk die zijn vakantie eerder had afgezegd om aan te sluiten. Op de bank zaten Martin, Robbert, Kevin en Jan. Het was in de eerste helft niet helemaal duidelijk hoe het kwam dat de uitspelende ploeg vandaag bovenaan staat, want de eerste grote kans was voor MSV. Vanuit een hoekschop van Bryan kon Wesley vanuit een vrije positie bij de 2de paal inkoppen. Zijn inzet belande op de paal. Uit de counter die volgde kreeg FC ’s-Gravenzande een corner die vakkundig door Bas met wat “hand en span” diensten werd weggewerkt, de scheidsrechter zag er geen kwaad in en wuifde het weg tot ongenoegen van ’s-Gravenzande.

Helaas was dit het enige opverende van de eerste helft en dachten sommige supporters al aan vertrekken, maar degene die is gebleven in de 2de helft kreeg alsnog waar voor zijn geld. Stefan werd gewisseld voor Martin. Kevin verruilde met plaats van Ryan. Robbert nam de plek van Ronald in helaas waren wij er in de eerste helft achter gekomen dat Robbert niet in zijn eigen shirt kon spelen, Bryan was zo brutaal geweest om rugnummer 15 te pakken. Jan bleef nog even op de bank zitten aangezien er nog wat meer regen was voorspeld.

In de 2de helft was het spelbeeld iets veranderd. Het gevaarlijke duo Martin en Wesley konden vandaag de druk opvoeren bij de verdediging van ’s-Gravenzande. Helaas resulteerde het niet altijd in het gewenste succes, misschien een optie om te roepen als je de bal wilt hebben. Achterin had MSV het ook wat lastiger door de snelle spelers. De nodige overtredingen moesten worden begaan om te zorgen dat de 0-0 nog op het scorebord bleef staan.

Halverwege de 2de helft mocht MSV weer een corner nemen. Nu was het Martin die zorgde voor een gevaarlijke bal. Deze werd half weg gewerkt door de verdediging. Omdat de bal bleef hangen en Robbert met zijn rug naar het goal wist hij wat hem te doen stond, het onmogelijke, een omhaal. Waar Robbert al bezig was met te bedenken waar hij zijn doelpunt ging vieren keek iedereen naar de in slome-motion draaiende Robbert. Op het moment van raken van de bal draaide iedereen zich om in de hoop dat de keeper hem wel zou hebben, maar helaas de bal stuiterde gewoon op de grond naast Robbert (ja hij miste volledig de bal). De scheidsrechter had zelf een overtreding tegen kunnen geven voor gevaarlijk spel. Of zoals in de spelregels staat van de KNVB:

Spelen op gevaarlijke wijze
Spelen op gevaarlijke wijze betreft elke actie waarbij, in een poging de bal te spelen, het risico bestaat dat een speler (dit geldt ook voor de speler zelf) geblesseerd raakt en houdt ook in het voorkomen dat de tegenstander de bal speelt uit angst om geblesseerd te raken. Een ‘omhaal’ is toegestaan mits deze, naar het oordeel van de scheidsrechter, geen gevaar oplevert voor de tegenstander.

Na hier en daar nog een bal die via via op een hand ging, werd het uiteindelijk toch tijd voor MSV om zijn geheime wapen in te zetten. Jan werd van de bank gestuurd om warm te lopen. Gelukkig zag hij dat de zon doorbrak en hij daardoor bereid was zich warm te lopen. Ronald besloot alles of niets te spelen en Bryan de laatste 5 minuten te wisselen voor Jan. Waar eerst Wesley nog een kans om zeep weet te brengen door niet over te spelen. Is het in de laatste minuut alsnog raak. Wesley neemt 2 man mee terwijl hij met de bal de zestienmeter in loopt. Zonder na te denken probeert Wesley door een speler heen te lopen met bal. Hierdoor speelt de verdediger van ’s-Gravenzande de bal recht voor de voeten van Jan die beheerst de bal met binnenkantvoet in de verre hoek plaatst. De winnende bleek later. Aangezien ’s-Gravenzande niet gediend was van deze late goal werd Jan 2 keer hard naar de grond gewerkt in 1,5 minuut resterende speeltijd.

Uiteindelijk kwam de voorsprong niet meer in gevaar en werd er onder een genot van een biertje de winst gevierd. Aankomende week is het 3de vrij, maar de week erop staat de derby van Maassluis te wachten tegen VDL.

zaterdag 24 september 2022

Ariston’80 3 – M.S.V.’71 3 5-2 (1-1)

Na de behaalde doelstelling van het derde senioren elftal in de beker werd er vandaag afgetrapt in en tegen de studenten van Ariston. Er moest en zou revanche gehaald worden na de nederlaag van vorig jaar bij Ariston. Lees het verslag van 26 maart 2022.

Tijdens de training van donderdag werd al veel duidelijk. Er zou weer een tekort komen aan spelers. Er waren weer diverse redenen die dit keer opgegeven werden om maar niet te hoeven voetballen op een zaterdag. Daarom werden er een paar “gestopte” spelers opnieuw opgeroepen om toch even te helpen. Zo waren de volgende elf de basisspelers: Geert, Frank, Scott, Loek, Ronald D, Kees, Dave, Reno, Juderick, Martin en Wesley. Jan was zo vrij geweest de bank warm te houden en Henk hanteerde zoals wel vaker de vlag.

De goede reeks van het 3de van MSV (laatste 2 wedstrijden gewonnen) kon vertrouwen uit worden gehaald, maar Ariston had dezelfde gedachten aangezien zij de beker ongeslagen waren geëindigd. Na wat aftastend werk van MSV kwam Ariston steeds meer op de helft van MSV te voetballen. Dit tot ergenis van de spelers van MSV. Hier en daar probeerde iedereen elkaar op de juiste plek te zetten. Na een kwartiertje resulteerde dit toch naar een meer opgaand spel. Ariston hanteerde de lange bal via de snelle buitenspelers en de lange spits. Gelukkig waren sommige spelers van Ariston niet zo scherp voor het doel waardoor de ballen voor “open” goal werden gemist.

Na goed doorspelen van Martin kwam de bal bij Wesley terecht. Die zich snel ontdeed van zijn directe tegenstander en doorliep in de zestienmeter van Ariston. Meerdere dachten dat Wesley eindelijk zijn fel begeerde linkerbeen een keer zou gebruiken, maar daar wilde de verdediger van Ariston niet aan beginnen. Deze verdediger maakte een sliding in de zestienmeter en deed er hiermee alles aan om niet de bal te raken. Dit kwam doordat Wesley zijn benen in de weg stonden. Iedereen dacht aan een penalty (zelfs de verdediger zelf), maar de scheidsrechter die in zijn eerste jaar zat op de TU wuifde het commentaar van MSV weg en liet doorspelen.

MSV bleef verbouwereerd op het veld staan. En dit was voor Ariston het teken MSV te pakken. Een lange bal vanuit achter werd verkeerd ingeschat door Scott die “compleet” over de bal heen maaide. Ook de uitgelopen Geert kon er niet voor zorgen dat de bal niet in MSV bezit kwam. De spits van Ariston dankte de verdediging en schoof de 1-0 binnen. MSV kreeg een nieuwe klap te verwerken.

MSV probeerde toch de rug te rechten en ging het spel verplaatsen op de helft van Ariston die na het doelpunt dachten dat ze er al waren door een aantal wissels toe te passen. Via een knappe actie van Kees haalde hij het hoogst haalbare, een hoekschop voor MSV. Deze werd door Kees getrapt en precies op het hoofd van Wesley gelegd die hem in de verre hoek van het goal kopte. Waar hij zelf aangaf dat hij hoog sprong bleek later dat iedereen bukte zodat hij groter leek dan de rest, maar toch stond de 1-1 op het scoreboard. Dit was tevens de ruststand.

In de kleedkamer was de nodige wijzigingen nodig, maar wat wil je met Jan op de bank en Henk als vlaggenist. Het zekere voor het onzekere werd dus ook gedaan en MSV ging door met dezelfde elf. Toch was het niet helemaal zeker of iedereen de volle 90 minuten zou halen.

Het spel beeld was bijna gelijk aan het begin van de eerste helft. Ariston viel aan MSV probeerde te verdedigen. De nieuwe linksbuiten was iets meer balvast dan de speler in de eerste helft en kon na een snelle actie en een schaar, die sneller is dan sommige in ons team kunnen, de verdediger van MSV voorbij en schoot in de verre hoek raak. De nieuwe tussenstand was 2-1 en weer keek MSV tegen een achterstand aan. Gelukkig waren het de aanvallers van MSV die alsnog de gelijke stand op het scoreboard zetten. Een steekbal van Wesley op Kees werd beheerst aangenomen. Hij omspeelde de keeper en schoot in het lege doel.

15 minuten na rust was het toch Scott die vond dat er een wijziging moest komen en gaf aan dat het niet meer ging met hem door hoofdpijn. Met Jan als invaller moest er in de breedte wat ingeleverd worden, maar in de lengte ging MSV erop vooruit. Helaas had de wissel niet het gewenste resultaat. Een diepe bal werd op de rechtsbuiten gespeeld van Ariston die makkelijk van de linksback wegliep en in een 1-op-1 met Geert zijn inzet zag mislukken. Helaas gleed Geert met zijn inzet te ver door en nam zo de aanvaller mee in zijn actie. De scheidsrechter dacht het nu anders te zien en floot direct voor een strafschop. Deze werd door het midden geschoten en zo keek MSV voor de 3de keer tegen een achterstand aan. Alleen deze keer kwamen zij het niet meer te boven. In de laatste 10 minuten scoorde Ariston nog 2 maal waardoor de eindstand werd bepaald op 5-2.

In de kleedkamer werd er toch raar gekeken naar deze uitslag. We hadden Ariston redelijk kunnen afhouden, maar helaas. Al snel werd er overgegaan tot de orde van de dag en werd er door Ronald D en Jan gezorgd dat er bier in de kleedkamer kwam. Scott was plotseling genezen van zijn hoofdpijn en had weer het hoogste woord. Aanstaande zaterdag de thuiswedstrijd tegen Honselersdijk 4.

zaterdag 17 september 2022

M.S.V.’71 3 haalt doelstelling na uitstekend beker programma

In het bekerprogramma van het derde zaten dit keer drie ploegen O.V.V. 3, Botlek SC 3, en Brielle 3. Het avontuur begon op een mooie, zonnige zaterdag 3 september in Oostvoorne tegen de plaatselijke O.V.V. in een gelijk opgaande wedstrijd mochten we meteen aan de bak. De ploeg was er alles aan gelegen om van ons te winnen, maar dat bleek lastiger dan zij hadden verwacht. Doordat het derde de hele zomer had doorgetraind was iedereen topfit, en dat betaalde zich meteen uit in deze eerste wedstrijd. Alhoewel de tegenstander een virtueel overwicht had, wisten zij geen kansen te creëren doordat de organisatie achterin goed was. Aan de andere kanten waren wij regelmatig gevaarlijk door de snelheid van Martin en Wesley. Tijdens de tweede helft werden wij sterker en via een mooie aanval dachten wij de 0-1 te maken. Helaas dacht de enigszins partijdige grensrechter er anders over, en werd de goal afgekeurd. Terwijl de scheidsrechter nog met de uitleg bezig was waarom hij de goal afkeurde, wist O.V.V. te scoren. Kortom, in plaats van 0-1, werd het 1-0. In het resterende kwartier zette O.V.V alles op alles om de overwinning uit het vuur te slepen, en dat lukte redelijk fortuinlijk. Na afloop was het nog gezellig in het zonnetje met een lekker koud, en goedkoop biertje.

Op woensdag 14 september moesten wij om 20:00 aantreden tegen Botlek SC. Vanaf de eerste minuut lieten de gasten meteen zien dat zij waren gekomen om te winnen en in het eerste kwartier werd het derde van het kastje naar de muur gestuurd. In deze fase had Botlek een groot veldoverwicht tot aan onze zestien. Met een goede organisatie en veel inzet wisten de dadendrang van Botlek te beperken. Gaandeweg de eerste helft kwamen wij ook af en toe aan voetballen toe, en kwam de wedstrijd meer in evenwicht. Nadat we enkele speldenprikken hadden uitgedeeld, welke toch een waarschuwing hadden moeten zijn voor Botlek, wist Wesley uit een mooi uitgespeelde counter de 1-0 te maken, wat tevens de ruststand was.
Na de rust was het duidelijk dat Botlek wel de gelijkmaker wilde forceren, wat resulteerde in twee grote kansen. Hierna zwakte de Botlek-storm af, en waren onze gasten niet bij machte om het ons echt moeilijk te maken. Botlek probeerde meer druk te zetten gaf daardoor veel ruimte op het middenveld weg, welke door het derde uitstekend werd benut. De wedstrijd kantelde geleidelijk en het was wachten op de bevrijdende 2-0. Deze kwam uiteindelijk na een mooie aanval, en het was weer Wesley die de trekker overhaalde: 2-0. Dit was tevens de eindstand, en bij het verlaten van het veld zal Botlek zich wel afgevraagd hebben hoe het in hemelsnaam mogelijk was dat zij deze wedstrijd hebben verloren.

Na een korte training op donderdag 15 september, moesten we op zaterdag 17 september alweer een wedstrijd spelen, nu tegen Brielle. Eindelijk weer eens op gras, veld 2, en met heerlijk Nederlands weer – wind en regen – begonnen wij met veel tegenwind aan de wedstrijd. De voornamelijk jonge ploeg uit Den Briel schoot uit de startblokken, en in het eerste kwartier konden wij niet meer doen dan tegenhouden en proberen de schade beperkt te houden. Dit leek goed te gaan totdat de gasten in de 15e minuut een foutje in de verdediging afstrafte: 0-1. De druk op onze verdediging bleef groot, maar we wisten beetje bij beetje onder de druk uit te komen. Dit leidde er zelfs toe dat we een paar keer op de helft van de tegenstander kwamen! Sterker nog, bij een diepe bal werd Danny vanaf de zijkant aangemoedigd om toch voor deze ogenschijnlijke kansloze bal te gaan. Met een uiterste krachtsinspanning wist hij de bal binnen de lijnen te houden, en op zijn tandvlees en met zijn ogen dicht schoot hij toevallig richting de goal: 1-1!
Na een 1-1 ruststand en enkele wissels begonnen we met de wind in de rug aan de tweede helft. Het was duidelijk dat Brielle het er niet bij wilde laten zitten, en de ouwetjes van het derde wilden verslaan. Er werden hier en daar stevige duels uitgevochten welke door scheidsrechter Hanz met goedkeuring werden toegestaan. Het derde speelde slim, en via twee mooie aanvallen scoorden zij de 2-1 en de 3-1! En, er waren nog mogelijkheden om de score verder uit te breiden. Dit tot ongeloof van Brielle, die het niet konden begrijpen dat zij zich zo lieten aftroeven door het derde.

Doordat O.V.V. alle drie de wedstrijden wist te winnen, haalde het derde de doelstelling om niet door te gaan in de beker. Een goed resultaat, mannen! Twee wedstrijden op rij winnen is eventjes geleden.
Zaterdag de wedstrijd tegen Ariston 3. Vorig jaar was dit geen beste wedstrijd van onze kant, dus we hebben iets goed te maken.

Seizoen 2021/2022

M.S.V.’71 3 – FC ‘s-Gravenzande 5 3-0 (3-0)

zaterdag 18 juni 2022

Op een hete zaterdagmiddag moest het derde aantreden tegen het gerenommeerde FC ‘s-Gravenzande 5. De uitwedstrijd was om Corona redenen twee keer uitgesteld, waarna FC ‘s-Gravenzande een boze brief had geschreven naar M.S.V.’71 om te klagen over het afzeggen van onze kant. Met excuses hebben we toen op een woensdag in maart de wedstrijd gespeeld onder leiding van een minder goed fluitende leidsman. Deze wedstrijd ging verloren met 2-1 door een dubieus doelpunt. Afijn, natuurlijk waren wij erop gebrand om deze laatste wedstrijd van het seizoen winnend af te sluiten. Op donderdagavond werd er nog door de kern van het derde getraind, waarbij enkele selectiespelers aarzelend aansloten. Na deze zware training, althans voor de selectiespelers, hadden we zelfs 14 fitte spelers voor zaterdag, en dus genoeg man om een elftal op te stellen.

Groot was de teleurstelling dat FC ‘s-Gravenzande 5 maar vijf man op de been kon brengen. Natuurlijk, het is niet zo’n grote club, en ze hebben slechts 19 (!) seniorenteams, dus het is begrijpelijk dat deze club niet 11 spelers op de been kan brengen. Uit de statistieken van FC ‘s-Gravenzande 5 kan opgemerkt worden dat zij wel erg vaak op doordeweekse dagen voetballen. Misschien dat zij allen in de weekenden moeten werken? Maar goed, voor de statistieken werd deze wedstrijd met 3-0 gewonnen dankzij drie doelpunten van Gary, die na lang blessureleed meteen man-of-the-match werd.

Na dit debacle, waren we in elk geval fit genoeg om het seizoen passend af te sluiten met een BBQ bij gastheer Frank. De middag/avond was tot in de puntjes geregeld: zon, bier en vrienden! Helaas konden een aantal spelers om uiteenlopende redenen niet komen, maar dat heeft de pret maar heel kort gedrukt. Er waren ook nog enkele aspirant spelers uitgenodigd om te kijken of zij eventueel het komend seizoen kunnen aansluiten bij het derde. Maar, na overleg was geen van deze genodigden een versterking, en dus behouden we de selectie voor het komend seizoen.

De doelen voor volgend seizoen zijn duidelijk, en werden steeds scherper gedefinieerd naar mate de avond vorderde. Startend bij handhaven in de kelderklasse, is uiteindelijk het doel om komend jaar ongeslagen kampioen te worden! Dit lag zeker niet aan de vele consumpties die genuttigd werden.

Mannen, een seizoen met vallen en opstaan, maar komend seizoen gaan we er weer voor!

Dit betekend dat we donderdag a.s. alweer met de voorbereiding beginnen! Bij afwezigheid kan er geen basisplaats worden gegarandeerd……

M.S.V.’71 3 – Naaldwijk 3 2-3 (0-1)

zaterdag 11 juni 2022

Op een prachtige zaterdag in juni mocht het derde weer aantreden voor alweer een wedstrijd. Het seizoen wordt erg lang, en het verlangen naar een vakantie wordt steeds groter, net als bij Virgil van Dijk. Een aantal nam alvast een voorschot op de vakantie. Net als het Nederlands elftal, rouleert het derde elke week met spelers, niet zo zeer omdat de mogelijkheden ertoe zijn, maar meer omdat we elke week moeten sappelen om genoeg fitte spelers bij elkaar te krijgen. Door (lange) blessures, werk, of andere b.b.h.h., zijn er elke week wel een aantal afmeldingen. Gelukkig waren er enkele sterren van het tweede die wel mee wilden doen, bedankt! Langs de lijn hadden zich ook een paar geblesseerde spelers verzameld, dus fijn dat de mentale steun er was.

Vanwege de vele wedstrijden die deze zaterdag op ons complex afgewerkt moesten worden werd onze wedstrijd drie kwartier uitgesteld om te wachten op de scheidsrechter die op veld 1 nog een wedstrijd floot. Uit tactische overwegingen lieten wij dat niet weten aan onze tegenstander, die dan ook een warming-up deed van dik anderhalf uur. Tel daarbij op het heerlijk brandende zonnetje, en u kunt zich voorstellen dat de gasten uit Naaldwijk behoorlijk oververhit waren. Maar, “elk nadeel hep zijn voordeel”, en het bleek bij aanvang van de wedstrijd dat zij niet alleen warmer waren dan wij, maar ook fitter en veel jonger. De meesten hadden makkelijk nazaten van ons kunnen zijn!
Het is onbelangrijk wie er allemaal voor het derde op het veld stonden, want het gaat niet op de individuen, maar of de poppetjes op de juiste plaats staan. Plus, uw verslaggever kan ook niet meer herinneren wie er allemaal waren, want het spel gaat meestal langs hem heen. Om niemand te kort te doen, zal ik dan ook geen enkele naam noemen.

Meteen vanaf de eerste minuut volgde er een stormloop op onze defensie, die al voor de wedstrijd behoorlijk kraakte, maar deze aanvallen zorgde er toch ook voor dat er hier en daar kleine scheurtjes optraden in de verdediging. En inderdaad, na een minuut of 15 kreeg een aanvaller van Naaldwijk de bal wat gelukkig mee, en liet onze goalie kansloos: 0-1. Hierna gingen we toch iets meer voetballen, de druk was er immers vanaf, en de 0 konden we niet meer houden, dus waarom niet? Zo waar lukte het ons om een paar keer gevaarlijk voor de goal van Naaldwijk te komen. Helaas (nog) niet succesvol, maar de gasten waren gewaarschuwd. Naaldwijk ging vervolgens lekker mee in ons tempo, waardoor we eigenlijk makkelijk overeind bleven in de resterende tijd van de eerste helft.

Tijdens de rust was de coach van Naaldwijk enigszins boos op zijn ploeg. Hoe konden zij nu in het wandeltempo van die ouwe zakken meegaan? Het leek de avondvierdaagse wel! Er moest wat veranderen, dus meer druk op de bal, etc., etc. De angst zat in de ploeg van Naaldwijk, en dat is in de reserve 4e klasse niet nodig. Daarom wilde wij de helpende hand bieden aan deze stuurloze groep, en meteen na de rust hebben we Naaldwijk een doelpunt cadeau gedaan: 0-2. Voor ons was het een teken dat we nu echt moesten gaan voetballen, en zowaar, we werden gevaarlijk, of eigenlijk heel gevaarlijk: 1-2! Meteen sloop de onrust weer terug in de ploeg van Naaldwijk, en ondanks de ruimte die wij ze gaven, wisten zij niet meer door de hechte defensie van ons te komen. En zo waar, wij wisten zelfs de 2-2 op het scorebord te zetten, wat wel een beetje tegen de verhouding was.

Langs de kant stond de selectie van Oranje te kijken, en zij waren onder de indruk van onze veerkracht. Dat bleek dan ook later op de avond toen Oranje vanuit een 0-2 achterstand een gelijkspel uit het vuur sleepte tegen Polen. Dit doelpunt leidde er ook toe dat we overmoedig werden en massaal de aanval zochten in de hoop de overwinning uit het vuur te slepen. Maar helaas, Naaldwijk wist vlak voor tijd via een mooie aanval toch nog de winnende te maken, 2-3.
Al met al een enerverende wedstrijd, die mede door het warme weer een aanslag was op het fysiek van de spelers van het derde. Gelukkig was er nog wat koud gerstenat, zodat we de kater van het verlies konden wegspoelen.

Volgende week de laatste wedstrijd van het seizoen tegen ’s Gravenzande 5 om des keizers baard. Maar, na afloop volgt er een serieuze reflectie op dit slopende seizoen bij FdG.

DVO’32 4 – M.S.V.’71 3 3-0 (1-0)

zaterdag 7 mei 2022

Op een stralende zaterdag mochten we om 11:45 aantreden tegen het 4e van D.V.O.’32, een team met een gemiddelde leeftijd van 25 jaar. Twee weken terug, op de Megaweek zaterdag, waren wij de gastheren van dit team, en verloren wij met 1-3.

We begonnen vandaag met Shay in de goal in plaats van Geert, die de laatste wedstrijden erg onzeker was en veel corners weggaf. Vandaar dat Geert tijdelijk bij het 2e werd gestald, en wij met Shay een prima keeper kregen. Verder in de startopstelling: Frank, Scott, Herman, Robbert, Wesley, Sunil, Kees, Martin, Loek, en onze import-Limburger Jeremy. Ik hoor de mensen denken, dat is toch een droomelftal? Dat klopt, ten minste, als we een aantal jaren terug in de tijd zouden gaan. Nu is het een prima elftal, maar het dromen heeft plaats gemaakt voor de realiteit. Op de bank hadden zelfs nog twee wissels, Jan en Ronald, en in geval van nood zou Henk, onze trouwe scheids/grensrechter Henk kunnen invallen. Afwezig was ook een compleet elftal: geblesseerd waren Dave, Tom, en Gary; Reno, Danny, en Bryan hadden iets beter te doen; Bas moest werken, terwijl Ronald B., Peter D., Chris, en Erik al lange tijd het niveau van het derde ontgroeid zijn. En, er waren supporters voor het derde, met trouwe fan Aad op de voorste rij.

Vol goede moed begonnen we aan de wedstrijd, en nadat we de eerst 10 minuten hadden overleefd door compact te spelen, begonnen we ook eens te kijken wat er op de helft van D.V.O.’32 te doen was. Hierbij waren Martin en Wesley ware plaaggeesten voor de verdedigers van D.V.O.’32, die ook continue 3 of 4 spelers achterin hielden. En, prompt creëerden we een aantal kleine kansjes, waarbij de keeper van D.V.O.’32 een paar keer de 0-1 voorkwam. Een nadeel van deze kansjes is dat wij ook inderdaad gingen geloven in een goed resultaat, en massaal de aanval zochten. Eén van deze snelle aanvallen werd Loek te veel: zijn gebrek aan nachtrust zorgde ervoor dat hij te laat vertrok op een uitstekende pass. In zijn poging om deze late start goed te maken, verrekte hij een spier in zijn bovenbeen. Gelukkig was Jan een prima vervanger. Door onze aanvalsdriften waren wij vergeten dat D.V.O.’32 twee rappe buitenspelers hebben. Vlak voor de rust was het uit een snelle counter van D.V.O.’32 raak: 1-0. Ondanks een goede redding van Shay, kon de afvallende bal eenvoudig in het lege doel worden geschoten.

Na de rust was het spelbeeld vrijwel hetzelfde als in de eerste helft, al waren wij steeds minder voor de goal van D.V.O.’32 te vinden. Nadat Robbert gewisseld werd voor Ronald, zakte het in elkaar. Het is onduidelijk of er een direct verband is tussen deze twee gebeurtenissen, maar al snel viel de 2-0, en leek het heilige vuur een beetje verdwenen bij het derde. Met nog een kwartiertje op de klok moest Jan ook geblesseerd afhaken en mocht Robbert er weer even in. Dit leidde kort erna tot de definitieve KO: 3-0. Ook hierbij is het onzeker of er verband is tussen deze twee feiten. D.V.O.’32 kreeg nu steeds meer ruimte en kansen, maar verzuimde de score verder uit te breiden. Gelukkig floot de excentrieke scheidsrechter iets later voor het einde, en kon deze arme man ook de kleedkamer opzoeken.

De derde helft werd meteen ingezet op het gezellige terras van D.V.O.’32 en vervolgens ruimschoots door het derde gewonnen. Met die wetenschap is er een goede basis om verder te bouwen. Komende maandagavond mogen we alweer voetballen, nu tegen Honselersdijk 4. Hopelijk zijn alle pijntjes verdwenen, en hebben we niet te veel last van spierpijn!

Ariston’80 3 – M.S.V.’71 3 3-0 (1-0)

zaterdag 26 maart 2022

In een heel raar jaar waarbij verschillende wedstrijden om uiteenlopende redenen uitgesteld zijn, speelden we pas de tweede wedstrijd in de maand Maart. Tegen laagvlieger Ariston vond het merendeel van het derde om uiteenlopende redenen dat het niet de moeite waard was om te spelen, dus hadden we precies 11 man (de basis elf), een grensrechter (Henk), een teammanager (Fer), en een supporter (Tom B.). Ik denk dat het herstel van Tom nog wel heel lang duren na het zien van deze wedstrijd.

Al is het systeem belangrijker dan de poppetjes, om het verhaal volledig te maken, volgen hier de trouwe elf basisspelers die aan de wedstrijd begonnen, en eindigden: Geert, Frank, Scott, Danny, Robbert, Reno, Dave, Jan, Loek, Wesley, en Martin. De wedstrijd werd niet gespeeld bij Ariston, maar bij DVV, en dat had niemand aan Martin verteld. Gelukkig, of helaas, kwam hij er net op tijd achter en kon hij toch nog meedoen. Gedurende de wedstrijd werd wel duidelijk dat een groot deel van hem bij Ariston was gebleven, want de eerste helft leek het alsof hij geen schoenen aan had, en de tweede helft had hij de linker en rechterschoen aan de verkeerde voeten. En zelfs dan werd hij de man of the match! Tot zover het positieve nieuws van het derde…..

In een stralend zonnetje trapten we om half twee af op een veld dat net zo goed was als het derde. De strijd ging gelijk op, en aan beide kanten werd er geen kans gecreëerd, dus er was geen vuiltje aan de lucht. Een gezapig potje voetbal van twee teams die wel willen, maar niet kunnen. Het leek een beetje op de donderdagavond trainingen, maar na een minuut of tien werd de bal door een Ariston aanvaller onbedoeld voorgegeven. Onze immer betrouwbare sluitpost Geert zou normaal met deze houdbare bal geen problemen hebben, maar vandaag werd hij echter geplaagd door een enorme kater, en liet hij de bal los. Deze viel pardoes voor de voeten van een verbaasde Ariston speler die zonder het zelf te weten de bal in de touwen schoot…. 1-0. Ondanks deze lichte tegenslag, bleven we voetballen, althans, probeerden we te voetballen. Hoogtepunt van de eerste helft was ongetwijfeld de driedubbele schaar van Wesley, en, naar eigen zeggen, de “achter-het-standbeen” pass van Wesley! De enige serieuze doelpoging van onze kant werd terecht of onterecht afgevlagd voor buitenspel. Doordat Scott en Danny achterin de deur op slot hielden, kwam ook Ariston niet meer voor de goal van Geert. Zodoende bleef het 1-0 tot de rust, en konden we in de kleedkamer de tactiek een beetje aanpassen.

Meteen na het begin van de tweede helft was de tactiek alweer vergeten, en gingen we door met ons normale spelletje: hoog druk zetten, en de tegenstander op eigen helft vast zetten. Gezien de status van de conditie van meer dan de helft van ons team is dat waarschijnlijk niet het slimste plan, maar het was wel ene plan vol passie! En jawel, het had effect, want we werden zeker gevaarlijker dan de eerste helft en konden de druk op de goal van Ariston verhogen. Of verhogen? We hadden de hele eerste helft totaal geen druk op de goal van Ariston gezet, dus in plaats van de druk te verhogen, zetten we nu eindelijk de tegenstander vast. Ariston werd zowaar een beetje zenuwachtig van de aanvalsdrift van het derde. Bij een van de spaarzame aanvallen werd de bal vanaf links uitstekend voorgegeven, wellicht de mooiste pass van de wedstrijd, en bij de tweede paal ingeschoten door Wesley: 1-1. Ten minste, daar leek het op. Maar de grensrechter zag de bal in het doel verdwijnen en stak zijn vlag omhoog, waarop de scheidsrechter de zuivere goal afkeurde. Helaas heeft de VAR nog niet zijn intrede gedaan in de kelderklasse, dus moesten we dit accepteren. En, zoals wel vaker valt dan een goal aan de andere kant: na een uitval van Ariston, waar een luchtje buitenspel aan zat, werd het 2-0. Hierna was het even tijd om op adem te komen, want Jan vH die nog nooit zo veel speelminuten in 1 seizoen heeft gemaakt, had de scheidsrechter om een drink – en rookpauze gevraagd. Het was tenslotte net 15 graden en ja, dan is dat wel hard nodig. Deze korte onderbreking was de nekslag voor het derde, want we dachten dat deze korte pauze het einde van de wedstrijd was. En inderdaad, vijf minuten later werd het zelfs 3-0 na een prima uitgespeelde counter van Ariston.

Twee minuten voor tijd werd Robbert nog gewisseld voor stormram Henk, die zich onsterfelijk had kunnen maken als zijn schot op de goal van Ariston zou zijn geweest. Helaas, zijn schot miste enige precisie en verdween zelfs over de zijlijn. De wedstrijd kabbelde naar het einde, en als de wedstrijd nog 90 minuten had geduurd, hadden we nog niet gescoord. Het zat er vandaag niet in.
Gelukkig wist iedereen na de wedstrijd hoe en wat er beter had gemoeten, en na een verfrissend biertje hadden we zelfs het idee dat we voor het kampioenschap hadden kunnen gaan als we niet zo vaak een tegenslag hadden gehad. Ja, ja…..

Volgende week weer een belangrijke thuiswedstrijd, en het lijkt erop alsof we dan weer net wel, of net niet genoeg man hebben. Volgens onze MSV3 groepsapp hebben we 30 (dertig!) spelers, dus het zou toch mogelijk moeten zijn dat we een paar spelers op de been kunnen brengen?

HVC’10 4 – M.S.V.’71 3 4-1 (3-0)

zaterdag 19 februari 2022

Na een gewonnen wedstrijd vorige week tegen Naaldwijk. Mocht het 3de vandaag aantreden tegen het 4de van HVC. Achteraf bleek dat er niet alleen spelers van het 4de mee te doen bij HVC. Doordat de wedstrijd tegen Naaldwijk was gewonnen hadden meerdere spelers een baaldag opgenomen. Helaas waren dit er meer dan verwacht en moest er hulp ingeroepen worden van Ben, Tom V en Fabian.

De wedstrijd startte iets over half 3 met de volgende 11. Geert, Ben, Herman, Loek, Robbert, Sunil, Reno, Tom V, Bryan, Wesley en Bas voorin. Op de bank zaten Duc, Fabian, Jan en Martin. Na de aftrap die MSV mocht nemen duurde het precies 40 seconden toen de 1-0 al op het scoreboard stond. Het was Ben die al wat minuten met het 2de in de benen had die de snelheid van onze spelers iets sneller inschatte. Hij gaf de bal aan het middenveld van HVC die met een steekbal de spits van HVC een niet te missen kans gaf.

Je zou verwachten dat MSV dan wel wakker is, maar helaas HVC bleef de aanval opzoeken en kwam al snel via een voorzet op dezelfde spits op een 2-0. En dit binnen 10 minuten spelen. Voor het afgereisde publiek in Hoek van Holland was het ook niet lang wachten op de 3-0. Blijkbaar had Geert iets te veel geleerd van Rogier in zijn beste tijd. Geert riep los op een steekbal van HVC, waar normaal iedereen wegloopt en verwacht dat Geert de bal dan ook heeft was het deze keer anders. De opgestoomde rechtsbuiten van HVC was eerder bij de bal en omspeelde Geert en schoot binnen het kwartier de 3-0 binnen.
MSV was nu wel wakker en begon iets meer tot voetbal te komen. Het resulteerde in 1 noemenswaardige kans in de 1ste helft. Het was Tom die met een steekbal vrij werd gespeeld en 1 op 1 met de keeper recht op hem afschoot. MSV was ook achterin steeds meer gedurfd aan het spelen. Zo werd de spits van HVC van het kastje naar de muur gespeeld toen Robbert een bekeken bal terugspeelde op Geert. De scheidsrechter besloot dat het wel genoeg was om deze lijdensweg aan te zien en floot af voor een warm kopje thee.

Na de rust werd Robbert gewisseld voor Fabian. Hierdoor moest er wel wat geschoven worden. Dit pakte alleen maar beter uit, want MSV begon het spel steeds meer op de helft van HVC te spelen. Fabian had blijkbaar de 1ste helft niet goed opgelet toen hij een voorzet van HVC terugspeelde op Geert op stropdas hoogte. Geert was deze keer wel voorbereid en nam de bal aan en schoot de bal snel naar voren voordat de spits er weer bij kon komen. Na 20 minuten in de 2de helft werd Tom eruit gehaald voor Jan en was de alles of niets poging door het 3de ingezet.

HVC was zo onder de indruk van de lange nieuwe spits dat ze moesten zoeken naar de nieuwe manier van spelen. Het duurde een kleine 5 minuten toen HVC alles weer op orde en begon de druk toch op te voeren op de goal van Geert. Dit resulteerde ook in een doelpunt. Een vlammend schot van de rechtshalf van HVC ging rechtstreeks op Geert af, maar de bal had een “zwabber” en vloog net voor Geert om hem heen het goal in. De wedstrijd was in het slot gegooid.
In de laatste 10 minuten probeerde MSV toch nog een doelpuntje mee te pikken. Helaas hadden dat er meer kunnen zijn als Jan wat scherper was geweest. Zo had hij meerde kansen nodig. Een corner van Bas kopte hij net over. Via een vrije trap van Bryan op Bas werd de bal teruggelegd op de 5 meter, maar ook nu weer miste Jan. Helaas niet de goal maar de hele bal maaide hij overheen. Gelukkig stond Sunil achter hem, die de bal aannam en probeerde te plaatsen helaas was dit net over.

Maar er kwamen steeds meer kansen. Door goed opzettend werk van Reno werd Jan opnieuw aangespeeld. Die had een vlammend schot in gedachten. De gedachten waren goed, maar de uitwerking wat minder. De bal vloog over de ballenvanger. Kon Jan dan helemaal niks goed doen? Jawel, want uit de uittrap van de keeper van HVC werd de verdediger onder druk gezet door Jan en met een knappe sliding veroverde hij de bal. Met een “rustiger” schot ging de bal via een verdediger net naast de paal.
Uit de corner kwam de bal bij Wesley terecht die een nog beter schot in gedachten had dan de vuurpijl van Jan. Hij haalde verwoestend uit maar in plaats van op goal te schieten schoot hij richting de cornervlag. Het was dat Jan dit had doorzien en wist de bal van richting te veranderen. Hierdoor was de keeper van HVC eindelijk verslagen en stond de 4-1 op het bord.

Volgende week staat de late uitwedstrijd tegen Gravenzande op het programma.

M.S.V.’71 3 – Westlandia 3 2-5 (1-2)

zaterdag 4 december 2021

Het verslag voor de meeste wedstrijden is voor MSV 3 al klaar voordat de wedstrijd begint. Dit wordt normaal door de razende reporter al klaar gezet en hoeft hij enkel hier en daar wat aanpassingen te maken. Zo ook dit verslag.

Nadat bekend werd gemaakt dat categorie A eraf werd gehaald was even de hoop dat het 3^de daar ook onder zou vallen, maar helaas de KNVB heeft ons niveau anders beoordeeld en zijn wij categorie B. Dat hield in we konden aantreden tegen het 3^de elftal van Westlandia. Dit 3^de elftal is tot tegenstelling van MSV wel selectie waardoor zij makkelijker spelers kunnen rouleren.

Gelukkig hadden de regelaars van MSV al in aanloop van zaterdag 2 spelers vanuit het 2^de kunnen regelen. Wat op sommige vlakken wat minder uitpakte. Al vroeg op zaterdag was er inde groepsapp diverse berichten met positief en negatief nieuws. Hierdoor werd Tom V uit zijn bed gebeld om ook het 3^de te komen ondersteunen en vooral de bank warm te houden in de eerste helft.

De opstelling van MSV was voor sommige een verrassing en was als volgt. Op goal Geert. Achterin stonden Loek, Herman, Scott en Timo. Op het middenveld waren Sunil, Dave, Luuk en Kees. En voorin waren Martin en Wesley die voor het gevaar moesten zorgen. De bank werd warm gehouden door Duc, Tom en Jan. Laatstgenoemde was tevens de vlaggenist van de eerste helft.

Zoals al eerder geschreven is het verslag al van te voren klaar en hoeven we enkel wat aanpassingen te maken. MSV gaat de kat uit de boom kijken, laat de tegenstander het spel maken, MSV zet even aan scoort en zakt weer in en uiteindelijk wordt er toch de punten aan de tegenstander gegund.

Maar om het nou zo kort te houden is misschien te makkelijk, maar helaas wel realiteit. Westlandia had namelijk vanaf minuut 1 de bal en was al snel de verdediging van MSV onder druk aan het zetten. Helaas was de verdediging niet wakker genoeg en lag na een snelle aanval de bal binnen 10 minuten al achter Geert. De rug rechten was wel de bedoeling alleen de kou en de regen zal ervoor gezorgd hebben dat sommige lichamen wat krampachtig bewogen, want het duurde even voordat MSV uit zijn schulp kroop.

Door hard werk van Wesley en Martin die met zijn 2en de verdediging van Westlandia bezig hielden kwam Wesley na een knappe passeer actie oog in oog met de keeper. Zijn vlammende schot raakte de buitenkant van de paal. Dit was voor iedereen wel een meevaller, zo dicht was hij nog niet geweest afgelopen weken. Westlandia wist direct dat ze ervoor moesten zorgen dat de 0-2 op het scorebord kwam. Helaas lukte dit ook nog.

Waar Westlandia nu meer bloed rook “probeerde” MSV alles voetballend op te lossen. Helaas was niet alles even gelukkig, maar er zat progressie in ten opzichte van de week ervoor. Dit resulteerde zelfs tot kleine kansjes en zelfs hoekschoppen voor MSV. De nieuwe gelegenheidsleider Kees sr. Wilde perse dat zijn zoon deze hoekschoppen nam. Aangezien wij dachten dat hij voetbal intellect had werd hiernaar geluisterd. Uit 1 van de hoekschoppen werd ook zowaar gescoord door MSV. Het was Wesley die de bal kopte en Martin die de bal via een hakje het goal in werkte. Met de 1-2 stand floot de goed leidende scheidsrechter, ja mag ook wel eens gezegd worden, dat het tijd voor was voor de thee.

In de kleedkamer werd er veel besproken over de tegenstander. Vooral Timo vond dat zijn tegenstander helemaal “niet zo snel” was, maar toch wou hij graag wisselen met de verse wissel Tom die in het veld kwam voor Sunil. Dit werd door Dave ongedaan gemaakt en kon Timo nog wat langer genieten van zijn gelegenheidspositie.

Ook de 2^de helft liet MSV zich weer wat inzakken. Maar de keuze om Tom op het middenveld te laten staan wierp hierdoor ook zijn vruchten af. Na een combinatie met Loek gaf Tom de steekbal aan Wesley. Hij zag in zijn ooghoek Martin mee opstomen en met een wiskundige rekening besloot Wesley op de keeper te schieten zodat de bal bij Martin kwam. Die kon met een mooie volley in het goal schieten en stond de 2-2 al op het bord.

Zoals verwacht liet MSV nu de tegenstander nog meer komen in de hoop te blijven counteren. Hieruit kreeg Tom zelfs nog een aardige kans, maar de 2-2 bleef op het scorebord staan. Nu was het voor MSV wel tijd dat Dave ze rust nam en Duc het veld in kwam. Na ook een blessuregeval van Kees kwam Sunil terug het veld in.

Westlandia begon nog meer druk te zetten en waar de rechtsbuiten eerder nog werd aangemerkt als “niet zo snel”. Heeft Timo in de 2^de helft meerdere keren de nopen van zijn tegenstander kunnen zien. Bij MSV waren de energietanks op aan het raken. Hierdoor kon Westlandia al snel uitlopen naar een hoger doelsaldo. Want in de laatste 10 minuten wisten zij 3 keer te scoren. Henk vond dat MSV genoeg achter de bal aangelopen had en floot exact na 90 minuten af.

Na de wedstrijd werd er lang na gesproken. Waar ook nog de “overtredingen” werden aangehaald… maar eigenlijk is 1 ding duidelijk het wordt een beetje standaard verslag, maar laten we hopen dat we snel weer compleet kunnen voetballen en trainen.

VV Maasdijk 3 – M.S.V.’71 3 3-1 (2-1)

zaterdag 27 november 2021

Op de laatste zaterdag in november mochten de oudjes van MSV 3 op het hoofdveld in Maasdijk aantreden tegen het 3de elftal van VV Maasdijk. Aan de training van donderdag kon het niet hebben gelegen, want de opkomst was massaal. Hierdoor was het voor de voetbalkenners in het 3de, dat zijn er genoeg, moeilijk een opstelling te maken. Uiteindelijk werd het toch makkelijker gemaakt aangezien sommige spelers wat later zouden zijn.

De scheidsrechter uit Maasdijk zou wat later zijn waardoor iedereen nog in de dug-out stond te schuilen voor de regen die de hele wedstrijd zou blijven. Toen eenmaal de scheidsrechter aanwezig was en ook Maasdijk klaar stond besloot MSV uit de dug-out te komen en de regen en kou te teisteren. De 11 man die begonnen waren Geert, Frank, Scott, Martin, Bryan, Loek, Reno, Dave, Kees, Wesley en Bas. De wissels waren Duc, Jan, Robbert, Sunil, Herman en Henk die wel de vlag hanteerde. Materiaalman Fer en trouwe supporter/leider Aad werden vandaag vergezeld door Ben. Die laatste had na de wedstrijd liever thuisgebleven.

Na het eerste fluitsignaal was voor beide ploegen duidelijk wat elkaars tactiek was. Zoveel mogelijk balverlies veroorzaken. Dit resulteerde ook in een zeer zwak beeld van de eerste 10 minuten, maar de bank van MSV veerde toch even op toen de bal via rechts doorkwam en via Bas met een goede voorzet bij Wesley terecht kwam. Zoals hij van een trainer van de selectie ooit geleerd had viel hij de bal aan. Alleen was hij vergeten om zijn lichaam over de bal te houden en schoot van zo’n 5 meter “zeer” ruim over. Helaas was dit voor MSV een bekend fenomeen en wisten wij dat Wesley gewoon zijn vorm had doorgetrokken van de vorige wedstrijden.

Maasdijk dacht ook dat zij mee konden voetballen en kropen wat meer van eigen helft af. Dit zorgde voor een paar reddingen van Geert, sommige waren zelfs klem, en ingrepen van de verdediging. Helaas was bij een paar van deze ingrepen de pijn in de kuit van Frank terug geslopen en moest hij het veld verlaten voor Duc. Laatstgenoemde kon niet voorkomen dat Maasdijk na diverse keren balverlies de 1-0 binnenschoot. Het 3de probeerde haar rug te rechten en ging weer op zoek naar de aanval, maar of het aan het veld lag of niet sommige spelers, noem geen namen, schoten in plaats van naar een medespeler de bal direct over de zijlijn. Aangezien MSV meer de aanval zocht kreeg Maasdijk ook meer kansen en waar iedereen dacht dat het buitenspel was (zelfs de doelpuntenmaker) liet Henk doorgaan en schoot Maasdijk de 2-0 binnen.

Het zat niet mee en het was duidelijk dit wordt een lastige pot. Vlak voor het einde van de eerste helft werd Bas na een schijnbeweging naar de grond gewerkt in het strafschopgebied en floot de goed fluitende scheidsrechter voor een penalty. Wesley wilde zijn fout van eerder goed maken en nam plaats achter de bal. Gelukkig dacht hij nu beter wat hem geleerd was en schoot de bal laag in de hoek en stond de 2-1 op het scorebord. Dit was tevens de ruststand.

Na rust bleven Dave en Loek in de kleedkamer achter en kwamen Sunil en Herman in het veld. Die hadden goed gekeken naar de eerste helft en kregen als opdracht mee. Probeer het iets beter te doen dan de rest. Helaas was dit niet altijd het geval. De 2de helft was daarom ook een kopie van de eerste helft. MSV probeerde druk te verhogen en Maasdijk loerde op de counter.

Het was wel MSV die het meeste een doelpunt verdiende en ook bijna succes had door een goede voorzet. De bal kwam bij Bas terecht die verwoestend uithaalde, maar helaas zijn schot kwam op het aluminium terecht. Kort daarna kwam via een counter de 3-1 alsnog op het scorebord te staan. Diverse pogingen werden nog gedaan door MSV maar helaas zelfs de schwalbes van Martin werkte niet.

Om Maasdijk echt angst aan te jagen werd de moegestreden Bas vervangen door Jan voor de laatste 7 minuten. Die krijg een andere opdracht mee van de bank, probeer niet de bal te raken. Dit lukte hem feilloos en in de 7 minuten die werden gespeeld raakte hij geen enkele keer de bal. Na 7 minuten besloot de scheidsrechter dat het genoeg was en floot voor het einde. Helaas was dit niet het resultaat waarop werd gehoopt, maar je kan niet alles hebben.

Volgende week staat de wedstrijd op het programma tegen Westlandia. Dit kan zomaar de laatste voor dit kalenderjaar kunnen zijn.

M.S.V.’71 3 – Honselersdijk 4 2-2 (2-0)

zaterdag 6 november 2021

Gedeeltelijk eerherstel?

Na de abominabele vertoning van vorige week, deels veroorzaakt door het matige weer, deels door de twijfelachtige leiding en deels door de tegenstander, moesten we deze zaterdag aantreden tegen Honselersdijk 4. Deze ploeg is ook al jaren van de partij, en vaak zijn onze onderlinge wedstrijden erg sportief en vermakelijk. Ook dit keer.

De wedstrijd werd begonnen met de zapominać piłkarz, Geert in het doel, Danny, Reno, Emmie, Kees, Luc, Wesley, Martin, en Bas aangevuld met de vorige week afwezige Dave “zonder-wiskundeknobbel” en Herman “zonder-je-weet-wel”. De ziekenboeg vertoont grote overeenkomsten met PSV, net als het onbegrijpelijke wisselbeleid trouwens. De drie wissels Jan, Ronald, en Robbert, werden gespaard voor de topwedstrijden die het derde nog moet spelen. Naast hen op de bank zaten Aad, Bumba, en enkele geblesseerden die ons kwamen steunen (hulde!): Frank, Loek “Anthony” V., en Gary. Frank viel vorige week uit met ouderdomsklachten, en Loek moest vorige week bijna met de brancard naar huis gebracht worden na een vermeende overtreding.

Vandaag vertoonde Loek weinig tekenen van een blessure, en na afloop was hij dan ook degene die continue bier ging halen. Gary was nog ziek van de penalty die hij veroorzaakte tegen M.V.V., al zijn we er nog steeds niet over uit of het wel een penalty was. Afwezig door werk, ziekte, de musical Aladdin, verbouwen in Venlo, of het verhuizen van tante Ria waren Bryan, Erik, Jeremy, Sunil, Tom, Scott, Bol, Chris, Gerrit (in de pulp een keuken uitzoeken). Zelfs Kees sr, op bezoek bij tante Ria, en Wim waren afwezig, maar dit verlies werd goedgemaakt door de aanwezigheid van de oud-eerste elftalspelers Nico, Ben, en prins Velocitas I.

De opstelling en tactiek waren precies 2 minuten voor aanvang bekend, en na 10 seconden in de wedstrijd al vergeten: want, geheel tegen de verwachtingen in, namen wij het heft in handen en begonnen voorzichtig aan enkele aanvallen. Verdedigend stond het prima, er werden vrijwel geen kansen weggegeven, en als er al een bal doorkwam was het Geert die het gevaar prima pareerde tot corner. Na 20 minuten werd een prima aanval van onze kant door een van de verdedigers van Honselersdijk met de hand uit het strafschopgebied geslagen: penalty! Wat volgde was een interessant schouwspel: Kees wierp zich op door de bal te pakken, deed alsof hij de penalty wilde nemen, maar bedacht zich op het laatste moment omdat hij nog last had van zijn rugspier die hij had verrekt bij het tillen van een loodzware koelkast. Martin wilde toen klaar gaan staan, maar Wesley schoot de bal onberispelijk in: 1-0!

Nog geen 10 minuten later was het weer Wesley die gepruts in de verdediging genadeloos afstrafte: 2-0! In tegenstelling tot enkele voorgaande wedstrijden was Wesley vandaag on fire, althans in de eerste helft. Twee-nul, en dat voor rust, wat een weelde. Deze voorsprong gaf ons toch wel wat twijfel, en een van Gaaltje spookte door ons hoofd: “zijn wij nu zo goed, of zijn zij zo slecht?”
Met dit in ons achterhoofd wilden wij onze gasten niet verder vernederen en speelden de bal rustig rond tot ook onze scheidsrechter Abdennour vond dat het tijd was om tot bezinning te komen.

En dat lukte wonderwel, want na de rust was het wedstrijdbeeld totaal anders: de rollen waren omgedraaid, nu was het Honselersdijk dat domineerde. Wij liepen te veel achteruit, en lieten te veel ruimtes ontstaan op het middenveld. Het team van de Honselerdijkers bestaat uit 1 voetballer, en 10 figuranten, een feit waarvan wij heel goed op de hoogte waren. Danny had het plezier van deze voetballer in de eerste helft vergald, maar in de tweede helft wilden wij dit rot gevoel bij hem wegnemen door hem alle ruimte te geven. Dit resulteerde in twee prima goals van deze linkerspits: 2-2!

Om een pijnlijke afgang te voorkomen werd meteen ingegrepen door de spelers die eigenlijk gespaard zouden worden toch in te brengen: Ronald, voor Bas, en Robbert, voor Danny, en zij moesten ervoor zorgen dat er geen verlies werd geleden, èn dat er 1 punt in Maassluis bleef. Deze missie was aan beide mannen wel besteed en onder hun leiding werd het punt ook binnengehaald! De wedstrijd kabbelde naar het einde, en na de tweede 45 minuten vond de goed leidende scheids het tijd voor een biertje, of voor sommigen een colaatje.

Na afloop waren het voornamelijk de wijze woorden van het illustere duo Waldorf en Statler die deze wedstrijd feilloos konden analyseren. Luc en Emmie erg bedankt, fijn dat jullie een stapje hogerop wilden spelen, en dat ook goed deden. In elk geval 1 punt meer dan je eigen ploeggenoten ;-). Nog aanvullend op de laatste zin van het verslag van 18 september kan ik verklappen dat de betreffende speler vorige week zijn geliefde tante Ria heeft geholpen met verhuizen.

KMD 3 – M.S.V.’71 3 2-0 (1-0)

zaterdag 30 oktober 2021

Teveel afwezigen, te veel fysieke twijfelgevallen (hoewel dat inmiddels al niets nieuws meer is), te veel (helaas ook weer nieuwe) blessures en te veel noodzakelijke verschuivingen in de opstelling.

Dat zijn wel zo’n beetje de ingrediënten voor de wedstrijd tegen KMD afgelopen zaterdag. Te veel van het goede, eehhhh slechte dus eigenlijk. Maar als je 1 op de 5 wedstrijden verliest, dan werd de kans op een nederlaag statistisch gezien ook wel steeds groter natuurlijk, na 4 wedstrijden ongeslagen……

Zijn er ook nog goede dingen over deze wedstrijd te melden? Weinig! Oké, Geert keepte een goede wedstrijd en Danny was weer onvermoeibaar, maar ik denk dat we daarmee ook wel de enige 2 lichtpuntjes van de middag gehad hebben.

We begonnen vandaag met Geert in de goal, achterin Frank, Scotty, Danny en Robbert, op het middenveld Loek en Wesley die een linie naar achter was gehaald, links en rechts hadden we vandaag 2 gastspelers, Max en Mika, uit de onder 19 en voorin stonden Martin en Bas. Zo’n beetje in de eerste minuut had gastspeler Max zich al onsterfelijk kunnen maken. Na een scherpe voorzet van Bas kwam Max net te kort om binnen te tikken. Daarna nam KMD de wedstrijd over en was het spelbeeld al snel net als voorgaande weken, een teruggezakt MSV en een tegenstander die het spel maakt.

Na een minuut of 15 dacht Danny dat hij maar maximaal 6 keer heen en weer mocht tikken met Scott, en omdat verder iedereen stil stond, voelde hij zich genoodzaakt de bal aan een speler van KMD te geven. Uit de daarop volgende aanval wisten zij de score te openen. Helaas waren in die 15 minuten Frank en Loek al uitgevallen met blessures, waarbij met name bij Loek het er ernstig deed uitzien. De scheids dacht daar anders over, en het is dat Loek zo lag te piepen, anders had de scheids waarschijnlijk ook nog gewoon door laten spelen. Voor hen waren Brian en Gary in de ploeg gekomen, met weer de nodige wijzigingen in de opstelling tot gevolg.

Na de openingstreffer nam KMD het heft steviger in handen, en met dank aan Geert bleef het bij 1-0. Uit de spaarzame, maar toch uiteindelijk nog wel 2 grote kansen, wisten Martin en Wesley aan de andere kant niet voor de gelijkmaker te zorgen.

De tweede helft, met de wind in de rug toch een ander beeld. MSV drong aan, meeste balbezit bleef wel voor KMD, maar tot echte kansen leidde het niet aan beide kanten. Na een prachtige assist van Geert was eigenlijk de grootste kans nog voor MSV, maar Martin trof de keeper op zijn weg naar de gelijkmaker.

Bij KMD was het op de rechtsbuiten speedy gonzales die Ronald meerdere keren te snel af was, waarna een op het oog keurige ingreep van Ronald toch bestraft werd met een penalty. Grensrechter Henk was heilig overtuigd dat het geen penalty was, dus waarschijnlijk had de scheids het toch goed 😉. Uit de penalty wist KMD de 2-0 te maken en daar is uiteindelijk alles wel mee gezegd.

Meer grappen en grollen waren eigenlijk uit deze middag niet te persen. Sorry, volgende keer beter!

M.S.V.71 3 – MVV’27 3 2-2 (1-1)

zaterdag 16 oktober 2021

Vandaag, zaterdag 16 oktober, stond voor de mannen van MSV 3 de topper op het programma tegen medekoploper MVV ’27. U leest het goed, halverwege de competitie bevindt het sterrenensemble van MSV 3 zich nog steeds in de luxe positie om te kunnen spreken van termen als ‘toppers’ en ‘medekoplopers’. Wie weet waar dit toe gaat leiden……
Dat het vandaag een topper betrof bleek wel uit de strak gespannen koppies vandaag. Stipt om 11.15 uur was iedereen aanwezig, het feit dat de tegenstander gemiddeld weer 15 jaar jonger oogde deerde niemand, we gingen zelfs 5 minuten eerder de kleedkamer in en 2 minuten voor 12 wist zelfs iedereen zijn positie al.

Deze scherpe voorbereiding betaalde zich uit in wedstijd. MVV kwam fel uit de startblokken, dachten dat het een makkie zou worden vandaag, maar dat leek niemand bij MSV te deren. We starten vandaag met good old Geert in de goal. Het wordt nog niet hardop uitgesproken, maar de zeer stille geruchten gaan dat Geert op het punt staat een contract te ondertekenen bij Monster. Dat zou natuurlijk collectief jammer gevonden worden!
In de verdediging speelden we vandaag met de gebroeders Scott en Danny Dyson, gesteund op de flanken door R.R. Robbert en Frank. Op het middenveld een blok met Loek, Dave, Reno en Kees, die na een slepende blessure klaar was om toch op zijn minst 30 minuten te kunnen maken vandaag. Er scheen vandaag ook nog een voorhoede te zijn, bestaande uit Wesley en Martin, maar behalve enkele schitterende foto’s zullen we het daar verder maar bij laten. Scheidsrechter vandaag was Henk, daar zijn zelfs niet eens foto’s van gemaakt, en dat is misschien maar beter ook!

De nieuwe speelstijl van MSV werpt dit seizoen zijn vruchten af. Waarom zelf proberen te voetballen als de tegenstander dat veel beter kan. 10 man achter de bal, zo min mogelijk de bal zelf willen hebben, blijkt een tactiek die het derde op het lijf is geschreven. De verhouding balbezit 10% voor MSV en 90% voor MVV is denk niet eens gelogen vandaag. De uitermate hoge kwaliteit van het derde is dan uiteraard wel dat we uit die 10% balbezit gewoon 2 schitterende goals weten te maken. Laat staan als we 15% balbezit gehad hadden…..
MVV zette MSV vanaf het begin onder druk. Helaas vond een uitstekend werkende buitenspelval van MSV geen gehoor bij Henk, waardoor MVV uit een corner de 0-1 binnen kon koppen. Als gezegd dachten de heren van MVV dat het een makkelijke middag zou worden vandaag, maar daar dachten Loek en Wesley anders over. Wesley grasmaaierde een speler van MVV omver in de middencirkel, waarna Loek zich geen moment bedacht en vanaf de middenlijn de bal achter de te ver voor zijn doel staande keeper streepte. BAM, 1-1 !

Na de 1-1 bleef MVV veelvuldig de aanval zoeken, maar het 10 mans blok van MSV gaf geen krimp. En mocht de bal er eens doorheen komen, dan was het altijd nog Scott of Danny die weer de stofzuiger aanzette.

In de 2de helft geen ander spelbeeld. Zelfs na de aftrap dacht Kees, die zijn 30 minuten uiteindelijk heeft weten uit te persen tot 90 minuten, dacht na 3 seconden snel de bal maar weer aan MVV te geven. Kortom, precies zelfde spelbeeld als in eerste helft. Voor MSV waren Sunil en Ronald in de ploeg gekomen voor Robbert en Reno. Laatstgenoemde wist schijnbaar niet dat Aladin gewoon op Netflix staat en had daarom een theaterkaartje hiervoor gekocht.

Gelukkig leidde de zoveelste scheidsrechterlijke dwaling van vandaag (sorry Henk, we vinden je echt nog wel aardig hoor!) er toe dat we in plaats van een penalty een vrije trap kregen net buiten de 16. Inclusief het veelvuldig opgekomen publiek zagen zo’n beetje 24 man dat er binnen de 16 hands werd gemaakt, kan een meter erbinnen geweest zijn, 3 meter, later bleek het zelfs 5 meter, maar hoe dan ook, Henk zag hem er buiten. Maakt Kees allemaal niet uit, want met een prachtige streep schoot hij van de hoek van de 16 de bal vol in de kruising. Het gerucht gaat dat het wonderwater van Robbert, die inmiddels de rol van verzorger op zich had genomen, een soort van de assist schijnt te zijn geweest voor deze wondergoal van Kees; 2-1.

MVV rechtte de rug, en ging nog meer aanvallen dan ze al deden. Uit een, waarschijnlijk weer door Geert weggegeven corner, viel vervolgens helaas, maar toch wel verdiend de 2-2. Teken voor MVV om nog verder aan te zetten, maar veel verder dan randje 16 kwamen ze niet. De 2 jaar afwezig geweest zijnde Gary, ingevallen voor de laatste 2 minuten, had voor deze topper echter nog een kers op de taart in de planning. Een heuse ‘Had je in Engeland eens moeten doen’, ‘ik raakte hem niet eens’, ‘die jongen is nu nog aan het dalen’ sliding van Gary leidde in de allerlaatste seconde van deze wedstrijd tot een penalty voor MVV. Was dat nou serieus de eerste keer dat we Henk zijn fluitje hoorden vandaag? Na de nodige psychologische oorlogvoering, wist Geert zijn oude maten van MVV over de knie te krijgen, door de penalty te stoppen en ook in 2de instantie de inzet te keren. Direct daarna floot Henk. Voor de 2de keer vandaag.

Een vechtwedstrijd met een mooi resultaat. Het gerucht gaat om volgende week toch maar een wedstrijd in te plannen om de stijgende, ongeslagen lijn waarin we zitten, niet te doorbreken. Echter gezien het feit dat we gemiddeld op zaterdag 10 man hebben, waarvan zeker 5 semi-fit, is een weekendje vrij misschien toch ook geen ongewenste luxe.

SEP 2 – M.S.V.’71 3 1-3 (0-1)
zaterdag 9 oktober

IJzersterke start van de competitie voor het derde!

Ondanks dat uw verslaggever al meerdere keren “bedreigd” en “belaagd” is omdat zijn waarheid in de verslagen hier en daar de plank misslaat, althans in de ogen van sommigen, blijf ik op zoek naar de waarheid. Ik laat me de mond niet snoeren. Voor alle volgers van het derde die schreeuwen om nieuws, ga ik mij inspannen om de feiten van de wedstrijd zo goed mogelijk weer te geven.
Daar gaan we dan:

Op misschien wel de laatste stralende zaterdag van 2021 moest het gehavende sterrenteam van M.S.V.’71 aantreden tegen het Delftse SEP. Al vroeg in de ochtend was de groepsapp bijzonder actief, niet zozeer over de wedstrijd, maar meer omdat deze dag Loek jarig was. Vervolgens ontstond een levendige discussie over waar we verzamelen, hoe laat en waar we spelen. Bovendien was er onrust over het late tijdstip van de wedstrijd (14:30). Dus, voordat we uit Maassluis vertrokken hadden we barman Hanz gevraagd om langer op de club te blijven zodat we nog een afzakkertje konden nemen na afloop van de wedstrijd. En, hij was er inderdaad nog!

De SEPneuten vormen een nieuw vriendenteam, dat, gezien hun leeftijd, nèt wel, of nèt niet een seniorenteam is. Ondanks de vele blessures, wisten we weer 11 spelers te vinden die de wedstrijd zouden beginnen: Geert, Danny, Scott, Herman, Robbert, hiep-hiep-hoera Loek, Sunil, Dave, Reno, Wesley en Martin. Op de bank zaten Ronald, Fer, en de geblesseerde Tom B., die bij het zien van het veld spontaan vergat te strompelen. Volgende week weer fit, Tom? Jan ging vlaggen (uitstekend!), en halverwege de eerste helft kwam zowaar een supportster kijken, Esther. De lijst afwezigen is bijna nog langer dan de spelerslijst, maar daar gaan we dan: Henk (vakantie), Gerrit (keuken uitzoeken op het terras van de Pulp), Kees (op de weg terug?), Bryan (hamstring), Bas (elleboog), Frank (uitje met de stichting in Ahoy?), Gary (spier), Jeremy (met Frank?), Maarten (al jaren), Bol (slecht weer?) en Erik (hand-in-hand met Frank). Ik hoop dat ik niemand vergeten ben, maar het is wel duidelijk dat de rek een beetje uit het team was vandaag. Zelfs ons hondstrouwe publiek liet het afweten, misschien ook wel door blessures (?), maar zij hebben een schitterende wedstrijd gemist!

Met de overwinning van vorige week op een andere Delftse ploeg nog vers in het geheugen, begonnen we vol goede moed aan de wedstrijd. Hierbij moet nog even een kleine kanttekening gemaakt worden. Zij die het verslag van vorige week hebben gelezen, zullen ook hebben gezien dat de foto’s bij het verslag maar twee spelers lieten zien: Wesley en Martin. De vraag is dan natuurlijk, hoe kan dat? Waren zij dan zó goed dat zij bij elke actie waren betrokken? Het antwoord is nee, zij waren de enige twee die af en toe stil stonden, zodat Aad een foto kon maken die niet bewogen was. Terug naar de wedstrijd:
Onze gastheren namen vanaf de aftrap meteen het initiatief, wat ons toch even deed vrezen dat we de hele wedstrijd achter die jonkies aan moesten rennen. Maar, ze werden niet echt gevaarlijk, en kwamen zelfs niet verder dan onze zestien. Dat kwam voornamelijk doordat wij vanaf het begin zeer gegroepeerd speelden, en de linies kort op elkaar hielden. SEP had een virtueel overwicht, maar wij creëerden eigenlijk de beste kansen met snelle combinaties. Voorin zorgden Wesley en Martin voor gevaar door veelvuldig met de bal aan de voet op de helft van SEP te spelen, wat ervoor zorgde dat SEP een extra mannetje achterin ging houden. Hierdoor kon onze achterhoede rustig de bal rond spelen en zoeken naar creatieve oplossingen. Schoten we vorige week de eerste kansen er meteen in, dit keer stond het vizier niet op scherp waardoor de brilstand lang op het scorebord bleef staan. Halverwege de eerste helft moest er een drinkpauze komen, zodat SEP even op adem kon komen van het hoge tempo dat wij speelden. Een minuut of tien voor de rust wist de altijd hardwerkende Wesley eindelijk een van de opgelegde kansen te verzilveren, 0-1. Als de verslaggever het goed gezien heeft, of eigenlijk zijn WhatsApp ’s avonds goed gelezen heeft, was de assist van Martin, maar het kan zijn dat hij de bal (weer) verspeelde en dat deze per ongeluk voor de voeten van Wesley kwam. De aanval begon in elk geval na een briljant samenspel tussen Sunil en Robbert waardoor SEP een ingooi mocht nemen.

Eigenlijk was het verrassend hoe makkelijk wij de kansen bij elkaar speelden, dit tot ongenoegen van de spelers van SEP. Zij konden hiertegenover weinig stellen, en de grootste kans die zij kregen kwam voort uit nonchalant uitverdedigen. Gelukkig wist Geert deze bal te stoppen, zij het niet klemvast, waardoor er via een verdediger een corner werd weggegeven. De uitstekend leidende scheidsrechter vond het hierna tijd dat SEP eventjes tot rust kon komen en floot voor de rust.

Na de rust kwam Ronald erin voor Robbert, zijn taak zat erop. Het leek niet veel aan het spelbeeld te veranderen: SEP kwam niet echt tot gevaarlijke aanvallen, en wij gingen door met ons spel van voor de rust: uitstekend, tot aan de voorste line. Het spel golfde voornamelijk op en neer op het middenveld, waarbij Reno, Scott en Herman zich zeer verdienstelijk maakten. Ook nu was er halverwege weer een drinkpauze, waarbij onze vergeten voetballer en aanvoerder Geert aangaf dat hij eigenlijk wel klaar was met deze wedstrijd, en dat had één van de SEPneuten gehoord. Zijn zondagsschot (op zaterdag!) van net buiten de zestien verdween prachtig in de linkerbovenhoek, terwijl Geert al dacht aan een achterbal: 1-1. Het was voor ons aanleiding om een tandje bij te schakelen, en weer iets sneller de aanval te zoeken. Onvermoeibaar liepen Sunil en Danny aan de zijlijn naar voren, om te proberen de bal voor te krijgen, en Dave speelde op het middenveld als spil tussen verdediging en aanval. Voorin waren het Wesley en vooral Martin die er weer flink op los dribbelden, hoofd omlaag en zonder zicht op medespelers of tegenstanders. Vele malen ging Martin als een stervende zwaan naar de grond, maar even vele keren krabbelde deze bikkel weer op om zuchtend en kreunend aan de volgende onvoorspelbare dribbel te beginnen. Wisselen was in zijn ogen geen optie, want de enige wissel die op de bank zat, Robbert, zou ook geen versterking zijn. Positief is wel dat hij bij een van deze dribbels struikelde over een tegenstander en spontaan een penalty mee kreeg. Een buitenkansje voor onze jarige Job, die de bal met een no-Loek (met dank aan Tom) in de hoek schoot: 1-2! Nu was het verzet gebroken, en liet de verdediging van SEP zelfs Martin ook maar scoren, 1-3. De goal was een enorme opluchting voor Martin, en hij kon zich nog net inhouden om niet zijn shirt uit te trekken en naar de cornervlag te rennen. Hulde! Na enkele minuten blessuretijd vond ook de scheidsrechter het wel prima, en konden wij met een 1-3 overwinning de warme douche en het koude bier opzoeken.

Twee wedstrijden op rij winnen, en de beste seizoenstart in jaren! Voor buitenstaanders is het misschien een onverwacht goede start van het derde, maar voor kenners komt dit niet als verrassing. Het is duidelijk dat de trainingen zijn vruchten gaat afwerpen, en de automatismen eindelijk in de ploeg zitten.

M.S.V.’71 3 – Ariston’80 3  3-0 (3-0)

zaterdag 2 oktober 2021

Nadat vorige week de wedstrijd verplaatst moest worden vanwege personele problemen, en vooral vanwege de afwezigheid van de topscorer, mochten we afgelopen zaterdag aantreden tegen Ariston uit Delft. Deze studentenvereniging heeft een aantal eeuwige studenten met langlopende studiebeurzen, èn die spelen allemaal in het derde van Ariston.

Een half uur voor de wedstrijd werd Martin al zenuwachtig en volgden we hem de kleedkamer in om ons om te kleden en een gedegen tactische bespreking te houden. In de kleedkamer zitten vervolgens 11 wijsneuzen die het voetbal hebben uitgevonden, dus u begrijpt, de tactiek was los zand. Ondanks de grote selectie, wisten we ternauwernood 11 man bereid om te beginnen: onze vergeten voetballer (en dus keeper!) Geert was na zijn stage bij het eerste weer terug in de goal, en meteen aanvoerder. Geert houdt van duidelijkheid (zie https://www.mvv27.nl/vergeten-voetballer-geert-dobbe), en we hoopten door hem de aanvoerdersband te geven dat hij in het veld ook een keer zijn mond open zou doen. Spoiler: dat is gelukt. De andere 10 spelers, die verder figuranten zijn vergeleken bij Geert, waren: Frank, Scott, Robbert, Herman, Reno, Loek, Martin, Wesley, Dave, en Danny. Op de bank zowaar twee spelers, Ronald en Sunil (iets later), en onder leiding van Jan en grensrechter Henk moest de klus geklaard worden.

Gesterkt door de stijgende lijn in onze resultaten (3 keer verlies, en 1 keer gelijk), gingen wij met goede moed aan de wedstrijd beginnen op veld 2. Na ons mooie resultaat tegen VDL (2-2), mochten wij dit keer dichter bij de kantine spelen. In tegenstelling tot ons gebruikelijke strijdplan, schoten we uit de startblokken, wat meteen in een grote kans resulteerde voor Ariston na een prima pass van Martin. Gelukkig was Geert attent, en bleef het bij een speldenprik. Gewaarschuwd door deze snelle tegenstoot, gingen wij iets voorzichtiger de aanval zoeken, en dit resulteerde binnen 5 minuten in een mooie aanval die door Dave beheerst werd afgerond: 1-0!

Ons zelfvertrouwen groeide met de minuut, mede gevoed door de zwakke start van onze tegenstander. Met prima combinaties, over alle schijven van het team, wisten we regelmatig in het vijandelijke strafschopgebied te komen. En, 10 minuten na de 1-0, verdubbelde Wesley de score: 2-0! Met de wetenschap dat een wedstrijd 2 keer 45 minuten duurt, namen we wat gas terug en betrokken Ariston ook in het spel door regelmatig de bal in hun voeten te spelen. Natuurlijk, dit was een tactisch spel van onze kant, want op deze manier creëerden wij meer ruimte achter hun linies. Deze enorme ruimte werd gevuld door de keeper van Ariston, maar hij had niet gerekend op de snelheid van Wesley, die hem simpel omspeelde en van een meter of 40 de bal rustig in het lege doel schoot: 3-0. Een ongekende luxe voor het derde, en deze stand wisten we dan ook vast te houden tot de rust.

Na de rust kwam Ronald in het veld voor Robbert, en werd er wat geschoven met posities. Het spelbeeld werd er niet beter op: wij probeerden simpel te spelen, waarbij wij keer op keer Ariston de bal gaven. Op zich is het shirt van Ariston heel anders dan dat van MSV: rood/blauw gestreept, terwijl wij zwart/witte vlakken, of strepen (Martin??) hebben. Maar, zij deden hetzelfde en daarom werden er bijna geen kansen gecreëerd in de 2^e helft, wat voor de neutrale toeschouwer een teken was om bijna de witte zakdoekjes tevoorschijn te halen. In de 60^e minuut werd Reno gewisseld en kwam Sunil in de ploeg om het spelbeeld positief te veranderen. Dit laatste lukte niet helemaal, omdat de andere 10 spelers bleven staan. In de 80^e minmuut kwam Robbert weer in de ploeg voor Frank, maar ook dit had totaal geen effect op de wedstrijd. Scheidsrechter Jan vond dat zijn ogen, en die van de toeschouwers, voldoende gepijnigd waren door de aanblik van de 2^e helft, en floot uit armoede maar af.

Al met al een prima overwinning, en waarschijnlijk het begin van een mooie reeks overwinningen! De stijgende lijn is ingezet, en het kampioenschap lonkt.

M.S.V.’71 3 – V.D.L. 2 3-3 (2-2)

zaterdag 18 september 2021

Alweer de derde officiële wedstrijd van het seizoen, en het vlaggenschip met veteranen, beperkte voetballers en jonge honden (een ieder mag zelf kijken in welke categorie hij hoort) mocht deze zaterdag aantreden tegen onze stadsgenoot VDL. Een leuke tegenstander tegen wie we drie weken geleden een oefenpotje hadden gespeeld in voorbereiding van het seizoen (2-3 verlies).

Dit oefenpotje speelden we nog op veld 1, waarna de eerste officiële bekerwedstrijd tegen Westlandia op veld 2 gespeeld moest worden. Er wordt gefluisterd dat het bestuur en wedstrijdsecretariaat klachten hebben ontvangen van verontruste toeschouwers. Het spel van ons zou niet om aan te zien zijn en daarom schadelijk voor de gezondheid. En dus, om schade claims te voorkomen, moesten we tegen VDL spelen op veld 3. Voor het derde maakt het niet uit waar we spelen, het niveau is van constante kwaliteit. Bovendien, het derde is een magneet voor toeschouwers, want langs de lijn stonden er weer veel te kijken.Door blessures en b.b.h.h. (zoek maar op) hadden we bij aanvang van de wedstrijd precies 12 spelers, waarvan Robbert gepromoveerd werd tot grensrechter zodat hij geen kwaad kon in het veld. Jan (goal), Frank, Martin, Scott, Danny, Herman, Timo, Tom V., Wesley, Kees en Loek begonnen aan de wedstrijd o.l.v de prima leidende Henk.

Henk had precies 1 keer gefloten (aftrap), en binnen een minuut wist de aanvoerder van VDL de bal van net buiten de zestien prachtig in de bovenhoek te krullen. Hierbij gingen een aantal kleine basisvaardigheden fout: ten eerste, het is de bedoeling om naar dezelfde kleur te spelen, dus zwart-wit naar zwart-wit (en blauw naar blauw), en ten tweede, de keeper mag zijn handen gebruiken. Na deze vroege achterstand, en mede door het benadrukken van deze basisvaardigheden, ging het een stuk beter. Het spel golfde heen en weer,  waarbij wij echter de gevaarlijkste ploeg bleken te zijn. Na het testen van de VDL goalie door Tom, Kees, Martin en Wesley, wist Herman, bij afwezigheid van de topscorer, een corner prima bij de eerste paal binnen te koppen: 1-1. Dit gaf ons een positieve vibe (!), en nog meer drive om naar voren te spelen. We creëerden nog steeds regelmatig kansen, maar de afwerking was onzuiver, of afwezig. Jan wilde bijdragen aan het flitsende spel door de bal naar voren te schieten, maar zijn schot kwam precies terecht bij een speler met een blauw shirt die het cadeautje uitpakte: 1-2. Op dit niveau kan dat gebeuren, geen probleem, want binnen 5 minuten wist Loek de stand gelijk te trekken 2-2. Helaas moest vlak voor rust Tom V. het veld geblesseerd verlaten, en werd hij vervangen door de inmiddels gearriveerde Tom B.

In de rust werd er meteen gewisseld en kwamen Erik, Sunil en Robbert in de ploeg voor Martin, Loek en Timo. Er veranderde weinig aan het spel, het bleef op en neer golven met slordige passes aan beiden kanten. Na twintig minuten in de tweede helft moest Jan het veld geblesseerd verlaten, en werd hij vervangen in het doel door alles-kunner Erik. Ook kwam Martin weer terug in het veld, en ging iets meer naar voren spelen. De krachten  werden langzaam minder bij het derde, waardoor VDL de laatste 15 minuten het betere van het spel kreeg. Een minuut of 10 voor het einde wist de rechtsbuiten van VDL een fraaie 2-3 te maken, waarbij de linksback en de keeper niet goed ingrepen. Gelukkig wist Kees twee minuten voor tijd één van de vele kansen van vanmiddag te verzilveren met een fraai schot, waardoor de eindstand op het bord kwam: 3-3.

Een prima potje, dat zeker waardig had geweest op veld 1, maar nu helaas gemist is door toeschouwers die vanaf het terras voor de kantine voetbal willen kijken. We hebben veel kansen om zeep geholpen, en een paar kansen weggeven. De balans tussen deze twee moet volgende week in ons voordeel uit kunnen slaan, toch?

Na de wedstrijd was het nog erg gezellig, ook samen met onze gasten uit Maassluis-Oost. Uw verslaggever heeft nog een paar mooie anekdotes opgevangen, maar de persvrijheid wordt ook in Maassluis-West ernsti  bedreigd. De verslaggever moest voortijdig vluchten, en hoopt deze mooie verhalen later te kunnen delen. Als tipje van de sluier: een speler van het derde is betrapt door zijn vader…..(wordt vervolgd )

Rockanje 2 – M.S.V.’71 3 4-2 (1-0)

zaterdag 11 september 2021

Zaterdag 11 september mocht het derde alweer aantreden voor de derde wedstrijd van het seizoen. Na een vriendschappelijk duel tegen VDL 2 (2-3 verlies), en tegen Westlandia 5 (1-2 verlies), moesten we de wegafsluiting van de A20 omzeilen om naar Rockanje te gaan. Zoals altijd gingen we niet met de spelersbus, maar was het team opgesplitst in spelers die direct naar Rockanje gingen, en spelers die eerst op de club verzamelden om met elkaar op pad te gaan. Op eenzame hoogte staat Kees jr, die met de mountainbike naar Rockanje was gefietst, hulde! Een uitstekende warming up. Ondanks het feit dat het derde een selectie heeft van 22 spelers, waren er 12 bereid om vandaag aan te treden. Eenmaal aangekomen bij het sportpark “De Drenkeling” aan de Korteweg in Rockanje zagen wij dat het tweede van Rockanje al aan de warming-up was begonnen. Of zou het een junior team zijn dat een voorwedstrijd moest spelen? Nee hoor, het tweede van Rockanje bleek een gemiddelde leeftijd te hebben van rond de 18 jaar.

Het derde begon in de volgende opstelling: Jan, Erik, Scott, Martin, Ronald D., Herman, Dave, Loek, Wesley, Bryan, en Kees. Het derde, de kweekvijver van M.S.V.’71, had de talentvolle Geert aan het eerste afgestaan, waardoor Jan zijn plek in de goal moest overnemen. Daarnaast was na lange afwezigheid, nog langer dan de Corona-pauze, ook Erik de G. weer van de partij (net als vorige week, het wordt een trend!). Op de bank zat de oudste speler, Robbert, en Henk was grensrechter. De voorgaande twee weken hadden we in ons enthousiasme een gelijkspel verspeeld. Tegen VDL kwamen we zelfs 2-0 voor, maar gaven we in vijf minuten drie doelpunten weg. Tegen Westlandia moesten we een 1-0 voorsprong weggeven om onze doelstelling, niet doorgaan in de beker, ook dit jaar weer veilig te stellen.

De wedstrijd begon zoals we hadden verwacht, Rockanje in balbezit, en wij voornamelijk een blok vormend afgewisseld met gevaarlijke uitvallen van Wesley, Bryan en Kees. Al na 5 minuten was het duizelingwekkend hoge tempo te veel voor Bryan, waardoor Robbert noodgedwongen moest invallen. De gastheren waren enkele malen gevaarlijk, maar het middenveld met Loek-Herman-Dave, vormde een vertragend blok. Hierdoor stond de verdediging met Erik-Martin-Scott-Robbert als een huis(je). Gelukkig bleek Jan een zeer betrouwbare sluitpost te zijn, helaas niet klemvast, maar er kwam geen bal in. Jan moest zeker vier keer sterk optreden om de aanvallers van Rockanje het scoren te beletten. Dit tot ongenoegen van de scheidsrechter, die dan ook besloot om een onschuldig duel te bestraffen met een penalty. Dit tot grote verbazing, zelfs bij Rockanje, maar het zorgde ervoor dat de ruststand 1-0 werd.

Na de rust besloten we om meer druk naar voren te geven, en achterin  1–1 te gaan spelen. Dit leidde in de eerste minuut van de tweede helft meteen tot gevaar…..in onze eigen zestien (2-0). Het is niet handig om met z’n allen naar voren te rennen, zeker niet als de tegenstander een snelle aanvaller heeft. Maar, in plaats van de kopjes te laten hangen, gingen we met overgave door, en de jonge ploeg van Rockanje had grote moeite met ons nieuwe spel. De eerste helft hadden we voornamelijk op onze eigen helft gespeeld, maar in de tweede helft werden de rollen omgedraaid! De ene vlotte combinatie na de andere zorgde ervoor dat we steeds betere kansen creëerden, wat tot hachelijke taferelen leidde voor de goal van Rockanje. Uit een van deze mooie aanvallen wist Herman de aansluitingstreffer te maken (2-1). De onrust sloop in de ploeg van Rockanje….hoe kon het gebeuren dat die ouwetjes zo goed gingen voetballen? We bleven het betere van het spel houden, en kregen enkele corners. Uit een van deze corners wist Robbert de 2-2 tegen de touwen te  knikken. Verbazing alom, na zijn prachtige doelpunt tegen Westlandia, nu alweer succesvol?
Door deze gelijkmaker realiseerden wij ons meteen dat we moesten uitkijken om onze doelstelling niet in gevaar te brengen, dus namen we gas terug om Rockanje op adem te laten komen. Gelukkig wist Rockanje in de laatste 5 minuten nog twee keer te scoren (4-2), zodat alle spelers tevreden van het veld konden lopen.

Na afloop werd er nog lang nagepraat, en bleef het lang gezellig op M.S.V.’71. Jammer dat we door diverse omstandigheden niet compleet konden zijn. Hopelijk zijn we zaterdag op volle sterkte tegen (alweer) VDL.

Seizoen 2020/2021

M.S.V.’71 3 – FC ‘s-Gravenzande 7 4-3 (2-1)

zaterdag 10 oktober 2020

‘Gouden wissel is van korte duur…..’

Na de wedstrijd van zaterdag kon ons 3de elftal vandaag aantreden tegen het 7de van Gravenzande. Deze wedstrijd werd geleid door de gelegenheid scheidsrechter Martin van Zweden. Hij gaf aan het begin van de wedstrijd al aan dat ook hij fouten kon maken….. dit zou ook later in sommige meningen gebeuren. Na de toss die gewonnen werd door Geert mocht de tegenstander de aftrap nemen.

Vandaag werd er gekozen voor een gelegenheidselftal, dit kwam door de vele afmeldingen deze week. Laten we de afmeldingen eens doornemen in plaats van de aanwezigen. Maarten(geblesseerd aan rug), Bas(zijn eigen verjaardag), Bolijn(???), Bryan(vakantie), Henk(“feriado de dedo” zoek maar op in het Portugees), Tom (z(w)evende ribblessure), Kees(zakelijk), Sunil(voetbal dochter) en Wesley(badkamer tegelen).
Na de training was duidelijk er was krapte in het elftal dat was de reden waarom Martin van Zweden werd gevraagd door de commissie om te fluiten. Voordat de aftrap genomen werd gaf de leidsman al aan ik ga vandaag fouten maken. En helaas dat gebeurde. Maar terug naar de wedstrijd.

Gravenzande nam de aftrap en zo werd MSV direct wat naar voren geduwd. Het duurde ook niet lang voordat Martin werd aangespeeld in de spits en zag over de rechterkant de mee opgekomen Gary. Deze werd met een steekbal in de diepte aangespeeld. Met een goede aanname(wat in onze conditie niet altijd even goed ging) en schoot de bal onder de keeper in het goal. MSV kwam verrassend uit de startblokken. Maar de verrassing bij het meegebrachte supporters van MSV( wij dachten dat mensen op de schenkeldijk stonden maar dit bleken de schapen te zijn). want na een kort positiespel kwam de bal opnieuw bij Martin terecht. Na een “kleine dribbel” legde hij de bal neer voor een vlammend schot met links. Waar de wissels en “Pluis” verwachtte de bal op de schenkeldijk te moeten ophalen was dit gelukkig niet het geval. Hij schoot de bal aan de binnenkant van de paal binnen. De 2-0 stond al binnen de 15 minuten op het scorebord.

De 2-0 was voor Gravenzande het teken om gas te gaan geven en dit resulteerde in diverse kansen. Scott vond dat Gravenzande niet genoeg kansen kreeg en zorgde hoogstpersoonlijk voor de assist van de 2-1. Nu voerde ze zeker de druk op. Na wat onbenullig verdedigingswerk probeerde Scott als jarige nogmaals de tegenstander te helpen door de tegenstander met een sliding neer te halen net buiten de 16 meter. In normale scheidsrechters ogen(H en H) zou dit een gele/rode kaart zijn en minimaal een penalty. Maar de leidsman besloot het bij enkel een vrije trap te houden.

Niet veel later besloot de spits van Gravenzande het voor gezien te houden door op de grond te gaan liggen en eerst om zich heen te kijken of hij geraakt werd. Aangezien dit niet het geval was stond hij 5 minuten later op en strompelde naar de kant. Dit was tevens het rust signaal.

In de rust werd de opstelling niet veranderd. MSV zocht via de lange bal en de meewind de aanval. Een lange bal van Geert werd door gekopt door een verdediger waar Martin op kon doorlopen. Hij tikte beheerste de bal langs de keeper. Geert was zeer tevreden met zijn assist, maar na de video analyse van de begeleiding (Ben Ducaneaux) werd de assist gegeven aan de verdediger van Gravenzande.

Eindelijk werd het tijd voor de wissels. Hier werd Jeremy en Loek naar de kant gehaald en kwamen Ronald en Robbert het veld in. Dit bleek “even” een gouden wissel te zijn. Het eerste balcontact van Robbert was goud waard. Hij gaf de bal een wilde trap naar voren waar Martin zoals altijd op ging rennen en kon hierdoor de 4-1 op het scorebord zetten. Gravenzande was zo onder de indruk van onze wissels dat ook zij de lange bal gingen hanteren. De bal werd door “gouden” bal jongen Robbert verkeerd ingeschat. De verdediger liep hierbij wel in de rug van de ervaren man. De leidsman vond dit geen overtreding. De speler van Gravenzande nam deze kans met beide benen aan en schoot de bal misschien houdbaar langs Geert.

De duw was toch genoeg om de oudste man van het veld geblesseerd eraf te halen. Dus kwam Jeremy weer het veld in. 10 minuten voor het einde was de laatste wissel van MSV een feit en kwam Jan het veld in voor de doelpunten machine van de dag Martin. Dit bleek opnieuw niet een hele beste wissel te zijn want vlak voor tijd kwam de tegenstander tot een 4-3. Met nog een paar minuten op de klok was de hoop dat de leidsman snel zou affluiten. Dit gebeurde na exact 90 minuten en zo kwamen de eerste 3 punten van het seizoen tot stand.

De vraag blijft wordt zaterdag de volgende wedstrijd? En de vraag is gaan wij terug naar waar we in het begin van het seizoen mee begonnen? Verdedigen op 1,5 meter. Voor vandaag willen we toch even de namen benoemen die de overwinning mogelijk maakte. Geert, Frank, Herman, Scott, Loek(60 Robbert, 65 Jeremy), Gary, Dave, Jeremy(60 Ronald), Reno, Martin(80 Jan), Wesley. Ja laatstgenoemde zag wat ruimte in zijn drukke tegel schema om te kunnen voetballen….

Naaldwijk 4 – M.S.V.’71 3 1-0 (0-0)

zaterdag 3 oktober 2020

Geen publiek nekt het derde.

Na een week vrij werd het derde vandaag in Naaldwijk verwacht om de opwachting te maken tegen het 4de van 1 van de 2 voetbalclubs uit Naaldwijk. De persconferentie van Premier Mark Rutte en minister Hugo de Jonge was iedereen niet helemaal blij, want onze vaste supportersgroep kon niet meer naar ons “prachtige” spel kijken. Of hadden hun dit gevraagd aan de Premier en de Minister om zo onder onze wedstrijden uit te komen?

Na de trainingen van afgelopen donderdag en de week ervoor was het duidelijk we moesten deze wedstrijd wel winnen want sommige hadden zich gespaard op de training. Maar helaas bleek het anders te zijn waarom er rust was genomen. De corona crisis heeft ook ons team geraakt… of is het toch de ouderdom dat we geblesseerd raken? Op vrijdag werd er door diverse mannen al geklaagd over de corona maatregelen die Naaldwijk had getroffen. 7 man tegelijk in de kleedkamer. Bij aankomst bleven er daarom ook diverse mannen staan die zich vrijwillig als wissel aan boden. In het gure weer werd er na het omkleden begonnen aan de oogstrelende warming up.

Om precies half 3 werd er door de scheidsrechter gefloten om de wedstrijd te starten. Na de bal achterin rond spelen door de MSV-verdediging nam Naaldwijk het balbezit over en probeerde meerdere keren van afstand Geert te testen. Tot de reporter zijn verbazing hield hij de bal bij zich in plaats van corners weg te geven. Na een aantal afstandsschoten nam Naaldwijk een andere manier om Geert te testen. Ze begonnen diverse steekballen achter de verdediging te plaatsen. Hier had onze oudere/trage verdediging geen reactie op. Maar hier liet Geert weer zien waar hij goed in was. Het moet zeggen een schitterende redding zorgde dus uiteraard weer voor een corner. Geert was weer terug.

Na 20 minuten begon het 3de elftal van zich af te bijten en nam brutaal de aanval. Hier werd duidelijk dat Wesley zijn beste actie had gemaakt tijdens de aftrap. Want hij probeerde meerdere malen van afstand te schieten. Dit tot verbazing van zijn teamgenoten die in veel pogingen er veel beter en dichterbij voorstonden. Maar Wesley zei dat hij ze niet hoorde of niet zag…

Net voor rust kreeg MSV een van de weinige corners mee van de eerste helft. Hier moet wel even de actie van Kees genoemd worden die zich in de bal verslikte, of was dit een polletje op het voor de rest strakke kunstgrasveld, maar toch er een corner uit sleepte. De corner was dreigender dan verwacht. Kees gaf de bal voor in de zestien. Hier kwam de bal per ongeluk via Wesley zijn hoofd op de lat terecht. De 0-0 bleef op het scorebord staan. Dit bleek niet de laatste kans van de 1ste helft te zijn, want na goed doorzetten van Martin kwam hij 3 man voorbij en belandde op de achterlijn. Hij gaf de bal voor maar de spits van MSV wist de bal uit de draai net over te schieten. Dit laatste was tevens het laatste wapenfeit van de eerste helft.

Na een zeer korte pauze van 8 minuten op het veld werd er besloten om de 2de helft af te trappen. De wissels werden niet gebruikt om zo de tegenstander te verrassen. Dit bleek geen effect te hebben, want na 5 minuten in de 2de helft was het spelbeeld weer zoals het begin van de 1ste helft. Dit resulteerde in een goal voor de thuisploeg. Hier werd door bijna heel MSV 3 geappelleerd voor buitenspel. Maar de vaste vlagger van MSV wilde van niks weten en liet het doorgaan. De 1-0 was toch een feit. MSV voelde dat er toch nog wat gedaan moest worden en zo werden er de wissels aangesproken om warm te lopen. Deze waren niet onder de indruk en probeerde niet te luisteren en te wachten tot het droog zou worden. Na 15 minuten moest er toch ingegrepen worden en werd Reno en Dave eruit gehaald voor Gary en Frank.

Hierdoor kwam er meer over(ge)wicht op het veld en werd het derde elftal sterker. Ook Martin dacht dat hij weer in de spits stond en ging van achteruit met de bal op avontuur. Na een kleine botsing met de laatste man van Naaldwijk schoot de kramp in zijn gehele rechterbeen waardoor hij de wedstrijd niet kon voortzetten.

Ronald nam zijn plaats in het veld over. MSV bleef aandringen richting de goal van Naaldwijk. Maar dit resulteerde in weinig succes. De bal werd naast/over of in de handen van de keeper geschoten. Of er ging een valpartij van Scott aan vooraf. De uitstekende leidsman van de dag kon het niet meer aanzien en floot daarom maar precies na 45 minuten af.

Helaas de wedstrijd was afgelopen en de 2de nederlaag in de competitie is een feit. Na de wedstrijd was de teleurstelling groot want er zat meer in voor MSV. De aankomende 3 wedstrijden zijn thuiswedstrijden en er werd al in de wandelgangen gefluisterd dat de vaste aanhang toch wilde komen kijken. Misschien als er op veld 1 gespeeld wordt kunnen de supporters van de Schenkeldijk kijken. Of de spelersstaf moet “uitgebreid” worden, er is vast nog wel een taak die gedaan moet worden…. Als die gedaan worden.

HVC’10 3 – M.S.V.’71 3 3-2 (0-1)

zaterdag 19 september 2020

Op een prachtige nazomerse dag in september moesten het meest ervaren team van M.S.V.’71 aantreden tegen de Hoekse Voetbal Club. Net als vorige week moesten de oude jongeren weer tegen een team van jongelingen, of zuigelingen?
Vanwege het mooie weer hadden we een overvolle kleedkamer en bank. Maar liefst 6 wisselspelers! Dat zal straks minder worden als het weer slechter wordt. We begonnen met Geert, Frank, Martin, Scott, Loek, Wesley, Herman, Bas, Bryan, Reno en Gary. Op de bank zaten Dave, Duuc, Robbert, Jan. Tom, en Jeremy. Sunil was afwezig, en Kees nam een snipperdag in verband met onduidelijke medische klachten binnen het gezin. Bol is al enige tijd afwezig……Geert was aanvoerder, en mocht daarom af en toe zijn mond open doen in het veld.

Vanaf het begin was meteen duidelijk dat de gastheren het derde geen meter ruimte zouden geven, en dat in de Corona crisis ….niks 1,5 meter afstand! Zij speelden alsof de de Champions League gewonnen moest worden,. Vanaf de eerste minuut werd er druk op de verdediging van M.S.V.’71 gezet. Desalniettemin wist het derde met kunst en vliegwerk op de been te blijven, en zelfs gevaarlijk te worden. Vanuit een hechte en compacte organisatie konden we bij vlagen uit de verdedigende stellingen komen en voor het doel van HVC komen. Zo was er een prachtige vrije trap van Wesley vanaf een meter of 30 die tot ieders’ verbazing net aan de verkeerde kant van de paal in de korte hoek viel. Was het een schot? Of een voorzet? Nee, de bal was gemikt op de kruising in de verre hoek! We bleven vanuit de organisatie voetballen, en probeerden onder de druk uit te voetballen. Na één van de vele rare overtredingen van HVC, kreeg een HVC-er geel en moest voor 10 minuten naar de kant. Hierdoor kregen wij iets meer ruimte, wat vrij snel bekroond werd met een mooie goal. Uit een zwabberende vrije trap van Reno wist Bas de bal in de touwen te werken. Dit tot groot vermaak van M.S.V.’71, en tot grote schrik van HVC’10. Dit was meteen de ruststand, en konden we op adem komen.

De tweede helft kwamen Tom en Jeremy in het veld voor Loek en Gary. Dit veranderde het spelbeeld niet echt, en de druk op onze verdediging bleef onveranderd. Met een prachtig schot in de kruising wist HVC al binnen 5 minuten in de tweede helft langszij te komen (1-1). Het spel bleef zich voornamelijk op onze helft afspelen, en steeds minder kwamen wij onder de druk vandaan. Toch konden wij uit een van de spaarzame aanvallen, waarbij we weer een vrije trap kregen, te scoren. Bryan wist de bal perfect bij de tweede paal te leggen, waar Bas zijn tweede van de middag wist te maken (1-2). Maar, de snelheid van de tegenstander werd bij vlagen te veel, en Martin moest noodgedwongen zijn tegenstander vasthouden en hem met een mooie ippon op de grasmat te leggen. Waar M.S.V.’71 dacht aan een ingooi, dacht HVC aan een overtreding. En inderdaad, nadat de VAR de beelden goed had bekeken, werd Martin alsnog bestraft met een gele kaart, en dus 10 minuten straf. Martin: de Hookers zijn nog op zoek naar een goede speler voor hun rugby team! Het spelen met 10 man was te veel voor ons, en met een prachtig schot wist HVC de 2-2 binnen te schieten. Kort hierna gevolgd door de 3-2, een afstandsschot die vanaf de bank ongevaarlijk leek (geintje Geert!). de bal verdween door een woud van benen on de verre hoek.

Hierna gebeurde er iets heel vreemds: Tot onze grote verbazing werden onze gastheren zo zenuwachtig dat zij alles vol op de verdediging gooiden, en zelfs gingen tijdrekken. Wat gebeurd hier?? Met veel passie en een extra spits gingen wij op zoek naar een derde doelpunt. Er was gelukkig nog maar 5 minuten te spelen, want dit hadden wij geen tien minuten volgehouden. Ondanks de enorme overgave waarmee we de aanval zochten, viel de bal niet goed om de 3-3 binnen te schieten. Na een blessuretijd van 0,15 seconden vond de scheidsrechter het genoeg en floot (gelukkig) voor de laatste keer.

Kortom, komende zaterdag zal de basisopstelling ongetwijfeld aangepast gaan worden. We hebben het geprobeerd met een fantasie opstelling, maar om echt punten te pakken moeten we terug naar de basis, en dat betekent dat enkelen moeten vrezen voor hun plek in het basisteam. Niet getreurd, want we hebben ook een sterke bank nodig!

Bekerronde
29 augustus, 5 en 12 september 2020

M.S.V.’71 3 behaalt eerste doelstelling van het nieuwe seizoen

Op 7 maart speelde het derde de laatste wedstrijd voor de Corona crisis tegen onze stadsgenoten uit Oost. Het werd een kansloze 7-1 nederlaag (zie verslag op de site), en de grote vraag was natuurlijk hoe het derde uit de crisis tevoorschijn zou komen. Het bekertoernooi is meteen een goede test, en de eerste wedstrijd was op zaterdag 29 augustus om 12:05 tegen Zestienhoven 4.
Tijdens de crisis heeft het management van het derde niet stil gezeten, want diverse nieuwe aanwinsten werden transfervrij aangetrokken om de enigszins oudere jongeren van het derde te voorzien van jong bloed. Deze “jonkies” zouden dan ook een kans krijgen tijdens de bekerwedstrijden. Ondanks de vele kleedkamers die onze vereniging rijk is, moesten we omkleden bij de Gophers, en het derde veld lonkte voor de eerste wedstrijd. Maar, de warming up was dermate indrukwekkend (schuilen voor de regen in de dug-out), dat het bestuur besloot om de wedstrijd op veld 2 te laten spelen.

Onder toeziend oog van de vele vaste toeschouwers, die uiteraard 1,5 meter van elkaar stonden (Aad en Kees sr.) brachten we de bal na 6 maanden weer aan het rollen. Het gras was sinds maart niet meer gemaaid, en tijdens de eerste minuten van de wedstrijd konden we elkaar dan ook moeilijk vinden in het hoge savannegras. Maar, niets kon ons enthousiasme stoppen, en als een roedel jonge honden renden we de eerste helft over het veld, alsof er geen tegenstander op het veld stond. Dat deze tegenstander wel degelijk aanwezig was, bewijst de ruststand: 1-4. Hierbij is de vraag, waren zij nu zo goed, of wij zo slecht?

In de rust werd besloten om een aantal wijzigingen door te voeren waardoor ons team wat meer ervaring binnen de lijnen zou brengen. Dit had inderdaad effect, want in de tweede helft herpakte we ons en wisten we prima partij te geven, waardoor de eindstand 2-5 werd. Ondanks de nederlaag, waren er diverse lichtpuntjes en aanknopingspunten te ontdekken waarmee dit seizoen misschien te redden is. Eén van die positieve punten is dat dit resultaat meteen een grote stap was gezet om de doelstelling in het bekertoernooi te halen!

De tweede wedstrijd was een week later uit in Maassluis Oost tegen V.D.L. 2, wat hetzelfde elftal is als het team waartegen we in maart speelden op veld 2. Nu mochten, of moesten, we op veld 1 onze kunsten laten zien. Het eerste wat opvalt aan veld 1 is dat het ontzettend groot is, en het tweede dat opvalt is de grootte van het veld.
Geleerd van onze zeperd tegen Zestienhoven, gingen we nu met een opstelling en strijdplan het veld in. Gesterkt door die goede tweede helft van vorige week, en het feit dat we in het jubileum tenue van M.S.V.’71 speelden, namen we vol goede moed de aftrap. Dit resulteerde in een leuke wedstrijd waarbij V.D.L.2 iets sterker was, maar geen grote kansen creëerde. Helaas kwamen ze vlak voor rust terecht op een 1-0 voorsprong.

Na de rust was het spelbeeld onveranderd, maar wisten we wel af en toe gevaarlijk te worden. Toch scoorde de blauwhemden de 2-0, maar kort daarop gevolgd door de 2-1 uit een strafschop. Deze aansluitingstreffer bracht V.D.L.2 enigszins in paniek, maar de resterende tijd was te kort om de gelijkmaker eruit te persen. Al met al een prima wedstrijd, met een terechte winnaar.
Maar, het spelbeeld gaf goede hoop voor de volgende wedstrijd.

De laatste wedstrijd in de serie bekerwedstrijden was tegen Rockanje 2, een ploeg die zowel Zestienhoven als V.D.L. opzij had gezet. Bij het betreden van het veld waren onze gasten al met de warming up bezig, en wij vroegen ons af of zij wel onze tegenstander waren. Is dit niet de O15? De leeftijd van deze jongens bij elkaar opgeteld was minder dan de opgetelde leeftijd van de twee ouwetjes van ons team. Het zou dus wel eens een lastige middag kunnen worden.

Na een aftastend begin waarbij wij goed vanuit de positie speelden met veel balbezit, wist Tom plotseling voor het doel van de tegenstander te komen en met een prachtige uithaal de 1-0 binnen te schieten. Een prima opsteker, maar al snel viel de 1-1 wat tevens de ruststand was.

Na de rust werd Rockanje sterker, maar we bleven op de been. De onervarenheid van Rockanje, en het missen van een aantal mooie kansen maakte Rockanje moedeloos. En, als je niet scoort, doet de tegenstander dat wel, en zo gebeurde het dat Kees 5 minuten voor tijd de 2-1 maakte. De resterende tijd was te kort voor onze gasten om nog een keer te scoren, en zodoende behaalde het derde een mooie overwinning.

Terugkijkend op ons bekeravontuur kunnen we concluderen dat de doelstelling – niet doorgaan in de beker – ruim is gehaald. Door twee prima nederlagen was het lot al snel bezegeld, en daardoor konden we vrijuit spelen in de laatste wedstrijd. Verder mogen we concluderen dat het derde goed uit de crisis is gekomen. Het vele trainen werpt zijn vruchten af.

Dit keer worden (nog) geen spelers of toeschouwers eruit gelicht, omdat we nog in de voorbereiding zitten. Komende weken zal het vizier van de verslaggever op scherp staan om hoogte – en dieptepunten beter te beschrijven.

SEIZOEN 2019/2020

VDL 3 – MSV’71 3 7-1 (5-1)

7 maart 2020

Na een zeer goede reeks van drie overwinningen op rij, moest het er weer een keer van komen om niet te winnen. En, dat deden we geheel in stijl!
Misschien moet dit verslag dan maar vanuit het perspectief van VDL worden geschreven, dat leest een stuk positiever! Dus, bij dezen:

Op een stralende dag waren we weer geheel compleet, en we moesten het opnemen tegen onze stadsgenoten uit West, MSV’71 3. Een zeer geroutineerd team, maar enigszins “over the hill”. Vanuit onze ooghoeken hadden we tijdens de warming up al gezien dat deze oudjes fysiek wat minder waren dan wij, en dat gaf ons enige rust. De wedstrijd stond onder leiding van de lead-zanger van Tavares, Chubby, of wel Antone Lee Tavares.
Helaas, onze start was niet goed, want door de onderschatting van onze tegenstander stonden we binnen 2 minuten al 0-1 achter door ene Bryan (assist Wesley).

Hierna schroefden wij het temp op en dat resulteerde al snel in de gelijkmaker door Rodney (1-1). Het hoge tempo eiste meteen zijn tol bij de oudjes, want na 10 minuten spelen moest de linksback al vervangen worden. Zijn vervanger, de oudste van het stel, was zichtbaar geen verbetering, want mede door zijn inbreng werd het al snel 2-1 en 3-1. Een gouden wissel, als je het van ons perspectief ziet. Bij een van deze doelpunten leek het niet helemaal correct, maar dat kon de pret niet drukken.

Kort daarna moest ook de rechtsback vervangen worden met krakende spieren en gewrichten. Ondanks ons grote overwicht bleef MSV wel gewoon voetballen, maar voor de rust liepen wij nog uit naar 5-1.

Tijdens de rust vonden wij het niet nodig om thee te brengen bij onze gasten, zij konden onmogelijk dorst hebben na de eerste helft.
De tweede helft was een kopie van de eerste helft, al kwam MSV iets meer aan voetballen toe, en creëerden zelfs nog enige kansjes. Maar met nog twee doelpunten in deze helft wisten wij de eindstand op 7-1 te brengen. Natuurlijk gingen we na de wedstrijd gemoedelijk van het veld, tenslotte kennen we elkaar door en door. Ten minste, onze vaders kennen de spelers van MSV nog ☺. Al met al een geslaagde middag, en weer drie punten erbij.

Dit had een mooi verslag kunnen zijn voor VDL, maar de waarheid is dat we (MSV) deze wedstrijd iets te kort kwamen. Eigenlijk duurde de wedstrijd 88 minuten te lang! We blijven gewoon trainen, en wie weet, worden we nog eens heel fit!
We begonnen met de volgende spelers: onze aanvoerder Geert (mag hij ten minste praten in het veld), Frank, Martin, Herman, Loek, Jeremy, Gary, Sunil, Wesley, Bryan, en Bas. Op de bank (bij VDL): Ronald D., Jan, Judrick en Robbert. Op de bank (thuis) Kees, Tom, en Bol, en geblesseerd Maarten, Dave. En, Henk was onze grensrechter! Al jaren afwezig Peter D, Chris K., Erik de G., en Arnold M.

M.S.V.’71 3 – Deltasport 2 9-3 (4-2)

22 februari 2020

M.S.V.’71 3 – VFC 2 2-1 (1-1)

15 februari 2020

Vorige week werd in de laatste minuut een 3-2 voorsprong uit handen gegeven in een leuke wedstrijd tegen P.P.S.C. 3. Deze kater werkte de hele week door, en een aantal spelers had zelfs de hele week vrij genomen om zich optimaal voor te bereiden op de kraker in de kelderdivisie tegen één van de koplopers, V.F.C. 2. Op donderdag waren maar liefst 12 spelers aanwezig op de training om diverse automatismen in te studeren, zodat we de tegenstander konden verrassen. En dat is zeker gelukt, al kan men zich afvragen of de training daaraan heeft bijgedragen?

Onze tegenstander uit Vlaardingen was er alles aan gelegen om de wedstrijd te winnen, zodat zij bovenaan konden blijven meedraaien. Zij waren al omgekleed voordat wij allemaal compleet op de club waren! Vervolgens werkten zij een indrukwekkende warming up af, en alleen het kijken naar deze warming up zorgde ervoor dat wij het aardig warm kregen. De gemiddelde leeftijd van VFC ligt ver onder de toegestane limiet in deze kelderklasse, en daardoor zou het weleens een lastig middagje kunnen worden voor M.S.V.’71 o53. Luuk en Tom V. hadden de afgelopen weken een goede indruk achtergelaten bij het tweede, en zo doende mochten zij hun kunsten een keer in het derde laten zien. Een stapje hoger, maar zonder probleem wisten beide spelers mee te gaan in het tempo.

Wij begonnen met de volgende spelers: Geert, Lucas V., Frank, Tom V., Herman, Jeremy, Kees, Wesley, Tom B., Luuk, en Bryan. Op de bank zaten Martin, Gary, Robbert, en Jan, terwijl Henk de wedstrijd onder zijn hoede nam als scheidsrechter. Meteen na de aftrap werd duidelijk dat VFC naar Maassluis was gekomen voor drie punten. Zij zetten veel druk na de aftrap, en wij hadden ongeveer 15 seconden balbezit, waarna VFC minuten lang de bal heen en weer tikte. Dit leidde uiteindelijk tot een doelpunt in de vierde minuut, maar door oplettend vlaggen van de grensrechter werd dit vermeende doelpunt geannuleerd vanwege buitenspel. Dit was een waarschuwing voor ons en we probeerden VFC verder van onze zestien te houden, maar VFC bleef de bovenliggende partij. Zij tikten vrij eenvoudig de bal rond tot aan onze zestien, zonder echt gevaarlijk te worden. Want daar stond onze verdediging als een huis, en wist vrij eenvoudig stand te houden. Onze tactiek leek vrij simpel te werken, maar de vele lopende spelers zorgden voor enige onrust. Uit één van deze soepele aanvallen door het hart van onze verdediging kwam de bal wat gelukkig voor de voeten van een VFC speler: 0-1.

De ouwetjes rechtten de rug en probeerden de bal wat langer in de ploeg te houden door bij balbezit meteen één van de aanvallers te bereiken. Dit lukte een aantal keren vrij aardig, en via deze spaarzame aanvallen wisten wij zelfs de betere kansen te creëren. Het spel van VFC werd gaandeweg de eerste helft slordiger, en meer en meer raakten zij uit hun spel. Zeker toen een minuut of 10 voor de rust Tom B. via een vloeiende aanval over rechts, een voorzet van Bryan in het doel wist te schieten: 1-1!

Tom B tikt de voorzet van Bryan beheerst in het net.

De grensrechter van VFC dacht aan buitenspel, maar Bryan had de bal uitstekend teruggelegd op Tom die ook nog eens achter zijn tegenstander stond. De onmacht werd een aantal VFC-spelers te veel, en met name de rechtsbuiten hield zich meer bezig met randzaken dan met voetbal. Kees jr wist hem met bemoedigende woorden tot rust te manen!

Gelukkig was de rust een moment voor VFC om zich eens achter de oren te krabben, en voor ons om even op adem te komen. Tijdens de rust was Kees S. senior even in de kleedkamer op zijn zaadje een hart onder de riem te steken. Een aandoenlijk tafereel, prachtig! Heerlijk om te horen en te zien dat senior zo veel rust uit straalt. Verder konden wij elkaar niet goed meer verstaan in de kleedkamer vanwege de donderspeech die de coach van VFC hield in de kleedkamer van VFC.

Na de rust kwam Gary erin voor Herman en probeerden we meer vanuit de organisatie te spelen omdat we in de tweede helft de wind in de rug zouden hebben. Dit lukte vrij aardig, en ondanks een licht veldoverwicht wist VFC geen echte kansen te creëren. Bij de spaarzame uitvallen wisten wij af en toe gevaarlijk te worden. En jawel, na 60 minuten spelen zette alweer Tom B. goed door en rondde een fraaie aanval mooi af. Half liggend wist hij met het puntje van zijn schoen de bal met een halve omhaal voorbij de keeper te spelen: 2-1! Enigszins tegen de verhouding in, dat wel. Tom’s dadendrang had misschien wel te maken met de week ervoor tegen PPSC?

Tom lepelt de bal liggend in de goal.

Zijn optreden werd onmiddellijk beloond met een publiekswissel, en linksback Robbert nam zijn spits-positie in en ging doelloos ronddwalen in het veld. VFC probeerde met de moed der wanhoop een gelijkmaker te forceren, maar in plaats van georganiseerd te voetballen zoals zij dat in de eerste helft deden, pompten zij de bal continue in onze zestien. Zonder enig geluk, want onze verdediging stond als een huis.

De verdediging van MSV’71 stond als een huis.

De heren uit Vlaardingen lieten zich gedurende de tweede helft steeds meer uit hun spel halen door de ouwetjes, en bij elke lichte aanraking deden zij een stervende zwaan na. Na dik 90 minuten vond de scheidsrechter het prima, en floot af. De punten bleven geheel onverwachts in Maassluis.

Na de wedstrijd was het eerst vrij stil in de kleedkamer van MSV…..wat was er gebeurd? Met een beetje ongeloof op onze gezichten drong het langzaam door dat we drie punten aan deze kraker hadden over gehouden. Toen vervolgens de feestmuziek aanging was het hek van de dam en barstte er een leuk feestje los in de kleedkamer.

Volgende week de thuiswedstrijd tegen Deltasport 2. Een ploeg zonder punten, dus dat wordt wel een lastige klus voor ons.

M.S.V.’71 3 – DVO’32 3 2-2 (0-1)

25 januari 2020

Na vorige week het sterke Kethel Spaland op bezoek te hebben gehad, was het derde nu gastheer voor de mannen van de Marathonweg. De uitwedstrijd ging vrij kansloos verloren (5-1), en ook nu was de ploeg uit Vlaardingen op volle sterkte naar Maassluis afgereisd. Daar tegenover stond dat het derde een opvallend drukbezochte training afwerkte op donderdag (15 man!), waarbij good old Bol ook weer van de partij was. Tijdens de training liet hij al zien uiterst scherp te zijn, en wist zelfs met een kopbal te scoren. Het verhaal gaat dat Bol eigenlijk wilde bukken om zijn kapsel te beschermen, maar toen per ongeluk de bal raakte. 

Op deze koude zaterdag hadden we besloten om in het blauwe reserve tenue te spelen. De opkomst bij het derde was dusdanig hoog dat we zelfs een ander reserve tenue moesten aantrekken, omdat er te weinig blauwe shirts waren. Wat een luxe, drie wissels! DVO druppelde het terrein van MSV op, en de druppels die bleven maar komen….wat een hoop spelers en begeleiding!

Geert D. had zich in de kijker gespeeld bij de selectie en was dit weekend geselecteerd om het tweede aan te vullen. We begonnen in de sterkste opstelling, met Jan in de goal, en de rest, Robbert, Herman, Martin, Loek, Wesley, Bryan, Bas, Gary, Kees en Ronald, had niet echt een vaste positie. Op de bank zaten Frank, Bol en Jeremy, aangevuld met Aad, Arnold M. (!) en Dave. 

De warming up werd duidelijk gewonnen door onze gasten. Terwijl zij met 16 man warmliepen, konden wij slechts drie spelers tellen die een warming up deden op het trainingsveld. De andere 8 spelers wachtten rustig tot veld 1 vrij was. 

Direct na de aftrap probeerde DVO druk te zetten op onze achterste linie, maar deze stond als een huis. Rustig tikkend probeerden we onder de druk vandaan te komen, en dat lukte bij vlagen erg goed. Toch waren het de gasten uit Vlaardingen die het eerste gevaar wisten te stichten, waarbij de bal net aan de goede kant van de paal verdween. Hierna waren wij dicht bij de openingstreffer via een mooie aanval die Bryan met een volley net naast wist te werken. Het spel golfde op en neer, en bij een schot uit de tweede lijn van DVO wist Jan nog redding te brengen, maar de rebound werd beheerst ingeschoten: 0-1. Deze treffer gaf de gasten vleugels, en zij dachten dat het derde overlopen kon worden. Maar, niets is minder waar!

Het derde rechtte de rug, en zocht de aanval. Dit leidde tot een prima doelpunt, toch? Maar, de bal was de doellijn al gepasseerd en op aanwijzen van zijn verdediging deed de grensrechter van DVO de vlag omhoog. Dit late vlagsignaal werd door de scheidsrechter gehonoreerd, en hij keurde het doelpunt af, tot verbazing van DVO en MSV. Bij de volgende aanval werd Bryan in de zestien naar de grond gewerkt, en wees de scheids terecht naar de stip: penalty! De hiërarchie in ons team is duidelijk, en meteen was onze specialist, The Legend, ter plekke om zich over de bal te ontfermen, en met grote zorgvuldigheid legde hij de bal op de stip. De aanloop was stijlvol, en het schot prachtig, maar ……. het goal was net te laag, en de bal ketste op de lat…..het bleef 0-1. Dit was ook de ruststand.

Het was duidelijk dat de gasten uit Vlaardingen kapot gespeeld waren door het basisteam, en dus mochten in de tweede helft Bol, Frank en Jeremy in het veld komen voor Robbert, Duuc, en Gary om het af te maken. Wij werden direct gevaarlijk en Wesley had de 1-1 op zijn schoen, maar de paal stond in de weg, helaas! Het ene hoogstandje werd afgewisseld door het nadere hoogstandje. De aanwijzingen van de bank en medespelers zijn soms wat verwarrend, zoals bleek uit het feit dat Kees de aanwijzingen van de bank (“let op….in je rug”) verkeerd opvatte. Hij dacht dat er geroepen werd: “op je rug”, en dat deed hij dan ook pardoes. Natuurlijk veerde de bank op om te vragen hoe het met hem ging. Getergd ging Kees door, en dit droeg bij aan een prima aanval die hij wist te verzilveren: 1-1!

DVO was even de weg kwijt, en het derde wilde meer. Eerst werd Bryan de diepte ingestuurd, maar hij werd door de keeper van DVO vakkundig “onder de zoden” gestopt. DVO en MSV maakten zich al op voor een penalty, maar onze leidsman besliste dat de bal gespeeld was en dus gewoon een ingooi. Nadat Bryan al zijn lichaamsdelen bij elkaar had gezocht, bleek toch dat hij nog een onderdeel miste (zijn kluit?) waardoor hij gewisseld moest worden. De dadendrang van het derde resulteerde uiteindelijk in de verdiende 2-1 via jarige job Wesley (voor de 4e keer 29 geworden ☺). Dit leidde tot wat frustratie bij DVO, want hoe kon het toch dat zo’n team met ouwe zakken opeens voor stond tegen dit afgetrainde team?

De jeugdige gasten leefden op, en bij het derde sloop toch de vermoeidheid van de training en de wedstrijd in de benen. Met nog een paar minuten op de klok wist DVO via een afzwaaiende voorzet de toch wel verdiende gelijkmaker te maken, 2-2. Hierbij moet nog wel gezegd worden dat Jan een goede vervanger van Geert is. Met een aantal mooie reddingen wist hij ons in de wedstrijd te houden, zeker de laatste 10 minuten. Helaas ging dat wel ten koste van een aantal corners, maar dat gaf ons in elk geval het gevoel dat Geert dichtbij was ;-).

M.S.V.’71 3 – Kethel Spaland 3 1-3 (0-0)

18 januari 2020

Na een geslaagd trainingskamp (?) in het Limburgse Kessel-Eik (ja, ja, zoek dat maar even op), stond de eerste wedstrijd in 2020 alweer op het programma. 2019 sloten we af tegen Kethel Spaland, en het nieuwe jaar moesten we tegen dezelfde tegenstander openen. De ingezette lijn werd keurig doorgetrokken in deze openingswedstrijd van dit jaar, mede dankzij dit uitstekende trainingskamp.

Maar, eerst nog even een kort verslag van het trainingskamp.

Het bestuur sprak het volle vertrouwen uit in de beloften van dit onder 53 team, en verraste het derde aangenaam met een financiële injectie. Mede dankzij deze steun werd dit weer een prachtig weekend met veel sportieve activiteiten. Nogmaals, hartelijk dank!!

Op vrijdag 3 januari druppelden de spelers van het derde langzaam binnen in deze prachtige locatie, de Weerdbeemden, midden in het bruisende Kessel-Eik. De avond werd voornamelijk gebruikt om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen onder het genot van een drankje….en nog één….en nog één …. Enkelen van ons waren zo verstandig om op tijd naar bed te gaan, omdat de dag erna een zware training op het programma stond.

Zaterdagochtend werd een prachtig opblaasvoetbalveld voor ons neergezet op het uitgestrekte landgoed. Het veld leek een beetje op veld 2 na een zware regenbui, maar onze scheidsrechters, Henk, Jan en Hanz, zagen geen reden om het af te keuren. Diverse 4-tegen-4 partijtjes werden afgewerkt, en de looplijnen en combinaties werden nog eens ingestudeerd voor de belangrijke tweede helft van de competitie. De modder vloog om onze oren en af en toe werd de bal geraakt. Gelukkig hield Martin de score bij, anders was nu nog onbekend wie er gewonnen heeft.

Na twee uur (!) besloten we dat het tijd werd om te lunchen, welke door Gerrit uitstekend was klaar gemaakt. Ondertussen vond in Maassluis de Nieuwjaarsreceptie plaats, maar ondanks onze inspanningen lukte het niet om via Skype verbinding met M.S.V.’71 te maken om toch ook daar aanwezig te zijn. Na de maagversterking vertrokken we naar Horn waar we twee uur lang konden pool-biljarten, darten en bier/fris drinken. Vervolgens vertrokken we om zeven uur naar het lokale Wok restaurant, waar een uitstekend diner bij elkaar werd gewokt. Na afloop gingen een onbekend aantal naar Roermond (dat blijft ook onbekend!), en de rest ging terug naar de boerderij voor een klein drankje. Afijn, de avond was lang en gezellig. In de loop van de zondag vertrokken we weer naar huis om het meer dan geslaagde weekend af te sluiten.
De lezer zal begrijpen dat we met zo’n uitstekend trainingskamp vol goede moed aan de tweede helft van dit seizoen begonnen.

Terug naar de wedstrijd!

De eerste helft ging redelijk gelijk op, met weinig kansen, maar veel strijd. Kethel Spaland was wel de betere ploeg, maar het was het derde dat de eerste kans kreeg in de 20e minuut. Kort daarna werd een doelpunt van Tom afgekeurd vanwege buitenspel, maar daar bestond nog wel wat discussie over.

Na de rust was er een gelijk spelbeeld, al begon Kethel Spaland meer druk uit te oefenen, en wisten na een kwartier in de 2e helft uit een vrije trap te scoren. Tien minuten later scoorden zij de 0-2 uit een corner, en leek het gespeeld. Het derde rechtte de rug en probeerde toch meer en meer de aanval op te zoeken. Dit resulteerde tien minuten voor tijd in de aansluitingstreffer van Wesley. Kethel Spaland raakte hierdoor toch wat van slag, maar werden uitstekend in het zadel geholpen door ons, wat resulteerde in de 1-3 vijf minuten voor tijd.

Met de oplaaiende discussie over het verbieden van particulier vuurwerk, kunnen enkelen wel eens in de problemen komen. Wij zagen weer een aantal vuurpijlen voorbijkomen en afzwaaiers die in 2021 verboden zullen worden.

Al met al een leuke wedstrijd van beide kanten met een terechte winnaar. Volgende week weer thuis, nu tegen D.V.O.’32 3.

Kethel Spaland 3 – M.S.V.’71 3 5-2 (1-1)

7 december 2019

Op een druilerige dag in december mochten de nestors van de club aantreden tegen KS 3. Op het nieuwe complex boven de A4 waar wind en weer vrij spel hebben werden de mannen blootgesteld aan het kille december weer. Op donderdag hadden 9 fanatieke derde elftalspelers aansluiting gevonden bij drie diehards van het tweede, en dat heeft zeker (niet) geholpen.
Kosten noch moeite zijn gespaard om een mooi complex te bouwen, maar daarbij zijn de kleedkamers een beetje vergeten. In de zeer kleine kleedkamer moesten wij ons omkleden, maar gelukkig waren we weer niet compleet anders had het zeker niet gepast. Binnen de selectie van het derde, die op papier uit 20 man bestaat, konden we uiteindelijk 11 spelers vinden die fit (?) genoeg waren om te beginnen: aanvoerder Geert, Loek, Herman, Frank, Robbert, Gary, Wesley, Kees, Bas, Jeremy en Bryan. De bank was weer gevuld met spelers en toeschouwers: Tom, Ronald, Jan, Kees sr., Isa, Martin, Maarten (!), Fer,……

KS 3 was meteen vanaf de aftrap druk aan het rennen en vliegen, en wij keken zoals vaker de kat uit de boom. Het spel speelde zich voornamelijk af op het middenveld, en daar lieten wij KS 3 rustig heen en weer tikken. Na enkele speldenprikken werden wij ook via snelle counters gevaarlijk, maar helaas stond het vizier niet op scherp. Dat gebeurde wel bij een snelle aanval van KS-3, 1-0. Het spelbeeld veranderde hierdoor niet, KS 3 had het meeste balbezit, en wij probeerden voetballend onder de druk uit te komen. Dit lukte steeds beter. Na een slimme vrije trap van Kees dook Bas op bij de eerste paal om de bal goed te controleren en voor te geven waar Wesley helemaal vrij de bal verkeerd raakte met zijn hoofd: 1-1! Na afloop was er wel wat discussie of dit een slimme vrije trap was, of een verkeerd geraakte bal van Kees. Omdat het een goal was denken wij voorlopig dat het een ingestudeerde vrije trap was.

Zonder noemenswaardige feiten werd de eerste helft afgesloten, of het moet zijn dat halverwege de eerste helft de oudste en wijste (?) speler van het derde wegens een discussie met de scheidsrechter een gele kaart kreeg. De arendsogen van de scheidsrechter hadden vanaf de middenstip gezien dat de bal over de zijlijn was ter hoogte van de corner. Deze ogen speelden ook later tijdens de wedstrijd een belangrijke rol (handsbal, buitenspel,…).

De rust werd voornamelijk gebruikt om te rusten…..en na een dik kwartier zetten wij de joker in voor de tweede helft. Jan verving Bas, die vanwege verplichtingen weg moest. Na 10 minuten in de tweede helft werd dezelfde, moegestreden Jan vervangen door Luuk, die op donderdag een plaatsje in het derde had afgedwongen. Het uitvallen van Jan had meteen een effect op de wedstrijd en de organisatie van het derde, want binnen 5 minuten liep KS 3 uit naar een 5-1 voorsprong. Ondanks deze kleine tegenslag bleven we gewoon voetballen, en creëerden we zelfs nog kansen. Hierbij wisten wij zowaar te scoren, maar op aangeven van Kees werd ons doelpunt vanwege buitenspel afgekeurd. Zowel de grensrechter als de scheidsrechter waren al onderweg naar de middenstip om het doelpunt goed te keuren, maar eerlijkheid duurt het langst!
Toch wisten wij nog te scoren, Luuk pegelde de bal vanaf 25 meter in de linkerbovenhoek: 5-2. Dit was het sein voor ons om er een schepje bovenop te gooien, de tegenstander was kapot gespeeld! Maar, zover kwam het niet, want de 5-2 was het sein voor de zwak leidende scheidsrechter om af te fluiten.

Na afloop werd er in de kleedkamer nog druk nagepraat, met name over de positieve coaching in het veld van achteruit.
Na drie keer op rij een 5-2 uitslag wordt het tijd voor iets anders. Begin januari gaan we op kamp om aan de teamspirit te werken, en ons voor te bereiden op de tweede helft van het seizoen. Die begint met een thuiswedstrijd tegen KS 3, maar nu met een andere
scheidsrechter.

M.S.V. ’71 3 – MVV’27 4 5-2 (4-0)

30 november 2019

Door omstandigheden zijn de verslagen van de vorige twee wedstrijden niet gemaakt. We kunnen hier wel kort op de wedstrijden ingaan om een beeld te geven van de toestand rond het derde:
De wedstrijd tegen DVO’32 3 was een leuke wedstrijd, maar de tegenstander was een maatje te groot. Bij de stand van 3-1 was er nog een beetje hoop dat we in de wedstrijd kwamen, maar na de snelle 4-1 was het bekeken. Tegen CWO 3 speelden we redelijk, zeker met de hulp van jongelingen Zafir Mounir en Kevin van Zandvliet (bedankt boys!). Helaas gaven we te veel weg, waardoor de wedstrijd toch verloren werd.

De wedstrijden tegen DVO’32 3 (5-1) en CWO 3 (5-2) gaven aanleiding tot onrust binnen de club en middels praatsessies werden de problemen besproken. Gedreigd werd met het opstappen van de trainer, en witte zakdoekjes waren al zichtbaar. Ook onze vaste toeschouwers waren niet tevreden, en bleven weg. Al met al, het is crisis bij het derde!

Natuurlijk moeten we de goede punten uit deze wedstrijden naar voren halen. Zo zullen de wiskundigen onder ons ook zien dat er duidelijk een stijgende lijn te ontdekken is (van 5-1 naar 5-2). Bovendien werd de wedstrijd tegen CWO 3 min of meer via match-fixing bepaald op 5-2, een speciale uitslag om de verjaardag van de oudste speler te vieren! Deze verjaardag, en die van de één na oudste speler, werden die middag toch uitbundig gevierd, mede op aandringen van Kees (“het kan de laatste zijn”).
Na deze twee mindere wedstrijden en om ons volledig te sparen voor de derby tegen MVV 4 besloten we om niet te trainen.

MVV 4 is een leuke ploeg en de afgelopen jaren hebben wij veel moeite gehad om punten te halen tegen hen. Een aantal had de voorbereiding vrijdagavond al in de Pulp gedaan, en met dit in het achterhoofd besloten we om met de sterkste opstelling te beginnen: Geert, Frank, Herman, Loek, Robbert, Jeremy, Gary, Wesley, Bryan, Bas, en Ronald.
Op de bank zaten Gerrit, Jan en Kees jr., welke te laat was (ja, dat kan bij het derde….te laat zijn). Kees jr werd bijgestaan door Kees sr, en ook de geblesseerde Martin en Dave stonden langs de lijn. Henk had de leiding over de wedstrijd.
De wedstrijd begon in een rustig tempo, waarbij beide ploegen de kat uit de boom keken. MVV had de eerste echte kans, maar de verdediging stond goed, en bij de keren dat het niet zo was, stond Geert er nog. Na een klein kwartier waren wij gevaarlijk met een prima aanval die door Bas werd afgerond (1-0), kort daarop gevolgd door een vlammend schot van buiten de zestien van Wesley (2-0). Er ging een kleine siddering door het elftal…is het echt waar? 2-0? Maar, de koek was nog niet op de eerste helft, want na een half uur maakte Bryan er 3-0 van en vlak voor rust scoorde Wesley zijn tweede, 4-0! Enigszins verrast gingen wij de kleedkamer in, dit was ongekend.

De tweede helft was vergelijkbaar met de eerste helft, al was het grote verschil dat Kees jr in het veld was gekomen. Aan beide kanten werden kansen gecreëerd, maar er werd erg slordig met de mogelijkheden omgesprongen. Na een kwartier in de tweede helft wist Wesley een van de kansen te verzilveren, 5-0, en de wedstrijd was nu echt gespeeld. Of niet? Binnen 5 minuten wist MVV twee keer te scoren, 5-2. De eerste was een snelle bal door het centrum die Geert niet wist te “klemmen”, terwijl de tweede een mooie aanval van MVV was. Maar, verder dan de 5-2 kwam MVV niet, en na 1 seconde blessuretijd floot de goed leidende Henk af en hadden we eindelijk weer eens 3 punten.

Op deze plek wil het derde het bestuur van M.S.V.’71 nogmaals heel hartelijk bedanken voor de mooie brief die wij via Wil mochten ontvangen. De waardering die wij van jullie krijgen doet ons goed, en natuurlijk weten wij dat wij een voorbeeld zijn voor velen binnen de club!

BEDANKT!!

M.S.V. ’71 3 – Victoria ’04 3   1-3 (1-1)

12 oktober 2019

Het gewezen sterrenteam kreeg afgelopen zaterdag de kans om hun kunsten te laten zien op het hoofdveld. Nadat we al veld drie onveilig hadden gemaakt en veld twee hadden omgeploegd, besloot de club om de velden te sparen en het kunstgras aan de oudgedienden toe te vertrouwen. Het publiek stroomde dan ook in groten getale toe om dit geweldige feit te aanschouwen. We werden helemaal verwend door de club, want we mochten ook nog in de grote kleedkamer zitten. Fer en Gerrit hadden alle spullen uitgestald voor de routiniers. Niemand was dit gewend en daarom werd de kleedkamer zo laat mogelijk opgezocht om ons te verkleden. Hier werd de opstelling uit de hoge hoed getoverd, die mede door blessures van Dave, Martin en Maarten en de afwezigheid
van Bryan en Bol natuurlijk totaal niet representatief was voor de onmetelijk grootsheid van dit team. We zouden vandaag beginnen met Dobbe op de goal. Voor hem Robbert, Loek, Herman en Frank. Het middenveld zou bemand worden door Sunil, Jeremy en Bas. Voorin zouden onze kwaliteiten liggen met Kees, Wesley en Tom. Op de bank begonnen Gary en Ronald D. Jan had voor vandaag zijn zwarte trainingspak aangedaan en zou de fluit hanteren en hij zou daarbij natuurlijk geassisteerd worden door Henk middels de vlag.

De warming-up werd hierna fanatiek onder een afdak gedaan door de ervaren spelers. Terwijl Victoria ’04 al meteen liet zien dat zij middels een positiespel er helemaal klaar voor waren. En dat Victoria ’04 er klaar was, lieten ze meteen blijken. Ze begonnen de wedstrijd met veel positiewisselingen en probeerden met steekballen de spitsen te bereiken. Deze mannen werden keurig afgeschermd of stonden zo scherp dat ze afgevlagd konden worden door onze Henk. Als de mannen van Victoria ’04 het probeerden dan was het om Dobbe in te schieten. Later zou dit nog aardig van pas komen. Bij de eerste echte uitbraak van M.S.V. ’71 werd het meteen heel gevaarlijk. Een pass op het middenveld werd onderschept en Tom werd meteen de diepte ingestuurd. Hoewel heel Victoria ’04 wakker was, gold dat niet voor hun grensrechter die nog heerlijk op de zestienmeterlijn stond te dromen. Bij het vele geschreeuw van zijn ploeggenoten schrok hij wakker en vlagde toch maar voor de zekerheid, want je weet maar nooit. Echter had de man in het zwarte trainingspak al besloten om door te laten voetballen. Bijna alle spelers van de Vlaardingers stonden om de scheids, terwijl Tom
onderweg was naar het doel. Daar omspeelde hij de keeper, maar was er toch nog één man van de Broekpolderbewoners meegelopen. Dit vond Tom zo sportief dat hij deze man de goal gunde.

Na deze tumultueuze fase werden de gasten uit Vlaardingen wat luidruchtiger. Bij ieder momentje werden de stembanden aardig opgewarmd. Dat de scheidsrechter hier toch een beetje door overmand werd, bleek wel toen een speler van Victoria ’04 door Geert van de bal werd gegleden in de zestien. De speler begon maar te blèren en de scheids ging hier toch maar in mee. Gelukkig voor Dobbe had de penaltynemer dit hele voorval al voorzien en alles al op de sociale media gezet. Helaas voor de penaltynemer had Dobbe deze sociale media allemaal doorgenomen en pakte dus de pingel zowaar klemvast. Na dit kwam de wedstrijd iets meer in balans. De Vlaardingers probeerden volle druk te houden, maar de routiniers kwamen er middels vloeiende aanvallen nog gevaarlijk uit. Toch zouden de blauw-roden gelijk maken. Na een corner werd de bal opnieuw ingebracht en stond een speler van hun helemaal vrij op de penaltystip. Hij kon deze aannemen en, het moet gezegd worden, schitterend binnenschieten.

Na dit moment waren de gasten een beetje uitgeraasd en kon de mooiste aanval van de eerste helft worden verzorgd door M.S.V. ’71. Met een goede opbouw van achteruit werd de rechterflank bediend. Op deze flank werd er goed opgestoomd en de bal werd keurig voorgelegd waar Jeremy op tijd kwam ingelopen, echter was er net een polletje, of zat er iets in zijn oog, of was het toch dat zijn voeten niet helemaal recht stonden, maar de bal moet nu nog landen. Snel na dit moment moest Jeremy zich ook laten vervangen door Ronald D. Niemand zou weten of het te maken had met het missen van de kans of dat het noodgedwongen was.

Na de rust werd het spelbeeld wat eentoniger. De Vlaardingers hadden het overwicht in deze helft. Toch hadden ze twee keer onze hulp nodig om te scoren. Onze specialiteit werd ook in deze helft weer ten toon gespreid. Wij als routiniers hebben een corner, maar de tegenstander laten wij scoren. Zij schakelden razendsnel om en toen was het ineens vier aanvallers tegen twee verdedigers. Dit was toch net even te veel.
Ook het derde doelpunt was met onze hulp, alhoewel de meningen hierover verdeeld zijn. Na een voorzet kwam de bal een beetje hoog aan gestuiterd. Robbert wilde de bal raken en dat deed hij ook op een fantastische manier. Hij raakte er zelfs twee tegelijk. De speler van Victoria stortte ter aarde en man in zwart gaf de pingel. Deze werd onberispelijk binnen geschoten. Robbert was natuurlijk helemaal verbijsterd na dit voorval. Hij claimde, overigens terecht, dat hij toch echt de bal speelde.

Na deze momenten was de fut een beetje uit het team, alhoewel de zwart-witte brigade toch een paar goede mogelijkheden kreeg. Zo schoot Bas na een goedlopende aanval nog tegen de keeper aan en hadden Kees en Bas allebei door kunnen lopen als de bal door Sunil maar gegeven werd. Helaas riep Kees niet hard genoeg en ging deze kans ook verkeken. Na de wedstrijd vroegen meerdere spelers zich af of Kees wel had geroepen om de bal te krijgen. Niemand kon echt uitsluitsel geven en dus geloven we Kees dit keer maar op zijn woord. Het was wel zo, dat de Broekpolderbewoners de betere partij bleven en de beste kansen nog kregen. Mede door goed verdedigen en goed keeperswerk en besluiteloosheid van hun kant bleef de stand 1–3. Toen Jan voor de laatste keer floot was de uitslag dan ook terecht.

Gelukkig waren er genoeg kannen na de wedstrijd door de jarigen van de afgelopen week en werd de wedstrijd snel vergeten. Martin vertelde, terwijl strompelend aan kwam gelopen, dat hij verwachtte om in januari toch weer te voetballen. Zo sloten we deze dag toch goed af en liggen we nog volledig op koers om ons te handhaven, of was dit door het wegvallen van HBSS al gelukt.

Deltasport 2 – M.S.V.’71 3 0-3 (0-1)

21 september 2019

Op zaterdagochtend om 10:30 moest het meest ervaren team van M.S.V.’71 aantreden tegen het tweede elftal van Delta Sport. Na de klinkende overwinning van vorige week in de beker, was het zelfvertrouwen groot voor de competitie start. Zo groot, dat het merendeel van het team niet eens ging trainen afgelopen donderdag. Net als vorige week stond onze statische warming up in schril contrast met de georganiseerde warming up van onze tegenstander. Nadat de plaatsvervangende scheidsrechter de cornervlaggen in de hoeken van het veld had gezet, excuseerde hij zich al voor de wedstrijd voor eventuele fouten die hij zou kunnen maken. Eigenlijk was hij geen echte scheidsrechter, waarop onze aanvoerder Kees hem geruststelde door te antwoorden dat wij eigenlijk geen voetbalteam zijn. Onder toeziend oog van teamleider Gerrit (ja ja, hij was er) en Fer, onze groupies Kees sr en Aad, de kiddos van Martin, de vriendin van Loek, Dave en zelfs Pluis (!) begonnen we de wedstrijd met de volgende spelers: Geert, Frank, Martin, Herman, Robbert, Sunil, Bryan, Wesley, Bas, Kees, en Loek. Op de bank zaten Tom, Jeremy en Jan, terwijl Henk langs de lijn met een vlaggetje liep. Afwezig waren Dave, Gary en Maarten (geblesseerd), en Ronald D.

Vanaf de aftrap waren wij meteen de bovenliggende partij en met goed verzorgd positiespel keken wij eerst de kat uit de boom. Deze kat was al snel uit de boom, en we veranderde onze  tactiek, omdat wel duidelijk was dat wij goede kans zouden hebben om deze wedstrijd te winnen. Dus met meer druk vooruit werden de eerste kleine kansjes gecreëerd. Delta Sport was in deze fase nog wel enigszins georganiseerd, maar wist niet gevaarlijk te worden. Wij wel, want al na 15 minuten ging Bas goed door op rechts, en zijn pass kwam via een verdediger van Delta Sport bij Wesley, die dit buitenkansje op waarde wist te schatten: 0-1! Dit was het sein voor Delta Sport om iets aanvallender te gaan spelen, met veel lopende mensen. Wij gingen vervolgens achterin 1 op 1 spelen, wat ons veel ruimte op het middenveld en in de aanval gaf. Doordat Delta Sport een aantal spelers had die niet in het team belang speelden, werd het voetballend voor ons makkelijker. Met een aantal prima aanvallen kregen wij een paar mooie kansen. Na een goede pass van achteruit lukte het Bas om de buitenspelval te omzeilen en alleen op de keeper af te gaan. Hij speelde de bal beheerst langs de keeper , maar helaas stond de paal iets te veel in de weg, en ging de bal via de paal naast. Kort voor rust ging Wesley goed door op rechts en speelde de bal af op de geheel vrijstaande Bas. Helaas ging de bal net naast, maar uw verslaggever denkt dat de pass van Wesley enig gevoel miste en wat slordig was, waardoor Bas vanuit een moeilijke hoek moest inschieten. Eigenlijk was het nog een knappe prestatie dat hij de bal wist te raken J.Tussendoor was Delta Sport wel een keer gevaarlijk voor de goal van Geert, maar de inzet van hun spits was te slap om Geert te passeren. Na deze kans vond de scheidsrechter het tijd om de eerste helft af te sluiten.

In de rust was het erg levendig in de kleedkamer, en werd besloten om Tom en Jeremy in te brengen voor Bas en Bryan. Jan bleef nog even genieten op de bank van het zonnetje. De getergde wissels wilden laten zien dat zij onterecht op de bank moesten beginnen en meteen in de eerste minuut wist Tom de 0-2 te maken. Dit gaf ons vleugels, en niet lang daarna wist de andere wissel, Jeremy, de 0-3 te maken. Deze goals zorgden ervoor dat Delta Sport de moed opgaf. In het verdere verloop van de wedstrijd hadden wij nog veel kansen om de score uit te breiden, maar de scherpte ontbrak. Aan de andere kant was Delta Sport nog een enkele keer gevaarlijk, maar Geert wist met een aantal goede reddingen een tegengoal te voorkomen. Helaas gaf hij hierbij wel een aantal corners weg, die de verdediging dan weer onschadelijk moest maken. Ook Jan kwam nog binnen de lijnen om het grote tiener-idool Kees jr te vervangen. Dat Jan Kees mocht vervangen deed hem meteen geloven dat hij ook nog kan voetballen, want zijn eerste balcontact was een fantastisch hakje. Twintig minuten voor tijd kwam Bas nog terug in de wedstrijd voor Martin, die zijn knie de andere kant liet opdraaien dan anatomisch mogelijk is. Ten slotte kwam Bryan erin voor het andere tiener-idool, Robbert. Veel verschil maakte dit niet meer, en gelukkig floot de scheidsrechter af, want het niveau van de wedstrijd daalde erg snel, en de dorst nam grote vormen aan. Het bier smaakte dan ook prima na afloop! Het waren onvervalste Hertog Jan flesjes, in een Heineken krat die door Jupie werd uitgedeeld.

Na de wedstrijd was het nog lang gezellig op de club, waar de routiniers het vlaggenschip helaas zagen verliezen. Er werd nagepraat over de vele opvallende momenten uit de wedstrijd, sommige briljant, andere iets minder. ’s Avonds hoorde uw verslaggever dat Wesley zwaar geblesseerd was door een tackle van een van de Delta Sport verdedigers. Althans, dit was het verhaal wat hij zijn vrienden vertelde, maar de werkelijkheid is waarschijnlijk dat hij over de krat bier struikelde toen hij de kleedkamer verliet. Beterschap ! (jij ook Martin :- )

M.S.V.’71 3 – Westlandia 6 7-2 (3-2)

14 september 2019

De teleurstelling van het verlies van vorige week dreunde lang na bij de talentvolle routiniers van het derde. De trainingsopkomst halveerde om ervoor te zorgen dat iedereen topfit aan de belangrijke bekerwedstrijd tegen Westlandia kon beginnen. Deze aanpak werd meteen beloond met een ruime zege op Westlandia.

Op deze prachtige zaterdag mochten we op veld 2 aantreden tegen Westlandia 6, een ploeg die vorige week met ruime cijfers van Naaldwijk had gewonnen. Wij hadden de eerste wedstrijd verdiend met 4-0 verloren van hetzelfde Naaldwijk, dus het beloofde een lastig potje te worden. Althans, op papier. De totale leeftijd van onze tegenstander was opgeteld nog minder dan de twee oudste spelers van het derde, dus aan ervaring geen gebrek in ons team. De wedstrijd begon met Geert, Loek, Martin, Herman, Frank, Sunil, Kees, Bas, Wesley, Brian, en Jeremy. Geblesseerd waren Dave (vorige week), Gary (toch getraind!), en Maarten. Onze elftal leider (?) Gerrit kreeg goed nieuws te horen (gelukkig), en moest dit in de Pulp verwerken. Zonder Gerrit en Dave (aanvoerder) begonnen we redelijk stuurloos aan deze wedstrijd. Maar ja, de meeste spelers in ons team zijn niet aan te sturen, dus is het gemis aan leiderschap geen probleem. Henk trok vandaag het zwarte pak aan om de ploegen in toom te houden, en deed dit weer prima!

Onder toeziend oog van vele toeschouwers (waaronder de nestors van de vereniging: Kees sr, Wim B., Nico vdL, Maarten B, Sjaak vZ) en de hoffotograaf van M.S.V.’71 (Aad), begonnen we de wedstrijd net als vorige week, met goed positiespel. Het was duidelijk dat het behalen van onze eerste doelstelling (niet door in de beker) bevrijdend werkte op de ploeg. De warming up was zeer statisch, maar elke voetballer weet dat je de bal het werk moet laten doen, dus ook bij de warming up.

Ondanks de jeugdige tegenstander, waren zij zelden gevaarlijk, en konden wij rustig aftasten, en aanvallen opzetten. Na enkele speldenprikken van Bas en Wesley, was het uiteindelijk Brian die na een minuut of 20 de 1-0 scoorde, kort daarop gevolgd door de 2-0 van Wesley. Het derde zat op rozen! Althans, dat vonden we zelf, en alle supporters gingen er eens goed voor zitten. Maar, zoals wel vaker, tonen wij vaak medeleven met onze tegenstanders. Ook deze keer was dat niet anders, want bij een van de eerste keren dat Westlandia in onze zestien kwam, was het meteen raak via een klutsbal in de zestien. Voor details verwijs ik naar het verslag van vorige week, want deze goal leek erg op de eerste tegentreffer van vorige week, inclusief de betrokken spelers. Nog geen minuut later maakte Westlandia zelfs gelijk, 2-2. Deze gelijkmaker lieten wij expres toe, omdat Westlandia nu dacht te kunnen gaan voetballen. Niets was minder waar, want kort voor rust beloonden wij deze tactiek via Herman, die een mooie aanval over rechts beheerst afrondde, 3-2.

Tijdens de rust werd besloten om enkele wissels door te voeren om nog meer grip op de wedstrijd te krijgen: Tom, Robbert en Ronald kwamen in de plaats van Bas, Loek en Sunil. Ook onder de toeschouwers waren er enkele wissels doorgevoerd, maar uw verslaggever heeft dat zeker niet bijgehouden. In tegenstelling tot vorige week, bleven we ook de tweede helft vanuit een goede organisatie voetballen. Dit strijdplan zorgde inderdaad voor rust in de ploeg en nog mooiere aanvallen ☺. Meteen na rust was het Tom, die de 4-2 maakte na een snelle aanval over rechts. Met goed voetbal werd rustig en regelmatig naar de eindstand toe gewerkt en via Brian, weer Tom en ten slotte Kees werd het uiteindelijk 7-2. Via een aantal goede verdedigende acties wisten wij te voorkomen dat Westlandia echt gevaarlijk kon worden, ondanks de ruimtes die wij af en toe weggaven. Het moet ook vermeld worden dat Westlandia prima bleef meevoetballen, en dat maakte de wedstrijd alleen maar leuker, zeker voor de toeschouwers.

Al met al, een heerlijke voetbalmiddag, waarbij het publiek als winnaar tevoorschijn kwam. Na ons optreden vorige week op veld 3, en nu deze wedstrijd op veld 2, is de verwachting dat we de volgende thuiswedstrijd op veld 1 mogen spelen.

M.S.V.’71 3 – FC ‘s-Gravenzande 7 1-4 (1-0)

7 september 2019

Het team der vergane glorie mocht deze zaterdag weer de wei in voor de tweede bekerwedstrijd dit seizoen, nu tegen ‘s-Gravenzande 7. De enorme trainingsopkomst van afgelopen donderdag (12!) beloofde in elk geval veel, en aan de inzet lag het deze dag zeker niet. Zoals elk jaar worden de bekerwedstrijden gebruikt als een extra voorbereiding op het komende seizoen, en om de nieuwe aanwinsten te laten wennen aan het ongelooflijke niveau wat wij al jaren elke week laten zien. Ondanks de nederlaag, waren er heel veel lichtpuntjes deze wedstrijd.

Ons vlaggenschip (1e) en de jonge beloftes (2e) speelden ook hun bekerwedstrijd thuis, dus moesten wij op veld 3 spelen, en niet op veld 1. Of kwam dit doordat het bestuur klachten heeft gekregen dat bezoekers de club verlaten als wij te dicht bij de kantine spelen? Hoe dan ook, om 10:15 (!) trapten wij af in de volgende formatie: Geert, Frank, Martin, Robbert, Herman, Gary, Dave, Kees, Wesley, Jeremy, en Bas.

De eerste helft hadden wij volledig de controle over de wedstrijd en vanuit een strakke organisatie probeerden we langs de bus uit het Westland te komen. Het hoge tempo eiste al na 20 minuten zijn tol, want Dave moest gewisseld worden met een spierblessure, en Ronald D kwam op zijn plaats. Na enkele speldenprikjes van onze kant, waren onze gasten toch gevaarlijk in de omschakeling. Met twee razendsnelle buitenspelers wisten zij toch in de buurt van Geert te komen. Na een half uur spelen was het onze kleine grote man Jeremy die met een kopbal (?) de 1-0 op het scorebord wist te zetten, een meer dan terechte voorsprong. Hierna bleven we zoeken naar de 2-0, en waren een aantal keren dichtbij. Na 45 minuten vond de goed leidende scheids Henk dat we wel een bakkie thee hadden verdiend.

Na de rust werden een aantal dragende spelers gewisseld, en kwamen Loek, Sunil en Bryan in het veld voor Robbert, Gary en Kees. Net als alle teams, mogen de wisselspelers in de beker laten zien wat zij kunnen. Of het aan de wissels lag, of niet, dat kan uw verslaggever niet met zekerheid zeggen, maar de tweede helft was een volledig andere wedstrijd. Het positiespel wat de eerste helft nog goed was verzorgd, was nu volledig weg. We begonnen prima aan de 2e helft, met de drang om snel de 2-0 te maken. Hierbij werden de ruimtes tussen de linies erg groot, en daar wist ‘s Gravenzande goed gebruik van te maken. De 1-1 viel nog vrij onverwachts na slecht wegwerken van de bal in onze zestien, maar vervolgens counterde zij kort hierop naar de 1-2. Toch waren de beste kansen voor het 3e, maar op onverklaarbare wijze, en goed verdedigen van onze gasten, wisten wij niet te scoren. Dat deed ‘s Gravenzande nog wel, uit één van onze corners wisten zij de 1-3 te maken (!). In de blessuretijd werd het zelfs nog 1-4.

Al met al een wedstrijd waaruit we toch veel positieve punten kunnen halen:
Ten eerste, onze eerste doelstelling van dit seizoen (niet door in de beker) is gehaald, gefeliciteerd. Dat is iets waar we al trots op mogen zijn. Welke ploeg kan zeggen dat zij zo snel in het seizoen al een doelstelling halen?
Ten tweede, de teamspirit is weer prima! Ook na de wedstrijd bleef de sfeer weer optimaal. Het blijkt ook dat we weten hoe het moet, maar de uitvoering laat soms nog wat te wensen over. Dus, allemaal komen trainen!
Ten derde, Ben D en Kees S. sr. waren ook weer van de partij, al heeft Kees sr alleen de laatste 10 minuten gezien. Het idee om Kees sr aan te stellen om elke week de man van de wedstrijd aan te wijzen is meteen van tafel geveegd. Hij is iets te subjectief 😉
Ten slotte, dit verlies past prima in de beleving van Frank, hij heeft nog steeds niet gewonnen op veld 3.

SEIZOEN 2018/2019

M.S.V.’71 3 – VELO 3 0-5 (0-2)

18 mei 2019

De laatste wedstrijd van het seizoen voor de voormalige beloftes van de club was tegen de aanstaande kampioen in de reserve vierde klasse. Op een mooie, zonnige dag met veel meegereisde VELO-supporters langs de lijn van veld 3 begon het derde met de volgende spelers: Geert, Martin, Frank, Ronald D., Gary, Sunil, Herman, Ronald B., Dave, Kees, en Bas. Tom zou iets later komen, dus zat op de bank geen enkele reservespeler vanwege de vele geblesseerden.

Het was meteen duidelijk dat onze gasten iets sterker waren en terecht lijstaanvoerder zijn. Toch wisten wij af en toe combinerend voor de goal van VELO te verschijnen, en zelfs gevaarlijk te worden. Halverwege de eerste helft werd het 0-1 uit een corner, waarna Geert en Martin nog uitgebreid discussieerden over wie welke taak had bij de corner. Uiteraard is dat altijd hetzelfde: de verdediger verdedigt, en de keeper keept. Voetbal is simpel!

Kort na de 0-1 kregen we een opgelegde kans op de gelijkmaker, maar helaas werd de penalty gestopt door de goalie van VELO. Niet getreurd, want nog geen minuut later waren we alweer voor de goal, maar de bal kwam op de paal. Vlak voor rust wist VELO nogmaals te scoren zodat de ruststand 0-2 was.

Na de pauze was het spelbeeld onveranderd, al was Tom in het veld gekomen voor Bas. Ook nu speelden we bij vlagen redelijk, al werden deze vlagen steeds korter. We kwamen nog een paar keer voor de goal van VELO om de aansluitingstreffer te maken, maar VELO was de bovenliggende partij en wist nog drie keer te scoren. En, bij alle drie de doelpunten was Jan betrokken :-). De tweede helft was zó spannend en het vertoonde spel was zó boeiend dat het eindsignaal heel onverwacht snel kwam. Het leek alsof deze helft korter was dan de eerste helft. VELO kon het kampioenschap vieren, en het derde kon vieren dat we weer het einde van de wedstrijd hadden gehaald.

Genoeg reden om na de wedstrijd een derde helft te spelen: een lekkere BBQ bij café de Pulp, waar tot laat in de avond nog werd nagepraat. Opvallend is dat de opkomst bij dit soort activiteiten altijd hoger is dan bij trainingen en wedstrijden.
We kunnen terugkijken op weer een mooi seizoen, waarbij de doelstellingen ruimschoots zijn gehaald:
– vroege eliminatie in de beker (eerste ronde), zodat we ons volledig op de competitie konden focussen;
– handhaving in de kelderklasse, een prestatie op zich!
– spelplezier, of is het meer leedvermaak naar elkaar toe? In ieder geval, veel gelachen.
– “trainings” kamp, weekendje weg, of ?? zeer geslaagd, en uitermate nuttig als voorbereiding op de tweede helft van het seizoen.
– ……

De voorbereiding op het volgend seizoen gaan donderdag a.s. al beginnen!
Er zal een serieuze selectie worden gemaakt, zodat ook volgend seizoen de doelstellingen gehaald kunnen worden.

VDL 3 – M.S.V.’71 3 5-1 (1-0)

6 maart 2019

Het was weer zaterdag. Dat betekend dat er gevoetbald gaat worden. Na de overwinning op de koploper volgende week stond vandaag de derby tegen VDL op het programma.
Deze wedstrijd is ook wel bekend als de “fietsderby”.
Dit werd door veel spelers van MSV niet begrepen en daarom kwamen er enkele spelers op de fiets en de rest met de auto naar het sportpark in Maassluis.

Na de vele blessures die de afgelopen weken waren opgelopen had Duc op woensdag de vraag gesteld of iedereen die er wel zou zijn zich niet meer wou afmelden voor de zaterdag.
Zo kwam het dat het 3e ging aantreden met de volgende elf spelers. Geert, Frank, Erik, Martin, Duc, Sunil, Gary, Kees, Tom, Herman en Jan. Als wissels zou Bas zich in de rust aansluiten. Geert riep voor de wedstrijd dat we snel met tien man konden eindigen als zijn “kl*te”knie het niet ging houden. Dit was voor iedereen genoeg inspiratie om zo rustig mogelijk om te kleden in de hoop dat Geert het langer vol hield.

Qua warming up had MSV weinig nodig zodat we niet met nog meer blessures zouden spelen. VDL trapte af en wilde direct het spel maken door de bal door iedereen te laten raken. Zo speelde ze de bal rond op eigen helft en iedereen kreeg de bal toegespeeld.

MSV wist dat dit een zware middag ging worden en lieten de bal rollen en keken rustig toe naar dit tafereel.
De eerste helft was 15 minuten oud toen de kansen voor VDL groter werden en na een snelle counter lag de bal al achter Geert.
MSV probeerde hun rug te rechten en kropen langzaam uit hun schulp. Gelukkig voor Jan was Bas wat eerder aangekomen en kon ook na 30 minuten spelen invallen.
Ook Henk (die een blessure had maar wel zo sportief is om te vlaggen) was blij zodat Jan verder kon vlaggen. Hier werd door Jan anders over gedacht en hij nam ook plaats op de lege bank.

MSV kon de stand op 1-0 houden tot de rust. In de kleedkamer gaf Henk de vlag aan Jan zodat hij de 2e helft kon vlaggen. Helaas ga Gary de melding dat hij weg moest.
Iets met Bulgaren die iets langer bezig waren met zijn huis opknappen.
Door sommige werd er gedacht dat ze niet alleen het huis opknapte, maar laten we dat in het midden houden. Dus kon Jan weer het veld in en de wedstrijd verder spelen in de spits. Dit tot ongenoegen van meerdere spelers.

De 2e helft was een kopie van de eerste helft. VDL in balbezit en MSV met zijn rug tegen de muur.
Na enkel mooie reddingen van Geert stond de stand nog 1-0. Helaas had hij op de 2-0 geen antwoord en zo was de ban wel gebroken bij MSV.
Het leek uit te gaan lopen op een deceptie. Gelukkig miste VDL kans na kans.
Zo kon MSV toch een beetje uit zijn schulp kruipen. Met een corner van Tom die laag bij de eerste paal werd gegeven ging de bal via Jan tegen de verdediger van VDL deze schoot de bal in eigen goal. Tegen de verhouding in was MSV terug in de wedstrijd. De jacht op de gelijkmaker was geopend. Dit duurde niet lang of de 3-1 stond al op het scorebord. VDL liep ook snel uit naar 4-1 en 5-1.

MSV kon geen vuist meer maken tegen de jongere/fittere 3e elftal van VDL.
Misschien dat we na 6 weken geen training toch eens moeten gaan trainen op donderdag. In de kleedkamer was de enige licht geblesseerde Jan die een sliding had gemaakt op het kunstgras en zo ook zijn been had open gehaald.

Zo hadden we in april al onze wedstrijden al gespeeld. De volgende wedstrijd is tegen Naaldwijk op 4 mei. Iedereen kan hierdoor wel zijn rust pakken. Maar we moeten ook fit blijven en kunnen misschien aankomende donderdag al proberen te trainen.

Erasmus 2 – M.S.V.’71 3 3-5 (0-3)

30 maart 2019

De aanloop naar deze topper in de reserve 4e klasse, de kelderklasse, was precies zoals je mag verwachten voor zo’n belangrijke wedstrijd. De focus lag de hele week helemaal op deze zaterdag, dus werd de donderdag training afgeblazen. Dat de spanning op deze wedstrijd stond werd meteen duidelijk door het aantal afschrijvingen dit weekend. Ook bij Fenna werd de spanning te veel, en braken spontaan de vliezen waardoor a.s. papa Jan op het laatste moment niet mee kon.

Ruim op tijd arriveerden wij in Den Haag, waar onze tegenstander, het enige selectieteam in deze klasse, al met de warming up bezig was. Dit was geheel overbodig, want het was een prachtige, warme dag. Wij gingen dus rustig aan omkleden en de warming-up bestond uit een beetje de spieren losgooien. Ideaal voor een wedstrijd tegen de koploper.

Henk was nog geblesseerd en good-old Rogier werd opgetrommeld om ons als grensrechter te assisteren. Ook Geert was nog geblesseerd van de vorige wedstrijd, maar gelukkig kon Jochem zijn plaats op de doellijn overnemen. En, met een aantal mooie reddingen heeft hij een belangrijke bijdrage aan deze wedstrijd geleverd! Ondanks de thuisblijvers, wisten we toch met een sterk team te beginnen aan deze wedstrijd: Frank, Erik, Martin, Robbert, Tom V., Kees, Tom B., Wesley, Christian en Sven. Wissels in de eerste helft waren Herman en Ronald D.

Direct na de aftrap werd duidelijk dat onze tactiek om eerst in te zakken en de kat uit de boom kijken niet nodig was tegen Erasmus. Hun verdediging bestond uit enkele trage schakels, waardoor het leek of de snelheid van onze aanvallers nog hoger was. In elk geval gingen wij meteen aanvallend voetballen, en daar wisten de gastheren geen raad mee. De ene na de andere aanval toverden wij uit de grote hoed, en met kunst en vliegwerk hield Erasmus stand. Toch wist Tom V na een kwartier de stand op 0-1 te brengen via een mooie aanval, waarbij Christian een beslissende steekbal gaf. Deze goal schudde Erasmus een beetje wakker en zij wisten dan ook een keer gevaarlijk voor onze goal te komen doordat Robbert onder de bal door liep. Door de jaren toch iets gekrompen? Gelukkig stond Jochem in de weg met een prima redding. Na een klein half uurtje zette Wesley goed door en wist de 0-2 te scoren, en 5 minuten voor het einde van de eerste helft scoorde Martin zelfs de 0-3, nadat Erasmus de bal niet wist weg te werken uit hun zestien. Wat een luxe, 0-3 met de rust! Ook Erasmus wist niet wat hun was overkomen de eerste helft, en droop af naar de kleedkamer. In de rust werd besloten om Erasmus meer in het spel te betrekken en daarom werden Kees en Robbert gewisseld voor Ronald D en Herman.

In de tweede helft ging Erasmus het over een andere boeg gooien, en een aantal spelers probeerden iets meer te voetballen. Dit had meteen resultaat, want na een klein kwartier wist Tom V de 0-4 binnen te schieten. De ruimtes die Erasmus weg gaf achterin wisten wij niet goed te benutten, want keer op keer stond wel iemand buitenspel (de grensrechter van Erasmus was vrij eerlijk). Vijf minuten later wist Erasmus dan eindelijk een gat in onze defensie te vinden, en via een scrimmage de 1-4 te maken. Het spel bleef hetzelfde, Erasmus probeerde een vuist te maken, maar dat lukte niet echt. Onze defensie stond erg goed, en wij waren zelfs de gevaarlijkste ploeg, met veel snelle counters. Helaas wisten wij die niet om te zetten in doelpunten, anders hadden we met ruime cijfers gewonnen. Het laatste kwartier werd nog bijna spannend doordat Erasmus uit een vrije trap op fraaie wijze de 2-4 binnenschoot. Uit de daaropvolgende aftrap en aanval wisten wij het gat weer naar drie doelpunten te brengen via Herman, 2-5. Vlak voor tijd werd vanuit buitenspelpositie (?) de 3-5 gescoord, en werd het toch nog een wedstrijd. Ondanks dat de scheidsrechter er nog wat blessuretijd bijtelde, sleepten wij de 3-5 uit het vuur. Een hele mooie en terechte overwinning.

Natuurlijk was onze vaste supporter Aad erg tevreden over deze wedstrijd, en ik denk dat onze andere vaste supporter Kees sr een prima middag heeft gemist. Helaas moest de verslaggever meteen door naar een andere wedstrijd, en is er dus geen verslag van de derde helft.

Ten slotte, Jan en Fenna gefeliciteerd met jullie dochter Lieke!

M.S.V.’71 3 – FC ’s-Gravenzande 7 3-4 (2-2)

23 maart 2019

Eindelijk was het voetbalweer uitstekend, de wind was na drie weken gaan liggen en de zon kwam voorzichtig door. Alle ingrediënten voor een mooie pot voetbal, en jawel, het derde mocht weer aantreden op veld 1 tegen ’s Gravenzande 7, een subtopper! Onze vaste toeschouwers waren weer van de partij, en zij kregen een hele leuke wedstrijd te zien.

Er werd gekozen voor een sterke opstelling, met Geert, Frank, Ronald D., Erik, Sunil, Dave, Herman, Kees, Tom B., Tom V. en Wesley. Een uitermate sterke bank, Gary, Bol en Robbert, zorgde voor voldoende druk op de veldspelers om het uiterste uit zichzelf te halen.

Het eerste kwartier was duidelijk voor onze gastheren, die van ons alle ruimte kregen om te combineren, tot aan de zestien. Na dit kwartiertje gingen we ook voetballen, en bij een van de eerste goede aanvallen wist Tom B het net te vinden door de bal hard en laag in de linkerhoek te plaatsen, 1-0. Alle reden om dit te vieren, maar lang konden we niet genieten van deze voorsprong, want uit een corner scoorden onze gasten met een prima kopbal de 1-1. Amper 5 minuten later maakten zij zelfs de 1-2, met een mooi afstandsschot. Maar, we rechtten onze rug en probeerden weer nieuwe aanvallen op te zetten, en jawel, uit een mooie voorzet van Tom B scoorde Tom V de 2-2, een TomTom! Kort daarna werd Tom B, alweer hij, in de zestien, of toch net er buiten (?), neergelegd, maar onze prima leidende scheidsrechter Hans oordeelde dat de overtreding buiten de beruchte zone was ingezet, helaas. De vrije trap leverde wel gevaar op voor de goal, maar net geen doelpunt.

In de rust was het weer erg druk in de kleedkamer, en er werd voornamelijk over randzaken gepraat. Wel werd er hard ingegrepen door Bol in te brengen voor Kees, en er werd besloten dat Robbert de eerste 10 minuten van de tweede helft zou gaan warmlopen om een tweede “Tete” incident te voorkomen.

In de tweede helft golfde het spel op en neer, met kansjes aan beide zijden. Na tien minuten kwam Robbert er inderdaad in voor Sunil, en meteen begon het derde weer volop te draaien. Nadat Gary er ook nog in kwam voor Dave, volgden de aanvalsgolven richting het doel van ’s Gravenzande elkaar met korte tussenposen op. Soms onderbroeken door een tegenaanval. In deze fase waren wij duidelijk de bovenliggende partij.

Dit wisten wij tien minuten voor tijd uiteindelijk te verzilveren. Via een prima aanval over veel schijven kwam de bal bij Tom B aan de rechterkant. Vanaf de achterlijn wist hij de bal klaar te leggen voor de voeten van de uitstekend opgestelde Robbert. Hij twijfelde geen moment en wist wel raad met dit kansje. Via een “no-look” schot wist hij de bal tegendraads via de paal in het net te werken, 3-2! Een wonderschoon doelpunt, en uw neutrale en objectieve verslaggever hoorde in de wandelgangen van de kantine dat er zelden zo’n hoogtepunt te zien is geweest op de velden van M.S.V.’71. De immer besheiden doelpuntenmaker nam de felicitaties voor dit fenomenale doelpunt in ontvangst en wist dat een heel team nodig is voor een goede prestatie. Dus, we moesten nog even aan de bak om de drie punten binnen te slepen.

Wij bleven aandringen, maar misten het geluk om dit ook in doelpunten uit te drukken. En volgens de ongeschreven wetten van het voetbal, als je niet scoort, krijg je doelpunt(en) tegen. ’s Gravenzande werd steeds gevaarlijker via de counter en uit een van deze snel uitgevoerde counters wist de aanvaller van ’s Gravenzande zich vrij te zetten voor de goal, al had hij eerst een behoorlijke duw in de rug van Erik uitgedeeld. En zo werd het 5 minuten voor tijd de 3-3, en nam de spanning weer toe.

Het slotakkoord was helaas ook voor onze gasten. De bal werd door ons niet goed weggewerkt, waarna Geert in eerste instantie de bal nog wist te stoppen. Hierbij werd hij behoorlijk stevig onderuit geschopt, en alhoewel beide partijen verwachtten dat er een vrije rap zou worden gegeven, konden de gasten de 3-4 binnen schieten in de laatste minuut.

Meteen na de aftrap snelden wij naar voren, en probeerde de bal nog een keer voor de goal te krijgen. Kees wist nog prima door te zetten en ondanks dat hij eerst werd gehaakt in de zestien wist hij al struikelend de bal voor te krijgen. De scrimmage voor de goal van ’s Gravenzande leverde geen kans op, en de bal werd weggewerkt. Dat was een prima moment om af te fluiten. Al met al, een heerlijk potje voetbal tussen twee leuke ploegen die dan ook lachend het veld afliepen.

Na afloop werd er nog lang in de kantine nagepraat over deze wedstrijd, en met name over de derde goal van ons. Wat een beauty! Onder het genot van een biertje werd ook nog gekeken naar de dames die met mooi voetbal wisten te winnen van Die Haghe!

M.S.V.’71 3 – Honselersdijk 4 3-1 (1-0)

zaterdag 9 maart 2019

Het was weer zaterdag. Na een carnavalsweek(end) waar diverse teamgenoten zich helemaal los hadden laten gaan en daarom de donderdag training ook geskiped werd mochten we vandaag aantreden tegen de nummer 2 van de competitie.
Dit was Honselersdijk 4 die samen met Velo de koppositie stevig in handen hebben. Bij een overwinning van de tegenstander is de slag naar kampioenschap in gezet.
Dit was ook te zien aangezien hun al vroeg aan de warming up begonnen terwijl de thuisclub nog op het terras aan de koffie zat.

Even werd er getwijfeld of we niet op veld 3 gingen spelen. Maar na de nederlaag tegen HVC op veld 3 in dezelfde weersomstandigheden als vandaag werd er toch gekozen voor veld 2.
Hier werd er om kwart voor 12 afgetrapt door de uitploeg. Hun hadden direct de touwtjes in handen en hadden ook de wind in de rug. Je kon zien dat ze echt voor niks meer kwamen dan de winst.
Grote kansen bleven uit. Zelfs toen de rechtsbuiten Loek schitterend uitspeelde (Loek viel direct op de grond) maar zijn schot verdween in de handen van de sterk (pratende) Geert. Het schijnt dat Loek nog steeds op de grond ligt.

Steeds meer kwam MSV uit zijn schulp en probeerde vooral voetballend de oplossing te blijven zoeken. Na een korte aanval over de rechterflank werd de bal voor gegeven. Hier werd Bas door de aanvoerder en tevens laatste man van Honselersdijk in de rug geduwd.
De geweldig fluitende scheidsrechter floot resoluut en wees naar de stip. Een strafschop voor het derde. Ondanks de protesten van Honselersdijk waar onder andere tegen de scheidsrechter werd gezegd dat hij beter kon keepen dan fluiten draaide hij zijn beslissing niet om.
Of hij beter kan keepen dan fluiten zijn de mening over verdeeld binnen de thuisclub. Maar terug naar de wedstrijd. Tom is achter de bal gaan staan en heeft een schitterende actie in gedachten. Hij moet en zal de bal binnen schieten. De aanloop en een halve panenka/schot. beland op de lat van het goal.
De rebound word door Sunil gekopt, helaas gaat deze niet op goal maar op de meegelopen verdedigers. Deze schrikken ervan en schieten de bal over de achterlijn. Corner voor MSV. Waar dat in oude tijden een wapen was voor de zwart witten is dat nu een kwestie van gelijk een achterbal is sneller.

10 minuten voor tijd komt MSV door druk zetten op de verdediging van Honselersdijk op een ingooi over de rechter flank.
Deze ingooi schijnt het nieuwe wapen te zijn, want met de verre inworp kan Bas aannemen in de 16 meter en legt de bal klaar voor Herman die met een droge linkervoet de bal langs de 2,5 meter lange keeper schuift.
MSV komt dus net voor de rust op 1-0. Gelukkig voor de zwart witten was het kort na de voorsprong al rust.

Na rust mag MSV de aftrap nemen. Ook nu bleek de uit ploeg Honselersdijk voor de koppositie te willen gaan en begon de druk te verhogen. Met Bol voor Bas wilde MSV voor de counter gaan en op snelheid de verrassing verzorgen.
Dit bleek ook te gaan werken toen een uittrap van Geert over de verdediging van Honselersdijk ging en bij de op snelheid geraakte Bol beland. Die beheerst de keeper passeert en de bal in de verre hoek plaatst.
2-0 door iemand die zelf zegt dat als hij er bij is het 3de niet verliest….

De druk van Honselersdijk werd groter en groter maar niet verder dan een kopbal die schitterend gepareerd werd door Geert op de lijn kwamen ze niet. Niet veel later kwam dan toch de 2-1 een schot wat geblokt werd leek volgens Geert naast te gaan.
Deze belandde toch in de verre hoek en de spanning was terug in de wedstrijd. Nu wist de uitploeg er valt nog meer te halen. Tom deed aan alle hoop een einde maken door 5 minuten voor tijd de 3-1 binnen te schieten nadat hij alleen op de keeper was afgelopen.

De scheidsrechter floot ook gelukkig voor iedereen die dorst had op tijd af. Zo was het niet Honselersdijk die de koppositie pakte maar was het MSV die de punten thuis in de tas deed.
Na afloop werd er in de kleedkamer nog even nagepraat over de wedstrijd waar de scheidsrechter zelfs bejubeld werd voor zijn perfecte optreden van vandaag. Ondanks dat Tom de nieuwe Martin nadeed door meermaals “Scheidsie”, zelfs het handgebaar werd genegeerd door de leidsman.
Kees dacht dat het handgebaar naar hem bedoeld was, maar was opgelucht dat het niet naar hem was. Nadat de kannetjes op tafel waren gezet werd er onder carnavals muziek genoten van de drie punten.

Volgende week de uitwedstrijd tegen Naaldwijk. Er is nog een kans dat het 3de kampioen gaat worden, maar dit hebben wij niet in eigen hand.

M.S.V.’71 3 – H.V.C.’10 4 2-3 (1-2)

zaterdag 9 februari 2019

Zaterdag, een lekker zonnetje, maar met een stevige stormachtige wind mochten we weer de wei in. Nou ja wei……veld 3 was een enorme knollentuin geworden door het weer van de afgelopen weken en dat had zeker effect op de wedstrijd.

De voorbereiding op deze wedstrijd was de avond ervoor al begonnen bij de opening van de vernieuwde kroeg in Maassluis. Een streng geselecteerde delegatie van het derde was afgevaardigd om samen met Juppie, de vader van de nieuwe kroegbaas, het bier te testen. Dat Juppie erbij was maakte eigenlijk niets uit, er moest nog steeds betaald worden, al varieerde de bierprijs met het uur. De aldaar besproken tactiek kon zaterdagochtend meteen de prullenbak in, want Geert moest helaas wegens rugklachten afzeggen. Dat betekende dat Jan op doel moest, iets waar hij ’s nachts niet op had gerekend. Ook moest Maarten afzeggen vanwege een rugblessure, maar zowel Geert als Maarten waren aanwezig om het derde aan te moedigen. De toekomst zal uitwijzen of het kijken van deze wedstrijd hun herstel heeft versneld, maar de verslaggever vreest dat beiden een nieuwe blessure hebben opgelopen aan hun ogen.

De kleedkamer was sfeervol en overvol, zo veel spelers waren nog niet eerder aanwezig bij een wedstrijd van het derde. Zoals elke week werd er over alles gesproken, behalve voetbal. De tactiek en opstelling blijven geheim tot we aan de wedstrijd beginnen. De wissels, Jeremy, Dave, Bol en Robbert, waren zeer eenvoudig bepaald, zij zaten naast elkaar in de kleedkamer. De wedstrijd, onder leiding van de weer goed fluitende Henk, werd begonnen met Jan, Frank, Herman, Martin, Bryan, Gary, Sunil, Assad, Bas, Tom, en Kees jr. Op de bank van de nieuw geplaatste dug-outs zaten Fer, Gio, Nick, Aad, Geert, Maarten en de vier wisselspelers. Een uitbreiding van de capaciteit van de dug-out is zeer gewenst.

Natuurlijk was onze vaste supporter Kees sr. weer van de partij, ditmaal gesteund door Wim B. omdat Kees nog herstellend is van een slepende infectie. De twee heren, ook bekend als Waldorf en Statler van de Muppetshow, hadden een intimiderende houding naar uw verslaggever. Blijkbaar was Kees sr. ontevreden naar aanleiding van een vorig verslag, waarin de verslaggever zijn medeleven over zijn virusinfectie toonde. Het bewuste verslag is viraal gegaan op social media, waardoor hem de toegang is geweigerd bij verschillende gelegenheden. Kees sr had zelfs de hele Vloot uitgenodigd om de intimidatie compleet te maken: Nico vd L, Ben D, prins Velocitas I, Sjaak v Z. en Maarten B. vormden een angstaanjagende knokploeg. Maar, de persvrijheid zal zegevieren! Opvallend was dat al deze oud eerste elftalspelers, met uitzondering van Kees en Wim, in de rust vertrokken, naar horen zeggen om te bingoën in de recreatiezaal van de Vloot.

De wedstrijd begon met twee ploegen die elkaar aftastten en op zoek waren naar een oplossing voor de harde wind die dwars over het veld waaide. Mede door het hobbelige veld was goed voetbal erg lastig, en met name van onze kant was het erg slordig. HVC probeerde met verzorgd spel en snelle buitenspelers het doel van Jan te vinden. Dit leverde een aantal kansen op voor het iets sterkere HVC, maar met kunst en vliegwerk werd de 0-1 voorkomen. Sterker nog, bij een mooie aanval wist Bas de 1-0 te maken. Daar moet natuurlijk even van worden genoten, maar dat ging wel ten koste van de scherpte. HVC wist via een scrimmage de gelijkmaker te produceren, en niet lang daarna zelfs de 1-2. Dit was het moment dat we besloten de opstelling om te zetten wat resulteerde in een betere balans tussen de ploegen.

In de rust werd hard in gegrepen door de vele coaches die het derde rijk is. Jeremy, Robbert en Bol kwamen erin voor Bryan, Gary en Tom. Dit veranderde eigenlijk niet veel aan het spelbeeld van de laatste 10 minuten van de eerste helft. We waren iets rustiger aan de bal en werden iets sterker, al kreeg HVC met hun uitvallen enkele goede kansen. Bas had twee keer een prachtige mogelijkheid om de gelijkmaker te maken, maar hij schoot de ene bal in het zijnet en de andere in een baan om de aarde. Gelukkig werd ons harde werken beloond en het was Jeremy die de verdiende 2-2 maakte na een corner. Hierna golfde het spel op en neer, en waren er kansjes aan beide kanten. Het leek te eindigen in een gelijkspel, maar helaas maakte HVC vlak voor tijd met een prachtig schot vanaf de rand van de zestien de 2-3. Er volgde nog wel een slotoffensiefje, maar dat leverde geen kansen meer op. Hulde aan Kees sr en Wim, want zij hebben de kracht gehad om de hele wedstrijd te kijken, en dat valt niet mee.

Een enorme domper natuurlijk, want we waren heel januari ongeslagen. Het trainingskamp effect heeft slechts 1 maand geduurd, dus moeten we overwegen om vaker een weekend team-building te doen. Terug in de kleedkamer was alweer vergeten dat we hadden verloren en was het erg gezellig en rumoerig in de kleedkamer. Het was zo’n herrie dat Frank iedereen tot stilte moest manen. Jaja, Frank wordt ook een dagje ouder en kan al die herrie niet meer verdragen. Alles en iedereen werd in korte tijd op de hak genomen, van de schoenen van Robbert tot de sokken van Jan. Het feest werd nog groter omdat Tom en Sunil jarig waren geweest, en dat moest nog even met elkaar gevierd worden met enkele kannen bier.

Tenslotte wil het derde Monique B. en Shirley V. bedanken voor het overnemen van onze bardienst.

Westlandia 7 – M.S.V.’71 3 1-4 (0-3)

zaterdag 2 februari 2019

We mochten verzamelen op een druilerige zaterdag in het eerste weekend van februari.

Na een druk bezochte training (11 man) waar felle overtredingen werden gemaakt. Was het de zaterdag krap qua mensen. De 2 mannen die Jan probeerde uit de training te halen waren er namelijk niet bij.

Met gastspelers Assad, Wesley en Bryan gingen we vol moed (lees koude bekkies). We mochten weer spelen op het kunstgras wat voor de oorlog was neergelegd. Tot onze verbazing hadden ze het veld helemaal vernieuwd en lag er een mooi nieuw kunstgrasveld. We starten zonder veel verassingen met Bol, Jan, Henk en Jeremy al wissels. Ook de vertrouwde supporters waren aanwezig. Alleen de “grote” leider ontbrak vanwege verbouwing aan de kroeg.

Zoals wij als echte oude mannen blij zijn met verjonging mochten de gastspelers starten in de basis. Stipt om half 3 werd er afgetrapt. Voor de kraker in de 4^e klasse. De nr. 6 tegen de nr. 7.

MSV won de tos en zo trapte we af. Maar de eerste kans was voor Westlandia. Deze actie werd goed gestopt door de gemotiveerde tob(ber) keeper Geert de la tourette. De sleep van Kees zorgde in de 1^ste helft voor de rust in het elftal.  Weer een passeeractie van Kees die de bal op Dave speelt die na wat geklungel de bal aan Gary geeft die mooi uithaalt van 25 meter en de bal in de kruising schiet. De 0-1 staat op het bord. Gelijk verovert MSV de bal en probeert Tom de diepte in te sturen. De keeper komt er tussen en schiet de bal in Wesley zijn voeten. Die haalt direct uit en de bal beland op de lat waar getwijfeld werd of de bal niet toch de lijn gepasseerd was. Helaas hebben wij in deze klasse niet de VAR tot beschikking en gaat het spel door.

Een lange bal van Westlandia werd behendig door Martin over de achterlijn gewerkt en de corner ging gelukkig aan iedereen voorbij. Een afstandsschot van Westlandia dat weer goed ingeschat door Geert en deze belandde op de paal. Martin bracht redding door weer een corner weg te geven. Zo bleef de voorsprong voor MSV. De lange bal werd door Martin niet goed ingeschat. Gelukkig had Geert weer redding. Niet veel later een zwabberbal die Geert kan pakken. Gay verwerkt tot corner. Uit deze corner komt een schitterende counter. Wesley met een schitterende passeeractie geeft de bal aan de meegelopen Kees die speelt naar Tom. Deze houd het overzicht en geeft aan de doorgelopen Kees. Die via de verdediger 0-2 scoort. Vervolgens direct een steekbal op Kees die de keeper omspeelt en 0-3 maakt.

Dit was de ruststand. In de kleedkamer werd er door de gastspelers al rijk gerekend. De 2^e helft was gelukkig nog te gaan. Westlandia had niet stil gezeten in de rust en hadden verjonging gebracht. MSV had de wissel ook klaar en Jeremy werd gebracht voor Frank. Die meldde dat hij de punten in zijn tas had gedaan.

MSV begon weer fel en kreeg paar kansen voor Tom en Wesley. Deze werden net gemist. Op de bank was het niveau weer zeer hoog, het ging weer over de roos van Kees zijn gordel. De vraag blijft of dit niet nog steeds in de besmettelijke fase zit. Zo ja quarantaine is de thuiswedstrijd een optie.

De 2^e helft was niks vergeleken met de eerste 45 minuten. De bal ging van balverlies op balverlies. De bal belandde plots voor de voeten van Bryan die voorgeeft. Hieruit kan Wesley koppen. Helaas op de lat.  Kwartier in de 2^e helft had Kees zijn krachten verspild en kon Bol erin. Dit leidde direct verwarring bij MSV en kort erna werd de 1-3 gescoord. Dit werd gedaan door Bryan met zijn borst. Die vond het zielig voor Westlandia.
De zuinigheid was weg en Westlandia rook meer. Maar na een passeeractie van Tom werd hij neergelegd in het zestienmetergebied. Wesley benutte de pingel en bracht de stand op 1-4. Hierna werd Gary eruit gehaald voor Jan. Die had meer opdrachten dan vorige wedstrijd. En raakte de bal 2 maal en zelfs een vrije trap werd zonder moeite versierd. De leidsman had genoeg gezien en besloot eerder af te fluiten.

Zo blijft MSV in kalenderjaar ongeslagen. Wat werd opgemerkt was dat de heer Ronald D. bij deze wedstrijd niet aanwezig was. Zelfs de tegenstander zijn bang en stappen uit de competitie om ons niet in de laatste wedstrijd te treffen. In de kleedkamer was de sfeer als van ouds stilte voor de storm. Volgende week thuis tegen HVC ook hier is Ronald D. afwezig. Maar eerst is a.s. vrijdag de opening van café Pulp. Hier worden we verwacht om de drankomzet te verhogen. Misschien dat het café de balsponsor wilt worden voor de wedstrijd tegen HVC.

Terug op MSV werden de kannetjes verzorgd door Gerrit helaas was hij zelf niet aanwezig op ze te betalen, dus Gerrit er staat nog een rekening open vanwege je verjaardag.

M.S.V.’71 3 – Naaldwijk 4   4-2 (1-0)

zaterdag 19 januari 2019

Op een zonovergoten, maar koude januaridag moesten we aantreden tegen Naaldwijk 4, de nummer 3 op de ranglijst. De winterstop was uitermate goed besteed door een paar keer te trainen en een zeer geslaagd trainingskamp/teambuilding in Moergestel.

Natuurlijk trok dit prachtige affiche onze vaste die-hard supporters: Aad en Kees sr. De laatste wist zich met een ernstige Herpesinfectie toch uit zijn ziekbed op te richten en de stoute schoenen aan te trekken om naar ons sportpark te komen, hulde! Wij wensen Kees sr heel veel sterkte met de roos op zijn gordel en een gezond herstel toe.

De warming-up was hard nodig bij de frisse temperatuur. Met een kleine vertraging begonnen wij de eerste wedstrijd na de winterstop vol goede moed in een uitermate sterke opstelling: Geert, Scott, Martin, Frank, Dave, Tom, Tom (ja, twee keer!), Bas, Kees jr, Herman en Gary. Als stok achter de deur hadden we Sunil en Robbert, later nog aangevuld met Jan die om onduidelijke redenen veel te laat was en dus beloond werd met een bankplaats. De wedstrijd werd geleid door de goed fluitende Henk, en wij werden bijgestaan door Rogier, die duidelijk solliciteerde naar een vaste plek als grensrechter.

Onze goede bedoelingen werden de eerste minuut overklast door de enorme aanvalsdrift van Naaldwijk die furieus uit de startblokken gingen. Onze tactiek om rustig in te zakken de eerste minuten kon meteen de prullenbak in, want wij moesten heel snel inzakken. Met enige verbazing hebben wij deze eerste minuut overleefd, want waarom zoveel energie steken in deze minuut als je 90 minuten hebt?

Nadat de we het spel van Naaldwijk enigszins doorhadden en Geert met een prachtige redding voorkwam dat we 0-1 achter kwamen, gingen wij rustig meevoetballen. Sterker nog, wij wisten een corner te forceren na 20 minuten spelen. De geweldige effectbal van Kees werd niet goed beoordeeld door de grabbelende keeper van Naaldwijk en Gary wist dit kadootje mooi uit te pakken, 1-0! Wie weet is dit de laatste goal van Gary, want met Brexit op de loer is het nog onzeker of hij kan blijven. Na deze goal werd Herman, die zwaar ziek was geweest en nog wat bleekjes was, gewisseld voor Sunil, wat meteen meer kleur gaf aan ons spel. Het golfde het spel op en neer, en mede door slordigheden werd er niet meer gescoord voor de rust.

De tweede helft was een kopie van de eerste helft, alleen voetbalde beide ploegen de andere kant op. Met de wind en zon in de rug waren wij veel rustiger aan de bal, en creëerde een aantal mooie kansen. Hiertegenover wist Naaldwijk niet gevaarlijk te worden en als ze al in de buurt van de goal kwamen stond onze betrouwbare sluitpost op zijn plek. Na dik een kwartier spelen wist Sunil een corner bij de tweede paal te verzilveren met het hoofd, 2-0! Normaal gesproken geeft dit wat rust in de ploeg, maar geheel onverwachts scoorde Naaldwijk vrij snel hierna de 2-1. Dit was het moment om de verdediging te versterken door Robbert in te brengen en over te gaan op een 4-4-2 opstelling. Helaas leidde dit 5 minuten voor tijd tot de 2-2 na een echte scrimmage voor de goal. Naaldwijk rook bloed en wilde zo snel mogelijk doorgaan om een mogelijke overwinning uit het vuur te slepen. Wij lieten ons niet van de wijs brengen en rechtte onze rug. Er zou geen bal meer door komen! Doordat Naaldwijk veel druk op onze verdediging zette kregen wij voorin veel ruimte, en na een mislukte uittrap van Geert kwam de bal bij toeval terecht bij Martin Met zijn welbekende oogkleppen op rende hij richting de goal. Dit was zo angstaanjagend dat de keeper spontaan de verkeerde hoek indook, waardoor Martin vrij eenvoudig de 3-2 kon maken. Nog geen twee minuten later, in de 92^e minuut, wist Tom nogmaals de keeper te omspelen en zeer fraai de 4-2 te maken. Dit was het moment om Jan in te brengen met als enige opdracht: raak de bal niet aan! Dat is hem uiteindelijk gelukt want onze leidsman vond het genoeg, en floot af zodat de 3^e helft kon beginnen.

In de kleedkamer was het al snel heel gezellig en met voormalig entertrainer Pluis was de sfeer optimaal. Na de eerste 2 kannetjes bier onttrok onze teammanager Gerrit zich volledig van zijn taak om bier te halen.

Een aantal opmerkelijke zaken verdienen een vermelding:
Geert was zonder meer belangrijk vandaag met een paar goede reddingen. Het is duidelijk dat ons trainingskamp hem veel goed heeft gedaan want hij had bijna 90% van de ballen klemvast! Dit resulteerde in een minimaal aantal corners tegen. Hij heeft ook een bepaalde manier om zijn emoties te tonen en kracht bij te zetten, maar dit komt doordat hij de zeldzame aandoening Geert de la Tourette heeft. Wij zullen hier dan voortaan rekening mee houden.

Tenslotte, onze politieagent Bas heeft al jaren een tekst in Chinese (Japanse?) tekens op zijn rug getatoeëerd. Het mysterie van de betekenis is nu eindelijk achterhaald. In eerste instantie dachten we dat er stond “enjoy Coca Cola”, maar er staat “stop politie”. Het schijnt dat Bas na elke achtervolging mensen tot stoppen dwingt door voor ze te rijden en dan zijn shirt uit te doen. Mocht u door Bas worden aangehouden, stop meteen!

SC Monster 5 – M.S.V.’71 3 1-3 (1-1)

15 december 2018

Vandaag aantreden tegen Monster 5. De week ervoor was het uitgesteld omdat de tegenstander te weinig man had.

Wij denken dat de mannen het vorige week te warm vonden zodat er met extreme kou gespeeld mag worden. De donderdag training was druk bezocht. 2 man die er op kwamen dagen. Er waren er 5 aangemeld. Hier kwamen de 2 man erachter dat we zaterdag te kort zouden komen. Dus werden alle middelen ingeschakeld om met genoeg man aan te treden.

De opstelling was met hulp als volgt. Geert, Erik, Maarten, Reno, Sunil,  Dave, Kees, Herman, Tom, Martin en Mike. Op de bank Bol, Gary en Jan. Henk hanteert de vlag. De scheids haalde door afwezigheid van de oudjes de leeftijd omhoog. Deze leidsman bleek veel weg te hebben van de “hoofd” secretaris van MSV.

MSV begon sterk. Ze deden er alles aan om niet warm te worden.  Maar Monster hielp hier ook aan mee. Toen na 15 minuten Kees een, volgens zijn vader, schitterende actie maakte, liep deze actie op niks uit. Het werd steeds kouder waardoor Monster plots een aanval plaatse waar uit gescoord werd. Volgens Kees SR. een fout van een middenvelder die de bal doorkopte. Volgens de spelers in het veld was het buitenspel. Maar toen we naar Henk keken wisten we niet of hij nou zijn gezicht naar het veld stond of zijn achterhoofd.

We probeerde het opnieuw maar de meeste ballen hadden als aankomst zijlijn. We waren lekker in het spel aan het komen na de eerste kans van Mike die de bal schiet naar de grabbelende keeper van Monster. Blijkbaar heeft Geert het van hem geleerd .

Kees verovert de bal en speelt de bal naar Tom die geeft een mooi rolletje naar de keeper. Hierdoor werd Monster onzeker en brachten ze hun geheime wapen in. Hier straalde de snelheid vanaf.

Vlak voor rust heeft Mike een schitterende voorzet op de meegelopen Reno. Die beheerst binnen schiet. Zo blijken de 2 mensen van donderdag hulp te hebben geboden.  Wat hun zorgde voor de 1-1.

Henk werd voor de 3^e keer met de vlag genegeerd door de scheidsrechter Gerard S. Gelukkig floot de man ook niet voor een strafschop voor Monster. Hierna was het gelukkig rust.

Na rust begonnen we weer met koude tegenzin. De eerste kans was voor Monster. Die vakkundig werd geblokt door Geert tot ieders verbazing geen corner.  Van de oudjes die in de rust de kantine in gingen kwam enkel vader van “zaadje” weer terug. De enige wissel was Gary voor Sunil. Na een actie van Tom wilde hij zijn publiekswissel al hebben. Dit werd door Bol uitgesteld. Die net zijn warming up was begonnen. MSV kreeg kansen maar speelde te makkelijk de laatste bal naar de keeper.

Vanaf het dakterras keken de heren G. Kuipers en vader Slooff toe. Die zagen hoe MSV steeds sterker werd. Martin die na een verkeerde bal begon te schelden, werd gecorrigeerd door zijn zoon.

Volgens Kees Sr. Haalde het “haarbandje” veel ballen weg. Maakt ook veel overtredingen. Bol komt erin voor Tom.

Corner Bol aan iedereen voorbij. Gary legt terug op Reno. Voorzet komt in de voeten van Kees en hij schiet via de keeper binnen, 1-2.

Mooie passeeractie van Bol. Het “haarbandje” houd vast. Bol neemt de vrije trap die net over het goal gaat.  Mike versiert een vrije trap. Deze wordt door Dave op Gary gespeeld die kopt naar Kees 1-3.

Tot ieders geluk floot de scheidsrechter eerder af. Terug in de kleedkamer kwam Gerrit zonder bier uit de kantine was gekomen. En werd door onze aanvoerder teruggestuurd. Na een koud biertje en koude douche vertrokken we terug naar MSV met 3 punten. Hier kwamen we erachter dat we geen jarige hebben gehad. Hierdoor werd er gelapt en werd de wedstrijd besproken.

Hiermee sluiten we 2018 winnend af. Eerste weekend januari gaan we op vriendenweekend door sommige genoemd als trainingskamp. 19 januari 2019 mogen we thuis tegen Naaldwijk de inhaalwedstrijd spelen.

Iedereen fijne dagen en een mooie jaarwisseling en tot 4 januari 2019 in Moergestel.

M.S.V.’71 3 – VDL 3 1-2 (0-2)

1 december 2018

De eerste dag van de December feestmaand stond in het teken van de “fiets-derby” tegen VDL. Een zeer beladen wedstrijd, en in hetzelfde rijtje als Boca juniors tegen River Plate. Ook hier was het onzeker of het wel door zou gaan? De week begon al minder goed, omdat slechts 5 spelers zich hadden aangemeld voor de training. Natuurlijk, het is beter om even rust te pakken voor de derby, maar sommigen hebben het meer nodig dan anderen. En ja, het zijn altijd de anderen die het nodig hebben.

Doordat enkele “spelers” het op het laatste moment lieten afweten, hadden we net genoeg spelers om te beginnen. Het heerst natuurlijk, allerlei kleine najaarsgriepjes en ziektes, maar de diehards waren aanwezig. We begonnen met de talenten en meest aansprekende voetballers van het 3^e: Geert, Duuc, Erik, Martin, Herman, Robbert, Sunil, Dave, Gary, Kees en Tom. En eerlijk is eerlijk, als er meer spelers waren geweest, was dit nog steeds de basis geweest!

Het leeftijdsverschil werd de eerste 15 minuten zeer duidelijk, en het was VDL die het beste van het spel had. Natuurlijk was het onderdeel van onze tactiek, laat de tegenstander voetballen, dan worden ze sneller moe! De ene na de andere aanval kwam richting het doel van Geert, maar met kunst en vliegwerk bleef de schade lang beperkt. Hierbij moet wel gezegd worden dat hij enkele corners weggaf! Tot de 20^e minuut, want toen lette de verdediging even niet op, en kon VDL via een prima aanval de bal in de touwen schieten: 0-1. Het zorgde er in elk geval voor dat we de schroom van ons afgooiden en iets meer probeerden te voetballen, al bleef VDL de betere ploeg. Ze kwamen dan ook verdiend op 0-2 vlak voor de scheidsrechter voor de rust floot. Ja, hij had een fluit bij zich!

Nadenkend over de eerste helft is er weinig wat de moeite waard is om te vermelden volgens de objectieve waarnemers, afgezien van kleine details. Het enige schot op doel was het afstandsschot van Martin, wat eigenlijk het doel niet eens haalde. Of, het “rottiertje” waardoor twee VDL-ers het bos in gestuurd werden. De verslaggever hoorde later dat deze VDL-ers nog steeds kwijt zijn. Of het gemak waarmee Kees tegenstanders dolt. En dat zijn alleen nog maar de positieve dingen van onze kant! Ook was het geluk hier en daar niet aan onze zijde, elke klutsbal was voor VDL. Dat laatste is natuurlijk ook een kwaliteit die wij even niet hebben.

Gelukkig was de rust een moment om nog eens kritisch naar de tactiek te kijken. Het was al snel duidelijk dat we minimaal 10 wissels nodig hadden om het spel naar ons hand te zetten. Omdat alleen Jan een mogelijke wissel was, besloten we om niet te wisselen en de tactiek aan te passen. Achterin gingen we 1 op 1 spelen, Kees werd aan de zijlijn geplakt om vanuit die positie Sunil aan te spelen, Dave ging als stofzuiger dienen op het middenveld (geen Dyson, maar een goedkopere versie), Herman schoof door naar het middenveld, en Martin werd in de spits gezet, daar kon hij minder kwaad dan achterin.

Alleen de opstelling zou al voor verwarring moeten zorgen bij de tegenstander, en inderdaad, dit lukte zeker de eerste 5 minuten. De tweede helft was wel beter van onze kant, al was VDL erg slordig met de ruimte en mogelijkheden die zij kregen. Het lukte ons zelfs om een aantal kleine kansen te creëren! Het spel golfde heen en weer, maar de neutrale toeschouwer was toen allang naar huis. Al deze mensen hebben wel de prachtige 1-2 gemist, een aanval over rechts die door Tom prima binnen werd geschoten. Zoals ze meestal zeggen, een aanval uit het boekje!

Inmiddels hadden we VDL kapot gespeeld, want zij moesten al drie keer wisselen, en werden door de 1-2 nog zenuwachtig dat de 2-2 zou vallen. Uw verslaggever denkt dat de 90 minuten te kort is voor het 3^e, want na 85 minuten kwamen we eindelijk op stoom! Plots was er beleving, en gingen we op zoek naar de gelijkmaker. Helaas, we hadden de scheidsrechter tegen, want na 92 minuten vond hij het nodig af te fluiten. Gelukkig hadden we wel energie genoeg om de 3^e helft te starten. In de kleedkamer werd duidelijk dat we allemaal wel weten hoe het moet, maar dat we fysiek toch net iets minder kunnen dan we in gedachten denken te kunnen. Opvallend detail is dat we geen enkele corner hebben gekregen deze wedstrijd. Natuurlijk is dat ook een kwaliteit doordat we elke bal in de voeten van een medespeler wisten te spelen, zodat de bal niet onnodig over de achterlijn ging. Ook was er discussie over de man van de wedstrijd…..er kwamen 12 spelers in aanmerking, maar na lang beraad is Henk de man van de wedstrijd.

Gelukkig speelden we om 11:30, zodat er tijd genoeg was om na te praten. En, om de verjaardag van de een-na-oudste speler te vieren. Het is hem weer niet gelukt om de oudste speler in te halen! Komende donderdag is er weer gelegenheid om te trainen, dus jullie kunnen er nu al rekening mee houden.

FC ‘s-Gravenzande 7 – M.S.V.’71 3 2-1 (0-0)

zaterdag 24 november 2018

Op een hele mooie, maar koude herfstdag (Kees ?!) vertrokken we met 12 spelers naar het Westland om de subtopper tegen het zevende van ’s Gravenzande te spelen. Natuurlijk hebben we op papier 20 spelers, maar door beperkt vervoer namen we maar 12 spelers en een uitgebreide staf mee. Vooraf was al duidelijk dat dit een zogenaamde zes punten wedstrijd zou worden, want de winnaar zou naar boven kunnen kijken op de ranglijst, en de verliezer ook. Dus, geen enkele reden tot ongerustheid, zeker omdat de training van de donderdag van uitzonderlijke kwaliteit was geweest. Ook Jerem was na een slepende blessure van enkele weken weer op de training verschenen. Echter, na een klein kwartiertje hield hij het donderdag op de training alweer voor gezien, omdat het niveau hem toch wat afschrikte. Het leverde Jerem wel een basisplaats op, mede doordat het alternatief (Jan) als grensrechter moest aantreden. Andere basisspelers: Geert, Frank, Erik, Duuc, Robbert, Sunil, Kees, Dave, Bas, en Gary.

Na de toss te hebben verloren mocht de thuisploeg aftrappen. Zij gingen meteen ten strijde en probeerden met veel druk en poeha ons te imponeren. Maar, zoals altijd, gaven wij geen krimp, en bleven fier overeind. Althans, zo leek het voor de neutrale toeschouwer. Het ging zelfs zo goed dat Jerem al na 15 minuten bedankt werd voor zijn komst en een publiekswissel kreeg. Jan was zijn vervanger, en omdat Jan als grensrechter onvervangbaar is, speelden we de rest van de wedstrijd zonder grensrechter. De vraag is of het enig verschil had gemaakt. Het inbrengen van Jan had verder geen noemenswaardige veranderingen tot gevolg in ons spel. Of wel? Want koud in het veld struikelde Jan over de bal en poeierde de bal toevallig op de lat, al beweerde Jan in de rust dat het zijn bedoeling was om op het doel te schieten. Na de storm van de gastheren, kwamen wij af en toe ook aan voetballen toe, al was het nog niet het flitsende spel waarover wij altijd praten. Ondanks het overwicht van ’s Gravenzande kregen wij de beste kansen! Wel moest Geert een paar keer handelend optreden, maar buiten het gevaar wat onze verdediging zelf veroorzaakte, was er geen probleem. De laatste minuut van de eerste helft leek wel een paar minuten te duren, maar uiteindelijk floot de scheidsrechter dan toch om thee te gaan drinken.

In de rust werd er vooral gesproken over randzaken en niet over voetbal. De focus was aanwezig, dus er was geen reden om daar nog eens op te hameren.

De tweede helft begon zoals de eerste helft eindigde, een aanvallend ’s Gravenzande en wij loerend op die ene uitbraak. Omdat de gastheren niet in staat waren om een gat in onze verdediging te vinden, dachten wij dat het nodig was om ze een handje te helpen. Binnen vijf minuten in de tweede helft speelden wij voor Sinterklaas en Roetveeg/Zwarte piet door een aanvaller van ’s Gravenzande te verrassen met een ongekende mogelijkheid: 1-0. Over de actie die leidde tot de 1-0 werd later nog lang nagepraat. Tot op dit moment is het nog steeds onbekend wat er precies gebeurde. Kort daarna scoorden zij met een fraaie kopbal zelfs de 2-0 uit een corner. Dit was het teken om achterin 1 op 1 te gaan spelen en meer druk naar voren te zetten. Tot dat moment hadden wij voornamelijk gedoseerd gespeeld, niet alleen uit tactisch opzicht, maar vooral ook gezien onze gemiddelde leeftijd. Deze ommekeer bracht onze gastheren enigszins uit hun spel, en zij werden dan ook slordiger. Uiteindelijk maakten ook zij een fout waardoor Bas de 2-1 kon maken. Hierna vroegen zij elke minuut aan de scheidsrechter of het al tijd was om af te fluiten, want de druk op hun verdediging bracht ze aan het wankelen. Eerlijkheidshalve dient vermeld te worden dat zij de betere kansen kregen uit de vele counters, en daarbij ongelukkig waren in de afronding. Maar, door het maken van de laatste goal in de wedstrijd zijn wij de morele overwinnaars van deze wedstrijd en uw verslaggever verwacht dan ook dat wij nog veel punten zullen halen. Het begint onderhand te lopen in het veld door de vele trainingen. Het wordt nog heel lastig om de andere 10 spelers in het basisteam te passen. Misschien moeten we een paar oefenwedstrijden organiseren om ook deze 10 wisselspelers wat speeltijd te geven.

Gelukkig floot de scheidsrechter voor de laatste keer om een einde te maken aan deze wedstrijd en konden wij de kleedkamer opzoeken. In de kleedkamer werd duidelijk waarom Jan de bal op de lat had geschoten. Normaal heeft Jan schoenmaat 45 maar door zijn teennagels is dit nu minimaal maatje 48! Terug op M.S.V.’71 kwamen de tongen los en werd er uitgebreid over de wedstrijd nagepraat. Gelukkig was er iemand jarig geweest en waren er een aantal kannen bier om de kelen te smeren. Het was nog lang onrustig op de club, ook omdat zowel het eerste als het tweede gewonnen hadden. Proficiat!

Komende week de “fiets-derby” tegen VDL, thuis! En, weer een jarige, dus het zou wel eens gezellig kunnen worden.

Honselersdijk 4 – M.S.V.’71 3 2-0 (1-0)

zaterdag 10 november 2018

We mochten aantreden tegen de nummer 4.
De KNVB had geluisterd naar ons aangezien we normaal de laatste wedstrijd uit spelen in en tegen de Honselersdijk. Speelde we nu begin van het seizoen tegen ze. Het weer was er ook voor, waar normaal de zon was, hadden we nu regen.

Wedstrijd start om 14.44 uur dus 1 minuut winst. Met 11 man eigenlijk 13 maar halve tellen we niet begonnen we. Op goal Geert, Frank, Maarten, Herman, Ronald Duc. Middenveld Gary, Kees, Dave, Sunil. Voorin Bas en Tom. Als wissel Jan en Henk met de vlag. Waar voorgaande wedstrijden in deze competitie we tegen jonkies speelde viel nu vooral de scheidsrechter op. Deze was zeer jong vergeleken met de teams. Alleen vaste pupil van de week Nick was jonger.

Wedstrijd was 5 minuten oud toen Kees in de 16-meter een volley/stift deed helaas is de keeper van hun lang genoeg. De spelde prikjes werden ieniemienie prikjes en na een kwartier deed Honselersdijk wat terug. Geert had zoals wel vaker de bal niet klem en kregen ze een corner. 20 minuten bezig vrije trap MSV. Ook deze was voor de lange keeper. 24 minuten bezig en daar eindelijk het eerste bal contact van de linkshalf van MSV.

33 minuten bezig na een sliding op Dave 2 benen…. Werd ook de bal geraakt. De scheidsrechter liet door gaan en met een steekbal op de linksbuiten die makkelijk om de zittende Geert heen liep en de 1-0 binnen schoot.

De 2^e helft begint met aftrappen MSV zoals ook de 1^e helft en na de 1-0. Na 2 minuten heeft Maarten last van zijn lies. Henk is blij dat hij 40 minuten mee mag doen. 5 minuten later valt ook Sunil uit met hamstringblessure nu mag Jan het veld in. Er is een groot verschil met de eerste helft. Want nu is Honselersdijk  actiever aan de bal. Na diverse pogingen en sommige mooie maar ook gelukkige reddingen van Geert viel toch de 2-0. De thuisploeg drong meer aan maar dit was direct de eindstand.

Deze keer geen punten in de tas. Volgende week mogen we thuis tegen bij schrijven van dit verslag de ongeslagen koploper Naaldwijk. Aftrap om 12.00 uur. Dit moet te doen zijn.

Tot volgende week.

Uw (vervangende) razende reporter. De echte zat weer in een bos bomen te tellen.

M.V.V.’27 4 – M.S.V.’71 3 2-2 (2-2)

zaterdag 3 november 2018

Op de dag dat de kleedkamers officieel werden geopend moesten wij pas om 14:30 spelen in Maasland, en niet in Maastricht, waar ook een MVV speelt (https://www.mvv.nl)!
Als hecht team gingen we allemaal apart naar Maasland, waarbij een enkeling iets later kwam (JvH). Heerlijk voetbalweer, en op een echte grasmat! De afgelopen training was ook goed bezocht (12 man), en doordat we vorige week de koploper hadden verslagen was de stemming prima en het vertrouwen groot. Maar, de afgelopen jaren waren we niet echt succesvol tegen MVV, dus waren we op onze hoede. Vorig jaar stonden we na 10 minuten al met 2-0 achter!

We begonnen de wedstrijd dan ook in een vertrouwde opstelling, waarbij Erik de Gier was opgetrommeld om weer eens mee te doen. En, speciaal voor deze wedstrijd had hij nieuwe kicksen gekocht, (on)opvallend zilver. Slechts veertig euro, inclusief zonnebril tegen het weerkaatsen van het zonlicht op deze prachtige schoenen. Mede door deze schoenen was MVV enigszins onder de indruk, en nadat onze verdediging en Geert waren getest, trokken wij het spel naar ons toe. Wij creëerden een aantal mooie kansen, en uit een van deze aanvallen wist Bas de 0-1 te maken. Eindelijk eens een voorsprong tegen MVV, dat was al een aantal jaren niet gebeurd. Het spel golfde heen en weer, met kansjes voor beide ploegen.

Vanaf de bank waren enkele lichtpuntjes te ontdekken. Zoals het uitverdedigen van Kees, die met een mooie schijnbeweging twee spelers van MVV het bos in stuurde. Gelukkig was onze bank alert, en wist deze spelers weer terug het veld in te sturen voordat zij echt de weg kwijt waren. Of de mooie aanvallen waarbij Tom een aantal keren dichtbij een treffer was. Helaas maakte MVV de gelijkmaker op een moment dat wij iets sterker waren, 1-1. En kort daarna scoorde zij zelfs de 2-1, al stond de speler wel buitenspel. Helaas negeerde de scheidsrechter onze grensrechter, en wilde hij ook de VAR niet raadplegen dus moesten wij het accepteren. Ook wij zijn niet foutloos. Gelukkig wist Bol vlak voor de rust de gelijkmaker binnen te schieten, nadat eerdere grote kansen gemist waren, 2-2.

De tweede helft was een kopie van de eerste helft, al werd er niet meer gescoord. Beide ploegen hadden wel kansen om nog een keer te scoren, maar het vizier stond niet op scherp deze helft. Door de vermoeidheid bij beide ploegen werden de ruimtes op het veld groter, wat resulteerde in enkele gevaarlijke situaties voor de goals. Gaandeweg de tweede helft werd het ook wat feller, en moest de scheidsrechter een paar keer ingrijpen. Maar, na het laatste fluitsignaal – wie heeft die gehoord? -gingen beide ploegen gezamenlijk en lachend van het veld, zoals het hoort. Een prima resultaat, en een terecht gelijkspel. Het mooie van de wedstrijd was dat beide ploegen het idee hadden dat er meer in had gezeten.

Natuurlijk was onze vaste supporter Kees sr ook aanwezig, en gezien het wedstrijd niveau kan hij volgende keer gewoon meedoen. Ook Martin was aandachtig toeschouwer, en na het zien van deze wedstrijd is de verwachting dat hij nog wel even geblesseerd zal blijven.

Na de wedstrijd werd de derde helft ingezet op M.S.V.’71, waar ook een verlaat Oktoberfest plaats vond. Van de vermoeidheid bij de spelers was opeens niets meer te merken! Tot in de late uurtjes werd er nagepraat.
Volgende week een lastige uitwedstrijd bij Honselersdijk, de nummer 4 op de ranglijst.

M.S.V.’71 3 – Erasmus 2 2-1 (1-0)
zaterdag 27 oktober 2018

De eerste echte herfstdag van het jaar begon met regen en hagel. Niet echt lekker weer om te voetballen. Bij aankomst op de club bleek de tegenstander al voltallig aanwezig te zijn, en de warming up van Erasmus begon al voordat wij gingen omkleden…..dat beloofde niet veel goeds. De koploper had er zin in, ondanks het slechte weer.

Voor ons begon de wedstrijd met het zoeken naar tenues, want de tas met tenues stond nog bij onze persoonlijke wasserij, waarvan de eigenaar een weekje in Spanje zat. Nadat wij een min of meer passend tenue hadden gevonden, wilden wij ook aan de warming up beginnen. Helaas, een flinke wolkbeuk boven veld 1 zorgde ervoor dat de helft van het team in de dug-out stond, en de andere helft onder het afdak van de nieuwe kleedkamers. Maar, kijkend naar de warming up van de tegenstander gaf ons ook al een warm gevoel. Toen het vijf minuten voor aanvang van de wedstrijd droog werd konden ook wij nog even de spieren opwarmen.

Als beloning voor de prima training van afgelopen donderdag, mochten Geert, Frank, Maarten, Herman, Robbert, Dave, Gary, Sunil, Tom, Bas, Kees startten. Ook Jan had zijn best gedaan, dus hij mocht de wedstrijd leiden. Op verzoek van de tegenstander begon de wedstrijd met een minuut stilte vanwege een sterfgeval binnen hun club. De eerste tien minuten zette Erasmus veel druk op ons middenveld en verdediging, met veel lopende mensen. Enkele kleine tactische omzettingen zorgde ervoor dat we meer grip op de wedstrijd kregen en ook aan voetballen toekwamen. Hierbij creëerden wij een paar mooie kansen. De bezoekers probeerden het een aantal keer met afstandsschoten, die of helemaal naast het doel gingen, of goed gepareerd werden door Geert. Nadat een inzet van Tom nog net van de lijn was gehaald, werd halverwege de eerste helft een van de kansen verzilverd door Herman na aangeven van Kees. Een prima goal wat aanleiding gaf tot een iets fellere wedstrijd. De jonkies van Erasmus kregen door dat wij nog best aardig kunnen voetballen!

Met de 1-0 voorsprong gingen we de rust in. Tijdens deze korte pauze hadden we tijd om de tactiek te bespreken, wat wij gebruikelijker wijs niet deden. Het ging over alles behalve de wedstrijd.

Bij aanvang van de tweede helft werd meteen duidelijk dat de Hagenezen meer druk wilden gaan zetten. Maar, ondanks dat Bol voor Kees in het veld was gekomen, en later Duuc voor Robbert, veranderde het wedstrijdbeeld niet echt. Alhoewel … wij kregen een paar mooie kansen terwijl aan de andere kant Geert handelend optrad waar nodig. Het is nog onduidelijk of er een causaal verband is, maar de wedstrijd kantelde toen Kees en Robbert weer terug in het veld kwamen. Na een overtreding op Kees binnen de 16 kregen we een strafschop, waarbij de meningen verdeeld waren: 11 spelers vonden het geen strafschop, en 11 (andere) spelers wel. Gelukkig gaf de scheidsrechter de doorslag. De strafschop werd via een ingestudeerde manier fenomenaal verzilverd. Bas schoot de bal op de keeper (die al op de grond lag voordat hij schoot) en Kees lepelde de rebound in het netje. De voetbal intelligentie droop ervan af! Het was 2-0, en dit zou ons wat rust moeten geven en de wedstrijd op slot moeten gooien. Maar, wij zijn een vriendelijk team, en binnen een minuut lag de 2-1 bij ons in het doel. De vrije trap op het randje van de zestien werd op een mooie manier in de kruising gekruld. Hier putten de gasten moed uit, en zij begonnen een slotoffensief de laatste tien minuten. Hierbij werd het af en toe wat feller en onvriendelijker, waarbij de scheidsrechter handelend moest optreden. Met kunst en vliegwerk wisten wij de 2-2 te voorkomen, en de drie punten in Maassluis te houden.

Na de wedstrijd konden we overgaan op de belangrijke zaken in de wereld, zoals de verjaardag van Duuc. Hoe lang de derde helft geduurd heeft kan uw verslaggever niet melden, omdat deze andere afspraken had.

 

M.S.V.’71 3 – Hercules 2 5-3 (4-1)
zaterdag 13 oktober 2018

Ondanks dat onze tegenstander later wilde beginnen dan het afgesproken tijdstip hadden de senioren er vol goede moed in.
De vaste supporters werden dit keer bij gestaan door Ronald vanwege een blessure.

We begonnen de wedstrijd met Geert(de agressieve), Frank, Maarten,  Herman en the good old Erik werd van stal getrokken. Op het middenveld hadden we Dave,  Gary en Sunil, voorin Bol,  Bas en Kees.

We begonnen de wedstrijd weer met leeftijdsverschil. Maar dit keer was dat in de wedstrijd minder duidelijk. Want de senioren begonnen de wedstrijd scherp. Na een strakke bal liep Sunil opeens op rechts(hij was links half) hij gaf de bal voor werd geblokt en hier kregen we een corner uit.

Zoals ingestudeerd werd de bal kort genomen naar Dave en gaf vervolgens voor op Kees zoals in ons niveau kopte hij de bal op de paal. Niemand had door dat Herman de bal kreeg en tikte de bal binnen voor 1-0.

Na schitterende aanvallen die de rapporteur niet eens op papier kon zetten werd het snel 2-0 en 3-0.
In deze goals mogen we de stift voor de keeper niet vergeten schijnbaar heeft hij zijn talent weer terug. Maar zoals zijn vader zou zeggen mijn zaadje zit vol met talent. Net voor rust kregen de mannen even een tegenvaller en werd het na een mooie aanval 4-1.

De ouwetjes rechten hun rug na rust en zoals verstandig als ze zijn, werd er niet gewisselt (de grensrechter was de wissel). Na onenigheid over wie er mag aftrappen, trapte Hercules af. En binnen 1 min. stond het 4-2 en snel daarna 4-3. Ojee dachten de oudjes we moeten weer na gemeen spel (scheids van 2 weken geleden) van de tegenstander. Het liep af met een sisser. De scheids riep ook tijdens het opstootje op doorgaan-niks aan de hand- doorgaan. We kennen hem gelukkig niet anders.

In de 2^e helft was er weinig meer te beleven op een paar grapjes na…… doorgaan!!!! Na een schwalbe van Bol gaf Dave perfect voor aan Bas en hier kwam de 5-3 uit.

De eindstand was op het scorebord. Na onze verjaardagen werd de man van de match gezocht. Helaas 2 topscorers dus werd de grens als man of de match benoemd.

Volgende week zijn we vrij week erna weer een 2^e elftal. Laten we hopen op genoeg drankjes.

VELO 3 – M.S.V.’71 3 7-1 (2-1)
zaterdag 6 oktober 2018

Op misschien de laatste mooie zonnige dag van 2018 stond de uitwedstrijd tegen VELO 3 op het programma, om 15:00 (!). Uiteraard een hele belangrijke wedstrijd: bij winst aansluiting bij de top, bij verlies is het kampioenschap voorlopig uit zicht.

Zoals inmiddels gebruikelijk was de gemiddelde leeftijd van onze tegenstander stukken lager dan die van ons, en samen met het feit dat we met slechts 11,5 spelers waren afgereisd naar Wateringen, zou het wel eens een zware middag kunnen worden. Het werd nog lastiger dan we dachten, omdat de leidsman een heel opzichtige voorkeur had voor VELO.

VELO ging uitermate vlot uit de startblokken en we hadden de eerste 10 minuten duidelijk moeite om ons eigen spel te spelen. Hierna kregen we iets meer grip op de wedstrijd en konden we de bal beter in de ploeg houden. Net op het moment dat we weer de aanval opzochten, werd een afgeslagen bal de diepte ingestuurd naar de linksbuiten van VELO. Hij stond wel opzichtig buitenspel, maar de scheidsrechter dacht daar duidelijk anders over en liet doorspelen: 1-0. Protesten mochten niet helpen, en de roep om de VAR in te voeren in onze klasse werd geopperd.

Uiteraard rechtten wij onze rug en gingen op zoek naar het doel van de tegenstander. Tien minuten na de 1-0 schoot Bas dan ook de gelijkmaker binnen, na een mooie aanval over verschillende schijven 1-1. Helaas scoorde VELO vlak voor rust de (verdiende) 2-1.

Na de rust leek het alsof we tegen VELO 4 moesten spelen, want er stond bijna een compleet nieuw elftal tegenover ons. Ze hadden wat wissels op de bank! Met goede moed probeerden we het spel van de eerste helft weer op te pakken, maar door enige vermoeidheid aan onze kant en de degelijk spelende tegenstander, werden wij op onze eigen helft vastgezet. Door een (lichte) overtreding bij onze cornervlag veroverde VELO de bal en wist vanuit buitenspel positie de 3-1 te scoren. Kort daarna werd Tom binnen de zestien neergelegd, maar dit werd genegeerd door de scheidsrechter, en de bal viel prompt bij ons in het doel: 4-1. Onze linksback en nestor Robbert – hij zou beter moeten weten (!)- greep dit moment aan om de scheidsrechter te helpen met opbouwende kritiek. Natuurlijk werd het meningsverschil opgelost met een gele kaart, waardoor we tijdelijk met 10 man moesten spelen, dom!

De rest van de wedstrijd was eigenlijk een klucht, en VELO liep nog uit naar 7-1. Opmerkelijk was dat keeper Geert ongeveer 3 minuten nodig had per achterbal, een waar record!

Kortom, een wedstrijd om te vergeten. Om de scheidsrechter de schuld van het verlies te geven is te makkelijk, want zelf speelden we ook niet goed genoeg. We zouden deze wedstrijd wel verloren hebben, maar hij heeft zeker een bepalende rol gespeeld op beslissende momenten, helaas.

Na afloop was er een korte derde helft, omdat we pas om17:00 terug waren op de club.

M.S.V.’71 3 – Westlandia 7 0-2 (0-0)
zaterdag 29 september 2018

Al vroeg in het seizoen een echte topper in de 4e klasse: de koploper ontving de nummer 2. Een hele mooie zaterdag en een mooi tijdstip om te spelen.Het lijkt alsof de senioren leeftijd steeds meer omlaag gaat, want ook deze tegenstander had een gemiddelde leeftijd die stukken lager was dan die van ons. Of worden we zelf steeds rijper?De spanning was al de hele week te merken, in de groepsapp en bij de opkomst voor de donderdag training. Het was duidelijk dat de spelers zich spaarden voor deze wedstrijd.

Na een strakke warming-up lieten we Westlandia de eerste 20 minuten van de wedstrijd de regie in handen nemen om ze even uit te laten razen. Maar, met een 4-4-2 opstelling (Geert, Herman, Maarten, Frank, Ronald D, Dave, Sunil, Gary, Kees, Bol en Bas) lieten we de storm over ons heen komen. Hierna kregen wij meer en meer grip op de wedstrijd en creëerden we zelfs enige kansen. Door de opbouwende kritiek vanaf de bank, Tom, Robbert, Martin, leek het alsof de beste stuurlui aan wal (aan de zijlijn) stonden. Bij elke kans bleef de geblesseerde Martin volhouden dat hij een omhaal zou hebben gemaakt. Misschien één van de redenen dat hij geblesseerd is? Het was duidelijk dat de voetbalintelligentie op de bank zat J?!. De golf van aanvallen had toch succes want in de 40^e minuut kregen we de eerste corner! Helaas was Herman de richting kwijt en kopte hij de bal prima over de achterlijn. Gelukkig had de uitstekend leidende scheidsrechter, “duel-doorgaan-duel-doorgaan”, toch een fluitje meegenomen en floot hij voor de rust.

In de rust werden twee belangrijke wissels gedaan, die uiteindelijk geen enkele invloed op het verloop van de wedstrijd hadden. Of toch? De eerste bal van de wissel, die we niet bij naam zullen noemen, maar tot een van de oudste spelers van het team behoort, was zonder meer zeer slecht en leidde bijna tot een tegentreffer. Hierbij had de scheidsrechter zeker moeten fluiten voor spelbederf! De wedstrijd golfde op en neer, al gingen de golven meer en meer richting ons doel. Na een corner in de tiende minuut na rust viel de bal wat gelukkig voor één van de Westlandia spelers die de bal vervolgens mooi in de bovenhoek krulde: 0-1.

Daarna creëerden wij diverse kansen om de gelijkmaker te maken, maar het geluk hadden we dit keer niet aan onze zijde. Zoals zo vaak valt de bal dan precies in de andere goal. Tien minuten voor het einde van de wedstrijd zorgde Westlandia voor de 0-2 bij een snelle uitval en daarmee was eigenlijk de wedstrijd gespeeld. Wij konden niet meer, en Westlandia geloofde het ook wel. De diverse pijntjes bij een aantal spelers, zoals bij Maarten (knie), Jan (vinger in zijn oog?) en Geert (bal in zijn gezicht), maakte pijnlijk duidelijk dat het niveau van deze afdeling behoorlijk hoog is. De wedstrijd ging uit als een nachtkaars en het verlossende fluitsignaal kwam eindelijk van de scheidsrechter na 90 minuten. De derde helft duurde tot ver na de blessuretijd, en hier kwamen we pas echt op gang. Met een muziekje en een biertje hebben we voornamelijk veel gelachen! En, als we zo bij elkaar zitten weten we allemaal hoe het zou moeten, dus hou dat vast!

Om eerlijk te zijn, de wedstrijd was niet om aan te zien, en de spelers hebben het thuispubliek dat in vele getalen was komen opdagen beloofd dat de volgende thuiswedstrijd veel beter gaat worden! Geweldig om te zien dat veel spelersvrouwen en kinderen aanwezig waren! Maar, met dit vertoonde spel weet de verslaggever niet of ze nog een keer komen kijken, maar we beloven beterschap.

HVC’10 4 – M.S.V.’71 3 1-5 (1-2)
zaterdag 22 september

De weersvoorspellingen waren niet bijzonder mooi, typisch herfstweer met buien en wind. Precies het weertype voor de spelers van het derde! Onze trouwe teamleider (Gerrit) en onze tenueverzorger (Fer B.) waren afwezig vanwege b.b.h.h., maar we reisden af met maar liefst 14 spelers en 1 grensrechter (Henk) naar Hoek van Holland. Doordat we twee weken terug het 3e van HVC’10 de overwinning hadden geschonken in de beker, vonden we dat de punten deze keer mee moesten nemen naar Maassluis. Omdat Ronald D., Bol en Robbert uitstekend hadden getraind op donderdag, mochten zij de eerste helft hun rust pakken op de bank. Wederom een volle bank, met vaste toeschouwers (Kees Sr, Aad) en een mascotte (Nick)! Omdat Aad dacht dat het mindere spel van de afgelopen weken aan zijn ogen lag, had hij ze in het ziekenhuis laten behandelen.

Net als twee weken geleden zag de tegenstander er weer erg jong uit, al leken ze iets minder georganiseerd dan het derde van HVC’10. Wij waren niet onder de indruk van al deze jeugdige spelers, en schoten uit de startblokken. Binnen twee minuten rondde Dave, tot grote verbazing van onze mascotte, een prima aanval af 0-1. Een mooi begin, wat natuurlijk een reactie van de tegenstander zou opleveren…..dachten we. Maar niets was minder waar. Wij kregen veel ruimte en speelden de bal rustig rond, en nog rustiger, en nog veel rustiger……. Onze gastheren konden werkelijk niets hiertegenover stellen, buiten dat zij het linkerbeen voor het rechterbeen konden zetten. Halverwege de eerste helft stoomde Frank op aan de rechterkant om een veelbelovende aanval op te zetten, maar vermoeidheid zorgde ervoor dat hij niet naar de achterlijn door kon rennen en besloot om van afstand te schieten: 0-2. Een prachtige goal! Of een mislukte voorzet?
Daarna werd het wat rommelig en leek de wedstrijd naar de rust toe te leven zonder noemenswaardige acties. Maar, bij 1 tegenstander sloegen de stoppen door nadat Frank hem per ongeluk en zonder opzet door de benen had gespeeld. De scheidsrechter kon niets anders dan een rode kaart te geven, waardoor HVC met 10 man verder moest spelen. En uit pure medelijden gunden we onze tegenstander ook een kansje, wat meteen de 1-2 betekende. Daarmee gingen we de rust in, waarin het over alles en nog wat ging, behalve de wedstrijd.

Na de rust mochten de drie bankzitters, die dat overigens prima hadden gedaan de eerste helft, invallen voor de moe gestreden Bas, Sunil en Frank. Het spel ging verder waar het de eerste helft geëindigd was, al werd er iets sneller gespeeld. Het is nog steeds onduidelijk of dat met de wissels te maken heeft gehad. Al snel maakte Martin, gecoacht door 10 medespelers en drie bankzitters, na goed doorgaan de 1-3. Een fraaie goal, dat moet gezegd worden. Kort daarna scoorde Gary de 1-4 en vlak voor tijd besliste Herman het duel definitief: 1-5. Hiermee was meteen de wedstrijd afgelopen en de tweede doelstelling van het seizoen gehaald: de eerste wedstrijd winnen. En, dit leverde meteen de koppositie op!
Het kampioenschap is nog ver, maar we mogen er stiekem over dromen!

Na de wedstrijd moest eerst gekeken worden of er niemand jarig was, of vader was geworden. Helaas, het betekende dat de derde helft door de spelers zelfs gefinancierd moest worden. Gelukkig hebben we volgende week een jarige gehad.

 

HVC’10 3 – M.S.V.’71 3 2-0 (1-0)
Zaterdag 8 september 2018

‘Zaterdag…..wedstrijddag!’

Na een uitstekende training op donderdagavond, gingen we met de voltallige basis naar Hoek van Holland. Alle wisselspelers kregen een vrije dag, zodat er voldoende ruimte in de kleedkamer was. Wel drie supporters waren met de bus-combi afgereisd naar HvH, en kregen waar voor hun geld.

De tegenstander was al geruime tijd aan het warm lopen toen wij veld 3 op liepen. De gemiddelde leeftijd van HVC was ruim onder onze gemiddelde leeftijd, dus het was meteen duidelijk dat deze middag wel eens een lastig potje kon worden. Niets is minder waar, want we kregen alle tijd en ruimte om rustig op te bouwen en redelijk verzorgd voetbal te laten zien. Sterker nog, de gevaarlijkste kansen waren voor ons.
Het spel golfde op en neer, waarbij de jongere spelers van HVC een duidelijk betere conditie hadden, maar wij slimmer speelden. Toch scoorde HVC uit een corner de 1-0, waarbij onze organisatie achterin niet helemaal klopte. De laatste vijf minuten van de eerste helft kwamen wij meer onder druk te staan, waarbij we enigszins gelukkig niet een tweede treffer achter de oren kregen. Dus, een prima ruststand, met volop mogelijkheden.

Onze tegenstander begon de tweede helft iets feller, terwijl wij nog de thee aan het verwerken waren. De 2-0 viel dan ook vrij snel. Het spelbeeld leek niet op de eerste helft, want we hadden moeite om onder de druk vandaan te komen. Wij bleven vanuit de organisatie voetballen, en hielden de linies iets compacter.
Halverwege de tweede helft raakte een van de spelers van HVC bij een actie dusdanig geblesseerd dat besloten werd een ambulance te bellen. Aangezien dit wel even kon duren, werd in overleg met de scheidsrechter besloten om de wedstrijd af te fluiten.
Een prima potje voetbal, en met het bereiken van de eerste doelstelling van het seizoen (niet doorgaan in de beker) denk ik dat we een heel mooi seizoen tegemoet gaan.

Opstelling: Geert, Frank, Ronald D, Maarten, Robbert, Gary, Dave, Kees, Sunil, Tom, Martin.

https://www.segment.nl

SEIZOEN 2012/2013

---

 

PPSC-2  –  M.S.V.’71-3  0-1 (0-0)

zaterdag 17 november

 Op deze druilerige dag kwam de Sint met zijn stoomboot(je) aan in Nederland. Wordt het niet eens tijd voor een hybride boot? In Maassluis had de goede man rekening gehouden met ons speelschema, zodat de meeste voor het voetballen nog even konden kijken of hij wel echt was.

Frank, Bol en Gary waren nog geblesseerd. Sunil had zich ook aangesloten aan de ziekenboeg met een ontstoken slijmbeurs in zijn elleboog en ook nog een kaakontsteking. De bikkel stond wel langs de lijn (net als Frank en Bol).

Aangezien het 6e geen zin had om ons uit de brand te helpen, moest Pluis het shirt maar weer eens aantrekken. Nu hebben we daar tegen PPSC goede herinneringen aan, daar niet van. Speciaal voor deze gelegenheid kwamen de tenues met korte mouwen tevoorschijn. Brrrr. We begonnen als volgt: Rogier, Erik, Robbert, FG, Jeremy, Dave, Peter, Nico, Chris, Tom en Martin in een 3-5-2-opstelling net als vorige week.

We begonnen de wedstrijd zwak. Het was rommelig en slordig. Robbert had zijn badslippers nog aan en dat hielp ook niet.  Na een minuut of tien zette Pluis het om. Peter ging laatste man lopen en FG schoof links door naar de halfpositie zodat Chris linksbuiten kwam te lopen. Erik en Robbert gingen in de mandekking. Robbert had zijn voetbalschoenen inmiddels gevonden en dat was een uitkomst. De rest van de wedstrijd speelde hij weer als in zijn beste dagen! Ook Erik speelde een prima partij, zodat het achterin behoorlijk op slot zat.

Ondanks het af en toe nog steeds slorige spel, kwamen we er steeds beter in. Een geweldige aanval waarbij Tom uiteindelijk Martin vond werd door laatstgenoemde hard onderkant lat geschoten. Iedereen met maar een beetje gevoel voor een bal kon zien dat de bal over de doellijn was geweest. Zelfs de dug-out van PPSC bevestigde later dat dit het geval was. U begrijpt het: de scheids durfde het niet aan en liet doorspelen. Veel werd er dus niet weggegeven achterin, maar 5 minuten voor tijd ging het na het nodige geklungel toch bijna mis. De goed teruggelegde bal werd door de PPSC-spits te zacht en recht op Rogier geschoten. Gelukkig.

In de rust waren we het er over eens dat behalve de belabberde start we de wedstrijd redelijk in handen hadden. We speelden zeker niet geweldig, maar waren wel het gevaarlijkst. Er werd nog even gediscussieerd of we een pingel hadden moeten hebben. “Hij had hem kunnen geven” was de conclusie. Hij deed het niet.

De tweede helft begon prima. Een goede actie op rechts eindigde met een goede bal op Chris. Die besloot zelf uit te halen daar waar Tom er beter voor stond. De bal ging over. Er kwamen meer kansen. En steeds lukte de laatste pass niet of misten we vrij voor het doel. Intussen moesten we scherp blijven om geen counter om te oren te krijgen. Dat ging ons redelijk af al kan een bal ook zomaar een keer verkeerd vallen (om nog maar eens een cliché te gebruiken). Met de brilstand op het scorebord (die niet aanstond hoor), waren er nog 5 minuten te spelen. Na de twee goede overwinningen van de voorgaande weken, zou een gelijkspel tegen de onderste echt een domper zijn.

Chris besloot weer een een rush te maken. Dit keer vanaf het middenveld en wel in de as. Na een heuse slalom werd hij vlak voor de zestien gevloerd. Nu hadden we deze dag al een aantal vrije trappen gehad rond de zestien, maar zonder succes. Dit keer mocht FG het proberen. In Naaldwijk had dat al eens succes gehad. En jahoor, middels een van richting veranderd schot (maar wat geeft het) belandde de bal met een beetje mazzel in de goal! FG, als enige met lange mouwen, dat wel, bezorgde ons de overwinning! De laatste minuten kwamen we niet echt meer in de problemen en dus kun je stellen dat het weliswaar verdiend was, maar toch ook wel gelukkig zo vlak voor tijd. We schrijven drie punten bij en blijven in de race voor de 3e periodetitel. Op de ranglijst blijven we 7e. Volgende week zijn we vrij! Woensdag wordt er wel getraind!

 

 

 

 

M.S.V.’71 3 – ’s Gravenzande-4  3-2 (1-2)

 

zaterdag 10 november 2012

Beste prestatie dit seizoen!

 

Het kan verkeren. Zo zit je in de hoek waar de klappen vallen, zo zit het mee en win je twee goede potten op rij! Laten we zeggen dat het een wisselvallig seizoen is tot nu toe. Eerst kregen we twee keer klop, toen kropen we weer omhoog met twee keer winst en eentje gelijk om vervolgens drie keer op rij met 1 goal verschil en korfbaluitslagen te verliezen. We vonden ons terug op de 11e plaats! Zouden de oudjes het niet meer in zich hebben? Ging de sterk verminderde trainingsarbeid eindelijk zijn tol eisen?

 

Na de goede pot tegen Monster vorige week (5-0 winst), moesten we nu aantreden tegen koploper ‘s Gravenzande-4. We vroegen nog aan die jongens of ze niet het basketbalteam gestuurd hadden, maar dat bleek toch niet het geval. Toen we nog eens beter keken, bleken ze een paar toppers in hun team te hebben. Het was een All Star Team. We zagen Messi, Sergio Ramos, Samaras en ook Siem de Jong had tijd gevonden om mee te doen.  We waren niet onder de indruk.

 

Bij ons kwam Rogier om 12:05 koud het veld oplopen, haakte Frank in de warming-up af en waren de geblesseerden Chris, Bol en Gary nog niet van de partij. Kortom, we waren er klaar voor. De opstelling: Rogier, Erik, Ronald, FG, Jeremy, Peter, Dave, Nico, Sunil, Tom en Martin in een 3-5-2-opstelling. Robbert en Henk (tevens vlagger) waren de groentjes op de bank.

 

Op het nog nooit zo slechte veld 1 begonnen we de wedstrijd vrij goed. In de praktijk speelde we alsnog met 4 verdedigers omdat de Peter de spits moest oppakken. FG kon zo de hangende rechtsbuiten voor zijn rekening nemen waardoor Sunil weer iets kon doorschuiven. De ijverige Martin begon goed en verschalkte op hun achterlijn al binnen 5 minuten twee verdedigers. Helaas koos hij vanuit een moeilijke hoek niet voor Nico of Tom, maar dacht hij dat zij dachten dat hij dacht dat hij dat zou doen. Deze psychologische oorlogsvoering eindigde dus niet in een vroege goal voor MSV.

 

Eigenlijk was ‘s Gravenzande er nog niet aan te pas gekomen. Toch maakte ze na een minuut of 15 een goal.  Een door Erik van richting veranderde bal kwam bij de spits en Ronald kon een goal niet meer voorkomen. Rogier was kansloos. Nu zijn we gewend om achter te komen dit seizoen, dus dat is het probleem niet. Aan de andere kant was dit wel de koploper en dan verwacht je eigenlijk niet meer makkelijk terug in de wedstrijd te kunnen komen. Een snelle goal kan dan helpen. En dat hielp. Na een afgeslagen aanval legde Tom de bal breed voor de meegekomen Erik die zeer subtiel van een meter of 18 de keeper van ‘s Gravenzande verschalkte! Zo stond het na een minuut of 20 al weer 1-1 en hadden we weer goede moed.

 

We speelden een redelijke eerste helft en deden zeker niet onder voor The All Stars. Veel kansen konden we echter niet creeren. De gasten daarentegen kregen nog een grote kans. De spits schoot van zeer dichtbij hoog over mede doordat hij gehinderd werd door Peter. De strak leidende scheidsrechter wilde van geen pingel weten. Het einde van de eerste helft naderde en wij mochten een achterbal nemen. Nog 1 minuutje zei Dave nog. Helaas kon ‘s Gravenzande de matige achterbal direct terugbrengen en dezelfde spits scoorde nu ook zeer behendig de 1-2. Een flinke domper zo vlak voor de rust.

 

Toch was Pluis niet ontevreden in de rust. We moesten maar gewoon doorgaan en hopen dat we de gelijkmaker nog konden brengen. We besloten nog niet gelijk volle bak te gaan spelen. Het viel dan ook niet mee om de juiste opening te vinden. En na een minuut of 25 begonnen de krachten toch wel weg te vloeien. Bij de gasten was het beste er ook van af.  We besloten toen aanvallender te gaan spelen. En Martin brak het open. Hij had de bal gekregen en was de zestien genaderd. Zoals wij hem kennen ging hij naar zijn rechterbeen waarbij hij tegen het gras werd gewerkt. De overtreding werd ‘erbuiten’ gemaakt, maar Martin had een flinke jump het strafschopgebied in genomen en met succes! Na enig twijfelen maakte de scheids een van zijn weinige fouten en gaf een strafschop. Sunil schoot de bal beheerst in de rechterhoek. Met deze stand waren we best tevreden en we besloten ervoor te kiezen iets terug te zakken en op de counter te spelen.

 

Echt op de counter spelen was er echter niet bij want ‘s Gravenzande kwam er ook niet meer zo ver uit. Toch bleek er nog meer in het vat te zitten voor MSV. Na een goede actie van Tom kwam de bal op de arm van een verdediger van de gasten. Aangezien die in de zestien was, werd er nu terecht een pingel toegewezen. Sunil durfde het psychologische spel met de keeper wel aan en schoot de bal doodleuk in de dezelfde hoek binnen. Met nog 5 minuten op de klok was het nu 3-2! Metselen! Zonder heel veel moeite, maar met Robbert en Henk in de ploeg hielden we het verder droog achterin. Een mooie overwinning waar iedereen eigenlijk best trots op was. Volgende week volgt de uitwedstrijd tegen hekkensluiter PPSC. Onderschatten is killing. Ook niet handig, want de Schiedammers speelden gewoon 3-3 uit bij VDL. We gaan het meemaken. We trainen weer op woensdag.

 

 

 

 

Sc Monster 4 – MSV ’71 3  0-5 (0-2)
Tom kan het nog!

Met 2 heerlijke goals en 1 assist mag Tom zich deze week man of the match noemen (wat de verslaggever betreft). Met zeker ook eervolle vermeldingen voor Nico (sleurend en 2x scoren op z’n Nico’s) en voor Rogier, die heeft bijgedragen aan het zowaar weer eens de 0 houden.

De opstelling weet ik niet meer, maar het leek er op dat we voor het eerst met 11 katerloze spelers aan de start verschenen. Kwam het door het late tijdstip van 14.30? Ik weet het niet. Had het te maken met dat de onderste plaats nu wel heel dichtbij kwam, waardoor enige serieuziteit nu toch wel nodig was?? Ik weet het niet. We zullen het nooit weten….

De tegenstander bestond vandaag uit de gehele 4de verdieping van het Polen-hotel in Maasdijk. Volgens Arnold in ons nadeel, omdat we hun onderlinge coaching dan niet zouden kunnen verstaan ?Uhhhh…?? Waar het niet dat Nico een stevig woordje polski spreekt, dus weg voordeel voor de Sc Pol(an)en.

Diezelfde Nico opende vandaag met een mooie kopbal de score. Nog voor rust, maakte Tom, die vandaag liet zien zelfs verdedigende sprints van 60 meter niet te schuwen, na een mooie actie op bekeken wijze de 0-2. Na rust liepen we via FG (vrije trap, waarbij het juichen van FG mooier was dan de vrije trap), Nico (sliding/schot/halve omhaal/lob/wat was het eigenlijk) en Tom (die de juiste richting wist te geven aan een gebruikelijke afzwaaier van Martin) uit naar een verdiende 0-5

Volgende week (nog) beter.

 

 

 

 

Afgelopen zaterdag speelden de oudjes tegen Naaldwijk-4. Vorig jaar werd daar een gewonnen geachte wedstrijd door Naaldwijk nog compleet omgedraaid en door ons verloren. Iets om te onthouden.

 Op deze wederom zonnige dag was Frank weer terug uit het altijd bloedhete Ecuador na de nodige ruzie met de douane aldaar die ook weer makkelijk is bijgelegd met een paar dollar. Frank begon direct in de basis! Zo ook Rogier, Peter, FG, Erik, Dave, Chris, Gary, Martin, Bol en Tom. Op de bank Robbert, Ronald en de niet fitte Jeremy. Met een 3-4-3-opstelling.

 Dit verslag wordt overigens geschreven vanuit het altijd mooie en warme Punta Cana waar de verslaggever van een welverdiende vakantie geniet. Hij gebruikt daarvoor het aantekeningenblaadje dat wekelijks wordt gemaakt langs de lijn. Normaal een taak weggelegd voor Chuck, die weliswaar vrijwel onleesbaar, maar toch altijd wel houdend aan de belangijke feiten zijn aantekeningen maakt. Dit keer heeft Robbert zich als wissel over de taal ontfermd. En er blijken allerlei interessante feitjes op het inmiddels verfrommelde blaadje te staan zoals: K-corner Tom, Rogier gilt en Bol wordt verrast door de zwaartekracht. Verder is er nog te lezen dat Bol bijna kopte en dat er een lelijke goal gemaakt is. Kortom, genoeg info om een verslag over te schrijven. Enige nadeel is dat de verslaggever zich binnen zeer korte tijd moet melden bij het Steakhouse. Ik houd het daarom kort. Maar toch bedankt voor het bijhouden Robbert!

 Al snel werd duidelijk dat wij beter waren dan Naaldwijk. Maar, zo heeft het verleden aangetoond, dat is geen enkele garantie voor een overwinning! Toch duurt het ongeveer een kwartiertje en dan is het al 0-1 voor ons. Tom legde breed op Martin die (inderdaad, die lelijke goal) de bal het goal in werkte. Dik 5 minuten later echter, was het alweer 1-1! Chris, die voor de verandering eens niet de dreigendste man van MSV-kant was, verspeelde de bal on links. FG probeerde direct druk te zetten, maar Naaldwijk kwam er goed uit en snel. Nog voordat Frank had kunnen omschakelen kreeg de spits de bal en schoot hij van afstand de bal achter Rogier. Dompertje, maar te overzien….

 Zeker te overzien toen bleek dat twee minuten later Bol de stand naar 1-2 tilde. De aantekeningen vermelden niet wie de assist gaf, dus goede kans dat dat Martin was. De 1-3, in de 35^e minuut, was er eentje na een mooie aanval waarbij alle aanvallers betrokken waren. Tom haalde de trekker over.

In de rust heerste er rust.

Frank werd gewisseld, want hij moest naar het afzwemmen van zijn zoontje. Ronald kwam er voor hem in. Martin zou nog zo’n 30 minuten spelen de tweede helft, want hij moest ook eerder weg. Die 30 minuten werden door Robbert iets ingekort. Martin wilde in ieder geval nog gescoord hebben voor hij eraf ging. En dat lukte. De 1-4 kwam van Martin in de 60^e minuut. Daarna ging het mis. Er werden grote kansen gemist waardoor de score niet verder werd uitgebouwd. Tom probeerde het twee keer met een lobje, maar het lukte niet. Jeremy, die de geblesseerde Chris verving, kreeg nog een hele grote kans toen hij alleen op de keeper van Naaldwijk afging. Nou, alleen, niet helemaal. Er zat er eentje hem achterna, en dat was Tom. Samen hadden ze de keeper ongetwijfeld kunnen verschalken, maar Jeremy probeerde het van afstand en dat ging niet helemaal goed helaas.

 Over aantekeningen gesproken, die zijn al een tijdje opgehouden, omdat degene die ze maakte, Robbert, in de ploeg was gekomen voor Martin.  Gelukkig gebeurde er ook niets noemenswaardigs meer.

We zijn dus weer enkele plaatsen gestegen en zitten de koploper op de hielen. Volgende week (aanstaande zaterdag) de wedstrijd tegen MVV. De verslaggever zal zijn taken overdragen aan Jeremy, omdat de terugreis uit de Dominicaanse dan nog niet heeft plaatsgevonden.

 Zo, nu even eten en een wifipunt zoeken om dit te uploaden. Hasta la vista!

 

Lyra-4 – M.S.V.’71 3 – 1-4 (1-2)

 

zaterdag 22 september 2012

 

1e OVERWINNING VAN HET SEIZOEN!

 

Op zoek naar de eerste overwinning van het seizoen kreeg het 3^e in de dagen voor de wedstrijd te maken met zowel mee- als tegenvallers.

Er was donderdag geen plek om te trainen op de club. Op zoek naar alternatieven werden de schaatsbaan en de atletiekbaan voorgesteld. Bijna lukte dit, maar net niet.

Eerder trainen dan? Om 19:00 uur of dinsdag? Of Theorielessen? Bijna lukte dit, maar net niet. Even inventariseren wie er eigenlijk bij zijn.

Eigenlijk bleek dit alleen Maja te zijn, want het merendeel bleek er bijna te kunnen zijn. Geen training dus. Bovendien: “wij hebben geen training nodig” en “training is voor mietjes”.

 

Op vrijdag stond er nog een feestje gepland. Niet goed voor de voorbereiding wel voor de teambuilding. We waren uitgenodigd bij Jan en Mark, maar aangezien de straatnaambordjes waren weggehaald was het nog lastig zoeken. Daar aangekomen bleek het zeer rustig te zijn. Ook bij de Koningshoek was geen mens te bekennen. Jammer, vroeg naar bed en uitnodigingen via facebook zijn blijkbaar niet te vertrouwen.

 

Ook was Maurice zijn spelerspas nog kwijt. In het mapje van het 6^e? Nee! In ons mapje? Ja, daar zat ie pas in! Al een week.

 

Op de 2^e (officiële) herfstdag was het lekker voetbalweer en voelde de temperatuur allerminst herfstachtig aan. Astronomisch klopt dit dan wel weer, want de wedstrijd tegen Lyra speelde zich nog net af in de laatste uren van de astronomische zomer. Echter, meteorologisch gezien speelden we vandaag alweer onze 4^ewedstrijd in de herfst.

 

Vandaag moesten we het doen zonder FG (jubileum), Gary (blessure) en Frank de G. (op zoek naar een nieuwe club in Zuid Amerika).

De  opstelling: Rogier, Ronald, Erik, Robbert, Peter, Dave, Sunil, Nico, Chris, Ronald en Martin.

Op de bank: Jeremy, Henk en Tom.

 

Het was rustig in De Lier. De trein met toeschouwers heeft het park van Lyra blijkbaar niet gehaald. Toch begon het 3^e vol goede moed aan de wedstrijd.

We begonnen redelijk, maar nadat Pluis het elftal wiskundig in balans had gebracht werd het over(ge)wicht in doelpunten omgezet.

Het was Martin, die zich ontpopte van een storende naar een scorende spits, die uit een corner de eerste binnenschoot. En zo stond het na een half uur 0 -1.

 

Over wiskunde gesproken:

1.       Neem een getal in je gedachte.

2.       Tel daar 3 bij op

3.       Tel daar vervolgens 7 bij op

4.       En tel daar ook nog eens 3×10 bij op

5.       Haal het getal wat je in gedacht heb er vanaf

6.       De uitkomst is de nieuwe leeftijd van Rogier!

 

Kort na de 0 -1 werd het ook 0 – 2. Uit een mooie aanval over diverse schijven kwam de bal, op aangeven van Bol, bij Nico.

Nico zag de keeper iets te ver voor zijn doel staan en lobte bekeken het mooiste doelpunt van de middag binnen. Alle toeschouwers op de tribune gingen uit hun dak!

Nadat Nico zijn vader en zoontje weer zaten bracht een vukkel vlak voor rust helaas de spanning een beetje terug. 1 – 2.

 

Ook op afstand werd er meegeleefd met het 3^e : “lekker beziggg”, “gaat hard zo ;)”, “Zou t dan toch? …. Als zelfs…..” en “heb ie met het 2^e getraind ;)”.

 

Pluis wisselde niet in de rust. Het vertrouwen wat hij hier mee gaf aan de basis elf van vandaag wierp zijn vruchten af.

Als vrij snel scoorde Bol de 3 -1 op aangeven van Chris en ergens in de 2^e helft scoorde Sunil de 4 -1 (assist Bol).

Lyra werd een aantal keer bijna gevaarlijk, maar dan was er altijd wel weer Rogier, Erik, Robbert, Ronald, Dave, Sunil en/of Peter die het gevaar tegemoet ging.

Een keer stond het gevaar zelfs recht voor Rogier zijn ogen. Volgens de scheids viel dit echter wel mee.

 

Henk en Jeremy vielen nog in voor respectievelijk Sunil en Robbert.

 

En……….na een goede wedstrijd van het 3^e, was de eerste overwinning een feit!

 

Reacties op afstand: “Toemaar! Niet trainen werpt z’n vruchten af!”, “Beter! Gefeliciteerd mannen. Op naar het linker rijtje.” en “lekker bezig manne!”.

 

Volgende week: uit tegen Naaldwijk 3.

 

Ps. hvpnh3vhgmj51vond52!

M.S.V.’71 3 – VDL-2   3-3 (2-1)

zaterdag 15 september 2012

Stadsderby voor de neutrale toeschouwer

 

Twee wedstrijden gespeeld, 0 punten dus. Dat is even wennen. En vandaag de pot tegen VDL op het programma. Dat is een wedstrijd die iedereen graag wint. Maar vandaag was het eigenlijk belangrijker om weer wat zelfvertrouwen terug te krijgen. De voortekenen waren goed. Zo had Bol opeens een tattoo, was Pluis ziek maar toch aanwezig en zat Frank nog steeds in Ecuador (vermoedelijk).

Na ampel overleg was Pluis tot de volgende opstelling gekomen. Rogier in de goal uiteraard. Daarvoor Erik, Ronald en FG. In de het midden Gary en Jerem vertrouwd op de flanken en Nico en Peter centraal. Bol speelde achter de spitsen, te weten Chris en Tom. Het was een behoudende opstelling, want zes tegengoals per wedstrijd gaat wel vervelen. Martin was zijn A-diploma halen, Dave werken en Frank zoals gezegd kwijt. Sunil en Robbert begonnen op de bank.

En wat een tattoo wel allemaal niet kan doen voor een mens! Na een seconde of 60 kreeg Bol de bal via via in zijn voeten op een meter of 25 van de goal. Hij besloot te schieten en de bal zeilde zo de rechterkruising in! Wat een heerlijke goal en ook prettig om een wedstrijd nu eens niet met 0-0 te beginnen. VDL, dat een goede ploeg heeft en behoorlijk aanvallend speelt, was niet onder de indruk zo leek het en ging vol goede moed op zoek naar de gelijkmaker. En die kwam helaas erg snel.

In de 7e minuut een goede loopactie op hun rechterkant met een voorzet die heel subtiel met buitenkant schoen in het hoekje werd getikt. Daarna stabiliseerde de wedstrijd zich enigzins. Er waren kansen over en weer. Chris ging alleen op de keeper maar laatstgenoemde bleef koel. Jerem maakte op links een goede actie, maar zijn breedtepass op Gary kon niet door hem worden binnengetikt. Maar ook VDL kwam er af en toe goed uit. De goede mid/mid van VDL was erg bewegelijk.

In de 35e minuut schoot de vandaag zeer goed spelende Rogier de bal uit zijn handen richting Bol. Die ging het duel niet aan, maar dat pakte goed uit omdat de rechtsback onder de bal doorging. Bol had in zijn ooghoek Tom al zien gaan en speelde bal in 1 keer door. Tom kwam zo een op een op de keeper af en hij maakte dit heel goed af: 2-1. Bijna gingen we nog met 2-2 de kleedkamer in, omdat de genoemde middenvelder van VDL een bal schitterend op de borst aannam maar snoeihard op de paal schoot. Dit keer dus een goede ruststand ten opzichte van de eerdere wedstrijden.

De tweede helft werd de geblesseerde Jerem gewisseld voor Sunil. Vol goede moed gingen we een poging wagen om de 3 punten over de streep te trekken. Nadat Rogier ons in de 49e en 52e minuut op de been had gehouden met sterke reddingen, kregen we daarna een aantal goede kansen op rij. Eerst Chris, toen Tom en Peter die vrijwel identieke ballen voor het intikken hadden. En iedereen weet hoe het werkt in het voetbal. Inderdaad, VDL scoorde. Maar juist toen we achterin allemaal verslagen waren, redde Henk. Die vlagde gedecideerd voor buitenspel tot grote woede van VDL.

Vervolgens was het weer de beurt aan MSV. Sunil stuurde goed Chris weg die zijn snelheid uitbuitte en de uitgekomen keeper het nakijken gaf met een bekeken lob. Met nog een kwartier te gaan leek het echt op dat de 3 punten in Maassluis-West bleven. Maar in de 80e en 82e minuut wist VDL nog naast MSV te komen. De laatste goal kwam uit een strafschop.

In de laatste minuten leek VDL nog hands te maken op de doellijn na een corner, maar de scheids oordeelde anders. Zo werd het 3-3. Het was een sportieve en zeer vermakelijke wedstrijd met niet zo’n gekke uitslag gezien het spelbeeld. Toch waren de beste kansen voor MSV en wil je een wedstrijd niet graag uit handen geven bij een 3-1 voorsprong. Het gebeurde toch. Iedereen had toch een goed gevoel overgehouden aan deze pot. Op naar volgende week.

 

En wie heeft tas nr 9?

 

 

Honselersdijk-2 – M.S.V.’71 3 8-2 (4-2)

zaterdag 8 september 2012

 

Twee goals gemaakt, dus een stijgende lijn.

 

Na de zeeperd vorige week tegen KMD waar thuis met 0-6 werd verloren, was de spirit goed om sportieve revanche te nemen. Wel was van tevoren helder dat Honselersdijk geen makkie zou worden. Het betreft het tweede van de westlandse club en die waren op het oog fit de voorbereiding doorgekomen.

 

Wie op voorhand had voorspeld dat MSV-3 voor de tweede keer op rij met 6 goals verschil zou verliezen, zou zeker voor gek zijn verklaard. Het gebeurde toch! Er werd met maar liefst 8-2 verloren. En waar lag het aan? Niet aan het heerlijke weer. Niet aan de schitterende GRASmat. Waar wel aan? Wie het weet mag het zeggen. Misschien worden we gewoon ouder.

 

De wedstrijd begon om 11:30 en MSV-3 kwam met de volgende mensen het veld in: Rogier, FG, Ronald, Jeremy, Dave, Sunil, Nico, Chris, Tom, Martin en Bol. Op de bank Henk (tevens vlagger) en Pluis zelf. Er ontbraken dus wederom de nodige verdedigers en Jerem offerde zich weer op en speelde rechtsback. En dat heeft hij geweten….

 Het was gelijk een open wedstrijd met kansen over en weer. Honselersdijk was licht sterker, maar de kansen waren er aan twee kanten. De eerste grote was er voor Tom. Een mooie voorzet van Bol vanaf rechts ging over de verdediging en Tom volleerde mooi op goal. Niks mis mee, maar de keeper redde fraai. Martin werd even later diepgestuurd door Chris maar kon hij kon niet doorzetten. Honselersdijk had ook twee goede kansen die beide met een sisser afliepen. De zeer snelle linksbuiten was bij vrijwel iedere kans betrokken.

 Zo ook in de 10e minuut. Jerem kon de rappe spits niet bijhouden en hij trok vanaf de achterlijn netjes voor. De bal was voor het intikken: 1-0. MSV liet zich niet gekmaken en ging gewoon door. Chris vond de opkomende Ronald die de bal goed voorzette. Tom kopte op de paal buiten bereik van de keeper. Het zat weer niet mee. Ook in de 16e minuut, toen Martin, vlak nadat hij een gele kaart kreeg, wederom richting doel werd gestuurd. Nu gebeurde dat weer door Chris na goed terugleggen van Bol. Martin speelde de bal te ver voor zich uit om nog gevaarlijk te kunnen worden.

 In de 18e minuut werd MSV weer gevaarlijk. Jerem kan ouderwets opstomen op rechts (door twee mensen te poorten!) en geeft een subtiel tikje op Martin die hard voorlangs schiet. Ondanks de 1-0 achterstand werd er redelijk gespeeld. Maar helaas, Rogier had zijn ‘momentje’ door Jerem vanuit een achterbal veel te zacht in te spelen (waar heb ik dat eerder gezien?) en de linksbuiten was er als de kippen bij om de bal op te pakken, breed te leggen en zo was het 2-0. Onverdiend is een groot woord, maar het had net zo goed 1-1 kunnen staan.

 Gelukkig was er nog hoop een paar minuten later. Bol geeft voor vanaf rechts en waar Tom hem eerder nog heerlijk raakte, volleerde hij nu niet goed. Hij raakte de bal zodanig dat hij per ongeluk bij Sunil kwam. Die bleef kalm en speelde Tom nu over de grond aan en Tom tikte binnen. Hiermee was de ruststand nog lang niet bereikt. Niet lang hierna had Honselersdijk een goede actie over hun rechterkant met een scherpe voorzet. Dave gleed uit en legde de bal onbedoeld panklaar, 3-1.

 En toen het een paar minuten later 4-1 werd door wederom een goede actie (ja, op snelheid) van de eerder genoemde linksbuiten, was de wedstrijd wel zo goed als gespeeld. Toch gaven we niet op. En de scheids hielp een beetje mee, want we kregen vrij goedkoop een penalty mee die Bol, na wat getwijfel toch goed binnenschoot.

 Rogier tikte er nog een goede bal uit vlak voor rust, dus zou er toch nog hoop zijn deze pot?

 Maar in de tweede helft werd al snel duidelijk hoe het zou gaan. Nadat Honselersdijk in de 4e minuut al een hele grote kans om zeep hielp, schoten ze de bal er wel in in de 11e en 12e minuut. En zelfs nu kreeg MSV ook nog kansen. Jerem gaf een mooi passje op Dave die goed inschoot, maar net niet venijnig genoeg. Twee minuten later lag ook de 7-2 in het mandje en vlak voor tijd werd het zelfs nog 8-2!

 Zo zijn er nu twee wedstrijden gespeeld, beide verloren, 14 goals tegen en 2 voor. Prima start van de competitie dus. Volgende week de stadsderby tegen VDL.

 

 

 

M.S.V.’71 3 – KMD-2  0-6 (0-4)

zaterdag 1 september 2012

 

Hekkensluiter verliest geflatteerd van de koploper (courtesy of JK)

 

Nieuw seizoen, nieuwe kansen, nieuwe verslagen, zelfde spelers. Alhoewel er met ons beperkte budget toch nog een serieuze move op de transfermarkt is gemaakt. De linksbenige Frans (alias FG) is aangetrokken. De vergunningen waren helaas niet op tijd rond ondanks diplomatiek ingrijpen van de technische leiding zodat FG de eerste wedstrijd niet mee kon doen.

Pluis was er uiteraard gewoon weer bij. Tijdens de voorbereiding maakte hij nog wel een vooractie, maar gelukkig kwam hij op tijd in de bal. Na een goede serie oefenwedstrijden was het tijd voor de eerste wedstrijd in de reserve 3e klasse E. We moesten het opnemen tegen KMD-2. Vorig jaar bleek dit nog een goed te nemen horde voor de mannen van het 3e, maar dat liep nu iets anders…..

Afwezig deze keer waren FG, Bol, Tom, Frank en Rogier. Gelukkig waren Maurice en Gerrit bereid in te springen. De basisopstelling was: Gerrit, Gary, Ronald, Erik, Jeremy, Peter, Dave, Sunil, Nico, Martin en Chris. Maurice, Henk en Robbert op de bank. De wedstrijd begon en het werd direct duidelijk dat dit jonge ploegje niet naar Maassluis was gekomen om zich te laten afslachten door het meer ervaren 3e. Ze zaten er fel op en zoals wel vaker is gebleken moeten we dan even schakelen. Toch speelden we in het begin redelijk. De wedstrijd ging gelijk op en was direct interessant.

Na een goede combinatie door het midden werd Sunil in de 5e minuut gevloerd. Een vrije trap was het gevolg en die werd door Chris schitterend ingeschoten. De bal vloog via de onderkant van de lat weer van de goal af. Dat was 1. Nog geen minuut later lag de bal er aan de andere kant in. Hun rechterspits kwam naar binnen en schoot tegendraads in de korte hoek in. De bal was niet hard, maar Gerrit stond op het verkeerde been. Een domper dus, maar nog geen reden tot paniek. We zijn wel vaker achter gekomen.

Echter, na stom balverlies achterin schoot een KMD-er de bal er uit een onmogelijke hoek in. En ook vlak hiervoor hadden we zelf een goede kans om te scoren. “Oooh, wordt het zo’n wedstrijd” denkt iedereen dan. En ja, zo’n wedstrijd werd het. Over de hele wedstrijd heeft MSV ongeveer 13 goede kansen gehad (waarvan de bal 3 keer op de lat ging), en er werd precies nul keer gescoord.

 Bij een van de corners die MSV te nemen had reageerde Erik alsof door een wesp gestoken. En dat klopte ook! Sterker nog, hij had er eentje in zijn keel gehad en weer uitgespuugd. In de tussentijd had de wesp hem gestoken. Erik reageerde vrij rustig, maar werd uiteraard wel gewisseld en ging naar het ziekenhuis. Daar werden de nodige medicijnen toegediend en uit voorzorg moest hij nog even blijven. Het is allemaal goedgekomen.

 oor de wissel van Erik moest nu ook Jerem noodgedwongen naar de achterste linie en zodoende stonden Gary en Jerem allebei in de verdediging in plaats van op het middenveld. Voor niemand echt prettig.

KMD trok zich hier allemaal niets van aan en presteerde het om in de eerste helft nog twee keer te scoren. En dat terwijl ze eigenlijk niet eens kansen creerde! Het woord geflatteerd dekt de lading dan ook niet voldoende!

In de rust waren we dan ook snel tot de conclusie dat we qua spel niet veel hoefden te veranderen.  Om nog iets te halen moest er wel snel gescoord worden. U begrijpt dat de kansen hiervoor er prima waren, maar scoren zat er deze dag echt niet. De enigen die goed omgingen met de kansen was KMD. De scheidsrechter zat wat dat betreft meer aan de kant van MSV (wat kansen missen betreft dan). De man floot warrig en kon de wedstrijd maar slecht aanvoelen. Uiteindelijk gaf hij 3 gele kaarten aan MSV-kant aan Sunil, Martin en Dave. Robbert kwam er halverwege de 2e helft nog in voor de geblesseerde Peter (hamstring).

In de laatste minuten scoorde KMD nog twee keer en zodoende kwam de 0-6 op het formulier terecht. Onverdiend kun je een 6-0 winst natuurlijk niet noemen, maar ook KMD voelde wel aan dat het anders had kunnen lopen.

MSV voelde zich hoe dan ook enigzins genaaid….

 

 

---

SEIZOEN 2011/2012

---

FC ‘s-Gravenzande 4 – M.S.V.’71 3 2-5 (2-2)

 

MSV overtuigend en sprankelend langs hekkensluiter

Afgelopen zaterdag, midden in de heersende horror winter, met meters sneeuw en een gevoelstemperatuur van -15 graden, heeft MSV op overtuigende wijze 3 punten overgehouden aan het duel met hekkensluiter ‘sGravenzande.

 Ruim op tijd werd verzameld in Maassluis. Zeer ontregeld en aan ons lot overgelaten door de wintertransfer van bijna de gehele technische staf naar het 1^ste elftal. Wie o wie moet dit stelletje ongeregeld nu goed door de 2^de seizoenshelft slepen? Ook ruim op tijd arriveerden wij op het zeer verouderde en minutieuze sportpark van ‘sGravenzande, alwaar wij de enige en veel te kleine kleedkamer met meerdere teams moesten delen. Daarom begonnen we maar snel aan onze altijd zo uitgebreide warming-up, waarna de wedstrijd kon beginnen. Een wedstrijd op een heerlijke, moderne grasmat, waarvoor zelfs een scheidsrechter was ingevlogen van overzee.

 Gelukkig speelden we deze week tegen een tegenstander met ongeveer dezelfde gemiddelde leeftijd als wij, anders had ook deze wedstrijd vanwege toetsweek zomaar afgelast kunnen worden. Ondanks dat wij scherp aan de wedstrijd begonnen en allemaal goed wakker waren kwamen wij onterecht binnen 7 minuten op een 2-0 achterstand. Door 2 loepzuivere hoekschoppen van Bol (waarvoor hij overigens 17 pogingen kreeg in de 1^ste helft) met het hoofd van richting te veranderen zorgde Martin na 8 minuten voor de aansluitingstreffer om uiteindelijk op slag van rust voor de gelijkmaker te tekenen. Om vervolgens over de eerste helft verder maar te zwijgen.

Ondanks dat Tom met een bijdrage van een 1^ste balcontact na 15 minuten, 7 koprollen en een uitstekende dieptepass op de spits van ‘sGravenzande (sorry Tom ;-)) toch een verdienstelijke 1ste helft speelde, werd Tom vervangen door Chris. Waarschijnlijk omdat Chris overliep van zin om te voetballen wist hij al na 3 minuten met een sublieme hakbal de 2-3 op het scorebord te zetten. Dit tot vreugde van de in grote getale meegereisde supporters aan MSV zijde. MSV gooide hierna professioneel de wedstrijd in het slot. Door vakkundig de bal rond te spelen kwam ‘sGravenzande er totaal niet meer aan te pas in de 2^de helft. Het overduidelijke veldoverwicht van MSV uitte zich overigens niet in uitgespeelde kansen, waardoor ik niet hoef te vermelden dat Martin van 1 meter voor de goal de bal tot ingooi wist te verwerken en Robbert van 1 meter voor de goal de ufo van Andre Kuipers wist lek te schieten. Al moet gezegd worden dat die bal niet echt op maat werd teruggelegd, door de inmiddels voor Gary ingevallen Marcel.

 Om het veldoverwicht toch in de score uit te drukken begon Jeremy aan een slalom door de ‘sGravenzande defensie om vervolgens met een verwoestende uithaal de 2-4 aan te tekenen. Een verslag van het 3^de is natuurlijk geen verslag van het 3^de als er niet ook een doelpunt van Bol in voorkomt. Dus ja hoor, ook Bol mocht nog even zijn doelpuntje maken. Eindstand 2-5 met als laatste noemenswaardigheden dat Rogier de 2^de helft de 0 heeft gehouden en dat Robbert de hele wedstrijd keurig linksback heeft gelopen.

 PS; dit verslag is NIET gebaseerd op een waar gebeurd verhaal, maar voor een groot deel op fictie. Aan de lezer zelf de taak om uit te zoeken wat wel en wat geen fictie was.

Vitesse Delft 4 – M.S.V.’71 3 1-10 (0-2)

zaterdag 10 december 2011

Zaterdag 10 december stond de laatste wedstrijd van 2011 op het programma. Een latertje, 14:30 uit! Dit had uiteraard een negatief effect op de effectieve bier-tijd, maar dat terzijde.
Nadat het complex van Vitesse Delft was gevonden, moesten we nog naar de juiste ingang zoeken. Uiteindelijk gingen we dan toch om 14:00 omkleden, waarbij Pluisje in gepast outfit de wedstrijdbespreking hield. Toen wij langzaam 1 voor 1 het veld opkwamen, waren de VD spelers al druk bezig met hun warming-up. Bij het zien van de vele “dopjes” op het veld werden wij al moe.

We startten met de volgende spelers: Rogier, Henk, Robbert, Peter, Joey Frerichs (bedankt!!), Sunil, Dave, Gary, Bol, Chris, en Martin. Door de sterke bank, H@nz van Polanen (of toch Hans, van Polanen?), Marcel en Pluisje, was de basis elf enorm gemotiveerd om alles te geven om de laatste drie punten van het jaar binnen te slepen tegen de hekkesluiter.
De eerste 20 minuten verliepen zoals het orakel van Maassluis al had voorspeld in zijn wedstrijd bespreking: een gretig Vitesse Delft, en een afwachtend en controlerend MSV. In de 22e minuut was dan eindelijk de eerste grote kans voor MSV, maar de prima actie van Chris bleef nu nog zonder succes. Pas in de 36e minuut lukte het MSV om de 0-1 op het virtuele scorebord te zetten: een foutieve pass van de centrale verdediger van VD werd onderschept door Robbert, die meteen Bol wegstuurde: 0-1! Vlak voor rust was er een identieke situatie, maar nu met tussenkomst van Chris die Bol een open kans gaf: 0-2. Dit vond de scheidsrechter een prima moment om te gaan rusten, want ook hij had de indruk dat VD wat peptalk kon gebruiken. Henk gebruikte de rust om peppillen te nemen tegen de pijn, maar Henk is Henk, en opgeven is geen optie, zeker niet omdat Pluis hem garandeerde dat hij nog maar maximaal 45 minuten zou spelen.

Na de rust begon VD weer met nieuwe moed en gingen zij op zoek naar de aansluitende treffer. Vlot combinatiespel achterin stokte op het moment dat de middenlijn in beeld kwam bij de VD verdediging, waarna vrijwel meteen de bal diep werd gegeven. Zonder problemen kon die worden opgevangen, en via drie schijven lag de bal uiteindelijk door Chris in het doel van VD: 0-3. Marcel was inmiddels warm na een intensieve, vijf minuten durende warming up, en kwam in het veld voor Henk, die nu onder invloed van de medicatie nergens last van had, en zeer verbaasd was dat hij eruit moest?. De inbreng van Marcel had tot gevolg dat het elftal op diverse plaatsen werd gewijzigd, omdat het team natuurlijk om Marcel gebouwd moest worden. Maar, zoals zo vaak, heeft dat geen negatieve invloed op ons spel, sterker nog, we gingen nog beter voetballen!
Na een klein kwartier in de 2e helft gaf Bol een hele mooie pass op Chris die op het oog geen moeite had om de keeper te passeren: 0-4. Tot nu toe leek het of we met twee aanvallers speelden, Chris en Bol, maar we speelden met een drie-mans voorhoede. Geïrriteerd over het feit dat de statistiek van de topscoorder in ons elftal niet goed wordt bijgehouden op de site, ging Martin zich eindelijk bemoeien met de aanval. En dat leverde een minuut na de goal van Chris zelfs de 0-5 op. Martin zette prima door op de rechterkant, deed 1 oog open en schoot snoeihard in de rechterbovenhoek (Ook al stonden er drie volledig vrij voor de goal, maar dit ter zijde). Na zo’n goal is er altijd wat gebakkelei in de voorhoede, want wie scoort er nu het mooiste doelpunt….ik twijfel erg, maar de 0-6 vier minuten later was ook zeer fraai: Chris sneed vanaf de rechterkant naar binnen en haalde vanaf de zestien uit zodat de bal in de linkerbovenhoek verdween. Hierna zorgden Bol en Martin nog voor 0-7 en 0-8. Bij de 0-8 van Martin stond een andere speler zeer opzichtig vrij, maar volgens Bol gaf Martin een “Zagreb-achtige knipoog” om de bal vervolgens in eigen bezit te houden en langs de VD keeper te spelen. Tussentijds kwam ook H@nz nog in de ploeg voor Gary, en ook dit leidde weer tot de nodige omzettingen. H@nz ging voor Marcel spelen op de linksbuiten plaats, zodat de linkerkant nu nog enkel uit ervaren spelers bestand: Robbert-Marcel-H@nz met een gezamelijke leeftijd van boven de 130 jaar!. En, nog steeds was er voor VD geen doorkomen aan!

Enige smetje op de wedstrijd is dat we 5 minuten voor tijd toch een doelpunt tegen kregen, 1-8. Gretig als VD was, werd de bal uit het net gehaald, want, het kon altijd nog 9-8 worden! Maar, 2 minuten na dit doelpunt zette Bol ons weer op een veilige marge van 8 doelpunten:1-9, en in de laatste minuut werd het uiteindelijk 1-10, weer door Bol.
Nu vond zelfs de scheidsrechter het ook genoeg, want hij telde geen blessuretijd bij, ondanks alle wissels. In het schemerende licht konden wij de kleedkamer weer opzoeken, en eindelijk genieten van een lekker koud biertje.
Mannen, vergeet niet te betalen voor het “trainingsweekend” in januari!

 

 

M.S.V.’71 3 – Polanen 3 5-1 (2-1)

Zaterdag 3 december 2011

 

Zie ginds komt de winterstop. Nog twee wedstrijden aan de bak om daarna van onze welverdiende rustperiode te genieten. In heerlijk herfstweer op een veld van marsepein werd er vandaag voor de tweede keer dit seizoen tegen Polanen gevoetbald. Vooraf gingen we uit van een goed eindresultaat, omdat de avond ervoor niemand een bruiloftsfeest had en omdat dit weekend de cadeautjes al door de Sint zouden worden uitgedeeld.

 

Gewoonte is erger dan de derdendaagse koorts. Dat bleek ook vandaag weer in de eerste twintig minuten van de wedstrijd. Ondanks de peptalk van Pluis begonnen we slap, waren net te laat en raakten we geen pepernoot. En we hadden toch nog een cadeautje voor onze tegenstander, in de verpakking van een te lange dribbel waar niet op tijd een zuurstokje voor gestoken werd. Maar deze wake-up-call, de 0-1, hoort dan ook bij die gewoonte. Vrij snel hierna begonnen we met meer peper en noten te spelen, wat resulteerde in mooie aanvallen met goede mogelijkheden voor onder andere Sunil. Zijn verwoestende schot werd helaas gekeerd door de goede keeper uit Monster. Even later leek het even op hands van Polanen, maar werd niet als zodanig beoordeeld. De hands van Polanen leek volgens de scheids in de verste verte niet op een hands zoals H@nz van Polanen een handsbal zou maken, tenzij de speler van Polanen ook Hans zou heten. En dan nog zou het de scheids niet uitmaken hoe H@nz van Polanen een handsbal zou maken of weten dat de ogenschijnlijke hands van Polanen door een mogelijke andere Hans gemaakt werd. Waarschijnlijk zal hij überhaupt niet aan H@nz van Polanen gedacht hebben bij de vermeende hands van een mogelijke Hans van Polanen.

 

Er was in ieder geval weer wat meer gretigheid en felheid op de bal. Met wat tikkie-takkie-tokkie voetbal werd een zeer mooie aanval opgezet. In de as van het veld werd Martin ingespeeld die direct naar de linkerkant kaatste waar Jeremy vrij liep en Chris met een hoge bal naar de rechterkant vrij zette om vervolgens in één keer een strak schot te lossen op het doel, een mooie 1-1. De wedstrijd werd gefloten door een correcte scheidsrechter die niet schuwde om te fluiten voor zachte wedstrijdballen en verkeerde ingooien. De goedheilig man gaf na een overtreding op MSV de kans voor Bol om z’n specialiteit te tonen. Ook deze inzet werd gepareerd door de Monsterse goalie. Een strakke corner van Bol gaf Dave de mogelijkheid om in te koppen, maar het was Martin die wonderschoon de 2-1 binnen tikte. Ondanks een zwaar speelveld waar menig speler moeite mee had, leek Frank te putten uit een oneindige energiebron en liep alle gaten dicht, behalve die in z’n keuken, waar Sinterklaas voor lekkage had gezorgd. Ook Erik had zijn tegenstander in z’n juten zak en Ronald D. overzag en controleerde. In de tweede helft mocht Rottier zich in het zweet werken. Hij gaf een mooie pass op Martin, die mocht tekenen voor zijn tweede goal van vandaag, de 3-1. Dave kreeg nog een grote kans op een doelpunt, en vanuit een vrije trap van Bol kopte Martin van twee meter snoeihard bijna zijn derde goal in. Ook de 4-1 kwam vanuit een corner waar dit keer Erik klaar stond bij de tweede paal en, in een duel met de tegenstander, de bal in het net wist te leggen. De eindstand werd bepaald door een vrije trap als gevolg van een overtreding van Polanen. Op een gunstige plek net buiten de zestien, mocht Bol nog een keer met zijn linker predator-schoen tegen de bal schoppen. Dit keer was de keeper echter kansloos en was de eindzege een feit, 5-1.

 

De laatste minuten van de wedstrijd zakte we wat meer in, om zo de wedstrijd gecontroleerd uit te spelen. Tegelijk konden de goedspelende Peter en Dave hun rust pakken en wisten we toch nog wat goede kansen te creëren. De scheidsrechter blies het eindsignaal. Het was een lekkere en verdiende overwinning. Na afloop was er nog even de ‘battle of the musicboxes’ en werd er, onder het genot van de door Robbert en Henk getrakteerde kratjes, nog lekker na gepraat in de kleedkamer en in de kantine. Daarna lekker Sinterklaas vieren en ons klaar maken voor de laatste wedstrijd van het jaar, volgende week tegen en bij de snelle jongens uit Delft.

 

 

M.S.V.’71-3  –  KMD-2  7-1 (2-0)

19 november 2011

 

Na de laatste twee wedstrijden waarin slechts 1 punt werd binnengehaald (!) moest er maar weer eens zelfvertrouwen getankt worden. Dat zou dan moeten gebeuren tegen KMD. Maar gezien het slechte presteren van vorige week was dat zeker nog geen uitgemaakte zaak. Uiteindelijk bleek het toch een gemakkelijke middag te worden in Maassluis-West.

 

Vandaag ontbrak Nico en helaas zal dat waarschijnlijk het hele seizoen zo blijven. In de wedstrijd tegen Westlandia viel Nico geblesseerd uit en zijn enkel is zwaar beschadigd. In eerste instantie 4 weken gips! Sterkte Nico! Peter had vandaag geskipt en Martin begon op eigen verzoek op de bank. De opstelling was als volgt: Rogier (na een uitstapje bij het 2e weer vertrouwd onder de lat), Frank, Erik, Ronald, Robbert, Sunil, Dave, Jeremy, Bol, Tom, Chris.

 

Na omkleden bij onze honkbalvrienden konden we beginnen. Het eerst kwartier was het nog een beetje aftasten. M.S.V.’71 speelde heel aardig doordat er rustig werd opgebouwd van achteruit. Ondanks de ogenschijnlijke controle kwam KMD er wel af en toe scherp uit. Rogier speelde vandaag een gedegen partij en pakte in deze fase een paar goede ballen. Na ongeveer een kwartier was het Tom die de verdediging van KMD wakker schudde. Na het bekende kap-en draaiwerk schoot Tom de bal op de paal; domme pech! Nog geen twee minuten later schoot Bol de bal naast het doel van KMD. Na waarschuwing 2 volgde dan de eerste goal. Na een goede combinatie op het middenveld werd Tom diep gestuurd met een hoge bal. Zoals bekend weet Tom wel raad met zulke ballen en ook dit keer lobde Tom de bal rustig over de goalie van KMD.

 

De controle over de wedstrijd werd door deze goal groter en rond een half uur volgde er twee kansen. Eerst pakte de keeper een goede inzet van Jerem en even later schoot Bol voor een open goal hard over. Dat zou Bol uiteindelijk nog wel goedmaken. En wel 7 minuten later: 2-0. Dat was ook de ruststand. Aan het begin van de tweede helft werd er nog niet direct gewisseld. KMD maakte zich ongetwijfeld op voor een offensief om de aansluittreffer te forceren. Voordat ze daar aan konden beginnen lag de 3-0 er al in. Chris reageerde attent op een verkeerde terugspeelbal en omspeelde de keeper: 3-0. Ook de volgende treffer volgde al weer snel. Een goede combinatie met Tom en Sun werd uiteindelijk door Bol afgerond. 

 

Binnen het half uur in de tweede helft kwamen ook (nogmaals) Bol en een attente Tom nog tot scoren. Martin had toen al Dave vervangen. Na de 6-0 verliet ook Erik het veld voor Henk. Helaas voor Roger bleef de nul niet op het bord. Een hoge bal belandde op de lat en werd in de rebound ingeschoten. Uiteraard geen paniek maar wel jammer. Uiteindelijk zorgde Tom na een goede actie van Chris voor de einduitslag van 7-1. Ook een duikend koppende Robbert kon daar niets meer aan veranderen.

 

Zo deden we goede zaken en stegen weer iets op de ranglijst. Volgende week zijn we vrij.

 

 

 

Naaldwijk 3 – M.S.V.’71 3 4-3 (1-2)
12 november 2011

Na een lange periode van bezinning, is de razende reporter eindelijk achter de PC gaan zitten om de gedachten over deze wedstrijd eens op een rijtje te zetten. Het zal dan ook volledig gebaseerd zijn op het geheugen van deze speler, die toch niet de jongste van het team meer is.

Het was in elk geval prima voetbal weer, en na het aanzien van de vermoeiende warming-up van Naaldwijk, gingen wij dan ook maar de spieren wat los gooien. De eerste helft is eigenlijk verlopen zoal wij hoopten, rustig op de eigen helft afwachten wat de tegenstander gaat doen, om vervolgens met een prima uitval te scoren (Tom, 0-1). Na dit doelpunt probeerden wij de wedstrijd te controleren, en daarin vergaten we dat het begint met positiespel. Hierdoor lieten wij ons enigszins verrassen, en een goede aanval van Naaldwijk over de rechterflank bracht de gelijkmaker op het bord (1-1). Toch wist Bol nog voor de rust de 1-2 te scoren met een fraai geplaatst schot.

In de kleedkamer werd er over alles en nog wat gepraat, en geen moment dachten wij dat deze wedstrijd zou kantelen. Zeker niet toen Bol direct na de rust de 1-3 scoorde. In plaats van de wedstrijd rustig uit te spelen, begonnen wij als team door elkaar heen te lopen, en was er in ons spel totaal geen samenhang meer. Hiervan profiteerde Naaldwijk uitstekend, die via een goedkoop gegeven strafschop de 2-3 wisten te scoren. Vervolgens liepen wij alleen nog maar achteruit, en werden de afstanden tussen onze linies onoverbrugbaar. Dit leidde tot nog twee treffers van Naaldwijk, waardoor wij met 4-3 verloren.

Grote vraag was eigenlijk hoe wij als ervaren team zo onrustig gingen spelen met een 1-3 voorsprong. Na talloze praat sessies en nog scherpere trainingen, lijkt het lek boven, maar dat zal in het volgende verslag wel duidelijk worden.

 

 

 

Westlandia 2  –  M.S.V.’71-3  2-2 (0-0)

5 november 2011

 

Het is november en 16 graden. Dat is gek. 

Vandaag was Nico er weer bij. Dat is gek.

Pluis gebruikte moeilijke woorden. Dat is gek.

We hebben niet gewonnen. Dat is gek.

 

Vandaag de topper tegen koploper Westlandia-2, die twee verliespunten minder had dan wij. We waren gemotiveerd om een goed resultaat te halen, al betekent dat niet dat de voorbereiding er maar enigzins anders uitzag. Als te doen gebruikelijk gingen we iets na 11:30 de kleedkamer in waar Pluis ons weer de nodige instructies meegaf. Dit keer vertelde hij ook dat hij zich distantieerde van ons! En dat was het woord, dat je niet zo vaak hoort!

 

distantiëren
• [refl] “zich ~ van”: afstand nemen van, beweren niet betrokken of verantwoordelijk te zijn voor iets. •tweede betekenisomschrijving. •enz.

 

Wat hij eigenlijk wilde zeggen is dat hij bereid is om lastige beslissingen te nemen met betrekking tot het team als dat nodig is. Prima Pluis….

Na goede bestudering van de tegenstander kwam Pluis tot de volgende opstelling:  Roger, Frank, Ronald, Erik, Dave, Nico, Peter, Jeremy, Bol, Martin en Chris. Sunil en Gary begonnen op de bank. Wissel/grens Henk vlagde en Tom en Robbert hadden geskipt.

 

Op een oud kunstgrasveld begonnen we de kraker. Westlandia speelt 4-4-2 waarbij de middenvelders op de flanken bij balbezit vrij diep spelen. Wij zetten daar vandaag een 3-4-3 tegenover. We kwamen aardig uit de startblokken al leverde dat nog niet veel kansen op. Wel twee gele kaarten voor Westlandia wegens overtredingen op Chris. Hij was weer eens te snel….. Een ijverige Martin probeerde onrust te stoken in de verdediging en Chris maakte een aantal klassieke acties. Achterin stond het aardig. Na 25 minuten ging het helaas mis voor Nico. In een pittig duel klapte zijn enkel dubbel en dat betekende einde oefening. De diagnose is nog niet bekend op dit moment, maar het lijkt er slecht uit te zien.

 

Voor Nico kwam Gary in het spel. Voor de opstelling betekende dit wel meer evenwicht, want Dave kon terug naar zijn vertrouwde as en Gary kwam op rechtshalf. In de 30e minuut ontving Bol de bal op rechts. Na wat kap- en draaiwerk schoot Bol de bal zeer nonchalant met links buitenkant maar net over het doel. Vanaf dat moment kwamen we steeds iets dichter bij het doel van Westlandia. Behalve een paar gekraakte afstandschoten kwamen we niet tot uitgespeelde kansen.  Opvallend was het dat de Westlanders heel erg veel de lange bal hanteerden. Van  opbouw was zelden sprake. Dat had tot gevolg dat het balbezit snel over en weer ging. Westlandia had 1 zeer grote kans. De donkere verdedigende middenvelder kon in de 16 razendsnel draaien en schoot maar net over. Ruststand derhalve 0-0.

 

In de rust werd er niet veel aangegeven door Pluis. We moesten zo doorgaan. Het ging eigenlijk prima. We begonnen ongewijzigd aan die tweede helft waarin Chris gelijk weer op dreef was. In de 50e minuut leidde hij de 0-1 in. Hij ontfutselde de bal van een middenvelder van Westlandia waar de Naaldwijkers allemaal om een overtreding schreeuwden. Chris kon Bol bereiken in de zestien die heel rustig Martin aanspeelde. Martin draaide naar zijn linker en schoot van een meter of 8 snoeihard onderkant lat binnen. Een heerlijke goal alleen konden we er niet lang van genieten. Vrijwel in de dezelfde minuut was het alweer 1-1. Wederom een lange bal van Westlandia werd door de Maasluise verdediging niet goed ingeschat en de spits van Westlandia kreeg een vrije doortocht. Roger was kansloos.

 

Dat was wel even balen, maar we gingen gewoon door. De partij was behoorlijk gelijkopgaand, al had M.S.V.’71 een licht overwicht. In de 72e minuut verving Sunil Bol. Slechts drie minuten later begon Gary aan een goede actie vanuit zijn positie op rechts. Hij kwam naar binnen en kwam over de middenlijn. In de loop gaf hij een prachtige pass cross naar links. De bal over een meter of 40 bereikte Martin perfect! Die nam de bal vervolgens schitterend aan en kapte gelijk naar binnen. Met een bekeken bal in de korte hoek was daar de 1-2. Een erg mooie goal en op dat moment leken de drie punten echt in de spreekwoordelijke tas. Ook na de 1-2 bleven we aanvallen en Westlandia leek rijp voor de slachtbank. Na een van de aanvallen van M.S.V.’71 knalde de keeper van Westlandia de bal naar voren. Ook nu kon de verdediging de bal niet goed verwerken en de 2-2 was vrijwel een kopie van de eerste goal van Westlandia. Wat een domper!

 

Even leek het nog of Jeremy de matchwinner ging worden. Met een prachtige volley schoot hij de bal maar rakelings langs de goal van de  bevroren goalie van Westlandia. Het mocht niet zo zijn. We moesten het doen met 2-2. Na een goede wedstrijd mogen we tevreden zijn dat we uit 2-2 gespeeld hebben tegen de koploper, alleen bij iedereen uit Maassluis zal een gevoel knagen dat er meer in zat. Door dit puntverlies zijn we een plaatsje gezakt op de ranglijst. Het is erg spannend met 5 ploegen die op 4 punten van elkaar staan!

 

Volgende week spelen we wederom uit, nu om 12:30 tegen Naaldwijk.

 

 

 

M.S.V.71 3 – M.V.V.’27 3 3-0 (0-0)
29 oktober 2011

Na een vrij beker-weekend stond deze zaterdag MVV op het menu. Een semi-derby op ons eigen eerste veld onder goede weersomstandigheden. Uit de warming-up konden we al snel opmaken dat de ploeg uit Maasland voornamelijk bestond uit jonge knapen met een gemiddelde leeftijd van tien jaar jonger dan de onze. Vrij vertaald betekent dat meestal een tegenstander met veel snelheid, gretigheid en een goed uithoudingsvermogen. Iets waar wij in de loop van de jaren steeds meer ons best voor moeten doen.

 

De opstelling was weer eens de uitkomst van goed puzzle-werk van Dave en Pluis. Gary, Sunil en Nico konden niet spelen vandaag en Bol begon vandaag op de bank. Henk was vlagger/reserve en Gerrit mocht zijn ervaringen ten toon spreiden bij ons 4e elftal op veld 3. Aanvankelijk melde Martin zich nog ziek, maar concludeerde, in het belang van het team, dat twee keer niezen geen reden hoeft te zijn om de hele zaterdag in je bed te blijven liggen.

 

Voor het eerst sinds tijden kregen we van onze coach een opdracht mee het veld in. Iets waar vooraf menigeen moeite mee leek te hebben. Het behelsde een afspraak voor het nemen van corners. Deze zal ik maar niet uitleggen in verband met meelezende concurrenten. Deze uitgedachte hoekschoppen werkte gedeeltelijk, maar leverde helaas nog geen goal op. Al vroeg in de wedstrijd bleek dat de ploeg van MVV rustig en bewust als team kon voetballen. Toch waren de eerste kansen voor ons. Omdat we de bal niet wisten te drukken, vlogen de ballen hoog over het doel. Het spel ging op en neer, en zoals altijd speelden we pas de laatste twintig minuten van de eerste helft op een manier waarmee je kon winnen, door korter te dekken, feller op de bal te zijn en het veld wat groter te maken. Helaas werd er soms ook onnodig hard gevoetbald en onnodig hard geschreeuwd en gepraat. Met  een schrammetje op de knie van Martin, een gele kaart voor Chris en een wenende MVV-er als gevolg. De verdediging stond wel als een huis. Frank, Erik en Robbert schakelden hun mannetje zorgvuldig uit. En dat terwijl Frank midden in z’n ramadan zit.

 

Pas in de tweede helft begon de wedstrijd interessanter te worden. Tom maakt de laatste weken jacht op de topscorers-positie. Bol en Martin hebben er daarom een geduchte concurrent bij. Ook vandaag wist Tom na een goede aanval de eerste goal te maken door de bal beheerst in de rechter hoek te plaatsen. Even later werd een schot van Bol door de keeper van MVV als een te heet broodje behandeld en kon Dave de laatste tik geven, 2-0. De mooiste aanval was die van een doorgebroken Chris aan de linkerkant. Met een mooie voorzet gaf hij de bal op Jeremy die de bal met het hoofd teruglegde op de twee meter voor de goal vrijstaande Tom. Deze haalde met een beheerste drop-kick-volley snoeihard uit, waarmee de bal dwars door het net heen zou branden. Was het niet dat hij miste, en de bal na wat gefriemel in de handen van de keeper rolde. Toch wist Tom wel de derde goal op z’n naam te schrijven. Een onomschrijvelijk fantastische goal! Dus… Ook Roger is bezig met een goede reeks. Vandaag wist hij door een spectaculaire redding met zijn vingertoppen het doel weer leeg te houden, waarmee hij voor de tweede keer op rij de nul gehouden heeft. Laten we hopen dat het er op z’n minst ‘honderd’ worden. Vijf minuten voor tijd kreeg de goed spelende Robbert een publiekswissel, en mocht Henk nog even het veld betreden.

 

Na de wedstrijd was er weer de gebruikelijke gezelligheid met traktaties van Roger en Nasser onder het geluid van DJ- en filmquizmaster Peter. De 3-0 overwinning was zeker geen cadeautje dus mogen we onze borst nat maken voor volgende week, waar koploper Westlandia op ons staat te wachten.

 

v.v. Lyra 4 – M.S.V. ’71 3    0 – 4  (0-1)   

Zaterdag 15-10-2011

 

Vandaag wedstrijd nummer 7: de uitwedstrijd tegen Lyra 4 uit De Lier.

In de kleedkamer voor de wedstrijd was het een drukte van jewelste. Er werd terecht opgemerkt dat de voorbereiding van onze eerste competitiewedstrijd toch enigszins anders verliep.

De box ontbrak deze keer, zodoende moesten we het doen zonder onze gelukstune…….rata….tata..ta..tah….boem.….(als iemand nu het deuntje in zijn hoofd heb wordt het echt tijd voor een nieuw “stikkie”).

De drukte ontging onze trainer Pluis niet en in de voorbespreking liet hij duidelijk merken dat hij de slappe hap van de laatste weken een beetje zat is en zette het elftal op scherp door te melden dat hij gelijk zou gaan wisselen mochten er mensen verzaken. De toon was gezet (…rata….tata..ta..tah….boem..).

 

De opstelling van vandaag: Rogier in het doel. De rechterkant bestond uit: Erik, Jeremy en Ronald B. De as bestond uit: Ronald D., Dave, Nico en Martin en de linkerkant werd gevormd door: Robbert, Chris en Tom (hoezo aanvallende linkerkant).

De wissels: Peter en Sunil.

De grensrechter: Henk.

De begeleiding: Arnold, Gerrit en Ferdinand.

Afwezig: Frank en Gary.

 

Tijdens de warming up leek het even erop dat Bol al gewisseld zou worden. Was de trainer echt zo streng? Vond Pluis dat hij nu al moest ingrijpen? Zag hij dat de warming up van Bol te slap was? Nee, dit was niet het geval. Bol bleek (licht) geblesseerd, maar zoals een echte bikkel betaamd ging Bol het toch proberen.

 

Vanaf minuut 1 lag het initiatief bij MSV, maar het duurde tot de 23e minuut voordat de eerste goal een feit was. Dave speelde Tom aan op het middenveld die vervolgens de bal voor het doel gooide. De bal kwam bij Martin. Martin schoot in eerste instantie op de paal, maar reageerde alert en schoot alsnog de  0 – 1 binnen. De ene aanval na de andere volgde, maar de tweede wilde er niet in. Daar waar wij niet scoorde, verzuimde ook Lyra om hun paar schaarse counters af te maken. Rogier stond zijn mannetje en redde een paar keer goed. De ruststand 0 -1.

 

In de rust werd, ondanks een aantal verzoekjes, niet gewisseld. Pluis had vertrouwen in zijn spelers.

Bij de aftrap van de tweede helft bleek de scheidsrechter zijn boekje vergeten en rende naar zijn kleedkamer, onderweg werd er nog geroepen of hij dus het verslag zou gaan schrijven. Daar waar hij hierin verzuimde floot de scheids verder een goede wedstrijd. De tweede helft was bijna een kopie van de eerste helft, alleen speelde we nu de ander kant op. Lyra trouwens ook. De bal wilde er niet in. Chris kreeg twee goede kansen. Robbert werd gewisseld voor Peter. Martin en Tom miste allebei nog een kans. Sunil kwam erin voor Bol en pas een kwartier voor tijd was het eindelijk zover. Chris maakte na een goede (lange) run eindelijk de verdiende 0 -2. Twee minuten later werd het ook 0 -3. Tom gaf een steekpas op Chris, die in eerste instantie de bal liet lopen. De keeper echter ook waardoor Chris toch de bal kon oppikken. Hij omspeelde de keeper, liep op het doel af, liep vervolgens weer van de goal weg, waarna hij met een hakje zijn tweede van de middag het doel in jaste.

 

Inmiddels begon de spanning toe te nemen. Ietwat laat en een beetje vreemd, aangezien de voorsprong van drie doelpunten. Maar waar het om ging: zouden we (lees: Rogier) de nul houden? Vorige week ging het immers vlak voor tijd nog mis.

 

Tussen alle spanning door werd ook nog de 0 -4 gemaakt. De mooiste van de middag. Na een dieptepass van Sunil kwam de bal bij Tom. Die nam de bal mee en stiftte de bal vervolgens met twee verdedigers in zijn nek over de keeper in de linker bovenhoek. De wedstrijd was gespeeld. De “andere” wedstrijd echter nog niet. MSV besloot de bal rond- en terug te spelen.

 

88e minuut: het record van vorige week is geëvenaard.

89e minuut: het record van vorige week is verbroken.

90e minuut: Rogier maakt een zeer goede redding.

91e minuut: de scheidsrechter fluit af.

91e minuut en 1 seconde: Rogier staat te juichen. Klasse gekeept Rogier!

 

In de kleedkamer na de wedstrijd werd er nog even tijd vrijgemaakt voor een officiële gedeelte.

Na de complimenten aan Rogier en Erik voor respectievelijk de nul en een zeer goede 2e helft kreeg Jeremy uit handen van trainer Pluis de Gouden Bal uitgereikt.

Dit als prijs voor speler van de maand.

 

Volgende week vrij en daarna op 29 oktober staat de thuiswedstrijd tegen MVV 3 op het programma.

 

PS. Complimenten aan de begeleiding. De service stopt niet na de wedstrijd. Integendeel, zelfs ’s avonds op feestjes regelen zij nog bier en krukken voor hun vermoeide spelers. Top!

 

 

 

 

M.S.V.’71 3 – Haaglandia/Winston 2  5-1 (3-0)

zaterdag 8 oktober 2011

 

Pluis maakte deze ochtend goed duidelijk waar het om ging: “Het is erop……..of erin”. De toon was gezet en iedereen werd daarna ook in andere bewoordingen op scherp gezet. Wij, 3e op de ranglijst na het vervelende verlies vorige week tegen VDL, moesten het vandaag opnemen tegen de nummer 2, Haaglandia/Winston 2.  Een zogenaamde 6-puntenwedstrijd!

 

Marcel maakte eerder deze week bekend dat hij om gezondheidsredenen met voetballen stopt. Erg vervelend natuurlijk. Het 3e wenst hem veel beterschap vanaf deze plek en uiteraard zal er nog aandacht besteed worden aan zijn stoppen.

De skippers van vandaag waren Chris en Nico.  Dave en Tom waren aan de beurt om op de bank plaats te nemen. Pluis had de volgende opstelling bedacht: Roger, Frank, Erik, Ronald, Robbert, Gary, Peter, Jeremy, Bol, Martin en Sunil. Een traditonele 4-3-3. Hierbij aangetekend dat zowel Bol als Sunil wat meer tussen de linies mochten spelen en Martin werd geacht diep te blijven (kerstboommodel?).

 

Op de eerste pass vanaf de aftrap van Peter na begonnen we goed aan de wedstrijd. Het exotische team van Haaglandia had een aantal handige jongens in het team die technisch zeer vaardig waren. Vooral Erik moest alles uit de kast halen om de spits op de gele schoenen aan banden te leggen. Hij slaagde hier toch zeer goed in. Op het middenveld was het even zoeken, omdat zij daar mede door de opkomende backs vaak een speler meer hadden.  Dit werd echter goed opgevangen omdat er goed werd ‘gekanteld’ (jaja) en Sunil en Martin waren niet te beroerd om een stapje terug te doen om te steunen.

 

Eigenlijk de eerste keer dat we echt gevaarlijk werden, scoorden we ook direct. Het was Jeremy die zijn eerste van het seizoen mocht aantekenen. Mocht je er niet bij geweest zijn, het was een kopie van de goal van Huntelaar tegen Macedonie. Ohja, Kuyt gaf hem niet voor, dat was Gary. Je zag meteen dat de jongens van Haaglandia niet zo goed om konden gaan met de teleurstelling. Overigens had een speler van Haaglandia de scheidsrechter (de ondernicht van Puis) al na 1 minuut duidelijk gemaakt dat als het zo doorging ze de rust niet zouden halen……

 

Het spelbeeld was dat Haaglandia iets meer balbezit had, maar dat de verdediging van M.S.V.’71 goed stond en elkaar iedere keer steunden zodat het eigenlijk nooit echt gevaarlijk werd. Al weet je het nooit als Roger “Los!” zegt. Maar dat weet de tegenstander niet en zo heeft het toch een goed effect! Wij kwamen er af en toe wel heel goed uit. Halverwege de eerste helft volgde de mooiste aanval van de middag. Martin stuurde Gary op rechts weg. Zijn afgemeten voorzet kwam voorbij de 2e paal bij Peter die de bal uit de lucht terug legde op de inkomende Martin. Zijn volley mislukte helaas. De bal bleef in de zestien en de bal kwam bij Bol die met zijn rug naar de goal de bal afschermde. De aanvoerder van Haaglandia voerde een feilloze Yppon uit en de scheidsrechter wees naar de stip. Bol voltrok zelfstandig het vonnis.

 

Bol, de laatste weken nog niet echt op stoom, mocht drie minuten voor rust ook zijn tweede van de middag maken: 3-0. Al met al dus een zeer nette eerste helft. Pluis was dan ook een  tevreden coach. Uiteraard volgde wel de gebruikelijke cliches dat we ze niet de 3-1 moesten laten maken en dat we zelf gauw de 4-0 moesten maken. Sunil bleef licht geblesseerd in de kleedkamer achter en Tom kwam voor hem in de ploeg. Dave bleef nog even op de bank zitten.

 

Het spelbeeld veranderde in de tweede helft niet. Enigzins leunend op de verdediging probeerden we te counteren. De ruimte die we voorin kregen was zo verleidelijk dat rustig rondspelen er vaak niet van kwam. Ondanks het leunen gaven we ook nu weinig kansen weg. De counters waren helaas niet scherp genoeg, dus de stand bleef lang ongewijzigd. Dave kwam nu in de ploeg voor Martin. Een kwartier voor tijd volgde de mooiste goal van dit seizoen tot nu toe. Helaas was er nauwelijks publiek, geen journalisten, geen camera’s, weinig sfeer en slecht weer. Wordt zo’n goal gemaakt in een wedstrijd tussen Barcelona en Madrid, dan gaat die goal, zoals dat heet, de hele wereld over! In dit geval hadden zelfs medespelers van Tom niet gezien wat er was gebeurd. Zo snel ben je dus nog Tom ;-). Ohja, de goal: Dave mocht een vrije trap nemen op 40 meter van de goal, 25 meter van de zijlijn. Zijn voorzet was puntgaaf en viel precies over de kleine verdediger in het centrum heen. De inlopende Tom toucheerde de bal precies in de stuit achter zijn standbeen: weergaloos. Ook deze goal telde trouwens maar voor 1, dus het stond nu 4-0.

 

Zou Roger de nul echt houden?

 

Zelfs nu bleef Haaglandia aanvallen. De technisch vaardige spelers konden wel goed voetballen, maar waren allesbehalve effectief. Wij bleven vrolijk doorcounteren. Bij Bol zat het ff niet zo mee. Eerst loopt hij zich dood in een aanval waar Tom en Gary bij waren betrokken en slechts 2 verdedigers van Haaglandia. Even later reageert hij attent op een blunder van de hopeloze keeper, maar zijn inzet gaat binnenkant paal eruit. Toen was het tijd voor een fantastische sleep rechts in het strafschopgebied. De bal ging ook mooi langs de verdediger. Bol echter stortte ter aarde als een Robben zonder ervaring met vallen. De scheids streek zijn hand over zijn ongetwijfeld te grote hart en gaf geen geel voor een schwalbe. Bol hield het ook meteen maar voor gezien. Later bleek dat zijn schoenzool had losgelaten waardoor zijn schoen letterlijk in het zand hapte. Kan de beste overkomen….

 

Zou Roger de nul nu toch echt gaan houden?

 

Tom mocht ook nog de 5-0 aantekenen. Zijn schot was niet slecht maar wel te houden. Dat leek de keeper in eerste instantie ook te doen, maar met een onnavolgbare handeling wist hij met een soort omhaal de bal toch nog in zijn eigen goal te werken. We tellen hem bij Tom.

 

Zou Roger de nul houden?

 

De 89e minuut……….aanval Haaglandia……gele schoenen……..verdediging geklopt………..Roger kwaad. Was het nu toch gebeurd? Weer de nul niet? Het was Roger niet aan te rekenen. Wel moest hij het horen in de kleedkamer natuurlijk. Volgende keer opnieuw proberen.

 

Al met al een prima wedstrijd van ons en een goede revanche op vorige week. En naast de 3 punten en de verjaardag van Frank was er uiteindelijk NOG iets te vieren. De nummer 1 op de ranglijst Westlandia had met maar liefst 5-1 verloren van Honselersdijk! Dat betekent dat we ze tot op 2 punten genaderd zijn. Volgende week krijgen wij Lyra en zij VDL. Hoe het met de eerste periode zit weet ik niet. Daarover later meer.

 

En het schijnt dat Pluis niet meer van roze prinsessenkamers gaat dromen…….

 

Ciao

 

 

 

VDL 2- M.S.V.’71 3 2-1 (1-1)

zaterdag 1 oktober 2011

 

Een ‘eitje’

 

De eerste derby van het seizoen is niet volgens plan verlopen, wat ons team betreft. Vooraf was de dag al helemaal goed ingedeeld. Eerst de drie punten binnenhalen in die heerlijke zon, daarna de wedstrijd bespreken, de 3e helft, op het terras van VDL, vervolgens genieten van het jaarlijkse Furiade-spektakel en eindigen met het verjaardagsfeest van Hans en Petra van Polanen. Een ideale zaterdag zou je zeggen.

 

Het bleek toch iets anders te lopen. Het was een opsomming van tegenslag en excuses. We speelden op kunstgras, met trage ballen, blaren op de voeten en rubberkorrels in de bilnaad. Het was heerlijk weer, maar te warm om te voetballen. Het leek wel of iedereen de dag daarvoor al naar de Furiade was geweest en met een kater op het veld stond. De wedstrijd verliep het tegenovergestelde als normaal. Het eerste kwartier waren we sterk en leek het een eitje te worden. Een eitje is het ook wel geworden, maar dan een door de zon zacht gekookt, gescrambled eitje zonder peper of zout. De wedstrijd gaf een spelbeeld van ‘net niet’, bijna, eerste, tweede en derde ballen ook niet, futloos, moe, warm, dorst, enz. Niemand die het verschil kon maken, althans in positieve zin. Het enige wat we hebben laten zien is werklust.

 

Na de wedstrijd was iedereen snel gedouched en onderweg naar de kermis of de thuiswedstrijd van ons 1e-elftal. ’s-Avonds was er gelukkig een leuk feestje van de familie Polanen, wat uiteindelijk voor een plezierig einde van de dag heeft gezorgd. Oja, we hebben dus met 2-1 verloren. En zaterdag spelen we thuis tegen Haaglandia/Winston 2, een eitje dus :).

 

 

 

M.S.V. ‘71 3 – FC ‘s-Gravenzande 4         7-2 (3-1)

Zaterdag 24-09-2011

 

Op de 2e herfstdag van 2011 stond de 4e wedstrijd van de competitie op het programma. Deze mooie dag voelde geenszins herfstachtig aan. Volgens accuweather.com was het tussen de 10 en 18 graden celsius. Althans in Maasdijk, Maassluis is daar niet bekend. Gevoelsmatig was het wat warmer, zeker tussen de 13 en 21 graden. Na verder research op buienradar.nl bleek dat de buien achterwege zouden blijven en ook op knmi.nl bleken geen weerswaarschuwingen. Al met al: het weer zat mee.

 

Even een jaar terug in de tijd. Ook toen moesten we onze 4e wedstrijd van het seizoen spelen en dat was de thuiswedstrijd tegen VVOR 3. De uitslag 0-0. We verloren derhalve onze eerste twee punten van de in totaal 7 verliespunten. Dit seizoen hebben wij die eerste 2 verliespunten al achter de rug. Kortom: de statistieken zaten mee.

 

Als scheidsrechter hadden we vandaag de verloren stiefbroer van Arnold en Ferdinand. Ook de wedstrijdleiding zat mee.

 

De tegenstander van vandaag was FC ’s-Gravenzande 4 uit ’s-Gravenzande. De basiself: Rogier, Frank, Ronald D., Erik, Gary, Peter, Dave, Sunil, Tom, Martin en Chris. De wissels: Jeremy, Ronald B. en Henk. Henk was tevens onze assistent-scheidsrechter. Afwezig: Nico, Marcel en Robbert (die op slinkse wijze op de skip(py)lijst is geplaatst; ook een meevaller?).

 

De gemiddelde leeftijd deze week van de basiself was 35 jaar, 21 weken en 1 dag. Vorige week was deze 36 jaar, 5 weken en 4 dagen. Een stuk jonger elftal en dus theoretisch een fitter elftal: de leeftijd zat mee.

 

Na al deze meevallers werd er door het lot van de toss beslist dat we van kant moesten ruilen. Deze tactische zet van de tegenstander zorgden gelijk voor een aantal extra meters en deze aanslag op de conditie zorgde er voor dat Tom, na een goede actie van Chris, in de 2e minuut zijn mooie stift net iets te onzorgvuldig uitvoerde. De keeper kon er net bij.

 

Het werd geen 1-0, maar 0-1, want voor  de derde maal op rij kwam het 3e op een 1-0 achterstand. In de 10e minuut scoorde de FC uit ’s-Gravenzande uit een corner de 0-1. Bij deze opteer ik gelijk voor een termwijziging in de voetballerij. De term “looooooooooooossss…” moet worden veranderd in “vaaaaaaaaaaaaaassst…..”. De overige 1-0 achterstanden werden overigens omgezet in een overwinning, dus deze goal zorgde ook niet echt voor enige onrust.

 

Chris was lekker ouderwets zijn acties aan het maken en in de 14e minuut kreeg Jeremy op aangeven van Chris een kansje. De keeper voorkwam ditmaal de 1-1.  Vier minuten later was het wel raak. Chris werd neergelegd in het strafschopgebied en zoals de naam van het gebied aangeeft werd dit een strafschop. Een koud kunstje voor Tom. 1-1.

 

Het ritme, van om en om kans missen – kans benutten, werd vrolijk verder gevolgd. Eerst was het Sunil die zijn schot gekeerd zag worden, waarna diezelfde Sunil (is er dan een andere Sunil hoor ik u denken, nee inderdaad het is de enige) een pass gaf op Chris die goed doorzette en hoppa: 2-1.

 

Het doorzetten van Chris had een voorbeeldfunctie voor Tom die na goed doorzetten de bal afpakte van de tegenstander en vervolgens alleen op de keeper af kon gaan. Na een goede sleep bracht Tom de 3-1 op de WhatsApp (Ome Gerrit: nogmaals bedankt!). 

 

Overige feitjes in de eerste helft:

–          een drinkpauze, vanwege de warmte

–          de scheidsrechter zag af en toe het verschil niet tussen een corner of een uitbal

–          de uitballen van Chris leken net corners

–          “strafschop” in het puzzelwoordenboek op mijnwoordenboek.nl:

• Ongehinderde trap naar het doel voor de tegenpartij na een fout van jouw team
• Penalty
• Pingel
• Sportterm
• Voetbalterm

 

De 3-1 was tevens de ruststand. In de rust werd er 1 maal gewisseld. Martin ging er uit. Ronald “Bol”. kwam er in. De tweede helft begon slordig.

 

In de 55e minuut kreeg Bol zijn eerste kans. Een vrije trap. Deze ging net naast. Vlak daarna kreeg Jeremy na een voorzet van Chris de kans op 4-1. Deze ging helaas net voor het doel langs. Rogier moest tussentijds nog 1 maal goed redding brengen, maar de verdere tegenstand was in de 2e helft inmiddels sterk afgenomen.  Zeker nadat de wissels van ’s-Gravenzande op waren en zij met 10 man kwamen te staan/lopen (doorhalen wat niet van toepassing is). Hierdoor lagen de ruimtes voor het oprapen. Bol raapte deze ruimtes bijeen en begon aan een reeks doelpunten. Eerst miste hij nog na een goede pass van Frank, maar daarna was het raak op een pass van Jeremy. Een mooi schot hoog langs de keeper. 4-1. 

 

De 5-1 volgde snel door Bol. Een bekeken schot laag langs de keeper. Tussendoor wisselde Henk en Chris van positie. Henk in de spits en Chris werd de assistent van de scheidsrechter.

 

M.S.V. ’71 ging vrolijk verder met voetballen. Henk kreeg een goede kans na een pass van Tom en Erik kopte na goed doorzetten de opstuiterende bal net naast. ‘Gravenzande moest inmiddels zelfs met negen verder. Wederom een bekeken schot laag langs de keeper van Bol zorgde voor de 6-1 en snel hierna kreeg Bol de kans op 7-1, maar deze stand moest nog even wachten om ge-whatsapped en getwitterd te worden. Niet lang overigens, want Henk werd neergehaald in de “16”. Iedereen dacht dat Henk zelf deze strafschop zou gaan nemen, maar Bol was onverbiddelijk. Hij wilde zijn reeks voortzetten. Hij had een goed voorbeeld gehad in de 1e helft en schoot de 7-1 binnen. Naar eigen zeggen was dit echter een “Ronaldinho-no-look-penalty”.

 

 

De wedstrijd was klaar, maar nog niet voordat de negen tegenstanders hun tweede van deze herfstmiddag mochten maken. Eindstand 7-2.

 

Gelijk aan vorig jaar staan we na vier wedstrijden op 10 punten. Is dit een voorbode op weer zo’n mooi seizoen? Laten we het hopen.

 

Aan het einde van de middag hadden we ook nog het gezellige samenzijn met het 1e, 2e, 4e en veteranen. Door het mooie weer en lekkere eten was dit leuke initiatief een geslaagde happening.

 

Volgende week: wedstrijd nummer 5, uit tegen VDL 2.

 

 

 

Honselersdijk 2  –  M.S.V.’71 3 2-4 (0-0)

 zaterdag 17 september

 

 

Vorige week nog warm en benauwd, vandaag een graadje of 17, veel wind en lichte regen. En wederom de vraag of we onze ongeslagen status in het begin van deze competitie konden behouden. Onder de rook van Flora Holland speelden we op kunstgras tegen Honselersdijk dat uit de eerste twee wedstrijden 1 punt had opgehaald. Trainer/coach/manager/speler Pluis had gedroomd dat hij in een roze prinsessenkamer had geslapen…..heel gek. Ben benieuwd wat de psychologen hier van maken.

 

Erik en Gary skippten deze middag. Peter zou dat ook doen, maar dat liep anders. In de loop van afgelopen week meldde namelijk Marcel zich af en Tom belde zich zaterdagochtend ziek af. Peter nam dus toch maar zijn spullen mee ondanks een lichte blessure. In de basis stonden Rogier, Frank, Ronald, Robbert, Jeremy, Dave, Nico, Sunil, Martin, Chris en Bol. Marcel stond wel wissel.

 

In het begin was het even aftasten, maar al snel werd duidelijk dat het in de openingsfase ging om het winnen van duels. Op die manier kon er terreinwinst worden geboekt en van daaruit naar kansen worden gezocht. En kansen die kwamen deze middag legio! De eerste helft was het vooral Martin die de nodige kansen kreeg. Zo kopte Martin in de 7e en de 30e minuut over en ging hij in de 24e minuut alleen op de keeper af doordat hij de bal heel goed meenam. Hij besloot met links vol uit te halen (” plaatsen wordt niks met links” ) en de bal zeilde over. Daartegenover was Honselersdijk weinig gevaarlijk. Slechts met wat schoten vanaf een meter of 20 konden ze wat gevaar stichten, maar daarvoor hoefde Rogier nog niet eens in actie te komen. Een vrije trap van 30 meter van de Westlanders ging niet ver over het doel van M.S.V.’ 71. 

 

Vlak voor rust ging ook Bol alleen op de keeper af en hij koos voor een lob. De keeper raakte de bal net en het werd een corner. Hier werd al duidelijk dat Bol de vorm nog moet vinden dit seizoen. Vorig jaar nog met grote voorsprong topscorer van het team geworden, dit seizoen moeten de doelpunten nog gaan vallen. In de laatste minuut leek het alsnog 0-1 te worden, maar de scherpe voorzet van Chris kon door Nico niet worden ingetikt. 

 

In de rust ging Peter zich toch maar omkleden om in de ploeg te komen voor Sunil. Marcel kon zo nog gespaard worden aangezien hij een liesblessure heeft. Peter begon laatste man, zodat Dave kon doorschuiven naar het middenveld. Al na twee minuten was Dave bijna succesvol voor de goal. Uit een lastige hoek schoot hij van dichtbij op de paal. De achterbal die daar uit volgde werd naar voren geschoten door Honselersdijk en kon op het middenveld niet goed gecontroleerd worden door ons.  De diepste middenvelder kwam door het midden en gaf de bal op onze rechterkant. Frank kon de linkerspits niet meer stoppen en het werd 1-0

 

We gingen gelukkig weer vrolijk verder met aanvallen. Met de wind in de rug en een doorschoven Peter op het middenveld gingen we op zoek naar de gelijkmaker. Laatsgenoemde probeerde dat uit een afgeslagen corner, maar het schijnt dat die bal nog steeds niet gevonden is. Gelukkig volgde de verdiende 1-1- dan toch. Zoals zo vaak bij het 3e moest deze goal komen uit een individuele actie. Chris ging op links de diepte in na een pass van Dave en hij schoot de bal blind onder de keeper door. Dit voelde wel als een bevrijding, want we hadden al de nodige kansen gehad. Doordrukken! De druk op de goal van Honselersdijk werd steeds groter. In de 24e minuut kregen we een vrije trap op randje zestien aan de linkerkant. Eigenlijk een bal voor een rechtspoot, maar Bol zag hem in gedachte natuurlijk al weer binnen zeilen en probeerde het toch. De bal ging net over. Na een half uur ging Chris weer op links, maar nu besloot hij een voorzet te geven of……. een schot op doel. De bal vloog over de keeper maar spatte uiteen op de lat. Met zijn rechter kon Bol de rebound geen richting geven.

 

In de 36e, 37e, en 38e minuut volgden drie kansen op rij voor ons. De eerste en de derde werden door Bol gemist, de tweede werd door Martin gemaakt. Na een schitterende solo schoot Martin binnen en de buit leek binnen. De gemiste kans van Bol had de wedstrijd in het slot moeten gooien, maar toen dat niet lukte kregen we in de 39e minuut alsnog het lid op ons neus. Met een goede steekpass verschalkte de thuisploeg onze verdediging en de uitgekomen Rogier kon de bal niet meer pakken. Eerder had hij nog een paar attente reddingen gemaakt waardoor we in de race bleven voor de overwinning.

 

Met nog 5 minuten te gaan gingen we nog vol voor de winst. In minuut na de 2-2 ging Bol weer alleen op de keeper, maar het was hem vandaag niet gegund. De blessuretijd ging in en de mooiste aanval van de middag volgde. Van achteruit speelde Dave op Nico, Nico vooruit op Peter, Peter legt terug op Nico die Chris wegstuurt. Chris maakt een goede actie op links, maar ziet dat er nog geen bezetting voor de goal is. Hij speelt op de achterlijn zijn man uit en geeft dan laag voor. Peter kwam ingelopen en kon de bal het doel inwerken! Toch nog de volle winst! De teleurgestelde jongens van Honselersdijk namen de opvolgende aftrap ongeinspireerd en belangrijker: op dezelfde manier als de eerdere aftrappen. Martin had nog energie en doorzag de aftrap. Hij onderschepte de bal en ging recht op het doel af. De laatse verdediger kon hem slechts afstoppen met een grove charge. Het leverde hem geen geel op (die had hij ook al) maar uiteraard wel een penalty.

 

En dan kun je veel kansen missen en niet in vorm zijn, maar bij een penalty staat Bol er altijd. Hij maakte er dan ook rustig 2-4 van. De scheids floot direct af. Zo bleken we dus in de blessuretijd de wedstrijd naar ons toe getrokken te hebben en zelfs twee keer gescoord te hebben! Al met al een dik verdiende, maar toch zwaar bevochten overwinning. Na het verlies van VDL en KMD pakken we de tweede plek achter Westlandia, die al haar wedstrijden nog wist te winnen. Volgende week thuis tegen ‘ s Gravenzande dat vandaag niet in actie kwam. 

 

 

 

M.S.V.’71 3 – Vitesse Delft 4 4-1 (2-1)

 zaterdag 10 september

 

Op een warme, benauwde dag met overboekte kleedkamers maakte het 3e team van MSV’71 zich klaar voor het 2e competitie duel tegen Vitesse Delft 4 (VD). Wegens kleedruimtegebrek waren ze overgeleverd aan het honkbalcomplex van de Gophers. In theorie waren de omstandigheden voor een goede prestatie beter als die van vorige week. Minder alcohol in het bloed, beter weer, op eigen terrein en een sneller veld zouden in het voordeel moeten zijn van de thuisploeg. Zoals wel eens vaker gebeurt, was het begin van de wedstrijd niet erg overtuigend maar blijkt het team te beschikken over voldoende veerkracht, ervaring en techniek om de wedstrijd tot een goed einde te brengen.

 

Dit weekend had iedereen zin en was iedereen fit, dus moesten een paar spelers de wedstrijd vanaf de tribune bekijken. Gelukkig waren Dave W. en Sunil G. bereid om een weekendje over te slaan, terwijl Henk S. weer de belangrijke rol als grensrechter op zich nam. Na een individuele en voor sommige een hele speciale warming-up begonnen we de wedstrijd met Rogier D., Erik de G., Ronald D., Frank de G., Gary B., Jeremy K., Peter D., Marcel de B., Tom B., Martin de H. en Ronald B. Met Nico D., Robbert R. en Chris K. op de bank kon de door Aad van A. gefloten wedstrijd aanvangen. Terwijl voor MSV het eerste kwartier werd gebruikt om de warming-up af te ronden had VD andere plannen. Zij zetten veel druk op onze nog onwennige verdediging en wisten al vrij snel een aantal kansen te creëren. Na deze wake-up-call van VD kregen we, na een paar kleine omzettingen, langzaam maar zeker meer grip op het spel. Halverwege de eerste helft had Tom een goede mogelijkheid om, op aangeven van Bol, de score te openen. Helaas. Vlak daarna kreeg VD een mooie kans om de score te openen. En met succes, 0-1. Newlywed Martin de H. kon na drie weken afwezigheid zijn energie eindelijk weer eens op het veld kwijt. In de 25e minuut zorgde hij met een mooie goal voor een gelijke stand, 1-1. Daarna liet Bol nog even zien hoe je de bal op de paal kan schieten. Eerst met een volley en daarna vanuit een vrije trap. Vlak voor rust wist Tom met een mooie actie de bal wel in het doel te navigeren, 2-1.

 

In de rust kreeg Frank vrij en mocht Rottier nog een robbertje voetballen. Ook Tom bleef in de kleedkamer achter, wat Nico dol fijn vond. En Marcel was minder blij omdat hij werd vervangen door Chris. We begonnen de tweede helft zoals we de eerste waren geëindigd. Wel zag je het energieniveau snel dalen, met onnauwkeurig spel en minder diepgang als gevolg. Het was dan ook in deze fase dat de kwaliteiten van Erik de G. hard nodig waren. Zijn doorzettingsvermogen, kracht en scherpte waren genoeg om het gros van de kansen voor VD in de kiem te doen smoren. Zelf moesten we het doen met een kopkans voor Nico en nog wat gepruts voor het doel van VD. Tegen het einde van de wedstrijd begonnen we de genade klap in te luiden met een schot langs het doel van Chris. Niet lang daarna in de 88e minuut soleerde Bol ouderwets door de verdediging en maakte de 3-1. In de laatste minuut gaf hij een uitstekende lange pass op Chris die direct vrij stond en beheerst over de keeper van VD lobte, 4-1. Toen klonk het langverwachte eindsignaal. Zo, de drie punten waren weer in de knip.

 

Op het terras van de Gophers kon iedereen lekker in het zonnetje uitrusten en/of zijn wonden likken, want helaas hadden sommigen er wel een aantal pijntjes aan over gehouden. Na het douchen hebben we heerlijk een door Gerrit geregeld biertje gedronken op het nieuwe ‘bier-domein’ van de club, waar we ons 1e een goede overwinning zagen binnenhalen.

 

Volgende week spelen we uit om 12:00 tegen Honselersdijk 2.

 

 

 

 

Polanen 3 – M.S.V.’71 3                               2 – 2

 

Afgelopen zaterdag 3 september stond de eerste competitiewedstrijd op het programma.

De uitwedstrijd in Monster tegen Polanen 3.

 Op deze warme zaterdag werd het wereldnieuws beheerst door het volgende:

– de Libische ambassade in Bulgarije werd bestormd;

– een concert waarbij onze koningin aanwezig was werd verstoord;

– de verjaardag  van Nico;

– Bauke Mollema staat 3e in de Vuelta;

– de veerboot naar Sylt is vastgelopen;

– Rogier arriveerde te laat bij Polanen (files?)

– WK-brons voor de vrouwen vier-zonder.

 

Toch gaat deze dag voor het 3e de boeken in als de “the day after”. En niet als de dag na:

– de 11-0 overwinning van het Nederlands elftal;

– de groeiende bezorgdheid bij de atoomwaakhond om Iran;

– het afzien van een miljoenenbonus door James Murdoch;

– of de 11-0 nederlaag voor San Marino.

 

Nee, deze loodzware dag is de dag na het huwelijksfeest van Martin en Mirella. Bijna het gehele elftal was namelijk aanwezig op dit zeer gezellige feest. Deze avond vol teambuilding (proosten op het bruidspaar, de voetjes van de vloer, een nieuwe elftalfoto) leek dan ook zijn uitwerking/bijwerking te hebben.

 

In de zinderende hitte startte MSV met de volgende 11: Rogier D, Frank de G, Erik de G, Jeremy K, Gary B, Peter D, Dave W, Chris K, Tim K, Nico D, Ronald B. Tom B. mocht “de bank ‘ warm houden en gelukkig hoefde hij daar niet veel voor te doen. Ook trainer Pluis was stand-in en H@nz fungeerde wederom als “grens”/3ewissel.

Ronald D, Robbert R, Marcel de B. en Henk S. waren afwezig i.v.m. een uitje van de bejaardensoos. De term “oudjes” is opmerkelijk genoeg ook gelijk een stuk minder gehoord. 1 keer om precies te zijn: in de 2e helft door een supporter van Polanen, die dacht dat hij had plaatsgenomen in de dug-out van onze tegenstander. Verder was Ome Gerrit nog op vakantie en schitterden ook Martin de H. en Sunil G. door afwezigheid, de redenen hiervoor zijn niet bekend.

 

MSV begon vrij rustig en het feest leek nog een beetje in de benen te zitten. Polanen had (mede?) daardoor het initiatief in het begin van de 1e helft van de 1e helft. Echter, door een tactisch genomen corner van Ronald (laag over de grond, terwijl iedereen omhoog stond te kijken) kwam de bal voor de voeten van Gary. Hij liet deze kans dan ook niet onbenut. En in de 12e minuut stond het zowaar 0-1.

 

Door deze opsteker en waarschijnlijk de eerste drinkpauze in het vizier kreeg MSV ietwat de overhand. De kansen (van Ronald, Chris, Tim en Nico) die hierdoor ontstonden werden helaas niet benut. De opleving was van korte duur en de rest van de 2e helft van de 1e helft was het een redelijk gelijk opgaande wedstrijd. Ware het niet dat Polanen in de 35e minuut vanuit een corner de afvallende bal binnen schoot. 1-1.

 

In de 43e minuut werd het ook nog 2-1 door een afstandschot, waar Rogier net niet bij kon komen. Dit was gelijk de ruststand. In de rust werd er niet gewisseld. Wel deed Pluis een aantal tactische omwisselingen. MSV startte de 1e helft van de 2e helft goed en zette direct druk. Het doordrukken werd niet volgehouden, maar toch kwamen we er af en toe sterk uit. Ook deze kansen (van Ronald, Chris, Tim en Nico) die hieruit ontstonden werden helaas niet benut. Hoe anders dan anders.

 

Na de 3e pauze en dus in de 2e helft van de 2e helft kwam Polanen ook nog een paar keer gevaarlijk voor de goal, maar het leek wel of ook zij last kregen van ons avondje ervoor (huh?). 10 minuten voor tijd werd Tim gewisseld voor Tom en even daarna kwam Erik nog in een “hoofd tegen hoofd-situatie”.

Een korte quizvraag tussendoor. Erik kreeg hierdoor:

a)      alsnog hoofdpijn

b)      weer hoofdpijn

c)       meer hoofdpijn

d)      had nergens last van.

 

De laatste minuten zette MSV alles op alles, maar het was Polanen die een levensgrote kans kreeg. Gelukkig voor ons ging dit schot over het doel. De inzet van het 3e  werd uiteindelijk in de 43e minuut alsnog beloond. Na een overtreding op Tom nam Bol een vrije trap. In de rebound kwam de bal wederom voor de voeten van Gary, die vervolgens woest uithaalde. 2-2. Zodoende zit het 1e punt van het seizoen in de knip!

 

Programma volgende week: thuis tegen Vitesse Delft 4.

 

Tip van de week:

Als je van plan bent om te wedden op de eindstand van de halve marathon van Barcelona, bij deze de tip:  de sterk spelende Jeremy.

Kan je nagaan als hij fit aan die paar kilometers in Barcelona gaat beginnen! Top!

 

 

Barendrecht 4 – M.S.V.’71 3  3-1 (1-1)

Unieke prestatie M.S.V.’71 3!

 

Zaterdag 27 augustus, en natuurlijk zou de verslaggever willen  schrijven dat het een prachtige, zonnige dag was aan het einde van de zomer….niets is minder waar! Ondanks een redelijke morgen, begon het in de middag afwisselend te regenen, prima weer dus voor een potje voetbal tegen Barendrecht 4.

De weg ernaar toe duurde net zo lang als het vinden van een parkeerplekje, maar eenmaal aangekomen, gelijk omgekleed. Ondanks de op papier grote selectie aan spelers voor ons team – er is zelfs een ledenstop voor dit team – lukte het ons maar net om een elftal op de been te brengen. Afwezig waren de volgende spelers met uiteenlopende redenen: Erik, Jeremy, Tim, Peter, Nico, Sunil, Martin en Ome Gerrit (vakantie, werk, blessures, maandelijkse periode, …??). Er gaan geruchten dat Bob dit keer verkeerd was gereden, of geen parkeer plek kon vinden, het blijft onzeker. Gelukkig waren Joey Frerichs en Loek Voortman bereid om ons team aan te vullen, zodat we uiteindelijk 13 spelers hadden, waarvan de helft kampte met pijntjes en blessures. We startte met de volgende opstelling: Roger “nooit-de-nul”, halve Duc, Gabber Henk, draai-Frank, Dr Carnaval, Loek, Joey, Happy Marcel, Captain Dave, Tomba, en Chris lightyear.

 

De wedstrijd was gelijk opgaand, met een licht voordeel voor ons 3e, maar echte kansen bleven uit. Halverwege de eerste helft toch een gevaarlijke aanval van Barendrecht, en een prima voorzet vanaf de rechterkant, die in eerste instantie gepareerd werd door Roger. Helaas viel de bal precies voor de voeten van de spits van Barendrecht die geen moeite had om de bal in het net te schieten, 1-0. Zoals altijd, raakten wij niet van slag, en probeerden wij via het rondspelen van de bal een gaatje te vinden in de defensie. Regelmatig moesten de verdedigers van Barendrecht alle zeilen bijzetten om Chris Lightyear en Tomba af te stoppen. Uit een van de vrije trappen die wij kregen wist Captain Dave het gaatje in de defensie te vinden en Tomba scoorde zeer beheerst in de verre hoek, 1-1. Hierna kreeg Dr Carnaval nog een prima voorzet van Captain Dave, maar zijn inzet was te slap om de doelman van Barendrecht te verslaan. Ook raakte Tomba nog met een prachtig schot de lat. De ruststand was dan ook 1-1.

 

In de rust werd er voornamelijk over andere dingen dan de wedstrijd gepraat, want het zou wel goed komen. Dr Carnaval werd gewisseld voor Bol, en zo begonnen we aan de 2e helft. De eerste tien minuten werd er te slordig gespeeld, en gebeurde er zeer weinig voor beide goals. Gabber Henk verstapte zich lelijk bij een verdedigende actie (overstapje), en moest meteen vervangen worden door Mister Brown. Na ongeveer 25 minuten was het Chris Lightyear die weer eens aan een avontuur met de bal begon. Ook dit keer werd hij tegen het gras gewerkt, maar nu binnen de 16, een zuivere penalty. Natuurlijk was dit een buitenkansje voor Bol, maar hij schoot de bal op de paal, wat meteen ons elftal het beste symboliseerde deze middag, het lukte allemaal net niet. Twee minuten later schoot Bol prima op goal, maar de keeper van Barendrecht redde op prachtige wijze. Een minuut of vijf later was er een snelle counter van Barendrecht waarop Roger uitstekend anticipeerde en de bal binnen de 16 van de schoen van de Barendrecht speler plukte. Niets aan de hand, alleen de scheidsrechter vond het voldoende om hiervoor een penalty te geven. Ondanks dat Roger de goede hoek koos, ging de bal er bij in, 2-1. Nog steeds geen reden voor paniek, want gezien de kansen die wij creeerden, moest er wel een doelpunt komen. Het buitenkansje kwam in de vorm van een vrije trap op de rand van de zestien, maar de bal werd hoog over geschoten, en ik meen dat ze deze bal nog aan het zoeken zijn. Kort hierna had Barendrecht weer een uitval, en nu kwam Roger goed uit, en onderschepte  de bal met een sliding, precies in de voeten van de middenvelder van Barendrecht, die met een mooie lob de 3-1 binnen schoot. Ondanks diverse kansen voor Tomba, Bol en Chris Lightyear, lukte het ons niet om te scoren, en werd na de bekerwedstrijd tegen Oude Maas van afgelopen dinsdag, de 2e wedstrijd op rij verloren, een unieke prestatie van het 3e!

 

Een voordeel is dat we ons nu volledig kunnen richten op de competitie, en geen bekerwedstrijden hebben. Zeker gezien de pijntjes en blessures die sommigen nu al hebben, is het prima dat we geen extra wedstrijden hebben. Helaas, we hadden volgende week nog een leuke oefenpot tegen CION-2 kunnen spelen, maar misschien in de winterstop??

 

Donderdag allemaal trainen, en vrijdag is er ook wat…….

 

 

M.S.V.’71 3 – Capelle 3           2-1

zaterdag 20 augustus

Na de doordeweekse oefenwedstrijd tegen het 2e, welke werd gewonnen met 5-3 (2x Bol, 2x Martin, 1x Tom), stond vandaag de 1e officiële wedstrijd op het programma. De bekerwedstrijd tegen Capelle 3. Door een groot aantal afwezigen (met uiteenlopende redenen: hakken op decibel, vervelende blessures, van slag door een meeting met K3, zakenreis naar Gelderland (?) of Overijssel (?)… in ieder geval ergens in het verre oosten, etc.) werd vandaag een beroep gedaan op Hans “feessie” van P. en onze vrienden van het 4e: Xavier, Roel en Sven.

 

Vandaag werd er met de volgende 11 gestart: Roger, Sjaffie, The Ducs, Dr. Carnaval, Mister Brown, Captain Dave, Bol, LL Cool N. en de gebroeders B. De wissels waren Sven The Man en Pluis. Hapenstaartjenz fungeerde vandaag als “grens”/3e wissel.

Tegen het piepjonge Capelle werd rustig gestart en Capelle had dan ook het initiatief, maar werd zelden gevaarlijk. Het 1e doelpunt van de wedstrijd  kwam dan ook van de zijde van de ouwetjes. Uit een vrij trap kopte Nico goed binnen. 1-0. Heel lang stond deze uitslag niet op het scorebord. Bij een vrije trap van zo’n 40 meter zag de rechtsback van Capelle precies dat ene gaatje naast Rogier. 1-1.  Uiteindelijk werd het vandaag de dag van de doelpunten uit standaardsituaties, want uit een corner schoot Gary beheerst de 2-1 in het net.

 

In de rust werd Robbert gesmeekt om te blijven staan en werd Gary vervangen door Sven. Waar Capelle in de 1e helft nog voetbalden hadden de ouwe (een vaak gehoord woord vandaag, RAAR!) mannen in de 2e helft qua tegenstand niet heel veel meer te verduren. MSV verzuimde echter de voorsprong te vergroten. 10 minuten voor tijd werd Nico nog vervangen door Pluis en verder gebeurde er niet veel meer (althans volgens uw verslaggever, maar deze heeft dan ook niet meer echt staan opletten in de 2e helft).

 

Sven, Roel, Xavier en Hans bedankt voor jullie hulp, klasse!

 

Aanstaande dinsdag is bekerwedstrijd nummer 2, uit tegen Oude Maas 2.

 

 

 

 

Een nieuw seizoen is aanstaande! De equipe van trainer Pluis heeft zich in de zomerstop niet geroerd op de transfermarkt. De trainer was dermate tevreden over de prestaties van vorig seizoen (kampioen met 19 punten voorsprong) dat dat niet nodig was. Sterker nog, Tim Kolmus doet een stapje terug en zal als invalkracht dienst gaan doen. Zonde, want het rendement van Tim was ongekend hoog! Er was lang onduidelijkheid over de toekomst van good old Marcel de Blij en daardoor ook over de eventuele komst van Roel Bijkerk. Uiteindelijk gaat Marcel nog een jaar door en heeft Roel zich aangesloten bij het sterrenemsemble van het vierde elftal.

 

Eigenlijk is er niet echt sprake geweest van een zomerstop want de liefhebbers hebben iedere donderdag gewoon doorgetraind. Sinds begin augustus is het echt weer begonnen. Vorige week werd op 6 augustus de gebruikelijke ouverture gespeeld tegen het 4e. We waren allesbehalve compleet en we begonnen daarom ook bijzonder stroef. Na een 1-0 achterstand werd de wedstrijd in de stromende regen met 4-2 gewonnen.

 

Op zaterdag 13 augustus werd de tweede, meer serieuze, oefenwedstrijd gespeeld. 

 

M.S.V.’71-3  –  Lekkerkerk-2 : 4-2

13 augustus 2011

 

Wederom was de ploeg verre van compleet. Erik, Frank en Jeremy waren naar Dutch Valley en Tom, Bol en Martin waren afwezig in verband met het vrijgezellenfeest van Martin. Hij schijnt het overleefd te hebben. Gelukkig wilde ook nu Joey ons ondersteunen en dhr. H. van Polanen was er ook weer bij! De tegenstander Lekkerkerk (zo) was op trainingskamp in Hoek van Holland en zag de wedstrijd als een serieuze pot in de voorbereiding. Ze kwamen dan ook met een flinke groep uit de kleedkamer en dat op het moment dat ons team nog van de zon stond te genieten op het terras. Een vertrouwd beeld, dus wat dat betreft wel lekker.

 

Twintig minuten voor de wedstrijd begonnen wij aan onze ‘warming-up’. Pluis had de volgende opstelling bedacht: Rogier, Robbert, Ronald, Joey, Gary, Peter, Dave, Sunil, Marcel, Nico en Chris. Lekkerkerk speelde eigenlijk met 1 diepe spits en er eentje vlak achter. Bij balbezit betekende dat dat Joey regelmatig veel vrijheid kreeg en op kon komen. Overigens duurde dit tot het eerste kwartier waarin we duidelijk even moesten schakelen ten opzichte van de wedstrijd tegen het 4e volgende week. Toch lukte het ons om de de eerste goal te maken. Chris ging op avontuur op rechts en de bal kwam uiteindelijk voor bij Nico. Die nam de bal aan met de borst, maar het leek hands. Lekkerkerk schreeuwde moord en brand, maar vergaten door te voetballen. Nico ging door en tikte cool binnen.

 

Lang konden we niet genieten van de voorsprong. Binnen enkele minuten lag de bal achter Rogier. Een pass vooruit over de grond kon door Robbert net niet meer worden geraakt en plots kon de spits van Lekkerkerk alleen op Rogier af. Het rook naar buitenspel maar als Henk niet vlagt, dan is het dat niet. Rogier kon de goal niet meer voorkomen. Een tegengoal is niet erg en kan gebeuren, maar als er binnen 2 minuten twee inliggen, dan wordt het wel vervelend. Op rechts werd door Ronald het duel verloren en ook Gary kon de bal niet meer onderscheppen. De bal kwam op 20 meter van de goal voor de voeten van een middenvelder van Lekkerkerk die vol uithaalde. De bal zeilde naar buiten en eindigde vol in de kruising, onhoudbaar.

 

Van deze domper moesten we even bekomen. Toch lieten we ons niet gek maken. Er werden een paar stevige duels uitgevochten waarbij er over en weer ook wel werd uitgedeeld. Chris was vaak het slachtoffer. Hij was deze ochtend weer goed op dreef en dat tot ergenis van Lekkerkerk. Nu blijkt vaak dat zelfs een overtredng maken op Chris lastig blijkt. Een van zijn rushes bracht hem om 30 meter van de goal in de as van het veld. Ook nu werd hij weer onreglementair tegen het gras gewerkt. Dave ontfermde zich over de vrije trap en zocht oogcontact met Marcel. Iedereen stond stil behalve laatstgenoemde. Marcel kwam naar binnen en Dave nam de vrije trap snel. Voor Marcel was het toen een koud kunstje om de bal binnen te tikken: 2-2.

 

Er werd in de rust niet gewisseld. Enige wissels waren trouwens Pluis en Hans. In de tweede helft was snel te zien dat de conditie nog niet optimaal is. Lekkerkerk was nog iets frisser en kreeg een overwicht. De goal bleef echter uit omdat ze niet zorgvuldig waren. En als ze dat wel waren, dan werd het doorgaans afgefloten voor buiten spel. Hierdoor werd zelfs een goal afgekeurd omdat de scheidsrechter in eerste instantie het vlagsignaal over het hoofd had gezien. 

 

Nu we deze fase goed waren dorogekomen, konden we op de counter goed gevaarlijk worden. Met goede passes van Joey van achteruit konden we soms goed doorkomen. Ook Chris bleef voor veel gevaar zorgen met een paar geweldige acties. Een goal bleef lange tijd uit. Totdat Gary op rechts werd weggestuurd. Na een lange sprint bracht hij de bal op het juiste moment voor waar Nico precies zijn teen tegen de bal kon krijgen en zo de 3-2 binnentikte, een schitterende goal.

 

Ook de 4-2 mocht er zijn. Chris begon weer eens een solo net over de helft van het veld. Van links naar binnenkomend ontwijkte hij 4 spelers inclusief de nodige pogingen tot overtreding. De laatste die hij tegenkwam probeerd eigenlijk alleen nog maar met een trap de goal te vermijden, maar de flexibele Chris liep gewoon door. Het koste hem toch nog moeite zijn balans terug te vinden maar het lukte en hij tikte de bal beheerst binnen.

 

Ondertussen had Rogier overigens nog een puike redding verricht toen een schot van Lekkerkerk door Robbert van richting werd veranderd. Ook werd er nog een goal voorkomen doordat Joey de bal van de lijn redde. Kortom, het had ook zomaar 2-4 kunnen zijn. Maar goed, we blijven thuis ongeslagen!

 

Nog goed om te vermelden dat Peter bijna op snelheid de verdediging van Lekkerkerk te grazen had genomen. Met de nadruk op bijna….

 

Aanstaande dinsdag is er de wedstrijd tegen het 2e van M.S.V.’71. Aanstaande zaterdag begint dan het serieuzere werk in de beker.

 

 

 

---

SEIZOEN 2010/2011

---

PPSC-2   –   M.S.V.’71-3: 2-4

7 mei 2011

 

De allerlaatste wedstrijd van het seizoen. En als we niet al zo overtuigend kampioen waren geworden, had het een heel spannende wedstrijd kunnen zijn. We speelden nl tegen de nummer 2 in de competitie. Het attente PPSC overhandigde een fles Ketel1 voor de wedstrijd aan ons als cadeau voor het kampioenschap. Dank! Pluis zou deze in de rust aan Ben Ducaneaux geven als liefhebber van jenever en als trouwe supporter!

 

Op voorhand zou deze wedstrijd een flinke uitdaging worden. We misten nogal wat spelers namelijk. Wel 5 spelers hebben zich voor de laatste wedstrijden aangesloten bij het eerste om te helpen degradatie te voorkomen. Dat zijn de gebroeders Kolmus, Martin en Bol. Tegelijkertijd waren de gebroeders De Gier en ook Sunil een weekendje weg. Hoe moesten we het wegvallen van 8 spelers opvangen? Uit het tweede werden Scotty en Frans bereid gevonden mee te doen en Hans van Polanen ging mee als vlagger en supersub. Tot overmaat van ramp bleek voor de wedstrijd dat ook Tom niet kon spelen vanwege last van zijn knie. Hij zou later wel in kunnen vallen gelukkig.

 

We begonnen uiteindelijk als volgt: Rogier, Scotty, Ronald, Henk, Robbert, Dave, Peter, Frans, Gary, Nico en Marcel. Op de sterk bezette bank: Tom en Pluis. Voor de wedstrijd deden we nog even een groepshug (ook wel scrum genoemd) waarbij Pluis ons nog even opzweepte voor de wedstrijd met de legendarische woorden: “Zonder strijd, benen wijd” dat door iedereen drie keer in koor werd geroepen. We hadden het plan opgevat om de eerste 5 a 10  minuten even druk te zetten om te kijken hoe PPSC reageerde. Nou, dat werkte niet zo. We hadden vanaf minuut 1 moeite. Zelf hadden we geen rust aan de bal en PPSC maakte goed gebruik van de ruimtes. Die ruimtes waren te groot omdat we het veld te lang lieten. Op het middenveld had PPSC dus steeds een man meer.  De 1-0 kwam echter niet uit een uitgespeelde kans, maar uit een goede actie van PPSC op 20 meter van de goal. De spits legde in de 9e minuut opzij voor zichzelf en haalde verwoestend uit. Rogier heeft hem alleen voorbij horen suizen.

 

In de 13 minuut deden we voor het eerst iets terug. Peter legde een vrije trap opzij en Dave schoot hard in. Via de muur ging de bal net naast. Inmiddels had Pluis de boel omgegooid. Robbert kwam naar achteren, Scotty laatste man en Ronald schoof naar het middenveld. Tegelijkertijd gingen we wat meer inzakken. Druk zetten was geen succes. PPSC kreeg na een minuut of 20 nog een grote kans, maar er werd hard voorlangs geschoten. Vanaf dat moment kantelde de wedstrijd behoorlijk. M.S.V.’71 kreeg meer grip en vooral meer rust in het spel. Ondanks zijn aanstaande vrijgezellenreis (!) naar Vegas in het verschiet, werkte hij hard om voorin voor de nodige onrust te zorgen. Hij werd daarbij regelmatig hard in de rug geduwd. In de 30e minuut had Nico een prachtig lobje in petto over de verdediging van PPSC. Marcel probeerde de opstuitende bal ook met een lobje over de keeper te krijgen, maar de bal ging niet hoog genoeg.

 

Eigenlijk tot onze verbazing had PPSC behoorlijke moeite met ons. En dat terwijl het een voetballende ploeg is met aardige spelers. Het ontbeert de ploeg echter aan dragende spelers.  in de 33e minuut had FG vanaf rechts nog een goede actie. Zijn schot ging helaas hoog over. Nadat ook Nico een grote kans gemist had oog in oog met de keeper, wist deze zelfde Nico in de 43e minuut toch te scoren. Hij kreeg de bal met de rug naar de goal op 18 meter en draaide weg. Zijn niet al te gevaarlijke schot werd door de keeper helemaal verkeerd ingeschat. Een zeer gelukkige gelijkmaker dus en lekker zo vlak voor rust.

 

Henk mocht in de kleedkamer achterblijven en Tom kwam in de ploeg. Nico zakte een linie terug en Ronald ook. Op de aftrap na kun je wel stellen dat Tom de wedstrijd naar zijn hand heeft gezet. Bij ieder balcontact zocht Tom de goal op en was er gevaar voor PPSC. Over het hele veld speelde we constant 1 op 1 wat  voetballend in ons voordeel uitpakte. Wel had PPSC counters die zeer gevaarlijk waren. Rogier hield ons een aantal keren in de wedstrijd. In de 60e minuut had Tom een goede actie op links in huis en hij gaf voor op Marcel die in de korte hoek binnen tikte: 1-2. Tien minuten later besloot Pluis het elftal te komen versterken. Marcel werd gewisseld en Pluis ging linksbuiten spelen. Uiteraard ging dat niet gepaard met het krijt aan zijn schoenen. Hij stond meestal centraal. 

 

 

Nog geen 2 minuten na deze wissel (verband?) maakte PPSC de 2-2. Een goede counter was niet meer te stoppen voor de MSV-defensie. Toen Frans in de 80e minuut ook nog moest afhaken en supersub Hans van Polanen hem verving, leek een gelijkspel het hoogst haalbare. Mede door de warmte was het een conditieslag en het veld werd steeds langer. Rogier redde ons nogmaals met een geweldige safe. Tom had besloten dat een gelijkspel niet genoeg was deze middag. Door Gary diepgestuurd ging hij op de keeper van PPSC af. Er zat nog een stuit in de bal wat Tom de gelegenheid gaf de uitgekomen keeper te verschalken met een subtiele lob. Uiteraard stopten we na de 2-3 niet met voetballen en een minuut later kregen we nog een corner. Deze werd afgeslagen en kwam bij Tom terecht. Hij legde de bal even goed en krulde hem toen zeer beheerst in de rechterkruising! 

 

Al met al kun je stellen dat dit de beste prestatie van het seizoen was. PPSC was compleet en wij misten 8 spelers. Toch hebben we de nummer 2 op de ranglijst verslagen. De uitslag van Leonidas-Maense is nog niet bekend (niet gespeeld?), maar als ze winnen dan zijn we het seizoen geeindigd met 17 punten voorsprong op de 2 plaats. Een geweldige prestatie. In de competitie verloren we slechts 1 keer dit seizoen (XerxesDZB) en speelden we 2 keer gelijk (VVOR en Leonidas). Zoals het er nu naar uitziet gaat iedereen nog een seizoen door. Alleen Marcel heeft aangegeven even te moeten kijken in verband met zijn zoon die ook speelt op zaterdag. Als we niets horen, gaan we ervan uit dat iedereen doorgaat. Dat alleen al is super en zegt wel iets over hoe iedereen het naar zijn zin heeft. Het contract van Pluis is ook al klaar en met potlood getekend. Hij kon zijn stift niet vinden namelijk.

 

Scotty, Frans en Hans worden bedankt voor hun ondersteuning!

 

Vooralsnog zijn de plannen om op 1e Pinksterdag een afsluitend feestje te vieren op M.S.V.’71. Nadere info volgt. Check ook even het gastenboek voor de training van as donderdag.

 

Tot slot wil ik iedereen van het 3e uitnodigen voor mijn verjaardag. Ik (Peter) vier dat op vrijdag 3 juni bij mij in Schiedam. Iedereen is welkom incl aanhang. Voor kinderslaapplekken graag even reserveren ;-). De mijne zijn er niet, dus er is zat plek.

 

 

 

 

M.S.V.’71 3 – Leonidas 2: 2-2

16 april 2011

Zaterdag 16 april moesten we met een prachtig zonnetje de wei in om onze één na laatste wedstrijd te spelen tegen de nummer 2 van de competitie, Leonidas 2. Aangezien wij 2 weken daarvoor het kampioenschap veilig hadden gesteld bij Leonidas, was onze tegenstander gebrand om van ons te winnen. Ondanks de nonchalante benadering van deze wedstrijd, wilden wij toch de punten in Maassluis houden om onze reeks van ongeslagen thuis wedstrijden in competitie verband (sinds oktober 2009) nog langer in stand te houden. Daar kwam ook nog bij dat wij de 3e periode titel konden pakken, zodat wij alle drie de periodes in bezit zouden hebben. Dat maakt de na-competitie alleen maar makkelijker, zeker nu wij bijna twee elftallen kunnen opstellen!

De immer onnavolgbare Pluis toverde weer een aantal spelers uit zijn hoed, of buik ? Rogier werd gepasseerd, want ondanks vele bemoedigende woorden van Pluis, was het Rogier sinds 22 januari niet meer gelukt om de nul te houden. Dus, ruimte voor nieuw talent, Gerrit Kuipers! Verder stonden in het veld Erik, Henk, Peter, Robbert, Dave, Jeremy, Tom, Tim, Sunil, en Ronald. Afwezig waren Chris, Nico, Martin, Peter, Frank, Rogier en Bob J. Genoeg ervaring achterin, zou je zeggen. De warming up was zoals altijd individueel, en dat de meesten de zon gebruikten om de spieren warm te laten worden was duidelijk te zien. Niets wees erop dat wij ons op enig moment druk zouden maken om het voetballen, terwijl Leonidas allerlei prachtige oefen vormen op de hobbelige grasmat neerlegde.

Leonidas was vanaf het begin goed bij de les, al lieten wij de ploeg vooral combineren waar het minder gevaarlijk was. Daar waar de ruimte was, werd er door ons meteen diepte gezocht waarbij onze voorhoede meteen gevaarlijk voor de goal van Leonidas opdook. Maar, zoals wel vaker dit seizoen, werd onze slappe start na een mooie aanval van Leonidas afgestraft, en stond de 0-1 op het score bord (die eigenlijk niet eens aan stond!). Dit zorgde absoluut niet voor paniek in ons team, en combinerend probeerden wij toch op zoek te gaan naar de gelijkmaker. Dit lukte dan ook. Tim ging goed door op links, en dit keer wist hij Tom op fraaie wijze te bedienen: 1-1. Dit zou toch voor enige rust moeten zorgen, maar helaas, het slordige spel en matige oganisatie achterin betekende dat Leonidas gevaarlijk kon worden. De 1-2 kwam dan ook nog voor rust, niet eens uit een vloeiende aanval, maar uit knullig verdedigen van routinier Robbert. Zijn terugspeelbal op keel hoogte naar Gerrit was enigszins onhandig. Natuurlijk, in de vervlogen jaren dat zowel Gerrit als Robbert furore maakten, hadden zij dit met technische hoogstandjes eenvoudig opgelost. Helaas was het dit keer minder doordat de souplesse iets minder is geworden, en wist de spits van Leonidas te profiteren, 1-2. Dit was tevens de ruststand.

 

In de tweede helft kwamen Gary in de ploeg voor Henk. Tevens werd de organisatie achterin beter op elkaar afgestemd, en bleek al snel dat wij de bovenliggende partij waren. Wij creeerden diverse mogelijkheden, en uw verslaggever is de tel kwijt geraakt, maar Leonidas kon niet veel meer doen dan verdedigen. Toch kwamen zij een paar keer gevaarlijk op de counter voor de goal, maar Gerrit redde een paar keer op miraculeuze wijze. In deze fase werd ook duidelijk van wie Rogier de beruchte “Loooosssss” kreet heeft geleerd, zonder bij de bal te kunnen. Marcel verving in de 55e minuut Tom, en was meteen gevaarlijk met een volley op de paal. Hierna volgeden nog een reeks aan kansen, totdat ongeveer 10 minuten voor tijd Dave een mooie pass op Tim gaf, die vervolgens beheerst scoorde, 2-2. Met deze stand kabbelde de wedstrijd naar het einde, en konden we de dorst eindelijk lessen. Gezien de wedstrijd was 2-2 wel een terechte uitslag, waar beide ploegen mee konden leven. Na afloop was er 1 hele krat, en een hoop losse flesjes. Dit is natuurlijk veel beter voor de beeldvorming, al die kratten maken het toch maar erg rommelig! Er werd nog lang nagepraat, en uiteindelijk was het verlossende woord er: we hebben de 3e periode!!

 

 

M.S.V.’71-3   –  Excelsior Pernis-3: 5-1

9 april 2011

 

Zo, het was een enerverend weekje. Vorige week zaterdag zijn we kampioen geworden en dat hebben we gevierd! Bij M.S.V.’71 werden we gehuldigd en kregen we bloemen. De kratten bier waren niet aan te slepen. In het zonnetje was het genieten. Het eerste speelde thuis, dus bij winst zou het dubbel feest kunnen zijn. Het mocht niet zo zijn. Wat niet zo slim was is dat er tijdens de wedstrijd een aantal keer de microfoon gebruikt werd om wat te roepen. Nu heb je dat als speler nauwelijks door normaal gesproken, maar als de scheidsrechter kwaad wil, maakt hij er werk van. Zo ver kwam het niet. Nu was alleen de leiding van het eerste ontstemd.

 

Het feestje zette zich nog voort. Er werd Chinees besteld voor 20 personen en opgegeten door 30. Voordat we naar het ’t Smitje vertrokken ging bij Henk nog even het licht uit. Gelukkig heeft Henk een hard hoofd en bleef het bij een hersenschudding. Toen de rook was opgetrokken bleek in de loop van de week dat het bestuur niet zo blij was met de gang van zaken. Tuurlijk waren er dingen gebeurd die niet helemaal oke zijn, maar het werd ook wel tamelijk overdreven. Gelukkig was er ook genoeg ‘tegengeluid’  waardoor het wat werd ingedamd. Uiteindelijk werd er wel een bestuursvergadering tegenaan gegooid waar Pluis en Peter op het matje werden geroepen. Dat liep allemaal af met een sisser, maar het bestuur was vastberaden om maatregelen te nemen om dit in de toekomst te voorkomen. In de toekomst is het de bedoeling om alleen nog maar bier in plastic bekers te schenken. Op zich logisch, want dat zijn de richtlijnen van de KNVB. Als tussenoplossing (?) was er bedacht dat er nog wel flesjes bier geschonken konden worden, maar niet meer in een krat! Ook de korting die daarmee gepaard gaat was per direct verdwenen. Hierdoor werd een ‘krat’ bier 20% duurder!

 

Maar goed, er moest ook nog gevoetbald worden. Vandaag de wedstrijd tegen het sympathieke EP3. De uitwedstrijd werd vrij makkelijk gewonnen. De druk was er weliswaar helemaal af bij ons, we wilden er toch nog een lekker potje van maken. Het was tenslotte heerlijk weer. Erik, Jeremy, Gary en Sunil hadden een vrije dag gekregen. Henk begon in de basis en Marcel zou voor het eerst weer invallen na zijn ongeluk. Naast Marcel zaten Chris en Dave op de bank. In de basis: Rogier. Frank, Ronald, Henk, Robbert, Peter, Nico, Tom, Bol, Martin en Tim. 

 

De aantekeningen voor dit verslag zijn per Whatsapp naar mij verstuurd! Het moet niet gekker worden.  We begonnen de wedstrijd heel goed. Meteen werd duidelijk dat we de betere partij waren. Al in de 7e minuut was het raak. UIt een corner van Bol kopte Martin geheel vrij de 1-0 binnen. Een doelpunt uit een corner dus! We gingen goed verder en als we balverlies hadden, werd er goed druk gezet en de bal was meestal snel weer terug. Op het middenveld was er veel ruimte. Zo kon de bal regelmatig via Tom en Peter verplaatst worden naar de veel opkomende Frank op rechts. In de 14e minuut kon Bol weer een goal aan zijn totaal toevoegen. Ditmaal schoot hij met rechts binnen in de korte hoek. En een minuut later was de wedstrijd helemaal in het slot toen Robbert uit wederom een corner van Bol netjes binnenvolleerde.

 

Volgens de aantekeningen van Gerrit had Tim in de 16 minuut een grote kaas. Vreemd….. EP3 kwam er eigenlijk helemaal niet aan, maar toch wisten ze te scoren. Wij hebben natuurlijk een traditie hoog te houden om niet de nul te houden (dat lukte pas 2 keer dit jaar). In de 19e minuut wist EP3 een afgemeten voorzet te geven over Henk heen naar de spits. Die schoot mooi diagonaal binnen, ver buiten bereik van Rogier. Uiteraard werden we hier niet nerveus van. Hiervoor was het krachtsverschil te groot. Voor rust had Bol nog een grote kans om er 4-1 van te maken, maar dat deed hij niet. Na een minuut of 40 hield de scheidsrechter het voor gezien in de eerste helft. Hij had dorst denk ik.

 

Na rust bleven Henk en Tim aan de kant. Dave en Chris waren hun vervangers. In de tweede helft zouden we nog 2 keer scoren en 3 keer de lat raken. Martin kopte nl in de 52e minuut op de lat na een goede voorzet van Bol. Omgekeerd wist Bol wel te scoren tien minuten later na een assist van Martin. Zoals zo vaak werd de tweede helft rommeliger. Er werden kansen gemist en mensen gingen uit positie lopen. Zodoende kreeg EP3 regelmatig de kans om te counteren. Rogier stond zijn mannetje in de 70e minuut.

 

De twee andere keren op de lat kwamen op naam van Dave en Tom. Beide raakte de lat bijna op dezelfde plek. Dave schoot de bal met een heerlijke krul binnenkant voet op de rechterkruising. Tom schoot na een goede actie op dezelfde plek. Het slotakkoord was van onze topscoorder. Bol schoot op aangeven van Robbert uiterst kalm de 5-1 binnen.

 

Met nog 2 wedstrijden te gaan en 20 punten voorsprong op de nummer 2 kun je spreken van een geweldig seizoen. Daar mogen we best trots op zijn! Cion heeft vandaag met 4-0 gewonnen van Leonidas, onze tegenstander van volgende week.

 

Aan het eind van wederom een heerlijke middag in de zon gebeurde er toch nog iets vreemds. Waar wij de hele middag met dienbladen bier hebben lopen zeulen omdat er geen kratten werden gegeven, daar zat het eerste na de wedstrijd wel met een krat buiten de kleedkamer. Erg inconsequent natuurlijk. Laten we het maar houden op onwetendheid…..

 

 

 

Leonidas-2  –  M.S.V.’71-3: 2-3

Kampioen!

2 april 2011

 

Jaja, het is dan echt zover: we zijn kampioen geworden in de reserve 3e klasse!! Met een voorsprong van 17 (!) punten zijn we niet meer te achterhalen door de concurrenten. Uiteraard is dit gisteren uitgebreid gevierd in en om de kantine van M.S.V.’71 met een afzakkertje in ’t Smitje.

 

De weersvoorspellingen voor zaterdag waren helemaal uitgekomen. Het was stralend weer en warm. We waren helemaal compleet naar Leonidas afgereisd want niemand wilde dit eventuele feestje missen. Pluis had zich uitermate goed voorbereid. De tegenstander was twee keer bekeken en bij het maken van onze opstelling had Pluis daar rekening mee gehouden. Hij had de opstelling zelf op een flip-over gezet! In de kleine kleedkamer legde hij uit hoe we vandaag moesten gaan spelen. Over motivatie hoefde niet gesproken te worden. Je voelde zelfs wat spanning en dat was lang geleden….

 

Of het door de drank komt weet ik niet, maar ik kan me niet alle spelsituaties meer goed herinneren. Middels de paar aantekeningen van Chuck en een paar geheugenflarden zal ik het verslag schrijven.

 

De opstelling was als volgt: Rogier, Frank, Erik, Peter, Dave, Jeremy, Nico, Chris, Bol, Martin en Tim. Wissels: Tom, Gary, Sunil, Ronald en Robbert. Marcel was er wel bij maar niet als wissel en Henk (toen nog nuchter) vlagde zoals altijd. In het begin van de wedstrijd was het even aftasten. Door een zeer goed bezet middenveld kon Leonidas moeilijk de opening vinden. Aan onze kant was Tim heel goed op dreef en hij dolde de verdediging af en toe helemaal gek. Het was dan ook niet verrassend dat Tim het was die ons in de 10e minuut op voorsprong zette. Meer dan bij een gemiddelde wedstrijd werd er gejuicht!

 

Frank had een zeer snelle maar ook stevige spits te verdedigen. Hij speelde een van zijn beste wedstrijden van het seizoen en neutraliseerde daarmee vrijwel de hele wedstrijd zijn directe tegenstander. Dat gold ook voor zijn broer Erik. Die had de centrumspits van Leonidas in zijn achterzak. Tel daarbij op dat de rechtsbuiten van Leonidas al bij voorbaat ontmoedigd was om een actie te maken door het zien van de snelheid van Chris en je begrijpt dat we niet veel weggaven. Toch moest Rogier in de 20e minuut in actie komen. Een voorzet bij de tweede paal werd ingekopt door de kleinste van het veld en Rogier werkte de bal over de achterlijn. Dit was overigens de enige keer dat Jeremy zijn directe tegenstander even kwijt was. Jerem speelde een geweldige wedstrijd door alle gaatjes dicht te lopen, duels te winnen en ook nog voor de keeper van de tegenstander op te duiken. Wat nuchter blijven op vrijdag allemaal niet kan doen…..

 

Gelukkig scoorden we nu snel de 0-2, zodat de voorsprong comfortabeler werd. Na goed werk van Martin en Tim kon Bol de 0-2 aantekenen. Even leek het een makkie te worden vandaag en een grote uitslag. Maar niets bleek minder waar. Door het hobbelige veld (vooral in de as) hadden we moeite om goed combinatiespel te spelen terwijl we daar wel de spelers voor hadden en de ruimte. Hierdoor kwam het spel er meer op neer om de bal snel bij de voorwaartsen te krijgen (met aansluiting van Chris), zodat zij hun actie konden maken. Leonidas kwam er af en toe uit en werd maar zelden gevaarlijk. Een keer gooide Nico zijn lichaam in de baan van een schot wat zeker een tegengoal voorkwam. Dit zei overigens iets over Nico die keihard werkte. Uit de discussie na afloop of daar dan ook alleen zijn kwaliteiten liggen zijn we niet gekomen. 

 

Bij een tweede moment op de rand van onze zestien kwam de bal na twee klutsen bij een middenvelder van Leonidas die de bal hard punterde in de hoek. Rogier was kansloos. Nu was het opeens 1-2 en moesten we weer aan de bak. Gelukkig deden we dat vrijwel direct. Op slag van rust had Martin een geweldige assist op Tim die de keeper omspeelde en de 1-3 maakte. Toch een beetje opgelucht door die laatste goal zochten we de kleedkamer op. Daar gaf Pluis aan nog niet te gaan wisselen (op aangeven van Tom).

 

Bij de start van de tweede helft hadden we het er nog over dat we niet snel een tegengoal moesten krijgen om Leonidas niet onnodig moed te laten krijgen. En wat gebeurt er na 2 minuten? Frank leek de bal ontfutseld te hebben van zijn tegenstander die inmiddels op de rand van de zestien vlakbij de achterlijn was gekomen. Toch kon de rastaman van Leonidas door met de bal en toen hij Erik tegenkwam maakte hij een beweging en Erik raakte hem licht. De spits liep nog een stap door en besloot toen toch maar te gaan liggen. De scheids wees naar de stip. Rogier kon de bal niet stoppen (ook niet na de psychologische oorlogsvoering) en zo werd het wederom spannend.

 

Gelukkig werd met dit doelpunt in de 48e minuut ook meteen de eindstand bepaald. Jeremy had daar nog iets aan kunnen veranderen (aan twee kanten!). Tot twee keer toen penetreerde hij de defensie van Leonidas met een geweldige rush maar even zoveel keer stuitte hij op de doelman. Aan de andere kant tikte Rogier met een onderschepping de bal voor de voeten van een speler van Leonidas die direct inschoot. Daar stond Jeremy op de lijn en die kreeg de bal ogenschijnlijk op zijn arm (bleek niet zo te zijn) en de bal rolde tergend langzaam richting de paal. Daar kwam de bal van terug en na wat getob speelde Jeremy de bal uiteindelijk in alle rust corner.

 

In de tweede helft kwamen Tom, Sunil en Gary nog in het veld voor Bol, Martin en Chris. Ronald en Robbert hadden heel sportief aangeboden wel wissel te blijven. Heel gaaf en dat zegt iets over de sfeer!

 

Na het laatste fluitsignaal konden we eindelijk feest vieren! Heel leuk om te zien dat onder andere spelers en trainers van het 1e, 2e en 4e aanwezig waren om ons te feliciteren! De champagne kwam op het veld en huisfotograaf Loek klikte zich gek. In de kleedkamer werd het bier aangeleverd alsof het een constante stroom was. De enige koude douche die we nog kregen was de koude douche. Jezus, wat was die koud zeg!

 

Na het nuttigen van een broodje hete kip konden we richting M.S.V.’71. Daar werden we door Marlon en de voorzitter toegesproken en werden de bloemen in ontvangst genomen. Vanaf dat moment was het genieten van de zon en een biertje. Vele mensen hebben kratjes gesponsord waarvoor dank. Helaas wist het eerste thuis niet te winnen van Loosduinen waardoor het feest nog groter had kunnen worden.  Tegen etenstijd werd er chinees besteld en konden de aanwezigen iets anders naar binnen werken dan bier.

 

Tijdens het feest hadden we verschillende artiesten. De grote artiesten komen tijdens de megaweek, dus wij hadden alvast een kleine artiest:

 

Helaas was het ook nog even schrikken in de kantine. Henk had duidelijk een glaasje teveel op en die ging out. Daarbij viel hij tot twee keer toe hard met zijn hoofd op de grond. Hij was even buiten bewustzijn wat toch wel eng was. Gelukkig kwam hij weer bij en kreeg direct weer praatjes. Op advies van de toegesnelde politie is Henk naar het ziekenhuis geweest voor controle. Daar werd uiteraard een hersenschudding geconstateerd. Inmiddels gaat het weer goed met Henk begreep ik van Shirley.

 

Het feest werd nog even voortgezet bij cafe ‘ t Smitje en toen was het toch echt afgelopen……

 

Hier nog even een oproep aan Pluis. We hopen dat je er nog een seizoen aan wil vastplakken. Met dit succes moet je natuurlijk wel verder en de groep zou het heel leuk vinden als je nog een jaar blijft!

 

 

 

 

 

 

 

 

Strijen-3  –  M.S.V.’71-3: 2-4

Nog een weekje geduld

26 maart 2011

 

Begin deze week werden we opgeschrikt door het bericht dat Marcel zijn vinger had verloren tijdens werkzaamheden op MSV. Erg triest natuurlijk. Het gaat inmiddels naar omstandigheden weer goed met hem en hij was zelfs aanwezig bij de wedstrijd vandaag!

 

Directe concurrent Leonidas had dinsdag onder de toeziende ogen van Dave en Pluis voor de vierde keer op rij gelijkgespeeld. Dat betekende opeens dat we vandaag kampioen zouden kunnen worden als we zelf zouden winnen en Leonidas punten zou verspelen. We speelden een uurtje later dan Leonidas en zo wisten we in de rust al waar we aan toe waren. Het bleek dat ze hadden gewonnen van Rijnmond. Op dat moment waren wij ook al redelijk zeker van winst. Hoe arrogant ook, de meesten waren blij dat we nog geen kampioen waren. Liever uit tegen de concurrent met hopelijk beter weer. Hoe luxe kan je het hebben dat je je kampioenschap kunt timen? We zijn er nog niet!

 

Vandaag ontbrak uiteraard Marcel (wel aanwezig dus) en ook Frank was er niet. Gary was er wel bij maar nog niet in staat om te spelen. Er waren drie fitte wissels en dat waren de eerste helft: Bol, Jeremy en Nico. Pluis had de volgende opstelling bedacht: Rogier, Erik, Ronald, Robbert, Sunil, Peter, Dave, Chris, Tim, Martin en Tom. Om een uur of een begonnen we op een bijzonder hobbelig veld aan de 17e wedstrijd van het seizoen. Een seizoen waarin we slechts een keer hadden verloren tot vandaag. Heel verzorgd voetbal was lastig op dit veld, maar we hadden meteen een veldoverwicht. Ik kan helaas niet alle kansen noteren, omdat onze vaste notulist Chuck thuis was wegens een lekkage. Of dat te maken heeft met het wassen van de tenues iedere week is niet bekend.

 

Het eerste wapenfeit was van Peter. Niet dat de keeper hiervan in de war raakte hoor. Na een combinatie van Peter op Chris, op Martin en terug op Peter probeerde laatstgenoemde met links op goal te volleren. Verrassend genoeg bleek dit niet te lukken. Na een minuut of 20 en twee slechte passes van Peter verder zette Sunil van rechts een een-twee op met Peter. Die legde de bal nu wel goed neer en Sunil schoot verrassend met zijn chocoladebeen (!) dichtbij de rechter bovenhoek. De goede keeper van Strijen had het nakijken.

 

Tot op dat moment had Strijen nog niets ingebracht. Pas na die goal kwamen ze er af en toe uit. Over het algemeen zat het bij ons achterin wel goed dicht op een incidentje na. In minuut 30 scoorde Tim de 0-2. Een goede steekpass van Tom zette Tim vrij voor de keeper. Tim stond zo vrij omdat hij zijn directe tegenstander met een gerichte kunfu-actie op zijn ademsappel had uitgeschakeld. Na de score volgde de excuses. De scheids was het ontgaan. We namen iets gas terug en dat leidde pardoes tot een grote kans voor Strijen. Met wat geluk kwam de bal via Ronald bij de spits van Strijen. Die haalde vol uit van nog geen 12 meter en Rogier reageerde katachtig en tikte de bal voldoende aan zodat deze op de lat belandde.

 

 Tim heeft een heel aardig gemiddelde van meer dan een goal per pot!

 

Vlak voor rust werd het zelfs 0-3 en leek de wedstrijd beslist. Chris ging solo op links en speelde zijn man uit. Hij had veel tijd om voor te geven en Peter en Tim kozen positie. Chris koos voor zijn broer die perfect bij de eerste paal binnentikte. Een mooie goal en tevens de laatste actie van Tim. Het was namelijk rust en Tim, Dave en Peter werden gewisseld. We hoorden dat Leonidas had gewonnen en dus zat kampioen worden vandaag er niet meer in. 

 

Nico en Jeremy namen de plakken op het middenveld over en Bol kwam in de voorhoede op Tim zijn plek. De tweede helft was rommelig maar toch werd er door M.S.V.’71 gescoord. Vreemd genoeg werd de goal voor buitenspel op appel afgekeurd. De ruimtes werden groter en Strijen kon af en toe gevaarlijk worden. Rogier probeerde zo lang mogelijk de nul te houden maar dit lukt ook dit keer niet. Nu kon onze keeper hier niet veel aan doen. Bij een 1-3 stand had het onmachtige Strijen toch nog het idee dat er iets in zat. Waar M.S.V.’71 op de paal schoot en op de lat (Nico), daar kwam Strijen op 2-3. Balverlies van Chris en desorganisatie achterin betekende een 3 tegen 2 situatie en dat was M.S.V.’71 te machtig. 

 

Waar we vorige week wat in paniek raakte van een tegengoal bleven we nu opvallend rustig. Er was ook niet zoveel aan de hand. Bol schoot nog op de keeper na een heerlijke voorzet van Tom.  Maar Strijen hielp een handje toen de keeper gewisseld werd. Deze moest namelijk aan de bak bij zijn eigen team. De vervanger was waarschijnlijk een speler en dat was te merken. Op die manier kon Bol uiteindelijk vrij makkelijk zijn goaltje meepikken en de 2-4 aantekenen.

 

De drie punten konden weer mee naar Maassluis. Het besef was er dat we volgende week wel eens kampioen kunnen worden. Dat betekent nog wel dat er niet verloren moet worden om 10:00 bij Leonidas. We gaan er voor en dan vieren we feestje. Chris moet nog even overleggen met zijn Annelies want de verjaardag van zijn dochter is gepland op die middag. Of verplaatsen, of extra stoelen regelen 😉

 

Donderdag trainen!

 

 

 

 

M.S.V.’71-3 – TOGR-3: 5 -2

Kampioenschap nu echt in zicht

19 maart 2011

 

Op deze zonovergoten zaterdag werd er weer een stapje in de goede richting gezet. Een buitenstaander zal zeggen dat het niet meer fout kan gaan, maar de spelers zelf weten het nog niet zo zeker. Met een goede helft werd de wedstrijd tegen TOGR verdiend gewonnen. De concurrentie liet weer punten liggen.

 

Op de training waren Gary en Martin geblesseerd afgehaakt. Frank had zich ook afgemeld. Pluis had de volgende 11 bedacht om te starten: Rogier (op de valreep), Robbert, Erik, Marcel, Jeremy, Peter, Dave, Chris, Bol, Nico en Tim. Ronald, Sunil en Tom begonnen in de dukoud die in de schaduw stond. Na de dramatische pot tegen Cion vorige week waren we van plan om een betere wedstrijd te spelen. In de eerste helft lukte dat behoorlijk. In de eerste 20 minuten was Bol al twee keer weggestuurd door Nico met heerlijke steekpasses. Bij de 2e variant betekende het ook de 1-0. Alleen op de hele zware doelman maakte Bol geen fout. Zo werd er weer een aan het totaal van de topscorer toegevoegd. 

 

TOGR werd ook gevaarlijk af en toe. Doordat ze met slechts 1 echte spits speelde, werd de verdediging van M.S.V.’71 soms in verwarring gebracht. Pluis gaf in de rust duidelijk aan dat het een 2-5-3-systeem moest worden. Na een half uur een corner voor TOGR. De bal werd goed ingedraaid bij de eerste paal waar Peter verrast werd. Hij schampte de bal en in de scrimmage wist Rogier de bal net genoeg van richting te veranderen zodat het wederom een corner werd. Die corner belandde bij Rogier in de handen. Die gooide snel uit op Peter die op zijn beurt Jerem vooruit stuurde. Jerem sprintte met de bal langs de lijn en speelde uiteindelijk Bol aan in de zestien. Die legde rustig terug op Tim en die schoot beheerst in de korte hoek. 

 

Zo hadden we een comfortabele 2-0 voorsprong en je voelde dat het wel goed zou komen deze dag. Vlak voor rust werd dit nog duidelijker toen Bol van een meter of 25 aanlegde en op de voor hem bekende wijze de bal in de verre hoek krulde. Nu was de keeper niet zo beweeglijk (gevalletje standbeeld), maar al was hij dat wel, had hij deze bal waarschijnlijk niet gehad. Een schitterende goal.

 

In de rust zette Pluis de mannen nog even op scherp. Een snelle goal tegen na rust zou het nog vervelend kunnen maken. Er werden vooralsnog geen spelers gewisseld. Na rust floot de goed fluitende scheidsrechter voor de 2e helft. En er kwam een snelle goal, maar dan voor M.S.V.’71. Peter was uitgeweken naar rechtsbuiten en speelde Nico aan die droog in de korte hoek schoot. Met een 4-0 stand konden we het rustig uitspelen zou je denken. Nu blijkt dat dat toch vaak erg lastig voor ons. Toch konden we ook de 5-0 nog aantekenen. Dit keer was het een intikkertje voor Bol.

 

Na 10 minuten in de 2e helft kwam Ronald voor Chris en Sunil voor Marcel. Nog geen minuut later scoorde TOGR de 5-1. Niks aan de hand natuurlijk maar toch leek de paniek toe te slaan af en toe bij M.S.V.’71. TOGR geloofde er wonderwel nog wel in en schoof een speler door op het middenveld. Van rust was dus geen sprake meer maar in de tegenstoot was er genoeg gelegenheid om de score nog uit te breiden. Een vrije trap van Bol in de 65e minuut ging maar net langs de kruising. Het rommelige spel leidde uiteindelijk toch nog tot een goal voor TOGR. Een schot kon door Rogier niet geklemd worden en in de rebound  tikte TOGR de bal tussen de handen van Rogier de goal in. 

 

Tom kwam nog in de veld voor Tim en er waren nog kleine kansjes over en weer. Erik verdedigde een aantal keer heel sterk. Waar Tom de bal eerder van Nico niet kreeg teruggekaatst, deed hij dit nog wel naar Peter die met buitenkant rechts de bal niet in de hoek kreeg. De keeper tikte de bal over. Het bleef bij 5-2 en de punten waren weer binnen. Na afloop werd nog genoten van een aantal kratjes bier. Die werden dit keer gesponsord door Marcel (jarig geweest), Jerem (jarig geweest) en Tim (2e keer vader geworden). Tijdens het napraten werd al druk gerekend wat dit nu betekende voor het eventuele kampioenschap. Op het eind van de middag werd duidelijk dat de concurrenten punten hadden laten liggen en de voorsprong is nu 9 verliespunten. Als het lukt om nog 7 punten uit de komende 5 wedstrijden te halen, is het kampioenschap een feit.

 

Suggesties voor hoe dat te vieren zijn welkom.

 

Volgende week spelen we uit bij Strijen. 

 

 

CION-2  –  M.S.V.’71-3: 2-3 (1-1)

Alweer de slechtste wedstrijd van het seizoen; toch gewonnen.

12 maart 2011

 

Het was vooral de voorbereiding naar deze wedstrijd die het vermelden waard is. Gerrit was er niet bij, dus dat is al een gemis bij de begeleiding. Om 10:45 verzamelen had Pluis gezegd en niet TE veel drinken vrijdag. Parkeren bleek niet mee te vallen omdat bij onze vrienden van de wandelvereniging een evenement bezig was, waarbij ze deden alsof het hun eigen parkeerplaatsen zijn! Maar goed, na enige chaos, vertrok de ploeg om 11:00 naar Cion. Daar kwam niet iedereen aan! Het is met 7,6 km de dichtsbijzijnde tegenstander uit de competitie en uitgerekend op dit korte stukje bleek de auto van Pluis het te begeven. De oorzaak hiervan is nog steeds niet helder, maar boze tongen beweren dat Leonidas de boel gesaboteerd had. En dat onder het mom van: we onttrekken de leider van het team en dan zijn ze stuurloos. En daar hebben ze wel een beetje gelijk in gekregen…..

 

Afijn, nadat Marcel nog even was teruggereden om de ontbrekende spelers op te halen en Rogier en Peter ook arriveerden, waren we qua spelers compleet. Even genieten van de zon en toen omkleden. Op zoek naar onze kleedkamer. Achter de kantine doemden een aantal containers op. Daar hoefden we ons niet in om te kleden gelukkig. Het was een stuk comfortabeler in een cabin, zeg maar een keetje! Bijgaande foto is vanaf buiten genomen voor de duidelijkheid. Veertien man omkleden in zo’n 10 vierkante meter.

 

 

Pluis was er niet, maar hij had wel de opstelling al eerder doorgegeven. Daar werd 1 wijziging in opgenomen en zo kwamen we tot de volgende 11: Rogier, Frank, Ronald, Robbert, Gary, Nico, Peter, Jeremy, Sunil, Martin en Chris. Bol, Marcel en Henk waren de wissels. Ook nu speelden we weer op een hobbelig veld. De scheidsrechter was de oudere broer van de inmiddels legendarische bejaarde ‘Helm’, waaronder we al twee keer puntverlies hadden geleden. Deze man kwam overigens wel regelmatig uit de middencirkel. Het mooie was dat de scheids beweerde dat hij alles zag. En dat terwijl hij doorgaans niet keek naar de plek waar er ook actie was, maar goed. Onder het genot van een stiekem zonnetje en in 14 g
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/themes/advanced/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/imagemanager/language/index.php?type=im&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=imagemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/filemanager/language/index.php?type=fm&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=filemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/iframe/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/youtube/langs/nl.js
raden begonnen we de wedstrijd. In het begin was het nog niet eens zo heel slecht. We waren duidelijk de bovenliggende partij en speelden hoofdzakelijk op de helft van Cion. Toch kwamen zij er regelmatig zeer gevaarlijk uit. Met 1 diepe spits en een beweeglijke aanvallende middenvelder counterden ze er op los, vaak op of net over het randje van buitenspel.

 

Bij een van die counters (6e minuut al!) miste de inlopende spits een bal die hij slechts voor het intikken had. Dat had al een waarschuwing moeten zijn voor M.S.V.’71. Er werden bij M.S.V.’71 ontzettend veel fouten gemaakt. Iedereen deed hier vrolijk aan mee. En we bleken ontzettend goed in staat om elkaar te vertellen wat er allemaal fout ging. Maar daar ging het niet beter van…..

Sterker nog, een toch wel onvermijdelijke tegengoal kwam er in de 25e minuut. Op rechts, dicht bij de cornervlag, werd de bal door Cion ingegooid. De betreffende speler kon uiteindelijk draaien en richting de zestien komen. Daar legde hij de bal breed en bijna vanaf de punt van de zestien werd de bal mooi in het goal gewerkt. Gary kon niet meer blokken en Rogier zag hem te laat. En voor de zoveelste keer kwamen we weer op achterstand. Dat heeft wel een voordeel: het went. We raken niet echt in paniek, al werd er wel behoorlijk op elkaar gemekkerd.

 

In de 40e minuut kwam de enige mooie aanval van de middag van MSV-kant. Sunil stuurde Gary diep op rechts en die bracht de bal laag in. Nico kwam naar de eerste paal en gleed a la Van Basten ’88 de bal met een mooie sliding langs de keeper van Cion. En vlak voor rust had het nog mooier kunnen worden. Gary kreeg een opgestuite bal op 8 meter voor de goal voor het inschieten. Hij raakte met een halve omhaal de bovenkant van de lat. Overigens hadden we in de eerste helft, ondanks het beroerde spel, nog wel meer kansen gehad, maar zoals gezegd, er ging het een en ander mis vandaag. Rust en dus even terug naar onze keet.

 

Gary bleef in de kleedkamer en werd vervangen door Bol. Die kwam op de plek van Nico, waardoor Nico in de spits ging spelen. Martin verschoof naar rechts en Sunil een plek naar achter op de plek waar Gary had gespeeld. Binnen twee minuten liet Bol van zich spreken. Een goede voorzet van Chris van rechts (!) kwam bij de tweede paal, waar Nico goed ruimte maakte voor Bol. Uit de lucht tikte hij niet verrassend genoeg binnen. Maar in de 50e minuut kwamen we dan toch op voorsprong. Chris zette zeer goed door op links en speelde de bal breed voor Nico……of Bol. Het werd uiteindelijk geen van beide. De bal belandde wel bij Sunil op rechts die de bal weer terug inbracht. Nadat een aantal mensen besloten had de bal niet te scoren, gaf Bol met zijn teen het beslissende zetje.

 

Lang konden we niet genieten van de voorsprong want slordig balverlies van Sunil werd keihard afgestraft. De kale speler van Cion was dieper gaan spelen en volleerde de bal zeer fraai en achterloos in de verre hoek. Rogier was kansloos. Nog geen tien minuten later maakte Sunil de, bleek later, winnende goal. Een verre inworp van Chris kon niet goed worden weggewerkt door Cion en Sunil schoot de bal ietwat gelukkig met een prachtige boog over de keeper. Een lucky goal maar wel een hele belangrijke.

 

 

De laatste 25 minuten van de wedstrijd was zo mogelijk nog slechter dan het eerste uur. Van goed voetbal was allang geen sprake meer en we stonden af en toe zelfs onder druk. Rogier heeft ons een aantal keer gered van puntverlies. Eigenlijk haalde hij als enige om die reden een goede voldoende deze wedstrijd. Uiteindelijk deden we weer zeer goede zaken, omdat Leonidas net als vorige week gelijk had gespeeld en PPSC had verloren. We staan nu 7 verliespunten beter dan Leonidas en 12 dan PPSC. Ook hebben we twee wedstrijden meer gespeeld dan Leonidas. We zijn nu 6 wedstrijden verwijderd van het einde en we moeten er daarvan nog 4 winnen.

 

Na afloop gaf de trainer van het doorgaans felle maar zeer sportieve Cion nog aan dat ze dit seizoen twee goede wedstrijden hebben gespeeld en dat dat beide tegen ons was. Dat geldt voor ons niet in ieder geval. 

 

Aanstaande donderdag eerder verzamelen in verband met een gezellige avond (inclusief mosselen)! 

 

 

 

 

M.S.V.’71-3  –  FC Maense-2: 4-2 (3-2)

Uiterst effectief M.S.V.’71 doorstaat kansenregen Maense

5 maart 2011

 

Met nog 8 wedstrijden te gaan is de spanning rond de strijd om de titel om te snijden. Met 3 verliespunten minder dan de concurrent Leonidas gingen we vandaag de strijd aan met FC Maense. In de uitwedstrijd (de 1e van het seizoen) begonnen we geweldig en stonden we zo op een 3-0 voorsprong. Toch wisten we dat het een aardige ploeg was. Nadat we op de foto waren geweest (jaja, nu toch eindelijk!), begonnen we onze warming-up. Nu beginnen we daar doorgaans vrij laat aan, maar de tegenstander was nog nergens te bekennen. De scheids was gelukkig wel al gesignaleerd.

 

Gelukkig konden de 11 spelers van Maense het toch vinden en ze kwamen om 5 voor 12 op het veld. Nu was het alleen nog wachten op de scheidsrechter………………………………. Na een kwartiertje ging Henk het toch maar even navragen. Hij kreeg doodleuk de mededeling dat we om 12:15 zouden starten. Dat bleek nog lastig omdat hij toen pas het veld betrad en nog moest warmlopen. Ook moest het net nog even gemaakt worden in een van de goals vond hij. We vroegen ons ook nog even af waar de wedstrijdbal was. Die bleek nog in de kantine te zijn, maar dat geeft niet, want de scheids ging toch nog terug!

 

Uiteindelijk gingen we dan toch beginnen en wel met de volgende opstelling: Rogier, Frank, Erik, Robbert, Gary, Peter, Dave, Jeremy, Bolijn, Martin en Marcel. Ronald en Sunil op de bank en Henk vlaggen (en evt invallen). Tim, Chris, Nico en Tom waren er niet bij. We begonnen eens goed voor de verandering. Binnen drie minuten was Martin al twee keer diep gegaan (dat zou overigens een rode draad in de wedstrijd blijken). Een keer miste Bol en een tweede keer kwam de bal bij Dave die goed schoot maar geen doel trof. In de strijd om het topscoorderschap tussen Martin en Bol is blijkbaar toch nog ruimte voor assists. Martin stuurde in de 7e minuut Bol diep die op het randje van buitenspel stond. Maense had overigens een bijzonder eerlijke grensrechter (mag ook wel eens gezegd worden). Bol kon de bal in een keer langs de uitgekomen keeper spelen.  Een lekker opsteker zo na 8 minuten! Helaas duurde deze opsteker precies 1 minuut. Op links werd de goed spelende Jeremy verrast door een hoge bal. De rechtshalf van Maense
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/themes/advanced/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/imagemanager/language/index.php?type=im&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=imagemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/filemanager/language/index.php?type=fm&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=filemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/iframe/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/youtube/langs/nl.js
ging verder en gaf een strakke voorzet die overal tussendoor hobbelde en goed werd binnengeschoten door de spits. Dompertje.

 

Toch bleven we aardig spelen. Het hobbelige veld leent zich niet echt voor zuiver combinatiespel, maar we konden geregeld goed doorkomen. Marcel was ijverig en bij vlagen gevaarlijk.  Na een minuut of 20 kwam Jeremy op links goed door en hij speelde de bal met een schitterende lob over de keeper. Iedereen volgde de bal die uiteindelijk op de paal belandde! Tien minuten later onderschepte Gary de bal goed en speelde direct Bol aan. Die liet een loepzuivere pass vertrekken van zijn voet die Marcel bereikte. Die maakte goed af: 2-1.

 

We speelden weliswaar niet groots maar we kregen de nodige kansen en mogelijkheden. FC Maense daarentegen had vrijwel geen kans gekregen en toch gescoord! In tegenstelling tot wat de titel van dit stuk doet vermoeden was Maense uiterst effectief. In de 35e minuut kwamen ze voor de 2e keer in de buurt van Rogier. Op links had Erik moeite om zijn directe tegenstander te stoppen. Die legde breed op de rastaspits op de punt van de 16. Peter kon het schot niet meer blokken en Rogier werd op de proef gesteld. Helaas kon hij de bal niet klemmen en de bal werd door een speler van Maense binnen getikt. Dat was balen. Maar van paniek was geen sprake. We zijn inmiddels wel gewend een tegengoal te krijgen. Dit seizoen hielden we pas twee keer de nul (0-0 VVOR en 6-0 Rijnmond). 

 

 

Gelukkig konden we vlak voor rust de boel nog rechttrekken. Eerst hadden we een penalty moeten hebben, maar de scheids dacht natuurlijk dat als je op zo’n manier naar de grond gaat, er van opzet geen sprake kan zijn geweest. Jammer Bol, had je mooi je plek op de topscoordersranglijst kunnen verstevigen. Maar het lukte Jerem wel. Op een goede pass van Martin rondde Jerem uiterst cool met links af. Zo gingen we met een 3-2 stand rusten. Het was eigenlijk de bedoeling dat Peter maar 1 helft zou spelen, maar het ging wel, dus hij kon verder. Na de rust bleven Jerem en Robbert in de kleedkamer achter. Ronald ging centraal achterin spelen en Sunil links op het middenveld. Henk bleef achter de hand. 

 

De tweede helft laat zich omschrijven door een super rommelige pot met kansen voor M.S.V.’71, veel kansen…… Na een kwartier in de 2e helft scoorde Marcel de 4-2 op aangeven van Bol en hoopten we met iets meer rust te spelen. Helaas kwam er van rustig rondspelen niet veel. Dat kwam enerzijds door het slechte veld en anderzijds doordat we de verleiding niet kunnen weerstaan van het diep spelen als een van de spitsen (meestal Martin) gaat. Het resultaat is dat we alleen maar counterden en dat Martin zijn tong op zijn schoenen had. Een subtiele hint van Dave naar de bank werd niet gehonoreerd. Belangrijk is dat we achterin nauwelijks echt in de problemen kwamen. En voorin gingen we rustig door met het missen van kansen. Sunil schoot op de paal, Marcel treuzelde net te lang en Martin verzuimde terug te leggen.

 

Uiteindelijk bleef Henk op de bank, of beter gezegd, langs de lijn tot verbazing van Peter die zijn eerste wedstrijd in 6 weken speelde en vragend naar Pluis keek. De punten waren weer binnen en aan het eind van de middag kwam het bericht dat onze directe concurrent Leonidas punten had laten liggen tegen nota bene Rijnmond (3-3)!. Dat betekent dat we nu 5 verliespunten minder hebben. We zijn er echter nog lang niet! Met nog twee wedstrijden tegen Leonidas op het programma kan het nog alle kanten op. Laten we zeggen dat we het in eigen hand hebben…..net als Leonidas trouwens.

 

Donderdag weer trainen!

 

 

 

 

 

 

Martin scoort en voorkomt een grote overwinning

Extra trainings arbeid levert weer 3 punten op voor M.S.V.’71 3

 

26 februari 2011

 

Naar aanleiding van het verlies tegen Xerxes (1-0), begon het te rommelen binnen de groep. Ondanks de enorme werklust, was het collectief vorige week niet in staat om tegen Xerxes een vuist te maken. Dus was het duidelijk dat de groep iets goed te maken had tegen Schiebroek, een thuiswedstrijd die wij in Rotterdam moesten spelen. In de aanloop naar de wedstrijddag moesten de automatismen en scherpte er weer ingeslepen worden, en de donderdag training is een uitstekende gelegenheid daaarvoor. Helaas waren slechts 5 spelers aanwezig, een slecht teken voor zo’n belangrijke wedstrijd.

De thuiswedstrijd tegen Schiebroek was eerder in het seizoen omgezet met de uitwedstrijd, zodat we naar Rotterdam/Hillegersberg moesten afreizen voor de ontmoeting met het 2e van Schiebroek. Het scorend vermogen van ons team werd tijdens het omkleden nog even benadrukt met het uitreiken van kadootjes voor de geboorten van Lynn Ivy (Erik en Astrid) en Emma (Tom en Helma). Na een uitgebreid dankwoord van de kersverse vaders, werd de knop omgezet voor een serieuze voorbereiding op deze wedstrijd. De onnavolgbare coach Pluis gaf aan niet tevreden te zijn over de voorgaande week, en daarom had hij dan ook een verrassende wissel, zichzelf! Echter, het grootste probleem was een shirt te vinden wat zijn afgetrainde lichaam kon bedekken. Gelukkig rekken de shirts en de shirtreclame een beetje mee, zodat onze sponsor uitermate tevreden was met de grotere letters. Door de afwezigheid van een aantal spelers (Peter D., Gary B, Sunil G., Nico D., Marcel dB., Robert K., Axel, en Bob J) was de basis, ondanks de prestatie van vorige week, bijna onveranderd. Tijdens de warming-up gaf Robbert aan dat hij toch licht geblesseerd was en het beter zou zijn dat Jeremy zou starten (meestal een betere keus!). Of de regen die begon te vallen van invloed was op zijn beslissing is onbekend. Zodoende was de start opstelling als volgt: Rogier, Frank, Erik, Ronald D, Dave, Tim, Chris, Martin, Jeremy, Ronald B en Tom, terwijl Robbert, Henk en Arnold op de bank zaten om de spelers in het veld scherp te houden.

Op het mooie kunstgrasveld begonnen we op de zelfde manier zoals we vorige week speelden: slap, weinig geconcentreerd en in een veel te laag tempo. Ondanks de zeer beweeglijke spitsen van Schiebroek, waren zij niet in staat om enig gevaar voor het doel van Rogier te stichtten. Het spel golfde, of eigenlijk kabbelde, heen en weer op het middenveld, totdat wij in de 10e minuut een vrije trap kregen net op de helft van Schiebroek. Bol had de keeper al iets voor zijn doel zien staan, en met een prachtige lob over 40 meter plaatste hij de bal in het doel van de 1 meter 50 lange keeper (1-0). Deze meevaller leverde echter geen rust in ons spel, zodat Schiebroek meer druk naar voren kon zetten. Dit resulteerde in een aantal gevaarlijke aanvallen waarbij Rogier een paar goede reddingen moest verrichten. Uiteindelijk wist Schiebroek in de 27e minuut een aanval succesvol af te ronden, maar onze grensrechter Henk wist de goed fluitende scheidsrechter te overtuigen dat het een buitenspel doelpunt was, waardoor de leidsman de goal toch afkeurde. Vlak voor rust kregen wij een vrije trap op de rand van de 16 nadat Jeremy in het strafschop gebied was neergelegd. Helaas werd de bal net naast geschoten door Bol, en met die laatste gevaarlijke actie voor doel eindigde de eerste helft zonder noemenswaardige acties, zodat we in de kleedkamer even konden opwarmen.

Het was wel duidelijk dat er iets moest veranderen, en dat was te merken vanaf het begin van de tweede helft: veel combinaties en samenspel. In de 51e minuut kreeg Tom de bal op links om vervolgens de bal perfect klaar te leggen voor onze spits Martin, die eerder in zijn ijver al een aantal loep zuivere passes in de voeten van Schiebroek spelers plaatste. Dit keer schoot hij de bal hard binnen! (2-0). Zes minuten later was het alweer raak, nu werd Tim gelanceerd, en op volle snelheid maakte hij geen fout (3-0). De combinaties gingen nu

steeds beter, waardoor de ruimtes niet te belopen waren voor de verdedigers van Schiebroek. In de 70e minuut en 72e minuut scoorde Martin op gelukkige wijze (?) de 4-0 en 5-0, waarna de trainer ingreep. Tim werd gewisseld en Robbert kwam op zijn plek rechtsbuiten, een vertrouwde positie! Bij de volgende vloeiende aanval schoot Bol op de paal, waarna Martin het onmogelijke presteerde om de bal naast het lege doel te schieten. Weer twee minuten later werd een prima pass breed gelegd op de “aanstormende” Bol, maar dit keer “verdedigde” Martin uitstekend, zodat een zeker doelpunt voorkomen werd. De wedstrijd was gespeeld, en de concentratie werd wat minder zodat Schiebroek toch nog twee keer kon scoren, in de 73e en 85e minuut. Inmiddels was Henk ook ingevallen, en had Pluis de vlag overgenomen. Het optreden van Henk had wel eens erg kort kunnen zijn, omdat de Schiebroekse balgoochelaar Tita Tovenaar een mooie actie had langs de lijn waarbij hij ons allemaal op het verkeerde been zette, inclusief Henk. Alleen stond Henk’s been nog in de weg waardoor onze Hans Kazan een mooie buiteling maakte. Gelukkig vond de scheidsrechter dat Henk de bal probeerde te spelen en na 91 minuten vond de scheidrechter het wel prima en floot hij voor het eindsignaal.

In de kleedkamer konden we de overwinning (5-2) vieren en proosten op de jarige Arnold, die helaas niet wilde invallen ondanks zijn warming up van 90 minuten. Volgende week thuis tegen Maense, dus allemaal trainen deze donderdag!

 

XerxesDZB3 – M.S.V.’71-3: 1-0

19 februari 2011: Eerste competitieverlies in bijna 16 maanden

 

Op deze koude zaterdag moesten we aantreden tegen XerxesDZB-3. Op het mooie complex, maar op het erg slechte veld begon de wedstrijd iets te laat. Dat had ongetwijfeld te maken met het feit dat de scheidsrechter even nodig had om de middenstip te bereiken. Tot de grote schrik van M.S.V.’71 bleek de scheidsrechter dezelfde als die in de wedstrijd tegen VVOR thuis. Nog even voor de duidelijkheid: dat was dit seizoen de enige wedstrijd waarin punten gemorst werden. Nu lag dat toen niet perse aan de scheidsrechter, maar oh wat was hij slecht. Ook nu begon het al met de toss. Hij gooide zijn muntje op en die viel tussen het gras. Hij keek er even naar en keek toen hulpeloos naar de grensrechter: “Wilt u hem even oprapen?”. Nu kun je denken dat dit een arrogante man was die te belazerd is om te bukken, maar niets is minder waar. De man KON het muntje niet oprapen. DIt is waarschijnlijk het gevolg van gewrichten die vastzitten en het feit dat de man een helm ingeslikt lijkt te hebben. Deze bejaarde man hoort gewoon niet meer op de velden thuis. 

 

Maar goed, de wedstrijd begon met Rogier, Frank, Ronald, Robbert, Jeremy, Nico, Dave, Marcel, Tim, Martin en Chris. Op de bank begonnen Tom, Bol en Erik. Sunil (Kuala Lumpur), Gary (vrij) en Peter (geblesseerd) waren er niet bij. Het begin was te slap, maar dat zijn we van MSV-kant wel gewend inmiddels. Het fysieke XerxesDZB liet gelijk zien hoe het MSV wilde bespelen. In de eerste fase kwam XerxexDZB een paar keer redelijk door, maar echt gevaarlijk werden ze doorgaans niet. M.S.V.’ 71 kreeg langzaam aan meer grip op de wedstrijd. In het tweede kwartier was er zelfs een aantal goede kansen. Helaas werd toen al duidelijk dat een aantal spelers het vandaag niet helemaal hadden. Martin voerde zijn acties te ver door en Chris en Tim konden slechts een enkele keer goed gebruik maken van hun snelheid. Toch hing een goal in de lucht. Na een half uur spelen echter kwam XerxesDZB meer van hun goal af. Met een paar voorzetten die in de ’16’ van M.S.V.’71 belandde, werd het gevaarlijk. Zo’n tien minuten voor tijd ging het mis. Wederom een voorzet van de zijkant die niet kon worden weggewerkt. Met zijn rug naar de goal speelde een speler van XerxesDZB de bal terug op de rand zestien. Daar haalde een middenvelder blind uit en de bal vloog buiten bereik van Rogier onderkant lat in de goal.

 

Balend maar zeker niet bang dat dit niet meer om te draaien viel, ging M.S.V.’71 verder. Dit seizoen zijn namelijk al meerdere wedstrijden bij een achterstand omgebogen met de wedstrijd tegen VVOR als hoogtepunt. Op het hobbelige veld was het lastig combineren. Daarnaast blijft het lastig voetballen met een scheidsrechter die de middencirkel alleen verlaat bij een corner. De tegenstander heeft hier net zo veel last van natuurlijk al valt dat wellicht mee door hun felle spel. Vlak voor tijd lukte het M.S.V.’71 dan bijna toch om de 1-1 erin te prikken. Tim ging alleen op hun keeper af maar hij schoot net naast. Rusten dus met een achterstand. Manager Pluis bracht de tweede helft Tom, Bol en Erik in. Dit ging ten koste van Martin, Marcel en Frank.

 

In het begin van de tweede helft kon je zien dat de jongens van XerxesDZB alles uit de kast zouden trekken om de overwinning veilig te stellen. Bij een uitbal, die Henk voor M.S.V.’71 vlagde, maar de scheids andersom gaf, liep het bijna uit de hand. De spits van XerxesDZB hield de bal vast en Chris wilde deze afpakken om in te gooien. Het nodige duw- en trekwerk volgde en de gebruikelijke toestroom van medespelers van beide ploegen. De grote afwezige was natuurlijk de scheidsrechter, die er niet aan dacht om de middencirkel te verlaten! Er volgde dan ook geen kaarten!

 

Het spelbeeld in de tweede helft was eenzijdig. M.S.V.’71 besefte dat het feller moest zijn en XerxesDZB zakte in. Er was behoorlijk wat druk op de goal van Xerxes maar veel grote kansen waren er ook niet. De meeste acties stierven in schoonheid. De goalie van XerxesDZB stond vandaag ook zijn mannetje. Volgens hun grensrechter was dat zeker niet elke week het geval. Die grensrechter vlagde overigens Bolijn nog terug terwijl deze meters voor de laatste verdediger stond. Hij had alleen op de keeper kunnen gaan. Een grote kans was er nog voor Tom. Na een goede actie van Nico kreeg hij de bal met een stuit op een meter of 5 van de goal. Hij probeerde de keeper te verschalken met een lob, maar de lange arm van de keeper redde.

 

Hoe langer de tweede helft onderweg was, hoe meer je kon zien dat het er niet meer inzat. Die wedstrijden heb je er wel eens bij. Het kampioenschap is allerminst zeker en we moeten elke week aan de bak om dit ultieme doel wel te bereiken. Leonidas maakte vandaag geen fout en die lopen dus drie punten in. We staan 3 verliespunten voor en hebben alles dus nog in eigen hand.

 

Tot volgende week!

 

M.S.V.’71 gunt V.V.O.R. even het gevoel van een overwinning

29 januari 2011 

Zaterdagmiddag 29 januari om 14:30 stond de lastige uitwedstrijd tegen V.V.O.R. op het programma. De thuis wedstrijd resulteerde in de enige verliespunten tot nu toe in de competitie (0-0), mede door het sterke optreden van de hoogbejaarde scheidsrechter. Dus we waren wel gebrand op een mooie overwinning, want in de thuiswedstrijd was het klasse verschil helaas niet in doelpunten uitgedrukt. Maar er waren nogal wat spelers afwezig: Peter en Ronald D. (vakantie), Chris K. (?) en Tim K. (ziekte), Nico (?), Marcel (transfer perikelen?) en natuurlijk was Bob J. helaas weer afwezig (misschien was hij bij T.O.G.R.?). Gelukkig waren twee selectiespelers, Niels en Michael, bereid gevonden om met eigen ogen te zien hoe wij zo’n geslepen tegenstander wel even zouden bestrijden. De grootste aderlating was natuurlijk de afwezigheid van Pluisje, waardoor we stuurloos waren, iets wat duidelijk naar voren kwam de eerste helft.

In tegenstelling tot onze normale voorbereiding waren wij zowaar 15 minuten voor aanvang van de wedstrijd al aan het warmlopen, een goed teken! Maar net als vorig jaar was er nog een pupillen wedstrijd bezig op het veld waar wij moesten spelen, waardoor onze wedstrijd 20 minuten later begon. De voorbereiding van 35 minuten leek ons bijna op te breken.

De wedstrijd stond onder leiding van de jongste op het veld, een B-junior, die een goede wedstrijd floot. De toss werd op voortreffelijke wijze gewonnen door Dave, en dat was meteen ook het enige positieve wapenfeit van onze kant in de eerste 40 minuten van de wedstrijd. V.V.O.R. zette meteen goed druk, en met de lange bal naar voren bediende zij twee goede spitsen. Bij ons stond de organisatie niet goed, en door gebrek aan communicatie leidde dat al na 3 minuten tot een goed uitgespeelde aanval: 1-0. Normaal schudt ons dat wel wakker, maar wij bleven onrustig en gehaast spelen. Ook het vertrouwen dat het wel goed zou komen bracht nog niet de scherpte in de ploeg. In de 32e minuut was het weer raak voor V.V.O.R. die via één van hun gevaarlijke corners de bal konden inkoppen: 2-0. Hieraan vooraf ging wel een behoorlijke duwpartij, maar de scheidsrechter beoordeelde het niet als een overtreding. Ook na deze waarschuwing bleven wij rommelig voetballen, wat in de 43e minuut resulteerde in een slippertje van Erik waardoor zelfs de 3-0 op het score bord kwam. Dit was een duidelijk signaal dat we serieus een andere aanpak moesten verzinnen. Robbert en Frank bleven achterin de spitsen bewaken, Erik schoof een linie door, waardoor Dave ook een linie kon doorschuiven wat meer rust zou moeten geven. Deze aanpak had het gewenste resultaat, want meteen na de aftrap werd het 3-1 via Erik. Nog geen minuut later rondde Gary een mooie aanval prima af, waardoor de ruststand goede hoop voor de 2e helft gaf: 3-2. Tijdens de rust was de bewaker van onze spits Martin ook in onze kleedkamer, zo serieus nam deze verdediger zijn taak. (Volgens mij heeft Martin wel een paar keer aan hem gevraagd of hij een rol pepermunt in zijn broekzak had, zo dicht zat deze verdediger op Martin).

Na de rust was wel duidelijk dat de gastheren meer moeite met ons spel kregen. Wij kregen meer vat op het spel en de combinaties gingen beter lopen. Dit zou natuurlijk ook te maken kunnen hebben met het inbrengen van Niels voor Robbert. Wij gingen op zoek naar de gelijkmaker met verzorgd voetbal, en die kwam er dan ook van de voet van Frank, die opstoomde op rechts en verwoestend uithaalde in de 55e minuut: 3-3. Dit brak V.V.O.R. en zij gingen meer praten en zeuren in het veld. Gelukkig bleven wij ons spel spelen en liet de scheidsrechter zich niet van de kaart brengen. De ruimtes tussen de linies werden steeds groter doordat zij toch enigszins vermoeid werden door het sleuren van Jeremy, Sunil en Dave op het middenveld. In de 70e minuut werd Jeremy uitstekend vrij voor de keeper gezet door de voor Dave ingevallen Michael. In eerste instantie redde de keeper nog, maar de voorzet van Jeremy werd door een verdediger van V.V.O.R. prima ingeschoten: 3-4. Het spel golfde nog wel op en neer, maar de gastheren kwamen niet meer in de buurt van Rogier (toch de 0 gehouden, in de 2e helft!). Nadat enkele fraaie kansen onbenut bleven, waaronder een prima inzet van Henk die Tom had vervangen, was het uiteindelijk Bol die de eindstand op 3-5 bracht.

Deze overwinning smaakte uitstekend, maar nog beter smaakte de krat bier van jarige Gerrit!

Opstelling: Rogier, Frank, Erik, Robbert (Niels, 46), Sunil, Gary, Dave (Michael, 65), Jeremy, Ronald B., Tom (Henk, 80), Martin

 

Goede uitoverwinning: ExcelsiorPernis-3 – M.S.V.’71-3: 3-7

27 november  (klik hier voor verslag tegenstander)

Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd in en tegen ExcelsiorPernis (EP) op het programma. Zij staan op de 7e plek. Wij hebben echter geleerd inmiddels dat de stand op de ranglijst niet alles zegt. Tegen ploegen onderin hebben we het vaak lastig en tegen directe concurrenten doen we het dan opeens heel goed. We waren dus gewaarschuwd. Natuurlijk was Pluis er weer bij om ons op de juiste plek te zetten.

 

De opstelling van Pluizert was: Rogier, Frank, Erik, Robbert, Gary, Dave, Peter, Ronald, Chris, Martin en Marcel. Bol en Jeremy begonnen op de bank. Sunil, Nico, Tom en Tim waren er niet bij. We maakten sinds tijden weer eens een redelijke warming-up. Dit had twee oorzaken: 1) het was berekoud, dus we moesten wel om warm te worden en 2) Pluis stuurde ons veel te vroeg het veld op.

 

Toch kon je aan het begin van de wedstrijd zien dat we graag warm wilde blijven. We zaten er goed op en EP had moeite om eruit te komen. Al in de 2e minuut noteerde we de 2e kans van Chris. In dit geval werd de kans tot doelpunt gepromoveerd. Met een droog schot bracht Chris de score op 0-1. Een lekker opsteker! We bleven de wedstrijd controleren maar toch moest Rogier in de 6e minuut handelend optreden om een tegengoal te voorkomen. We pakten de draad weer op en in de 16e minuut was het raak. De regelmatig goed werkende buitenspelval van EP werkte even niet en Robbert kon met een lange bal Martin bereiken. Hij werd niet afgevlagd en kon door om de meegelopen Marcel in stelling te brengen: 0-2.

 

Zo hadden we allemaal het idee dat het wel goed zou komen deze middag, maar het zou ook niet de laatste keer zijn dat we later in de wedstrijd zouden terugzakken. Gelukkig gingen we voorlopig goed door. Peter maakte een dubbele een/twee met Marcel en Martin om vervolgens te openen op de op rechts geheel vrijstaande Gary. Zijn voorzet werd echter afgeslagen. Toch was het dezelfde Gary die deze aanval weer nieuw leven inblies door de bal te ontfutselen van de linksback. Hij gaf direct een goede voorzet achter de verraste verdediging van EP en Marcel kon weer de trekker overhalen. We dachten toch zeker met een 0-3 stand te gaan rusten. Helaas zakte de concentratie wat en daar kon EP goed van profiteren. Na een inworp ter hoogte van onze zestien kon de geheel vrijstaande spits van EP binnenschieten. Met een stand van 1-3 zochten we de warme kleedkamer op. Vooral de begeleiding kon dat wel waarderen.

 

De tweede helft kwam Jeremy voor Frank en Bol voor Marcel. Ronald zakte hierdoor naar de laatste linie. Uiteraard waren we gebrand op de 1-4 scoren zodat het geen wedstrijd meer zou worden. Dat lukte. Al in de 50e minuut kon Gary deze treffer maken. Nu werd het voetballen steeds makkelijker en de ruimte steeds groter. Dave en Peter konden rustig combineren en de opkomende Gary op links en Jeremy op links werden allebei regelmatig gevonden. Tien minuten later dan de 1-4 kwam ook de 1-5 op het spreekwoordelijke bord. Een corner van Bol werd door Robbert ingekopt en door Erik van richting veranderd met zijn voet. Robbert treurig, Erik blij. Weer tien minuten later, we zitten inmiddels in de 70e minuut, ging Martin goed door op rechts. Zijn goede strakke voorzet kwam precies in de loop van de inkomende Jeremy. Die besloot nog even een een-twee te maken met de paal waarna hij de 1-6 aantekende.

 

In de slotfase wist EP nog twee keer te scoren en Bol pikte zijn goaltje ook nog mee natuurlijk. De scheidsrechter had redelijk gefloten. Wel jammer dat Peter en Martin beide geel kregen voor lichte zaken terwijl EP er zonder kaarten vanaf kwam terwijl die af en toe pittig speelde. Het mocht de pret niet drukken. Het was een sportieve wedstrijd en we hadden weer drie punten in de tas. Volgende week de topper tegen FC Maense.

 

Let op: aanstaande donderdag selectieavond! Ook als er niet getraind zal worden vanwege het weer dan gaat het feest toch door! 

 

 

De verlosser is terug: M.S.V.’71 – PPSC-2: 3-1

20 november 2010

De vorige twee wedstrijden waren afgelast en de trainingen meestal ook. Dat betekende dat de meesten van ons zeker 3 weken geen bal hadden geraakt. Dat gegeven in combinatie met het feit dat we tegen de nummer 2 van de competitie moesten, gaf niet veel vertrouwen vooraf. Daarentegen was Pluis teruggekeerd! Na lang twijfelen heeft hij de handschoen toch opgepakt. En hij had zijn lot in handen van de groep gelegd: bij verlies zou hij meteen weer kappen. Dat zit er niet in dus, tenminste voor een week…..

 

Vandaag waren Tim, Erik, Frank en Dave afwezig. Marcel nam ook een vrije dag omdat we 14 spelers hadden. Door het gebrek aan verdedigers had Gerrit Scotty en Frans bereid gevonden ieder een helft te spelen. Bedankt jongens voor de prima bijdrage! Pluis had in overleg met Peter de volgende opstelling in petto: Rogier, Robbert, Peter, Frans, Sunil, Nico, Bol, Jeremy, Chris, Tom en Martin. Ronald, Gary en Scotty begonnen op de bank. Het was heerlijk weer, maar het veld was superhobbelig helaas. Daar moesten we het maar mee doen. Of de staat van het veld iets te maken had met de bok die plots op het veld gevonden werd ’s ochtends is niet bekend.

 

De wedstrijd stond onder leiding van een scheidsrechter van 2 meter hoog en een meter in de breedte (eigenlijk in de rondte). We trapten om 12:00 af en begonnen een beetje nerveus. We zochten even de grip en in die eerste periode moesten we achterin nog goed opletten! Al snel werd echter duidelijk dat de tegenstander niet het niveau had van wat je van de nummer 2 kan verwachten. Er ontbraken ook bij hen een aantal spelers en blijkbaar bepalende. Na een minuut of 10 werd Bol diep gestuurd door Peter. Zoals verwacht liep Bol de zestien in op rechts om de bal in de verre hoek te krullen. Dit lukte bijna, maar de bal ging langs de verkeerde kant van de paal. We gingen goed door en er werd af en toe zeer behoorlijk gevoetbald. Of dat door de inbreng van Pluizerd kwam zullen we nooit weten.

 

Na een kwartier mocht Bol aanleggen voor een vrije trap op 18 meter van het doel. Hij deed dit zeer precies maar de bal belandde op de paal. Enkele minuten daarna werd Nico gevonden door Bol. In plaats van snel te schieten wilde de onzelfzuchtige Nico breed leggen, maar dat was de verkeerde keuze, kans weg. Vanuit een goede organisatie gingen we door. Frans stond zijn mannetje achterin en Nico werkte hard met de punt naar achter. Na een kwartier besloot Chris om een linie te zakken om Nico te ondersteunen en Bol te ontzien. Daar was Bol vast blij mee. En Nico ook. In de 22e minuut was Chris uitgeweken naar rechts. Met een indraaiende voorzet richting de zestien werd Tom bereikt die met een bekeken (door)kopballetje de keeper verschalkte, 1-0.

 

Nu waren we los. Een minuut later namelijk zat de 2-0 er al in. Sunil scoorde op aangeven van Tom. Naast het prima spel stonden we nu ook op een comfortabele voorsprong. Achterin werd weinig weggegeven en het middenveld klopte. De aanvallers maakten goed gebruik van hun vrije rol en dat zorgde uiteindelijk ook voor de 3-0 na 33 minuten. Bol kreeg de bal op ongeveer 25 meter van de goal op de as van het veld. Heel PPSC riep in koor: “Hij is links, hij is links!”. Daar hadden ze gelijk in. Met een prachtig schot wist Bol de kleine keeper te verrassen. Waarna onze bank die tip nog een paar keer luid herhaalde.

 

In de rust kregen we nog wat tips van Pluis. Ik ben ze nu wel vergeten. Frans mocht gaan douchen en werd vervangen door Scotty. Ronald en Gary bleven nog even op de bank. Na een minuut of 5 in de tweede helft werd Tom alsnog vervangen door Gary. De tweede helft leek het nog even alsof we ‘gewoon’ doorgingen waar we waren gebleven. Chris maakte een goede actie en werd gestuit door de bij vlagen prima keeper van PPSC.

 

Toch leek het erop dat het nog spannend ging worden. In de 58e minuut kwam er een lange bal die net over Peter heen ging. Op het randje van buitenspel was de spits van PPSC gaan lopen en die kon alleen op Rogier af. Die bleef te lang staan en werd zo van dichtbij geklopt. Het zou een moeizaam half uur kunnen worden. Uiteindelijk viel dit mee. Van echt goed voetbal was allang geen sprake meer, maar M.S.V.’71 kreeg het ook niet echt moeilijk. We stonden weliswaar iets meer onder druk af en toe, maar de counters hadden ook zomaar een nieuwe goal voor M.S.V.’71 kunnen opleveren. Zo was er een goede actie van Chris waarbij hij meerdere spelers passeerde. Op het laatste moment had hij breed kunnen spelen op Sunil, maar hij besloot het zelf te proberen. Dat lukte niet.

 

Een minuut of 10 voor tijd speelde Peter Martin aan op een meter of 20 rechts van de goal. Hij liep zelf door en Martin gaf een prachtig subtiele voorzet bij de tweede paal. Met zijn chocoladebeen volleerde Peter de bal op doel. Met een prachtige redding voorkwam de keeper van PPSC de 4-1. Conditioneel was een zware tweede helft, maar we zijn geen moment echt in de problemen gekomen. Onze positie aan kop is verstevigd. De nummers 3 en 4, Leonidas en Maense, speelden 1-1.  Volgende week spelen we de ingelaste wedstrijd tegen Excelsior Pernis. Deze wedstrijd is om 14:30. Donderdag eerst trainen. We hebben het nodig 😉

 

Laters

 

Periodekampioen? Ja echt! M.S.V.’71-3 – Cion-2: 2-1

30 oktober 2010

Vandaag stond de 8e wedstrijd van de competitie op het programma. Dit was tevens de laatste wedstrijd van de 1e periode. In deze periode hadden we tot vandaag 6 wedstrijden gewonnen en eentje gelijk gespeeld. Onze concurrent Leonidas was nog zonder puntverlies en had de periode dus in eigen hand.

 

Tim, Erik, Marcel en Sunil waren er niet bij vandaag. Robbert en Nico begonnen wissel. In de basis stonden derhalve Rogier, Frank, Ronald, Peter, Gary, Dave, Jeremy, Martin, Bol, Tom en Chris. Om 12:00 werd er afgetrapt op een drassig en dus zwaar veld. We begonnen zeer goed. In het eerste kwartier hadden we al 3 100%-kansen gekregen. Twee daarvan ontstonden omdat Chris een goede actie had op links en de bal strak voorgaf. Bol en Tom konden de ballen beide niet promoveren tot doelpunt. In de 18e minuut was Chris er weer vandoor, nu op de rechterkant. Vlak voor de achterlijn zette de verdediger van Cion een sliding in die de bal miste. Chris werd niet direct geraakt, maar kon zijn actie ook niet doorzetten en viel. De scheidsrechter stond er vrij ver vanaf maar gaf wel een strafschop. Kolfje naar de hand van Bol. Maar niets is minder waar. De keeper ging vroeg naar de goede hoek en redde stijlvol.

 

Er is in het voetbal een aantal wetten. Een daarvan is alom bekend: als je veel kansen krijgt en die niet maakt, dan krijg je hem opeens zelf achter je oren. Cion was nog helemaal niet echt gevaarlijk geweest. Slechts wat afstandsschoten waren op de goal van Rogier afgevuurd, maar meer niet. In de 18e minuut echter ging  de Poolse spits op rechts diep. Het lukte hem om de bal vlak voor de achterlijn voor te geven. Rogier, die verder prima keepte, kon de bal niet klemmen en de nummer 7 van Cion was attent. Die gaf de bal van heel dichtbij hard voor en de spits van Cion kopte resoluut binnen.

 

Na deze domper konden we weinig rust vinden in ons spel. Wel zetten we het iets om. Jerem ging bij Dave spelen en Chris werd linkshalf. Martin kon zich hierdoor beter op de aanval concentreren en in de as werden we minder verrast. Ondanks het matige spel kwam toch de 1-1 op het bord en dat vlak voor de rust. Martin werd ingespeeld van achteruit en draaide goed naar binnen. Met een goede sliding leverde Martin een afgemeten pass af op Bol, die net niet door de verdediger kon worden onderschept. Nu was Bol wel cool en via de binnenkant van de paal ging de bal binnen.

 

In de rust werd gewikt en gewogen wie gewisseld zou moeten worden voor Nico. Wie zou de wedstrijd zonder kramp kunnen uitspelen? Uiteindelijk werd besloten Bol nog 10 minuten te laten voetballen, waarna hij door Nico kon worden afgelost. Dat bleek een goede beslissing. Wel direct vanaf de tweede helft viel Robbert in voor de geblesseerd geraakte Peter.

 

Zoals we deze competitie wel vaker gedaan hebben, scoorden we snel. In dit geval een goede actie van Martin die met links breed legde op Bol. Die twijfelde even, maar besloot toch maar met rechts te schieten en niet zonder succes. De bal vloog prachtig hoog in de hoek: 2-1. Vijf minuten later vond de wissel Bol<->Nico plaats. Net als afgelopen donderdag konden we geen rust in het spel krijgen. Als we de bal al richting de spitsen kregen, dan werd steeds de actie gezocht. Dit zorgde regelmatig voor snel balverlies en dus druk op de verdediging. In de aanval van Cion stond een bij die club aangewaaide Pool die het ons behoorlijk lastig maakte.

 

De dreiging van een tegengoal werd steeds groter. Steeds op het nippertje werd een tegengoal voorkomen. Danwel de paal, danwel Rogier en ook de verdedigers konden voorkomen dat Cion op gelijke hoogte met M.S.V.’71 zou komen. Heel Cion schreeuwde een kwartier voor tijd om een pingel toen de genoemde Pool na een schitterende actie oog in oog met Rogier kwam te staan. In plaats van te schieten wilde hij Rogier uitspelen en laatstgenoemde dook op de speler en bal. Er werd nog lang nagepraat of het wel of niet een strafschop was. De scheids vond van niet, Rogier zelf van wel. Lucky M.S.V.’71.

 

Aan de andere kant waren er ook mogelijkheden om de score uit te breiden en alle onzekerheid weg te nemen. Dit lukte niet. De verdienstelijk spelende Tom pingelde zich prachtig vrij, maar kreeg de bal niet lekker mee en kon de 3-1 dus niet maken. Zo’n 10 minuten voor tijd was het dan zover: de kramp schoot er bij Tom in. Zo kon Henk toch nog even invallen en Tom aflossen. We kwamen er uiteindelijk zonder kleerscheuren vanaf. Iedereen was het met elkaar eens dat we ook vandaag weer goed zijn weggekomen. Je zou ook kunnen stellen dat het inmiddels een kwaliteit van ons is geworden. Het spelniveau is al weken dalende, maar de resultaten blijven goed.

 

Na de wedstrijd hoorden we dat Leonidas had verloren van Strijen wat betekent dat wij de eerste periode hebben gewonnen! Om nu te zeggen dat het groot feest opleverde, dat niet, maar er werd toch wel een extra biertje op gedronken. Aan de andere kant werd er ook gemokt omdat de competitie nu wel heel lang gaat duren…..

 

Volgende week weer aan de bak met frisse moed.

 

Laters

 

Een moeizame maar verdiende zege in Rotterdam: TOGR-3 – M.S.V.’71-3: 1-3

28 oktober 2010

Op een donderdagavond speelden we de inhaalwedstrijd tegen TOGR uit. Zo hebben we op zaterdag regelmatig moeite om genoeg spelers bij elkaar te krijgen, nu moesten mensen verplicht vrijnemen. Anders waren we met 18 mensen compleet!

 

Deze wedstrijd begonnen we met Rogier, Ronald, Frank, Robbert, Gary, Nico, Sunil, Jeremy, Bol, Marcel en Chris. Erik, Martin en Peter begonnen op de bank. We begonnen de wedstrijd nog redelijk. In de 10e minuut nam Bol een vrije trap die niet weggewerkt kon worden door de verdediging van TOGR. Als laatste in deze scrimmage duwde Robbert de bal over de lijn. Helaas voor de doelpuntenmaker blesseerde hij zich in de 20e minuuut en moest daarom vervangen worden. Erik was de nieuwe man.

 

Het spel werd steeds slechter. Vooral door het feit dat er veel te weinig beweging was en heel veel balverlies werd geleden, kwam TOGR een aantal keer gevaarlijk dicht in de beurt van onze goal. Een echt overwicht konden zij ook niet opbouwen. Daarvoor was de ploeg niet goed genoeg. We wisten de 0-1 stand tot aan de rust vast te houden. Gary en Bol maakten de tweede helft plaats voor Peter en Martin.

 

Reeds in de 51e minuut lijkt de wedstrijd beslist. Chris onderschepte de bal goed en bracht Martin in stelling. Die scoorde zeer rustig de 0-2. Toch bracht dit geen rust bij M.S.V.’71. Conditioneel zit het niet helemaal snor bij ons en daarom liepen we veel achteruit. In de 83e minuut schoot een middenvelder van TOGR met een zeer geplaatst schot op de paal. Voor de rebound stonden twee spelers klaar en geen enkele verdediger van M.S.V.’71 in de beurt. Dit betekende de 1-2.  Door deze treffer ging TOGR er weer in geloven. M.S.V.’71 ging nog meer naar achteren, maar kon ook regelmatig counteren met de snelle Chris en de zeer ijverige Martin.

 

Bij een van de rushes van Chris werd hij weer eens stevig aan het shirt getrokken. Dit betekende de tweede gele kaart voor een speler van TOGR en dus rood. De scheidsrechter strooide overigens toch al veel met kaarten. Uiteindelijk zouden Marcel, Nico, Gary en Jeremy een gele kaart ontvangen, terwijl het een zeer sportieve wedstrijd was.

 

Gelukkig konden we de wedstrijd in de 83e minuut in het slot gooien. Weer was het Martin die scoorde.

 

Al met al was het weer geen beste wedstrijd, maar de punten konden mee naar Maassluis en dat betekende dat we nog in de race zijn voor de periode.

 

Eerst verlies in een jaar tijd! M.S.V.’71-3  – Victoria-2 : 2-6 (2-1)

23 oktober 2010

Helaas hebben we dat jaar net niet vol gemaakt. Vorig jaar op 1 november verloren we voor het laatst een wedstrijd, toen tegen VVOR. Vandaag verloren we terecht al was het toch geflatteerd. Waarschijnlijk heeft het niet geholpen dat de helft van het team de vorige avond nogal was doorgezakt.

 

Gary, Chris en Frank (wel als supporter) waren er niet bij vandaag. Tom, Robbert en Marcel begonnen op de bank. In de basis stonden Yannick (bedankt!), Erik, Peter, Ronald, Jeremy, Dave, Nico, Sunil, Tim, Martin en Bol. We begonnen de wedstrijd redelijk. We probeerden de bal rond te laten gaan en dat lukte bij vlagen. Achterin speelden we 1 op 1 en dat neemt ook risico met zich mee. De iets te zware spits van Victoria bleek een stuk sneller dan dat hij oogde. We hadden onze handen vol aan hem.

 

Dankzij een zeer effectieve aanval konden we toch de 1-0 maken. Tot dat moment waren we nog nauwelijks gevaarlijk geweest. Bol stifte de bal beheerst binnen, maar lang konden we hier niet van genieten. De eerder genoemde spits van Victoria schudde Erik en Jeremy van zich af en speelde toen de bal breed in de zestien. De centrumspits kon gemakkelijk binnentikken.

 

De goed fluitende scheidsrechter paste de voordeelregel vaak en goed toe wat de vaart in het spel ten goede kwam. De wedstrijd ging behoorlijk gelijk op, maar we konden weinig kansen creëeren. Toch gingen we met een 2-1 voorsprong rusten. Victoria wilde opbouwen via de nummer 10 in het centrum. Die draaide weg, maar verspeelde de bal aan Peter die direct Bol vond. Die speelde snel door op Martin en de 2-1 was een feit. In de rust werd besloten om nog niet direct te wisselen. Alle wissels zouden na een kwartier in de tweede helft plaatsvinden: Marcel voor Jeremy, Robbert voor Ronald en Tom voor Bol.

 

De tweede helft zou er iets anders uitzien dan de eerste. Het begon al met de aftrap. Bol kon zich een werelddoelpunt herinneren en dacht dat kunstje even te kunnen herhalen. Vanaf de aftrap schoot hij de bal op doel. De bal haalde dit keer de zestien net. Toch kregen we in het begin van de 2e helft nog wel kansen. Een vrije trap van Bol ging net naast en Tim schoot hard in vanuit een moeilijke hoek waar de keeper goed redde. De 2-2 kwam na een minuut of tien. Bij een hoge bal in het midden rekende Nico op Sunil, die op zijn beurt het duel niet goed aanging. De bal werd direct naar de spits gespeeld die het duel van Peter won en op de goal kan afgaan. Hij maakte geen fout en liet Yannick kansloos. Daarna ging het hard.

 

Regelmatig werd er balverlies geleden en slecht omgeschakeld. Achterin werd ook niet altijd goed ingegrepen waardoor Victoria gemakkelijk kon uitlopen naar 2-6. We lieten het duidelijk een beetje lopen. De regen die met bakken uit de hemel kwam maakte het er niet leuker op en gelukkig voelde de scheidsrechter dit ook aan en die floot af in de 89e minuut. Wel had hij Nico nog geel gegeven in de wedstrijd omdat hij zeer opzichtig hands maakte.

 

Jammer dat we verloren hebben, maar het ging om de beker en we speelde tegen een ploeg uit een hogere klasse, dus geen schande. Donderdag aanstaande spelen we weer voor de competitie tegen TOGR. Dit is een inhaalwedstrijd. We spelen om 20:00 in Rotterdam.

 

Laters

 

Goed weggekomen met 3 punten: M.S.V.’71-3  – Strijen-3 : 3-2 (0-2)

9 oktober 2010

Alsof het een regel is, was het ook deze zaterdag weer heerlijk weer. Strak blauwe hemel en ongeveer 18 graden. Vandaag moesten we tegen Strijen-3 dat 4 punten had vergaard in de voorgaande wedstrijden. Dat moest voor ons geen probleem zijn hoorde je links en rechts. En dat bleek tegen te vallen….en niet een beetje.

 

Van de in totaal 18 spelers ontbraken er dit keer zoveel, dat we moesten terugvallen op een A-speler. We waren erg blij dat Ryan bereid was om in te springen. Later zou ook Frank nog overkomen van de A nadat hij daar reeds een wedstijd gespeeld had. Bij ons waren er niet bij: Frank, Martin, Dave, Ronald, Sunil en Peter. Tom en Henk waren de niet geheel fitte wisselspelers. De volgende 11 waren wel in staat om te spelen: Rogier, Erik, Robbert, Ryan, Gary, Nico, Bol, Jeremy, Tim, Marcel en Chris.

 

Vanaf de aftrap is duidelijk dat Strijen niet naar Maassluis is gekomen om de punten zomaar in te leveren. Waarschijnlijk extra gemotiveerd na het zien van de warming-up van M.S.V.’71 begonnen ze aan de wedstrijd. Strijen bleek 10 behoorlijk snelle en stevige jongens in het veld te hebben staan en ook een goede keeper. Wij werden op alle fronten afgetroefd in de eerste 10 minuten. Vrijwel alle duels werden verloren en zo werden we onder druk gezet. Met behoorlijk wat aanvallend ingestelde mensen bleek het voor de verdediging van M.S.V.’71 behoorlijk lastig om de aanvallen van Strijen af te slaan. Na 10 minuten was het dan ook 0-1. De bal kon niet worden weggewerkt en werd uiteindelijk simpel binnengeschoten.

 

Ook na deze treffer bleef Strijen beter. Dat betekende niet dat M.S.V.’71 helemaal niet gevaarlijk was. Het lukte Chris toch om een goed schot af te leveren dat net naast ging. In de loop van de eerste helft bleek wel dat Strijen individueel goede spelers had, maar er vaak weinig lijn in de aanvallen zat. Regelmatig werd slordig balverlies geleden en M.S.V.’71 kwam beter in de wedstrijd. Er werd vooral door Nico en Erik gesleurd om de boel op de been te houden.  Na een minuut of 20 kwamen we nog wel erg goed weg. De spits van Strijen werd diepgestuurd en Ryan moest erachter aan. Ryan pakte de spits beet en deze ging op de rand 16 naar de grond. De scheidsrechter oordeelde ‘niets aan de hand’ . Het had ook een vrije trap kunnen zijn en een rode kaart.

 

We zaten dus verder beter in de wedstrijd en na 30 minuten kregen we eindelijk een (onterecht indirecte)vrije trap op een gevaarlijke plek. Prooi voor Bol zou je zeggen, maar de bal ging niet hard genoeg en in de handen van de keeper. Ook in de 37e minuut konden we niet scoren toen Nico met een prima pass Chris bereikte die net naast schoot. En dan weet je hoe het gaat in het voetbal. De wedstrijd leek dus te keren, maar we scoorden niet. Dat deed Strijen dus wel. Met een counter werd de rechterspits diep gestuurd. Robbert kon hem niet op tijd achterhalen en met een beetje geluk schoot de spits de bal door de benen van Rogier in de goal. Een behoorlijke domper vlak voor rust. Net als vorige week stonden we 0-2 achter, maar nu was het ook de ruststand en de tegenstander was duidelijk beter dan die van vorige week.

 

In de rust werd niet gewisseld, maar Frank van de A kwam er wel bij op de bank. Iedereen was het erover eens dat het behoorlijk anders moest in de tweede helft. Er werd flink gesproken over de taktiek en zelfs Pluis kwam zich met de taktiek bemoeien (als hij dat nu elke week doet, dan krijgt hij een jas met “Kleine leider” erop). Of het nu door het gelul in de pauze kwam of niet, de tweede helft was nog geen 3 minuten oud, of het stond 2-2!! Binnen drie minuten werden twee goals gemaakt. Eerst was het Marcel die goed oplette toen er een overtreding op Tim gemaakt leek te worden. Voordat er gefloten kon worden, tikte Marcel goed binnen. Vlak daarna kwam Tim helemaal los. Een goede actie over rechts eindigde met een lekkere goal en de gelijkmaker. De wedstrijd was weer helemaal open.

 

In de 55e minuut mocht Frank invallen voor Ryan. M.S.V.’71 had nu het overwicht en Strijen was het een beetje kwijt. Toch waren ze niet kansloos. Nog steeds bleken ze in de duels hun mannetje te staan. Toch echt goede aanvallen kwamen ze echter niet meer. M.S.V.’71 werkte hard en vrijwel iedere speler was beter dan in de eerste helft. Dat zorgde ervoor dat er steeds meer dreiging was. In de 65e minuut maakte Tim een actie vanaf links. Hij liet heel professioneel zijn been hangen en de scheids trapte in deze schwalbe. Bol legde aan en had Nico al ingeseind dat de bal op zijn hoofd zou komen. En dus gebeurde het ook. Een scherpe vrije trap werd door Nico schitterend ingekopt. Zo was de wedstrijd in 20 minuten compleet omgedraaid.

 

Vlak daarna waren de spieren van Bol het weer zat en viel hij uit met kramp. Tom viel voor hem in al was hij nog niet fit. Het bleek een prima invalbeurt. Ook Henk viel nog even in voor Robbert, die flink last had van een rib. De wedstrijd kende niet erg veel kansen meer. M.S.V.’71 sleepte deze wedstrijd over de streep. Uiteindelijk werd het waarschijnlijk iets te ruim beloond met drie punten, maar daar maalde niemand om. De koppositie blijft op deze manier gehandhaafd. Als Leonidas ook gewonnen heeft, hebben wij de eerste periode nog steeds niet in eigen hand. Erg spannend dus.

 

Volgende week hopen we er weer 11 op te kunnen stellen 😉

 

Laterz

2-0 achterstand omgebogen: M.S.V.’71-3  –  Schiebroek-2  :  5-2 (1-2)

2 oktober 2010

Vandaag speelden we de uit-wedstrijd tegen Schiebroek op het terrein van MSV. De wedstrijden tegen Schiebroek zijn omgeruild. Om die reden speelde we ook om 12:30 in plaats van de voor ons gebruikelijke 12:00. Het weer was goed, het veld wat drassig en de scheidsrechter niet zo slecht als vorige week.

 

Afwezig waren Tom en Peter (beide blessure) en Chris had vrijgekregen (bovendien ziek geweest). We hadden dus 3 wissels en Henk hoorde daar vandaag niet bij. Hij vlagde wel als te doen gebruikelijk. Frank zijn bijdrage was op voorhand twijfelachtig omdat hij vorige week nog uitviel met een hamstringblessure. Hij ging het proberen. Robbert, Bol en Jeremy begonnen in de wissel. In de basis stonden Rogier, Frank, Ronald, Erik, Gary, Dave, Nico, Sunil, Tim, Martin en Marcel. Om 12:45 werd er uiteindelijk afgetrapt.

 

Vaak scoren we snel de openingstreffer. Vorige week speelden we 0-0 en was dat al niet gelukt, dit keer was het zelfs omgekeerd! Al na 1 minuut lag de bal in ons netje. Slap verdedigen werd door Schiebroek direct afgestraft. Dat was even schrikken. Schiebroek staat weliswaar laag op de ranglijst, maar hun 1e elftal hoefde niet te spelen en daardoor hadden ze wat versterking erbij. Vrijwel een minuut later schudde Marcel ook de keeper van Schiebroek wakker. Van een grote afstand schoot hij de bal volley op goal en dwong de kleine keeper tot actie. Toch was dit geen aanzet tot een offensief van M.S.V.’71. Het spel was matig en Schiebroek werd vaak gevaarlijk wanneer de spitsen diep werden gestuurd. Rogier maakte een onzeker indruk en dat kwam de rust ook niet ten goede.

 

Hadden we vorige week nog een scheids die vrijwel nergens voor floot, deze man gaf Nico na 5 minuten al een gele kaart voor een vermeende elleboog. M.S.V.’71 had het moeilijk. Na 10 minuten bleek Frank toch gewisseld te moeten worden omdat de hamstring nog niet hersteld was. Jeremy was zijn vervanger en moest ook op de voor hem onwennige plek achterin gaan spelen. Net als vorige week werden er door M.S.V.’71 weinig kansen gecreëerd. Na een minuut of 20 had Tim een mogelijkheid maar de bal ging naast. Na een half uur spelen werd de schade zelfs verdubbeld. Schiebroek wist plots de 2-0 aan te tekenen. Dat was een aardig tikje, omdat iedereen zich leek te beseffen dat het ombuigen van een 2-0 achterstand geen makkie zou worden. Gelukkig kwam de aansluitingstreffer heel snel. Jeremy bemoeide zich met een aanval en die leek dood te lopen. De bal werd afgeslagen en door Martin vol op zijn slof genomen. De bal ging als een streep de goal in. Na deze goal leek de wedstrijd zich even te neutraliseren. Schiebroek kon niet zoveel meer en M.S.V.’71 zocht ook naar de vorm. Na 39 minuut hield de scheidsrechter het voor gezien de eerste helft. Waarom is een raadsel.

 

In de rust werd Marcel gewisseld voor Bol. Robbert bleef nog even reserve. De tweede helft begon een stuk beter. M.S.V.’71 begon direct met drukzetten en speelde aggresiever. Al na 3 minuten zorgde dit ervoor dat de 2-2 kon worden aangetekend. Tim was met zijn snelheid de verdedigers te slim af, schoot goed in onderkant lat en de bal werd geteld, ondanks protesten van onder andere de grensrechter. In de 10 minuten daarna waren er veel kansen. De twee grootste waren voor Martin en Bol. Martin schoot hard over de goal en Bol treuzelde te lang om in te schieten alleen voor de goal. Na de grote kansen ging de storm van MSV-kant iets liggen. Schiebroek ging weer meer initiatief tonen, zonder echt gevaarlijk te worden overigens.

 

Na 70 minuten kwam er een klein beetje hulp van de scheidsrechter. Een verdediger van Schiebroek ging in de hoek van de zestien het duel met Martin iets te fel aan en de scheidsrechter vond het voldoende voor een pingel. Het vonnis werd vakkundig door Bol geveld. Na deze bevrijdende voorsprong was het wel gespeeld. Vijf minuten later scoorde Bol weer, nu op goed aangeven van Tim. Robbert kwam in de 76e minuut nog in de ploeg voor de moegestreden Sunil. Tot slot was het wederom Bol die weer scoorde uit een standsituatie. Een vrije trap van een meter of 18 ging prima laag het hoekje in.

 

Zo kwam M.S.V.’71 met de schrik vrij vandaag. Naar eigen zeggen bleek Schiebroek met 5 spelers van het eerste gespeeld te hebben. Dat verklaart wel iets. Zo gaan we nog steeds aan de leiding in de poule. Volgende week Strijen thuis. We gaan nog voor de periode!

 

Greetz

 

Kink in de kabel, MSV’71-3 – VVOR-3: 0-0

25 september 2010

Voordeel is dat we vandaag de nul hebben gehouden (voor het eerst dit seizoen), nadeel is dat we dat aanvallend ook deden (ook voor het eerst!). Zo eindigde de wedstrijd van vandaag in 0-0. MSV was de bovenliggende partij en had een aantal prima kansen, maar niet zoveel als te doen gebruikelijk. Het spel was niet best, het weer wisselvallig en de scheidsrechter erbarmelijk. Speciaal voor deze wedstrijd had de knvb besloten een man uit het bejaardentehuis een uitje te geven. Voor het eerst in mijn leven heb ik een scheidsrechter gehad die slechts twee keer uit de middencirkel is gekomen (na het rustsignaal en na afloop!).

 

Vandaag misten we Tim, Tom, Nico en Erik. Marcel was niet fit, maar was toch bereid op de bank plaats te nemen voor eventuele noodgevallen. Naast Marcel begon Robbert op de bank en we hadden Henk ook nog achter de hand. In de basis stonden Rogier, Frank, Peter, Ronald, Gary, Jeremy, Dave, Sunil, Bolijn, Martin en Chris. Deze basis duurde overigens maar 5 minuten. Na een minuut of 3 kopte Ronald een bal per ongeluk door op de vrijstaande spits. Die kon alleen op Rogier doorgaan en schoot naast. In een poging die spits te achterhalen verrekte Peter een spier in zijn bovenbeen. Na 5 minuten kwam Robbert er in voor hem. Of dit ook samenhing met de hagelbui die vanaf de 6e minuut losbarstte is niet helemaal duidelijk.

 

In de 20 minuten die volgden werd er matig gespeeld. MSV had het meeste balbezit en VVOR gokte op de counter. Bol liet zich erg ver terugzakken (laatste linie) en kon zo ook de spitsen niet meer bereiken. VVOR was niet vies van een paar fikse overtredingen. De scheids kon het niet allemaal zien vanuit de middencirkel en verzuimde dus de spelers van MSV in bescherming te nemen. Ook al kwam MSV niet tot een uitgespeelde aanval, toch werd het gevaarlijk. Een afgeslagen bal werd door Bol op de bekende wijze richting de kruising gestuurd. Daar stond echter nog een speler van VVOR die de bal stijlvol uit het doel kopte.

 

In de 29e minuut verdiende Martin een strafschop nadat hij kort draaide en werd gevloerd. De scheids, ja inderdaad vanuit de cirkel, gebaarde dat de bal gespeeld werd! De laatste man van VVOR, die eigenlijk op rugby hoort te zitten, gaf na de eerste overtreding op Martin nog een lelijk natikje. Chris reageerde daarop en er ontstond even een opstootje. Eer de scheids gearriveerd was, was het al weer gesust. Zo’n 5 minuten voor tijd ging Jeremy goed door op de goal, maar werd net gestuit door een verdediger. Een slotoffensiefje. Gary schiet goed op goal en de bal wordt tot corner verwerkt. Uit deze corner kopte Dave prima in. Wederom werd de bal van de lijn gekopt bij de paal. Vlak voor tijd kwam Chris eindelijk los van zijn tegenstander maar hij kwam op rechts, bijna op de achterlijn, uit. Zijn voorzet belandde op de kruising.

 

Met 0-0 gingen we dus rusten. Er werd niet gewisseld al maakte Henk zich wel al klaar voor een eventuele invalbeurt. De tweede helft begon wat rommelig maar in de 52e minuut kon Frank uithalen op de goal maar zonder resultaat. Vijf minuten later kan Bol aanleggen voor een vrije trap na een overtreding op Gary. De bal zeilt net over het doel. Even later is er een hoekschop die door Bol laag wordt ingeschoten bij de eerste paal. Sunil tikte de bal subtiel door iets van het doel af. Robbert stond op de goede plek en schoot op goal vanaf 5 meter. Als zo’n bal tussen de benen doorschiet is het zeker een goal. Helaas lukte dit niet en kwam de bal nota bene op een medespeler (Martin).

 

In de 63e minuut moest ook Frank het veld verlaten met een spierblessure (hamstring). Henk kwam de plek in de verdediging opvullen. De tweede helft kroop voort en er was steeds minder hoop op een goede afloop. VVOR presteerde aanvallend overigens steeds minder, maar kon toch counteren soms. De volgende mogelijkheid was voor Jeremy. De bal viel lekker voor zijn voeten en hij haalde goed uit. De keeper dook goed naar de hoek en maakte er een corner van.  De volgende 5 minuten kwam VVOR er opeens iets meer uit. MSV moest even terug en kreeg een corner tegen. Daar kwam bijna de tegentreffer uit voort, maar Rogier hield zijn hoek klein en verwerkte de bal tot corner. Overigens werd dit een achterbal, want de scheids….tja.

 

Vlak voor tijd kreeg Henk (wie anders?) nog een fikse elleboog in zijn nek van de bekende rugbyspeler. Over de scheids begin ik maar niet. De wedstrijd kroop naar het einde en het werd duidelijk dat het eerst puntverlies een feit werd. Geen man overboord, maar ondanks het povere spel waren drie punten echt verdiend  geweest. Concurrent Cion bleek verloren te hebben, dus we zijn nog steeds prima in de race voor de 1e periode. Volgende week weer thuis! Waarschijnlijk zullen Peter en Frank dan nog geblesseerd zijn, maar Nico en Erik zijn weer terug. Tot volgende week!

 

 

MSV-3 op koers: Rijnmond/Hoogvliet-2 – MSV’71-3   1-10

18 september 2010

Je gelooft het niet, maar voor de tweede keer op rij ben ik het blaadje kwijt waarop dit keer door Gerrit netjes alle goals geschreven zijn. Op zich niet erg zou je denken, ware het niet dat er 10 goals gemaakt zijn door ons! Ik zal kijken of ik het uit mijn hoofd nog kan.

 

Vandaag was het wederom heerlijk weer. Dat is de trend de laatste zaterdagen. En er is nog een trend, namelijk dat we winnen en dat er veel goals gescoord worden. In de eerste wedstrijd nog 7 goals, in de tweede 9 goals en nu 11! Als dat zo doorgaat…..

Martin was nog geblesseerd, Tom nog in Amerika en Nico…tja Nico..oh ja op vakantie. Verder was Ronald niet echt fit maar wel aanwezig.

 

Vandaag begonnen de volgende 11: Rogier, Frank, Erik, Robbert, Gary, Dave, Peter, Jeremy, Marcel, Chris en Tim. Op de bank Ronald, Sunil en Bolijn. Henk langs de lijn met de optie om in te vallen. Voor de wedstrijd het gebruikelijke tafereel. De tegenstander loopt al warm als wij ons nog moeten omkleden. En dan geen rustige warming-up, maar een met patronen, sprinten en schieten. Wij werden er al moe van als we er naar keken. Onze warming-up begon 11:45 en was zoals altijd rustig en ieder voor zich. Op een fantastische mat begonnen we om 12:00 met de wedstrijd. Zij speelden met 3 spitsen en wij zetten daar 3 verdedigers tegenover. Dat betekende dat Dave en Peter veelal erg veel ruimte kregen. We begonnen de bal dan ook al snel goed rond te spelen. De verhoudingen werden al snel duidelijk. Wij hadden controle en waren gevaarlijk met onze snelle mensen. Ondertussen probeert de tegenstander te counteren wat soms druk zet op onze verdediging.

 

Ook vandaag opende we de score erg snel. In de 7e minuut scoorde Chris de 1-0. Vlak daarna scoorde Marcel na een goede assist van Tim. We zaten er in die fase lekker in. De tegenstander, een erg jonge ploeg waar de ervaring zichtbaar ontbrak, had veel moeite met ons spel. De doelpuntenmaker van de 3e goal is me even ontschoten. Na ongeveer een half uur scoorde Erik uit een corner de verdiende 4-0! Eerder al had Erik een gele kaart gekregen. Frank speelde iets te lakoniek en dus te zacht terug op zijn broertje. De tegenstander was eerder bij de bal en speelde Erik door de benen. Vervolgens liep de aanvaller vol door op Erik, die niet meer weg kon. De warig fluitende scheidsrechter floot voor een overtreding. Aangezien deze speler ook nagenoeg doorgebroken was, vreesden we even voor een rode kaart. Gelukkig bleef het bij geel, voor dat moment.

 

Na de 4-0 begonnen we duidelijk gas terug te nemen. Jammer, maar haast onvermijdelijk. Rijnmond/Hoogvliet kwam iets beter in het spel en schoof af en toe een speler door van achteruit. De verdediging kreeg het drukker. Bij een moment maakte Erik een overtreding op de rand van de 16. De aanvaller ging makkelijk liggen, maar de scheids was onverbiddelijk en gaf Erik zijn tweede gele kaart. Douchen voor Erik dus. De bal werd niet op de stip gelegd wat zomaar had gekund. De vrije trap die volgde werd
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/themes/advanced/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/imagemanager/language/index.php?type=im&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=imagemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/filemanager/language/index.php?type=fm&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=filemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/iframe/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/youtube/langs/nl.js
kort genomen maar leverde geen gevaar op.

 

Enkele minuten voor het einde van de eerste helft gaf Marcel aan dat het niet verder ging. Bolijn viel in voor hem. En net na de domper van de rode kaart kreeg Bol de bal op het middenveld. Hij dribbelde wat met de bal en verschillende mensen begonnen loopacties om aanspeelbaar te zijn. Normaal gesproken gaat Bol dan voor de pass, maar hij had nu wat anders in gedachten. Verder gedribbeld tot op zo’n 30 meter van de goal zag hij de keeper (net als vorige week) te ver voor zijn doel staan en met een uiterst leep balletje verschalkte hij de keeper. Een heerlijke goal en ook een duidelijk signaal naar de tegenstander: ook met tien man gaan wij hier winnen.

 

In de rust bleef Jeremy achter in de kleedkamer en kon Sunil zijn opwachting maken. De coach van de tegenstander had waarschijnlijk een heel nieuw strijdplan gemaakt dat erop gericht was ons direct te gaan vastzetten om zo de aansluiting te zoeken (ondanks de 5-0 stand). Wij namen de aftrap en de coach van Rijnmond herinnerde zijn ploeg er nog even aan dat iedereen zich aan de afspraken moest houden. Nog geen 10 seconden later had Chris al verschrikkelijk uitgehaald van 20 meter en alle aspiraties van Rijnmond de grond in geboord. Nu wist iedereen echt zeker dat de overwinning nooit in gevaar zou komen. De eerstvolgende kansen waren vaak het resultaat van een snelle counter. Door het ondertal en de stand lieten we ons vaak inzakken met een speciale rol voor Chris. Die ging de rest van de middag de rol van stofzuiger op zich nemen voor en soms zelfs tussen de verdediging van MSV. Die rol ging hem overigens goed af.

 

Het spel werd er niet interessanter op, maar we scoorden nog wel 4 goals. Opvallend daarbij was dat de keeper besloten leek te hebben om zijn handen niet meer in de lucht te steken. Zowel Bol als Frank wisten nog met een lob te scoren. Van de andere twee goals was Tim een van de verantwoordelijken en de ander ben ik even kwijt (diegene meldt zich waarschijnlijk heel snel op het gastenboek ;-)).

 

Ondanks een paar goede reddingen van Rogier vandaag moesten we toch een tegengoal accepteren. Het mocht de pret niet drukken. Onder het genot van een biertje en de gebruikelijk muziek konden we de ruime overwinning vieren. Wij zijn nu (mede)koploper en hopelijk houden we dit vol. Als je een periode kan pakken, zou dat erg lekker zijn.

 

Volgende week VVOR-3 thuis.

 

Laterz

 

Ook tweede wedstrijd veel goals: MSV’71-3 – Xerxes/DZB-3: 6-3

11 september 2010

De mensen die de moeite hadden genomen om naar onze wedstrijd te komen kijken, zullen daar geen spijt van hebben gekregen. En dat kwam niet alleen door het weer. Met negen doelpunten en redelijk spel was de wedstrijd het bekijken waard. Als slagroom op de taart was er ook nog een werelddoelpunt te bewonderen….

 

Ook vandaag ontbrak er weer een aantal mensen: Martin (geblesseerd), Nico (tja…),  Tim (?) en Tom (Amerka). De volgende opstelling kwam uit de bus rollen: Rogier, Erik, Ronald, Robbert, Gary, Dave, Peter, Jeremy, Sunil, Bolijn en Chris. Frank en Marcel begonnen op de bank en Henk vlagde.

 

We begonnen met Ronald als vrije man en Dave en Peter centraal in het midden om de doorkomende mensen op te pakken. Bol liet zich veelvuldig zakken om de bal op te halen. Op die manier probeerden we vooral Chris in stelling te brengen. Aanvankelijk lukte dat nog niet zo goed doordat er werd gevlagd of omdat Chris de bal niet lekker (mee) kreeg. Na een minuut of 20 werd Bol zelf op een meter of 18 van de goal grof onderuit gehaald. Lekker neerleggen, rustige aanloop, krul over de muur en het is 1-0. Simpel soms. HIerna bleven de bovenliggende partij en we gaven niet veel weg. De 2-0 volgde vrij vlot. Daar waren wel drie pogingen binnen 5 seconden voor nodig. De paal stond twee keer in de weg maar in derde instantie stond daar linksback (!) Robbert voor de goal om in te schieten.

 

Ook vandaag leek het weer een makkelijke zege te gaan worden. Xerxes kwam er af en toe wel uit, maar dat gaf onze aanvallers dan weer de ruimte om aan te vallen. Zo lijkt het countervoetbal ,maar dat etiket zou te weinig eer zijn voor MSV. Toch kregen we de 2-1 te verduren. De nummer 8 van Xerxes kapte Peter uit en kon vrij rustig de bal met links in het hoekje leggen. Ondanks dat we weten dat onze spelwijze kan leiden toch tegengoals was het toch een dompertje.

 

De goed leidende scheidsrechter vloot voor de rust. Frank en Marcel vervingen Ronald en Gary. Jeremy verhuisde hierdoor naar rechts. De tweede helft begon niet zo best. Al na enkele minuten kregen we een corner tegen. Die bal werd in twee instanties in het doel gewerkt. Zo was het toch opeens 2-2 en moesten we aan de bak. Echter bleek nu dat de stand zeer snel kan wijzigen. Bolijn en Sunil stonden klaar om de aftrap te nemen waar achterin nog werd gemopperd om de tegengoal. Sunil tikte de bal zacht naar voren en Bol schoot opeens op doel! De keeper stond niet alleen een meter of 12 voor zijn goal, hij lette ook niet op. De bal ging hoog door de lucht en de keeper begon achteruit te rennen. Het mocht niet meer baten. De bal paste precies! De bal schampte de lat, stuiite achter de lijn en kwam net achter de lat hoog in het net: wereldgoal!! De elftallen stonden toch nog klaar voor de aftrap, alleen nu mocht Xerxes deze nemen. Overigens kwamen zelfs van die kant de felicitaties voor deze mooie treffer.

 

Toch hadden we nog geen controle over de wedstrijd na deze 3-2. Een hoge bal richting de lange spits werd door hem goed doorgekopt. Frank moest achter zijn man aan maar kon niet voorkomen dat deze de bal breed legde op de mee opgekomen middenvelder die makkelijk kon binnentikken. Een stand van 3-3 op het bord en dus nog geen steek verder. Inmiddels zag je wel dat de conditie bij de tegenstander steeds meer een negatieve rol ging spelen. Daar hadden wij ook wel last van, maar minder. We kregen nog een aantal vrije trappen op ideale plekken, maar het kruit was bij Bol wel verschoten. Daarnaast waren er nog vele kansen die vaak om zeep werden geholpen.

 

De tweede helft kwam Henk nog in de ploeg voor een moegestreden Bol. Die had zoveel meters gemaakt dat hij zelfs kramp kreeg. Overigens had hij daar vooral in de derde helft last van. Liggend voor de kleedkamer ‘schoot het erin’ wat zorgde voor de nodige hilariteit. Zie hiervoor de foto op de fotopagina.

 

In het laatste half uur scoorden Chris, Jeremy en Sunil waardoor de punten toch in Maassluis konden blijven. Ondanks het grillige scoreverloop was dit een terechte overwinning. Met 6 punten uit 2 wedstrijden doen we direct bovenin mee. Maar we bekijken het uiteraard week voor week.

 

Greetz

 

Eerste competitiewedstrijd een feit: FC Maense-2 – MSV’71-3: 2-5

4 september 2010

Vandaag was het dan zover. Na een prima voorbereiding (heel de zomer doorgetraind, door in de beker) stond vandaag de belangrijkste wedstrijd van het seizoen op het programma (tot nu toe). Afwezig waren Nico (bruiloft), Tom (Amerika), Marcel (bij Tommy) en Dave (licht geblesseerd). De rest was allemaal fit en gretig. Erik en Jerem kregen een reservebeurt waardoor de volgende 11 in het veld begonnen: Rogier, Frank, Ronald, Robbert, Gary, Peter, Bol, Sunil, Tim, Martin en Chris.

 

Vlak naast Het Kasteel konden we na een korte warming-up aantreden op het kunstgras van ‘Vreelust’. We begonnen heel goed. Na een overtreding op Chris op links in de beurt van de zestien legde Bol de bal neer voor de vrije trap. Voor de goal verschillende MSV-mensen. Bol draaide bal met een stuit voor de goal waar de bal geschampt werd door Robbert en goed werd ingekopt door Martin. Hij kreeg daarbij wel een schoen in zijn gezicht geplant, maar toch 0-1 in de 1e (!) minuut.

 

Zoals altijd speelden we behoorlijk aanvallend met zeker 4 aanvallend ingestelde spelers. Daarachter is het dus wel eens aanpoten, omdat er vaak een overtal van tegenstanders is op het middenveld. Toch werkt deze speelwijze prima, omdat onze aanvallers erg gevaarlijk zijn. Na ongeveer een kwartier stuurde Sunil Chris de hoek in. De bal was wat hard en draaide ook het strafschopgebied in. Chris leek er niet bij te kunnen, maar ja, dat lijkt altijd. Hij tikte de bal op tijd weg en werd daar vol geraakt door een verdediger, geen twijfel mogelijk: pingel. Klusje voor Bol, 0-2. Na deze goal bleven we nog even aanvallend staan en in de 20e minuut was het alweer raak. Nu stuurde Frank Tim weg en die maakte zeer cool de 0-3.

 

Dit was wel het moment waarop we iets meer inzakten. Hierdoor werden we echt een counterploeg. Maense kon hier allemaal maar weinig tegenover stellen. Nog vóór de 0-3 kregen ze middels een onterecht toegekende vrije trap nog wel een goede kans. De bal werd zorgvuldig over de muur op de kruising gelegd. Na een half uur was de situatie omgekeerd. Tim of Chris (ik ben het even kwijt) werd neergehaald terwijl hij doorgebroken was. De scheidsrechter was coulant en gaf de gele kaart. Maar de vrije trap stond nog op de rand zestien en daar wist Bol wel raad mee. Hij krulde de bal om de muur buiten bereik van de keeper in het net: 0-4.

 

Zo liep alles op rolletjes. We stonden 0-4 voor doordat we erg effectief voor de goal waren. Aan de andere kant gaven we weinig kansen weg. Rogier moest nog wel een keer optreden toen een bal eigenlijk heel gelukkig in de loop van de linkshalf van Maense viel. Een prima redding van Rogier! Toch viel vlak voor rust de 1-4. Na een verkeerde ingooi van Maense kwam de bal bij de spits op de rand van de 16. Die schoot vallend en in de draai de bal in het uiterste hoekje. Bol had in de eerste helft een hattrick op zijn schoenen, maar hij schoot in vrije positie op de keeper. Ook een andere kans die ontstond uit de mooiste aanval (lange bal Chris op Sunil, die teruglegde op Bol) trof geen doel. Uiteindelijk gingen we rusten met een prima 1-4 stand.

 

In de rust bleef Peter achter in de kleedkamer en Jerem viel in. Erik besloot om gelijk maar een dubbele wisselbeurt te pakken. Henk maakte zich nog klaar voor een eventuele wisselbeurt. De hoop die FC Maense had opgedaan in de 1e helft door die ene goal gebruikten ze in de 2e helft om druk te zetten. MSV kon er even niet goed uitkomen en al na 5 minuten was het 2-4 door een bekeken schot. Slechts een minuut later had de marge al weer 4 kunnen zijn toen Martin verwoestend uithaalde vanaf 25 meter. Helaas net naast. Maense zag het steeds meer zitten en was veel in balbezit. Hun spel is te onrustig om echt een vuist te kunnen maken, maar af en toe kwamen ze dicht in de buurt van onze goal. Rogier tikte met een gestrekt lijf de bal naast na een bekeken inzet van FC Maense.

 

Vooral Tim had in de loop van de wedstrijd een aantal keer de 5e goal voor MSV op zijn schoen. Mede door zijn eigen goede acties kwam hij twee keer vrij voor de keeper, maar de bal ging naast en over. Naarmate de wedstrijd richting het einde ging zag je bij Maense het geloof minder worden. Vlak voor tijd werd dit nog even benadrukt door een goede goal van MSV. De hardwerkende Martin had een perfecte pass in petto waarmee hij Tim wegstuurde. Die omspeelde de keeper nu rustig en scoorde de bevrijdende 2-5. Wedstrijd gespeeld.

 

Een goede start van de competitie. Volgende week thuis en dan gaan we proberen de ongeslagen periode die al loopt sinds 1 november 2009 voort te zetten.

 

Laters

 

 

We zijn door in de beker na een 6-4 overwinning op DSVP 3

28 augustus 2010

Deze zaterdag konden we aantreden in onze nieuwe tenues! Gerrit had alles netjes gesorteerd en klaargelegd. Klasse! Mooie tenues en de maten klopten aardig. Om 12:00 werd er afgetrapt op veld 2 met de volgende opstelling: Rogier, Frank, Erik, Robbert, Peter, Dave, Bol, Jeremy, Tim, Tom en Marcel. Chris begon op de bank. Sunil, Nico, Martin, Ronald en Gary waren er niet.

 

We waren vol vertrouwen gezien de uitslagen die DSVP had neergezet tegen de andere tegenstanders in de poule. Al snel bleek dat het vandaag ging goedkomen. Al na 5 minuten hing de eerste bal erin. Tim was oplettend en onderschepte de bal. Hij rondde beheerst af. Ook de tweede kwam al snel. Tom maakte een goede actie en legde de bal uiteindelijk klaar voor Bol. Die schot niet hard, maar uiterst precies in de linkerhoek: 2-0. Zo hadden we er al twee gemaakt, terwijl we niet veel kansen hadden gekregen. Ondertussen stonden we achterin 1 op 1.

 

Scoorden we in de 5e en de 10e minuut, zo ook in de 15e. Tim maakte een snelle een-twee met Bol op en schoot de 3-0 binnen. Het zag er allemaal goed uit voor een monsterscore, maar dat viel toch tegen. We vielen na de 3-0 iets terug en prompt was daar direct de 3-1. Erik kon niet voorkomen dat zijn man een prima voorzet gaf die over Frank zeilde en goed werd ingekopt door de DSVP-spits. Geen probleem, kan gebeuren als je 1 op 1 speelt. De wedstrijd was op dit moment meer in evenwicht, al hadden wij de betere kansen. Tom maakte een goede actie in de zestien, maar punterde de bal vervolgens tegen de kruising, maar dan aan de buitenkant.

 

Tim had een kwartiertje nodig gehad om over een dipje heen te komen, maar beloonde dat in de 30e minuut met een mooie goal. Hij liet op rechts zijn hielen zien aan twee man en verraste vervolgens de keeper in de korte hoek.  De derde van Tim vandaag betekende de 4-1. Vlak voor de thee zorgde DSVP ervoor dat zij toch nog met een goed gevoel de kleedkamer konden opzoeken. Het werd 4-2.

 

Chris viel in de tweede helft in voor Robbert. Dit betekende dat Jeremy naar rechts verhuisde en dat Peter centraal achterin ging spelen. De tweede helft begonnen we niet goed. We waren slordig met de bal en dat zorgde voor veel balverlies. Omschakelen is niet onze beste kwaliteit en dat zorgde voor een paar moeilijke situaties voor onze goal. Rogier speelde vandaag echter een prima wedstrijd ondanks de vele tegengoals. Na een ingooi in de 56e minuut vlakbij onze achterlijn verzuimde Erik om de bal weg te rossen en DSVP speelde dat heel goed uit, 4-3. We raakten hierdoor niet in paniek en probeerden weer aan spelen toe te komen. Chris was vanuit de linkshalf positie een aantal keer gevaarlijk. Een van die keren was na een uur spelen toen hij de bal panklaar legde voor Bol die rustig binnentikte. Zo was de marge weer twee, maar niet voor lang. In de 65e minuut alweer speelde DSVP een bal diep die prima op waarde werd geschat door de spits. En omdat Peter geen rugdekking gaf en omdat Erik te laat startte kon de spits de bal buiten bereik van Rogier in de hoek schieten. De stand van 5-4 bleef wel lang op het bord staan. De krachten bij DSVP vloeiden weg en MSV kon ook geen vuist meer maken. Aan beide kanten waren er wel mogelijkheden die vooral ontstonden door slordigheden.

 

Een kwartier voor tijd kon ook Henk zijn opwachting maken. Tom had net een tik op zijn knie gekregen en moest gewisseld worden. Good old Henk kon dit seizoen voor het eerst aan de bak. Dat deed hij prima overigens. Zonder angst gewoon weer de duels aangaand.

 

Vlak voor tijd konden we nog 1 keer juichen. Bol werd goed ingespeeld door Erik. Zoals te doen gebruikelijk draaide Bol vanaf rechts naar binnen om de bal op links te openen. Dit keer was het Tim die diepging en die de goed meegelopen Marcel bediende voor de 6-4. Dit was dan ook de einduitslag. Zo eindigen we eerste in de poule met drie gewonnen wedstrijden en 15 goals voor en 6 tegen. Een prima resultaat!

 

Volgende week spelen we de eerste competitiewedstrijd. Tom is dan op vakantie. Verder zijn we vooralsnog compleet. Tot de volgende week!

 

 

Ook tweede bekerwedstrijd een prima overwinning. Lyra-3 – MSV-3: 0-4

24 augustus 2010

Afgelopen dinsdagavond om 19:00 speelde MSV3 zijn tweede bekerwedstrijd in een poule van 4. Deze tegenstander speelt komend seizoen in de 2e klasse, dus we waren gewaarschuwd. Als altijd gingen we goed voorbereid aan de slag en zo arriveerde de laatste speler om 18:55 op het veld voor een uitgebreide warming-up.

 

We begonnen met Rogier, Frank, Erik, Dave, Jeremy, Gary, Nico, Sunil, Chris, Tom en Marcel. Tim en Bol begonnen op de bank. Ondanks de harde wind begon MSV goed tegen de jonkies. Gemiddeld zat er bijna een generatie tussen, maar dat was toch in het voordeel van MSV zo leek het. Het spel van MSV was redelijk de eerste helft. Lyra had moeite om hier wat tegenover te stellen. Toch was de eerste kans voor Lyra. De spits dribbelde over de rand zestien en haalde  onvoldoende hard uit om Rogier nerveus te maken.

 

Daarna kwam er meer druk van MSV-kant. Vooral vanaf rechts, waar Chris uiteindelijk zijn plekje had gevonden, waren we gevaarlijk. De linksback wist regelmatig niet waar hij het had en hij had mazzel dat de eindpass een paar keer niet goed (genoeg) was om een goal te kunnen maken. In de 27e minuut werd er een corner genomen door Marcel. Dave kopte knap in, maar de bal spatte op de lat. In de rebound ging Erik het duel aan. We weten nog steeds niet waarmee hij de bal in het doel heeft gewerkt., maar het was 0-1.

 

Gelijk daarna blunderde de laatste man van Lyra gigantisch en kon Marcel vrij op het doel af lopen. Sunil sloot hoed aan en bleef achter de bal. Op aangeven van Marcel scoorde Sunil de 0-2. De wedstrijd leek daarmee al gespeeld en zeker toen de bal in de 44e minuut op de stip leek te belanden. De scheids oordeelde echter dat de handsbal ‘niet opzettelijk’ was!

 

In de rust bleven Marcel en Gary in de kleedkamer achter. Tim en Bol konden hun opwachting maken en we rekenden stiekum al op een grote uitslag. De tweede helft begin zeer slordig en daardoor kwam Lyra beter in hun spel. Ze gaven iets meer druk naar voren en MSV kwam er aanvankelijk niet goed uit. DIe ‘storm’ ging echter al snel liggen en er werden al speldenprikjes uitgedeeld in de verdediging van Lyra. Chris had het hoogtepunt in petto. Hij omspeelde onnavolgbaar een aantal spelers zoals alleen hij dit kan en ook de keeper. Vervolgens was het een kwestie van intikken in een goal waarin alleen een speler nog stond. Chris haalde uit………… De bal zijn ze nog aan het zoeken. 

 

Dave ging voor zijn verdediging spelen en het spel kantelde langzaam. Uiteindelijk kwam het toch weer op individuele klasse aan. Bol kreeg de bal voor zijn voet op een meter of 25 van de goal en hij besloot om de bal heel rustig over de keeper te spelen die aan de grond genageld bleef. 0-3. Vijf minuten voor tijd kon Tim op aangeven van de wederom hard werkende Nico de 0-4 nog aantekenen met een bekeken schot in de hoek.

 

Een prima resultaat dus, wat de ongeslagen reeks nog maar eens verlengt. Zaterdag missen we weer veel mensen, dus we zien wel wat het dan wordt. We spelen om 12:00 thuis.

 

Eerste bekerwedstrijd in winst omgezet

21 augustus 2010

 

Vandaag speelden we de eerste officiële wedstrijd van het nieuwe seizoen. De twee oefenwedstrijden tegen MSV4 en tegen BVCB2 werden met goede resultaten afgerond. Nu werd het serieuzer. Tenminste, dat zou je zeggen. Maar toen de tegenstander Westlandia2 zich ging warmlopen, stonden wij nog netjes aangekleed in het zonnetje.

 

De spoeling was wat dunner dan normaal, want Jeremy, Chris, Frank en Erik waren naar Decibel. Tom was er wel bij, maar zou alleen spelen in noodgevallen. We begonnen met Axel, Robbert, Dave, Peter, Sunil, Nico, Gary, Nasser (dank je!), Martin, Bol en Tim. Marcel en Ronald begonnen wissel. Het was heerlijk weer en in het begin van de wedstrijd zag je meteen dat het een open wedstrijd werd. MSV koos ervoor om 1 op 1 te gaan spelen ondanks dat we in de verdediging niet veel snelheid hadden vandaag. Door deze keuze konden we aanvallend vaak gevaarlijk worden. De eerste goal zat er al snel in. Bolijn stuurde Martin weg vanaf net over de middellijn op randje buitenspel (niet gevlagd). Martin maakte als een volleerde spits zeer beheerst af.

 

Maar er waren aan twee kanten kansen. Uit een indraaiende vrije trap kon Westlandia helemaal vrij inkoppen. De verdediging stond aan de grond genageld! Echter, Axel was wel scherp en redde fraai. De bal viel echter vlak voor de goal en dezelfde spits dacht zo in te schieten. Weer lag Axel in de weg. Bij een derde poging assisteerde de goed spelende Nico zijn keeper waardoor de bal naast ging. Wat lekker was in deze fase dat we even heel onrustig speelden, maar toch de 2-0 konden maken. Dit keer was de assist voor Tim en kon Bol de goal maken in de 13e minuut.

 

Toch kon je zien dat we even in een mindere fase zaten. Dit uitte zich helaas toch. Bij een corner waren we niet scherp en deze werd kort genomen zonder een MSV-er in de buurt. De voorzet dit toch kwam werd rustig via de grond ingekopt. Sunil kon op de doellijn niet meer redden. Even later in de 23e minuut haalde de rechterspits/half de achterlijn en legde netjes terug waardoor we op 2-2 stonden opeens!

 

In de loop van de eerste helft nam MSV het heft weer over. Bolijn schoot twee keer op de paal en er waren behoorlijk wat kansen. Gelukkig scoorden we vlak voor de rust de verdiende 3-2 binnen. Nasser haalde de trekker over en werd zo beloond voor zijn goede spel in de eerste helft.

 

In de tweede helft bleven Tim en Peter (liesklachten) in de kleedkamer. Ronald verving Peter en wisselde op het veld met Robbert. Marcel ging linksbuiten spelen waardoor Nasser naar rechts verhuisde. Westlandia kon geen vuist maken en MSV nam het middenveld meer en meer in handen. Reeds in de 51e minuut betaalde dit zich uit door een mooie goal van Bol (assist Gary). Steeds meer maakte Westlandia een uitgebluste indruk en er kwamen meer kansen voor MSV die niet werden verzilverd. Zelfs Robbert meldde zich weer aan het front!

 

In de 82e minuut werd het dan toch nog 5-2 door een schitternde goal van Martin. Ondanks meerdere opties om af te spelen koos hij ervoor om van zo’n 30 meter op de goal te schieten. Niet zomaar, maar met een lepe lob over de keeper. Gelukkig ging deze er in en kreeg hij geen commentaar van zijn medespelers…of toch?

 

Al met al een prima resultaat om mee te beginnen. Aanstaande dinsdag spelen we uit tegen Lyra. Die spelen een klasse hoger, dus we zullen het lastiger krijgen. In principe spelen Peter, Ronald en Martin niet en is verder iedereen aanwezig. Tot dinsdag!

 

 

---

SEIZOEN 2009/2010

---

MSV-3 netjes als 2e geëindigd dit seizoen

22 mei 2010

Vandaag hebben we de laatste wedstrijd van het seizoen gespeeld en winnend afgesloten. VVK werd met 8-2 verslagen.

Je kent het wel, het fenomeen ‘feestopstelling’. Nu de laatste wedstrijd op het programma stond en de 2e plaats ons bijna niet meer kon ontgaan, leek het een leuk idee om de opstelling eens flink te husselen. Iedereen, behalve de keeper Robert, speelde op een voor hem zeer vreemde plaats. Al viel dat voor Rottier wel mee achter de spitsen. We begonnen achterin met Sunil, Tim en Gary, middenveld met rechts Marcel, links Frank en centraal Erik en voorin Dave links, Jeremy in de spits, Rottier erachter en Peter rechts. Ik was eigenlijk wel nieuwsgierig of we hier wat mee konden. Nou, ik heb zelden 10 spelers zich zo niet op hun gemak zien voelen.

VVK begon helaas met 9 mensen en vulde dat gedurende de eerste helft aan met nummer 10 en 11. Toen stond het echter al 2-0. Het eerste doelpunt werd gemaakt door, jaja, Rottier na netjes terugleggen van Dave. Robbert schoot de bal met veel rust hoog in de hoek. Na een kwartier kwam de 2-0 op het scorebord door een eigen doelpunt. Ook hier was Dave bij betrokken, maar hij hoefde slechts druk te zetten, waarna de verdediger de bal snoeihard onderkant lat binnenschoot. Halverwege de eerste helft werden Peter en Dave gewisseld voor Ronald en Frans. Ronald ging rechtsbuiten spelen (!) en Frans ‘gewoon’ op links. De onwennige opstelling begon inmiddels toch te leiden tot slordig spel. Tim had als Ausputzer in het begin nog alles onder controle, maar helaas viel toch de 1-2. De spits van VVK kreeg de bal rand 16 waar hij helemaal vrij aan mocht leggen. Die zelfde spits zorgde even later ook voor de 2-2. Op snelheid kreeg hij de bal precies op tijd mee in de loop en met een mooie lob verschalkte bij Kuipers.

In de rust werd er even goed gepraat. Erik gaf duidelijk aan zich niet zo op zijn gemak te voelen in het centrum. Uiteindelijk waren we het eens met elkaar om weer terug te gaan naar de gebruikelijke opstelling. De vraag was natuurlijk of dat ook zo leiden tot beter spel! Die antwoorden kwamen binnen 3 minuten. We scoorden razendsnel 2x waardoor het 4-2 werd. Je kon goed zien dat iedereen beter op zijn plek was. In totaal liepen we uit tot een verdiende 8-2 met o.a. goals van Tim, Dave, Frans en Frank.

Zo sluiten we een leuk seizoen af met 11 gewonnen wedstrijden, 5 gelijke spelen en 2 verliespartijen. De laatste verliespartij was zoals eerder gezegd 1 november. We zijn zodoende op een mooie 2e plek geëindigd. Dit levert geen directe promotie op, maar we gaan proberen toch ingeschreven te worden in de derde klasse.

Donderdags blijven gewoon doortrainen bij voldoende animo.

Laters en tot volgend jaar!

 

‘s-Gravenzande laat punten liggen in Maassluis

15 mei 2010

MSV’71-3 heeft weer eens gewonnen. De wedstrijd was nagenoeg hetzelfde als vorige week, alleen dan met één doelpunt meer voor ons en eentje minder voor de tegenstander. 6-4 dus.

3 punten in de tas en hele stevige basis om de 2e plek te behouden.

A.s. zaterdag 12.00 uur thuis minimaal 1 puntje tegen hekkensluiter VVK (2 winstpartijen, 0 gelijk en 14 keer verlies) pakken en we mogen ons ‘second best’ noemen.

Doelpuntenfestijn in Vlaardingen: 5-5, VVOR kampioen

8 mei 2010

Nog drie wedstrijden te gaan. Vandaag speelden we de uitwedstrijd bij DVO. Deze wedstrijd stond in het teken van de tweede plaats al was er nog een minikans op het kampioenschap. Vooraf stonden we gelijk in punten met een wedstrijd minder gespeeld dan DVO. Zij moesten dus van ons winnen om nog aanspraak op de tweede plaats te maken. Niet dat dat nog kans geeft op promotie, maar toch zeker voor de eer.

DVO wilde graag winnen en aangezien het eerste al klaar was met de competitie, konden er wat spelers bij het 2e meedoen. Wij wisten dat en waren hierdoor extra gemotiveerd om een goede pot te spelen. Gelukkig waren we niet zo gehavend als vorige week. Nu ontbraken de gebroeders De Gier en Tom was nog geblesseerd. Henk had sinds lange tijd weer een basisplaats! We begonnen met Gerrit in de goal en verder: Henk, Ronald, Robbert (dik 115 jaar ervaring); Gary, Peter, Dave, Jeremy; Nico, Sunil en Tim. Marcel en Robert waren de wissels.

Vanaf het begin zat DVO er bovenop. We raakten niet in paniek, maar we moesten duidelijk nog even de organisatie neerzetten. Twee mogelijkheden voor DVO waren het gevolg. Echter, bij de eerste de beste mogelijkheid die wij kregen was het raak. Nico scoorde uiterst cool de 0-1. Vanaf dat moment zaten we lekker in de wedstrijd en kregen we het middenveld in handen. Toch lieten we DVO vaak komen tot op de middenlijn. Daar wisten ze vaak geen raad met de bal en die verdween dan ook regelmatig over onze achterlijn. De 0-2 kwam als een cadeautje. De nummer 10 van DVO wilde een breedtepass geven maar dit mislukte. Tim was weg en omspeelde de keeper. Het vertrouwen steeg aan onze kant en bij DVO zakte dat. Vervolgens kwam de mooiste goal van MSV. Met een dubbele een-twee werd Jeremy weggestuurd op links. De bal was net de diep en de centrale verdediger van DVO leek de bal te kunnen controleren. In plaats van rustig te blijven maakte deze jongen totaal onnodig een sliding. Jeremy was er als de kippen bij en ook hij omspeelde de keeper: 0-3!

De wedstrijd leek in de tas, maar het zou net iets anders lopen. Even waren we niet scherp en de nummer 10 van DVO schoot met links diagonaal over de grond. Het schot was niet hard, maar Gerrit schatte in dat deze naast zou gaan. Helaas hobbelde de bal binnenkant paal de goal in. Dit leek een klein smetje te worden en we voetbalde weer verder. Inmiddels was Henk helaas toch weer geblesseerd uitgevallen. Dit betekende dat Jeremy een positie terugviel en dat Marcel linkshalf ging voetballen. Regelmatig kwamen we er scherp uit. Tim scoorde bijna met een puntertje.
Heel snel wisten wij weer te scoren. Gerrit maakte weer wat goed door een goede uittrap over de middellijn. Nico schampte de bal en Tim kon alleen op de keeper af en maakte geen fout. Zo waren we zeer effectief de eerste helft.

Onze verdediging werd ook wat meer op de proef gesteld. De spits van DVO ging op rechts op avontuur en dook de 16 in. Daar wilde hij tussen Jeremy en Ronald door en hij besloot naar het gras te gaan. De scheidsrechter, die op een metertje of 40 stond, besloot een strafschop te geven! Dramatische beslissing en net het zetje dat DVO nodig had om weer terug in de wedstrijd te komen. De benutte penalty betekende een stand van 2-4. Dit gebeurde nog geen 5 minuten voor rust.

Twee minuten voor tijd begon Tim een rush vanaf eigen helft. Niemand leek hem aan te pakken en toen dat wel gebeurde speelde Tim de bal naar de meegelopen Nico. Die nam de rust om de bal binnen te tikken, maar uiteindelijk schoot hij alsnog op de keeper. Als deze had gezeten waren we zeker gaan rusten met een stand van 2-5. Helaas bleef het 2-4 en kregen we in de tegenaanval direct de deksel op onze neus. Een goede aanval over onze linkerkant belandde wederom bij de nummer 10 die rustig binnenschoot. De ruststand was dus niet 2-5, maar 3-4!

Na rust bij ons hetzelfde team, maar DVO had er nog wat jongens van het eerste bijgezet en zette ons behoorlijk onder druk. We moesten ver terug, maar dat gaf ons ook kansen. Helaas moesten we toch een tegengoal incasseren. Een scherpe indraaiende voorzet vanaf rechts werd goed ingekopt door DVO. De stand was nu dus 4-4 en we leken te bezwijken. Ook wij toonde echter veerkracht in deze wedstrijd. Een corner van Peter kwam laag bij de eerste paal. Sunil stapte netjes over en Nico trof doel: 4-5! Wat een middag! Daarna kwamen we weer meer onder druk. De scheids hielp niet mee door onze grensrechter (Robert Kuipers) een paar keer volledig te negeren (vanaf de middellijn). De tegengoal kwam wederom nadat wij een grote kans hadden gemist. Rottier gaf namelijk vlak daarvoor een voorzet bij de tweede paal die door Nico bijna tot goal werd gevolleerd. De moeilijke bal belandde in de handen van de keeper. Toch de gelijkmaker van DVO dus. En wat voor een. Hun rechtshalf ging een voorzet geven maar de bal vloog richting goal. De bal ging over de achteruit lopende Gerrit heen en kwam op de tweede paal. Terugkomend van de paal kwam de bal via de rug van Gerrit in het doel! Wat een pech!

Ook na de 5-5 waren er nog kansen over en weer, maar hier bleef het bij. Door deze uitslag was VVOR op slag kampioen. Hier hoefden ze zelf nog niet eens voor te spelen. Dit deden ze vanmiddag wel en ze wonnen met 5-0 thuis tegen ’s Gravenzande. Zo kun je stellen dat de ploeg uit Rotterdam toch terecht kampioen is geworden, al speelden wij ze een paar weken geleden nog helemaal kiekeboe.

Wij gaan nog goed voor de tweede plaats. Volgende week nog ’s Gravenzande en later nog uit bij VVK.

Laters!

 

Dure punten laten liggen in ‘s-Gravenzande

1 mei 2010

Met de Megaweek achter de rug speelde MSV-3 vandaag de belangrijke wedstrijd in en tegen ‘s-Gravenzande. Zoals in het vorige verslag al aangegeven doen we verrassend weer een beetje mee voor het kampioenschap, maar vooral de tweede plek hebben we in eigen hand. 
Iedere week missen we wel een paar mensen, maar deze keer zal ik mij beperken tot het noemen van de aanwezigen. Te weten, Robert Kuipers, Erik en Frank, Jeremy, Tim, Nico, Sunil. Dave en Ronald waren er als wissel ook bij. Om die reden hebben we flink wat spelers moeten zoeken. De jongens die ons uit de brand geholpen zijn: Rik (4e), Sven (4e), Post (al maanden niet gespeeld), Rob (2e) en Frank Pronk (A1). Deze heren allen bedankt voor hun hulp! 

De wedstrijd begon op het mooie tijdstip 16:30! Het is dat de zomertijd al is begonnen…. 
MSV moest in het begin even de organisatie zoeken. Doordat er wat nieuwe gezichten waren en omdat er twee heren achterin liepen die Frank heten, was het wat onoverzichtelijk. Na een minuut of 5 stond het en kon er echt begonnen worden met voetballen. Van beide kanten werd niet heel mooi gevoetbald, maar de wil was er. Na 20 minuten ontstonden de eerste kansen. De eerste was voor ‘s-Gravenzande. Na een voorzet vanaf rechts kon er door de spits vrij in gekopt worden. Hij kopte echter recht in de handen van Robert. Vrijwel direct daarna was er een hele grote kans voor MSV. Tim speelde zich op links vrij en had het overzicht. Een passje breed zette Nico vrij voor de keeper, maar die mikte een fractie te hoog waardoor de bal op de lat kwam. Ook de rebound ging er niet in. 
Een minuut of 5 later kwam de bal op onze eigen lat, toen de bal mooi vanaf de hoek van de zestien over Kuipers werd gekruld. We konden maar lastig grip krijgen op de wedstrijd. Helaas ging het nu ook echt mis. Een afstandschot kon niet goed gepakt worden door Robert. Hij liet de bal los en kon ook niet snel genoeg bij de bal komen om deze onschadelijk te maken. De spits van ‘s-Gravenzande was er als de kippen bij om in te tikken. Direct daarna zou blijken waarom Robert zoveel moeite had. Hij had de bal verkeerd op zijn hand gekregen waardoor zijn pink uit de kom was gegaan. Dit betekende dus ook een wissel. Good old Gerrit moest aan de bak! 
Tien minuten voor de rust, Gerrit had nog nauwelijks een bal gehad, kregen we een vrije trap te verduren na een overtreding van Erik. De specialist van de Gelen krulde de bal mooi over de muur tegen de kruising. De terugkomende bal kon ongehinderd door een gretige speler van ‘s-Gravenzande worden ingetikt. Dit was toch wel een domper. MSV speelde weliswaar niet erg goed, maar dit was toch ook niet nodig. Gelukkig konden we vlak voor de rust nog iets terugdoen. We kregen een penalty omdat Tim licht werd aangetikt in de uiterste hoek van het strafschopgebied. Sunil was de scherprechter. In de laatste seconde voor de rust had er wellicht nog meer in gezeten. Jeremy ging op links goed door en poogde de bal strak voor te geven op de inkomende Rik. Helaas was de bal te scherp en de keeper kon deze onderscheppen. 
Aangezien we op veld 7 (!) speelde (van de 11 trouwens), bleven we in de rust maar op het veld. Het zonnetje scheen inmiddels in tegenstelling tot ’s ochtends. 

De tweede helft begon Ronald als laatste man, waardoor Erik en Frank beide in de mandekking konden. Rob mocht gaan rusten in de dugout. Achterin stond het nu goed en er kon naar voren gekeken worden. Het hobbelige veld hielp niet en de pietluttig fluitende scheidsrechter ook niet. Aan beide kanten waren niet echt grote kansen meer te noteren. Het leek er dan ook op dat MSV tegen zijn eerste nederlaag sinds 1 november zou gaan oplopen. Gelukkig gebeurde dat niet. Nico voorkwam dit met een hele mooie kopgoal! 
Uiteindelijk werd het dus 2-2. Door het verlies van deze punten kan VVOR nu op eigen veld kampioen worden volgende week als zij spelen tegen ditzelfde ’s Gravenzande. Alleen als zij beide laatste wedstrijden zouden verliezen maken DVO en wij nog kans op de titel. Die kunnen we dus gerust uit ons hoofd zetten. Het gaat nu om de strijd om de 2e plek. Volgende week spelen we uit tegen DVO die exact evenveel punten heeft als wij. Hopelijk hebben we genoeg spelers. 
Laters!

 

Stadsderby wederom prooi voor MSV

25 april 2010

Afgelopen zaterdag was het een zonovergoten dag op het complex van MSV. Alweer de 15e editie van de Megaweek was in de maak, maar voordat ’s avonds het feest zou losbarsten tijden de Nacht, moest er eerst gevoetbald worden. MSV doet nog volop mee voor de 2e plek en zelfs een kampioenschap is niet uitgesloten al is die kans erg klein. Voor de aftrap was de kloof tussen MSV en koploper VVOR 11 punten, waarbij MSV twee wedstrijden achter loopt. VVOR moest nog 5 punten halen uit hun laatste drie wedstrijden. 

Maar goed, eerst zelf maar zien te winnen tegen Excelsior. De ploeg uit ‘Oost’ was vrijwel op volle sterkte gekomen. Ze hadden maar liefst 6 wissels. Daarbij opgeteld het feit dat ze pas geleden 5-2 gewonnen hadden van DVO, maakte het dat MSV gewaarschuwd was. Zoals zo vaak dit seizoen kwamen we weer spelers te kort. Dave moest werken, Tim is nog geblesseerd, Peter is ook toegetreden tot de ziekenboeg en Robbert was aan het werk in de tent. Gelukkig hadden we Frans weer bereid gevonden om te helpen en ook Hans van Polanen ‘had zijn tassie meegenomen’. Grote klasse heren!
Met de volgende opstelling begonnen we om 12:00 de wedstrijd: Robert Kuipers, Frank, Ronald, Erik, Gary, Jeremy, Nico, Frans, Sunil, Tom en Marcel. Het moet gezegd dat Excelsior vanaf het begin het heft in handen nam. MSV moest duidelijk even wennen aan de nieuwe opstelling. Vooral rond de zestien van MSV was het druk. Ook werden er spelprikjes uitgedeeld door Excelsior en er waren zelfs een paar flinke kansen. Robert Kuipers, die onderweg naar MSV ergens 18 kilo (!) kwijtgeraakt is (hij heeft er niet meer naar gezocht), keepte vandaag een hele goede partij. Na een minuut of 20 had Robert een hele goede redding in de voor hem rechter korte hoek.
Vrijwel direct aansluitend ging Gary op rechts over de zwakke linksback heen en alleen op de keeper af. Hij had het op meerdere manieren alleen af kunnen maken, maar hij schrok een beetje van het feit dat de meegekomen Marcel hard riep om de bal. Gary passte, maar de bal kwam niet goed en de kans was voorbij. Hier werd later nog wel even over nagepraat. De volgende kans voor MSV werd gepromoveerd tot doelpunt. Deze kans werd Nico in de schoot geworpen doordat de defensie van Excelsior zwaar in de fout ging bij het uitverdedigen. Nico was cool en schoot rustig binnen. Ietwat tegen de verhouding in 1-0.
Wel kreeg MSV hierdoor wat meer vertrouwen en de wedstrijd kwam wat meer in balans. Toch werd het spel meestal gemaakt door onze collega-Maassluisers. MSV speelde te vaak de lange bal waardoor we niet in ons spel kwamen. Zonder al te veel problemen werd de rust behaald.

Na rust werden bij Excelsior veel van de wissels gebruikt, maar dat bleek geen versterking te zijn. Bij MSV bleef de opstelling nog even onveranderd omdat Frans bereid was nog 10 minuten verder te gaan. Om Hans van Polanen niet helemaal gek te maken, hadden we Jeffrey van A1 bereid gevonden om 35 minuutjes in te vallen, thanx Jeffrey!
De tweede helft bleef het beeld dat Excelsior meer balbezit had, maar MSV kwam er steeds gevaarlijker uit. De statische verdediging van Excelsior werd steeds meer op de proef gesteld en het doel van Robert steeds minder. Niemand minder dan Marcel ‘Opa’ de Blij scoorde twee maal in de tweede helft. Eerst (na een minuut of 10)kopte de back van Excelsior de bal verkeerd en deze kwam pardoes bij Marcel die prima afmaakte. Een kwartier later kwam Tom alleen voor de keeper maar was niet zelfzuchtig en legde breed op Marcel, die erg blij was dat er geen stuitje in de bal zat.
Na de 3-0 werd nog maar weer eens duidelijk dat deze stand niet veroorzaakt werd door een superieur MSV. Excelsior meldde zich nu weer vaker op de helft van MSV en dat resulteerde in een doelpunt voor de rood-wit-blauwen. Tom Visser speelde zich vrij en schoot van een meter of 18 zeer geplaatst in het hoekje. Toch was de wedstrijd gespeeld. Overigens had Hans van Polanen zich onsterfelijk kunnen maken door een mooie zelf gecreëerde kans te benutten. Het lukte niet.
Scheidsrechter Hans Jongmans floot een goede wedstrijd en hield het na 90 minuten voor gezien. Vrij snel na de wedstrijd werd duidelijk dat VVOR wederom gelijk had gespeeld, nu tegen onze concurrent voor de 2e plaats: DVO. VVOR wordt duidelijk nerveuzer met de kampioenschap in het vizier. Eerst gelijk tegen PPSC en nu tegen DVO. Daarnaast hebben ze nog een 3-0 tegen Deltasport ‘geschreven’ omdat zij niet met genoeg mensen naar Kralingen waren gekomen. Blijkbaar stemde iedereen daar in met deze illegale actie.
Op dit moment is de stand bovenin als volgt: 

VVOR 16 39

DVO 15 31 

MSV 14 30

Dit houdt in dat VVOR 4 punten uit de laatste 2 wedstrijden moet zien te halen om zeker te zijn van het kampioenschap, ervan uitgaande dat MSV alles wint. Dat laatste zal niet meevallen, omdat eerst ’s Gravenzande bedwongen moet worden en dan DVO. VVOR heeft echter in de laatste 4 wedstrijden niet meer gewonnen.
Donderdag zal er niet getraind kunnen worden vanwege Jantje Smit. Zaterdag om 16:15 spelen bij s’Gravenzande. Er gaat erom spannen!
Laters!

 

De training betaalt zich uit: 1-4 winst op SVDPW

11 april 2010

De trainingsopkomst was de laatste weken bijzonder mager te noemen, maar afgelopen donderdag was het een stuk beter. Laten we zeggen dat dit mede de reden was voor een prima eerste helft tegen SVDPW. Dit bleek tevens voldoende om de overwinning binnen te slepen.
Net als vorige week was SVDPW de tegenstander. Dit keer werd er in Schiedam gespeeld onder een mooi voorjaarszonnetje. Nico, Tim, Axel en Robert Kuipers waren er niet. Zodoende stond die andere (iets oudere) Kuipers in de goal. Gerrit stond vandaag zijn mannetje! De opstelling was verder nagenoeg gelijk aan die van vorige week, behalve dat Dave zijn gereedschap even gelaten had voor wat het was en zodoende in de ploeg kwam in plaats van Frans. Jerem verhuisde hierdoor naar zijn vertrouwde linkerkant.
Gezien de lastige pot van vorige week hadden we rekening gehouden met een pittige wedstrijd. Inmiddels staan we 2e en dat brengt natuurlijk druk met zich mee. Iets na elven werd afgetrapt en we startten veel beter dan vorige week. De Schiedammers werden direct onder druk gezet. Dit werd mede veroorzaakt doordat de bewegelijke spits van de vorige keer was vervangen voor een iets minder bewegelijk type (type standbeeld). Wij konden hierdoor achter regelmatig 1 op 1 spelen waardoor vooral Frank aan de rechterkant vaak door kon komen. Op die manier kon Frank op zijn beurt weer Gary opgang helpen die een paar keer goed de achterlijn haalde. Daar kwam meerdere keren gevaar uit.
De eerste goal viel na zo’n 20 minuten en ook die werd zoals hierboven beschreven door Gary voorbereid. Zijn voorzet werd door de keeper nog getoucheerd maar belandde daardoor precies voor de voeten van Peter. Die tikte de bal met wat geluk door de benen van de verdediger op de lijn tegen de binnenkant van de paal erin. SVDPW werd zelden echt gevaarlijk. Een goede volley van de ‘nummer 10’ kwam precies in de handen van de betrouwbare Gerrit. Later verslikte Frank zich bijna in een voorzet die daardoor vlak voor de goal bijna kon worden ingetikt door de stevige spits van de thuisploeg. Die schrok zo van de kans dat het hem niet lukte de bal tegen het net te werken.
Mede door de eerste goal kwam er bij MSV meer vertrouwen en speelden we steeds verder naar voren. Het was soms slordig, maar er waren toch ook goede aanvallen bij. Na weer een voorzet vanaf rechts nam Sunil goed aan in de zestien. Na een korte dribbel plaatste hij de bal zeer beheerst in de hoek.

Rusten met een 0-2 voorsprong was derhalve zeer verdiend. MSV wisselde (nog) niet, maar de thuisploeg bracht o.a. de coach in. Dit hield overigens een versterking in voor DPW. De tweede helft was erg slecht van MSV-kant. Het was slordig en de teruglopende conditie speelde ook een factor. Gedurende 20-25 minuten hing de 1-2 constant in de lucht. Gerrit hield een paar keer zijn goal goed schoon en het vizier van een aantal spelers van SVDPW stond ook niet op scherp. En tja, als zij hem niet maken….. Eerst kreeg Marcel een dot van een kans toen Tom na een goede actie teruglegde. Marcel schoot de bal van een meter of twee van het open doel over. Later maakte hij dit goed door een bal goed door te koppen op Jeremy. Die liep op randje buitenspel door op de keeper. In tegenstelling tot vorige week bleef hij cool en hij speelde de bal langs de keeper en tikte binnen. Nu was het 0-3 en zeker gespeeld.
Toch werd het spel er niet beter op en bleef slordig. Bij de thuisploeg kwam irritatie door de tussenstand en vooral de nummer 10 liet dat zien. Hij verdiende rood met een actie op Rottier, maar de verder goed fluitende scheidsrechter zag het niet. MSV scoorde ook nog de 0-4. Vlak voor tijd moest Gerrit zich toch nog een keer gewonnen geven door een goal van SVDPW. Naast de invallers Robbert en Henk kwam ook Hans van Polanen nog in het veld. Hans, bedankt dat je ons geholpen hebt!
Een prima uitslag uiteindelijk waarmee we de 2e plek minimaal handhaven en misschien wel versterken. Op dit moment is mij nog niet bekend wat DVO gedaan heeft. Volgende week zijn we trouwens vrij. De week erop spelen we tegen Excelsior. We krijgen ook DVO nog, VVK en ’s Gravenzande (2x). Hopelijk houden we de 2e plaats en is het voldoende voor promotie!

Laters

 

Thriller op veld 2: MSV-3 tegen SVDPW-2:4-3 

4 april 2010

Jaja, daar zijn we weer. Inmiddels de nieuwe trotse nummer 2 van de competitie! Deze plaats geeft mogelijk recht op promotie naar de 3e klasse. Maar zover is het nog lang niet…..
Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen SVDPW op het programma. Vooraf waren we gewaarschuwd, want deze ploeg had 1 verliespunt minder dan wij. Het lijkt overigens wel Europacup, want a.s. zaterdag spelen we ‘de return’ in Schiedam. We waren ook deze wedstrijd zoals gebruikelijk niet compleet. Tim was geblesseerd aan zijn knie, Nico weer werken en Dave was aan het klussen in zijn nieuwe huis. Axel is ook nog geblesseerd. Bovendien was Robbert niet helemaal fit en ook ikzelf was licht geblesseerd. Gelukkig had Dave Frans bereid gevonden ons te komen helpen.
Om 12:00 bleek de volgende opstelling mogelijk: Kuipers; Frank, Ronald en Erik; Gary, Peter, Jeremy en Frans; Sunil, Tom en Marcel. Rottier en Henk waren wissel. Na de kraker van vorige week waarin we erg sterk startte, begonnen we nu juist slap. Het eerste kwartier was voor de mannen uit Schiedam. In dit kwartier viel ook het tegendoelpunt. Vanaf links werd de bal richting de spitspositie gespeeld. Daar dacht Frank de bal weg te kunnen werken, maar als een duveltje uit een doosje kwam zijn directe tegenstander voorlangs en snelde alleen op Kuipers af die een treffer niet meer kon tegengaan.
Na 15, 20 minuten kregen we meer grip. Direct kwamen er ook kansen en mogelijkheden. De grootste kans was voor Jeremy die dwars door het midden penetreerde en door Tom op maat werd bediend. De keeper kwam snel uit en voorkwam de tegentreffer. Later kon diezelfde Jeremy inkoppen, maar deze bal ging naast. Even later schoot de mee opgekomen Frank hard op goal van een meter of 18. De keeper was scherp en werkte de bal naast. Ook een schot van Peter ging slechts een metertje naast. Na zo’n 30 minuten kreeg Tom de bal in de 16. Hij dreigde te schieten en kapte de bal. Nu wilde hij alsnog gaan schieten maar hij besloot nog een keer te kappen. Inmiddels was iedereen het bos in gegaan en Tom schoot cool binnen. Dit was de verdiende 1-1.
Na de gelijkmaker gebeurde er niet heel veel meer tot de laatste minuut voor de rust. Op links kreeg de kleine handige spits de bal gelukkig mee en met een uiterste krachtsinspanning bracht hij de bal voor. Zelf was hij overtuigd dat de voorzet niet goed was, maar deze belandde voorbij de goal vlak voor de achterlijn waar de geheel vrijstaande middenvelder van SVDPW de bal tegendraads met een boogje over de verbouwereerde Kuipers heenkopte. Helaas gingen we dus met een 1-2 stand rusten.
We besloten met dezelfde 11 de 2e helft in te gaan. Inmiddels was het gaan regenen en het zou niet meer stoppen deze wedstrijd wat niet ten goede kwam aan het veld. Nog geen tien minuten in de 2e helft en we keken al tegen een 1-3 stand aan! De bal werd slecht weggewerkt vanuit de defensie en een afstandsschot werd vervolgens verkeerd beoordeeld door Kuipers. Dit zou wel eens erg moeilijk kunnen worden dachten alle MSV-ers.

We stroopten de mouwen op (ondanks de kou en regen  ) en gingen er toch nog voor. Op rechts kwam Gary er een aantal keren door en op links gold dat ook voor Frans. Achterin werd er vrijwel niets meer weggegeven. Het was wederom Tom die scoorde uit een voorzet van Gary en we gingen er weer echt in geloven. Het spel werd er op het slechte veld niet beter op, maar we waren zeker de bovenliggende partij. De 3-3 kwam na een grote fout in de verdediging van SVDPW. Een voorzet van Frans die waarschijnlijk achter was gegaan werd door een verdediger van de Schiedammers panklaar gelegd voor Sunil die erg rustig bleef en intikte.
Nu kon MSV de overwinning bijna ruiken. We drukten door en kregen 10 minuten voor tijd een zeer terechte strafschop van de vandaag goed leidende scheidsrechter Leen Muis. Tom werd met een Yppon tegen de grond gewerkt. Onze vaste specialist Frans nam de strafschop zonder druk: 4-3!
We kwamen bijna niet meer in de problemen de laatste minuten al moest Kuipers nog 1 keer goed optreden op een schot van de doelpuntenmaker van de 2 goal van DPW. In de stromende regen floot de scheidsrechter af en MSV kon met een gerust hart een biertje gaan drinken. Later bleek DVO met 5-2 verloren te hebben van Excelsior. Hierdoor heeft MSV nu de 2 plaats bereikt. Met wedstrijden tegen SVDPW, DVO, ’s Gravenzande en Excelsior nog voor de boeg is de 2e plaats nog zeker niet binnen. We zullen er nog echt voor moeten gaan.

Uit zeer betrouwbare bron heb ik vernomen dat zowel van het 3e als van het 4e veel mensen komen trainen donderdag. Ik kom in ieder geval om dat even te controleren.

Laters

 

Topper in de 4e klasse blijft doelpuntloos 

27 maart 2010

Ondanks dat we het voetbal doorgaans niet zo heel erg serieus lijken te nemen, waren we voor de wedstrijd van vanmiddag behoorlijk gebrand om te winnen. De koploper VVOR-4 kwam vandaag nl. langs. Op 1 november vorig jaar verloren we voor het laatst een wedstrijd en dat was uit bij de ploeg uit Rotterdam. 

De omstandigheden waren prima en we waren compleet op Axel en Nico na. We begonnen met Kuipers; Frank, Ronald en Erik; Gary, Peter, Dave, Sunil en Jeremy; Tom en Tim. Scheidsrechter Hans Jongmans floot een prima pot. Gelijk van de aftrap en met de wind in de rug werd de aanval gezocht. VVOR schrok ervan. We speelden aardig en creëerden een paar mogelijkheden. De eerste grote kans was voor Gary. Een schot van Peter kwam op de vuisten van de keeper en kwam met een hoge stuit bij Gary. Het lukte Gary niet om de bal laag (genoeg) te houden.
Na de eerste tien minuten begon VVOR meer grip te krijgen en er ontstond een gelijkwaardig duel. VVOR kreeg een kans doordat een voorzet van links door Kuipers niet helemaal weggewerkt kon worden. De bal kwam pardoes voor de voeten van de spits, maar die wist er geen raad mee. Ook werd door Gary een bal van de lijn gehaald na een kopbal vanuit een corner. Aan de andere kant begon na ongeveer 20 minuten Tim aan een geweldige solo. Vanaf de middellijn passeerde hij op snelheid drie man voordat de laatste man van VVOR op de rand van het strafschopgebied aan de noodrem trok. Hij kreeg daarbij de gele kaart, terwijl rood ook zomaar gekund had (enige foutje van de scheids). De vrije trap werd door Dave prima ingeschoten, maar de keeper had zijn hoek goed afgedekt.
De grootste mogelijkheid van de eerste helft kwam echter op naam van Tom. Peter speelde de bal rechts de zestien in waar Tom het gat in dook. Als ware het Marco van Basten in de halve finale ’88 tegen Duitsland probeerde Tom de bal langs de keeper te spelen. De niet geheel fit ogende keeper van VVOR liet vanaf dit moment zien een prima doelman te zijn. Hij stopte met een geweldige reflex de bal van Tom. Rusten met 0-0.

Marcel kwam na de rust in het veld voor de ongelukkig spelende Sunil. We hadden allemaal het idee dat het alle kanten op kon. Gedurende de tweede helft werd echter duidelijk dat wij de bovenliggende partij waren. We speelden prima en zetten VVOR onder druk. De counters van de Rotterdammers waren meestal zonder gevaar op twee keer na. Daar kun je zomaar tegen een tegengoal oplopen. Ondertussen kwamen er een paar grote kansen voor MSV voorbij. Tom, Tim, Marcel en Dave kregen de bal er niet in.
Uiteindelijk was de terechte conclusie van alle partijen dat er maar een ploeg recht had om te winnen, maar het mocht niet zo zijn. Het was een leuke wedstrijd, maar er zijn twee punten verloren. De eerste plaats is hiermee uit het zicht voor ons. We moeten flink aan de bak om de tweede plek te kunnen pakken. Hier staan we nu en paar punten op achter. Ondertussen zit ook de overige concurrentie niet stil. SVDPW rammelt aan de poort en doet ook mee. Die ploeg krijgen we nu twee keer achter elkaar, dus na die potjes weten we waar staan.
Donderdag weer een poging om te trainen.

Laters

 

MSV-3 groeit in het seizoen

20 maart 2010

MSV-3 is op dreef. De laatste paar wedstrijden werd gewonnen en wel met grote cijfers. Vandaag werd voor het eerste keer zelfs de dubbele cijfers bereikt! En dat in minder dan 90 minuten

Frank en Robbert hadden zich deze middag afgemeld. We begonnen met Axel, Erik, Peter, Ronald; Gary, Dave, Nico, Jeremy; Sunil, Tom, Tim. Marcel, Henk en Kuipers waren wissel. Inmiddels was bekend geworden dat Deltasport niet meer het team had waar we het in het begin van het seizoen zo moeilijk tegen gehad hadden (gelijkspel). Een grote groep jongens is er daar mee gestopt en dus zijn verschillende jongens opgetrommeld om er 11 te kunnen opstellen. De leider liet al doorschemeren dat de kans groot is dat ze de handdoek gooien binnenkort. Voor ons niet geheel ongunstig, omdat we dan twee verliespunten minder zullen hebben. We wachten het af…

Dit verslag gaat niet over Nico. Er was namelijk iemand anders die vandaag de aandacht opeiste. Ik wil geen namen noemen, maar hij reist regelmatig op en neer naar Kuala Lumpur en hij is de enige donkere jongen in ons team. Deze gast kreeg het voor elkaar om in de eerste helft twee keer voor open doel (metertje afstand) de lat te raken. De tweede helft deed hij dat anders: hij schoot van dezelfde afstand over

Niet lullig doen nu, dezelfde persoon heeft er wel ff drie gemaakt. Dat geldt trouwens ook voor Gary. Die begint er patent op te krijgen om voorzetten achter de keeper te doen waaien. Volgende week nog een keer? Tom en Tim maakte er ook allebei 2 en Deltasport 1 en dus werd het 10-1 vanmiddag. Aan de goal van Deltasport hing trouwens een luchtje van eerlijkheid.

Henk maakte vandaag zijn rentree in het elftal door nog een paar minuten mee te doen. Binnen die tijd lukte het hem bijna nog om te scoren, maar hij kreeg de bal niet lekker mee.

Al met al was het geen beste pot, maar dat lag niet aan ons. Volgende week spelen we tegen de koploper VVOR. Die ploeg won vandaag wederom zijn wedstrijdje (4-2 tegen Excelsior). Als we nog titelaspiraties hebben, zullen we deze wedstrijd MOETEN winnen. We gaan ervoor!

Laters

 

Tim uitblinker in met 1-5 gewonnen wedstrijd

 13 maart 2010

erwijl het eerste uit tegen de koploper een punt uit het vuur sleepte, moesten wij onze eigen ‘belangrijke’ pot spelen. Om uitzicht te houden op de bovenste plaatsen en zodoende mogelijk promotie af te dwingen, moesten we dit wedstrijdje zeker winnen. Thuis hadden we echter met 3-4 verloren.

Vandaag bleek al snel dat het een stukje makkelijker zou worden. Bij Schipluiden ontbraken een aantal goede krachten ten opzichte van de vorige wedstrijd en wij zijn de laatste tijd in vorm (zal wel ritme zijn )

Tom en Gary waren beide een weekend weg en dus had Dave een speler van het 2e gevraagd. Het was Frans aka FG. Bij deze dank aan Frans en complimenten voor het goede spel! Dave zelf was ziek en begon daarom op de bank. De opstelling vandaag: Axel, Frank, Erik, Ronald en Robbert; Jeremy, Peter en Frans; Tim, Nico en Sunil. Marcel en Dave op de bank en Henk als vlagger, maar ook een potentiele wissel.

We begonnen behoorlijk scherp en binnen 3 minuten lag de bal al in het netje. Tim nutte zijn snelheid voor de eerste keer vanmiddag goed uit en scoorde beheerst. Het voorgenomen plan om daarna in te zakken met het oog op een mindere conditie kon meteen de prullenbak in toen bleek dat Schipluiden niet was opgewassen tegen ons vlotte spel. Er werd regelmatig goed druk gezet en onze verdedigers kwamen regelmatig voor hun man om zo de bal te veroveren. Eenmaal aan de bal ontstond er een aantal mooie aanvallen. Nog steeds in het eerste kwartier van de wedstrijd werd het 0-2. Na een aanval over links passte Tim een strakke bal op mij. De verdediger kon hem niet onderscheppen en de weg naar het doel was vrij. Ik heb mijn jaarlijkse goal weer meegepikt

Schipluiden had nog niets klaargemaakt toen hun spits op onze rechterkant langs Ronald snelde. Ook ik kon de (lage) voorzet er niet meer uithalen en die kwam in de zestien. Axel probeerde deze weg te tikken maar dat lukte niet goed waardoor de bal in het netje kon worden getikt: 1-2. Niet dat het nu spannend werd, want MSV ging gewoon verder waar het gebleven was. FG schoot een goede kans naast en Jeremy volleerde op de lat. Uiteindelijk was het weer Tim die de score uitbouwde. Niet lang daarna ging de keeper van Schipluiden gruwelijk in de fout en Nico was scherp en scoorde de 1-4. Nico was zeker niet zo goed als twee weken geleden, maar speelde toch behoorlijk verdienstelijk vandaag

Met een comfortabele ruststand van 1-4 gingen we naar de kleedkamer waar we vernamen dat het eerst 0-1 voor stond bij Westlandia. Marcel kwam in het veld voor Sunil en de tweede helft begon wat rommelig. We hadden gelijk weer wat kansen. Na een steekbal van mij op Tim werd de score op 1-5 gebracht. Onder luide aanmoedigingen vanuit onze dug-out bleven we de aanval zoeken. Nico miste nog twee kansen en ook Marcel kon het net niet vinden. Good old Rottier scoorde bijna met een heuse bicycle-kick en even later nog met een goede kans met links.

Dave kwam halverwege de 2e helft voor Tim en we zochten nog steeds de aanval. Er kwamen geen goals meer. In overleg hebben we er letterlijk eerder een eind aan gemaakt zodat we het bier uit de coolbox konden halen.

Hier was Henk ook blij mee die zich net mentaal aan voorbereiden was voor een invalbeurt. Sorry Henk

Hopelijk kan iemand snel de (leesbare) stand op de site plaatsen. Wellicht staan we al dichter op de 2e plaats. Donderdag weer trainen uiteraard! Afgelopen donderdag hadden we eindelijk een echt goede opkomst. Hou dat vol!

Laterz

 

Schitterende wedstrijd in winst omgezet!

27 februari 2010

Man, man, wat een wedstrijd. Ik ben er nog van aan het bijkomen. Het publiek dat in grote getale naar deze wedstrijd was gekomen, kreeg een, voor amateurbegrippen, geweldige wedstrijd voorgeschoteld. De MSV-machine is uiteindelijk over VVK gewalst met uiterste precisie: 7-0.

Weer was het ons gelukt om 11 man op de been te brengen. Zelfs twee wissels waren aanwezig, al was er een ziek en een met een dikke enkel. Die zieke, Ronald, begon uiteindelijk toch en Tim begon wissel. De scheidsrechter was Hans Jongmans. Die floot trouwens sterk, al had hij wat moeite met OPA

VVK begon met 10 man en werd na een kwartiertje aangevuld tot 11. In de goal stond een speler. MSV zette de tegenstander al snel helemaal vast en er kwamen kansen. Nico speelde vandaag de wedstrijd van zijn leven. Vrijwel alles wat deze balvirtuoos deed veranderde in goud. Jammer dat al zijn medespelers een off-day hadden. Tim, inmiddels ingevallen scoorde ondanks dat toch na een slim passje van Dave. Even later was het Frank die per ongeluk tegen de bal liep en de 2-0 aantekende.

In de rust sprak Nico zijn medespelers eens goed toe. Of iedereen er wel zin in had was zijn vraag. Volgens
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/themes/advanced/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/imagemanager/language/index.php?type=im&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=imagemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/filemanager/language/index.php?type=fm&format=tiny3_x&group=tinymce&prefix=filemanager_
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/iframe/langs/nl.js
http://www.webklik.nl/scripts/tiny_mce/plugins/youtube/langs/nl.js
Nico hoefde iedereen maar half zo goed als hem te spelen, dan zou het allemaal goed komen. En zo geschiedde. De tweede helft begon met Marcel in de ploeg voor Gary. Gary had thuis een noodsituatie waar hij nog even subtiel op werd gewezen door his dad.

Iedereen speelde een stuk scherper en Nico ging verder waar hij gebleven was. De ene na de andere wereldbal vertrok van zijn voeten. Dat er geen goal uitviel was haast een wonder. Gelukkig trok Rottier zich op aan het niveau en scoorde een mooie goal welke eigenlijk de verdienste van Nico was natuurlijk.

De teller stopte op een goal of 7

Met speciale dank aan Nico die deze middag liet zien het nog niet verleerd te zijn. Volgende week beter Nico

Greetz

 

Tim scoort drie keer, 2-5 winst op PPSC

 6 februari 2010

Nadat het vorige week wederom was afgelast speelden we vandaag uit bij PPSC. Vorige week hadden we ons trouwens prima vermaakt in de kleedkamer vanwege de verjaardag van Gerrit. Je had erbij moeten zijn….

Gek genoeg speelden we de laatste wedstrijd voor de winterstop (op 22 november) ook tegen PPSC. Toen werd het een verdiende 6-1 overwinning. Ook nu waren er niet echt problemen.

We begonnen de wedstrijd met Axel, Frank, Erik, Dave, Robert, Gary, Nico, Jeremy, Sunil, Tom en Tim. Marcel, Kuipers en ikzelf begonnen op de bank. PPSC is een jonge ploeg met veel arbeid en stevige duels. Ze proberen met oppurtunistische ballen gevaarlijk te worden en dat lukte af en toe ook. In het eerste half uur waren er veel duels en enkele kansen. MSV had het betere van het spel. Dave bereikte een paar keer goed de spitsen, maar een goal zat er nog niet in. Toen brak Tim de ban en hoe. Nico veroverde met veel doorzettingsvermogen de bal en speelde direct Tim aan. Bij zijn aanname stuitte de bal iets op wat hem de gelegenheid gaf een schitterende ‘volley’ met iets buitenkant rechts in de linkerhoek te laten draaien. Toen de bal van zijn voet vertrok wist iedereen al dat het een goal werd. MSV bleef domineren. En na een steekbal op Gary rondde hij bekwaam af. De protesten van de grensrechter werden door de scheids weggewoven.

Toch gingen we met 1-2 rusten. Dit kwam omdat de hardwerkende spits van PPSC vanuit een duel wegdraaide en verradelijk schoot. Axel werd verrast.

Na rust ging Rottier eraf. Hij had nog een etentje waarvoor hij op tijd weg moest. Ik viel voor hem in en Erik schoof naar links. Binnen 5 minuten was het 2-2! Een blinde peer van achteruit kwam in de loop van de nummer 11 die Frank achter zich liet en mij ook verraste door snel te schieten. Gelukkkig raken we niet zo snel in de war en we gingen door waar we de eerste helft gebleven waren. Vrij snel scoorde Tim twee keer met daartussen nog een penalty benut door Nico nadat wederom Tim door de keeper aangetikt was.

Marcel en Kuipers kwamen in de wedstrijd en we speelden de pot uit. Net als in de thuiswedstrijd hadden we kansen zat. Meerdere personen verzuimden om te scoren, maar dat mocht de pret niet drukken.

Volgende week spelen we om 11:30 tegen DVO (uit). Nico, Frank en Erik zullen er niet bij zijn.

Laters

 

Flink aan de bak na lange winterstop

 24 januari 2010

Na een hele lange winterstop, waarin we een uiterst nuttig trainingskamp hadden belegd om iedereen fit aan de start te krijgen, konden we afgelopen zaterdag flink aan de bak voor een bekerwedstrijd. Volgend jaar overwegen we dan ook een trainingskamp van een week, zodat we NOG fitter kunnen beginnen aan de 2e seizoenshelft.

Afwezig waren Bob en Tom. Zaterdagochtend belde ook Robbert af omdat hij zich niet zo goed voelde. Dave had hiervoor Bas gebeld, zodat we toch nog twee wissels hadden. Dit bleek nodig te zijn. We begonnen met Kuipers in de goal, achterin Frank, Ronald en Erik, middenveld met Gary, Dave, Peter en Jeremy en de voorhoede met Sunil, Nico en Tim. Marcel en later Bas waren de wissels.

Het was een leuke wedstrijd die goed geleid werd door good old Leen Muis. Lange tijd was de wedstrijd in evenwicht waarbij MSV trachtte verzorgd te spelen en Schiebroek iets meer de lange bal hanteerde. Het eerste kwartier had MSV een paar goede kansen nadat Nico Tim een paar keer in stelling had gebracht. De bal wilde er telkens niet in, mede door de doelman van Schiebroek. Na dat kwartier was het dan toch raak en wel via de eerder genoemde Nico en Tim. De laatste scoorde beheerst.

Na die goal raakte we het initiatief wat kwijt. Kuipers kreeg verschillende mooie terugspeelballen te verwerken (anders krijgt hij het ook maar koud dachten we). Schiebroek kreeg wat kleine kansjes. Na een half uur hadden we het weer redelijk onder controle (dachten we). We speelden de bal rustig rond achterin. Toch ging het mis. Na balverlies links op het middenveld, kwam hun beste speler doorzetten. Hij passeerde een aantal spelers en trok goed voor. Frank kreeg de bal voor zijn voeten, maar kreeg deze niet goed weg en de bal kwam in de voeten van een speler van Schiebroek op de zestien. Hij leek verschrikkelijk uit te gaan halen, maar hij schoot de bal beheerst in de hoek, 1-1. Nog geen twee minuten later ging het weer mis! Wederom een voorzet van links en Kuipers zat er goed tussen, maar de bal bleef hangen. Schiebroek behield het overzicht en legde de bal breed waarna deze werd ingetikt. Daar waren we wel even ziek van, maar we gingen gewoon door waar we gebleven waren.

Vijf minuten voor tijd gooide ik in op Sunil, die het strafschopgebied inging en een passeerbeweging maakte. De nummer 4 van Schiebroek deed wat hij eigenlijk de hele wedstrijd deed en dat is een overtreding maken: strafschop. Goed gezien van de scheidsrechter. Hj werd genomen door specialist Tim al zie je dat er niet altijd vanaf

Met een 2-2 ruststand gingen we de kleedkamer in. Marcel kwam erin voor Sunil en Bas voor Jeremy, die er wel bijbleef. De tweede helft werd het een conditionele slag waarbij het alsnog gelijk opging. Wij scoorden weer via een prima schuiver van Tim vanuit een lastige hoek. Tim wilde eigenlijk niet meer scoren sinds hij begrepen had dat het om een bekerwedstijd ging, maar gelukkig bedacht ie zich.

Schiebroek ging aanvallender spelen. De jongen die de eerste helft het Jerem moeilijk had gemaakt speelde de tweede helft achter de spitsen. Hij was duidelijk te snel voor de spelers van MSV. Nadat hij een mooie pass op zijn borst had genomen kon Erik hem niet meer achterhalen: 3-3. In het laatste kwartier waren er nog kansen aan beide kanten. Marcel kon de 4-3 maken, maar dat lukte niet. Aan de andere kant miste de donkere middenvelder een volledig vrije intikbal.

Met een terechte 3-3- uitslag kwam het aan op penalties. De bekende taferelen in de middencirkel: gemasseerd wordende spelers, nerveuse jongens, coaches met hun lijstjes…spannend! Helaas konden Frank (keeper) en Bas (net naast) niet overtuigen. Kuipers hield er eentje tegen…bijna dan.

Kortom, een leuke pot, niet door in de beker, maar een goede oefenwedstrijd voor de belangrijk pot tegen Deltasport volgende week. Dan schijnt ook ome Gerrit 50 te worden trouwens!

Mocht de wedstrijd afgelast worden, dan trainen we om 13:00! We moeten natuurlijk wel een beetje bezig blijven na zo’n lange winterstop…

Bas, nog bedankt voor het meedoen.

Laterz

 

Verslagje van het ‘trainingskamp’

19 januari 2010

Weliswaar niet naar Spanje, maar toch op een hele leuke locatie in Valkenswaard waren we afgelopen weekend op trainingskamp. Nou ja, trainingskamp, wij noemen dat gewoon een gezellig weekendje weg.

Afgelopen vrijdag vertrokken we in eerste instantie met Dave, Ronald, Gerrit, Hans en ik naar de Venweide. Tom was er toevallig tegelijktijd vanuit Houten. Later in het weekend bleek overigens dat niet iedereen het adres goed in zijn hoofd had, wat taxi-technisch niet zo handig bleek.

Om een uur of 3 kwamen we aan en we begonnen alles in orde te maken. Dartbord ophangen (Dave had wat hout meegenomen), apparatuur aansluiten (heb nog nooit zoveel kabeltjes tegelijk gezien) en er werd bier gehaald (alle supermarkten waren na deze actie op bier uitverkocht). Al snel druppelden de eerste spelers binnen en de eerste flesjes werden genuttigd. Er zouden er nog veel volgen.

De hele avond bleven spelers binnenkomen met Bob Schrobbelaar als laatste (de eerste meters is tie wel snel, maar daarna…). Het totaal kwam op zo’n 30 spelers. Minder dan vorig jaar, maar zeker niet minder gezellig! Traditiegetrouw worden op vrijdag veel activiteiten gedaan: darten, Wii-en , ping-pongen , pokeren, bluffen, sjoelen (jaja) en uiteraard aan de bar gehangen. Dit alles onder het genot van een (of meerdere) biertjes en luide muziek . Ook werd er een paar kilo kippenvleugeltjes weggewerkt. Buiten werd met nog een paar kilo hout van Dave de vuurkorf ontstoken. Bij gebrek aan vlammen besloot Pika nog wat brandstof toe te voegen

Voor je het weet vertrekken de meesten alsnog richting het uitgaansleven. De jonge gasten gingen naar Eindhoven en de ouderen naar Valkenswaard. Jammer genoeg bleek de boel in Valkenswaard om 2 uur te sluiten en een paar gasten kwam dus snel weer terug. Bob Schrobbelaar bleek een beetje ziek te zijn geworden in de auto na het drinken van de nodige ranja. Ranja waarmee je de BBQ kan aansteken

Zaterdag zijn de meesten redelijk op tijd wakker (ik zelf om 9:00) en ome Gerrit had de ontbijttafel al klaargemaakt. Na een goed ontbijt de spullen gepakt en met de auto op weg naar de sporthal alwaar we een tennistoernooitje hebben afgewerkt. Bij dit complex vergeleken is Milanelo trouwens een amateuristisch zooitje. Allejezus wat een luxe gebeuren. Tot frustratie van de toernooileiding (Ronald), meldde zich op het allerlaatst Alex Bumblebee af. Bovendien had Steven het weekend toen al voor gezien gehouden omdat hij ziek was.

Uiteindelijk streden 13 koppels om de winst. Er werden 4 wedstrijden van een minuut of 20 gespeeld. Alan en Michiel, elkaars kwaliteiten kennende, hadden elkaar tegen de regels in opgezocht en wonnen vervolgens alle 4 de wedstrijden met gemak. De leiding kon niet anders dan diskwalificeren. Dit kwam het koppel Erik en mijzelf wel aardig uit, omdat wij nu met ook 4 gewonnen wedstijden met de eer en de fantastische prijzen konden gaan strijken. Op de tweede plaats zijn geëindigd Tom en Klein. Frank en Sunil hadden de 3e plaats veroverd. Een geslaagde middag.

Er werd niet lang nagebierd in de sporthal (hoe anders dan vorig jaar), maar we vertrokken vrij vlot naar de accomodatie. Daar gingen d’r een aantal chillen en een aantal direct aan het bier. Uiteraard werd er weer flink met de Wii gspeeld.

Om een uur of 18:30 werd er chinees bezorgd (sommige dingen veranderen nooit) door een echte Chinees . Het was prima te eten! Daarna door met bier en bluffen of iets anders

’s Avonds om 23:30 vertrok er weer een busje met jongen gasten naar Eindhoven (wat er daar allemaal gebeurd is moeten ze zelf maar bloggen). Ook ging een man of 12 naar Valkenswaard, The Old Dutch als ik me niet vergis. Daar werden een paar fluitjes van een overvol dienblad naar binnen gewerkt alsof we al dagen geen druppel gedronken hadden. Het werd een hele gezellige avond waar je ook wel is iets doet waarvan je later denkt

Tegen 3 uur sloot de tent en stond de hele bende op straat. Daar leek het wel wild west. Iedereen gooide zich in die ene taxi en er vielen nog net geen gewonden . Na ampel overleg besloot de helft van de groep van 12 te gaan lopen naar de Venweide. Bij het kiezen van de accomodatie hadden we hier gelukkig rekening mee gehouden. De afstand bedroeg zo’n 3,7 km en volgens de techniek zou dat 45 minuten gaan duren…pfff. Toch handig zo’n Iphone. Ook handig dat de eigenaar van de Iphone nog iemand naast zich had lopen die wel oplette, anders hadden we nog heel Valkenswaard gezien Ook leuk trouwens dat we dat meisje dat 16 geworden was nog even hebben toegezongen om 3:45 ’s nachts. Kon ze vast waarderen. En anders vond ze het misschien leuk dat de tweede groep, die inmiddels ook maar was gaan lopen met onder andere Terror Mike, het spandoek gesloopt hadden

Eenmaal teruggekomen waren ome Gerrit en Ronald net plat gegaan, maar hadden ze nog wel even de frituur aangedaan voor ons. Hulde! In een rap tempo werd alles wat maar gefrituurd kan worden er doorheen gejaagd. Om een uur of 5 werd het rustiger.

Zondagochtend werd ik om 10:15 wakker. Net op tijd, want een fractie later werd de inmiddels bekende box in het slaapgebouw gezet met het volume op 10. Geinig…. Het ontbijt stond wederom klaar en ook was door een aantal de boel al helemaal opgeruimd! In de volgende 2 uur is iedereen zo’n beetje vertrokken met een voldaan gevoel en een beetje hoofdpijn.

Al met al een super weekend en voor herhaling vatbaar.

Vanaf deze plaats even een bijzonder bedankje aan ome Gerrit. Iedereen was het er over eens dat je er alles aan gedaan hebt om het weekend soepel te laten verlopen.

Greetz

 

Lekker weer, en wéér gewonnen

 22 november 2009

Het leek wel zomer. Zonnetje, een graadje of 15, een prima grasmat en we hadden er zin in.

Zaterdag speelde we thuis tegen PPSC. Zoals iedere keer was het ook nu weer puzzelen om tot een opstelling te komen . Verschil dit keer was dat we uiteindelijk 4 wissels hadden! Xavier (ook wel Sjoerd genoemd) kwam ons ondersteunen vanuit het 4e waarvoor dank!

Met Pluis weer in de basis begonnen we zoals gebruikelijk slap. De eerste mogelijkheden waren voor PPSC. Niet dat we er nerveus van werden, want we hadden er alle vertrouwen in dat het wel goed zou komen. Er kwamen al snel kansjes voor MSV. Pluis had zich in 17 minuten helemaal leeggespeeld (en licht geblesseerd) en werd vervangen door Tim.

Al snel scoorde we de eerste goal. Het was Dave die met een halve omhaal (!) de goal maakte . We waren een stuk sterker dan PPSC, maar speelde wederom erg slordig. Zo hadden we dus veel balverlies en soms deed PPSC daar ook iets mee. Bij een van die counters omzeilde de spits heel slim de buitenspelval en ging op Axel af. Die redde prachtig met 1 handje. Helaas kopte de aanvoerder van PPSC uit de daaropvolgende corner mooi binnen en was het 1-1.

Wij kregen nog volop kansen om tot scoren te komen. Ik denk wel zo’n 4 100% kansen. De 2-1 moest echter in de 45e minuut komen door een eigen goal na voorgeven van Sunil.

Na rust kwam Gary erin die in de rust had besloten een uitgebreide warming-up te doen….in de kleedkamer. We scoorden vrij snel. De doelpuntenmakers weet ik niet precies meer. Sunil, Tim en Tom waren erbij geloof ik en we speelden de pot makkelijk uit tot 6-1. Als we deze wedstrijd iets zorgvuldiger waren geweest, waren dubbele cijfers mogelijk geweest. Helaas schoot het bij Gary nog in zijn hamstring, nadat hij een hoge bal wilde aannemen. Heeft die warming-up toch geen zin gehad.

Hier wilde ik het voor deze keer maar bij laten. Ik zie de stand met plezier tegemoet. Volgende week weer thuis, dus ik reken weer op 3 punten.

Laters

 

Verdiende overwinning in stadsderby

15 november 2009

Sinterklaasintocht of niet, er werd zaterdag gewoon gevoetbald. De regen die in de ochtend viel had hier ook geen invloed op, want we speelden op kunstgras bij Excelsior Maassluis tegen het 5e. Het werd met een duidelijke 1-6 een verdiende overwinning voor MSV.

Ook nu viel het weer niet mee om genoeg spelers op de been te krijgen. Sunil belde zich ‘sochtends ziek af (teveel pepernoten waarschijnlijk) . Tim Kolmus en Marcel de Blij zijn nog steeds geblesseerd en Rottier liep een hardloopwedstrijd. Henk is op de weg terug maar was nu nog de vlagger. Voor de gelegenheid keepte Rogier en was Kuijpers als wissel beschikbaar. Pluis was ook weer van de partij om een team in nood te helpen. Uiteindelijk speelden deze 11: Rogier, Frank, Ronald, Erik, Gary, Dave, Peter, Jeremy, Bob, Tom en Pluis. Kuijpers was wissel en Nico zou de tweede helft bijspringen (werken).

Van tevoren wisten we dat Excelsior erg graag wilde winnen. Uiteraard kennen veel spelers elkaar over en weer. We begonnen goed en trokken het initiatief direct naar ons toe. Op het kunstgras ging de bal goed rond. Excelsior speelde vooral in het begin ook verzorgd voetbal via Tom Visser en de opkomende Remco Jansen. Vrij snel scoorde we de eerste goal. NIet geheel verrassend kwam Gary op rechts door, haalde de achterlijn en gaf een mooie voorzet die werd ingetikt door Tom.

Het spel bleef ongeveer gelijk. Excelsior kreeg vrijwel geen kansen en MSV kreeg er een aantal en schoot geregeld op goal om de keeper van Excelsior te testen. MSV scoorde ook nog een zuivere goal die echter onterecht werd afgefloten door de scheidsrechter die aan buitenspel dacht (de grens hield wonderwel de vlag omlaag!). De scheids excuseerde zich en gaf een opstuitbal. Toch zou de 0-2 snel volgen. Nu ging er wel een buitenspelsituatie aan vooraf, maar de scheidsrechter negeerde nu de grens van Excelsior. De bal werd afgeslagen en opnieuw ingebracht. Nu was het Gary zelf die de bal kon intikken. Rust.

De tweede helft kwam Nico in het veld voor Pluis. Het was even de vraag hoe beide ploegen uit de kleedkamer zouden komen, maar dat was al snel duidelijk. Binnen een paar minuten was het alweer 0-3 via wederom Tom. Ook de 0-4 viel snel door een goal van Nico op aangeven van Tom. Excelsior liet het toen volledig lopen en het werd een flauw potje vanaf dat moment. In de rest van de wedstrijd wist Excelsior nog een keer te scoren en wij nog twee keer (Nico en Gary).

Zo pakten we eindelijk weer eens de winst en kunnen we weer naar boven kijken! We krijgen nu een paar ploegen op rij die zich meer in de onderste regionen bevinden (net als wij) , dus hopelijk pakken we wat punten op rij. Eerst maar eens kijken of we er zaterdag weer 11 op de been kunnen brengen.

Jongens, denk aan de 100 euri voor het voetbalkamp (zie andere blog).

Laters

 

Geen geluk bij VVOR uit

 1 november 2009  

Lekker hoor, 2 klassen lager voetballen. Ikzelf had er aan het begin van seizoen een hard hoofd in. En niet omdat ik dacht dat we het zwaar kregen, maar omdat ik bang was dat het een bedroevend niveau zou zijn met dramatische scheidsrechters…. Nu blijkt dat we behoorlijke tegenstanders hebben en redelijke scheidsrechters (altijd wel iets te klagen natuurlijk). 

Afgelopen zaterdag speelden we om 14:30 uit tegen de koploper VVOR4 die alles tot dan toe gewonnen hadden. Overigens DACHTEN we dat we om 14:30 zouden spelen. Eenmaal aan de warming-up begonnen, bleek dat alles een beetje was uitgelopen daar en dat we een half uur later zouden starten. Op zich balen, maar het had ook een voordeeltje zou blijken. 

De laatste weken blijkt het steeds lastig om 13 fitte spelers bij elkaar te krijgen. Op papier hebben we er genoeg, maar dat is nog geen garantie voor de zaterdag blijkt. In dit geval was Marcel geblesseerd en ook Tim haakte om die reden af. Nico moest werken en Axel was niet fit, waardoor Kuipers moest keepen en niet als wissel kon fungeren. Bob zou zich haasten en rond 14:30/14:45 arriveren. Kortom: we hadden 11 spelers waarvan Ronald niet eens fit was. 

We begonnen dus met Kuipers, Frank, Erik, Ronald, Robbert, Gary, Peter, Dave, Jeremy, Sunil en Tom. En geen wissels….. 

We speelden op kunstgras en we begonnen heel aardig. We wonnen veel duels en de bal werd redelijk rondgespeeld. Jeremy kon op links flink zijn energie kwijt en kwam geregeld opzetten. Ik had zelf de eerste kans van de wedstrijd na ongeveer 5 minuten. Maar dat is aan mij niet besteed. Vanaf een meter of 14 raakte ik de bal niet vol en de keeper had er dan ook geen moeite mee. 

VVOR speelde met 2 stevige spitsen en een hangende linksbuiten die aardig kon ballen. 
Geheel tegen de verhouding is kwam VVOR tot scoren. Een hoge bal ging links de zestien in en Kuipers kwam uit zijn doel. De spits van VVOR speelde een goede lob en zo was het 1-0. MSV pakte de draad weer op maar het spel werd er niet beter op. Toch werd er een aantal mogelijkheden gecreëerd. Pardoes kwam daar echter de 2-0 uit de lucht vallen. Frank speelde een vrije trap van achteruit niet helemaal lekker en zowel Dave als Gary kon niet voorkomen dat de bal weer de zestien werd ingespeeld op dezelfde manier als bij de 1-0. Helaas reageerden wij achterin allemaal identiek als bij de eerste goal en dus kon de spits zijn lob herhalen met hetzelfde resultaat. 

Zo’n 10 minuten voor de rust probeerde ik de bal af te schermen van de linksback van VVOR. Deze liep echter door en plaatste zijn knie vol in mijn dijbeen. Een dergelijk knietje loop je er doorgaans wel uit, maar deze niet. De laatste 5 minuten heb ik nog meegehobbeld, maar het was al duidelijk dat dit hem niet meer ging worden. 

Gelukkig kwam daar in de rust versterking! Doordat we later waren begonnen, hadden we Nico voor de wedstrijd toch maar gebeld. Gelukkig is hij direct na zijn werk gekomen. Hij had geen spullen bij zich en kwam vrolijk in pak de kleedkamer in tijdens de rust. Met schoenen van Dave kon hij direct in de tweede helft zijn opwachting maken. Ik ging eruit en Nico schoof door naar de spits. 

Ook de tweede helft waren we qua spel zeker niet de mindere partij. Toch kon het gebeuren dat uit een corner de 3-0 werd gemaakt. Kuipers werd bij het uitkomen wat gehinderd, maar de scheidsrechter zag er geen overtreding in. Zo doet de stand vermoeden dat we werden weggespeeld, maar dat was zeker niet het geval. Binnen 2 minuten na de 3-0 konden we gelukkig wat terug doen. Tom ontving de bal op zo’n 25 meter van de goal in de as van het veld. Een simpele lichaamsbeweging gaf hem net genoeg ruimte om de bal zeer geplaatst langs de keeper te leggen.  Zo leek er toch nog iets mogelijk deze wedstrijd. VVOR beperkte zich tot wat uitvallen en MSV zocht de aanval. Met wat opportunistisch voetbal kwamen er wat mogelijkheden. De scheidsrechter die de wedstrijd goed begon werd wat warrig en durfde geen strafschop te geven toen Nico duidelijk met twee handen aan banden werd gelegd.  

Zo eindigde de wedstrijd in een teleurstellende 3-1 verlies. Hopelijk kunnen we volgende week de weg omhoog weer vinden. Ook een hogere trainingsopkomst zou leuk zijn. Het is gezellig en misschien worden we er ook wel beter van. 

En oh ja, Bob schijnt naar de verkeerde vereniging gereden te zijn. Waarschijnlijk heeft hij daar ook een wedstrijdje meegepikt, want bij ons is hij nooit meer aangekomen….. 

Laters!

 

Goede overwinning op zwak VDL

25 oktober 2009

Zijn we weer!
Gisteren speelde we voor de beker uit tege VDL3 en we wonnen met 0-4! Deze uitslag was zeker niet geflatteerd al hadden aan beide kanten meer goals kunnen vallen. 

Dave had deze wedstrijd gekozen om te laten schieten. Bovendien was het ideaal weer om een dakkapelletje te zetten. 
Bob werd wel verwacht maar kwam niet opdagen helaas.  Zo begonnen we met in de basis: Kuipers, Frank, Erik, Robbert, Gary, Jeremy, Sunil, Ronald, Tim, Nico en Marcel. Peter en Tom begonnen op de bank. Henk wederom vlagger. 

Het was een druilerige dag , maar de wedstrijd begon goed. MSV was scherp en had de eerste kans na 5 minuten te pakken. Tim leidde vandaag regelmatig balverlies, maar als dat niet gebeurde was hij ook steevast gevaarlijk. MSV prikte regelmatig door de verdediging van VDL waar dat andersom slechts af en toe gebeurde. Door goede goals van Marcel en Tim (2x) was de ruststand 0-3. 

De tweede helft kwam Peter voor Frank en Tom voor Marcel. MSV bleef de betere partij maar werd wel slordig in de afwerking. Er werden door Kuipers nog wel een paar leuke reddingen verricht en er wed nog gescoord door Nico. Dat gebeurde na een door MSV genomen achterbal. Die werd bij de middellijn teruggekaatst en weer dieper gespeeld waar uiteindelijk Nico werd bereikt. 

Verder gebeurde er niet veel noemenswaardig. Enige jammere vandaag is dat Rottier de vrije trap toch niet opeiste op de rand van de 16. Had hij het maar wel gedaan…… 

Jongens, vanaf volgend weekend zal de wastas dus rouleren….. 

Afgelopen vrijdag is door Gerrit, Dave, Ronald en mijzelf de locatie bezocht voor het gezellige weekend in januari. We zullen in het weekend van 15 tot en met 17 januari naar Valkenswaard gaan. Het is en leuke locatie waar je gezellig kan bieren, goed kan relaxen en goed kan slapen. Bovendien is het op 3km afstands van Valkenswaard en ook dichtbij Eindhoven. Aangezien er geld moet worden voorgeschoten voor dit weekend zal er een rekeningnummer geopend worden waar een ieder die meegaat geacht wordt om 100 euro op te storten. Zo loopt Gerrit niet met al die cash op zak. Het rekeningnummer wodt binnenkort bekend gemaakt. Graag snel overmaken. Later zal er wellicht nog een bijdrage gevraagd worden van 50 euro om ook te zorgen voor eten en activiteiten. 

Donderdag weer trainen allemaal. De opkomst was de laatste keer wat minder, dus laten we dat weer even opkrikken! 

Laters

 

Sjongejongejonge

17 oktober 2009  

Zonde hoor…
Een gelijkspel was zeker verdiend geweest, maar we bleven steken bij 3-4. Lichtpuntje was de schitterende goal van Marcel de Blij. Zelden vertoond. 

Vandaag kregen we Schipluiden op bezoek. We wisten dat dit een betere ploeg zou zijn dan Pernis vorige week, dus we begonnen iets beter. In de goal stond vandaag Axel. Achterin Frank, Peter en Erik. Een middenveld met Gary, Bob, Dave en Ronald en voorin Sunil, Tom en Jeremy. Op de bank Robbert, Marcel en Kuipers. Henk vlagde foutloos en Tim zou in de rust komen. Scheidsrechter (bijna foutloos) was Steve James. 

Voetballend waren we vandaag zeker niet de mindere. Wel kunnen we nog wat leren van Schipluiden als het gaat om effectiviteit voor de goal. Over de hele wedstrijd kregen wij twee keer zoveel kansen, maar ja… 

Binnen de eerste tien minuten had Gary al twee keer de achterlijn gehaald en leek zich een goede mogelijkheid aan te dienen. Een keer gebeurde dat echt, maar de bal ging er niet in. Ook deze tegenstander kwam er razensnel uit wanneer wij de bal verloren. Na ongeveer 15 minuten schakelden we niet goed om en over de rechterkant werd door Schipluiden vanaf de achterlijn voorgetrokken. Axel kreeg er nog net zijn vingertoppen tegen, maar de bal kwam toch pardoes in de voeten van een mee opgekomen middenvelder. Die kon vogelvrij inschieten.  

We lieten het er niet bij zitten en gingen in de tegenaanval. Met geduld zochten we de spitsen. Helaas werden er over het hele veld veel slordigheidsfoutjes gemaakt. Ik deed daar zelf vrolijk aan mee. Veel balverlies dus. Toch lukt het Tom om vanuit rechts in de 16 hard op de verste paal te mikken. Dave schoot in de rebound ook nog goed in, maar de keeper redde prima. Deze keeper zou de rest van de wedstrijd nog een flinke sta-in-de-weg blijken. Even later kreeg Jeremy een geweldige mogelijkheid, maar de training van afgelopen donderdag wierp zijn vruchten niet af, weer een redding van de keeper. 

Steve floot een goede pot en liet veel doorgaan. Ondanks de vele foutjes die werden gemaakt, creeërden we toch nog wel wat kansen. Schipluiden deed ook af en toe wat terug door er snel uit te komen. Vooral de lange spits bij Frank zorgde voor onrust. Twee passen van hem waren er vier voor Frank en dat is niet eerlijk. Met 0-1 de rust in. 

Ronald bood aan om zich te laten wisselen voor Robbert. Marcel zou na een kwartiertje invallen voor de dan ongetwijfeld moegestreden Tom. Tim was inmiddels gearriveerd en zou ook in de loop van de 2e helft invallen. Kuipers hadden we ook nog achter de hand. 

Na de rust begonnen we prima en binnen 10 minuten stonden we op 1-1. Dave kopte een voorzet van Sunil slim in het hoekje. We hadden direct het gevoel dat we de wedstrijd hadden omgekeerd en we konden op weg naar de 2-1. Helaas viel de bal al binnen een minuut aan de verkeerde kant binnen. Erik speelde vanaf een plek naast het strafschopsgebied naar Axel. Axel wijfelde en schoot uiteindelijk tegen de spits terwijl Frank ook vrij stond. De spits viel, lag bijna op de achterlijn en ikzelf stond al bij de eerste paal om de bal te keren. Toch lukte het de spits om met een onmogelijk puntertje de bal in de verre kruising te laten vallen: 1-2. 

We hadden de nodige moeite om dit tikkie te boven te komen al hadden we ook nu zat kansen. De keeper van Schipluiden leek wel steeds beter te worden en redde na een inzet van Gary terwijl iedereen hem al geteld had. Doordat we veel de aanval zochten werden de ruimtes groter en Schipluiden kwam er steeds snel uit. Na een afgeslagen aanval werd Bob op het middenveld ingespeeld die de bal kaatste op een ‘gele’. Iedereen stond verkeerd en Schipluiden rondde koel af. Bob werd gewisseld voor Tim. Even daarna kwam Marcel erin voor Sunil. Het spel werd steeds onzorgvuldiger en de hoop vloeide weg. Zeker toen Robbert een bal verkeerd raakte waardoor Schipluiden naar de 1-4 kon counteren. Ik wisselde nog voor de stand-in van Pluis, Kuipers. 

Bij een 1-4 achterstand probeerde MSV er toch nog wat van te maken. Tim zijn acties kwamen niet helemaal uit de verf en dus werd regelmatig de lange bal gehanteerd. Bij een van die ballen ging Tom op links diep. Er werd (waarschijnlijk terecht) gevlagd, maar dit werd genegeerd door de scheids. Tom schoot de bal beheerst binnen. Hij is het dus nog niet verleerd na die paar weken. 

Zou er dan toch nog iets inzitten met nog 10 minuten te spelen? Er werden steeds meer ballen ‘gepompt’. Erik gaf een lange bal op Marcel die links net de 16 inliep. Marcel zette op hoop van zegen zijn slof vol onder de bal en schoot de bal volley in de verre kruising! Wereldgoal en de anslustor. 

Kuipers stond diep in de spits en Tom en Marcel eromheen. Dave sloot kort aan en Tim liet zich iets zakken. Gary probeerde vanaf rechts nog iets te forceren, maar de kracht vloeide weg. Schipluiden deed met redelijk combinatie spel ook nog van zich spreken. Na een paar opstootjes tusen Robbert en die lange van de geel/blauwen zat er geen echt slotoffensief meer in. Helaas is de eerste verliespartij van dit jaar een feit. 

Je kunt gerust stellen dat we een matige start hebben deze competitie en dat de tegenstanders behoorlijk zijn. Gelukkig maar, dan voetbal je nog ergens om. Toch waren we qua kansen de beste in alle wedstrijden op Deltasport na. Donderdag maar weer afwerken denk…. 

Oh trouwens, we hebben afgesproken dat we de wastas laten rouleren onder de spelers. We besparen dan veel geld. Als iemand niet mee wil doen, kan die de tas gewoon aan Leen geven wanneer het zijn beurt is, maar je zal dan zelf moeten afrekenen bij Leen. Even kijken wat we met het reeds ingezamelde geld doen Gerrit. 

Steve bedankt. 

Greetz

 

Eerste overwinning is binnen

10 oktober 2009

Koud twee uurtjes geleden konden we voor het eerst deze competitie drie punten bijschrijven. Het spel was niet geweldig, maar de punten terecht. Excelsior Pernis was de tegenstander met 1 punt uit 1 wedstrijd. 

Vandaag misten we Tom, Bob en Nico en bleek Erik zich vergist te hebben in de tijd. Hij was er dan ook niet bij. Pluis had hem nog gebeld maar toen Frank opnam werd Pluis het bos ingestuurd. 

Aangezien de wedstrijd bij het eerste niet door ging, was Bol zo vriendelijk om ons te hulp te schieten gezien de magere bezetting. Zo begonnen we met Kuipers, Frank, Peter, Robbert, Gary, Sunil, Dave, Ronald, Tim, Bol en Jeremy. Marcel (geblesseerd) en Pluis (supersub) begonnen wissel. Henk was weer de uitstekende vlagger al vond de scheids soms dat hij het beter zag (vanaf de middellijn). 

Ondanks de regenval was het een prima veld. En na twee gelijke spellen hadden we er zin in. Na 5 minuten voetballen hadden we wel door dat we de betere partij zouden zijn vanmiddag. Helaas zorgde dat er wel voor dat we er niet allemaal 100% voor gingen; 70% zou immers voldoende zijn. Nu was dat ook wel zo, maar de wedstrijd werd er niet beter van. Pernis bleek een ploeg die op de counter speelde en dat was nu net waar MSV moeite mee had. Dit resulteerde in een paar kansen voor Pernis. Wij waren toen overigens ook al een paar keer gevaarlijk geweest. 

Na 20 minuten brak Bol de ban met een voor hem karakteristieke goal. Deze keer niet van afstand, maar rechts de zestien in en rustig in de verre hoek geplaatst. Na die goal ging het even te snel voor de tegenstander. We speelden redelijk en kregen behoorlijk wat kansen. Een goede combinatie door Sunil opgezet werd door hem zelf beheerst in de hoek geschoten: 0-2. Met de counters kwam Pernis er soms snel uit, maar de zorgvuldigheid voorin ontbrak steeds. Uit een corner van Bol scoorde Gary vervolgens een heerlijke goal. Slecht gedekt, maar bij de tweede paal hoog in de touwen gejast! 

En waar Pernis steeds maar bleef counteren, gaat het ook wel eens goed. Vlak voor rust kwamen ze er scherp uit en scoorde de kale spits beheerst. Met 1-3 gingen we de rust in, allerminst in paniek. 

Conclusie in de rust was toch wel dat de spitsen zich iets te makkelijk lieten zakken naar het middenveld, waar het dan behoorlijk vol werd. Eigenlijk maakte het allemaal niet zoveel uit. Er werden ook de tweede helft weer volop kansen gecreëerd, maar niet benut. Als we de afstandsschoten van 18 meter meetellen, hebben we over de hele wedstrijd zeker 12 goede kansen gehad. Sunil had daarvan in de eerste helft trouwens de grootste, maar schoot de bal uit medelijden naast. 

In de loop van de tweede helft werd het spel heel slordig. Pernis kon niets en MSV maakte veel fouten. Toch frommelde we met een gezamenlijke inspanning de bal nog in het doel bij Pernis. Jeremy gaf het laatste duwtje. Marcel en Pluis kwamen nog in de ploeg voor Robbert en Sunil. En Pernis…die bleef loeren op jaja een counter. Vlak voor tijd leek dat te lukken met een zeer scherpe aanval en een goede lage voorzet naar de spits. Die dacht de bal wel even binnen te schuiven maar een geweldige redding van Kuipers voorkwam dat! Helaas kopte de paardestaart uit de daarop volgende corner wel binnen.  Eindstand 2-4. 

Al met al geen beste pot, maar wel de drie punten mee naar huis. We klimmen gelijk op de ranglijst en spelen volgende week tegen Schipluiden. Dan zijn de afwezigen van vandaag er weer bij en kunnen we de ongeslagen reeks voortzetten. 

Donderdag allemaal trainen he?

 

Weer niet verloren!

5 oktober 2009  

Het moet niet gekker worden. Twee klassen lager gaan spelen en de eerste twee wedstrijden gelijk spelen! Na de terechte 1-1 vorige week tegen Deltasport werd nu met 2-2 gelijkgespeeld tegen DVO. Nu hadden we meer verdiend… 

Ook nu was er weer een aantal mensen afwezig. Tim (werken), Bob (werken) en Tom (vakantie) waren er niet. We hadden slechts 1 wissel, maar dat werd in de tweede helft aangevuld door supersub Pluis. Opstelling: Robert, Frank, Erik, Peter, Robbert, Gary, Dave, Jeremy, Sunil, Nico en Marcel. Ronald begon wissel. 

In het blauw begonnen we op het lekkere gladde, natte veld aardig. We lieten het initiatief regelmatig bij DVO maar ze wisten er geen raad mee. Achter zat het behoorlijk dicht al viel de bal soms ongelukkig en werd het toch nog gevaarlijk. MSV scoorde echter bij de eerste de beste goedlopende aanval na 15 minuten. Sunil schoot de bal al vallend langs de keeper. 

Robbert Rottier had toen het veld al verlaten. Hij voelde zich niet lekker en Ronald verving hem. Volgens Robbert had dit alles niets met drank te maken. 

Het spelbeeld bleef hetzelfde. DVO kon niet goed opbouwen en hanteerde de lange bal. MSV ving dit meestal goed op maar verloor de bal regelmatig toch ook te snel. Toch waren er nog een paar kansen (Nico, Sunil). Ook DVO had kansen. Toen Frank de bal verloor op de rand van de zestien ontstond een scrimmage waarbij Erik de bal op de doellijn keerde. Hij heeft de afdruk nog op zijn been! Beter op je been dan in je kruis zullen we maar zeggen. 

Toen bij een DVO-speler de arm uit de kom schoot besloot de scheidsrechter te fluiten voor de rust. 

Na de rust begon MSV sterk en er weden weer kansen gecreeërd. Nico was niet in zijn beste vorm en kreeg de bal er maar niet in. Ook Marcel en Sunil hadden moeite het net te vinden. Een oude voetbalregel werd waarheid. MSV ging verder achteruit lopen en een tegengoal hing in de lucht. De bal bleef hangen in de 16 en Kuipers besloot uit te komen. Het was zijn enige fout van de wedstrijd, maar wel een fatale. De donkere spits kreeg de bal pardoes op zijn hoofd en kopte binnen. 

MSV was het even kwijt en binnen een paar minuten lag ook de tweede goal achter Kuipers. Ook nu kregen de verdedigers de bal niet op tijd weg. 

Na de 1-2 drukten we DVO weer achteruit en zat de gelijkmaker in de lucht. De goede keeper van DVO wist nog een paar reddingen te maken. Maar toen….toen kwam Pluis in het veld voor de moegestreden Sunil. Pluis had een aantal goede acties, maar zijn beste zorgde voor de verdiende 2-2. In de rebound van een goed schot (ik dacht Gary?) schoot Pluis attent binnen alsof in zijn beste dagen! 

Als je alle kansen van deze wedstrijd bij elkaar optelt, kun je alleen maar concluderen dat een gelijkspel onterecht was. MSV had de volle winst moeten halen. Als je echter een kwartier voor tijd met 1-2 achter staat, mag je weer blij zijn met een puntje… 

Volgende week nieuwe ronden, nieuwe kansen. Misschien moeten we afspreken dat we voor iedere goal die we maken slechts 1 krat mogen in plaats van voor iedere kans… 

Laters.

 

Lastige start van de competitie

27 september 2009

Afgelopen zaterdag was dan de start van de competitie. In de voorbereiding werden alle wedstrijden in winst omgezet: we waren klaar voor de competitie! 

Om 14:30 was de aftrap bij en tegen Deltasport (3e). De basis was Gerrit, Frank, Erik, Peter, Ronald, Gary, Dave, Jeremy, Tim, Nico en Sunil. Wissels waren Robbert en Marcel. Henk was vlaggert. 

Na de uiterst professionele en felle warming-up waren we scherp voor de wedstrijd. Helaas (of gelukkig) bleek al snel dat dit een ploeg was die ons goed tegenstand ging bieden. Over en weer was er veel balverlies en waren er weinig echt grote kansen. Tim was na een kwartier dicht bij een doelpunt toen hij over rechts de zestien in dook en op goal schoot. De in alle opzichten grote keeper was beter dan dat iedereen vermoedde. 

De goed leidende scheidsrechter had over de hele wedstijd aan beide kanten een of meerder penalties kunnen geven. Hij deed dat niet zo dat dat in evenwicht bleef. Halverwege de eerste helft kreeg Deltasport een vrije trap op 20 meter van het doel van Gerrit. De bal ging hard langs de muur, maar werd zeer goed gepareerd door de keeper ( het was natuurlijk wel zijn hoek ). 

Na de rust kwam Robbert erin voor Ronald en schoof Peter op naar het middenveld. Erik bleef ondanks een gekneusde rib (overgehouden aan een hobby ofzo) doorvoetballen. 

Zoals voorspeld kwam er de tweede helft meer ruimte door de vermoeidheid die ging opspelen aan beide kanten. MSV had iets meer balbezit, maar het was Deltasport dat uit een vlijmscherpe counter scoorde door de uitgekomen Gerrit te omspelen: 1-0. 

MSV liet het er niet bij zitten. Een vrije trap vanaf het middenveld viel goed in de 16 van Deltasport en Gary bedacht zich geen moment en haalde uit richting lange hoek: 1-1. 

Er vielen in de laatste 20 minuten flinke gaten op het middenveld en beide ploegen gingen voor de winst. Bij Deltasport stond er nog een draaideur op het zijlijn alwaar de wissels vrolijk doorheen liepen. Er kwamen kansen voor MSV en voor Deltasport. Gerrit wist met een uiterste krachtinspanning een bal uit het doel te houden en aan de andere kant schoot Tim op de lat (vingertoppen keeper) en kopte Dave in de rebound op de paal (vingertoppen keeper). Ook de mindere schoten van Peter, Nico en Marcel konden de keeper van Deltasport niet verrassen. 

Uiteindelijk een terechte uitslag. We gaan er vanuit dat dit toch wel een van de betere tegenstanders uit de poule is. Als ze allemaal van dit niveau zijn, is het een goede 4e klasse! Donderdag weer lekker trainen en zaterdag weer aan de bak!

 

Stadsgenoot Excelsior opzij gezet

20 september 2009  

Tja, op zaterdag spelen betekent ook dat stadsgenoot Excelsior Maassluis voortaan tot de mogelijke tegenstanders behoort. Zowel in de beker als in de competitie spelen we tegen de concurrent uit Oost. 

Dit keer speelden we uit tegen het 4e van Excelsior en wel om 16:15! Mooie tijd dus. Voordeel is wel dat het lekker aansluit op de avond en dat we direct door naar de Ollie’s konden. 

Tot een ieders verrassing mochten we aantreden op het eerste veld, vlak nadat het eerste van Excelsior daar gelijk had gespeeld. We keken er wel vreemd van op dat het publiek toch besloot huiswaarts te keren. En dit terwijl het sterrenteam van MSV nog aan zou treden! 

Er waren weer wat mensen afwezig en de opstelling was als volgt: 
Robert K in de goal, in de verdediging Frank, Robbert, Erik en Peter, middenveld met Gary, Dave, Bob en Jeremy en in de aanval Tom en Marcel. Ronald begon wissel en Henk was grensrechter. 

MSV begon goed aan het potje zomerAVONDvoetbal. Er werd lekker gespeeld en er kwamen al kansen. Bob had binnen 5 minuten al de eerste goal op zijn schoen, maar hij presteerde het om de lat te raken vanaf een meter afstand vanuit een corner. Tom was lekker aan het ballen en had ook een paar kansjes. Halverwege de eerste helft kwam er een lange bal op Ton die hij vervolgens schitterend uit de lucht plukte (Bergkamp??) . Tom doop de zestien in en werd daar na een valpartij klemgehouden door de verdediger: penalty. Frank nam deze uiterst koel en het was terecht 0-1. 

Excelsior kon hier niet veel tegen in brengen. Wel werden ze twee keer gevaarlijk met afstandsschoten. De eerste vloog nog een metertje naast, maar de tweede ging vol op de kruising en net niet binnen.  

Dankzij de constant met zijn vlag wapperde grensrechter van Excelsior kwamen we niet meer tot scoren. Vooral ook omdat de (thuis)scheidsrechter meende ieder vlagsignaal over te moeten nemen. 

In de tweede helft ging Marcel eruit voor Ronald en verhuisde daarom Jeremy naar de spits. MSV begonnen wat rommelig en gebruikte teveel de lange bal wat tot balverlies leidde. Dit bleek 1 keer fataal. De bal werd door Excelsior direct naar voren gespeeld waar een speler buitenspel stond. Henk vlagte (uiteraard eerlijk, hij kan niet anders) maar de scheidsrechter dacht vanaf de middellijn te kunnen zien dat dit onterecht was en liet doorspelen: 1-1, jammer. 

MSV ging weer wat beter spelen en liet de bal lekker rondgaan. Regelmatig werd Gary diep gestuurd op rechts en hij leverde een aantal geweldige voorzetten af. Toch viel de bal iedere keer net niet in het netje. Een kwartier voor tijd ging Excelsior door met 10 man vanwege blessures en het overwicht van MSV werd enkel groter. Dit tot genoegen van Erik, die voor zondag nog een Dam tot Dam loopje op het programma had staan. Uiteindelijk was het frommelaar Jeremy die alles en iedereen om zich heen negeerde en tussen drie man kapte en draaide en uiteindelijk met een laatste krachtsinspanning de bal in het doel wurmde. De terechte einduitslag van 1-2 werd daarmee bereikt. 

Na drie gewonnen wedstrijden in de beker zijn we wel door denk ik. 

Zo, wedstrijd gespeeld, muziek aan, kratjes erbij en lekker nababbelen. Na het douchen gingen we naar de Ollies, waar we onder het genot van een biertje en een kippevleugeltje nog wat wedstrijden op TV konden volgen. 

Al met al een geslaagde dag. Jammer dat het eerste niet gewonnen heeft. 

Aanstaande zaterdag begint de competitie tegen Deltasport uit. Allemaal trainen donderdag

 

MSV ’71 3 – GravSV 5 7 – 2 (3 – 1)

13 september 2009  

Afgelopen zaterdag heeft het 3de, onder heerlijke weersomstandigheden  , ook zijn tweede bekerwedstrijd weten te winnen. Vorige week waren we tegen Haaglandia/Winston 3 in Rijswijk ook al de baas, 0-4  Vaste scheidsrechter Aad Cordia floot deze wedstrijd. 

Good-old  Gerrit Kuipers stond deze wedstrijd onder de lat, vanwege het ontbreken van Robert Kuijpers en Axel Koudijzer (beide geblesseerd). Verder ontbraken Henk Smit (geblesseerd), Peter Ducaneaux (vakantie), Bob Jansen (oppas) en Chris Kolmus (doorgeschoven naar de selectie). 

Na een rommelige start, zoals gewoonlijk, kwamen we 0-1 achter. Achterin stond positioneel niet goed, waardoor GravSV in tweede instantie kon profiteren. GravSV begon gewoon agressiever aan de wedstrijd dan wij. Wellicht omdat we het niet meer gewend zijn dat onze tegenstanders ook voor de man kunnen komen,  

Na een kwartiertje wist het 3de het spel naar zicht toe te trekken. Dit resulteerde in de 1-1. Centrumspits Nico Dolphijn zette goed door op links en wist de daarna prima opgekomen Gary Brown te bedienen. Een paar minuten later was het weer raak. Dit keer was Nico Dolphijn zelf die de klus klaarde. Hij werd goed aangespeeld in de 16 en wist zijn lichaam  goed te gebruiken. Vervolgens kon hij van dichtbij hoog binnen te schieten. 

GravSV probeerde vanaf dit moment de lange bal te hanteren en de fysiek sterke spitsen aan te spelen. Maar zoals gewoonlijk stond de verdediging als een huis! Frank de Gier, Erik de Gier, Ronald Ducaneaux en Robbert Rottier domineerde achterin. Ze zorgden ervoor dat de spitsen van GravSV niet of nauwelijks aan het voetballen toe kwamen.  

Het spel van de tegenstander werd er niet beter op. De verdediging kon de bal voorin niet kwijt en probeerde het kort op te lossen. MSV nam het initiatief en zat er bovenop. De goedspelende Gary Brown veroverde op snelheid de bal en kon zo doorlopen richting de goal van de tegenstander. Tom Bijkerk liep goed mee, zodat Gary hem kon aanspelen en zo de 3-1 binnen te schieten. Dit was tevens de ruststand.  

Na de rust bleef Sunil Girdhari (licht geblesseerd) achter. Voor hem kwam Jeremy Kolmus in het veld. De 2de helft ging het 3de verder waarmee men de 1ste helft was geëindigd. Zo was het al binnen een minuut raak. Tom Bijkerk zette goed door en schoot van zo’n 20 meter geweldig binnen, 4-1.  

Na deze goal geloofde GravSV het wel en wekte niet echt de indruk om er gas bij te geven. Totdat Erik de Gier een foutje maakte. Hij struikelde over de bal (te hoog gras?  ) waardoor de spits van GravSV te bal kon oppikken en zo richting onze goal kon opstomen. De verdediging stond eigenlijk allemaal in de voorwaartse beweging, waardoor de tegenstander er vrij makkelijk van kon profiteren, 4-2. 

Maar zoals we onze Erik de Gier  kennen, wilde hij zijn foutje goed maken. Dit gebeurde dan ook. Kort na de tegengoal was hij mee opgekomen in een prima aanval. De bal werd vanaf links goed voorgezet en zo panklaar op het hoofd  van Erik de Gier gelegd, 5-2. Hierna was de wedstrijd eigenlijk wel gespeeld. Er vielen nog twee goals. Tom Bijkerk wist goed druk te zetten op de verdediging/keeper zodat hij de bal in bezit kreeg en zo in een leeg goal binnen kon schieten, 6-2. 

Onze uitzonderlijk man  Robbert Rottier wist ook nog een mooie goal te maken. Wat maakt hem nu zo uitzonderlijk? Dat is het volgende. Op papier speelt hij linksachter maar staat in het veld vaak voor de spitsen??? Dus niet achter de spitsen (nr 10). Maar dus ook echt voor onze spitsen. Deze keer pikte hij de bal op de middenlijn op en kon doorlopen  richting de keeper van GravSV. Gevolgd door 2 verdedigers wist hij het hoofd koel te houden en zo de bal binnen te stiften, 7-2. 

Kort na deze goal floot  Aad Cordia de wedstrijd (7 minuten) vroegtijdig af. Iedereen vond het ook prima. Het was immers mooi weer en we konden zo eerder aan het bier,  Het werd een heerlijke zaterdagmiddag! Onze vlaggenschip en 2de elftal wisten namelijk ook te winnen. Proficiat!!! 

Volgende week is onze tegenstander voor de beker Excelsior M 4. 
We spelen dan om 16:15 uit. I.v.m. onze late vakantiegangers (Nico en Sunil) zullen Arnold Mohunlol en Tim Kolmus opgetrommeld worden. Als we nu met zijn allen op de  fiets komen, kunnen we na de wedstrijd een after(dinner)party houden bij de Ollie’s. 

PS: Arnold regel jij de kippenvleugeltjes  bij Frank?

 

Lekker opwarmertje voor MSV-3

17 augustus 2009  

Afgelopen zondag…oh nee zaterdag speelde MSV-2…oh nee MSV-3 zijn eerste oefenwedstrijd van het seizoen.  

Het was een totale MSV-aangelegenheid want MSV-4 was de tegenstander. Vorig jaar behoorde dit duel ook tot de intensieve voorbereiding van beide ploegen en toen won het huidige MSV-3 met de nodige moeite. Ook op een recente training lagen de verhoudingen niet ver uit elkaar. Vaste scheidsrechter Aad Cordia floot dit potje. 

Bij MSV-3 ontbraken de gebroeders De Gier en de gebroeders Kolmus. Zij waren allen naar Decibel  . Bob Jansen was ook nog niet van de partij. Ronald Duc was speciaal voor deze topper eerder teruggekomen van zijn hoogtestage. De verloren zoon Pluis was ook te bewonderen. Tegenwoordig uitgerust met een sixpack na het afvallen van zoveel kilo’s als mijn zoontje weegt  . Verder speelde ook: Henk, Robbert, Peter, Dave, Sunil, Gary, Nico, Marcel en Tom. 

Ook keepers Axel en Robert waren beide aanwezig en keepte de eerste en de tweede helft in hetzelfde doel  . 

Onder een heerlijke zonnetje trapte MSV af en 4 hartkloppingen verder lag de bal al in het netje achter Robert. Aad klokte op 19 seconden! Dat beloofde wat en dat bleek. De bal ging prima rond en er was een aantal prachtige aanvallen te bespeuren. Een aantal spelers van het eerste stonden langs het veld en wilden zich aanmelden voor MSV-3 na het zien van zulk spel. MSV-4, onder de verbale leiding van Nasser, kon het tempo niet bijbenen en de ene goal na de andere vloog erin. Bij rust was het 7-0. Doelpuntenmakers waren Tom, Gary, Pluis en flying Nico. 

Zoals zo vaak in het voetbal bood de tweede helft minder dan de eerste. Het werd een beetje rommelig en er werd minder gescoord. Marcel kreeg steeds meer moeite met balletjes over 5 meter en bedacht toen dat een knal op doel vanaf 25 meter beter was. Op de kruising! Uiteindelijk redde MSV-4 de eer met een weergaloze goal waarbij de op wondersloffen spelende Robert werd gepasseerd…. 

Wie ook eens wil genieten van het spel van MSV-3 is van harte welkom op donderdagavond om 20:00 of op zaterdagmiddag. Komt dat zien! 

Enne Erik, heb jij die box thuis staan? Er is grote paniek over dat apparaat . 

Groeten

 

 

---

SEIZOEN 2008/2009

---

 

 

 

 

HVV-2 – MSV-71 4-5 (1-3)

18 mei 2009  

Na de verloren wedstrijd thuis met 0-3 werd het een moeilijke klus tegen HVV-2. Maar liefst 4x scoren was de opdracht!! MSV dat goed uit de startblokken kwam ruikte mogelijkheden tegen het sterke HVV. Door goed gediciplineert te voetballen ontstonden er kansen in de zwakke verdediging van HVV. Chris was menig maal gevaarlijk vanaf links. De rechtsback had zijn handen vol aan hem. in de 25e min kon Chris alleen op de goalie afgaan maar werd onreglementair afgesopt door de verdediger!! Strafschop, maar geen rood. Het was een doorgebroken speler, en volgens de regel….. Sunil schoot de penalty feiloos binnen. 4 min later hetzelfde scenario!! Weer Sunil die dezelfde hoek nam 0-2!! Nog 1tje en we stonden weer gelijk. Maar helaas scoorde Hvv snel tegen, maar het was Tom die net voor de rust een goede actie in huis had en de 1-3 op het bord zette. Na rust ging MSV op zoek naar de verdiende 1-4, maar helaas werd het in de 52e min 2-3. Maar daarna was het weer ‘strafschop”, omdat Martin licht werd aangetikt. Weer Su die het vonnis velde 2-4
Helaas werd het weer 3-4 5 min voor tijd, waardoor het helaas niet lukte om de volgende ronde te gaan halen. Het werd nog een beetje spannend toen Martin vanuit eenvrije trap nog de 3-5 binnenschoot. Maar in de laatste seconde werd het 4-5 en tevens eindstand. De eerste nederlaag voor HVV dit seizoen was een feit, maar ze gingen wel door!! Wel een prima prestatie na de slechte van vorige week. Seizoen is afgelopen, en op naar de zaterdag!! Het was een geweldig seizoen waar de doelstelling werd bereikt “een periode” 

31 mei op 1e pinksterdag hebben een afsluiting van het seizoen, in de vorm van een leuke middag en aansluitend een BBQ. Voor de 2e mannen met aanhang en kinderen. Begeleiding,vlagger,kortom gezeligggg. Als je je geroepen voelt om ff te helpen horen wij het graag. 

Dave, Henk , Bol , Duc en Robbert staan al op de lijst om ff te helpen !! 
De sponsors van “het vriendenteam zijn uiteraard ook van harte welkom natuurlijk!!! 

Tot dan!! 

 

Nacompetitie MSV-71 -2 – HVV-2 0-3 (0-2)

9 mei 2009  

Onder heerlijke weersomstandigheden moest het vriendenteam aantreden tegen het haagse HVV. MSV dat vaste waardes miste als Chris, Erik, Axel en Bol kreeg al snel de indruk dat het wel eens een moeilijke middag zou worden. Het was binnen 10 dan ook al 0-1, na een flitsende aanval vanaf rechts. Helaas was het Henk die het laatste zetje gaf in eigen goal. Het werd ook binnen het half uur 0-2 toen de rechtsback van HVV een goede voorzet losliet en de spits 0-2 op het bord zette. Na rust kwam Nico erin voor de geblesseerde Sunil. Er kwamen ook meer kansen voor MSV, maar deze middag wilde de bal er niet in. De 2 meter lange spits van HVV kon nog ongehinderd de 0-3 binnenkoppen en dat het daarmee bleef mocht MSV nog blij zijn.
Volgende week de return, waar maar liefst 4x gescoord moet worden om verder te komen. 

Suc6 mannen

 

MSV71-2 – Nieuwerkerk 2-1(1-0)

“PERIODEKAMPIOEN”..!!!!

27 april 2009

Ondanks dat het vriendenteam naar de zaterdagafdeling gaat, wilde iedereen perse de periode halen vandaag. Maar dan moest er wel worden afgerekend met het op de 3e plaats staande Nieuwerkerk! Uit hadden wij gewonnen met 0-2, dus ze waren gebrand op revanche!! Met de naweeën van de tent in ons lijf, begon het 2e ijzersterk aan het duel, want binnen 2 minuten stond de 1-0 op het bord voor de zwart-witten. Het was spits Martin de Heer die een geweldige solo in huis had, mar liefst 4 man passeerde en diagonaal de 1-0 tegen de touwen schoot. Een heerlijk begin van de wedstrijd, waar wij normaal gesproken tegen een 0-1 achterstand aankijken. MSV speelde deze ochtend ijzersterk, waar geen ruimte werd weggegeven aan de tegenstander. MSV dat begon met een 4-4-2 systeem met als diepste spitsen Martin en Tom. Zij waren steeds een plaag voor de verdediging van Nieuwerkerk, waardoor het middenveld met Gary, Bol, Marcel en Dave veel ruimte kreeg. Nieuwerkerk had meer balbezit, maar MSV de meeste kansen!
Bijna was het 2-0 voor MSV toen Tom goed doorzette vanaf rechts en de achterlijn haalde. Hij bediende Marcel op maat, maar diens schot belande op de paal. Net voor rust werd Bol weggestuurd door Frank vanaf rechts. Zijn voorzet ging richting Martin die in volle vaart aan kwam stomen, maar door een verdediger net buiten de 16 werd neergelegd. Helaas eindigde de geplaatste bal van Bol op de lat en werd er gerust met een 1-0 voorsprong. Na rust begon MSV weer sterk en werd de aanval gezocht, maar prompt in de 48e minuut kreeg Peter de bal via zijn voet tegen de hand. Strafschop oordeelde de man in het zwart!! Gelukkig schoot de irritant spelende spits van Nieuwerkerk de bal tegen de paal, en haalde iedereen in het MSV kamp opgelucht adem. MSV kreeg daarna nog mogelijkheden genoeg om de score uit te breiden. Invaller Chris, Bol en Martin hadden de 2-0 op de schoen. Pluis had het niet meer langs de lijn!! Maar toch kwam die er! In de 62e minuut kwam de bal na een afgeslagen schot van Bol, voor de voeten van uitblinker Gary Brown. Die aarzelde geen moment en joeg de bal met een snelheid van 120km per uur in het dak van het doel! Een enorme vreugde explosie was het gevolg! Maar toch werd het weer spannend toen Robert zich verkeek op een lange bal, en de spits van Nieuwerkerk zomaar de 2-1 binnenschoot! Het was weer billenknijpen, want er moest gewonnen worden, omdat Stolwijk voor stond! Hachelijke momenten ontstonden nog voor de goal van MSV, maar het was goalie Robert die MSV er doorheen sleepte. Het laatste fluitsignaal kwam dan ook als geroepen en de periode was een feit! Een geweldige teamprestatie, want na de winterstop is er niet meer verloren. Dus verdient is het zeker. 

MSV werd in het zonnetje gezet door Florifé bloemen (onze dank voor Arend van der Voorde) onze dank gaat ook uit naar onze huisfotograaf “LOEK”, die geweldige foto’s heeft gemaakt voor het vriendenteam en trakteerde op een heerlijk kratje. Ook gaat onze dank uit naar het bestuur die ons van drank en versnaperingen had voorzien, dank daarvoor!! En niet te vergeten natuurlijk onze hoofdsponsorKugeko Ramen en deuren van Mike Warnaar, die altijd in ons heeft geloofd dit seizoen en ons vele malen op een kratje heeft getrakteerd. Volgend jaar weer je voetbalschoenen aan , Mike 

En nu op naar het toetje, de nacompetitie!! De 1e wedstrijd is waarschijnlijk op zondag 10 mei. Wie de tegenstander word weten we nog niet. Deze informatie volgt snel. Heel veel suc6 gewenst!

 

Olympia-3 – MSV71-2 3-3 (2-1)

19 april 2009

Vandaag had het vriendenteam periode 3 veilig kunnen stellen, maar hadden er een paar te diep in het glaasje gekeken gisteravond en werd het gelijk…
Als we vandaag 3 punten hadden gehaald was de 3e periode een feit, maar door de 3-3 blijft het tot de laatste wedstrijd spannend!! olypia wilde perse niet verliezen vandaag en was ook fel op de bal. Ze hebben een aantal behendige mannetjes in het team die het MSV behoorlijk lastig maakte vandaag. We keken ook na 25 minuten spelen tegen een verdiende 2-0 achterstand aan. Kansen waren er genoeg aan het begin, maar de bal wilde er niet in.Net voor rust kon Bol de aansluiting maken na een goede steekbal van Martin. Na rust haastig op zoek naar de 2-2 die er ook kwam. Het was invaller Marcel de Blij die met een bekeken schot de goalie verschalkte na goed doorzetten van Tom. MSV kwam zelfs op voorsprong toen bol werd weggestuurd vanaf rechts door Frank en de bal teruglag op Tom. Die kapte eerst zijn mannetje uit om vervolgens de bal in de verste hoek te plaasten. 3-2 Maar helaas een verdwaalde bal bij de 2e paal kon zo worden binnengetikt door 1 van die snelle mannen van Olympia. Meer zat er niet in vandaag. Woerden had verloren vandaag met 8-0 en dat is de concurrent van ons. We hebben het daarom nog in eigen hand volgende week.
Volgende week niet te lang hangen in de tent en allemaal aan de spa, dan komt het wel goed!! 

MSV-Nieuwerkerk aanvang 11.30 
Suc6

 

MSV-2 -Stolwijk-2 5-1 (3-1)

6 april 2009

“MSV-2 Op Schot Tegen Stolwijk!!!…”
Su, uitblinker deze ochtend!! 

Na het knappe gelijkspel van het vriendenteam tegen koploper SVS, speelden de mannen de belangrijke wedstrijd voor de 3e periode tegen Stolwijk. MSV had nog wat goed te maken t.o.v de uitwedstrijd die daar onnodig verloren werd met 4-1. Om 9.30 zondagochtend mocht men aantreden voor een heuse fotosessie gemaakt door onze huisfotograaf LOEK. De groepsfoto in de trainingspakken en in het tenue moesten op de gevoelige plaat worden vastgelegd. het stond eigenlijk al gepland voor januari 2009, maargoed beter laat dan nooit.

Dan de wedstrijd! Zoals gewoonlijk dit seizoen begonnen we uitermate slecht aan het duel! En binnen 4 minuten stonden we dan ook weer achter na een corner van Stolwijk. Na dit moment ging de zon schijnen en MSV beter voetballen. En eigenlijk uit het niets viel in de 15e minuut de 1-1. Een scherp aangesneden vrije trap vanaf de linkerkant van Bol werd vakkundig in het doel gewerkt door spits Tom. MSV speelde daarna zeer compact en verzorgd voetbal met een sterk spelende Peter, die heersde op het middenveld . Tesamen met Dave was 1 altijd de vrije man. Het kon dan ook niet uitblijven dat de verdiende voorsprong op het bord kwam. Na een goed lopende aanval vanaf achteruit, kwam de bal via Martin bij Tom te terecht die de 1 2 aanging met Bol in de 16. Tom’s schot werd nog geblokt, maar het was de goed spelende Su deze middag die de rebound de 2-1 binnenschoot in de 32e minuut. De koek was nog niet op in de eerste helft, want na een prima aan val (41e) die liep via Frank naar (deze week vader geworden)Gary. Die haalde de achterlijn op snelheid en kwam met een perfecte voorzet die prima bij de eerste paal werd binnengeknalt door opnieuw Sunil! 

Ruststand 3-1 bijna werd het nog 4-1 voor rust toen Jerm zijn schot geblokt zag door de goalie van Stolwijk. De sfeer was natuurlijk opperbest in de kleedkamer gesteund door de 3-1 voorsprong. Gemakzucht lag op de loer. Maar de defensie stond deze ochtend ald een huis! Met Frank die weer zijn mannetje stond en broer Erik die de spits geen ruimte gaf en aanvoerder Dave die heerste was het wachten op de 4-1. Maar er was geen haast natuurlijk. De punten tellen deze middag! In de 68e minuut werd Martin vervangen na al het harde werken in de spits door good old Henk die zich meteen vastbeet in de tegenstander.Allerlei omzettingen door Pluis zorgde er nog voor dat de verdediging van Stolwijk in de war raakte en er nog meer kanden kwamen om de score uit te breiden. Sunil had nog een hattrick kunnen maken deze middag maar hij miste op een halve meter voor open goal. In de 78e minuut was daar toch de ozo verdiende 4-1. nadat Tom was neergelegd op rand 16, mocht Bol zijn favoriete kunstje uithalen de vrije trap. Vakkundig vloog de bal over de muur het kruis in. Opluchting bij heel MSV, want de 3 punten waren zo goed als binnen, en een grote stap was gezet richtong de 3e periode!! 5-1 werd het nog door Bol die vrij mocht uithalen vanaf de 16 en dat was tevens de eindstand. Een geweldige teamprestatie door het vriendenteam, die niet zou misstaan als 1e elftal. één groot feest was het in de kleedkamer waar de kratten niet aan te slepen waren. Positief was het ook dat het 1e welverdiend had gewonnen van Quintus en onze oudste speler Robbert Rottier zijn onverwachte rentree had gemaakt in het keurkorps!!! En het was iedereen niet ontgaan deze middag dat de vlagger wel heel verdacht leek op de welbekende Adje, van Paul de Leeuw. Dat werd ook heel duidelijk gemaakt door incidentele stadionspeaker “Pluis” deze middag! Hij kon er wel om lachen.

Volgende week is het 2e elftal vrij, maar komt allen kijken 2e paasdag bij MSV, want dan speeld het 1e om 14.00 thuis tegen SVDPW. Misschien is Robbert weer van de partij???? Wij spelen weer op 19 april tegen nummer laatst Olympia die al gedegradreert zijn. Maarja AUB GEEN ONDERSCHATTING! 
Aanvang 12.00 suc6 

 

MSV’71 2 speelt gelijk tegen koploper SVS 2 1 – 1

30 maart 2009

Vandaag kwam koploper SVS 2 op bezoek bij het vriendenteam van MSV’71 2. Vooraf een lastige wedstrijd mede omdat er nogal wat spelers niet waren (Bol, Chris en Gary) en omdat we tegen de koploper moesten. Gelukkig heeft het 2e team 19 gelijkwaardige spelers en hoefde trainer Pluis niet te lang te puzzelen over de opstelling. Het was dan ook uiteindelijk het taktische vernuft van trainer Pluis die later de doorslag zou geven!!! Zo koppelde Pluis Eric de Gier aan de gevaarlijkste speler van SVS en had dit vantevoren uitgebreid op het bord neergezet. Iedereen begreep de taktiek van Pluis, maar achteraf deed die speler niet mee??? Uiteindelijk stonden we wel goed, maar was het SVS wat feller was en daardoor alle 2e ballen had. MSV’71 kon dan ook in de 1e helft geen vuist maken. Het was dan ook SVS wat in de 1e helft in 30e minuut op 0-1 kwam. Een doelpunt die de goedkeepende Axel F. niet kon voorkomen. MSV’71 kreeg nog wel een mogelijkheid door een leep balletje van Tom, hij lobte de bal over alles en iedereen heen (zelfs de keeper was al gepasseerd), maar vond helaas een speler van SVS op de doellijn die de bal nog net wist weg te koppen. In de 2e helft kwam Bob (Murdock) Jansen voor de goed spelende Henk Smit en ging aanvoerder Dave voor de verdediging spelen waardoor Ronald Duc doorschoof naar het middenveld.

In de rust hadden we afgesproken, beter in te gaan spelen, feller te gaan spelen en korter te gaan dekken. Dit resulteerde dan ook in een veldoverwicht van het vriendenteam. Waarna nu wel kansen werden gecreëerd. Er waren kansen voor Tom (raakte de bal half), Murdock (schoot naast) en Martin (na een knappe solo werd zijn schot gekeerd door de keeper van SVS). In de 70e minuut kwam Marcel de Blij er in voor Ronald Duc en altijd als Marcel en of Henk er in komen gebeurd er wat en zo ook nu. MSV’71 2 ging nog meer druk zetten en bleef streden voor de gelijkmaker, die kwam er dan ook in de 78e minuut, na een goede actie van Martin de Heer, kwam hij tegenover 2 verdedigers te staan en kon Martin de bal aan pappa Jeremy geven op rechts of aan Tom Bijkerk op links, hij koos voor Tom Bijkerk, die een verdediger wist te omspelen en de bal meedogenloos in de korte hoek schoot. Een hele knappe goal van Tom na een mooie assist van Martin. Het vriendenteam bleef doorgaan o.l.v. Dave, Murdock, Eric, Frank Kap, Robbert, pappa, Sunil, Martin, Tom en Marcel, bleef het knokken en strijden om de winst te pakken, de gasten uit Capelle waren er niet gerust op en deden er alles aan om een punt in de wacht te slepen. Axel deed ook toen wat het moest doen namelijk ballen tegenhouden. Uiteindelijk mocht het niet baten en pakte het vriendenteam een meer dan verdiende punt. Door dit puntje komt het vriendenteam bovenaan te staan in de 3e periode en dat met nog 3 wedstrijden te gaan. Dat worden 3 (geen gemakkelijke) finales. Maar als er net zoveel strijd wordt geleverd als de 2e helft heeft trainer Pluis er alle vertrouwen in, maar zonder strijd geen…………..???? De 1e finale is a.s. zondag thuis tegen Stolwijk 2 aanvang 11.00 uur. 

Goede invalbeurt van Murdock 

Trainer Pluis weer taktisch sterk!!!!

 

MSV71-2 – Woerden-2 2-2 (1-1)

 23 maart 2009

“Slechtste scheidsrechter(78 jaar) “ooit” fluit MSV-2″

“De scheids arriveert op station Maassluis-west!!.”

Onder heerlijke weersomstandigheden, moest het 2e elftal tegen het sterk geachte Woerden. Helaas voor MSV dat een ontsnapte uit een bejaardethuis werd aangesteld als scheidsrechter. Die in staat was, als je alleen op de keeper afging na 2 man te hebben gepasseerd om vo0r buitenspel te fluiten!! En hij had meer aandacht voor spelers die aan het praten waren tegen elkaar (en vervolgens geel te geven om iets wat niet gebeurd was)Maar ja, het kwam hlaas de wedstrijd niet ten goede;-((Je had erbij moeten zijn om het allemaal te geloven. Msv dat momenteel de 4e plaats bezit, wil graag een periodetitel halen, ongeacht dat het een zaterdagvereniging word! Na de heerlijke overwinning van vorige week begon het vriendenteam weer sterk aan het duel. Vele kansen werden gecreeërd, maar de afwerking was er nog niet! Woerden had niets in te brengen tegen de MSV defensie. In de 25e minuut was het dan toch raak voor MSV. Na een afgeslagen corner kon Su vanaf randje 16 een heerlijke dropkick los laten op het doel van de tegenstander. De bal belande in de uiterste hoek buiten bereik van de keeper 1-0. Het was daarna ook wachten op de 2-0, maar prompt uit het niets belande de bal tussen verdediging van MSV en een voetje van de Woerdenspits kwam er tussen die de 1-1 aantekende. MSV liet zich niet uit het veld slaan en ging op zoek naar de 2-1. Die moest er ook komen voor rust toen Bol alleen op de doelman afging, maar faalde in de afwerking. Even voor rust kon de keeper nog een schot pareren van Su, die uit de draai bijna binnenschoot. rust 1-1

Na rust kwam Chris erin voor broer Jerm en ging Frank eruit voor Dave. MSV moest tegen de wind in op zoek naar de 2-1. Helaas moest Chris die een tot 2 keer toe tegen de vlakte werd gewerkt het veld verlaten, en Marcel nam zijn plek. Uiteindelijk kwam de verdiende 2-1 er dan toch door goed doorzetten van Tom, die zich losmaakte van 2 verdedigers en in de verste hoek raak schoot! Kansen waren er nog voor MSV om het duel op slot te gooien, maar helaas viel in blessuretijd de onverdiende 2-2. Vanaf rechts werd plots de bal voorgegeven en in buitenspelpositie(2 meter) werd het 2-2. Heel MSV en Woerden!! zag dat het meters buitenspel was, maar zoals heel deze ochtend wilde de scheids er niets van weten. Het was wachten voor hem tot er iemand protesteerde, en Robbert was de gelukkige om geel te ontvangen van de bejaarde man. Een absolute aanfluiting voor deze klasse helaas. Als aanvoerder zijnde vroeg ik nog of ie niet in de 3maashave moest zijn ipv MSV(hij wist nog geeneens wat de 3maashave was). Hij keek mij aan zei “aub geel”!! Helaas jammer geen 3 punten, maar we zijn wel uitgelopen op Zwervers, dat verloor van SVS. MSV staat nog steeds netjes vierde!! Volgende week komt de koploper op bezoek, waar nog wat goed te maken is, na daar verloren te hebben met 3-1.
Veel suc61!!!

De scheids wilde nog ff op de foto voor een biertje, hahaaha

 

Bodegraven-2 -MSV71-2 0-6 (0-3)

 15 maart 2009

“Vriendenteam ijzersterk in Bodegraven!!..”

Het MSV vriendenteam was vandaag op bezoek in Bodegraven bij de plaatselijke VV.

“Erik de Gier speelde een prima partij!!..”

Thuis werd met 2-4 verloren, dus er moest nog wat recht gezet worden!! Uitgerekend vandaag speelde het vriendenteam haar beste wedstrijd van het seizoen, en werd Bodegraven getrakteerd op een 0-6 nederlaag wat overigens nog geflatteerd was, want de uitslag had vele malen groter moeten zijn!!! Met fenomenaal voetbal werd de thuisclub van het kastje naar de muur gespeeld. Zonder Martin en Gary vandaag moest het vriendenteam aantreden tegen het sterk geachte Bodegraven. Na 1 minuut had MSV al op 0-1 kunnen komen, maar de goalie van de thuisclub pakte de inzet van Bol. MSV combineerde er lustig op los met vloeiende aanvallen die vaak liepen via Bob en de sterk spelende Peter Ducaneaux. Het kon dan ook niet uitblijven dat de voorsprong er kwam. Na goed doorzetten van Jerm aan de linkerkant, kon hij een slimme steekbal aan Tom geven en die zich niet bedacht en met links de verdiende 0-1 op het bord zetten. Een prima goal!! 5 minuten later kon Su zelfs de 0-2 maken door goed door te zetten op de verdediging. Die raakte in de war van zijn sleepbewegingen en door het goede vastzetten van de aanvallers van MSV. Net voor rust kon Bol een corner nemen vanaf rechts, die hij kort nam met Peter. Zonder te worden aangevallen kon hij vrij uithalen randje 16 en de keeper was kansloos.

MSV ging met een heerlijke voorsprong de kleedkamer binnen, waar uiteraard een ontspannen sfeer heerste, en getwijfeld werd of even de box met Jan Smit aan moest. Nee, zei Pluis “concentratie, zei hij streng!!..”

Robbert had zijn werk gedaan en voor hem kwam Chris in zijn plaats. Bodegraven probeerde van alles om snel de aansluiting te vinden, maar na goed doorgaan van Chris vanaf de rechterkant kon zijn inzet niet meer gekeerd worden door de doelman van Bodegraven en 0-4 was het gevolg. Bodegraven was verslagen!! In deze actie raakte de keeper nog geblesseerd, en moest gewisseld worden. Aangezien ze al 3x gewisseld hadden konden ze verder met 10 man.De trainer van Bodegraven vroeg nog aan Arnold, of Marcel niet een rood shirt aan kon trekken, aangezien hij net wilde invallen. MSV wilde nog graag het doelsaldo opkrikken, maar gemakzucht sloop in de ploeg. Toch werd er nog 2 x gescoord door het vriendenteam. 1 van de uitblinkers deze middag Jerm kon na goed doorzetten de verdediging zijn hielen laten zien en de keeper passeren.0-5!! Chris had vlak voor tijd ook nog een geweldige solo in huis en had het slotakkord deze ochtend en 0-6 was de einduitslag. Een geweldige teamprestatie, waar duidelijk de hand van Pluis was te zien, na al die scherpe trainingen van de afgelopen week. Rest nog te vertellen dat de verdediging stond als huis, met keeper Axel, frank, Erik, Robbert, Peter en aanvoerder Dave die na lange tijd de nul hielden.

scoreverloop

0-1 Tom 16e
0-2 Su 21e
0-3 Bol 43e
0-4 Chris 56e
0-5 Jerm 78e
0-6 Chris 87e

Volgende week eindelijk weer thuis tegen Woerden-2 Aanvang 11.00 Suc6

 

Msv71-2-Zwervers Capelle-2 3-3 (1-2)

 8 maart 2009

Al weten we dat we naar de zaterdagtak gaan, was iedereen toch zeer gemotiveerd om de 3 punten binnen te halen!! In het doel door allerlei omstandigheden ‘good old” Gerrit Kuipers!!! Gerrit hielp ons als leider van het 2e, perfect uit de brand door op 45 jarige leeftijdberepartij te keepen!! CHAPEAU GERRIT!!
Vooraf werd nog verteld, scherp beginnen!! Binnen 2 minuten, echt waar stonden we 0-2 achter!! Het werd een moeilijk ochtendje. Met een 4-4-2 systeem moest Zwervers er aan geloven deze zondag. Met gerrit in de goal en een 4 mans verdediging met Duc, Frank Jerm en Robbert moest de nul gehouden worden. Helaas lukte dat niet, maar de verdediging herpakte zich snel en kon er eindelijk naar voren worden gevoetbald! MSV kwam steeds beter in de wedstrijd en maakte het de zwakke verdediging keer op keer lastig. In de 16e minuut was daar de aansluitingstreffer. Robbert had een pass op maat op zijn schoen richting Bol, die ook door de verdediging verkeerd werd ingeschat. En met een half geraakte bal verdween de bal achter de zwervers goalie 1-2. Het was het teken voor een offensief van onze kant. Maar voor rust wilde de bal er niet in. een

Na rust kreeg spits Martin een opgelegde kans om de gelijkmaker te produceren, maar de keeper was een sta in de weg. De 2-2 was in de maak, maar door een ongelukkig misverstand achterin viel opeens de 1-3. MSV had het moeilijk in deze fase, met ook nog eens de wind tegen. maar we lieten de koppies niet hangen. Gary Brown kwam enkele malen goed door vanaf de rechterkant, evenals chris aan de linkerkant. Su kreeg nog een enorme kans op de 2-3, maar kreeg m niet goed op zijn schoen, de terugspringende bal werd door Bol hoog over geschoten. in deze fase kwam Marcel erin voor Gary om van de linkerkant meer naar voren te spelen. Chris schoof door naar de linksbuitenpositie. Toch kwam de verdiende aansluitingstreffer er dan toch in de 84e minuut. Na goed door gaan van Chris vanaf links, kwam zijn voorzet bij Dave terecht. Zijn schot werd nog gekeerd door een aantal verdedigers, maar de terugspringende bal kon door Bol in de verste hoek worden geplaatst 2-3. MSV voelde dat er veel meer inzat en ging haastig op zoek naar de verdiende 3-3. De bal werd naar voren gepompt en zelfs Duc kwam als verdediger nog dicht bij de gelijkmaker, maar werd net op tijd geblokt door een verdediger. Gelukkig was er 4 minuten blessuretijd bijgetrokken, want het was aanvoerder Dave die onder het toeziend oog van zoonlief de verdiende 3-3 binnenkopte. Het kamp Zwervers balen, want die hadden van te voren al gezegd dat die oude mannen niet in deze klasse thuishoren. Des te lekkerder was dan ook de 3-3 en het biertje daarna…..

Volgende week Bodegraven uit om 11.00 veel suc6

 

ESTO-2 – MSV71-2 2-4 (1-3)

1 maart 2009

Msv-2 heeft weer 3 punten behaald onder leiding van de welbekende scheidsrechter Ada van Arkelen , die deze ochtend een opvallende rol voor zich opeiste Later in dit verslag meer daarover…
MSV-2, dat aan een goede reeks bezig is moest vandaag naar ESTO te Bodegraven. Het was deze ochtend heerlijk voetbal weer, en dat komt vele spelers ten goede aangezien we veel mooi weer voetballers hebben Zonder Chris (die mocht meedoen met 1e )Gary(geblesseerd) en Robbert(?) begon MSV rustig tikkend aan de wedstrijd. ESTO dat een gretige indruk maakte in de warming-up, dacht die ouwtjes ff van de mat te spelen. Maar na amper 2 minuten stond de 0-1 al op het bord. Een op maat gesneden vrije trap van Bol belande op inlopende kruin van Davert, die precies in het hoekkie kopte! Direkt na de 0-1 was daar al de 1e wissel van de trainer van ESTO. Door die bewuste wissel voetbalde MSV nog makkelijker en de 0-2 was daar dan ook na 8 minuten spelen. Bol stuurde vanaf achteruit Jerm weg die in zijn loop een lob in gedachte had. Dat deed hij dan ook, en van zo’n 25 meter verschalkte hij de keeper met precisie De trainer van ESTO wisselde toen maar gelijk weer in de 9e minuut en pas toen had hij de juiste formatie staan. MSV ging ff te makklijk voetballen en liet ESTO het spel maken. ESTO had dan ook het geluk dat een misverstand in de verdediging leidde tot de aansluiting. MSV was er niet van onder de indruk en balde en tikte vrolijk verder. Onder aanvoering van Peter werden de lijnen naar voren uitgestippeld om zo snel mogelijk de spitsen Tom en Martin te bereiken. Met kort en flistend voetbal werd af toe de verdediging van ESTO dol gespeeld. In de 44e minuut was daar het hoogtepunt van de wedstrijd toen Tom tegen de vlakte werd gewerkt in de 16. Penalty!!, zei Ada zonder twijfel!! Alles wat een ESTO- hart had werd gek, omdat hun van mening waren dat het buiten de 16 was. Sunil mocht het vonnis vellen, en werd nog even door Pluis op zijn gemak gesteld, door hem te vertellen hoe hij ze vroeger inschoot!! Dat had ie beter niet kunnen doen, want Su schoot m 5 meter over. Scheids Ada vond het een beetje sneu voor Su en vroeg hem of ie m over wilde nemen. Su zei, vooruit dan maar. Heel Bodegraven ging uit zijn dakpan, maar dat kon Su niet deren en schoot in dit geval laag in de rechterhoek Ruststand 1-3

Na rust had Bol de 1-4 op zijn schoen na een slimme pas van Martin, maar zijn lob werd ternauwernood gekeerd door de ESTO-goalie. Toch kwam MSV nog in de problemen! Ronald Duc moest noodgedwongen aan de noodrem trekken in het 16 metergebied. Geel, en een penalty tegen, waar Axel net kansloos was. Het was weer een wedstrijd. Axel had nog een geweldige redding in huis, op een vrije trap van de aanvoerder van de tegenstander. En Jerm redde zelfs nog een keer op de lijn. MSV had toch de grootste kansen aan de andere kant, maar gebrek aan scherpte was er wel een beetje deze ochtend. Gelukkig hield de verdediging alles potdicht, met Eik, Frank, Henk, Duc en Peter. We moesten lang wachten op de 2-4, maar in de 86e minuut was ie dan toch daar. Een goede aanval via Frank, Martin en invaller Marcel, die hem panklaar neerlegde voor Bol en m binnenkant paal binnenschoot. De overwinning was een feit!! Een goede collectieve overwinning, waar we zelfs weer stijgen op de ranglijst, omdat Zwervers verloren heeft van Bodegraven. We staan inmiddels op plaats 4, met kansen op een periode!! Het moet niet gekker worden

volgende week Zwervers thuis, waar we nog wat goed temaken hebben tov de uitwedstrijd!!(3-0 verloren) Aanvang 11.00 Suc6 volgende week!!

 

RKDEO 3 – MSV’71 2 1 – 3 (1 – 2)

 23 februari 2009

Vandaag zondag 22 februari speelden we een oefenpotje tegen RKDEO 3 die aan de top staat van de zondag res 3e klasse. Het beloofde dus een leuke pot te worden omdat wij meedoen aan de top van de res 2e klasse. Dus moest er wel klasse verschil zijn en dat was ook zo. MSV’71 begon goed met de bewegende spitsen Tom Bijkerk en Martin de Heer, die het de verdediging van RKDEO keer op keer lastig maakte. Het was dan ook al na 4 minuten raak, door een aanval via Dave, kwam de bal bij Tom, die Martin slim bediende en die op zijn beurt de keeper kansloos liet in de korte hoek: 0-1 en de toon was gezet. MSV’71 ging door en het waren de middenvelders, Marcel de Blij (speelde een puike partij), de altijd buffelende Dave Warnaar, Bob (Murdock) Jansen en technicus Sunil Ghirdary, die goed doordrukte en alle 2e ballen op het middenveld hadden, dit kwam mede omdat de verdedigers goed kort en door dekte, waardoor alles vaststond en RKDEO geen kant uitkon. De verdediging bestond uit Robbert Rottier (ook vandaag weer veelvuldig in de spits te bewonderen), Peter Ducaneaux en Henk Smit (waren beiden foutloos) en Ronald Ducaneaux die ook zijn mannetje stond, tel daar Axel Koudijzer bij op (die zijn handschoenen van bananenleer thuis had gelaten) en de cirkel was rond. Zo werd het na een goedlopende aanval via 5 schijven en op aangeven van ditmaal Martin de Heer 0-2 door een schitterend doelpunt van Tom Bijkerk. Hierna kregen we nog een aantal kansen, van Tom en Martin, maar konden we helaas de score niet uitbouwen.

In de 2e helft kwam Robin Post (die er een paar keer flink naast zat, maar gelukkig de tegenstander meenam en er natuurlijk veel vaker wel goed bijzat) er in voor de moegestreden Henk Smit, die zijn werk had gedaan en de spits kramp had bezorgd. Helaas moesten we in de 55e minuut de 1-2 slikken door dom balverlies, dit is nog wel een attentiepuntje voor Pluis. Daarna pakte MSV’71 de draad weer op, maar doordat het veld hobbelig was viel dat niet mee. Het was een goede wissel in de 85e minuut van trainer Pluis, die zichzelf in bracht, n.b. als aanvaller en een middenvelder eruit haalde, Murdock die last van zijn kuit had, heel de wedstrijd eigenlijk al. Door de beweeglijke Pluis kreeg de tegenstander nog minder vat op MSV’71 waardoor gelegenheidsspits Robbert Rottier heel veel ruimte kreeg en het was dan ook in de 88e minuut raak, via een mooie loopactie van Pluis, een goede bal van Sunil en een steekpass van Dave op Robbert, aarzelde Robbert niet en haalde verwoestend met zijn chocoladebeen uit, snoeihard in de kruis van de keeper en in de rebound wist Robbert hem hoog in de hoek te schieten 1-3. Een wereldgoal wist ook de plaatselijke journalist Charlie van Natteneushuizen. Al met al een goed oefenpotje en dat met zoveel carnavalsafwezigen t.w. Chris, Jerem, Frank, Eric, Nico en Bollie die zijn opwachting in het 1e maakte en dit zeer verdienstelijk deed, wat wij ook hadden verwacht. Komende zondag de belangrijke wedstrijd tegen Esto 2 uit om 11.30u.

 

Oliveo-2 – MSV71-2 3-0 (3-0) Uitgebekert!!!

16 februari 2009

Msv-2 mocht vandaag naar Pijnacker voor een potje bekervoetbal. Er is eigenlijk weinig te vertellen over deze wedstrijd die overigens verdient verloren ging. Ongelukkige tegendoelpunten in de 1e helft deed MSV de das om. Qua veldspel was Oliveo de 1e helft beter dan MSV. De 2e helft was een stuk beter van onze kant, maar kon niet in doelpunten uitgedrukt worden. Er waren nog een paar mogelijkheden voor Tom en Gary. Maar het was een dag waar het niet mee zat! Helaas pindakaas, volgende week vrij en dan weer competitie. En dan staan we er gewoon weer. Maar we zijn in ieder geval een xtra weekend vrij door deze uitschakeling

 

Alphense Boys- 2- MSV71-2 4-4 (2-2)

8 februari 2009

Onder barre omstandigheden waar alles bijna afgelast werd, mocht MSV-2 aantreden tegen het sterke Alphense Boys. Thuis werd maar liefst met 2-6 verloren. Dat het een lastige pot zou worden, dat wisten we!! Zonder Henk en Marcel en met Bob, Dave en Bol op de bank begon het team van Pluis uitstekend. Kans op kand werd gecreërd en het was wachten op de 1-0. Het was de de topscorer van de 2 laatste wedstrijden Martin de Heer die uit een rake vrije trap voor de 0-1 zorgde. 10 minuten later kon de deze week jarige Sunil na een slim pasje van andere deze week jarige Tom de 0-2 over de keeper lobben(pp?) Daarna was MSV ff de weg kwijt en door wat foutjes achterin kon de gevaarlijke spits de 1-2 simpel binnen tikken. MSV ging steeds knulliger voetballen en kreeg Alphen ineens kansen. En net voor rust was het dezelfde spits die slim wegdraaide van Erik 2-2. Martin had daarvoor nog de kans op 1-3, maar zijn stiffie ging net naast.

Na rust kwamen “buffelaar”Dave en Bol erin voor Robbert en Chris en moest MSV op zoek naar de vorm van de eerste 10 minuten van de eerste helft. De 2e helft was nog geen minuut oud en Bol mocht een vrije trap nemen op zo’n 25 meter. Na velen te hebben gemist, vloog deze paroes het kruis in. Lang mocht MSV er niet van genieten, want 10 minuten later was het al weer 3-3 na moeizaam wegwerken in de verdediging. Frank en Duc hadden de handen vol aan de jeugdige spelers van Alphen. MSV had dan ook veel geluk toen Bol op dezelfde plek weer mocht aanleggen voor een vrije trap, die ook identiek werd binnengeschoten als de 3-3. Bob had met een bekeken kopbal nog bijna voor een marge van 2 gezorgt, maar helaas aan de verkeerde kant van de paal. MSV kon voorin weinig kaansen creëren en de verdiende 4-4 was dan ook een feit in de 82e minuut. Met nog 8 minuten was het dan ook wachten op de 5-4. De spits van alphen kreeg nog een dot van een kans op de 5-4, maar het was Axel die prima redde. Helaas eindigde de wedstrijd in mineur, toen na een ongelukkige actie de rechts half van Alphen op 2 plaatsen zijn rechterbeen brak! In een fel duel kwam zijn rechterbeen tegen de knie van Erik. De wedstrijd werd direct gestaakt en het was wachten op de ambulance. Jammer dat de wedstrijd zo moest eindigen! 4-4 was tevens de eindstand.

Volgende week beker tegen Oliveo-2

 

MSV-71-2- ONA-2 7-2 (3-1)

25 januari 2009

Martin de Heer 3x trefzeker

Na de mooie feestdagen en een zwaar trainingskamp nabij Deventer achter de rug, begon het “vriendenteam aan de 2e helft van de competitie. Msv begon zeer sterk aan de partij en dat resulteerde in vele kansen voor de thuisclub. Bol, Tom en Chris misten opgelegde kansen om de score te openen. In de 25e minuut werd de 1-0 dan wel op het bord gezet. Na een indraaiende corner die moeilijk te verwerken was voor de Ona keeper , viel de bal voor de voeten van Martin. die bedacht zich geen moment en joeg de bal tegen de touwen. Nog geen 5 minuten later lag de 2-0 in het netje toen Bol alleen door kon lopen en Martin op de rand 16 bediende 2-0. De spitsen van Ona konden alleen gevaarlijk worden uit standaardsituaties. De 2-1 kwam dan ook uit zo’n moment. Een voorzet vanaf de linkerkant kon zo over de goedkeepende Axel heen gekopt worden. 2-1 Msv werd niet zenuwachtig van dit moment en voetbalde vrolijk verder. Dave die heersde op het middenveld spoorde zijn mannen aan naar voren te blijven voetballen. Pardoes viel dan ook de 3-1 toen de gehele ploeg van Ona zich bevond in de 16 van Msv. Chris kon zo doorlopen, en in de 42e minuut was het 3-1, tevens ruststand.

De 2e helft begon met Gary in de ploeg, voor Frank. De aanval stond gelukkig op scherp deze middag, want in de 52e minuut kon Chris zijn 2e aantekenen, door de bal vanaf rechts over de keeper te plaatsen. 4-1 Met het Ona offensief was het gedaan. Msv kon gaan bouwen aan een monsterscore. De mooiste goal van de middag kwam van de voet van Martin. Die stoomde op vanaf het middenveld en speelde Bol in voor een combinatie, vanaf 20 meter schoot Martin de bal in het kruis( niet van de keeper) In de 70e minuut werd het zelfs 6-1, toen Tom, zomaar door kon lopen en de keeper omspeelde. Het slotakkoord van Msv zijde was van invaller Marcel , die na een vlot lopende aanval de 7-1 binnenschoot op aangeven van Jerm. De verdediging stond deze middag weer als een huis onder leiding van Erik. Toch was een scheidsrechterlijke dwaling nodig om de eindstand op 7-2 te zetten. Zo zijn er weer 3 punten in de knip, en wacht Woerden volgende week. Als we er tenminste 1 meer maken dan de tegenstander, zullen de 3 punten weer gevierd worden!!!

Msv-2- Woerden-2 aanvang 11.00 [/b]

 

NIEUWERKERK -3 – MSV71-2 0-2 (0-1)

 21 december 2008

Eindelijk weer eens 3 punten voor het vriendenteam!!!
Jerm speelde ijzersterk

Met allemaal dezelfde kleding aan (later meer daarover), vertrok het 2e elftal richting Nieuwerkerk. 3 weken geleden was deze wedstrijd afgelast, omdat de scheidsrechter niet op was komen dagen. Vandaag zonder Tom in de spits(studie), moest noodgedwongen Martin(rentree, na verbouwing nieuwe huis) in de spits beginnen. Samen in de spits met Chris moest de verdediging van Nieuwerkerk op snelheid worden stukgespeeld . En dat ging vrij goed deze middag. De verdediging stond deze middag als een huis, onder aanvoering van de ijzersterkspelende Erik. De spits van Nieuwerkerk kwam er niet aan te pas.Aan het begin van de wedstrijd stond het vriendenteam aardig onder druk en moest Axel een paar keer flink in actie komen. Met katachtige reddingen hield hij zn ploeg overeind, in de beginfase. Na 25 minuten spelen kwam Chris goed door op rechts, en trok de bal voor die gemist werd door de gehele Nieuwerkerkverdediging. Dank je wel, zei Martin en de gelegenheidsspits tekende voor de 0-1. MSV speelde eindelijk weer een keertje zoals het moest, kort dekken en goede momenten kiezen. Met 0-1 werd ook gerust. In de rust kwam Su erin voor de sterk spelende Robbert, die te veel last had van ? Frank verhuisde van de rechtsback naar de linksbackpositie en werd Gary noodgedwongen rechtsback (die dat ook uitstekend deed deze middag)Nieuwerkerk heeft na rust geen kans meer gekregen, door mede goed spel van laatste man Duc, en middenvelders Dave, Jerm en Bol. Msv had de wedstrijd allang kunnen beslissen, maar het duurde tot de 88e minuut, toen achter zn standbeen kon scoren , na een afgeslagen schot van Sunil. De3punten gingen in de tas mee naar Maassluis, waar een geweldige Christmassparty op ons stond te wachten.
Een goede afsluiting van de 1e helft van het seizoen, waar we lieten zien dat we goed kunnen voetballen Na de wedstrijd was de stemming opperbest , met een kratje Dommelsch Gelukkig was Pluis ook heel blij

Fijne Dagen allemaal

 

DCV-2 – MSV71-2 7-1 (2-1) ????

8 december 2008

Het was letterlijk om te huilen zondag!
Vooral de 2e helft. Toen kwam Carl Lewis het veld in, en het was over met Msv-2.En het was niet eens geflatteerd. Maar goed , 1-0 verliezen of 7-1. Geen 3 punten. In de eerste helft ging het vrij goed, behalve de eerste 25 minuten. Ik hou het kort, want er waren weinig hoogtepunten deze zondag. Volgende week ONA waar zeker 3 punten tegen gehaald moeten worden, anders komt de 3e klasse wel heel dichtbij

 

MSV-71-2- Spaland-2 (Beker) 7-0 (3-0)

23 november 2008

Duc “speelde ijzersterk in de kou”

Vandaag onder barre omstandigheden kwam het altijd lastige Spaland op bezoek. Vanaf minuut 1 was het al duidelijk dat MSV-2 een maatje te groot was voor de schiedammers. Kans op kans werd gecreeërd, maar de bal wilde er pas in, in de 32e minuut. Een goede aanval via de linkerkant waar Marcel een goede voorzet los liet op Duc, die op zijn beurt Bol bediende en de ban was gebroken 1-0. Op het lastig bespeelbare veld kon de keeper van Spaland in de 39e minuut de bal niet goed verwerken. Pardoes schoot hij de bal in de voeten van Bol, die binnenkant paal de 2-0 op het bord zette. De koek was nog niet op voor rust! De mooiste goal van de middag kwam van de voet van Marcel, die via een perfecte aanbal via Gary, Sunil en Jerm liep. Met een halve omhaal was de ruststand 3-0. Een wel verdient bakkie thee in de rust kwam als geroepen. Na het bakkie thee begon MSV direkt de aanval te zoeken. Nico kreeg nog een oplegde kans, maar ipv in het doel te koppen , kopte hij de bal na een afgemeten voorzet van Su de bal netjes in de handen van de goalie! Maar de 4-0 kwam er toch via een vlotlopende aanval via de rechterkant, was het de jarige Robbert die de 4-0 binnentikte. Nadat Bol wederom een penalty miste, maakte hij het na 5 minuten goed door de 5-0 te scoren. Moegestreden Nico werd vervangen door de ouwe lijnentrekker Bob en Duc ging eruit voor Dave. Met name Dave bracht weer wat vuur in de al gespeelde wedstrijd, en kon Bol zijn 4e van de middag aantekenen. Het slotakkoord was voor Tom, die cool en beheerst de 7-0 eindstand op het bord zette.
De verdediging had deze middag een makkie, Erik was na de wedstrijd nog topfit voor een bosloop. En Bakker heeft foutloos gevlagt vandaag. Iedereen was tevreden en we zijn weer een stapje dichterbij de beker.
Volgende bekerwedstrijd tegen Verburch-2 of Laakkwartier-2 op 20 december. En volgende tegen Nieuwerkerk-3 om 12.00 uit!!

p.s Niet teveel zuipen op zaterdagavondallemaal!!!

 

MSV71-2 – OLYMPIA-3 5-2 (1-2)

17 november 2008

“Ouwe valse vlagger”

Vandaag een heus degradatieduel op het programma. De nummer 11 tegen de nummer 12. MSV was gebaat bij een overwinning, anders word het wel een heel lastig seizoen zo! En we begonnen weer met veel zelfvertrouwen aan het duel. Pluis had een hele andere warming-up tacktiek verzonnen, waar niet iedereen blij mee was. Sommige hadden al meer gelopen dan ze normaal in een gehele wedstrijd zouden doen. Aanvankelijk hielp het MSV niet in de eerste helft, want het vriendenteam werd direkt onder druk gezet. En het was wachten op de 0-1. In eerste instantsie had Chris nog de mogelijkheid om de score te openen, maar na die gemiste kans kwam Olympia op 0-1, na verkeerd timen van Axel. MSV was ff van slag maar probeerde snel de aansluiting te zoeken. Met name via Gary aan de rechterkant kwam er veel gevaar. Helaas,na een mislukt schot van een Olympia aanvaller, viel zomaar de 0-2 op het bord. Het werd weer een moeilijke middag! Gelukkig had Chris een goede bevlieging 5 minuten voor de rust. zijn voorzet ging onder de keeper door en bood Bol een niet te missen kans.1-2. We hadden nog de ideale mogelijkheid om op 2-2 te komen , maar de bekeken lob van Tom ging via de vingertoppen van de sluitpost van Olympia net naast.

Na een donderspeech van Pluis en tacktische omzettingen, begon MSV direkt met het zoeken van de aansluitingstreffer. En die kwam er al in de 46e minuut. Het was Frank die vanaf de rechterkant een voorzet richting de voorwaartsen afvuurde. De laatste man kon de bal niet onder controle krijgen, waardoor Tom alleen op het doel af kon gaan. En uiterst bekwaam werd de bal langs de doelman tegen het netje gewerkt. iedereen ging er goed voor zitten, want een overwinning hing in de lucht. In de 62e minuut kwam die er dan eindelijk een slimme pass van Dave op Tom die in 1 tijd Bol bediende en vanaf de rechterkant de keeper opspeelde en de 3-2 aantekende. 5 minuten later was het bijna 3-3 toen Robbert bijna de bal in eigen doel schoot, maar het was Axel die met een katachtige redding een zeker doelpunt voorkwam. In de 74e minuut gooide Tom het duel op slot na een geweldige aanval die via Erik , Jerm (ingevallen voor Martin in de rust) en Chris liep. Laatstgenoemde liet 4 man zijn hielen zien en gaf een afgemeten voorzet op Tom die hard en hoog raak schoot 4-2. MSV werd naar voren geroepen om minimaal 6x het net te vinden , want dan zou Ed een kratje neerzetten. Nadat Bol zn 3e van de wedstrijd maakte in de 81e minuut ging Ed m toch een beetje knijpen. Maar het bleef bij 5-2. Eindelijk weer winst, en op een goede manier!! Niet de kopiies laten hangen, na de 0-2, maar veerkracht getoont. Zou het dan toch komen na zo’n scherpe warming-up van Pluis, Wie weet?? 3 punten zijn in de knip en we staan weer veilig. We gaan gewoon voor de 2e periode, waar we nu na 2 wedstrijden middenmoter zijn. Het valt ook wel op nu Andre weer eens gevlagt heeft dat we ineens winnen. Nee hoor Bakker, weer herstellen en we hopen je snel weer langs het zijlijntje te zien rennen met je vlag
En ze smaakten wel lekkerder na een overwinning. Volgende week beker tegen Spaland2 om 11.00 thuis.

Opstelling MSV
Axel, Frank, Erik, Robbert(Marcel), Gary, Martin(Jerm), Sunil, Dave, Chris, Tom, Bol

 

SCHWALBE VAN GRENSRECHTER IN STOLWIJK???

14 november 2008

Sensatie in Stolwijk!!
Grensrechter benadeelt eigen team!!!

Door: Jan-Willem Neuzenvreugd

STOLWIJK.
De voetbalwedstrijd tussen Stolwijk 2 – M.S.V’71 2 kende gisteren een turbulent slot waarin van alles gebeurde. De hoofdrol was merkwaardigerwijs niet voor een van de spelers of de scheidsrechter, maar het was de grensrechter van M.S.V.’71 die alle aandacht op zich wist te vestigen. Deze man, de Heer F.B. uit Maassluis, bijgenaamd Tsjukkie, zakte 10 minuten voor het eind bij een stand van 1 – 1 plotseling in elkaar en bleef roerloos langs de lijn liggen. De verwarring was groot en de wedstrijd werd stilgelegd.

Langs de kant begonnen bezorgde supporters te vrezen voor een acute hartaanval. Het bestuur van V.V. Stolwijk reageerde razendsnel door alarmnummer 112 te bellen. De verzorgers van beide clubs snelden toe om het arme slachtoffer eerste hulp te verlenen. Op het veld ging al gauw het gerucht rond dat de grensrechter door een supporter zou zijn neergeslagen waardoor de sfeer uiterst grimmig werd, met de nodige wederzijdse verwensingen. De scheidsrechter reageerde echter uitstekend en slaagde er in de hoog opgelopen gemoederen snel weer tot bedaren te brengen.

Na behandeling door één van de verzorgers gaf de man weer een teken van leven. Er bleek niets ernstigs aan de hand: de man had kramp in zijn kuit gekregen en had zich maar laten vallen. Op zich een volkomen plausibel verhaal, gezien de imposante omvang van de man en het ongetwijfeld enorme gewicht waarmee zijn kuitspieren werden belast. Er zijn natuurlijk grenzen aan wat de menselijke fysiek aan kan.

De inmiddels uitgerukte ambulance, die met hoge snelheid onderweg was, werd gewaarschuwd en na alle commotie kon de wedstrijd worden hervat. Van het aanvankelijk evenwicht in het veld was niets meer over: M.S.V. ‘71 was dusdanig van slag dat Stolwijk in de laatste 10 minuten van de wedstrijd kans zag om nog 3 maal te scoren. Omdat M.S.V. ’71 daar niets tegenover kon stellen eindigde de wedstrijd met een 4 – 1 stand in het voordeel van V.V. Stolwijk.

Daarmee was de pijn van M.S.V. ’71 niet over: de club kan nog een pittige rekening tegemoet zien voor het zinloos laten uitrukken van een ambulance. Met dank aan ‘Tsjukkie’

 

Stolwijk2- MSV71-2 4-1 (1-0)

10 november 2008

Als je ze zelf niet maakt, dan….

Vandaag een serieus degradatieduel op het programma. Jaja, zo sta je bovenaan en zo sta je bijna onderaan. Heerlijk weer om te ballen vandaag, en we hadden er zin in. De bijna vergeten B.Jansen was er ook weer eens en mocht het direkt in de spits proberen. Over de 1e helft kunnen we heel kort zijn, mat en slecht. Zelden een moment van opwinding. Stolwijk was de betere ploeg, en verdiende ook de 1-0. maar toch was msv het dichst bij de 1-0. in de 44e min schoot de keeper verkeerd uit, bol nam m direkt op zn slof en de poging ging rakelings naast. In diezelfde minuut was het dan wel raak, maar wel voor Stolwijk. Ff niet opletten bij de 2e paal en daar was de 1-0.

Met Marcel in de ploeg voor de moegestreden Bob werd direkt gezocht naar de aansluiting. Na een goede voorzet van Chris mikte Tom net naast de paal van de stolwijk goalie. T was het sein om de 1-1 op het bord te zetten. Na vele gemiste kansen was het dan wel raak. Na goed doorzetten van Martin, die Bol bediende op links kon hij een lob afleveren richting de sluitpost van Stolwijk. Ondanks zijn 2,20 viel de bal in de verste hoek. Kans op kans was het gevolg om de ozo verdiende 1-2 te maken, maar de bal wilde er niet in. Dan maar een puntje dacht Stolwijk, die al een kwartier voor tijd aan de scheids vroeg”hoe lang nog?”. Maar juist in de 88e minuut na een slap rollertje die Robert verraste werd het prompt 2-1 voor Stolwijk. Wat er daarna nog gebeurde was goed voor “de leukste thuis” van Linda de Mol.
Eindstand 4-1

Gelukkig staan we bovenaan qua gezelligheid

 

SVS 2 -MSV71-2 3-1 (1-1)

3 november 2008

MSV2 krijgt te weinig

Nico Dolphijn werkte hard vandaag

Vandaag moest het vriendenteam tegen de koploper. Het bleek aankomst dat we op kunstgras moesten ballen. Niet iedereen was daar blij mee. MSV zette vanaf minuut 1 gelijk de toon door direkt te storen bij hun opbouw. Er was na 25 minuten nog maar weinig gebeurt tot de 25e minuut toen een hakve voorzet Tom bereikte en met een volley vakkundig afwerkte. Lang kon MSV niet genieten van de voorsprong, toen Frank aan de noodrem moest trkken in de 16 meter en het stond weer 1-1. MSV had net voor rust zeker op 1-2 voor moeten komen toen Chris tegen het kunstgras werd gewerkt, maar Bol die nog last had van een kater van vrijdag schoot de bal precies in de hoek waar de keeper ook heen ging. En werd er gerust met 1-1.

Met Marcel voor Henk in de ploeg wist MSV dat er meer te halen viel in Capelle. Na rust direkt weer een grote mogelijkheid voor Bol, toen de keeper uitschoot. Ook dit keer ging de bal helaas aan de verkeerde kant van de paal. Svs kwam zelden voor de goal van MSV, maar toch uit het niets werd een voorzet zomaar ingekopt 2-1. Alles op alles werd gespeeld door de mannen om de verdiende gelijkmaker te forceren. Met Robert in de ploeg voor bol werd nog met fysieke kracht geprobeert een doorgang te vinden. En die kwam er ook bijna toen Jerm vanaf 2 meter tegen de keeper aanschoot en in de rebound miste Dave ook nog een ideale kans op 2-2. Maar helaas zit het deze middag niet mee. Een weer verdwaalde bal vloog over de verdediging heen en kon de spits van Svs voor de eindstand zorgen 3-1.
Is het conditie, ouderdom, mentaliteit, te gezellig….Pluis weet het af toe ook niet meer. Maar gezellig was het natuurlijk wel weer in de kantine van MSV..

 

Pupil van de week…..

27 oktober 2008

Pupil v/d week
Naam: Mattie Mahanolol
Geboren: Mozambique
Leeftijd: Een dag ouder dan mij vader.
Club: MSV’ 71
Elftal: In het allerlaagste elftal van MSV’ 71
Favoriete elftal: Het vriendenteam

1) Wat valt jou het meeste op bij trainer Pluis?
Hij ruikt altijd naar bitterballen.

2) Wat draagt een Schot zeker niet onder zijn kilt?
Onder zijn kilt draagt hij zeker geen Roze Konijnen sloffen.

3) Waar kan je beter niet in staan?
In de schoenen van Dave, die zitten vaak niet lekker.

4) Wat is het gekste dat je ooit gedaan hebt?
Ik heb een klokhuis in een glasbak gegooid.
5) Wat zou je doen als je gezien hebt dat jou hond die van de buren gedekt heeft?
Vragen aan de buurvrouw of ik het bij haar 1x mag voordoen hoe het gegaan is.

6) Wat was de raarste uitspraak dat je ooit gedaan heb?
Na het zoveelste smakeloze kopje koffie, vroeg ik aan Arie: zet je hem espresso ?

7) Heb je je ooit ergens over schuldig gevoeld?
Na het masturberen voel ik me vaak schuldig en beloof ik mezelf het nooit meer te doen. Maar dat houd ik niet langer dan een uur vol.

8) Heb je nog een vraag aan de redactie?
Zijn vibrators alleen voor meisjes.

9) Wie vond jij vandaag de opvallendste speler?
Die ene speler met dat rode shirtje.

10) Wil nog wat vertellen.
Ik vond het wel leuk om pupil van de maand te zijn.
Van de meneer met die vlag kreeg een patatje en een drinkie.
Alleen op weg naar de dug-out was het niet zo leuk want trainer Pluis had bijna mijn bakje patat opgegeten.
Ook vond ik het in de dug-out niet leuk want ik zat naast een kale meneer die naar de knoflook stonk.
Met al die grote mensen in de dug-out had ik wel een beetje last van zuurstof gebrek.

 

MSV71-2- Bodegraven2 2-4 (0-1)

27 oktober 2008

Het vriendenteam is ff de weg kwijt…

Erik de Gier speelde prima!

Daar waar het allemaal zo makkelijk ging in het begin van het seizoen, nu is het vriendenteam ff het spoor bijster!! Het leek droog te blijven in de ochtend, maar de regen kwam snel. regen wat typerend was voor het verdere verloop van de wedstrijd. Vol vertrouwen gingen we het veld op, maar na 5 minuten kon robert al weer de 0-1 uit het netje halen door een rake vrije trap. Meteen zocht MSV de aanval, maar de bal wilde er niet in. Chris, Bol, Dave en Sunil kregen voor rust opgelegde kansen. Kansen die op de training er wel in gaan, maar nu ff niet.

De 2e helft was een hel stuk beter, meer aggressie, maar geen doelpunten. Dus viel ie halverwege de 2e helft aan onze kant 0-2. Een minuut later viel het doek, toen een middenvelder zo maar door kon lopen en de 0-3 kon aantekenen. Maar toen werd MSV pas wakker!! en een ware run op het Bodegraven doel was begonnen. Na goed doorzetten van Marcel, schoot een verdediger tegen zijn eigen speler aan, die m vervolgens tegebn de neus van zijn medespeler schoot 1-3.1 minuut later viel zelfs de 2-3, toen Gary in de rebound raak kopte Pluis schreewde iedereen naar voren voor een slotoffensief, waar juist uit de counter bodegraven de 2-4 aantekende.
Helaas weer geen punten, koppie op we zijn bijna veilig(zegt Pluis). De 3e helft was gelukkig wel heeeeel gezellig 

 

Heel wat Tips….!!!!!

22 oktober 2008

Hier is PIPO weer!

Beste voetballers van het vriendenteam.
Pipo heeft jaren centjes gespaard en lekker veilig op een spaarbank gezet. Vorig jaar heeft Mamalou al die centjes op een andere bank gezet, ver weg in Ijsland. Dus dat was vorige week “dag vogels, dag bloemen, dan centjes…”.

Pipo was boos, heel erg boos op Mamalou. Zo boos, dat zij het hele weekend in de woonwagen dag en nacht het geld terug moest verdienen. En Pipo moest natuurlijk op wacht staan, want er zijn veel voetballers die al heel lang hun snufferd en snuit tussen de uhhh warme p- p- parels in het bolle blousje van Mamalou willen steken en te vragen of Mamalou hem eens even vast wil houden. Nou mag dat wel van Pipo, als ze maar betalen.

Jullie begrijpen nu dus wel waarom Pipo dit weekend niet aanwezig kon zijn bij de bekerwedstrijd Delft – MSV’71.

Terwijl ik daar zo op wacht stond (wat soms nogal lang duurde, want Mamalou is er niet zo goed in) had ik alle tijd om eens na te denken over een bij jullie niet geheel onbekende collega-clown die Pipo nogal vaak op autosloperijen en caravans langs de autosnelweg tegenkomt: jullie eigen trainer Pluisje. Pipo weet dat het voor een aantal van jullie uitermate frustrerend en onbegrijpelijk is hoe Pluisje zijn opstellingen maakt en de tactiek uitstippelt. Het heeft alles te maken met de wijze waarop Pluisje tegen voetballers aankijkt en welke karaktereigenschappen hij graag bij zijn speler terug wil zien. En omdat Pipo bij één klant (hij noemde zich Loekie de Leeuw, maar ik vraag me af of die naam echt is) heel erg lang mee stond te praten ( hij had zelfs blauwe pillen bij zich), heeft Pipo eens goed nagedacht over Pluisje en alles op een rijtje gezet. Lees dat eens goed door want het helpt heel erg bij het veroveren van een basisplaats.

Hier dus wat tips van PIPO.

Gedrag waaraan spelers moeten voldoen om in de basis elftal van trainer Pluis te komen.
Niet de vaardigheden maar vooral de karakter eigenschappen zijn voor Pluis van belang.

Je moet geen team speler zijn. Top spelers en vooral spitsen moeten niet te egoïstisch zijn. Zij moeten het liefst alles samen doen. Soms is dat in een wedstrijd nodig om het verschil te kunnen maken. Toch zullen er geen spelers sneuvelen als zij de basiself van Pluis willen bereiken door niet in dienst van een team te spelen.

Volgens Pluis moet je niet stress bestendig zijn. Spelers moeten van een wedstrijd spelen nooit een kick krijgen en mogen nooit zenuwachtig worden en dan bijvoorbeeld ook elke kans niet koelbloedig (??) afmaken.

Spelers moeten niet tegen kritiek (??) kunnen. De spelers van het 2de krijgen na een mindere wedstrijd nogal wat kritiek te verduren.

Soms van de supporters maar ook op de training of tijdens wedstrijden van trainer Pluis. De kritiek die je krijgt van Pluis moet je over je heen kunnen laten komen en in

veel gevallen er niets mee doen. Je moet er eerder om lachen dan dat je boos wordt. Want lachen is gezond.

Je mag geen zelfvertrouwen hebben. Zonder zelfvertrouwen slaag je zeker. Het belangrijkste is : geen geloof in eigen kunnen, geen haalbare doelen kunnen stellen, zelf geen beslissingen durven nemen tijdens acties, niet snel kunnen herstellen van een verlies of nederlaag, niet positief en doelgericht denken en uitdagingen aan gaan.

Geen doorzettingsvermogen is ook een eigenschap die bij een goed zelfvertrouwen hoort. Misschien wel de belangrijkste eigenschap.

Op de bank zitten (??) en toch elke training zo slap mogelijk blijven trainen. Afgewezen worden en altijd terug komen.
Uit vorm raken (??), een blunder maken en niet de wil houden om je terug te vechten zijn voorbeelden waarom je zonder doorzettingsvermogen de top haalt.

hoe weet je het van jezelf.?
Ik geloof er eigenlijk altijd in dat ik het nooit ga redden.
Voor de wedstrijd denk ik vooral hoe alles fout zal gaat.
Tijdens een wedstrijd zeg ik alleen negatieve dingen tegen mezelf.

Pas je gedrag aan zoals hierboven beschreven.
PIPO is er dan van overtuigd dat jullie zondag allemaal in de basis staan.
Heel veel succes en tot volgende keer.

groetjes

 

Delft-2 – MSV71-2 (Beker) 2-3 (0-2)

19 oktober 2008 

MSV-2 Bekert Verder!!!
Man van de wedstrijd “Ricky Verbrugge”

Vandaag de uiterst belangrijke wedstrijd voor de beker tegen Delft-2. Voor deze wedstrijd hadden veel basisspelers een snippermiddag genomen! Met Nico, Nasser en Ricky in de gelederen moest de 2e ronde gehaald worden. Msv had aan een gelijkspel genoeg om de volgende ronde te bereiken. Delft-2 dat nog geen wedstrijd had verloren, ging er dus ook vanuit dat dit appeltje wel ff geschilt ging worden. Msv begon scherp en aggresief aan het duel, waar eigenlijk al na een kwartier 0-3 op het bord kon staan. Helaas werden de opgelegde kansen niet omgezet tot doelpunten. Onder aanvoering van Henk en Erik stond de verdediging als een huis. in de 25e minuut was het dan wel raak. Een vrije trap van Sunil werd in de 16 verlengt door Nico en Bol kon van dichtbij de 1-0 aantekenen. Na een geweldige solo van Nas, waar hij de 0-2 moest aantekenen vond hij de keeper op zijn weg. Maar gelukkig in de rebound zorgde Nico voor de 0-2. Wat tevens de ruststand was.

Msv begon waar het geeindigt was en zocht de aanval. Bol kreeg de mogelijkheid om het duel op slot te gooien, maar de inzet van 1 meter van de doellijn werd netjes in de handen van de keeper geschoten. Na die misser onstond direkt een kans voor Delft waar Erik per ongeluk als keeper fungeerde. Een strafschop was het gevolg. Gelukkig had de aanvaller van Delft zijn lichaam iets te ver naar achter, zodat zijn inzet op de lat uiteen spatte!! Maar na wat gehannes en gekluts kon een speler van Delft toch nog de aansluiting maken. Heel Delft geloofde er weer in en de supporters van de plaatselijke vv ging er weer een goed voor zitten. Maar 2 minuten later kon de gehele msv-bank weer opveren, toen Dave met veel gevoel een vrije trap in de loop van Bol meegaf en op zijn beurt Ricky bediende en de 1-3 was een feit. 1 minuut voor tijd viel voor de 2e keer de aansluiting, maar dat mocht niet meer baten voor Delft. Msv-2 bekert na 3 gewonnen wedstrijden in de poule verder!!
Na afloop ging de microfoon weer aan in de kleedkamer en kregen we een optreden van Arnold en de trainer van Delft-1 Victor Tebbens. Die op zijn beurt msv-2 bedankte voor de geweldige wedstrijd en gezelligheid na afloop. Volgend week weer competitie, als we weer vroeg naar ons bedje gaan komt het wel goed met de prestaties mannen!!

Opstelling: Axel, Erik, Henk, Robbert,Sunil, Jerm, Davert, Bol, Nas, Nico, Duc, Ricky, Gary,Su

P.s Duc gefeliciteerd met je 35e verjaardag!! en niet vergeten een kratje neer te leggen he!!

 

Zwervers Capelle-2- MSV71-2 uitslag 3-0(3-0)

13 oktober 2008

Met veel zelfvertrouwen werd er afgereist naar Capelle. In de kleedkamer stond de speaker op stand 10 met Fransie Bauer. Iedereen was in een jolige stemming, maar toen Fransie uitgezongen was stonden we al met 1-0 achter. Jaja zo snel kon t gaan! De wedstrijd was echt nog geen 10 sec oud en hij lag in ons netje. Nog geen 1 minuut daarna, een vrije trap voor Zwervers en de spits kon ongehinderd binnenkoppen. Daarvoor had Chris om binnen dat minuutje de ideale mogelijkheid op 1-1, maar zijn inzet ging tot ieders verbazing naast de verkeerde kant van de paal! Toen in de 10e minuut ook nog de linksbuiten van Zwervers ongehinderd vanaf de 16 kon uithalen, werd het wel een hele moeilijke opgave om hier van terug te komen.

De 2e helft schoof Martin door naar de spitspositie om snel de aansluiting te forceren. Kansen kwamen er wel, maar goals helaas deze middag niet. Zo heb je wel eens van die middagen er tussen dat ze er niet in willen. En dat uitgerekent als Edwin Klok komt kijken! Een wedstrijd om snel te vergeten, maar gelukkig was dat bij iedereen zo toen het eerste biertje werd geserveert.Lian had zelfs zijn wekker gezet om het sterren-eltal te aanschouwen, maar hij ging gauw de tap opzoeken. Bij MSV in de kantine was het derhalve toch groot feest, want Carly was aanwezig, die samen met de coach een duet presenteerde in de volle kantine. Een geweldig optreden dat bij popstars niet zou misstaan!!
Volgende week voor de beker tegen Delft-2, en de week daarna tegen Bodegraven-2 waar we vanaf dat we ’s ochtens als we opstaan direkt scherp moeten beginnen!!!

 

Bijgeloof…..

7 oktober 2008

Bijgeloof……………………..in de voetballerij

Bijgeloof of niet…..wie zal het zeggen maar Pipo geeft elke ochtend voor de wedstrijd Mamalou een stevige beurt.

Voor veel sporters is bijgeloof belangrijk. Vooral bij penalty’s steekt dit de kop op. Toch nog even de bal goed leggen bijvoorbeeld.

Maar bijgeloof zien we niet altijd met het blote oog maar die is er wel degelijk….
Cruijff wilde perse met nummer 14 spelen en volgde elke wedstrijd dezelfde voorbereiding.
Z’n verzorger moest hem een goede wedstrijd wensen waarop Cruijff twee vingers liet zien voor de twee goals die hij wilde maken.

Verder droeg hij altijd de bal als het elftal het veld opging en schopte een kougommetje weg.
Als deze op de helft van de tegenstander terecht kwam werd het een goede wedstrijd.
Voor de wedstrijd gaf hij de keeper altijd een tikje op z ’n buik.

Beckham was ook behoorlijk bijgelovig.
Hij speelde bij Manchester altijd in dezelfde onderbroek.

Bij het WK van 1998 viel de kus op. laurent Blanc uit het Franse team kuste de kale schedel van Barthez voor elke wedstrijd en…….Frankrijk werd wereldkampioen….toeval????

Bartez en Blanc deden het opnieuw toen zij beide bij Manchester kwamen spelen. Toen alleen voor champion League wedstrijden.

Voetballers geloven ook in allerlei mythes en rituelen:
Gerrie Mühren droeg bij Europa Cup wedstrijden altijd de gestreepte onderbroek van Sjaak Swart;
Willem van Hanegem rookte voor de wedstrijd de helft van een sigaret op en stak de andere helft in zijn borstzakje;
Gerd Müller droeg schoenen, die drie maten te groot waren, omdat ‘der Bomber’ daarin beter kon draaien;

De Oostenrijkse spits Johann Ettmayer gaf juist de voorkeur aan kicksen die twee maten te klein waren.
“Ik wil een ‘condoom’ aan mijn voeten hebben, anders voel je niets”.

Om op dat condoom voort te borduren, waarschijnlijk het oudste bijgeloof in de voetballerij, maar ook bij andere sporten, is dat ‘seks op de avond voor de wedstrijd’ slecht is voor de prestaties. Een gedachte die haar oorsprong vindt in de Chinese wijsheid. Mohammed Ali had tot 6 weken voor een gevecht geen seks. Maar helpt het????

Ook coaches kunnen er wat van. Een franse coach lette op wie welk sterrenbeeld had. Zo kreeg tot verbazing van velen Robert Pires geen uitnodiging.

De reden was o.a. dat hij als sterrenbeeld schorpioen had. Schorpioenen proberen elkaar te elimineren zo dacht hij.

Pipo heeft toevallig gehoord dat pluisje sinds afgelopen donderdag een kastanje in zijn broekzak heeft verstopt en prompt pakken we 3 punten. Advies van Pipo aan Pluis om die kanstanje voortaan in zijn broek te houden en……nooit meer te verwijderen.

Pipo vraagt zich af of spelers in het vriendenteam ook een bijgeloof hebben.Pipo zal het dit weekend goed in de gaten houden.

Veel succes volgende week!
De groeten van Pipo.

 

MSV’71 2 – Esto 2 4 – 1

5 oktober 2008

Afgelopen zondag 5-10-08 moest het 2e aantreden tegen Esto 2. Jan Poulus vond de verslagen na de nederlagen wat kort, dus vandaar een wat langere versie, maar het is niet gek dat we verleden jaar van Jan Poulus geen enkel verslag hebben gelezen, want als je alle wedstrijden verliest valt er inderdaad weinig te schrijven. Hier komt ie Jan. Het 2e startte voortvarend, met een hoog tempo, kort dekkend en alle afvallende ballen hebbend. Trainer Pluis ging er toen maar eens goed voor zitten, want zag al dat dit wel weer eens een goede wedstrijd van MSV’71 2 zou kunnen worden. Binnen 7 minuten was het raak Chris werd weggestuurd, passeerde zijn directe tegenstander op links en gaf hem voor… waar zijn broertje Jeremy kwam inglijden en zowaar een schitterende zweef kopbal maakte. Jeremy verbaasde hiermee vriend en vijand en trainer Pluis zag een nieuwe kopspecialist geboren 1-0. MSV’71 verzwakte ditmaal niet en ging voortvarend verder, de achterhoede, met Martin, Frank, Eric en Robbert, stond als een huis (ditmaal met een Martin de Heer die ACHTER Robbert, Eric en Frank bleef en dit uitstekend deed en niet eens moe was in de rust, wat voor trainer Pluis een seintje was dat de trainingen zijn vruchten begonnen af te werpen), de middenvelders, met Jeremy, Ronald Duc en Dave, hadden alle 2e ballen en schakelde heel goed om en de spitsen met de balvaste Murdock in de punt, Sunil op rechts en Chris op links, stonden op scherp. In de 20e minuut was het dan weer raak, via een scherp aangesneden corner van Sunil (die in de ballenvanger terecht kwam, hier was Timo erg blij mee), ontstond er een penalty doordat Dave smerig onderuit getrapt werd, de scheids was resoluut en gaf een penalty en bijna een rode kaart, maar onze jongens wisten de goed fluitende leidsman hiervan te weerhouden. Het was de hardwerkende Sunil die de pingel opeiste en de bal beheerst onder de keeper schoof 2-0. Ook nu gingen de mannen van trainer Arnold Mohunlol door en gingen ze voortvarend op zoek naar de 3-0 en die kwam er ook in de 35e minuut. Het was Chris die op rechts doorging, 3 man passeerde en de keeper schitterend verschalkte met een stiftje 3-0. Onze vaste keeper Axel was er voor het eerst bij en deed gelijk van zich spreken door in de 1e helft 2 goede ballen uitstekend te pakken. Ook dit gaf ons team zelfvertrouwen.

In de 2e helft geen wijzigingen in het elftal ondanks de geblesseerde Murdock, die het nog even wilde proberen, dit ging echter nog maar 5 minuutjes en toen was het echter over en kwam de ervaren Marcel de Blij het veld in. In de 55e minuut was het weer raak, het was weer Chris die op rechts doorbrak, 2 man passeerde en de bal schitterend laag langs de keeper schoof 4-0. Hierna werd MSV’71 2 ietwat gemakzuchtig en ging iedereen jammer genoeg een beetje uit zijn positie lopen, dit resulteerde in een doelpunt van Esto 2 in de 64e minuut, wat niet nodig was geweest. Vanaf dat moment nam MSV’71 weer de touwtjes in handen.
Good old Henk Smit kwam er vervolgens in de 70e minuut in en kwam er in voor de moegestreden Robbert Rottier. MSV’71 speelde nu wel de wedstrijd goed uit en wist met gemak overeind te brengen. Een goede overwinning met in de 1e helft 11 uitblinkers, die echt wisten waar ze mee bezig waren en wisten dat het nu om de punten ging.

EEN TROTSE TRAINER PLUIS WAARBIJ ZO TE ZIEN DE BLAUWE PIL DUIDELIJK VERKEERD GEVALLEN IS

Na afloop werd er gedanst, gezongen en gedronken en werd de nieuwe met een mooie haardos gevulde spits voorgesteld. Minder goed nieuws was er nadat Murdock een fotootje liet maken in het ziekenhuis en ingescheurde enkelbanden werden geconstateerd. Prognose 3 weken out een fikse aderlating voor MSV’71 2. Murdock succes met revalideren op Papendal. Afwezigen: Tom Bijkerk (blessure), Gary Brown en Ronald Bolijn (vakantie).
Volgende week een nieuwe finale en dan Zwervers 2 uit om 11.00 uur. 09.30 uur verzamelen.

MURDOCK INGESCHEURDE ENKELBANDEN 3 WEKEN OUT

 

MSV’71 2 verliest onnodig van Woerden 2 uitslag 6-5

29 september 2008

MSV’71 2 verloor afgelopen zondag met 6-5 van Woerden 2, eea was onnodig omdat MSV’71 in een veel te laag tempo speelde en de met 10 man spelende Woerdenaren (eind 1e helft werd de keeper uit het veld gestuurd) niet kapot kon spelen. Een gemiste kans want dit hadden echt 3 punten moeten zijn. Wel moet gezegd worden dat de spitsen van Woerden erg behendig en balvaardig waren, echter kwalitatief moet MSV’71 over heel het veld beter kunnen zijn, echter kon MSV’71 niet boven zich uitstijgen wat nu echt nodig was en konden wij het dus vandaag niet brengen. De 2 mooie kopballen van Murdock en 3 goals van Chris (waaronder een mooi lobje) mochten niet meer baten. Uitblinkers bij MSV’71 Ronald Ducaneaux en Eric de Gier.
Op naar Esto thuis waarvan gewonnen moet worden. Maar geen man over boord want we doen nog volop mee en zo’n wedstrijd kan een keer gebeuren. Onze dank gaat uit naar de talentvolle keeper Raymon Kouwenhoven (slechts 14 jaar).

 

De penalty volgens PIPO……

24 september 2008

 

Oh Oh Oh Oh wat was het weer gezellig afgelopen zondag……
PIPO en Mamalou hebben zo gelachen om al die leuke foto’s en filmpies.…

Hier weer wat tips van PIPO.
De vorige tip van PIPO (de perfecte vrije trap) heeft afgelopen zondag al direct zijn vruchten afgeworpen.
In de 2de helft schoot de reserve aanvoerder Bol geheel volgens de regels van PIPO
een toegekende vrije trap fantastisch in het doel. PIPO is dan ook blij dat BOL de tips van PIPO
altijd ter harte neemt.

A.s zondag moet het vriendenelftal naar Woerden.
Het gevoel van PIPO zegt dat deze wedstrijd een dubbeltje op zijn kant gaat worden.
Penalty’s kunnen dan de doorslag gaan geven.
Om niet voor verrassingen komen te staan hier wat tips van PIPO.

Penalty’s
Neem een aanloop van zo,n 5 meter dat geeft de bal voldoende snelheid.
Uit stand schieten geeft de bal veel minder snelheid.
Schiet hard maar niet te hard want dan kan je de bal minder goed raken.
Mik de bal daarom op 1,5 meter en in de hoek, daar kan de keeper er moeilijk bij.
Hoe rechter je achter de bal staat des te moeilijker kan de keeper in schatten waar je de bal heen schiet.
Als je zenuwachtig wordt (Suniel) van een penalty neemt hem dan niet.
Onderzoek heeft geleerd dat je met stress moet kunnen omgaan om een penalty te nemen.
Als je veel traint kun je daarom een penalty goed leren nemen maar in de training ontbreekt natuurlijk wel de stress van dat ene moment in een wedstrijd.

Omgaan met stress (Pluisje heeft daar wel een middel voor) kun je overigens wel leren.
Een tip voor onze keepers..lees de strafschop. De stand van het standbeen naast de bal verraadt vaak in welke hoek er wordt geschoten.

Nog een weetje Linksbenige (Chris, Bol, Marcel en Ronald D) zijn in het voordeel.
De keeper is hier niet aan gewend en kan de penalty moeilijker “lezen”
Donderdag even trainen op penalty’s dan komt het allemaal goed.

Zo dat was het dan weer.
Veel succes a.s zondag en heel misschien komen PIPO en Mamalou
in hun huifkar even langs.

Dag kindertjes,

PIPO

 

MSV71-2-Alphense Boys-2 uitslag 2-6(1-2)

22 september 2008

” Weer met beide benen op de grond..”

“Henk Smit prima ingevallen..”

Jaja , het moest er een keer van komen. De eerste nederlaag van het seizoen is een feit! Na 1 week op de eerste plaats te hebben gestaan, moeten we genoegen nemen met een plaats in de middenmoot. Met nieuwe inloopshirts van www.kugeko.nl kwam vandaag kwan de nr 4 van de ranglijst op bezoek, en we wisten van te voren, elke week speel je een finale. De warming-up was zeer ontspannen met de nieuwe geluidsbox aangeschaft en gesponsort door www.get-groenmilieu.nl en www.degiertrading.nl. Met heerlijke klanken van Hazes en Bauer werd alvast de stemming er goed in gebracht. Maar Alphen hield niet zo van dit soort muziek, waardoor we hun alleen maar op scherp zetten! En dat bleek, want de wedstrijd was nog geen 3 min oud of de Congolese spits van 3 meter mocht vrij uithalen van dichtbij. Het was de eerste keer dat het vriendenteam op achterstand kwam. Gelukkig binnen 3 min was de stand al weer gelijk toen Tom Bol de ruimte in stuurde en de keeper veschalkte. Maar door de constante druk van Alphen werd onze conditie duidelijk continue getest.(wat ons duidelijk te veel werd in het verloop) het kon dan ok niet uitblijven dat de 1-2 in de maak was. De boomlange linksback werd niet gehindert toen de bal uit een corner(32e) werd genomen en de ruststand werd bepaald op 1-2.

Met verse wissels(Dave voor Sunil en Gary voor Duc) werd geprobeert snel de aansluiting te vinden. Alphen werd direkt vastgezet en voor we het wisten was het 1-3 . Een lange paas van de rechtsback ging over de verdediging heen en werd vakkundig afgemaakt door de Alphense spits. Msv kreeg dmv Bol de mogelijkheid op 2-3, maar ipv af te leggen op Tom ging hij voor eigen succes Chris ging 3 min daarna nog 10 man voorbij, maar helaas eindigde zijn stiffie in het zijnet. De middenvelders Bob, Sunil, Duc(foto), Dave, Jerm en Gary hebben hadden alles gegeven deze middag, maar hadden eenzware kluif aan de jonge benen van de Alphen-spelers. Op een gegeven moment geloofde we het allemaal wel en werd de score aanzienlijk hoger in no-time. Bol trof nog een keer doel met een vrije trap, maar dat mocht niet meer baten. Iedereen was blij dat de scheids voor het laatst had gefloten en msv likte haar wonden. Maar gelukkig werd de pijn verzacht door het goudgelesap dat stond te wachten in de kleedkamer en iedereen was weer happy. En tesamen met het bier werden we ook nog getrakteert op heerlijke hapjes aangeboden door Jacques van der Vlugt (www.honkvastgoed.com ). En toen sub-sponsor Loek( www.fotostudioloek.nl )ook nog met een koude krat aankwam, ging het dak eraf in de kleedkamer. Het feest werd alleen maar groter in de kantine toen het 1e Avs/Germinal met 5-1 naar huis had gestuurd. Frans/Rico en de mannen gefeliciteerd met de eerste punten!! De aangeschafte geluidsbox heeft zijn geld al weer opgebracht na deze middag. Pluis en Marlon zorgde voor veel vertier in de kantine. De bijgeleverde micofoon stond dan ook geen minuut stil. Zelfs acappella is Pluis zijn stem nog mooi!! (Dat word POPSTARS, denk ik) De speler van de maand werd ook nog in het zonnetje gezet door het 2tal. En dit keer was het een speler vann het 6e(de naam ben ik ff kwijt..?). Na alle verplichte nummers ging het dak er weer af. Er werd zelfs gedanst op de nieuwe aangeschafte tafels Al met al toch nog een geslaagde middag.

Volgende week een weer een zware tegenstander, dus weer vol aan de bak. Maar het was weer een legendarische middag….. en het werd later en later……gelukkig is er nog eentje die een oogje in het zeil houdt.

Een speler… Succes volgende week !!

 

Hoe neem je een perfecte vrije trap… volgens PIPO

18 september 2008

Wie kent ze niet, de ideale vrije trap.
Specialisten zoals Beckman ,Roberto Carlos hebben allemaal hun eigen vrije trap ontwikkelt.

Roberto Carlos raakt de bal vooral vol aan de buitenkant van z’n wreef. Hierbij gebruikt hij vooral zijn krachtige dijbeenspieren….daar kun je dus op trainen.toch ? Hij staat vrijwel recht achter de bal.KLIK HIERONDER!!http://nl.youtube.com/watch?v=-wL5w_GxIoo
Beckham staat juist schuin achter de bal. Hij schiet de bal met grote precisie juist aan de binnenkant van de voet.
Door de schuine aanloop kan zijn voet beter onder de bal komen.
Door een bal hard of juist zacht te raken kan een bal richting doel gaan afwijken. Wel zo’n 4 meter.
Hoe zachter je schiet des te groter is de afwijking. Dus hoe harder je schiet des te kleiner is de afwijking maar dan moet je de bal wel goed raken.Een speler moet daarom kiezen knalhard raken of juist met veel effect schieten.

Het effect aan de bal bereik je door de bal links of rechts uit het midden te raken. Een andere door specialisten veel gebruikte techniek is de bal maar net uit het midden te raken maar met een soort vegende beweging langs de bal…ook te trainen dus. Het is dan van belang dat je dan de been en voet zo stijf mogelijk houdt en de bal op de juiste plek raakt. Natuurlijk maakt het ook nog uit hoe je je lichaam achter de bal komt maar daar zal je vooral gevoel voor moeten ontwikkelen.

Tot slot nog een weetje. Keepers verkijken zich vaak op de bal omdat deze plotseling wegdraait. Dat komt omdat de bal snelheid verliest en dan als het ware gaat zwalken.

Ik hoop dat het vriendenteam a.s zondag hier voordeel uit haalt.
Helaas kan PIPO dit keer niet op locatie aanwezig zijn maar wees gerust
want PIPO zal in zijn caravan vanuit zijn luie stoel via een satelliet de beelden van MSV’71 2 tegen
de Boys uit Alphen kritisch bekijken.

Succes zondag!!

 

ONA-2-MSV71-2 uitslag 2-7 (1-3)

14 september 2008

MSV-2 Nieuwe Koploper res 2e klasse B

“Marcel de Blij prima 2e helft”

Het vriendenteam onder leiding van Arnold Mohunlol mocht voor de 2de competitie wedstrijd aantreden tegen Ona uit Gouda.
Vroeg uit de veren en met een tomtom op zak op tijd aangekomen op het sportpark van Ona.
Tot ons verbazing was het hele dorp uitgelopen voor deze kraker (ze hadden natuurlijk gehoord dat MSV de favoriet voor de titel vorige week had verslagen)
Zelfs de lokale pastoor was aanwezig die met een grote sigaar in zijn mond de wedstrijd aanschouwde.
Alleen had de KNVB door omstandigheden een Scheidsrechter aangesteld die normaliter de G wedstrijden voor zijn rekening nam. Dit was ook duidelijk te merken want de goede man begaf zich constant maar op een helft (G wedstrijden worden doorgaans op een helft gespeeld)
Enfin! Ona begon enthousiast en agressief aan de wedstrijd.MSV was kenbaar nog onder de indruk van het vele publiek langs de kant en kon tegen al dat loopgeweld van Ona niets tegenover zetten. Het spel bleef in een hoog tempo op en neer gaan totdat het elftal van Arnold Mohunlol (pluisje) het initiatief van de gasten uit Gouda overnam. Het was Ronald Bolijn die uit een mooie aanval over links foto!!(via Chris) het 1ste doelpunt kon maken.Heel jammer was het dat binnen 5 minuten Ona door een goed uitgespeelde aanval op 1 – 1 kwam. MSV was even de weg kwijt maar onder leiding van good old Bob Jansen ging het 2de op zoek naar een doelpunt.Via een snelle en slimme vrije trap van Dave kon Bol zo doorlopen en de 1-2 aantekenen. De combinaties volgden elkaar in een rap tempo op en MSV werd steeds gevaarlijker. De zeer actieve Tom Bijkerk was voorin constant aanspeelbaar. Het was dan ook niet gek dat Tom de aangever was van Bol zijn 3de doelpunt. Hierna kon MSV de wedstrijd helemaal beslissen maar liet de nodige kansen onbenut. Ruststand 1 – 3

Na de pauze moest MSV, dat opeens grossierde in fouten steeds verder terug. Ona zocht de aansluitingstreffer en kwam toch door een rake kopbal op 2 – 3.
Gelukkig konden wij in dezelfde minuut aan de ander kant een strafschop nemen omdat Chris in de zestien onderuit werd geschopt.De scheids die zich op ons helft begaf bedacht zich geen moment en kon dus op 70 meter afstand de juiste beslissing nemen.Tom Bijkerk schoot de toegekende strafschop onberispelijk in het doel 2 – 4.
MSV liet Ona nu komen en kon bij balzit heerlijk counteren. Chris mocht zijn 1ste goal aantekenen na weer een schitterde aanval over links 2 – 5.
De achterhoede met Robert Kuipers (licht geblesseerd) in het doel lieten zich niet meer van de wijs brengen. MSV speelde de wedstrijd op een slimme manier uit en Ona kon geen veerkracht meer tonen. Het 2de elftal liep daardoor uit naar een verdiende 2 – 7 overwinning en de laatste 2 doelpunten werden door en Tom en Chris gescoord. Jaja en natuurlijk was het daarna was het weer feest in de kleedkamer waar menig biertje werd gedronken!!

Op naar de wedstrijd tegen Alphense Boys volgende week, waar we weer vol aan de bak zullen moeten gaan.

Nog te vermelden:

De spelers die verantwoordelijk waren voor deze fantastische overwinning zijn:
Robert K, Martin, Frank, Ronald D
Jeremy, Bob, Dave, Gary
Bol, Tom, Chris
Marcel, Robert R en Henk

Na de wedstrijd werd Arnold Mohunlol nog geïnterviewd door een lokale journalist.
Bij de stand 2 – 3 kwam Robert Rottier in het veld en mede door zijn aanwezigheid liep MSV uit naar 2 – 7
Compliment aan Robert Kuipers (die geblesseerd aan de wedstrijd begon en toch uitspeelde)
In de kleedkamer bij Ona werd onder genot van 2 kratjes bier (geschonken door 2 anonieme sponsors) nog lang nagepraat.
Bij MSV aangekomen werden de jongens wederom getrakteerd op een kratje bier (Loek)

De nieuwe stand na 2 wedstrijden!!!
1. MSV ’71 2 2 2 0 0 6 8 2
2. Nieuwerkerk 3 2 2 0 0 6 7 3
3. SVS 2 2 2 2 0 0 6 4 1
4. Bodegraven 2 2 1 1 0 4 6 4
5. Alphense Boys 2 2 1 1 0 4 5 3
6. Woerden 2 2 1 0 1 3 5 2
7. Zwervers, cvv 2 2 1 0 1 3 1 2
8. DCV 2 2 0 1 1 1 2 3
9. Stolwijk 2 2 0 1 1 1 3 5
10.Olympia 3 2 0 0 2 0 2 5
11.ESTO 2 2 0 0 2 0 2 8
12.ONA 2 2 0 0 2 0 3 10

Groetjes,

anonieme PIPO

 

MSV-71-2-DCV 1-0 (1-0)

7 september 2008

De eerste 3 punten zijn binnen!!

Martin de Heer “Matchwinner”

Eindelijk was het zover, de eerste competitiewedstrijd voor het vriendenteam! Na een paar bekerwedstrijden waar hoge uitslagen werden neergezet, moesten we vandaag echt aan de bak. En aan de bak moesten we.Een van de sterkere tegenstanders op papier kwam op bezoek.Na het heerlijke weer van vorige week, moesten we vandaag onze paraplu uit de kast halen. Maar dat kon ons niet tegenhouden om er vol voor te gaan(ondanks met zoveel mooi weer voetballers) Vandaag zou dan eindelijk Axel zijn rentree maken bij MSV, maar er was iets met zijn spelerskaart of zoiets(ik weet het nog niet)Gelukkig was Robert Kuipers weer bereid om onder de lat te staan en hij deed dat uitstekend .Van DCV wisten we dat het een goede ploeg zou zijn, met alle informatie dat pluis bij elkaar had verzameld. Sommige van onze spelers wisten kennelijk niet hoe laat er verzameld moest worden en zagen tot hun grote verbazing dat DCV al 20 min aan het warm lopen was. Die gasten dachten ohhhh die rollen we wel ff op, maar niets was minder waar. Tom zette meteen de toon om vanaf de aftrap direkt op goal te schieten. Maar het schot ontbeerde aan kracht MSV zette de tegenstander meteen vast en creërde we direkt een handje vol kansen. Bol scoorde bijna na 2 min, maar de paal redde DCV nog. 2 min daarna was het wel raak. Na 1 keer raken vanaf achteruit schoof Martin de heer mee naar voren. Via Chris kreeg Martin de bal terug en ging de combinatie aan met Bol en Martin faalde niet oog in oog met de keeper 1-0(6e). Het tempo was heel hoog en DCV kwam beter in het spel, dus een goede conditie was deze ochtend vereist Maar toch had MSV nog de grootste kans om op 2-0 te komen, maar helaas schoot Chris in het zijnet.Gelukkig stond de verdediging als een huis met Frank, Erik, Martin en Dave en sluitpost Robert.En Bob zorgde voor de rust op het middenveld RUST 1-0.
Sunil ging er moegestreden uit en de verse Robbert kwam erin.

Na wat tactische aanwijzingen van de trainer wisten we dat DCV er tandje bij zou zetten. Met de trainer van VDL(Peter van Buren) moest getracht worden de aansluiting te vinden. DCV drong fel aan en creërde snel mogelijkheden, maar toch had ondergetekende een niet te missen kans op zijn schoen.Via Bob kwam de bal bij Chris, die zijn tegenstander handige van zich af schudde en legde de bal panklaar, maar Bol faalde hopeloos:lol gelukkig bleef het 1-0 ). De laatste 10 min was dan ook billenknijpen voor MSV. In de laatste minuut werd het nog bijna 1-1 toen de spits van DCV alleen op Robert af kon gaan, maar gelukkig had Martin nog puf over om zijn grote teen te strekken en de bal te blokken. Heel DCV schreeuwde moord en brand om een pingel, maar daar trapte Borat(scheids) niet in. Gelukkig was daar het laatste fluitsignaal en kon er gefeest worden op de eerste 3 punten. Al met al een terechte overwinning voor de zwart-wit hemde. Michel was jarig geweest en het 1e kratje was van hem. Toen die op was binnen 2 min, was daar gelukkig Gary (die bont en blauw van het veld kwam) met de aankondiging ‘Ik word vader” kratje nr2. Iedereen was in de gloria, en menig kratje werd gehaald in de kantine Volgende week naar Gouda,naar het plaatselijke ONA-2, kunnen we weer aan de bak

Opstelling MSV;
Robert, Frank, Erik, Martin, Dave, Sunil(Robbert)Gary, Bob, Chris, Tom(Duc), Bol

Scoreverloop

Martin (6e min)

gele kaarten
Robert en Bol

 

MSV’71-2 en MSV’71 6 krijgen work-out bij Fit-line

6 september 2008

Afgelopen vrijdag 29-08-08 hebben MSV’71 2 (de vriendenteam getraind door Arnold Mohunlol en uitkomend in de zondag reserve 2e klasse KNVB) en MSV’71 6 (ook een vriendenteam uitkomend in de reserve 5e klasse)een work-out aangeboden gekregen van en bij Healthclub Fit-line aan de Govert van Wijnkade 13-15 te Maassluis. De spelers van MSV’71 verzamelden om 19.00 uur, waarna ze een Spinning les kregen van de fanatieke trainer Paul. Paul begon al spinnend met een warming-up en voerde het tempo op met opzwepende muziek naar een moordende niveau voor de spelers van MSV’71. Na zo’n 40 minuten waren de spelers kapot en konden ze door naar de volgende les en dat was Body-pumpen.

Het Body-pumpen werd gegeven door een eveneens fanatieke trainer namelijk t.w. Ritesh. Ook hij begon super-enthousiast met gewichten te duwen en te trekken, boven je hoofd, tussen je knieën en op je rug. Ook dit was een leuke les waar met name de wat onbekende spiergroepen voor de MSV’71 spelers getraind werden en wat naar later bleek de nodige spierpijnen zou veroorzaken. Tijdens alle trainingen werden foto’s gemaakt door de MSV’71 fotograaf en vaste supporter van MSV’71 2, Foto Loek. Loek maakte foto’s uit onmogelijke posities en moest vaak het zweet van de mannen van zijn lens afvegen! De laatste les werd ook door Ritesh gegeven en hoe kan het ook anders ook dit deed hij fanatiek. Het was kick-fun. Een work-out op een staandende boksbal. Hier konden de spelers goed op afreageren en trainer Pluis zag dat we ook fysiek onze mannetje konden staan tijdens de wedstrijden dankzij deze work-out. Het waren trap en slaan vormen met bokshandschoenen, iedereen ging dan ook helemaal los en iedereen ging ook kapot. Na een work-out van in totaal ruim 1 1/2 uur waren de mannen kapot en gingen ze nog een spa’tje drinken met zijn allen in de Musketier. Al met al een geweldige avond. Onze speciale dank gaat uit naar Fit-line en dan met name, Paul, Ritesh, Adil en Carlo, die deze avond kosteloos heeft gesponsord aan MSV’71, echt top, hartelijke dank.

A.s. zondag speelt het team van Arnold Mohunlol zijn 1e competitiewedstrijd in de reserve 2e klasse van de KNVB tegen DCV 2 thuis om 11.00 uur. De spelers van MSV’71 2 moeten nu echt aan de bak, want de voorgaande uitslagen en tegenstanders waren van een wat lager niveau, behalve VDL 2, waar MSV’71 2 met 2-5 wist te winnen. Tegen Donk 2 thuis werd het 10-0 voor de mannen van Arnold Mohunlol en tegen CWO 3 uit werd het 0-9 voor MSV’71 2. Al met al een geslaagde oefencampagne, waar echter niet zoveel waarde aan gehecht kan worden omdat DCV 2 een tegenstander van een ander kaliber is. Wij verwachten echter wel een hoop supporters van MSV’71 2 die ons hopelijk naar de winst kunnen schreeuwen. U bent dus allen van harte welkom op zondag 7-9-08 om 11.00 uur op het sportpark van MSV’71 in de Steendijkpolder. Het 6e speelt overigens thuis om 14.00 uur voor de beker tegen Swift Boys 2.
Oh ja, de uitblinkers bij het spinnen waren Tom en Milan, bij het body-pumpen Martin en Nasser, bij het kick-funnen Frank en Nico en bij de mus Dave en Rick.

 

CWO-2-MSV71-2(2eBEKERWEDSTRIJD ) 0-9(0-5)

31 augustus 2008

Gisteren, onder zonnige omstandigheden werd er afgereist naar het altijd lastige CWO. De meeste spelers hadden nog last van de gezellige vrijdagavond waar spinnen, bodypumpen en kickfun centraal stond. FIT-LINE nog bedankt daarvoor!!(niet voor de spierpijn natuurlijk) Menig biertje werd er daarna gedronken in het plaatselijke Oporto waar men het tempo van het vriendenteam niet bij kon benen, en er opeens warm bier werd geserveerd Robbert vroeg nog aan die arme kelner “hoe komt dat gdvdme” en hij probeerde de boel te sussen met een kannetje ijsblokjes!!! (soms moet je erbij zijn geweest ) toen er geen koud bier meer was, zijn we maar naar de “MUS” gegaan. Daar was men allang blij met wat volk want de tent was op dat moment leeg Iedereen werd werd steeds lolliger naarmate de avond vorderde en de voetjes gingen van de vloer. De microfoon kwam die avond ook nog ten tonele, en iedereen wist weer dat Pluis nog aanwezig was.
Sommigen gingen nog naar de Moriaan, maar alleen de die-hards uiteraard. Degene met een kleine thuis taaiden af om 14.00
Maar goed weer terug naar de wedstrijd.
We dachten eerst dat het niet doorging, want er liepen maar 4 man warm van hun, maar gelukkig 1 minuut voor aanvang kwamen er nog 11 het veld op lopen.

Het moordende tempo vanaf minuut 1 resulteerde in veel foute passes. Maar toen in de 13e minuut de 1 nul werd gescoord geloofde CWO t al we tikten er lekker op los en gauw werd de score opgevoert met een ruststand van 0-5. De 2e helft begon zoals de 1e, foute passes(ook door de warmte)maar gelukkig werd het publiek nog verwent met een paar heerlijke goals. De mooiste deze middag was de kopbal van Tom vanuit een onmogelijke hoek na een voorzet van Frank . Volgende week kunnen we eindelijk aan de bak, want dan komt DCV-2 naar Maassluis met de bedoeling de 3 punten mee te nemen naar Krimpen. Ons de taak ze in maassluis te houden .
De wedstrijd begint om 11.00 in Maassluis.

CWO-2- MSV-2 0-9
score verloop
bol 13e
bol 15e
dave 25e
Tom 27e
sunil 35e
dave 50e
Tom 60e
Tom 70e
Bol 90e

 

MSV’71 2 – Donk 2 10-0 (zondag 24-08-08 jl.).

25 augustus 2008

Daar was die dan de 1e officiële (beker)wedstrijd voor de vrienden van MSV’71 2, dit keer zonder onze topscorer Bollie/van Persie (5 goals in 2 wedstrijden) die wegens verplichtingen het land uit was. Vantevoren kon de tegenstander niet goed ingeschat worden, omdat we 0 komma 0 wisten van onze tegenstander uit….Waddinxveen. MSV’71 begon heel goed, met een redelijk hoog tempo en straalde heel veel plezier en beleving uit. Het was Tom (Makaay) Bijkerk die de 1e goal voor zijn rekening nam, via een steekpass van Dave (Hyppia), passeerde Tom zijn directe tegenstander met snelheid en schoof de bal in de verre hoek, een goal die vandaag in de top 3 kwam. MSV’71 ging door en bij de rust stond het 6-0, waarbij er een eigen goal werd gemaakt door een Donkiaan en een schitterende vrije trap van Chris (Messi) die de bal heerlijk in de kruis schoot (ook een top 3 notering). De trainert krijgt het nog moeilijk in de volgende wedstrijd, want wie moet nu de vrije trappen nemen Van Persie of Messi, dat wordt heel lastig voor trainer Pluizert.

In de 2e helft ging MSV’71 door en kwam er weer een wonderschone doelpunt van Makaay, nl een lob over de 2 meter lange sluitpost van Donk (dit was de laatste top 3 goal), uiteindelijk wist MSV’71 het uit te breiden naar 10-0 door door 2 goals van de altijd hardwerkende Nico (Vennegoor of) Dolphijn, puur op doorzettingsvermogen kon Nico er 2 maken, petje af voor zijn mentaliteit. Nico had overigens nog een pingel moeten krijgen, want hij probeerde de bal in een lege goal te schieten (keeper was al gepasseerd), een speler dook vervolgens met zijn handen naar de bal, maar de scheids (Marlon) zag het niet. Doelpuntenmakers: Makaay 4, Messi 3, Vennegoor of Dolphijn 2, Donkiaan 1.
Het is nog de moeite waard te vermelden dat de 2 linksbuitens Rottier en Smit (Peppi en Kokki) terug waren van vakantie, waardoor de spitsposities wel erg dichtbevolkt waren dit keer. Volgende wedstrijd zondag 31-8-08 bij CWO (uit) aanvang 12.00 uur.

 

VDL-2(za)- MSV71-2 (zo) 2-5 (1-2)

17 augustus 2008

Na de goede overwinning van vorige week, stond vandaag de derby vdl-msv op het programma.(het was aardig warm vandaag ) We stonden tegenover een jong en gretig vdl-team . Onze conditie werd aardig op de proef getest! Maar gelukkig ging het balletje aardig rond bij het vrienden-team , en werd vdl bij vlagen van het kastje naar de muur gestuurd. Dat resulteerde in een fraaie aanval in de 22e minuut, waar Frank een perfecte voorzet afleverde precies op de pantoffel van Marcel 0-1. VDL werd vroeg vastgezet door het msv middenveld en na een goede aanval met een hakje! van Chris kon Bol in de 28e minuut de 0-2 aantekenen. Na een dekkingsfout( de enige!) achterin kon VDL toch nog net voor rust de aansluitingstreffer op het bord zetten.RUST(1-2)

Na rust, met Nico in de ploeg voor Tom werd direct de aanval gezocht. Bij zijn eerste balcontact werd Nico al direct gevloert . Een vrije trap(46e) rand 16 werd in de korte hoek door Bol ingeschoten(1-3). Een grote uitslag was in de maak. Maar door een scheidsrechterlijke dwaling(er werd gewisseld door msv)kon VDL profiteren en kon de aanvaller zo maar de 2-3(61e) aantekenen. Dat was ook wel het laatste wat de defensie van msv toeliet onder aanvoering van Erik En Duc. Msv viel lekker aan en kon de score nog wat opvoeren.Bol(65e), en een geweldige solo van Chris(90e)werd de eindstand op 2-5 bepaald. Al met al weer een goede overwinning van het vriendenteam, maar als we scherper waren geweest had de uitslag velen malen groter geweest. Dus afwerken op de goal donderdag Pluis !!
Volgende week beker!!

Klein, Nas en Nico bedankt voor t invallen
Gary, Martin, Mike, Bakker, Henk en Robbert waren er niet bij vandaag!!

Opstelling msv;
klein, frank, erik, duc, bob, dave, marcel, sunil, bol, chris, tom, nico, nasser, jerm

vlagger; brouwer

leiding; pluis en gerrit

 

•  

•  

 

Vitesse Delft 4 – M.S.V.’71 3 1-10 (0-2)

 

Zaterdag 10 december stond de laatste wedstrijd van 2011 op het programma. Een latertje, 14:30 uit! Dit had uiteraard een negatief effect op de effectieve bier-tijd, maar dat terzijde.

Nadat het complex van Vitesse Delft was gevonden, moesten we nog naar de juiste ingang zoeken. Uiteindelijk gingen we dan toch om 14:00 omkleden, waarbij Pluisje in gepast outfit de wedstrijdbespreking hield. Toen wij langzaam 1 voor 1 het veld opkwamen, waren de VD spelers al druk bezig met hun warming-up. Bij het zien van de vele “dopjes” op het veld werden wij al moe.

We startten met de volgende spelers: Rogier, Henk, Robbert, Peter, Joey Frerichs (bedankt!!), Sunil, Dave, Gary, Bol, Chris, en Martin. Door de sterke bank, H@nz van Polanen (of toch Hans, van Polanen?), Marcel en Pluisje, was de basis elf enorm gemotiveerd om alles te geven om de laatste drie punten van het jaar binnen te slepen tegen de hekkesluiter.

De eerste 20 minuten verliepen zoals het orakel van Maassluis al had voorspeld in zijn wedstrijd bespreking: een gretig Vitesse Delft, en een afwachtend en controlerend MSV. In de 22e minuut was dan eindelijk de eerste grote kans voor MSV, maar de prima actie van Chris bleef nu nog zonder succes. Pas in de 36e minuut lukte het MSV om de 0-1 op het virtuele scorebord te zetten: een foutieve pass van de centrale verdediger van VD werd onderschept door Robbert, die meteen Bol wegstuurde: 0-1! Vlak voor rust was er een identieke situatie, maar nu met tussenkomst van Chris die Bol een open kans gaf: 0-2. Dit vond de scheidsrechter een prima moment om te gaan rusten, want ook hij had de indruk dat VD wat peptalk kon gebruiken. Henk gebruikte de rust om peppillen te nemen tegen de pijn, maar Henk is Henk, en opgeven is geen optie, zeker niet omdat Pluis hem garandeerde dat hij nog maar maximaal 45 minuten zou spelen. 

Na de rust begon VD weer met nieuwe moed en gingen zij op zoek naar de aansluitende treffer. Vlot combinatiespel achterin stokte op het moment dat de middenlijn in beeld kwam bij de VD verdediging, waarna vrijwel meteen de bal diep werd gegeven. Zonder problemen kon die worden opgevangen, en via drie schijven lag de bal uiteindelijk door Chris in het doel van VD: 0-3. Marcel was inmiddels warm na een intensieve, vijf minuten durende warming up, en kwam in het veld voor Henk, die nu onder invloed van de medicatie nergens last van had, en zeer verbaasd was dat hij eruit moestJ. De inbreng van Marcel had tot gevolg dat het elftal op diverse plaatsen werd gewijzigd, omdat het team natuurlijk om Marcel gebouwd moest worden. Maar, zoals zo vaak, heeft dat geen negatieve invloed op ons spel, sterker nog, we gingen nog beter voetballen! 

Na een klein kwartier in de 2e helft gaf Bol een hele mooie pass op Chris die op het oog geen moeite had om de keeper te passeren: 0-4. Tot nu toe leek het of we met twee aanvallers speelden, Chris en Bol, maar we speelden met een drie-mans voorhoede. Geïrriteerd over het feit dat de statistiek van de topscoorder in ons elftal niet goed wordt bijgehouden op de site, ging Martin zich eindelijk bemoeien met de aanval. En dat leverde een minuut na de goal van Chris zelfs de 0-5 op. Martin zette prima door op de rechterkant, deed 1 oog open en schoot snoeihard in de rechterbovenhoek (Ook al stonden er drie volledig vrij voor de goal, maar dit ter zijde). Na zo’n goal is er altijd wat gebakkelei in de voorhoede, want wie scoort er nu het mooiste doelpunt….ik twijfel erg, maar de 0-6 vier minuten later was ook zeer fraai: Chris sneed vanaf de rechterkant naar binnen en haalde vanaf de zestien uit zodat de bal in de linkerbovenhoek verdween. Hierna zorgden Bol en Martin nog voor 0-7 en 0-8. Bij de 0-8 van Martin stond een andere speler zeer opzichtig vrij, maar volgens Bol gaf Martin een “Zagreb-achtige knipoog” om de bal vervolgens in eigen bezit te houden en langs de VD keeper te spelen. Tussentijds kwam ook H@nz nog in de ploeg voor Gary, en ook dit leidde weer tot de nodige omzettingen. H@nz ging voor Marcel spelen op de linksbuiten plaats, zodat de linkerkant nu nog enkel uit ervaren spelers bestand: Robbert-Marcel-H@nz met een gezamelijke leeftijd van boven de 120 jaar!. En, nog steeds was er voor VD geen doorkomen aan!

Enige smetje op de wedstrijd is dat we 5 minuten voor tijd toch een doelpunt tegen kregen, 1-8. Gretig als VD was, werd de bal uit het net gehaald, want, het kon altijd nog 9-8 worden! Maar, 2 minuten na dit doelpunt zette Bol ons weer op een veilige marge van 8 doelpunten:1-9, en in de laatste minuut werd het uiteindelijk 1-10, weer door Bol. 

Nu vond zelfs de scheidsrechter het ook genoeg, want hij telde geen blessuretijd bij, ondanks alle wissels. In het schemerende licht konden wij de kleedkamer weer opzoeken, en eindelijk genieten van een lekker koud biertje. 

Mannen, vergeet niet te betalen voor het “trainingsweekend” in januari!